2012-06-28 17:12:15
Ο Σαμαράς ορκίστηκε... ο Σημίτης ανέλαβε!
Η συμμορία των "καθηγητών", που μας έβαλε στο ΔΝΤ, ανέλαβε και επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας
Το παρακράτος των τοκογλύφων και της Goldman Sachs ήταν ο πραγματικός νικητής των εκλογών
Με την ησυχία σου Αντώνη.Μην βιάζεσαι ν' αποθεραπευτείς.Αυτοί ξέρουν τι να κάνουν.Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού
Ζούμε σε ρυθμούς Euro 2012 και θα ήταν δύσκολο να αποφύγουμε τον πειρασμό να περιγράψουμε τα σημερινά πολιτικά δρώμενα με ποδοσφαιρικούς όρους ...Δεν είμαστε άλλωστε και οι μόνοι. Σε μια περίοδο, όπου ακόμα και το ανδροειδές Μέρκελ αλλάζει το πρόγραμμα των επαφών του, προκειμένου να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την "ποδοσφαιροποίηση" της επιχειρηματολογίας.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι, βλέποντας τον Αντώνη σχεδόν "ευτυχισμένο" Πρωθυπουργό, καταλαβαίνουμε ότι —μάλλον— κάπου υπάρχει πρόβλημα ...Κάπου δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει ...Κάπου έχασε τη "μπάλα" ...Έπαθε αυτό, το οποίο αποτελεί εφιάλτη για τον κάθε ποδοσφαιριστή ...Έκανε "τρίπλα" και ο μόνος, που την "έφαγε", ήταν ο ίδιος ...Έκανε "προσποίηση" και ο μόνος, που "έχασε" την επαφή με την πραγματικότητα, ήταν ο ίδιος. Ο αντίπαλός του παραμένει στη θέση του και ο ίδιος έχει χάσει την "ορατότητά" του.
Αυτήν την αίσθηση μάς δίνει ο Αντώνης. Είναι ο μόνος, που αντιλαμβάνεται την εκλογική του νίκη σαν προσωπικό του "θρίαμβο". Δεν εξηγείται διαφορετικά η χαρά του να ανέβει στην "ηλεκτρική" καρέκλα του Πρωθυπουργού, με βασική του υποχρέωση να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Γιορτάζει μια ασήμαντη εκλογική "νίκη", η οποία σε κανονικές συνθήκες όχι απλά δεν θα ήταν επίτευγμά του, αλλά υποχρέωσή του να εξασφαλίσει, ως αρχηγός τού ενός πόλου του δικομματισμού.
Αυτό —από μόνο του— είναι αρκετό, για να αποδείξει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι προφανές ότι έπεσε θύμα της δικής του "προσποίησης". Δική του "προσποίηση" ήταν το δίλημμα περί ευρώ και δραχμής. Δικό του "παιχνίδι" ήταν η υπερπάντων μάχη απέναντι στον Τσίπρα. Όμως, αυτά δεν ήταν τίποτε παραπάνω από απλές "προσποιήσεις", προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές ...Ήταν "τρίπλες", για να ξεγελάσει το πόπολο ..."Κολπάκια", για να του "κλέψει" την ψήφο.
Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν πραγματικό. Ποτέ δεν τέθηκε θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ. Ποτέ δεν αποτέλεσε σοβαρή "απειλή" για τη διεθνή νομιμότητα της χώρας μια κυβέρνηση αριστερών "κατσαπλιάδων". Όλα αυτά ήταν επινοήσεις της εκλογικής "μάχης", η οποία μαινόταν ανεξέλεγκτα μέσα σε ένα τρομοκρατικό παραλήρημα των ΜΜΕ της Διαπλοκής. Ο αντίπαλός του Σαμαρά και της κυβέρνησής του δεν ήταν ούτε η Δραχμή ούτε οι "κατσαπλιάδες". Αντίπαλοι, της οποιασδήποτε κυβέρνησης κι αν εκλεγόταν από τον λαό, θα ήταν το Μνημόνιο και η εφαρμογή του ...Μια εφαρμογή, την οποία ο Σαμαράς "υποσχέθηκε" στους δανειστές μας ενυπογράφως.
Όμως ο Σαμαράς, χάνοντας —εντελώς απροσδόκητα και εξαιτίας των λαθών των απαιτητικών "δανειστών"— τις πρώτες εκλογές, αυτήν την υπόσχεση την "ξέχασε". Μέσα στον πανικό του και στην αγωνία του να διατηρηθεί στη θέση του αρχηγού του κόμματός της ΝΔ, "επινόησε" νέους "εχθρούς" — πιο βολικούς για τη "μάχη" του. Προσπαθώντας να ανατρέψει το αποτέλεσμα, έπεσε θύμα της δικής του "προπαγάνδας" και ξέχασε ποιο ήταν εξ’ αρχής το ζητούμενο ...Το ζητούμενο, που ήταν η εξυπηρέτηση των αφεντικών ...Η "επιτυχία", εκεί όπου "απέτυχε" ο φίλος και συγκάτοικός του Γιωργάκης ...Η "επιτυχία", που σε πρώτη φάση φαινόταν βατή, εφόσον, ως επικεφαλής του ενός πόλου του δικομματισμού, θα ήταν εύκολο να τον διαδεχθεί στην εξουσία και άρα να "δοκιμάσει" να φέρει εις πέρας αυτό, το οποίο δεν κατάφερε ο ΓΑΠ.
