2022-01-06 10:14:53
Οι ατμήλατες μηχανές χωρίς καμιά αμφιβολία είναι η ιστορία του σιδηροδρόμου και ο προπομπός της σύγχρονής του εξέλιξης.
Οι παλιοί, αυτοί δηλαδή που είχαν την τύχη να εργαστούν πάνω ή κοντά σε αυτές, ανάλογα με την ειδικότητά τους ως σιδηροδρομικοί , συγκινούνται, θυμούνται και μας εξιστορούν απίστευτες ιστορίες από τα ταξίδια τους.
Οι νέοι από την άλλη εξάπτουν την φαντασία τους, προσπαθώντας να καταλάβουν το πως ακριβώς δούλευαν οι ατμήλατες αλλά και το πολύ σημαντικό ρόλο που έπαιξαν για την χώρα μας.
Σήμερα με αφορμή την φιλοξενία της ατμήλατης Λβ 964, με έδρα την Δράμα, στο αμαξοστάσιο Θεσσαλονίκης για την θλιβερή επέτειο του ολοκαυτώματος, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες ιστορικές πληροφορίες, με την βοήθεια του συνταξιούχου σιδηροδρομικού κ. Αθανάσιου Ξανθόπουλου, ο οποίος τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του, εργάστηκε ως θερμαστής σε διαφόρων τύπων ατμήλατων μηχανών και αργότερα ως μηχανοδηγός στις Ντιζελάμαξες.
"Για τις ανάγκες του Β' παγκοσμίου πολέμου, είχαν κατασκευαστεί 150 κομμάτια των σειρών Λβ 951 έως 966 Αγγλικής κατασκευής. Στις 23-1-1946 έφτασαν με πλοίο από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου ήταν αποθηκευμένες, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Οι 12 από αυτές ήταν ελαφρά χρησιμοποιημένες και οι 4 αμεταχείριστες. Στις 6-2-1946 έγινε η επίσημη παραλαβή τους στο Παλιό Σταθμό, παρουσία εκπροσώπων της UNRRA και των ελληνικών αρχών. Επίσης, δόθηκε περίπου 5.500 τόνους διάφορου υλικού, για αποκατάσταση ζημιών του δικτύου.
Οι μεταφορά των Εβραίων της Ελλάδας, έγινε με κλειστές φορτάμαξες τύπου ΖΤ, κατασκευής Ρινκόφερ Τσεχοσλοβακίας του 1926, με χωρητικότητα 50 ατόμων. Οι συγκεκριμένες ήταν οι πιο πολυάριθμες φορτάμαξες των ΣΕΚ της κατοχής. Το 1938 οι ΣΕΚ είχαν 2441 τέτοιου τύπου φορτάμαξες. Η πρώτη αποστολή έγινε με 2 μηχανές. Στις 31-12-1942 στην Θεσσαλονίκη υπήρχαν 53 μηχανές διαφόρων τύπου. Την χρονιά του 1943, υπήρχαν 107 μηχανές διαφόρων τύπων, εκ των οποίων οι 48 ήταν Γερμανικές τύπου G 10.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι μηχανές μεταφοράς των Ελλήνων Εβραίων, έφθαναν ως τα Σκόπια και μετά γυρνούσαν πίσω. Τα τραίνα συνέχιζαν με άλλες μηχανές για τα στρατόπεδα, ενδεχομένως όμως με τα ίδια βαγόνια. Η οριστική απόσυρση των ατμήλατων από το ελληνικό δίκτυο έγινε το 1976".
Παρακάτω, παρακολουθήστε στιγμιότυπα από τη ατμήλατη Λβ 964 καθώς και περιγραφή της λειτουργίας των οργάνων της από τον κ. Ξανθόπουλο.
Φωτογραφικά στιγμιότυπα
Από τα αριστερά προς τα δεξιά, ο συνταξιούχος σιδηροδρομικός κ. Αθανάσιος Ξανθόπουλος, ο αντιπρόεδρος της ΕΕΣΤΥ κ. Βασίλης Διαμαντάκης και ο διαχειριστής των "Σ.Ν"-συνταξιούχος σιδηροδρομικός κ. Γιαννακίδης Χρήστος.
Ο κ. Αθανάσιος Ξανθόπουλος σε στιγμές αναμνήσεων.
"Σ.Ν": Πρέπει να σημειώσουμε ότι η εξαιρετική κατάσταση της ατμήλατου Λβ 964, οφείλεται στην πολύ μεγάλη προσπάθεια, του συλλόγου Ήφαιστος της Δράμας.
