2012-06-28 10:14:05
Η παρούσα καπιταλιστική κρίση δεν αποτελεί απλά ένα συγκυριακό φαινόμενο, αλλά το νομοτελειακό αποτέλεσμα των μεγάλων δομικών αντιφάσεων επί των οποίων βασίζεται η αναπαραγωγή των όρων... ύπαρξης του καπιταλιστικού συστήματος. Εκ του αποτελέσματος, αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από την παγκοσμιότητα της κρίσης. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο βλέπουμε ότι μετά τις περιφερειακές οικονομίες όπως της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, στο μάτι του κυκλώνα εισέρχονται και οι ανεπτυγμένες χώρες του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης όπως η Ισπανία, η Ιταλία αλλά και η ίδια η Γερμανία. Οι Ευρωπαίοι δυνάστες μας προετοιμάζουν την επόμενη μέρα ώστε να βρει τις τράπεζες πιο ισχυρές και τον λαό πιο εξαθλιωμένο και υποταγμένο από ποτέ. Θα τους το επιτρέψουμε;;
ΤΑ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Τρία βασικά στοιχεία χαρακτηρίζουν το έσχατο στάδιο ωρίμανσης του καπιταλισμού:
α) η πλήρης κυριαρχία του χρηματιστικού κεφάλαιου.
β) ο ιμπεριαλισμός.
γ) οι παγκόσμιες κρίσεις υπερσυσσώρευσης - υπερπαραγωγής -υποκατανάλωσης.
Η Ελλάδα δείχνει τον δρόμο σε όλη την Ευρώπη
Το χρηματιστικό κεφάλαιο είναι μία «διασταύρωση» τραπεζικού κεφαλαίου με κεφάλαιο πολυεθνικών και πολύ μεγάλων επιχειρήσεων στην παραγωγή, το εμπόριο και τις υπηρεσίες. Μια εκβιομηχανισμένη καπιταλιστική χώρα με ανεπτυγμένο χρηματοπιστωτικό τομέα φτάνει στο σημείο να κυριαρχείται πλήρως από τους ιδιοκτήτες του χρηματιστικού κεφαλαίου. Ως συνέπεια, το κράτος αυτό μετασχηματίζεται σε ένα γιγαντιαίο και πολυσύνθετο τραστ. Επικεφαλής αυτού του τραστ είναι οι τράπεζες και χρέη εκτελεστικής επιτροπής ασκεί η αστική κρατική εξουσία. Το χρηματιστικό κεφάλαιο αφού καταλάβει την εξουσία σε εθνικό επίπεδο προχωρά και «εκτός των τειχών» λόγω της επεκτατικής φύσης του. Έτσι δημιουργούνται συνθήκες άγριου ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων κρατών-τραστ. Ο επεκτατισμός του χρηματιστικού κεφαλαίου στην προσπάθειά του για εξασφάλιση αγορών, πρώτων υλών και εδαφών στα οποία μπορεί να επενδυθεί συνιστά αυτό που περιγράφουμε ως ιμπεριαλισμό.