Από αυτήν τη βεβαιότητα, η οποία δεν "επιβεβαιώθηκε" από τις πρώτες εκλογές, ξεκίνησαν τα προβλήματα. Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ απέτυχαν στο δευτερεύον και ξέχασαν το πρωτεύον. Πάνω στην αγωνία τους να κερδίσουν τις εκλογές, "ξέχασαν" τον λόγο που έγιναν αυτές οι εκλογές ..."Ξέχασαν" ότι το Μνημόνιο και η αντίδραση του λαού στα απάνθρωπα μέτρα του ήταν ο λόγος της προκήρυξης των εκλογών και όχι η θέλησή των δανειστών να κάνουν τον Σαμαρά Πρωθυπουργό. Αν μπορούσαν οι δανειστές να περάσουν τα "μέτρα" με τον Γιωργάκη, δεν θα είχαν κανέναν λόγο να κάνουν εκλογές ...Κάπου εκεί "χάθηκαν" στη Συγγρού. Ο Σαμαράς, ως αρχηγός της ΝΔ, απέτυχε να διαδεχθεί ομαλώς το ΠΑΣΟΚ και μετέτρεψε σε ντέρμπι μια νίκη, η οποία όμως δεν ήταν το ζητούμενο ..."Νίκη", τρόπος του λέγειν, αν σκεφτεί κάποιος το ποσοστό που τελικά πήρε σε συνδυασμό και με την τεράστια αποχή.
Σε άλλες εποχές το ποσοστό αυτό για τη ΝΔ θα ήταν αίτιο, για να πετάξουν τον αρχηγό της στον Καιάδα. Με αποχή, η οποία "άγγιζε" το 40%, ο "πιτσαδόρος" ηγέτης της πήρε ένα ταπεινό 29% ...Εικονικό 29%, εφόσον το πραγματικό ποσοστό επί του συνόλου του εκλογικού σώματος δεν ξεπερνά το (0,6X29) 17%. Με μια πρωτοφανούς εντάσεως τρομοκρατία του λαού και με αλλαγή της πραγματικής πολιτικής "αντζέντας", πήρε ένα ποσοστό, το οποίο κάποτε "οραματιζόταν" το ΚΚΕ ...Με τα κανάλια της Διαπλοκής να τρομοκρατούν καθημερινά τον κόσμο και να επιστρατεύονται όλα τα παλιά "χαρτιά" του παρελθόντος ...Ακόμα και τα "κονσερβοκούτια" επιστρατεύτηκαν, για να "πειστεί" ο κόσμος ότι πρέπει να ψηφίσει τον Σαμαρά ...Κατοχικές δραχμές, μαυραγορίτες και συσσίτια "επιστρατεύτηκαν", για να βοηθηθεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, που τελικά "θριάμβευσε" με το 17%.
Με βάση λοιπόν τις πραγματικές ψήφους, όλοι μαζί οι "μνημονιακοί" δεν ξεπερνούν το 30% ...Μνημονιακοί, αφελείς και τρομοκρατημένοι δεν ξεπερνούν το ένα τρίτο του πραγματικού εκλογικού σώματος ...Ένα ποσοστό, το οποίο δεν τους εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση τη "λαϊκή εντολή" να εκτελέσουν το Μνημόνιο, εφόσον η σημερινή συγκυβέρνηση δεν έχει την απαιτούμενη "προβολή" στην κοινωνία ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο θεωρούσε ως προαπαιτούμενο για τη σύνθεση κυβερνήσεως ο Βενιζέλος και μετά το "ξέχασε" ...Αυτό, το οποίο "ξέχασε" προφανώς μετά από εξασφαλίσεις και "εγγυήσεις" από την πλευρά του Σαμαρά ..."Εγγυήσεις" για το ακαταδίωκτο τόσο του ιδίου όσο και των "συντρόφων" του.
Έστω όμως κι έτσι, τα πράγματα δεν είναι απλά. Η νίκη αυτή δεν εξασφαλίζει τίποτε ιδιαίτερο, ούτε στον ίδιο ούτε στη Διαπλοκή, η οποία τον στήριξε. Πέρα από το γεγονός ότι θα "καταγραφεί" ως ο 13ος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, τίποτε δεν του εξασφαλίζει τη μακροημέρευση σε ένα πόστο με "γρουσούζικη" σειρά. Γιατί; Γιατί, όπως είπαμε, "ξεχάστηκε" το ζητούμενο των εκλογών. Πάνω στους πανηγυρισμούς τους, "ξέχασαν" το ζητούμενο. Ο Σαμαράς —επειδή "νίκησε"—, ο Βενιζέλος —επειδή εξασφάλισε "ατιμωρησία"— και ο Κουβέλης —επειδή έτσι του είπαν— συνέχισαν να πανηγυρίζουν και "ξέχασαν" το ζητούμενο αυτής της κυβέρνησης. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν δεν είναι να "υπάρξει" ...Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν είναι να εφαρμόσει αυτά, τα οποία ο αρχηγός της δεσμεύτηκε ενυπογράφως ότι θα εφαρμόσει.
Άρα; Άρα, ο πραγματικός "αντίπαλος" αυτής της κυβέρνησης δεν είναι ο Τσίπρας ...Ο πραγματικός αντίπαλος αυτής της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου ...Των μέτρων εκείνων, που το πανίσχυρο και καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ απέτυχε να επιβάλει ...Τα μέτρα, που ήταν η αιτία για την οποία "έπεσε" η κυβέρνηση Παπανδρέου ...Τα μέτρα, που έφεραν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους έξω από τη Βουλή να φωνάζουν "να καεί να καεί... ... ...". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για "σοκ και δέος", που ο Σαμαράς δεν "βλέπει" στα μάτια. Ούτε "ψύλος στον κόρφο" του. Ούτε καν υποψιάζεται προς τα πού θα "πάμε" προς τον Σεπτέμβριο ...Την πολυδάπανη και ενεργοβόρα "πύλη" του χειμώνα.
