2021-12-20 08:59:19
![Φωτογραφία για [6] Επιλεγμένα αποφθέγματα του μακαριστού Γέροντος Σίμωνος Αρβανίτη (1/1/1901 – 4/3/1988)](https://images.newsnowgr.com/140/1401182/6-epilegmena-apofthegmata-tou-makaristou-gerontos-simonos-arvaniti-111901--431988-1-315x236.jpg)
61. Συμβουλές εκ Θεού.
Ο Γέροντας Σίμων έλεγε: «Όσα λέγω στους εξομολογουμένους, μη νομίζετε ότι τα βγάζω από την κοιλιά μου, αλλά παρακαλώ τον Κύριο να με φωτίσει, να πω εκείνα τα οποία χρειάζεται ο εξομολογούμενος προς σωτηρία του».
Ο Γέροντας αγαπούσε πολύ τους εξομολογούμενους. Συνέπασχε. Όταν τους συμβούλευε να νηστεύουν για τα διάφορα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, νήστευε και ο ίδιος μαζί τους. (Γ-46)
62. Εξομολόγηση για να φύγει το βάρος.
Κάποτε, ο π. Ζωσιμάς ρώτησε τον Γέροντα: «Πώς συμβαίνει, Γέροντα, να έρχεται τόσος κόσμος για εξομολόγηση, παρά το ότι υπάρχει μία απόσταση, είναι τα λατομεία, δεν υπάρχει καλός δρόμος και πολλά άλλα εμπόδια»;
Η απάντησή του ήταν: «Είναι, παιδί μου, ο έλεγχος της συνειδήσεως. Δεν μπορεί να ησυχάσει ο άνθρωπος, εάν δεν εξομολογηθεί. Και, όταν βρουν τον πνευματικό πατέρα, πηγαίνουν, για να φύγει το βάρος». Επίσης, έλεγε, ότι πολλοί άνθρωποι έρχονται να εξομολογηθούν, αλλά λίγοι λαμβάνουν τη Χάρη. (Γ-47)
63. Η ανάγνωση των Γραφών είναι διάνοιξη των ουρανών.
Η δίψα του μακαριστού Γέροντος για τη μελέτη του λόγου του Θεού, και μάλιστα του Ιερού Χρυσοστόμου, ήταν παροιμιώδης. Τόνιζε συνεχώς το Χρυσοστομικό: «Η των Γραφών ανάγνωσις, των ουρανών υπάνοιξις εστί». Έτσι, μελετώντας τον Ιερό Χρυσόστομο, οδηγείσαι στη Βασιλεία των Ουρανών. Προτιμούσε πάντοτε το πρωτότυπο, το οποίο και εχαίρετο και κατανοούσε με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Ο Γέροντας είχε αποκτήσει μεγάλη θεολογική κατάρτιση και δεν είχε δυσκολίες να συζητεί με οποιονδήποτε θεολόγο, ακόμη και με τους μεγάλους και κορυφαίους.
Ο μακαριστός Γέροντας είχε πολλές αρετές. Ήταν διδακτικός, ευκαίρως - ακαίρως.
Φιλόξενος, όσο λίγοι. Σαν τον Αβραάμ. Νηστευτής, σαν τους μεγάλους ασκητές. Διακριτικός και, προ πάντων, υπάκουος στην προϊσταμένη του αρχή. (Γ-48/49)
64. Αυστηρός στο θέμα της νηστείας.
Ο Γέροντας Σίμων ήταν πολύ αυστηρός στο θέμα της νηστείας. Τη Μεγάλη Σαρακοστή, στα πνευματικά του παιδιά δεν επέτρεπε ούτε λάδι. Μόνο Σαββατοκύριακο λάδι, όπως λέει ο κανόνας στο Ωρολόγιο.
Κάποιος του είπε: «Είστε πολύ αυστηρός». Ο Γέροντας του απάντησε:
«Η νηστεία, παιδί μου, είναι φάρμακο σώματος και ψυχής. Για να καταλάβεις, ήρθε να μου εξομολογηθεί ένας ιερέας του Αμαρουσίου. Του είπα αυστηρή νηστεία. Μου είπε για προβλήματα έλκους και ότι οι γιατροί δεν του επιτρέπουν νηστεία, για να μη χειροτερέψει. Του απαντώ, δεν ξέρω τι λένε οι γιατροί σου. Εγώ σου λέω, τι λέει η Εκκλησία και τα ιερά βιβλία της.
Κάνε υπακοή και νήστεψε το λάδι, και εγώ θα έχω την ευθύνη, εάν πάθεις τίποτε».
Ο ιερέας έπραξε, όπως του είπε ο πατήρ Σίμων, και το ποθούμενο ήρθε. Γιατρεύτηκε τελείως από το έλκος. (Γ-150/151)
65. Τάσεις αυτοκτονίας.
Μια μέρα ένα ανδρόγυνο μπήκε στο κελλάκι του Γέροντα, έπεσε στα πόδια του κλαίγοντας, και του ζήτησε να προσευχηθεί στο Θεό για το παιδί τους, που ήταν στρατιώτης και είχε τάσεις αυτοκτονίας. Ο Γέροντας τους είπε τα ακόλουθα:
«Πώς το παιδί σας να μην έχει τάσεις αυτοκτονίας, τη στιγμή που εσείς, οι γονείς, δεν έχετε μπει μέχρι τώρα μέσα σε εκκλησία; Ούτε ξέρετε, τι θα πει νηστεία, και ειδικά Τετάρτη και Παρασκευή, και στο σπίτι σας δεν έχετε ανάψει ποτέ καντηλάκι»;
Οι γονείς τα χάσανε και είπαν: «Ναι, πατέρα Σίμωνα, αυτή είναι η αλήθεια, όπως ακριβώς τα είπατε. Ούτε καντηλάκι ανάβουμε στο σπίτι μας». Και κλαίγανε οι δύο μετανοημένοι.
Ο Γέροντας τους έδωσε τότε σχετικές οδηγίες για εξομολόγηση με ειλικρινή μετάνοια, εκκλησιασμό, νηστεία και λοιπά χριστιανικά καθήκοντα και πρόσθεσε: «Το παιδί σας σύντομα θα απαλλαγεί από αυτές τις δαιμονικές σκέψεις αυτοκτονίας και θα ομολογήσει τον Κύριό μας».
Το ζευγάρι υποσχέθηκε υπακοή. (Γ-154)
66. Ταπεινός γέροντας.
