2022-01-08 08:14:31
Κατά διαστήματα αναρτούμε αφηγήσεις σιδηροδρομικών με σκοπό να αποκομίσουμε μια εικόνα από τα όσα βίωσαν κατά τον εργασιακό τους βίο σε μια όχι και τόσο μακρινή περίοδο αλλά πάντα ενδιαφέρουσα για τους νεότερους.
Με ιδιαίτερη χαρά φιλοξενούμε σήμερα τον συνταξιούχο σιδηροδρομικό κ. Δημήτρη Δοϊνούδη για να μας περιγράψει το δικό του πέρασμα από τον σιδηρόδρομο και τα όσα αυτός έζησε.
Ο Δημήτρης Δουϊνούδης προσλήφθηκε το 1964 στο μηχανοστάσιο Θεσσαλονίκης , πέρασε από όλα τα τμήματα, από τις ατμομηχανές στην αρχή και στην συνεχεία στα ειδικά τμήμα αεραντλιών και ενχυτήρων που ήταν ένα πολύ δύσκολο τεχνικό μέρος των ατμομηχανών και αυτό γιατί, όπως μας εξήγησε, αν δεν δούλευε η αεραντλία δεν μπορούσε να φρενάρει το τρένο και από αυτό το λόγω δεν μπορούσε να φύγει για ταξίδι η ατμάμαξα.
Το προσωπικό που ήταν για τις αεραντλίες και την τροφοδοσία με νερό του καυστήρα είχαν ιδική εξειδικεύσει. Σημαντικά ήταν τα προβλήματα των ατμομηχανών κατά την διάρκεια του χειμώνα όπου οι αγωγοί μεταφοράς του νερού πάγωναν και δεν γίνονταν η κυκλοφορία.
Για το λόγω αυτό είχαν μέσα στο μηχανοστάσιο μαγκάλια και σόμπες με κάρβουνα τα οποία καίγανε όλη την νύχτα για να μην παγώνουν οι ατμομηχανές και κυρίως οι σωλήνες τροφοδοσίας νερού αλλά και σωλήνες αέρος όλα θα έπρεπε να είναι σε καλή κατάσταση για να μπορεί να ταξιδέψει. Μεγάλο ήταν το πρόβλημα με τα ανταλλακτικά και ήταν δυσεύρετα και πολύ ακριβά. Πολλές φορές μας λέγει ο κ. Δουϊνούδης τελείωναν τα ανταλλακτικά και όταν ήταν Σαββατοκύριακο κλειστή η αγορά φτιάχνανε χειροποίητα ανταλλακτικά όσα φυσικά γίνονταν, όπως Καβύλιες για τα τροχοπέδιλα τα οποία με την πέδη χαλούσαν όταν έπιανε ο μηχανοδηγός πέδη σε κατηφοριά όπως αυτή του Άγρα που τα πέδιλα κολλούσαν επάνω στους τροχούς και έπρεπε να γίνουν αμέσως αντικατάσταση.
Εκείνο που μας κίνησε την περιέργεια είναι η εφευρικότητα των ανθρώπων που εργάζονταν πάνω στις ατμήλατες και στις μηχανές ντίζελ και που δείχνει το μεγάλο ενδιαφέρον και την αγάπη που είχαν για την δουλειά τους. Μια εφεύρεση που μάλιστα πήρε και έπαινο από την υπηρεσία του είναι και αυτή στο σύστημα μεταδόσεως κίνησης στις αυτοκινητάμαξες. Ο ίδιος ο κ. Δουϊνουδης μας είπε για αυτήν την εφεύρεση του: « Έκανα μια εφεύρεση στις αυτοκινητάμαξες στο σύστημα μετάδοσης κίνησης από τον τροχό μέχρι των ταχογράφο, ενώ μέχρι τότε περνάν τα πολύσπαστα από την Ιταλία και που στοίχιζαν τότε 48.000 δραχμές το ένα, εγώ έκανα μια εφεύρεση απλή όπως περίπου τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, μια πατέντα δική μου η οποία στοίχιζε μόνο 3.500 δραχμές.