Όταν το ΠΑΣΟΚ των σκληρών και διεφθαρμένων "μανδαρίνων" της εξουσίας δεν άντεξε την πίεση των "μέτρων", είναι δυνατόν να την αντέξει το "τσίρκο" της Συγγρού; Όταν το ΠΑΣΟΚ των αδίστακτων Βενιζέλων, Λοβέρδων, Πρωτοπαπάδων και Σιφουνάκηδων δεν αντέχει, θα αντέξει η ΝΔ του Νότη του Αρούλη και του Σταϊκούρα; ...Το ΠΑΣΟΚ, που καθ’ όλη τη διάρκεια της ύστερης Μεταπολίτευσης έλεγχε τα πάντα ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό και ιδιωτικό συνδικαλισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό μηχανισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε όλα τα "ταμεία" του κράτους ...Το ΠΑΣΟΚ του "κληρονόμου" του Ανδρέα. Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν άντεξε και "έπεσε". Αυτό το ΠΑΣΟΚ εξαφανίστηκε στις εκλογές που ακολούθησαν. Αυτό το ΠΑΣΟΚ διαδέχεται η ΝΔ του Αντωνάκη. Αυτό το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ —το οποίο εξαϋλώθηκε— προσπαθεί να υποκαταστήσει η έτσι κι αλλιώς ευάλωτη "παρέα" της Συγγρού.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για "βέρτιγκο"; Κάπου εκεί μπερδεύτηκε ο Αντωνάκης με τις "ντρίπλες" του. Ζαλίστηκε από την "περιστροφή" και τις συνεχείς "κωλοτούμπες" του στη διάρκεια των εκλογών. Λειτουργώντας "μυωπικά", έβλεπε μέχρι εκεί που θα εξασφάλιζε τη νίκη και την Πρωθυπουργία και όχι αυτό, το οποίο συνεπαγόταν η Πρωθυπουργία αυτή. Έβλεπε τη "λαμπερή" καρέκλα του Πρωθυπουργού, αλλά δεν έβλεπε τα "καλώδια", τα οποία έφταναν σ' αυτήν, καθιστώντας την μια "ηλεκτρική καρέκλα". Αν ο Γιωργάκης έφυγε "νύκτα", ο συγκάτοικός του κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στη "φάκα". Αναπόφευκτα, εφόσον δείχνει να μην κατανοεί την πραγματικότητα. Δείχνει να μην κατανοεί ότι θα έρθει αντιμέτωπος με όλους εκείνους τους "λόγους", οι οποίοι "έριξαν" την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Αυτό —και μόνον να το σκεφτεί κάποιος— είναι τρομακτικό. Τόσο τρομακτικό, που θα έπρεπε ο Σαμαράς από τα συμβαίνοντα γύρω του να "ψυλλιάζεται" ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι δυνατόν σε κυβέρνηση της Δεξιάς να απουσιάζει το Μητσοτακαίηκο; Είναι δυνατόν να απέχει από μια Κυβέρνηση Σωτηρίας τόσο η Ντόρα όσο και ο αδερφός της; Από πότε έγιναν υπερήφανοι και εύθικτοι οι Μητσοτάκηδες, για ν' αρνούνται πόστα σε κυβερνητικό πλιάτσικο; Από πότε έγιναν "ριψάσπιδες" οι Μητσοτάκηδες; Θα μας άφηναν, χωρίς να μας "σώσουν"; Θα πετούσαν τις "ασπίδες" τους, όταν γνωρίζουν ότι οι "ασπίδες" χωράνε περισσότερα πράγματα από ολόκληρες "βαλίτσες"; Μόνον από τη στάση των Μητσοτάκηδων θα έπρεπε ο Σαμαράς να καταλάβει ότι τον πάνε για "σφαγείο".
Προφήτες δεν είμαστε, αλλά είμαστε κάτι παραπάνω από σίγουροι ότι θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα χρειαστεί ελικόπτερο διαφυγής. Θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει την οργή ενός λαού, χωρίς να υπάρχει το συνδικαλιστικό "κολάρο" ελέγχου του. Αυτός και η κυβέρνησή του θα πρέπει ν' αντιμετωπίσει την κοινωνία, χωρίς να ελέγχει ο ίδιος και το κόμμα του κανέναν συνδικαλιστικό φορέα. Θα πρέπει να εξαθλιώσει εργαζόμενους και συνταξιούχους χωρίς καμία συλλογική "άμυνα". Θα πρέπει να ξεκινήσει ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα, χωρίς αυτές να έχουν "υποστήριξη" εκ των έσω.
Με τα μέτρα, τα οποία προβλέπονται από το δεύτερο Μνημόνιο, θα απελευθερωθούν δυνάμεις, που δεν έχουμε ξαναδεί στη Μεταπολίτευση. Αυτό είναι το μέλλον του Σαμαρά και απ' ό,τι φαίνεται δεν το κατανοεί. Δεν "βλέπει" την καταιγίδα που έρχεται. Δεν βλέπει το "κύμα" δυσαρέσκειας, το οποίο "φουσκώνει" και μέχρι τον Σεπτέμβρη μπορεί να γίνει "Τσουνάμι" αντίδρασης. Δεν "βλέπει" τις αντιδράσεις ενός κόσμου, ο οποίος πλέον δεν έχει τη δυνατότητα επιβίωσης. Δεν "βλέπει" την κοινωνική βία, η οποία άρχισε να "φουσκώνει" μέσω της καθημερινής "έκρηξης" της εγκληματικότητας. Δεν βλέπει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν την κατάσταση, εφόσον είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει το παπανδρεϊκό Μνημόνιο, το οποίο έχει ήδη υπογράψει. Με μια ισχνότατη κοινοβουλευτική δύναμη θα πρέπει να χρεωθεί και τις "αμαρτίες" των άλλων.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι μόνος του έβαλε "θηλιά" στον λαιμό του. Γιατί; Γιατί έθεσε ο ίδιος τα κριτήρια με τα οποία θα κριθεί για τη θητεία του. Δεν μπορεί να εμφανιστεί σαν ο αδαής, ο οποίος απλά "κληρονόμησε" την άθλια κατάσταση. Πρόλαβε και, πάνω στην αγωνία του να εκλεγεί Πρωθυπουργός, απέδειξε ότι έχει —έστω και στοιχειωδώς— μια "εικόνα" της κατάστασης ...Της προδοτικής κατάστασης. Δυστυχώς για τον ίδιο πρόλαβε και "κατήγγειλε" τα εγκλήματα των προκατόχων και φίλων του. Ως εκ τούτου όμως —εκτός όλων των άλλων— θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις δικές τους "καταγγελίες. Θα πρέπει να φανεί συνεπής και στους ψηφοφόρους του. Αυτό κι αν είναι απίθανο για τον πιτσαδόρο !! Γιατί; Γιατί δεν έχει στεγνώσει ακόμα η υπογραφή του για την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και παρουσιάζεται ήδη ασυνεπής απέναντι στους ψηφοφόρους του ...Έχει ήδη "απέναντί" του τους πιο καχύποπτους από αυτούς.