Μια άλλη κυρία γράφει ότι έκανε υπακοή σε ό,τι της έλεγε ο Γέροντας, και όλα πηγαίνανε καλά. Άκουγε και από άλλους ανθρώπους για πολλά θαύματα που γίνονταν, αλλά ο Γέροντας δεν άφηνε να τα λένε και να τα συζητάνε. Τους μάλωνε, δεν ήθελε να τα λένε. Ήταν πολύ ταπεινός. Έλεγε: «Όσο ζω εγώ, δεν θέλω να λέτε τίποτα.
Όταν φύγω από εδώ, τότε κάντε ό,τι θέλετε». (Γ-187)
67. Πολλαπλασιασμός ψαριών.
Μια κυρία διηγείται: «Θυμάμαι, μια φορά είχε έρθει πολύς κόσμος στην εκκλησία και τηγανίζαμε ψάρια. Εκείνη τη στιγμή είπα στον Μοναχό που ήταν δίπλα μου: «Πάτερ, είναι πολύ λίγα τα ψάρια για τόσο κόσμο που έχουμε, και δεν θα φτάσουνε».
Και εκείνος μου απάντησε: «Κυρία Χαρίκλεια, μην ανησυχείς. Τόσα είπε ο Γέροντας να πάρουμε. Θα τα ευλογήσει εκείνος και θα φτάσουνε».
Ήρθε η ώρα, στρώσαμε την τραπεζαρία, ήταν όλα έτοιμα και κάθισε όλος ο κόσμος για φαγητό. Όσοι ερχόντουσαν όλη την ημέρα, έτρωγαν και αυτοί. Πήγαμε να καθαρίσουμε τα τραπέζια και είδαμε ένα ταψί γεμάτο ψάρια. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό και μου λέει ο πατέρας:
«Βλέπεις, κυρία Χαρίκλεια, πόσα ψάρια μείνανε»; Και του λέω: «Το βλέπω. Αυτό είναι μεγάλο θαύμα! Ο πατέρας Σίμων είναι άγιος»! (Γ-196)
68. Με το «παλιό» για να μη χωρίσουν.
Μια κυρία, πνευματικό παιδί του Γέροντα, εξομολογήθηκε τον λογισμό στον πατέρα Σίμωνα, διότι ένοιωθε αναστάτωση, τι να ακολουθήσει, δεδομένου ότι ο σύζυγός της και η οικογένειά του ανήκαν στην τάξη του Παλαιού Ημερολογίου, ενώ η ίδια ακολουθούσε το Νέο. Ο Γέροντας της είπε ν’ ακολουθήσει τον άνδρα της, για να μην έχουν διχόνοια στο σπίτι της. (Γ-209)
69. Για το κακό στην Κύπρο.
Κάποια κυρία από την Κύπρο επισκέφθηκε τον Γέροντα στο μοναστήρι γύρω στο 1979 (δηλ. μετά την Τουρκική εισβολή του 1974). Άρχισε να του λέει διάφορα θαυμάσια που γίνονταν σ’ αυτήν από τον Κύριο και την Παναγία και ζητούσε τη συμβουλή του. Κι’ αυτός της απάντησε:
«Να τα λες, παιδί μου, να τα λες. Ο Θεός σου τα δίνει, για να τα λες. Και στην Κύπρο να τα λες, παιδί μου, διότι το κακό στην Κύπρο δεν τελείωσε. Το κακό που θα γίνει, είναι μεγάλο εκεί στην περιοχή, εάν δεν μετανοήσει ο κόσμος. Αυτά που βλέπεις ή ακούς, είναι
του Θεού, παιδί μου, και να τα λες». (Γ-237)
70. Προφητεία του Γέροντος Σίμωνος απομαγνητοφωνημένη.
«...Όπως βλέπουμε σήμερα τον κόσμο γενικώς, ότι δεν εδύνατο ο Θεός πλέον να ανεχθεί εκείνη την λυπηρά κατάσταση σ’ όλη την οικουμένη, μηδαμώς εξαιρουμένης και της Ελλάδος, που την αγαπά περισσότερο και το οποίο στα χαρτιά μας λέει και σε λίγο πραγματοποιούνται, ότι η Ελλάς, η Ελλάς θα δείτε σε λίγο πόσο θα γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη. Όχι μόνο θα δείτε, θα έχει εξαίρετο και λαμπρό παράδειγμα εις όλη την Οικουμένη, διότι ενθυμείσθε ότι εδώ δεν εχύθηκε αίμα, όταν εκήρυξε ο Απόστολος Παύλος, ενώ ξέρεις τι αίμα χύθηκε σ’ όλα τα έθνη.
Ενθυμείσθε ότι είπε, τι είπε ο Χριστός, όταν επήγαν τινές Έλληνες, όταν επήγε ο Ανδρέας και ο Φίλιππος. Ενθυμείσθε τώρα που είπανε, τινές άνδρες ιδείν θέλουνε τον Κύριο και είπε:
«Νυν εδοξάσθη ο Υιός του Ανθρώπου». Και γιατί; Πώς γιατί; Τα πράγματα μαρτυρούν γιατί.
Είπαμε ότι, διότι δεν εχύθηκε αίμα, διότι μετά πιστών φιλοσόφων επλησίαζαν τον Θεό μερικοί. Και διά τούτο, ήταν ετοιμασμένοι και ωραίαι ψυχαί. Εις αυτές τις ωραίες ψυχές λοιπόν θέλησε ο Θεός, τις ολίγες, να πλέξει το εγκώμιο.