Σε αυτή τη φάση του συστήματος οι καπιταλιστές για να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα ήδη τεράστια κέρδη τους υπερσυσσωρεύουν κεφάλαια και αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε τέτοιο βαθμό που οδηγούνται σε υπερπαραγωγή η οποία δεν μπορεί να απορροφηθεί από τα εξαθλιωμένα νοικοκυριά. Μετά την εξάντληση των πεδίων για κερδοφόρες επενδύσεις, η τάση για συνεχή αύξηση του κέρδους οδηγεί το χρηματιστικό κεφάλαιο να δημιουργεί εκ του μηδενός πλασματικές αξίες και να επενδύει πάνω τους τεράστια ποσά, βάζοντας στα θεμέλια του ίδιου του χρηματοπιστωτικού συστήματος μιά τεράστια ορολογιακή βόμβα. Με λίγα λόγια το ίδιο το χρηματιστικό κεφάλαιο σκάβει το λάκκο που θα πέσει μέσα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΙΣΟΜΕΤΡΙΑ
Ένας άλλος όρος κλειδί που ίσως μας διαφωτίσει σε σχέση με κάποια δομικά στοιχεία του καπιταλισμού είναι η ανισόμετρη ανάπτυξη. Η ανισόμετρη ανάπτυξη δεν αποτελεί ατέλεια του συστήματος, αλλά νομοτέλειά του. Οι αναπτυσσόμενες ελλειμματικές χώρες αποτελούν όρο ύπαρξης των ανεπτυγμένων πλεονασματικών χωρών στα προχωρημένα στάδια ανάπτυξης του καπιταλισμού. Δίχως τις φτωχές χώρες με ελλείμματα και φτηνό εργατικό δυναμικό δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν ούτε οι πολυεθνικές που έχουν έδρα στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, αλλά ούτε και οι τράπεζές τους, οι οποίες δανείζουν τις ελλειμματικές χώρες και τις μεμονωμένες οικονομικές μονάδες. Αν όλες οι χώρες παγκοσμίως παρουσίαζαν πλεονάσματα, τότε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα κατέρεε καθώς δεν θα ανατροφοδοτούσε τα κέρδη που αποκομίζει μέσω της δανειοδότησής του προς τα ελλειμματικά κράτη, κάτι που αποτελεί μία από τις πιο κερδοφόρες επενδύσεις του.
Η άλλη έκφανση της ανισόμετρης ανάπτυξης είναι η πολιτική ανισομετρία. Τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη τείνουν να επεκτείνουν την πολιτική τους κυριαρχία. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των αγορών κεφαλαίου και του διεθνούς εμπορίου αλλά και μέσω βίαιης πολιτικής επιβολής στα υποδεέστερα κράτη. Στο παγκόσμιο εξουσιαστικό πλέγμα που διαμορφώνεται, ο διαχωρισμός μπαίνει κατ’ αρχάς με όρους ταξικούς και όχι εθνικούς. Η αστική τάξη των υποδεέστερων κρατών συμμετέχει κανονικά σε αυτό το εξουσιαστικό πλέγμα αλλά από πολιτικά υποδεέστερη θέση, ενώ η αστική τάξη των ισχυρότερων κρατών συμμετέχει από ισχυρότερη θέση. Παρόλα αυτά, τα συμφέροντα της αστικής τάξης διατρέχονται από ένα κοινό νήμα αφού για να διασφαλιστούν πρέπει να διαπλακούν σε υπερεθνικό επίπεδο. Σε αυτά τα πλαίσια οι αστικές κυβερνήσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπούν αποδέχονται ακόμη και την εκχώρηση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Στην παρούσα συγκυρία, η αυξημένη ένταση των αντιφάσεων του καπιταλιστικού συστήματος καθώς και τα βαθιά δομικά χαρακτηριστικά των συνεπακόλουθων κρίσεων που προκύπτουν από αυτές τις αντιφάσεις, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι αντικειμενικές συνθήκες είναι πλέον ώριμες για την εκ βάθρων ανατροπή του. Όμως οι αντικειμενικές συνθήκες δεν αρκούν, αφού η εκάστοτε κυρίαρχη τάξη δεν παραδίδει ποτέ από μόνη της τα προνόμιά που κατέχει. Ο υποκειμενικός παράγοντας υπήρξε πάντοτε ο καθοριστικότερος. Και το υποκείμενο της ανατροπής είναι ο ίδιος ο λαός και η ασυμβίβαστη πάλη του. Είμαστε πλέον πεπεισμένοι ότι η ανατροπή δεν αποτελεί απλά μία επιθυμία ή μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αλλά μία αναγκαιότητα για την επιβίωσή μας.
ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Βασιζόμενοι στη θεωρητική μας ανάλυσή για την παγκόσμια οικονομική συγκυρία, αλλά και στην καθημερινή τριβή με την κοινωνία μας που εξαθλιώνεται, αντιλαμβανόμαστε την επειγότητα της οργάνωσης των λαϊκών δυνάμεων σε ανατρεπτική βάση. Για το λόγο αυτόν, συνεχίζουμε και μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ακόμη πιο δυναμικά τον ασυμβίβαστο αγώνα μας σε όλα τα μέτωπα.