...Ο "Κομανέτσης" έκανε ήδη ό,τι στην πραγματική "μάχη" της πρώτης και πραγματικής εκλογικής αναμέτρησης διαβεβαίωνε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα έκανε ποτέ ...Έκανε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα γίνει "συνένοχος" με το ΠΑΣΟΚ, έγινε ήδη τέτοιος. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα έσωνε το ΠΑΣΟΚ, είναι ήδη ο σωτήρας του. Έκανε ήδη αυτό, το οποίο τρόμαζε ολόκληρο τον αγανακτισμένο λαό και απλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα μπορούσε να συμβεί από τους "συνενόχους" της Μεταπολίτευσης. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες προδόθηκε μια ολόκληρη παράταξη και ένα μεγάλο μέρος του λαού, το οποίο με την αποχή του απλά την διευκόλυνε για την επίτευξη του στόχου της.
Σε αυτήν την προδοσία πρωταγωνιστεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, ο οποίος, ενάντια στη θέληση των οπαδών τού κόμματος του, συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ —το οποίο μας έβαλε στο Μνημόνιο—, συγκυβερνά με αυτό και στην επόμενη περίοδο. Άρα; Άρα "ακυρώνει" από μόνος του τη βασική υπόσχεση, την οποία είχε δώσει ως κόμμα στους οπαδούς του και ως παράταξη στους Έλληνες πολίτες ...Ακυρώνει την υπόσχεση εκείνη, την οποία έδωσε σε έναν "πληγωμένο" λαό, ο οποίος απλά ήθελε να τιμωρηθούν οι εγκληματίες.
Ποια ήταν αυτή η υπόσχεση; Ότι, ακόμα κι αν εφάρμοζε το Μνημόνιο, ως τη μοναδική οδό σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, θα έκανε το ελάχιστο που θα μπορούσε ως Πρωθυπουργός ...Θα έκανε εξεταστική επιτροπή, για να εξευρεθούν τα αίτια, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ και βεβαίως να αποδοθούν εκεί που πρέπει οι όποιες ευθύνες υπάρχουν ...Εξεταστική για το "παιχνίδι" με τα ομόλογα, τις μυστικές συνεννοήσεις με τον Στρος Καν, τα CDS της "αγίας" οικογένειας ή τα "φουσκώματα" της ΕΛΣΤΑΤ. Πώς θα τα κάνει όλα αυτά, όταν ο βασικός κυβερνητικός εταίρος του είναι ταυτόχρονα και ο βασικός "κατηγορούμενος";
Όμως, ακόμα κι αν ήθελε να το κάνει, πόσο αμέτοχος είναι ο ίδιος από το "έγκλημα" αυτό; Έχει ή δεν έχει σχέση ο Σαμαράς με τη SIEMENS, η οποία μας οδήγησε στο ΔΝΤ; Την γνώριζε την SIEMENS, όταν "έριξε" την Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει υπάρξει μέλος της Μπίλντεμπεργκ, τον δεσμεύει στη συμπεριφορά του απέναντι σε εταιρείες-χορηγούς της, όπως η Goldman Sachs;
Tricolore Κυβέρνηση.
Η Κυβέρνηση της Bildeberg, Siemens και Goldman Sachs.
Τα πράγματα, δηλαδή, δεν είναι καθόλου όπως φαίνονται. Ο Σαμαράς βρίσκεται ακάλυπτος στη μέση ενός "κάμπου", έχοντας παρεξηγήσει την ηρεμία που υπάρχει στο λεγόμενο "μάτι" του κυκλώνα. Κατά την άποψή μας ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Δεν καταλαβαίνει ότι κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν τη θέλησή του να γίνει Πρωθυπουργός, ώστε να έχουν οι ίδιοι μια δεύτερη ευκαιρία, προκειμένου να "περάσουν" τα απάνθρωπα και εθνοκτόνα μέτρα, τα οποία απέτυχαν να "περάσουν" με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Περί αυτού πρόκειται. Ο Σαμαράς με ψήφους της Δεξιάς κέρδισε τις εκλογές για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ. Με τις ψήφους της Δεξιάς το βαθύ "σύστημα" ΠΑΣΟΚ έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτοί "δουλεύουν" τον αφελή Αντωνάκη, για να έχουν τη δεύτερη ευκαιρία.