Συν τούτο έχομε και ένα άλλο. Ποιος ο λόγος λοιπόν, αυτοί οι Απόστολοι, να μην έγραψαν τα Ευαγγέλια, την Καινή Διαθήκη, τα άλλα όλα εις την εβραϊκήν γλώσσα, την δική τους, που μάλιστα ήταν και αγράμματοι; Προς εντροπήν των συμπατριωτών, διότι ήταν ανάξιοι αυτοί, που σταύρωσαν τον Χριστό, να ακούσουνε στην εβραϊκή γλώσσα τα λόγια αυτών. Και έγραψαν εις την ελληνική, γιατί η Ελλάς είχε την γλώσσα αυτήν, η οποία ήταν ωραία γλώσσα, αφ’ ενός μεν που ήτανε ωραία γλώσσα και είχε απήχηση σ’ όλη την οικουμένη, αλλά αφ’ ετέρου δε, ότι ήτανε και άξιοι. Διότι δεν ηθέλησαν να κάνουν κακό. Ότι ήταν αμαρτωλοί, όλος ο κόσμος. Ήτανε αμαρτωλοί, αλλά όμως και δεν μπορούσανε να μην δεχθούν το ωραίο, το οποίο ήκουσαν, την υψηλήν αυτήν, την υψηλή διδασκαλία, την εδέχθησαν. Όχι ότι δεν ήτανε αμαρτωλοί. Αμαρτωλοί ήτανε, αλλά δεν εδέχοντο τα άλλα έθνη. Ολίγοι μόνοι. Και γι’ αυτό έγιναν τόσα και τόσα μαρτύρια, τις χιλιάδες των μαρτύρων. Άρα, λοιπόν, διά τούτο και φυλάει ο Θεός την Ελλάδα, τώρα ιδιαιτέρως να την δοξάσει, αν και πάντοτε έδειχνε το μεγαλείον (η Ελλάς), όταν εγινότανε πόλεμος, αλλά και τώρα ιδίως που πρόκειται λοιπόν άπαντες διά παντός.
Όχι ότι θα την μεγαλώσει ο Θεός. Θα την ανυψώσει, θα την δοξάσει. Τώρα όμως, ολίγες ημέρες έχουμε, οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες -να μην έρχονται σε απόγνωση (οι Έλληνες). Μόνο οφείλουμε να κηρύττουμε παντού και να λέγομε παντού ότι και πολλά καλά θέλουμε (δει). Έχει πει και ο Θεός ότι «ουδέ θριξ της κεφαλής δεν θα πειραχθή εις τους μετανοούντας», αλλά όχι μετάνοια όπως την θέλουμε.
Άρα λοιπόν, αγαπητοί, οφείλουμε να γνωρίσουμε ότι, μη φοβηθούμε ό,τι λέγουν, ό,τι κάνουν και ό,τι γίνεται, «ταύτα δει γενέσθαι». Καταλάβατε; Πρέπει να γίνουν αυτά. Ήρθε η ώρα πλέον να καθαρίσει -όχι η Δευτέρα Παρουσία- να καθαρίσει η ήρα από το στάρι.
Και η πρώτη, η πρώτη Ελλάς (θα είναι) αυτή που θα υποστεί από τους Τούρκους μία μικρή, μία μικρή -αυτήν όπως είπομεν- προσβολή, αλλά είναι ο τάφος τους όμως -της Τουρκίας. Ο τάφος τους καθώς το είχανε πει και αυτοί οι Τούρκοι, όπως είπαν μερικοί τώρα Άρα λοιπόν, άρα λοιπόν, να είμεθα ετοιμασμένοι, χαρούμενοι, ότι ο μετανοών άνθρωπος, δεν πρόκειται να υποστή τίποτα. Να είμεθα χαρούμενοι, διότι εγνωρίσαμε τον Χριστό, αλλά όχι όμως να τον λατρεύουμε όπως θέλει (ο) καθένας και (να) λέγονται χριστιανοί άνθρωποι (οι ετερόδοξοι).
Αν θέλουμε να δούμε τον Χριστό, πρέπει να είμαστε ανεξίκακοι, πρέπει να έχουμε αγάπη, διά να την μεταδίδουμε και αυτοί, με την συμπεριφορά μας, με τον τρόπο μας και με τις καλές πράξεις μας. Και αν οι άλλοι άνθρωποι είναι αδύνατοι, να τους βοηθήσουμε. Εάν οι άλλοι αυτοί είναι κακοί, να προσπαθήσουμε, αν είναι δυνατόν θα δεχθούν, να δεχθούν την διδασκαλία του Χριστού. Τότε ασφαλώς ο άνθρωπος αυτός θα καταξιωθή διά διπλής, όχι μερίδος, αλλά τιμής παρά του Θεού και παρά των ανθρώπων». (Γ-258/259/260)
71. Κρέας για ανάπαυση των προσκυνητών.
Ο Γέροντας Σίμων, διηγείται ο μοναχός Ξένος, ο οποίος γνώριζε τον Γέροντα από τότε που τον είχε επισκεφθεί, ως λαϊκός ακόμα, στην Αγία Βαρβάρα, στη Λυκόβρυση, για να εξομολογηθεί, δεν διέθετε την παιδεία του κόσμου.
Είχε όμως την κατά Θεόν, που είναι η βαθειά ευλάβεια. Αυτή τον βοηθούσε να έχει πολλή διάκριση, πράγμα το οποίο είναι ίδιον των πεπαιδευμένων ανθρώπων. Άφηνε κάθε τύπο στην άκρη, για να αναπαύσει τον άνθρωπο.
Μοσχάρι ολόκληρο παρέθετε ο Γέροντας στην Τράπεζα του Αγίου Παντελεήμονα, για να ευφράνει τους προσκυνητές, γράφει ο μοναχός Ξένος, ο οποίος είπε στον Γέροντα:
«Μα, Γέροντα, τα μοναχικά τυπικά λέγουν όχι κρέας». Και ο Γέροντας του είπε: «Ναι, παιδί μου, αλλά αυτή τη μέρα ας δώσουμε τα πάντα τοις πάσι»!
«Μα, Γέροντα, οι μοναχοί έχουν αποκάμει από την φιλοξενία», αντέτεινε, πάλι, ο μοναχός Ξένος, για να λάβει την απάντηση:
«Ας δώσουμε, παιδί μου, τα πάντα για τη σωτηρία του κόσμου. Ο Χριστός έδωσε τον Εαυτό Του, Εμείς ούτε φαγητό να μην τους δώσουμε; Πάνω απ’ όλα αγαπήσατε την σωτηρία του κόσμου». Και ποτέ δεν μετρούσε ο Γέροντας, πόσοι ωφελούνται απ’ αυτές τις μακρές και μεγάλες θυσίες του. Ας πέφτει ο σπόρος και ο Θεός ας αυξάνει τα πνευματικά μας γεννήματα στη Βασιλεία Του. Άλλωστε, συνεχίζει τη μαρτυρία του ο μοναχός Ξένος, και το Μοναστήρι που έστησε στα βράχια της Πεντέλης, δεν το έκανε για τόπο άσκησης, όσο για αναπαυτήριο των κουρασμένων ψυχών, όπως ο ίδιος ο Γέροντας του εμπιστεύθηκε στο Νοσοκομείο Κληρικών Ελλάδος, όταν ο π. Ξένος τον επισκέφθηκε εκεί. (Δ-24/25)
72. Γέροντας Σίμων και πετραχήλι.
