Ναι. Ήταν ένα τεράστιο σοκ. Όλα ανατράπηκαν. Ήταν για εμένα μια αφύπνιση και μια συνειδητοποίηση ότι τίποτα δεν μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο. Ότι η ζωή ανά πάσα στιγμή, οι βεβαιότητες που έχουμε, μπορεί να ανατραπούν.
Ήξερε ότι θα «φύγει»;
Δε νομίζω γιατί τον τελευταίο καιρό η αρρώστια είχε επεκταθεί στον εγκέφαλο και δεν επικοινωνούσε. Αυτό που θέλω ίσως να επικοινωνήσω με τον κόσμο είναι αυτό το ταμπού που έχουμε με τον καρκίνο. Όταν μαθαίνουμε ότι κάποιος πάσχει από αυτήν την αρρώστια, τον αντιμετωπίζουμε σαν μελλοθάνατο κι αυτό ο άλλος το εισπράττει. Ίσως θα πρέπει να εκπαιδευτούμε όλοι απέναντι σε αυτό. Και να μην φοβόμαστε να λέμε την λέξη. Ο αδελφός μου ο Βασίλης «έφυγε» μόλις στα 44. Κι όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Πώς ήταν όταν το έμαθε; Άλλαξαν τα πάντα. Και για εκείνον και για όλους εμάς γύρω του. Δεν μπορώ να το διανοηθώ. Αυτό που λέει ο Επίκουρος ή ο Καζαντζάκης, πως «είμαστε μία λάμψη ανάμεσα σε δύο σκοτάδια», δεν μπορώ να το διανοξθώ.
Πηγή: TVNEA.COM
tvnea