Είναι κάτι στιγμές…
Είναι κάτι στιγμές δύσκολες, σκληρές, μοναδικές. Που θέλεις να πεις πολλά, αλλά και τίποτα.
Που θέλεις να κάνεις πολλά, αλλά σκέφτεσαι το ένα, «οὗ ἐστι χρεία». Που θέλεις…, αλλά… Τέτοιες είναι τούτες οι στιγμές που το παράρτημα Ν.Λάρισας της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων «αποχαιρετά» τον Βασίλειο Στεργιούλη. Γιατί ο Βασίλειος Στεργιούλης δεν ήταν μόνο ο επί σειρά ετών πρόεδρός του. Ήταν αυτός που καταξίωσε την Ένωση Θεολόγων στην τοπική κοινωνία και την ανέδειξε ως την πιο δραστήρια και ζωντανή επιστημονική ένωση του Νομού. Αυτός που αγωνίστηκε για τον χαρακτήρα και το περιεχόμενο του Μαθήματος των Θρησκευτικών, όσο κανείς άλλος, με την διοργάνωση επιστημονικών και ενημερωτικών ημερίδων, με υπομνήματα, άρθρα, επιστολές και με την αποτύπωση των σκέψεών του για το μάθημα στο βιβλίο του: «Τα Θρησκευτικά. Μάθημα ζωής, αγωγή ψυχής». Ήταν η ψυχή του παραρτήματος.Μεγάλωσε ορφανός στα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου και σπούδασε την ιερή επιστήμη της Θεολογίας από θείο ζήλο και πόθο. Άριστος μαθητής, προτίμησε την Θεολογία, γιατί αυτή γέμιζε την καρδιά του και την υπηρέτησε ευδοκίμως και επαξίως μέχρι την τελευταία του αναπνοή. Ως δόκιμος καθηγητής και διευθυντής επί τρεισήμισι δεκαετίες στη Μέση Εκπαίδευση. Ως ικανός συγγραφέας, ποικίλου περιεχομένου, αξιόλογων έργων. Ως γλαφυρός ιεροκήρυκας. Κυρίως όμως ως πιστός χριστιανός, έργω και λόγω. Ότι δίδασκε το έπραττε και ότι βίωνε αυτό και δίδασκε. Πολυτάλαντη προσωπικότητα με πολυσχιδή προσφορά στην Πατρίδα και την τοπική κοινωνία. Γι’ αυτό σήμερα δεν πενθούν μόνο τα σαρκικά του παιδιά. Πενθούν οι φυλακές, οι ψυχιατρικές κλινικές, οι στέγες γερόντων και τα άλλα ιδρύματα. Πενθούν φτωχά Μοναστήρια της Πατρίδας μας και η Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή. Πενθεί ολόκληρη η πόλη. Ευρυμαθής και αγωνιστής, ευγενικός και προσηνής, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στα εκκλησιαστικά, εκπαιδευτικά, εθνικά, ιστορικά και κοινωνικά πράγματα του τόπου. Μας κατέλειπε σπουδαία κληρονομιά και αξιομίμητο παράδειγμα. Άνθρωπος της προσφοράς και της θυσίας. Είχε πάνω του μια πνευματική αρχοντιά, που δεν την συναντάς εύκολα σήμερα.
Πολυσέβαστε και αγαπητέ μας Πρόεδρε,
Ευγνώμονες όλοι όσοι σε γνωρίσαμε, συναναστραφήκαμε και μαθητεύσαμε κοντά σου. Κατώδυνοι την ψυχή σε αποχαιρετούμε. Τον πόνο όμως και την οδύνη του αποχωρισμού απαλύνει και μετριάζει η ελπίδα της Αναστάσεως και της συναντήσεώς μας. Η πεποίθηση ότι τόσο εσύ όσο και η σύζυγός σου κ. Ευδοξία θα βρείτε παρρησία ενώπιον του Κυρίου. Σε παρακαλούμε να πρεσβεύεις στον Κύριο και στην Υπερευλογημένη Μητέρα Του για την Πατρίδα μας, για την Ορθοδοξία μας, για τα παιδιά και τα εγγόνια σου, για τους συναδέλφους και τους μαθητές σου, για την πόλη μας και για τον κόσμο όλο. Είθε ο Κύριος της ζωής και του θανάτου να σας κατατάξει μετά δικαίων και εν χώρα ζώντων.
Καλόν Παράδεισο.
Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων – παρ. Ν. Λάρισας
larissanet
thriskeftika