Ο ίδιος ως άνω μοναχός Ξένος, σ’ ένα άλλο σημείο της μαρτυρίας του, γράφει:
«Αν θέλουμε να παριστάνουμε τον Γέροντα Σίμωνα, πρέπει να τον παρουσιάζουμε με το επιτραχήλιο. Αυτή είναι η πιο εκφραστική και αληθινή του πατρός Σίμωνος παράσταση.
Ο Γέροντας όλους με το πετραχήλι τους περίμενε. Να τους αναπαύσει. Να τους ξεκουράσει.
Και, χωρίς να το καλοσκεφτείς, γονάτιζες μπροστά του. Το επιτραχήλιο είναι ο μεγαλύτερος φύλακας του πνευματικού και του εξομολογουμένου η αληθινή «κατάπαυσις» των παθών. Αν δεις πνευματικό χωρίς πετραχήλι, μην πλησιάσεις για εξομολόγηση». (Δ-24)
73. Σταύρωμα στα φαγητά.
Ο Γέροντας έλεγε, ό,τι πίνουμε ή τρώμε να το κάνουμε πρώτα «στριφτό», εννοώντας να το σταυρώνουμε, γιατί την εποχή μας όλα τα τρόφιμα είναι γεμάτα ορμόνες και φυτοφάρμακα. Έτσι, με το «στριφτό», δεν θα έχουμε πρόβλημα. (Δ-38)
74. Νηστεία και θηλασμός.
Ήταν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μία χριστιανή θήλαζε το παιδί της και τηρούσε τη νηστεία. Ωστόσο, ο ιατρός, της είπε να τρώει απ’ όλα, διότι θηλάζει και η κατάλυση δεν είναι αμαρτία. Η γυναίκα υπάκουσε και σε μία εβδομάδα στέρεψε το γάλα της και άρχισε να δίνει στο παιδί γάλα του εμπορίου. Στενοχωρήθηκε πολύ. Η συνείδηση την έλεγχε.
Υπέθεσε ότι κάποια σοβαρή αμαρτία είχε κάνει και άρχισε να ψάχνει για έναν καλό πνευματικό.
Της συνέστησαν τον πατέρα Σίμωνα. Πήγε στον Γέροντα και εξομολογήθηκε.
«Αυτό που έκανες είναι αμαρτία, να καταργήσεις την νηστεία», της είπε ο Γέροντας.
«Όταν, παιδί μου, κάνεις την νηστεία, δεν παθαίνεις τίποτα, είσαι υγιέστατη. Το γάλα δεν σταματάει, αλλά πληθαίνει. Γι’ αυτό, εάν θέλεις να έλθει ξανά το γάλα, να κάνεις την νηστεία όλη, όπως λέει η Εκκλησία», είπε τελειώνοντας ο Γέροντας.
Έτσι, η κυρία υποσχέθηκε ότι στο εξής θα τηρήσει όλη τη νηστεία.
«Σε μια εβδομάδα γέμισαν τα στήθη μου με γάλα», έλεγε κατόπιν. «Έτρωγε το παιδάκι μου, δάνειζα και σ’ ένα άλλο παιδάκι, που δεν είχε γάλα η μητέρα του»! (Δ-74)
75. Αρρώστιες, από κατάργηση των νηστειών.
Μια συμβουλή, που έδινε σε όλους ο μακαριστός Γέροντας Σίμων, ήταν: Όποιος νηστεύει την νηστεία που λέει η Εκκλησία μας γίνεται καλά. Γι’ αυτό όλος ο κόσμος είναι γεμάτος αρρώστιες σήμερα, διότι κατήργησαν τις νηστείες. (Ε-140)
76. Αγιασμός στο αυτοκίνητο.
Έλεγε κάποιος, ότι ο π. Σίμων ήταν πνευματικός του και, όταν αγόρασε το πρώτο του αυτοκίνητο, πήγε στον παππούλη να του κάνει αγιασμό. Ο Γέροντας του είπε:
«Παιδί μου, το αυτοκίνητο να το έχεις κατ’ οίκον εκκλησία, δηλαδή, όταν παίρνεις ανθρώπους, να τους πηγαίνεις εκεί ακριβώς που μένουν, ούτε πιο πάνω, ούτε πιο κάτω. Και μέσα στο αυτοκίνητο να λέτε ωφέλιμα πράγματα». (Δ -97)
77. Την αλήθεια στα παιδιά.
Μια κυρία τον ρώτησε: «Γέροντα, να λέμε στο εγγονάκι μου την αλήθεια για κάποιο οικογενειακό πρόβλημα που έχουμε»;
Ο Γέροντας της απήντησε: «Ναι, παιδί μου, την αλήθεια να του λέτε, όσο μικρό και αν είναι». (Ε-86)
78. Ο κόσμος γεμίζει δαιμονικούς γορίλες.
Στη μαρτυρία του για τον Γέροντα, γράφει, μεταξύ άλλων, ένα πνευματικό του τέκνο: «Κοιμάμαι ξανά και βλέπω πάλι τον Γέροντα, με τα πνευματικά του παιδιά, στην κορυφή ενός ψηλού βουνού. Κάποιο απ’ τα παιδιά τόλμησε, ενώ γνώριζε ότι ο Γέροντας είχε κοιμηθεί, να τον ρωτήσει, πώς θα πορευθούμε στη ζωή χωρίς εκείνον.
Οδήγησε τότε την ομάδα σε ένα τέτοιο σημείο του βουνού, ώστε να φαίνονται οι πρόποδές του. Στο αντίκρισμα, όλοι τρόμαξαν. Υπήρχε ένας κόσμος γεμάτος από τεράστιους γορίλες. Και λέγει ο Γέροντας. Αυτός θα είναι ο κόσμος σε μερικά χρόνια.