Στην πραγματικότητα ο Σαμαράς είναι Πρωθυπουργός "βιτρίνα". Είναι ένας Πρωθυπουργός "όμηρος" της Διαπλοκής και των τοκογλύφων ...Πραγματικός όμηρος με ό,τι συνεπάγεται η έννοια. Παριστάνει τον δεξιό Πρωθυπουργό μιας δεξιάς Κυβέρνησης, η οποία όμως είναι βαθύτατη Σημιτική ...Τόσο Σημιτική, που ο προκλητικός Βενιζέλος τολμά και αρνείται ακόμα να επιστρέψει το θωρακισμένο υπουργικό αυτοκίνητο. Γιατί; Γιατί είναι σίγουρος ότι δεν θα έχει συνέπειες γι' αυτό που κάνει. Γιατί είναι σίγουρος ότι το "σύστημά" του ελέγχει απόλυτα τον Σαμαρά ...Τον Σαμαρά, ο οποίος από τη στιγμή που ταπεινώθηκε στις πρώτες εκλογές γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να φάει "σουτ" από το κόμμα, το οποίο ποτέ δεν του "συγχώρεσε" την αποστασία. Αυτήν τη βεβαιότητα, που θα τον οδηγούσε στην πολιτική καταστροφή, εκμεταλλεύτηκε η Διαπλοκή και το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ που την στηρίζει και τον έθεσε υπό την ομηρία της.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι ο ίδιος ο Μπόμπολας στήριζε τον "δεξιό" Σαμαρά στις δεύτερες εκλογές; Οι "πρασινοφρουροί" του "καταπράσινου" Μέγκα απειλούνταν με απολύσεις, αν δεν στήριζαν το κόμμα της "Δεξιάς". Είναι φανερό ότι υπήρξε συμφωνία μεταξύ του πολιτικού "ερειπίου", που ονομαζόταν Σαμαράς και των ΜΜΕ της Διαπλοκής, που μπορούσαν να τον "αναστηλώσουν". Αυτή η Διαπλοκή τον υποχρέωσε να επαναφέρει στους "κόλπους" του κόμματος τη Ντόρα. Αυτή η ίδια η Διαπλοκή —και για τον προστατεύσει μέσα στην "ομηρία" του— τον υποχρέωσε να διαλύσει και να λεηλατήσει το ΛΑΟΣ. Το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ και οι τοκογλύφοι του ΔΝΤ αποφάσισαν να τελειώσουν το ΛΑΟΣ, για να προστατεύσουν τον πολύτιμο "όμηρό" τους.
Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχουν και τα "ανεξήγητα" που τον αφορούν, αλλά —όπως φαίνεται— δεν τον απασχολούν. Γι' αυτόν τον λόγο κανέναν δεν απασχολεί ο χρόνος ανάρρωσής του. Ας καθυστερεί όσο θέλει, αφού ξέρουν τι να κάνουν αυτοί, οι οποίοι ανέλαβαν τη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής. Αυτοί την "εντολή" περίμεναν και όχι την τεχνογνωσία του Αντωνάκη. Εμπόδιο θα τους είναι ο Σαμαράς, όταν επιστρέψει ως προϊστάμενος Πρωθυπουργός και όχι συμπαραστάτης. Μέχρι τώρα τον στήριζαν, γιατί μόνον αυτός μπορούσε να τους επαναφέρει στην εξουσία με την "ψήφο" του λαού. Γι' αυτό υπάρχουν τα "ανεξήγητα".
"Ανεξήγητο" είναι, για παράδειγμα, που όλοι οι "δανειστές" μας τρομοκρατούσαν τον ελληνικό λαό υπέρ του Σαμαρά τη στιγμή που αυτός υποσχόταν εξεταστικές εις βάρος των "δανειστών". Γι' αυτόν τον λόγο χάρηκαν τόσο πολύ στην Ευρώπη για το αποτέλεσμα των εκλογών παρ' όλες τις "απειλές". Ήταν βέβαιοι ότι ο Αντωνάκης δεν εννοούσε πραγματικά αυτά τα οποία έλεγε. Ήταν βέβαιοι ότι θα "δούλευαν" για άλλη μια φορά τον λαό. Νόμισαν ότι θα κατάφερναν και πάλι να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή μακριά από τους δούλους τους. Θεώρησαν ότι κατόρθωσαν και —με την ψήφο του λαού— νομιμοποίησαν μια επίσης δική τους κυβέρνηση.
Αυτός ήταν ο λόγος των πανηγυρισμών τους. Στηρίχθηκαν στην "κοντή" μνήμη του λαού και στην απειλή της ακυβερνησίας. Εξευμένισαν το θηρίο, επιτρέποντάς το να πάει στις κάλπες, θεωρώντας ότι έλεγχαν τις επιλογές του ...Μεγάλη "επιτυχία" ...Όχι απλά δεν έπαθαν ζημιά εξαιτίας των εκλογών και της Δημοκρατίας, αλλά τα "φόρτωσαν" όλα στις "πλάτες" του λαού, μετατρέποντάς τον σε "συνένοχό" τους. Εκμεταλλεύτηκαν την απελπισία του ηγέτη της Δεξιάς και της φόρτωσαν τις "αμαρτίες" τους. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον έσωσαν το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ, αλλά φόρτωσαν το κόστος των εγκλημάτων του στις πλάτες της Δεξιάς. Ο λαός εν αγνοία του "νομιμοποίησε" μια δική τους κυβέρνηση και ως γνωστόν ..."ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου".
