2022-02-17 09:07:46
Το χωριό Αυλές, της επαρχίας Σερβίων, του Νομού Κοζάνης, βρίσκεται στο τέταρτο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Σερβίων Ελασσόνας. Ήταν αυλή των ανακτόρων του κάστρου των Σερβίων στα χρόνια του βασιλιά Ηράκλειου.
Το πρώτο μέχρι στιγμής γραπτό κείμενο που μαρτυρεί την ύπαρξή του είναι ο κώδικας ΤΤ εννέα, οχτώ, έξι, στον οποίο απογράφεται ως Havlilar, με σαράντα δύο μουσουλμανικές και δεκαοχτώ χριστιανικές οικογένειες.Το χωριό τιμά τον άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα στο ομώνυμο ασκητήριό του το πρώτο Σάββατο της μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Είναι ένα ασκητήριο του ενδέκατου αιώνα μήκους επτά μέτρων με λαξευμένη Αγία Τράπεζα, από τον ασκητή Θεόδωρο που ασκήτεψε σε αυτό. Πάνω από το ασκητήριο υπάρχουν δυο σπηλιές με αγιογραφίες.
Στην πρώτη ανέβηκε ο ιερέας του χωριού και φωτογράφισε τις αγιογραφίες. Στην οροφή είναι αγιογραφημένος ο Παντοκράτορας υποβασταζόμενος από έξι αγγέλους. Στην πρώτη σειρά είναι αγιογραφημένη η Κοινωνία των Αποστόλων.
Στη δεύτερη σειρά είναι η Μεταμόρφωση, η Σταύρωση και ο άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.
Στην τρίτη σειρά εικονίζεται ο Χριστός ένθρονος, η Θεοτόκος, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Έξω από το ασκητήριο βρίσκονται τα ερείπια μισοκατεστραμμένου ναού. Από αυτόν σώζεται μόνο ο νότιος τοίχος που είναι κολλημένος στη βορινή πλευρά του βράχου με τμήμα της κυλινδρικής ανατολικής αψίδας. Σύμφωνα με το καθηγητή Ξυγγόπουλο ο ναός χτίστηκε μετά το θάνατο του ασκητή Θεόδωρου και αποτελούνταν από δύο άνισα διαμερίσματα. Το δυτικό και μικρότερο διαμέρισμα ήταν ο τάφος του.
Ο Μέγας Εσπερινός τελείται στον ενοριακό ναό του αγίου Γεωργίου και συμπίπτει με τους πρώτους Χαιρετισμούς. Κατά το απόγευμα όπως και ανήμερα της εορτής, οι πιστοί βράζουν σιτάρι που ευλογείται και μοιράζεται, για να ενδυναμωθούν για τη νηστεία, όπως στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη που θέλησε να μολύνει τους Χριστιανούς με τα ειδωλόθυτα.
Την ημέρα του εορτασμού στο ασκητήριο πολλοί ανεβαίνουν με τα πόδια σ᾽ αυτό ως εκπλήρωση τάματος. Κοινωνούν μετά από νηστεία με τριομέρι, συνδυάζοντας τη Θεία Κοινωνία με πράξεις ελεημοσύνης και προσφοράς στο ναό. Τελούν αρτοκλασία και σηκώνουν ύψωμα. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ακολουθεί τραπέζι με σαρακοστιανά.
Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται ξανά Θεία Λειτουργία. Οι νοικοκυρές ξαναβάφουν κόκκινα αυγά που βάφουν για τρείς εβδομάδες από τη Μεγάλη Πέμπτη. Τα προηγούμενα χρόνια ακολουθούσε τραπέζι και οι πιστοί κατέβαιναν από το ασκητήριο, τραγουδώντας πασχαλινά τραγούδια, στην πλατεία του χωριού, όπου γινόταν γλέντι ως τις βραδινές ώρες. Οι πιστοί αναφέρουν θαύματα που αξιώθηκαν από τον άγιο στη ζωή τους.