Στην ερώτηση, πως θα ανταπεξέλθουμε, απάντησε προφητικά: «Εσείς θα έχετε το αρνί, κι’ εγώ θα σας δίνω το χορτάρι». Το αρνί είναι ο Χριστός, ήθελε να πει ο Γέροντας, όπως αναφέρει και το Ευαγγέλιο. Όταν λοιπόν θα είμαστε στον Χριστό, θα έχουμε την προστασία του Θεού με την ευχή τη δική του». (Δ-250)
paraklisi
Ο Γέροντας Σίμων έλεγε: «Όσα λέγω στους εξομολογουμένους, μη νομίζετε ότι τα βγάζω από την κοιλιά μου, αλλά παρακαλώ τον Κύριο να με φωτίσει, να πω εκείνα τα οποία χρειάζεται ο εξομολογούμενος προς σωτηρία του».
Ο Γέροντας αγαπούσε πολύ τους εξομολογούμενους. Συνέπασχε. Όταν τους συμβούλευε να νηστεύουν για τα διάφορα προβλήματα που αντιμετώπιζαν, νήστευε και ο ίδιος μαζί τους. (Γ-46)
62. Εξομολόγηση για να φύγει το βάρος.
Κάποτε, ο π. Ζωσιμάς ρώτησε τον Γέροντα: «Πώς συμβαίνει, Γέροντα, να έρχεται τόσος κόσμος για εξομολόγηση, παρά το ότι υπάρχει μία απόσταση, είναι τα λατομεία, δεν υπάρχει καλός δρόμος και πολλά άλλα εμπόδια»;
Η απάντησή του ήταν: «Είναι, παιδί μου, ο έλεγχος της συνειδήσεως. Δεν μπορεί να ησυχάσει ο άνθρωπος, εάν δεν εξομολογηθεί. Και, όταν βρουν τον πνευματικό πατέρα, πηγαίνουν, για να φύγει το βάρος». Επίσης, έλεγε, ότι πολλοί άνθρωποι έρχονται να εξομολογηθούν, αλλά λίγοι λαμβάνουν τη Χάρη. (Γ-47)
63. Η ανάγνωση των Γραφών είναι διάνοιξη των ουρανών.
Η δίψα του μακαριστού Γέροντος για τη μελέτη του λόγου του Θεού, και μάλιστα του Ιερού Χρυσοστόμου, ήταν παροιμιώδης. Τόνιζε συνεχώς το Χρυσοστομικό: «Η των Γραφών ανάγνωσις, των ουρανών υπάνοιξις εστί». Έτσι, μελετώντας τον Ιερό Χρυσόστομο, οδηγείσαι στη Βασιλεία των Ουρανών. Προτιμούσε πάντοτε το πρωτότυπο, το οποίο και εχαίρετο και κατανοούσε με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Ο Γέροντας είχε αποκτήσει μεγάλη θεολογική κατάρτιση και δεν είχε δυσκολίες να συζητεί με οποιονδήποτε θεολόγο, ακόμη και με τους μεγάλους και κορυφαίους.
Ο μακαριστός Γέροντας είχε πολλές αρετές. Ήταν διδακτικός, ευκαίρως - ακαίρως.
Φιλόξενος, όσο λίγοι. Σαν τον Αβραάμ. Νηστευτής, σαν τους μεγάλους ασκητές. Διακριτικός και, προ πάντων, υπάκουος στην προϊσταμένη του αρχή. (Γ-48/49)
64. Αυστηρός στο θέμα της νηστείας.
Ο Γέροντας Σίμων ήταν πολύ αυστηρός στο θέμα της νηστείας. Τη Μεγάλη Σαρακοστή, στα πνευματικά του παιδιά δεν επέτρεπε ούτε λάδι. Μόνο Σαββατοκύριακο λάδι, όπως λέει ο κανόνας στο Ωρολόγιο.
Κάποιος του είπε: «Είστε πολύ αυστηρός». Ο Γέροντας του απάντησε:
«Η νηστεία, παιδί μου, είναι φάρμακο σώματος και ψυχής. Για να καταλάβεις, ήρθε να μου εξομολογηθεί ένας ιερέας του Αμαρουσίου. Του είπα αυστηρή νηστεία. Μου είπε για προβλήματα έλκους και ότι οι γιατροί δεν του επιτρέπουν νηστεία, για να μη χειροτερέψει. Του απαντώ, δεν ξέρω τι λένε οι γιατροί σου. Εγώ σου λέω, τι λέει η Εκκλησία και τα ιερά βιβλία της.
Κάνε υπακοή και νήστεψε το λάδι, και εγώ θα έχω την ευθύνη, εάν πάθεις τίποτε».
Ο ιερέας έπραξε, όπως του είπε ο πατήρ Σίμων, και το ποθούμενο ήρθε. Γιατρεύτηκε τελείως από το έλκος. (Γ-150/151)
65. Τάσεις αυτοκτονίας.
Μια μέρα ένα ανδρόγυνο μπήκε στο κελλάκι του Γέροντα, έπεσε στα πόδια του κλαίγοντας, και του ζήτησε να προσευχηθεί στο Θεό για το παιδί τους, που ήταν στρατιώτης και είχε τάσεις αυτοκτονίας. Ο Γέροντας τους είπε τα ακόλουθα:
«Πώς το παιδί σας να μην έχει τάσεις αυτοκτονίας, τη στιγμή που εσείς, οι γονείς, δεν έχετε μπει μέχρι τώρα μέσα σε εκκλησία; Ούτε ξέρετε, τι θα πει νηστεία, και ειδικά Τετάρτη και Παρασκευή, και στο σπίτι σας δεν έχετε ανάψει ποτέ καντηλάκι»;
Οι γονείς τα χάσανε και είπαν: «Ναι, πατέρα Σίμωνα, αυτή είναι η αλήθεια, όπως ακριβώς τα είπατε. Ούτε καντηλάκι ανάβουμε στο σπίτι μας». Και κλαίγανε οι δύο μετανοημένοι.
Ο Γέροντας τους έδωσε τότε σχετικές οδηγίες για εξομολόγηση με ειλικρινή μετάνοια, εκκλησιασμό, νηστεία και λοιπά χριστιανικά καθήκοντα και πρόσθεσε: «Το παιδί σας σύντομα θα απαλλαγεί από αυτές τις δαιμονικές σκέψεις αυτοκτονίας και θα ομολογήσει τον Κύριό μας».
Το ζευγάρι υποσχέθηκε υπακοή. (Γ-154)
66. Ταπεινός γέροντας.
Μια άλλη κυρία γράφει ότι έκανε υπακοή σε ό,τι της έλεγε ο Γέροντας, και όλα πηγαίνανε καλά. Άκουγε και από άλλους ανθρώπους για πολλά θαύματα που γίνονταν, αλλά ο Γέροντας δεν άφηνε να τα λένε και να τα συζητάνε. Τους μάλωνε, δεν ήθελε να τα λένε. Ήταν πολύ ταπεινός. Έλεγε: «Όσο ζω εγώ, δεν θέλω να λέτε τίποτα.