Το πρεσάρισμα το έκανα σε ιδιωτικό συνεργείο στην οδό Μοναστηριού τον αδελφών Χασάπη η οποίοι ασχολούνταν με τους ταχογράφους. Για αυτήν μου την επινόηση πήρα ηθική και Υλίκη αμοιβή από την διοίκηση του οργανισμού». Το πόσο δύσκολες ήταν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται οι τεχνίτες των ατμομηχανών είναι και το περιστατικό που μας περιέγραψε ένα βράδυ στον επιβατικό σταθμό Θεσσαλονίκης : « ήταν η ώρα 3 την νύχτα και ο κόσμος περίμενε στον επιβατικό σταθμό, η αεραντλία είχε φρακάρει το συρταράκι το οποίο έδινε κίνηση και οι βαλβίδες καταψύξεως και απορροφήσεως δεν δουλεύανε και έπρεπε να αντικατασταθούν. Μέσα στο κρύο και από πάνω να χιονίζει πιασμένος με το ένα χέρι από ένα σωλήνα και με το άλλο το κλειδί να βγάζω το συρταράκι να το επισκευάσω για να προλάβω να μην καθυστερήσει ο κόσμος το ταξίδι του.
Κάτω από τέτοιες δύσκολες καταστάσεις δουλεύαμε». Οι άνθρωποι που δούλεψαν μέσα στα μηχανοστάσια ως τεχνίτες έχουν δεθεί τόσο πολύ που εξακολουθούν και σήμερα να ασχολούνται με το σιδηρόδρομο ως μέλη του συλλόγου φίλων σιδηροδρόμου και το έργο τους είναι άξιο θαυμασμού. Αυτό που μας δένει μέχρι σήμερα με τον σιδηρόδρομο τονίζει ο Δημήτρης Δουϊνουδης «είναι η μεγάλη αγάπη για το σιδηρόδρομο που τον πονέσαμε σαν να ήταν το σπίτι μας. ήμασταν μια ομάδα στο μηχανοστάσιο που φροντίσαμε να διασώσουμε ότι μπορούσαμε από τα παλιά, εξαρτήματα και αντικείμενα που σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχαν καταστραφεί όλα.
Οι παλαιοπώλες τότε κτυπούσαν δημοπρασία και δεν άφηναν τίποτε όρθιο, καταστρέφανε ουσιαστικά την πολιτιστική κληρονομιά του σιδηρόδρομου». Κατέληξε ο κ. Δουϊνουδης.
Χρήστος Γιαννακίδης
sidirodromikanea.blogspot.com
Με ιδιαίτερη χαρά φιλοξενούμε σήμερα τον συνταξιούχο σιδηροδρομικό κ. Δημήτρη Δοϊνούδη για να μας περιγράψει το δικό του πέρασμα από τον σιδηρόδρομο και τα όσα αυτός έζησε.
Ο Δημήτρης Δουϊνούδης προσλήφθηκε το 1964 στο μηχανοστάσιο Θεσσαλονίκης , πέρασε από όλα τα τμήματα, από τις ατμομηχανές στην αρχή και στην συνεχεία στα ειδικά τμήμα αεραντλιών και ενχυτήρων που ήταν ένα πολύ δύσκολο τεχνικό μέρος των ατμομηχανών και αυτό γιατί, όπως μας εξήγησε, αν δεν δούλευε η αεραντλία δεν μπορούσε να φρενάρει το τρένο και από αυτό το λόγω δεν μπορούσε να φύγει για ταξίδι η ατμάμαξα.
Το προσωπικό που ήταν για τις αεραντλίες και την τροφοδοσία με νερό του καυστήρα είχαν ιδική εξειδικεύσει. Σημαντικά ήταν τα προβλήματα των ατμομηχανών κατά την διάρκεια του χειμώνα όπου οι αγωγοί μεταφοράς του νερού πάγωναν και δεν γίνονταν η κυκλοφορία.
Για το λόγω αυτό είχαν μέσα στο μηχανοστάσιο μαγκάλια και σόμπες με κάρβουνα τα οποία καίγανε όλη την νύχτα για να μην παγώνουν οι ατμομηχανές και κυρίως οι σωλήνες τροφοδοσίας νερού αλλά και σωλήνες αέρος όλα θα έπρεπε να είναι σε καλή κατάσταση για να μπορεί να ταξιδέψει. Μεγάλο ήταν το πρόβλημα με τα ανταλλακτικά και ήταν δυσεύρετα και πολύ ακριβά. Πολλές φορές μας λέγει ο κ. Δουϊνούδης τελείωναν τα ανταλλακτικά και όταν ήταν Σαββατοκύριακο κλειστή η αγορά φτιάχνανε χειροποίητα ανταλλακτικά όσα φυσικά γίνονταν, όπως Καβύλιες για τα τροχοπέδιλα τα οποία με την πέδη χαλούσαν όταν έπιανε ο μηχανοδηγός πέδη σε κατηφοριά όπως αυτή του Άγρα που τα πέδιλα κολλούσαν επάνω στους τροχούς και έπρεπε να γίνουν αμέσως αντικατάσταση.