Μεταξύ άλλων, την Δευτέρα στις 25 Ιουνίου πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη ΔΕΗ της οδού Αριστείδου όπου με τη δυναμική στάση μας πετύχαμε την διαβεβαίωση από πλευράς ΔΕΗ ότι οι πολίτες που είχαν ως προηγούμενο πάροχο εταιρίες που έκλεισαν (Energa και Hellas Power,) δεν χρειάζεται πλέον να πληρώνουν το χαράτσι ώστε να μπορούν να συνάπτουν σύμβαση με τη ΔΕΗ.
Εκτός αυτού, δείξαμε για μία ακόμη φορά ότι η αλληλεγγύη σφυρηλατείται στην πράξη, καθώς την περασμένη εβδομάδα παραστήκαμε στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων για να συμπαρασταθούμε σε διωκόμενους συναγωνιστές. Στην πρώτη δίκη (26-06-12) δικαζόταν ο δίκαιος και ηρωικός αγώνας των πολιτών ενάντια στα ΧΥΤΑ της Κερατέας που ήθελε να εγκαταστήσει το κράτος των μεγαλοεργολάβων και των ΜΑΤ. Η δεύτερη δίκη (28-06-12) αφορά την πολιτική διαμαρτυρία συναγωνιστών από τη Χαλκίδα κατά τη διάρκεια του εορτασμού των Θεοφανείων, η οποία διώχθηκε ποινικά ως ύβρις προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος παρίστατο στην τελετή. Επίσης, το κίνημά μας πραγματοποίησε παρέμβαση σε λαϊκές αγορές των Αθηνών, επανασυνδέσεις ρεύματος σε συμπολίτες μας οι οποίοι αδυνατούσαν να πληρώσουν τον δυσβάσταχτο λογαριασμό της ΔΕΗ και ανοιχτές συνελεύσεις στις οποίες αποφασίστηκαν οι επόμενες δράσεις μας.
Καλούμε όλες τις ασυμβίβαστες κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι, να συνταχτούν με τον αγώνα του Κινήματος Δεν Πληρώνω. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε να ανατρέψουμε τους δυνάστες μας και να θέσουμε τις βάσεις για τη νέα κοινωνία που ονειρευόμαστε και για την οποία παλεύουμε.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ! για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω!
kinimadenplirono.gr
ΤΑ ΕΠΙΘΑΝΑΤΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Τρία βασικά στοιχεία χαρακτηρίζουν το έσχατο στάδιο ωρίμανσης του καπιταλισμού:
α) η πλήρης κυριαρχία του χρηματιστικού κεφάλαιου.
β) ο ιμπεριαλισμός.
γ) οι παγκόσμιες κρίσεις υπερσυσσώρευσης - υπερπαραγωγής -υποκατανάλωσης.
Η Ελλάδα δείχνει τον δρόμο σε όλη την Ευρώπη
Το χρηματιστικό κεφάλαιο είναι μία «διασταύρωση» τραπεζικού κεφαλαίου με κεφάλαιο πολυεθνικών και πολύ μεγάλων επιχειρήσεων στην παραγωγή, το εμπόριο και τις υπηρεσίες. Μια εκβιομηχανισμένη καπιταλιστική χώρα με ανεπτυγμένο χρηματοπιστωτικό τομέα φτάνει στο σημείο να κυριαρχείται πλήρως από τους ιδιοκτήτες του χρηματιστικού κεφαλαίου. Ως συνέπεια, το κράτος αυτό μετασχηματίζεται σε ένα γιγαντιαίο και πολυσύνθετο τραστ. Επικεφαλής αυτού του τραστ είναι οι τράπεζες και χρέη εκτελεστικής επιτροπής ασκεί η αστική κρατική εξουσία. Το χρηματιστικό κεφάλαιο αφού καταλάβει την εξουσία σε εθνικό επίπεδο προχωρά και «εκτός των τειχών» λόγω της επεκτατικής φύσης του. Έτσι δημιουργούνται συνθήκες άγριου ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων κρατών-τραστ. Ο επεκτατισμός του χρηματιστικού κεφαλαίου στην προσπάθειά του για εξασφάλιση αγορών, πρώτων υλών και εδαφών στα οποία μπορεί να επενδυθεί συνιστά αυτό που περιγράφουμε ως ιμπεριαλισμό.