Όταν φύγω από εδώ, τότε κάντε ό,τι θέλετε». (Γ-187)
67. Πολλαπλασιασμός ψαριών.
Μια κυρία διηγείται: «Θυμάμαι, μια φορά είχε έρθει πολύς κόσμος στην εκκλησία και τηγανίζαμε ψάρια. Εκείνη τη στιγμή είπα στον Μοναχό που ήταν δίπλα μου: «Πάτερ, είναι πολύ λίγα τα ψάρια για τόσο κόσμο που έχουμε, και δεν θα φτάσουνε».
Και εκείνος μου απάντησε: «Κυρία Χαρίκλεια, μην ανησυχείς. Τόσα είπε ο Γέροντας να πάρουμε. Θα τα ευλογήσει εκείνος και θα φτάσουνε».
Ήρθε η ώρα, στρώσαμε την τραπεζαρία, ήταν όλα έτοιμα και κάθισε όλος ο κόσμος για φαγητό. Όσοι ερχόντουσαν όλη την ημέρα, έτρωγαν και αυτοί. Πήγαμε να καθαρίσουμε τα τραπέζια και είδαμε ένα ταψί γεμάτο ψάρια. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό και μου λέει ο πατέρας:
«Βλέπεις, κυρία Χαρίκλεια, πόσα ψάρια μείνανε»; Και του λέω: «Το βλέπω. Αυτό είναι μεγάλο θαύμα! Ο πατέρας Σίμων είναι άγιος»! (Γ-196)
68. Με το «παλιό» για να μη χωρίσουν.
Μια κυρία, πνευματικό παιδί του Γέροντα, εξομολογήθηκε τον λογισμό στον πατέρα Σίμωνα, διότι ένοιωθε αναστάτωση, τι να ακολουθήσει, δεδομένου ότι ο σύζυγός της και η οικογένειά του ανήκαν στην τάξη του Παλαιού Ημερολογίου, ενώ η ίδια ακολουθούσε το Νέο. Ο Γέροντας της είπε ν’ ακολουθήσει τον άνδρα της, για να μην έχουν διχόνοια στο σπίτι της. (Γ-209)
69. Για το κακό στην Κύπρο.
Κάποια κυρία από την Κύπρο επισκέφθηκε τον Γέροντα στο μοναστήρι γύρω στο 1979 (δηλ. μετά την Τουρκική εισβολή του 1974). Άρχισε να του λέει διάφορα θαυμάσια που γίνονταν σ’ αυτήν από τον Κύριο και την Παναγία και ζητούσε τη συμβουλή του. Κι’ αυτός της απάντησε:
«Να τα λες, παιδί μου, να τα λες. Ο Θεός σου τα δίνει, για να τα λες. Και στην Κύπρο να τα λες, παιδί μου, διότι το κακό στην Κύπρο δεν τελείωσε. Το κακό που θα γίνει, είναι μεγάλο εκεί στην περιοχή, εάν δεν μετανοήσει ο κόσμος. Αυτά που βλέπεις ή ακούς, είναι
του Θεού, παιδί μου, και να τα λες». (Γ-237)
70. Προφητεία του Γέροντος Σίμωνος απομαγνητοφωνημένη.
«...Όπως βλέπουμε σήμερα τον κόσμο γενικώς, ότι δεν εδύνατο ο Θεός πλέον να ανεχθεί εκείνη την λυπηρά κατάσταση σ’ όλη την οικουμένη, μηδαμώς εξαιρουμένης και της Ελλάδος, που την αγαπά περισσότερο και το οποίο στα χαρτιά μας λέει και σε λίγο πραγματοποιούνται, ότι η Ελλάς, η Ελλάς θα δείτε σε λίγο πόσο θα γίνει μεγάλη, μεγάλη, μεγάλη. Όχι μόνο θα δείτε, θα έχει εξαίρετο και λαμπρό παράδειγμα εις όλη την Οικουμένη, διότι ενθυμείσθε ότι εδώ δεν εχύθηκε αίμα, όταν εκήρυξε ο Απόστολος Παύλος, ενώ ξέρεις τι αίμα χύθηκε σ’ όλα τα έθνη.
Ενθυμείσθε ότι είπε, τι είπε ο Χριστός, όταν επήγαν τινές Έλληνες, όταν επήγε ο Ανδρέας και ο Φίλιππος. Ενθυμείσθε τώρα που είπανε, τινές άνδρες ιδείν θέλουνε τον Κύριο και είπε:
«Νυν εδοξάσθη ο Υιός του Ανθρώπου». Και γιατί; Πώς γιατί; Τα πράγματα μαρτυρούν γιατί.
Είπαμε ότι, διότι δεν εχύθηκε αίμα, διότι μετά πιστών φιλοσόφων επλησίαζαν τον Θεό μερικοί. Και διά τούτο, ήταν ετοιμασμένοι και ωραίαι ψυχαί. Εις αυτές τις ωραίες ψυχές λοιπόν θέλησε ο Θεός, τις ολίγες, να πλέξει το εγκώμιο.
Συν τούτο έχομε και ένα άλλο. Ποιος ο λόγος λοιπόν, αυτοί οι Απόστολοι, να μην έγραψαν τα Ευαγγέλια, την Καινή Διαθήκη, τα άλλα όλα εις την εβραϊκήν γλώσσα, την δική τους, που μάλιστα ήταν και αγράμματοι; Προς εντροπήν των συμπατριωτών, διότι ήταν ανάξιοι αυτοί, που σταύρωσαν τον Χριστό, να ακούσουνε στην εβραϊκή γλώσσα τα λόγια αυτών. Και έγραψαν εις την ελληνική, γιατί η Ελλάς είχε την γλώσσα αυτήν, η οποία ήταν ωραία γλώσσα, αφ’ ενός μεν που ήτανε ωραία γλώσσα και είχε απήχηση σ’ όλη την οικουμένη, αλλά αφ’ ετέρου δε, ότι ήτανε και άξιοι. Διότι δεν ηθέλησαν να κάνουν κακό. Ότι ήταν αμαρτωλοί, όλος ο κόσμος. Ήτανε αμαρτωλοί, αλλά όμως και δεν μπορούσανε να μην δεχθούν το ωραίο, το οποίο ήκουσαν, την υψηλήν αυτήν, την υψηλή διδασκαλία, την εδέχθησαν. Όχι ότι δεν ήτανε αμαρτωλοί. Αμαρτωλοί ήτανε, αλλά δεν εδέχοντο τα άλλα έθνη. Ολίγοι μόνοι. Και γι’ αυτό έγιναν τόσα και τόσα μαρτύρια, τις χιλιάδες των μαρτύρων. Άρα, λοιπόν, διά τούτο και φυλάει ο Θεός την Ελλάδα, τώρα ιδιαιτέρως να την δοξάσει, αν και πάντοτε έδειχνε το μεγαλείον (η Ελλάς), όταν εγινότανε πόλεμος, αλλά και τώρα ιδίως που πρόκειται λοιπόν άπαντες διά παντός.