Πώς όμως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά; Ο λαός πράγματι ψήφισε την κυβέρνηση εκείνη, η οποία θα τον προστάτευε από τον "αναρχικό" Τσίπρα ...Την κυβέρνηση εκείνη, η οποία θα έβρισκε τους υπεύθυνους της προδοσίας, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ ...Την κυβέρνηση εκείνη, που θα μας διατηρούσε στο Ευρώ και θα εξασφάλιζε τους μισθούς και τις συντάξεις ...Την κυβέρνηση των "νοικοκυραίων", που δεν θα άφηνε τους "κατσαπλιάδες" να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας... ...Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι συνέβη. Το πρώτο και κυριότερο, που πρέπει να γνωρίζει, είναι ότι η κυβέρνηση-Σαμαρά είναι η διάδοχος της κυβέρνησης-Παπανδρέου ...Δεν είναι η διάδοχος της κυβέρνησης-Παπαδήμου. Η κυβέρνηση-Παπαδήμου ήταν ειδικού σκοπού. Ήταν απλά μια "υπηρεσιακή" κυβέρνηση, που εκ του πονηρού προσπάθησαν να "επιμηκύνουν" τη ζωή της, χωρίς όμως να το καταφέρουν. Δεν ήταν εκλεγμένη από τον λαό και είχε ως μοναδικό της σκοπό να "περάσει" από τη Βουλή την Δανειακή Σύμβαση και μόνον. Όλα τα άλλα ήταν εκ του πονηρού. Άρα; Άρα, για ν' αντιληφθούμε τι ακριβώς ψηφίσαμε στις τελευταίες εκλογές, θα πρέπει να θυμόμαστε ως λαός τον λόγο που τις "ζητήσαμε" ...Να θυμηθούμε ποιον —και γιατί— θέλαμε να "διώξουμε" και ποιον —και για ποιον λόγο— "φέραμε" στη θέση του.
Όμως, όπως αντιλαμβανόμαστε, κάπου την "πατήσαμε". Αν εξετάσει κάποιος τα δεδομένα, θα διαπιστώσει με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι "παγιδευτήκαμε". Διώξαμε κάποιους και τους αντικαταστήσαμε με τους απόλυτα όμοιούς τους ..."Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς" ...Σαν τα εσώρουχα του γύφτου ...Η ίδια κυβέρνηση είναι στην ουσία. Η κυβέρνηση του Γιωργάκη, η οποία "έπεσε", είναι απολύτως ίδια με την κυβέρνηση-Σαμαρά, η οποία "ανέβηκε" ...Ίδια απολύτως — και αυτό δεν έχει σχέση μόνον με την ομοιότητα του Γιωργάκη ή του Αντωνάκη.
Δεν είναι μόνον η ομοιότητα αυτών των κυβερνήσεων στο επίπεδο των ηγετών τους....Όμοιες, δηλαδή, επειδή οι ηγέτες τους ήταν κολλητοί φίλοι, συμμαθητές και συγκάτοικοι των Κολεγίων και εκ των δεδομένων θα υπήρχε περίπτωση, λόγω αγάπης και φιλίας, να προστατεύσει ο ένας τον άλλον ...Πόσο μάλλον όταν αυτή η προστασία επιβάλλεται υποχρεωτικά, εξαιτίας άνωθεν εντολών ...Αναγκαστικά, εφόσον καί οι δύο είναι ομοτράπεζοι της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ ...Ανήκουν καί οι δύο στις λίστες δώρων του Χριστοφοράκου της Siemens ...Ανήκουν καί οι δύο στις λίστες δώρων του Blankfein της Goldman Sachs.
Αν όμως οι ομοιότητες μεταξύ των Πρωθυπουργών είναι εντυπωσιακές, θα εκπλαγεί ο αναγνώστης από τις ομοιότητες μεταξύ των υπουργών Οικονομικών ...Μεταξύ των Υπουργών, οι οποίοι πρέπει να διαχειριστούν την κατάσταση, η οποία προκαλεί την οργή του λαού. Η κυβέρνηση που "έπεσε", λόγω του ΔΝΤ, είναι απολύτως όμοια με την Κυβέρνηση που τη διαδέχεται. Γι' αυτόν τον λόγο παραλίγο να "σηκωθεί" από το καρότσι του ο Σόιμπλε, όταν πανηγύριζε τη νίκη του Antony. Ο λαός "νίκησε" στις τελευταίες εκλογές, αλλά ο Σόιμπλε δεν θα άλλαζε "συνομιλητές" στην Ελλάδα ...ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε. Γιατί; Γιατί ο θλιβερός Παπακωνσταντίνου δεν "μοιάζει" απλά με τον Ράπανο, αλλά είναι ίδιοι.
...Γιά να θυμηθούμε λοιπόν μερικά πράγματα, τα οποία θα μας είναι χρήσιμα στην αντίληψη των πραγμάτων. Γιατί πάντα θεωρούσαμε ως εξ αρχής αναξιόπιστο και ύποπτο προδοσίας τον Παπακωνσταντίνου; ...Γιατί είχε "βρόμικο" παρελθόν ...Γιατί ήταν σίγουρα εκβιάσιμος ...Εκβιάσιμος για πολλά πράγματα και από πολλούς ενδιαφερόμενους ...Εκβιάσιμος από τη Siemens, εφόσον στο διάστημα της μεγάλης λεηλασίας τού ΟΤΕ ο Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του διοικητικού του συμβουλίου. Για τι άλλο τον θεωρούσαμε αναξιόπιστο; Γιατί, στην περίοδο 2002-2004, όπου η Goldman Sachs έκανε τα περίφημα Swaps και το κράτος δανειζόταν παρανόμως τεράστια ποσά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της αθλιότητας, ο Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του "μαγειρείου" ...Ήταν μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ). Άρα εκ των δεδομένων μετά την Siemens και η Goldman Sachs μπορούσε να τον εκβιάζει.