Εκείνο που μας κίνησε την περιέργεια είναι η εφευρικότητα των ανθρώπων που εργάζονταν πάνω στις ατμήλατες και στις μηχανές ντίζελ και που δείχνει το μεγάλο ενδιαφέρον και την αγάπη που είχαν για την δουλειά τους. Μια εφεύρεση που μάλιστα πήρε και έπαινο από την υπηρεσία του είναι και αυτή στο σύστημα μεταδόσεως κίνησης στις αυτοκινητάμαξες. Ο ίδιος ο κ. Δουϊνουδης μας είπε για αυτήν την εφεύρεση του: « Έκανα μια εφεύρεση στις αυτοκινητάμαξες στο σύστημα μετάδοσης κίνησης από τον τροχό μέχρι των ταχογράφο, ενώ μέχρι τότε περνάν τα πολύσπαστα από την Ιταλία και που στοίχιζαν τότε 48.000 δραχμές το ένα, εγώ έκανα μια εφεύρεση απλή όπως περίπου τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, μια πατέντα δική μου η οποία στοίχιζε μόνο 3.500 δραχμές.
Το πρεσάρισμα το έκανα σε ιδιωτικό συνεργείο στην οδό Μοναστηριού τον αδελφών Χασάπη η οποίοι ασχολούνταν με τους ταχογράφους. Για αυτήν μου την επινόηση πήρα ηθική και Υλίκη αμοιβή από την διοίκηση του οργανισμού». Το πόσο δύσκολες ήταν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ήταν υποχρεωμένοι να εργάζονται οι τεχνίτες των ατμομηχανών είναι και το περιστατικό που μας περιέγραψε ένα βράδυ στον επιβατικό σταθμό Θεσσαλονίκης : « ήταν η ώρα 3 την νύχτα και ο κόσμος περίμενε στον επιβατικό σταθμό, η αεραντλία είχε φρακάρει το συρταράκι το οποίο έδινε κίνηση και οι βαλβίδες καταψύξεως και απορροφήσεως δεν δουλεύανε και έπρεπε να αντικατασταθούν. Μέσα στο κρύο και από πάνω να χιονίζει πιασμένος με το ένα χέρι από ένα σωλήνα και με το άλλο το κλειδί να βγάζω το συρταράκι να το επισκευάσω για να προλάβω να μην καθυστερήσει ο κόσμος το ταξίδι του.
Κάτω από τέτοιες δύσκολες καταστάσεις δουλεύαμε». Οι άνθρωποι που δούλεψαν μέσα στα μηχανοστάσια ως τεχνίτες έχουν δεθεί τόσο πολύ που εξακολουθούν και σήμερα να ασχολούνται με το σιδηρόδρομο ως μέλη του συλλόγου φίλων σιδηροδρόμου και το έργο τους είναι άξιο θαυμασμού. Αυτό που μας δένει μέχρι σήμερα με τον σιδηρόδρομο τονίζει ο Δημήτρης Δουϊνουδης «είναι η μεγάλη αγάπη για το σιδηρόδρομο που τον πονέσαμε σαν να ήταν το σπίτι μας. ήμασταν μια ομάδα στο μηχανοστάσιο που φροντίσαμε να διασώσουμε ότι μπορούσαμε από τα παλιά, εξαρτήματα και αντικείμενα που σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχαν καταστραφεί όλα.
Οι παλαιοπώλες τότε κτυπούσαν δημοπρασία και δεν άφηναν τίποτε όρθιο, καταστρέφανε ουσιαστικά την πολιτιστική κληρονομιά του σιδηρόδρομου». Κατέληξε ο κ. Δουϊνουδης.
Χρήστος Γιαννακίδης
sidirodromikanea.blogspot.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έκτακτο σχέδιο στα ΜΜΜ λόγω της μετάλλαξης Όμικρον – Τι αλλάζει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