Πρώτη ανάρτηση 12 Μαρτίου 2015
sidirodromikanea.blogspot.com
Οι παλιοί, αυτοί δηλαδή που είχαν την τύχη να εργαστούν πάνω ή κοντά σε αυτές, ανάλογα με την ειδικότητά τους ως σιδηροδρομικοί , συγκινούνται, θυμούνται και μας εξιστορούν απίστευτες ιστορίες από τα ταξίδια τους.
Οι νέοι από την άλλη εξάπτουν την φαντασία τους, προσπαθώντας να καταλάβουν το πως ακριβώς δούλευαν οι ατμήλατες αλλά και το πολύ σημαντικό ρόλο που έπαιξαν για την χώρα μας.
Σήμερα με αφορμή την φιλοξενία της ατμήλατης Λβ 964, με έδρα την Δράμα, στο αμαξοστάσιο Θεσσαλονίκης για την θλιβερή επέτειο του ολοκαυτώματος, θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες ιστορικές πληροφορίες, με την βοήθεια του συνταξιούχου σιδηροδρομικού κ. Αθανάσιου Ξανθόπουλου, ο οποίος τα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του, εργάστηκε ως θερμαστής σε διαφόρων τύπων ατμήλατων μηχανών και αργότερα ως μηχανοδηγός στις Ντιζελάμαξες.
"Για τις ανάγκες του Β' παγκοσμίου πολέμου, είχαν κατασκευαστεί 150 κομμάτια των σειρών Λβ 951 έως 966 Αγγλικής κατασκευής. Στις 23-1-1946 έφτασαν με πλοίο από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου ήταν αποθηκευμένες, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Οι 12 από αυτές ήταν ελαφρά χρησιμοποιημένες και οι 4 αμεταχείριστες. Στις 6-2-1946 έγινε η επίσημη παραλαβή τους στο Παλιό Σταθμό, παρουσία εκπροσώπων της UNRRA και των ελληνικών αρχών. Επίσης, δόθηκε περίπου 5.500 τόνους διάφορου υλικού, για αποκατάσταση ζημιών του δικτύου.
Οι μεταφορά των Εβραίων της Ελλάδας, έγινε με κλειστές φορτάμαξες τύπου ΖΤ, κατασκευής Ρινκόφερ Τσεχοσλοβακίας του 1926, με χωρητικότητα 50 ατόμων. Οι συγκεκριμένες ήταν οι πιο πολυάριθμες φορτάμαξες των ΣΕΚ της κατοχής. Το 1938 οι ΣΕΚ είχαν 2441 τέτοιου τύπου φορτάμαξες. Η πρώτη αποστολή έγινε με 2 μηχανές. Στις 31-12-1942 στην Θεσσαλονίκη υπήρχαν 53 μηχανές διαφόρων τύπου. Την χρονιά του 1943, υπήρχαν 107 μηχανές διαφόρων τύπων, εκ των οποίων οι 48 ήταν Γερμανικές τύπου G 10.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι μηχανές μεταφοράς των Ελλήνων Εβραίων, έφθαναν ως τα Σκόπια και μετά γυρνούσαν πίσω. Τα τραίνα συνέχιζαν με άλλες μηχανές για τα στρατόπεδα, ενδεχομένως όμως με τα ίδια βαγόνια. Η οριστική απόσυρση των ατμήλατων από το ελληνικό δίκτυο έγινε το 1976".
Παρακάτω, παρακολουθήστε στιγμιότυπα από τη ατμήλατη Λβ 964 καθώς και περιγραφή της λειτουργίας των οργάνων της από τον κ. Ξανθόπουλο.
Φωτογραφικά στιγμιότυπα
Από τα αριστερά προς τα δεξιά, ο συνταξιούχος σιδηροδρομικός κ. Αθανάσιος Ξανθόπουλος, ο αντιπρόεδρος της ΕΕΣΤΥ κ. Βασίλης Διαμαντάκης και ο διαχειριστής των "Σ.Ν"-συνταξιούχος σιδηροδρομικός κ. Γιαννακίδης Χρήστος.
Ο κ. Αθανάσιος Ξανθόπουλος σε στιγμές αναμνήσεων.
"Σ.Ν": Πρέπει να σημειώσουμε ότι η εξαιρετική κατάσταση της ατμήλατου Λβ 964, οφείλεται στην πολύ μεγάλη προσπάθεια, του συλλόγου Ήφαιστος της Δράμας.
Πρώτη ανάρτηση 12 Μαρτίου 2015
sidirodromikanea.blogspot.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τρελή πορεία αυτοκινήτου πάνω στις γραμμές του μετρό σπέρνει τον τρόμο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