Αυτόν τον άνθρωπο συμφώνησαν οι "συνένοχοι" της σημερινής συγκυβέρνησης να τον "διαδεχθεί" ο Ράπανος ...Ο άνθρωπος, δηλαδή, ο οποίος θα αναλάμβανε το κορυφαίο πόστο μιας κυβέρνησης, η οποία θα "αμφισβητούσε" το Μνημόνιο, θα ήταν ένας από τους βασικούς υπεύθυνους που φτάσαμε σ' αυτό ...Ο άνθρωπος, ο οποίος, λόγω θέσης, θα πρωτοστατούσε στις προσπάθειες μιας κυβέρνησης, που θα έστηνε εξεταστική, για να καταλογίσει ευθύνες σε βαθμό εσχάτης προδοσίας, θα ήταν ένας από αυτούς, που θα έπρεπε να κατηγορηθεί για την κατάσταση ...Αυτός θα διαχειριζόταν το υπουργικό πόστο, το οποίο θα απέδιδε ευθύνες προδοτών σε Παπανδρέου και σε Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι ήταν οι πρωταγωνιστές αυτής της προδοσίας.
Ούτε στα έργα δεν μπορούν να συμβούν αυτά. Είναι δυνατόν από το "έργο" αυτού του Υπουργού να κινηθεί η κυβέρνηση-Σαμαρά εναντίον της προηγούμενης; Είναι δυνατόν ο Σαμαράς, ως πρόεδρος αυτής της κυβέρνησης, να έστελνε στο "απόσπασμα" τον κολλητό, φίλο, συμμαθητή, συμφοιτητή, συνοργανοπαίχτη και συνδαιτυμόνα στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ; ...Όχι βέβαια, θα έλεγε η λογική. Μήπως όμως η λογική θα έλεγε κάτι διαφορετικό για τον Ράπανο, ο οποίος εκ της θέσεώς του θα ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την αποκάλυψη του ρόλου του προκατόχου του;
Αυτό κι αν είναι αδύνατον. Γιατί; Γιατί ο Ράπανος είναι στην ουσία μια απόλυτα όμοια "έκδοση" του "Παπακωνσταντίνου". Όπου συμμετείχε ο Παπακωνσταντίνου —και το θεωρήσαμε "ύποπτο"— ο Ράπανος "προήδρευε" ...Δεν συμμετείχε απλώς, αλλά ήταν επικεφαλής. Ο υποψήφιος υπουργός της "γαλάζιας" κυβέρνησης ήταν ο "προϊστάμενος" τού "πράσινου" Παπακωνσταντίνου της "πράσινης" σημιτικής λαίλαπας. Όταν ο Παπακωνσταντίνου ήταν απλό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΤΕ —και άρα "πελάτης" της Siemens— ο Ράπανος ήταν πρόεδρος αυτού του συμβουλίου. Όταν ο Παπακωνσταντίνου συμμετείχε στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, ως απλό μέλος, ο Ράπανος προήδρευε. Όπου υπήρχε έγκλημα κατά του ελληνικού λαού και ο Παπακωνσταντίνου "συμμετείχε", ο Ράπανος "προήδρευε".
Από το 2000 μέχρι το 2004 —και άρα μέχρι να γίνει η "δουλειά", που μας οδήγησε στον "βόθρο" των Ολυμπιακών— ο Ράπανος ήταν αυτός, ο οποίος "μαγείρευε" τα στοιχεία, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ. Ο Ράπανος ήταν ένας από τους βασικούς εγκληματίες, οι οποίοι μας "έσπρωξαν" με ψεύτικα στοιχεία στο "σφαγείο" του Ευρώ. Υπό την καθοδήγηση του Παπαδήμου, ως Προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδας, ο Ράπανος και ο Παπακωνσταντίνου "μαγείρευαν" τα στοιχεία εκείνα, που ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι μέσα σε λίγα χρόνια θα μας βύθιζαν στα χρέη και την υποτέλεια.
Από αυτόν τον άνθρωπο περιμένουμε να μας σώσει από το Μνημόνιο και βεβαίως να "αποκαλύψει" τον εγκληματία Παπακωνσταντίνου; Αυτόν τον άνθρωπο του βαθέως σημιτικού και τοκογλυφικού παρακράτους διάλεξε ο "δεξιός" Σαμαράς, για να μας "σώσει". Αυτόν "διάλεξε" ο Σαμαράς, ο οποίος υποτίθεται θα κατήγγειλε την προδοτική μεθόδευση, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ ...Ο Σαμαράς, ο οποίος έπαιρνε τα "δωράκια" από την Siemens —όπως καθημερινά βλέπουμε να βγαίνουν αυτά στη δημοσιότητα—, "διάλεξε" ως Υπουργό του έναν εκβιαζόμενο από την Siemens και την Goldman Sachs ταυτόχρονα. Αν σκεφτεί κάποιος ότι ο συντονιστής των δωροδοκιών της Siemens —και άρα απόλυτος γνώστης των διεφθαρμένων— ήταν ταυτόχρονα και διοικητής της Deutsche Bank, καταλαβαίνει τι γίνεται.
Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε δεν είχαν να "φοβούνται" τίποτε από την "νέα" ελληνική κυβέρνηση. Με ένα τηλέφωνο στον "συντονιστή" Άκερμαν ή στον "διαχειριστή" Χριστοφοράκο, όλα θα έμπαιναν στη σωστή σειρά. Απέλυσαν τον έναν από τους συγκάτοικους και έβαλαν τον άλλο στη θέση του Πρωθυπουργού. Απέλυσαν τον έναν από τους υπαλλήλους τους και έβαλαν τον όμοιό του στη θέση του Υπουργού Οικονομικών. Στην θέση του Παπακωνσταντίνου θα έμπαινε κάποιος άλλος όμοιός του. Αυτό άλλωστε ήταν που τους ενδιέφερε. Ως τοκογλύφοι και υπάλληλοι τοκογλύφων, ήθελαν έναν δικό τους άνθρωπο στη θέση που τους ενδιαφέρει.