Όχι ότι θα την μεγαλώσει ο Θεός. Θα την ανυψώσει, θα την δοξάσει. Τώρα όμως, ολίγες ημέρες έχουμε, οπότε επέρχεται η κάθαρσις, έχουμε ολίγες ημέρες -να μην έρχονται σε απόγνωση (οι Έλληνες). Μόνο οφείλουμε να κηρύττουμε παντού και να λέγομε παντού ότι και πολλά καλά θέλουμε (δει). Έχει πει και ο Θεός ότι «ουδέ θριξ της κεφαλής δεν θα πειραχθή εις τους μετανοούντας», αλλά όχι μετάνοια όπως την θέλουμε.
Άρα λοιπόν, αγαπητοί, οφείλουμε να γνωρίσουμε ότι, μη φοβηθούμε ό,τι λέγουν, ό,τι κάνουν και ό,τι γίνεται, «ταύτα δει γενέσθαι». Καταλάβατε; Πρέπει να γίνουν αυτά. Ήρθε η ώρα πλέον να καθαρίσει -όχι η Δευτέρα Παρουσία- να καθαρίσει η ήρα από το στάρι.
Και η πρώτη, η πρώτη Ελλάς (θα είναι) αυτή που θα υποστεί από τους Τούρκους μία μικρή, μία μικρή -αυτήν όπως είπομεν- προσβολή, αλλά είναι ο τάφος τους όμως -της Τουρκίας. Ο τάφος τους καθώς το είχανε πει και αυτοί οι Τούρκοι, όπως είπαν μερικοί τώρα Άρα λοιπόν, άρα λοιπόν, να είμεθα ετοιμασμένοι, χαρούμενοι, ότι ο μετανοών άνθρωπος, δεν πρόκειται να υποστή τίποτα. Να είμεθα χαρούμενοι, διότι εγνωρίσαμε τον Χριστό, αλλά όχι όμως να τον λατρεύουμε όπως θέλει (ο) καθένας και (να) λέγονται χριστιανοί άνθρωποι (οι ετερόδοξοι).
Αν θέλουμε να δούμε τον Χριστό, πρέπει να είμαστε ανεξίκακοι, πρέπει να έχουμε αγάπη, διά να την μεταδίδουμε και αυτοί, με την συμπεριφορά μας, με τον τρόπο μας και με τις καλές πράξεις μας. Και αν οι άλλοι άνθρωποι είναι αδύνατοι, να τους βοηθήσουμε. Εάν οι άλλοι αυτοί είναι κακοί, να προσπαθήσουμε, αν είναι δυνατόν θα δεχθούν, να δεχθούν την διδασκαλία του Χριστού. Τότε ασφαλώς ο άνθρωπος αυτός θα καταξιωθή διά διπλής, όχι μερίδος, αλλά τιμής παρά του Θεού και παρά των ανθρώπων». (Γ-258/259/260)
71. Κρέας για ανάπαυση των προσκυνητών.
Ο Γέροντας Σίμων, διηγείται ο μοναχός Ξένος, ο οποίος γνώριζε τον Γέροντα από τότε που τον είχε επισκεφθεί, ως λαϊκός ακόμα, στην Αγία Βαρβάρα, στη Λυκόβρυση, για να εξομολογηθεί, δεν διέθετε την παιδεία του κόσμου.
Είχε όμως την κατά Θεόν, που είναι η βαθειά ευλάβεια. Αυτή τον βοηθούσε να έχει πολλή διάκριση, πράγμα το οποίο είναι ίδιον των πεπαιδευμένων ανθρώπων. Άφηνε κάθε τύπο στην άκρη, για να αναπαύσει τον άνθρωπο.
Μοσχάρι ολόκληρο παρέθετε ο Γέροντας στην Τράπεζα του Αγίου Παντελεήμονα, για να ευφράνει τους προσκυνητές, γράφει ο μοναχός Ξένος, ο οποίος είπε στον Γέροντα:
«Μα, Γέροντα, τα μοναχικά τυπικά λέγουν όχι κρέας». Και ο Γέροντας του είπε: «Ναι, παιδί μου, αλλά αυτή τη μέρα ας δώσουμε τα πάντα τοις πάσι»!
«Μα, Γέροντα, οι μοναχοί έχουν αποκάμει από την φιλοξενία», αντέτεινε, πάλι, ο μοναχός Ξένος, για να λάβει την απάντηση:
«Ας δώσουμε, παιδί μου, τα πάντα για τη σωτηρία του κόσμου. Ο Χριστός έδωσε τον Εαυτό Του, Εμείς ούτε φαγητό να μην τους δώσουμε; Πάνω απ’ όλα αγαπήσατε την σωτηρία του κόσμου». Και ποτέ δεν μετρούσε ο Γέροντας, πόσοι ωφελούνται απ’ αυτές τις μακρές και μεγάλες θυσίες του. Ας πέφτει ο σπόρος και ο Θεός ας αυξάνει τα πνευματικά μας γεννήματα στη Βασιλεία Του. Άλλωστε, συνεχίζει τη μαρτυρία του ο μοναχός Ξένος, και το Μοναστήρι που έστησε στα βράχια της Πεντέλης, δεν το έκανε για τόπο άσκησης, όσο για αναπαυτήριο των κουρασμένων ψυχών, όπως ο ίδιος ο Γέροντας του εμπιστεύθηκε στο Νοσοκομείο Κληρικών Ελλάδος, όταν ο π. Ξένος τον επισκέφθηκε εκεί. (Δ-24/25)
72. Γέροντας Σίμων και πετραχήλι.