Σε αυτή τη φάση του συστήματος οι καπιταλιστές για να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τα ήδη τεράστια κέρδη τους υπερσυσσωρεύουν κεφάλαια και αυξάνουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων σε τέτοιο βαθμό που οδηγούνται σε υπερπαραγωγή η οποία δεν μπορεί να απορροφηθεί από τα εξαθλιωμένα νοικοκυριά. Μετά την εξάντληση των πεδίων για κερδοφόρες επενδύσεις, η τάση για συνεχή αύξηση του κέρδους οδηγεί το χρηματιστικό κεφάλαιο να δημιουργεί εκ του μηδενός πλασματικές αξίες και να επενδύει πάνω τους τεράστια ποσά, βάζοντας στα θεμέλια του ίδιου του χρηματοπιστωτικού συστήματος μιά τεράστια ορολογιακή βόμβα. Με λίγα λόγια το ίδιο το χρηματιστικό κεφάλαιο σκάβει το λάκκο που θα πέσει μέσα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΙΣΟΜΕΤΡΙΑ
Ένας άλλος όρος κλειδί που ίσως μας διαφωτίσει σε σχέση με κάποια δομικά στοιχεία του καπιταλισμού είναι η ανισόμετρη ανάπτυξη. Η ανισόμετρη ανάπτυξη δεν αποτελεί ατέλεια του συστήματος, αλλά νομοτέλειά του. Οι αναπτυσσόμενες ελλειμματικές χώρες αποτελούν όρο ύπαρξης των ανεπτυγμένων πλεονασματικών χωρών στα προχωρημένα στάδια ανάπτυξης του καπιταλισμού. Δίχως τις φτωχές χώρες με ελλείμματα και φτηνό εργατικό δυναμικό δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν ούτε οι πολυεθνικές που έχουν έδρα στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, αλλά ούτε και οι τράπεζές τους, οι οποίες δανείζουν τις ελλειμματικές χώρες και τις μεμονωμένες οικονομικές μονάδες. Αν όλες οι χώρες παγκοσμίως παρουσίαζαν πλεονάσματα, τότε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα κατέρεε καθώς δεν θα ανατροφοδοτούσε τα κέρδη που αποκομίζει μέσω της δανειοδότησής του προς τα ελλειμματικά κράτη, κάτι που αποτελεί μία από τις πιο κερδοφόρες επενδύσεις του.
Η άλλη έκφανση της ανισόμετρης ανάπτυξης είναι η πολιτική ανισομετρία. Τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη τείνουν να επεκτείνουν την πολιτική τους κυριαρχία. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω των αγορών κεφαλαίου και του διεθνούς εμπορίου αλλά και μέσω βίαιης πολιτικής επιβολής στα υποδεέστερα κράτη. Στο παγκόσμιο εξουσιαστικό πλέγμα που διαμορφώνεται, ο διαχωρισμός μπαίνει κατ’ αρχάς με όρους ταξικούς και όχι εθνικούς. Η αστική τάξη των υποδεέστερων κρατών συμμετέχει κανονικά σε αυτό το εξουσιαστικό πλέγμα αλλά από πολιτικά υποδεέστερη θέση, ενώ η αστική τάξη των ισχυρότερων κρατών συμμετέχει από ισχυρότερη θέση. Παρόλα αυτά, τα συμφέροντα της αστικής τάξης διατρέχονται από ένα κοινό νήμα αφού για να διασφαλιστούν πρέπει να διαπλακούν σε υπερεθνικό επίπεδο. Σε αυτά τα πλαίσια οι αστικές κυβερνήσεις προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπούν αποδέχονται ακόμη και την εκχώρηση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Στην παρούσα συγκυρία, η αυξημένη ένταση των αντιφάσεων του καπιταλιστικού συστήματος καθώς και τα βαθιά δομικά χαρακτηριστικά των συνεπακόλουθων κρίσεων που προκύπτουν από αυτές τις αντιφάσεις, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι αντικειμενικές συνθήκες είναι πλέον ώριμες για την εκ βάθρων ανατροπή του. Όμως οι αντικειμενικές συνθήκες δεν αρκούν, αφού η εκάστοτε κυρίαρχη τάξη δεν παραδίδει ποτέ από μόνη της τα προνόμιά που κατέχει. Ο υποκειμενικός παράγοντας υπήρξε πάντοτε ο καθοριστικότερος. Και το υποκείμενο της ανατροπής είναι ο ίδιος ο λαός και η ασυμβίβαστη πάλη του. Είμαστε πλέον πεπεισμένοι ότι η ανατροπή δεν αποτελεί απλά μία επιθυμία ή μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, αλλά μία αναγκαιότητα για την επιβίωσή μας.
ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Βασιζόμενοι στη θεωρητική μας ανάλυσή για την παγκόσμια οικονομική συγκυρία, αλλά και στην καθημερινή τριβή με την κοινωνία μας που εξαθλιώνεται, αντιλαμβανόμαστε την επειγότητα της οργάνωσης των λαϊκών δυνάμεων σε ανατρεπτική βάση. Για το λόγο αυτόν, συνεχίζουμε και μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ακόμη πιο δυναμικά τον ασυμβίβαστο αγώνα μας σε όλα τα μέτωπα.
Μεταξύ άλλων, την Δευτέρα στις 25 Ιουνίου πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη ΔΕΗ της οδού Αριστείδου όπου με τη δυναμική στάση μας πετύχαμε την διαβεβαίωση από πλευράς ΔΕΗ ότι οι πολίτες που είχαν ως προηγούμενο πάροχο εταιρίες που έκλεισαν (Energa και Hellas Power,) δεν χρειάζεται πλέον να πληρώνουν το χαράτσι ώστε να μπορούν να συνάπτουν σύμβαση με τη ΔΕΗ.
Εκτός αυτού, δείξαμε για μία ακόμη φορά ότι η αλληλεγγύη σφυρηλατείται στην πράξη, καθώς την περασμένη εβδομάδα παραστήκαμε στα δικαστήρια της οδού Ευελπίδων για να συμπαρασταθούμε σε διωκόμενους συναγωνιστές. Στην πρώτη δίκη (26-06-12) δικαζόταν ο δίκαιος και ηρωικός αγώνας των πολιτών ενάντια στα ΧΥΤΑ της Κερατέας που ήθελε να εγκαταστήσει το κράτος των μεγαλοεργολάβων και των ΜΑΤ. Η δεύτερη δίκη (28-06-12) αφορά την πολιτική διαμαρτυρία συναγωνιστών από τη Χαλκίδα κατά τη διάρκεια του εορτασμού των Θεοφανείων, η οποία διώχθηκε ποινικά ως ύβρις προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος παρίστατο στην τελετή. Επίσης, το κίνημά μας πραγματοποίησε παρέμβαση σε λαϊκές αγορές των Αθηνών, επανασυνδέσεις ρεύματος σε συμπολίτες μας οι οποίοι αδυνατούσαν να πληρώσουν τον δυσβάσταχτο λογαριασμό της ΔΕΗ και ανοιχτές συνελεύσεις στις οποίες αποφασίστηκαν οι επόμενες δράσεις μας.
Καλούμε όλες τις ασυμβίβαστες κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι, να συνταχτούν με τον αγώνα του Κινήματος Δεν Πληρώνω. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε να ανατρέψουμε τους δυνάστες μας και να θέσουμε τις βάσεις για τη νέα κοινωνία που ονειρευόμαστε και για την οποία παλεύουμε.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ! για να πάρουμε τις ζωές μας πίσω!
kinimadenplirono.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έπεσε από την Ακρόπολη και...σώθηκε.
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στη λίστα ο Σαπουνάρου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