Δείτε περισσότερα εδώ.
paraklisi
Το πρώτο μέχρι στιγμής γραπτό κείμενο που μαρτυρεί την ύπαρξή του είναι ο κώδικας ΤΤ εννέα, οχτώ, έξι, στον οποίο απογράφεται ως Havlilar, με σαράντα δύο μουσουλμανικές και δεκαοχτώ χριστιανικές οικογένειες.Το χωριό τιμά τον άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα στο ομώνυμο ασκητήριό του το πρώτο Σάββατο της μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Είναι ένα ασκητήριο του ενδέκατου αιώνα μήκους επτά μέτρων με λαξευμένη Αγία Τράπεζα, από τον ασκητή Θεόδωρο που ασκήτεψε σε αυτό. Πάνω από το ασκητήριο υπάρχουν δυο σπηλιές με αγιογραφίες.
Στην πρώτη ανέβηκε ο ιερέας του χωριού και φωτογράφισε τις αγιογραφίες. Στην οροφή είναι αγιογραφημένος ο Παντοκράτορας υποβασταζόμενος από έξι αγγέλους. Στην πρώτη σειρά είναι αγιογραφημένη η Κοινωνία των Αποστόλων.
Στη δεύτερη σειρά είναι η Μεταμόρφωση, η Σταύρωση και ο άγιος Θεόδωρος ο Τήρων.
Στην τρίτη σειρά εικονίζεται ο Χριστός ένθρονος, η Θεοτόκος, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος.
Έξω από το ασκητήριο βρίσκονται τα ερείπια μισοκατεστραμμένου ναού. Από αυτόν σώζεται μόνο ο νότιος τοίχος που είναι κολλημένος στη βορινή πλευρά του βράχου με τμήμα της κυλινδρικής ανατολικής αψίδας. Σύμφωνα με το καθηγητή Ξυγγόπουλο ο ναός χτίστηκε μετά το θάνατο του ασκητή Θεόδωρου και αποτελούνταν από δύο άνισα διαμερίσματα. Το δυτικό και μικρότερο διαμέρισμα ήταν ο τάφος του.
Ο Μέγας Εσπερινός τελείται στον ενοριακό ναό του αγίου Γεωργίου και συμπίπτει με τους πρώτους Χαιρετισμούς. Κατά το απόγευμα όπως και ανήμερα της εορτής, οι πιστοί βράζουν σιτάρι που ευλογείται και μοιράζεται, για να ενδυναμωθούν για τη νηστεία, όπως στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη που θέλησε να μολύνει τους Χριστιανούς με τα ειδωλόθυτα.
Την ημέρα του εορτασμού στο ασκητήριο πολλοί ανεβαίνουν με τα πόδια σ᾽ αυτό ως εκπλήρωση τάματος. Κοινωνούν μετά από νηστεία με τριομέρι, συνδυάζοντας τη Θεία Κοινωνία με πράξεις ελεημοσύνης και προσφοράς στο ναό. Τελούν αρτοκλασία και σηκώνουν ύψωμα. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας ακολουθεί τραπέζι με σαρακοστιανά.
Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται ξανά Θεία Λειτουργία. Οι νοικοκυρές ξαναβάφουν κόκκινα αυγά που βάφουν για τρείς εβδομάδες από τη Μεγάλη Πέμπτη. Τα προηγούμενα χρόνια ακολουθούσε τραπέζι και οι πιστοί κατέβαιναν από το ασκητήριο, τραγουδώντας πασχαλινά τραγούδια, στην πλατεία του χωριού, όπου γινόταν γλέντι ως τις βραδινές ώρες. Οι πιστοί αναφέρουν θαύματα που αξιώθηκαν από τον άγιο στη ζωή τους.
Δείτε περισσότερα εδώ.
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Survivor: Αποχώρησε και ξέσπασαν σε κλάματα...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