Ο ίδιος ως άνω μοναχός Ξένος, σ’ ένα άλλο σημείο της μαρτυρίας του, γράφει:
«Αν θέλουμε να παριστάνουμε τον Γέροντα Σίμωνα, πρέπει να τον παρουσιάζουμε με το επιτραχήλιο. Αυτή είναι η πιο εκφραστική και αληθινή του πατρός Σίμωνος παράσταση.
Ο Γέροντας όλους με το πετραχήλι τους περίμενε. Να τους αναπαύσει. Να τους ξεκουράσει.
Και, χωρίς να το καλοσκεφτείς, γονάτιζες μπροστά του. Το επιτραχήλιο είναι ο μεγαλύτερος φύλακας του πνευματικού και του εξομολογουμένου η αληθινή «κατάπαυσις» των παθών. Αν δεις πνευματικό χωρίς πετραχήλι, μην πλησιάσεις για εξομολόγηση». (Δ-24)
73. Σταύρωμα στα φαγητά.
Ο Γέροντας έλεγε, ό,τι πίνουμε ή τρώμε να το κάνουμε πρώτα «στριφτό», εννοώντας να το σταυρώνουμε, γιατί την εποχή μας όλα τα τρόφιμα είναι γεμάτα ορμόνες και φυτοφάρμακα. Έτσι, με το «στριφτό», δεν θα έχουμε πρόβλημα. (Δ-38)
74. Νηστεία και θηλασμός.
Ήταν Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μία χριστιανή θήλαζε το παιδί της και τηρούσε τη νηστεία. Ωστόσο, ο ιατρός, της είπε να τρώει απ’ όλα, διότι θηλάζει και η κατάλυση δεν είναι αμαρτία. Η γυναίκα υπάκουσε και σε μία εβδομάδα στέρεψε το γάλα της και άρχισε να δίνει στο παιδί γάλα του εμπορίου. Στενοχωρήθηκε πολύ. Η συνείδηση την έλεγχε.
Υπέθεσε ότι κάποια σοβαρή αμαρτία είχε κάνει και άρχισε να ψάχνει για έναν καλό πνευματικό.
Της συνέστησαν τον πατέρα Σίμωνα. Πήγε στον Γέροντα και εξομολογήθηκε.
«Αυτό που έκανες είναι αμαρτία, να καταργήσεις την νηστεία», της είπε ο Γέροντας.
«Όταν, παιδί μου, κάνεις την νηστεία, δεν παθαίνεις τίποτα, είσαι υγιέστατη. Το γάλα δεν σταματάει, αλλά πληθαίνει. Γι’ αυτό, εάν θέλεις να έλθει ξανά το γάλα, να κάνεις την νηστεία όλη, όπως λέει η Εκκλησία», είπε τελειώνοντας ο Γέροντας.
Έτσι, η κυρία υποσχέθηκε ότι στο εξής θα τηρήσει όλη τη νηστεία.
«Σε μια εβδομάδα γέμισαν τα στήθη μου με γάλα», έλεγε κατόπιν. «Έτρωγε το παιδάκι μου, δάνειζα και σ’ ένα άλλο παιδάκι, που δεν είχε γάλα η μητέρα του»! (Δ-74)
75. Αρρώστιες, από κατάργηση των νηστειών.
Μια συμβουλή, που έδινε σε όλους ο μακαριστός Γέροντας Σίμων, ήταν: Όποιος νηστεύει την νηστεία που λέει η Εκκλησία μας γίνεται καλά. Γι’ αυτό όλος ο κόσμος είναι γεμάτος αρρώστιες σήμερα, διότι κατήργησαν τις νηστείες. (Ε-140)
76. Αγιασμός στο αυτοκίνητο.
Έλεγε κάποιος, ότι ο π. Σίμων ήταν πνευματικός του και, όταν αγόρασε το πρώτο του αυτοκίνητο, πήγε στον παππούλη να του κάνει αγιασμό. Ο Γέροντας του είπε:
«Παιδί μου, το αυτοκίνητο να το έχεις κατ’ οίκον εκκλησία, δηλαδή, όταν παίρνεις ανθρώπους, να τους πηγαίνεις εκεί ακριβώς που μένουν, ούτε πιο πάνω, ούτε πιο κάτω. Και μέσα στο αυτοκίνητο να λέτε ωφέλιμα πράγματα». (Δ -97)
77. Την αλήθεια στα παιδιά.
Μια κυρία τον ρώτησε: «Γέροντα, να λέμε στο εγγονάκι μου την αλήθεια για κάποιο οικογενειακό πρόβλημα που έχουμε»;
Ο Γέροντας της απήντησε: «Ναι, παιδί μου, την αλήθεια να του λέτε, όσο μικρό και αν είναι». (Ε-86)
78. Ο κόσμος γεμίζει δαιμονικούς γορίλες.
Στη μαρτυρία του για τον Γέροντα, γράφει, μεταξύ άλλων, ένα πνευματικό του τέκνο: «Κοιμάμαι ξανά και βλέπω πάλι τον Γέροντα, με τα πνευματικά του παιδιά, στην κορυφή ενός ψηλού βουνού. Κάποιο απ’ τα παιδιά τόλμησε, ενώ γνώριζε ότι ο Γέροντας είχε κοιμηθεί, να τον ρωτήσει, πώς θα πορευθούμε στη ζωή χωρίς εκείνον.
Οδήγησε τότε την ομάδα σε ένα τέτοιο σημείο του βουνού, ώστε να φαίνονται οι πρόποδές του. Στο αντίκρισμα, όλοι τρόμαξαν. Υπήρχε ένας κόσμος γεμάτος από τεράστιους γορίλες. Και λέγει ο Γέροντας. Αυτός θα είναι ο κόσμος σε μερικά χρόνια.
Στην ερώτηση, πως θα ανταπεξέλθουμε, απάντησε προφητικά: «Εσείς θα έχετε το αρνί, κι’ εγώ θα σας δίνω το χορτάρι». Το αρνί είναι ο Χριστός, ήθελε να πει ο Γέροντας, όπως αναφέρει και το Ευαγγέλιο. Όταν λοιπόν θα είμαστε στον Χριστό, θα έχουμε την προστασία του Θεού με την ευχή τη δική του». (Δ-250)
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΣΚΗΤΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – Ὀνειδισμός ἀνεξομολογήτου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μη ζητάς υπεροχή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