Ο Σαμαράς ήταν για το αγανακτισμένο πόπολο ...Για να νομίζει αυτό το πόπολο ότι ως κυρίαρχο "ζήτησε" εκλογές και "απέλυσε" τον προηγούμενο Πρωθυπουργό ...Το κυρίαρχο πόπολο, που εκτόνωσε τα πάθη του μέσα από την εκλογή του Αντωνάκη ...Του Αντωνάκη, που απλά θα "προεδρεύει". Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο λαός ψήφισε για "διακοσμητικό" Πρωθυπουργό και η Διαπλοκή με τους δανειστές ψήφισαν για πραγματικό Υπουργό Οικονομικών ...Δύο διαφορετικές εκλογές μέσα από τις ίδιες κάλπες. Στην πραγματικότητα οι ιμπεριαλιστές τον Ράπανο προόριζαν για "νικητή" των εκλογών ...Τον Ράπανο ήθελαν για "συνομιλητή" τους στη θέση του Παπαδήμου. Ο Ράπανος ήθελαν να πάρει τα κλειδιά του υπουργείου του Βενιζέλου, για να μην δει κάποιος εκτός "κυκλώματος" τα "λερωμένα" και τα "άπλυτα", που άφηνε πίσω του ο χοντρός.
Αυτό ακριβώς ήταν το ζητούμενο για τη συμμορία. Δεν ήθελαν —εκτός από τους ίδιους— να έχει κανένας άλλος πρόσβαση στο "ταμείο" ...Να μην δει κοινός "θνητός" τι έχουν υπογράψει με τους δανειστές ...Να μην γνωρίζει κανένας άλλος ποια είναι τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού κράτους και άρα ποιες οι δυνατότητές του να διαπραγματεύεται ...Να μην γνωρίζει κανένας άλλος ποια είναι η κατάσταση στο Ταμείο Αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ...Να μην γνωρίζει κανένας τι γράφει η έκθεση Black Rock ...Να μην γνωρίζει κανένας ποιοι τοκογλύφοι δεν "κουρεύτηκαν" καθόλου στο PSI και πληρώνονται ακόμα και σήμερα δισεκατομμύρια από το υστέρημα του λαού ...Να μην γνωρίζει κανένας ποιοι εγκλημάτησαν εις βάρος όλων των ασφαλιστικών ταμείων.
Αυτό τους ενδιαφέρει από αυτήν την κυβέρνηση. Όλα έγιναν για το Υπουργείο Οικονομικών. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε το Μέγαρο Μαξίμου ούτε το Υπουργείο Εξωτερικών ούτε αυτό της Άμυνας ή του Πολιτισμού ...Τους ενδιαφέρει το "ταμείο" ...Τους ενδιαφέρει να πάρουν τα χρήματα των δανείων και να τα μοιραστούν μεταξύ τους όπως το έχουν σχεδιάσει ...Τους ενδιαφέρει να μην γνωρίζει κανένας τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στα "άδυτα" των οικονομικών υπηρεσιών τού "κατακτημένου" κράτους ...Εκεί όπου ήδη φτιάχνουν τα "φέουδά" τους οι ξένοι "επίτροποι" των δανειστών και των τοκογλύφων ...Να γνωρίζουν μόνον οι Ράιχενμπαχ και οι Τόμσεν τι συμβαίνει με τα θησαυροφυλάκια του ελληνικού λαού.
Η συγκυβέρνηση των συνενόχων.
Η συμμορία των καθηγητών.
Στο πρόσωπο αυτού του "έντιμου" ανθρώπου "συμφώνησαν" όλοι οι συμμετέχοντες στην συγκυβέρνηση. Ποιοι όμως είναι αυτοί οι συγκυβερνήτες; ...Ο Βενιζέλος, κατ’ αρχήν ...Ο μέγας ηγέτης ...Ο ηγέτης του 12,27%, που, αν το συνδυάσει κάποιος με την αποχή του 40%, θα δει ότι μιλάει για έναν χοντρό Τσήμερο, που έχει την απαίτηση να συγκυβερνά ...Ο "καθηγητής" κολλητός του "καθηγητή" Σημίτη ...Ο προδότης Βενιζέλος, του "ανεύθυνου" των διεφθαρμένων υπουργών και των Ολυμπιακών Αγώνων της σπατάλης ...Ο δωσίλογος Βενιζέλος ο οποίος "διαπραγματεύτηκε" με τους ξένους και "κούρεψε" μόνον τους Έλληνες εργαζομένους και τους Κυπρίους αδελφούς.
...Ο άθλιος Βενιζέλος, ο οποίος εκβιάζει ολόκληρο τον κόσμο, εφόσον ακόμα κρατάει για λογαριασμό του το περίφημο CD με τα ονόματα των Ελλήνων, οι οποίοι διαθέτουν παράνομους λογαριασμούς στην Ελβετία ...Ο άθλιος Βενιζέλος, ο οποίος δεν μας έχει εξήγησε ποτέ πώς είναι δυνατόν κάποιος κρατικός υπάλληλος, όπως είναι ο ίδιος, να βρεθεί με λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ και πόσων άλλων ακόμη, τα οποία δεν γνωρίζουμε. Αυτός ο Βενιζέλος του ΔΝΤ και της διαπραγμάτευσης δεν φοβάται τη συγκυβέρνηση με τον Σαμαρά και τον Ράπανο ...Δεν φοβάται τα σκανδαλώδη "υπόλοιπα", τα οποία θα βρει ο Ράπανος στα αρχεία του Υπουργείου Οικονομικών.
...Γνωστοί και φίλοι είναι από την εποχή που εκείνος ήταν Υπουργός Πολιτισμού ...που σπαταλούσε παράνομα αυτά, τα οποία του εξασφάλιζε —επίσης παράνομα— ο Ράπανος. Επιπλέον, τους συνδέει και η υπόθεση ΟΤΕ. Τι να φοβάται αυτός, που, ως Υπουργός, ξεπούλησε τον ΟΤΕ, από αυτούς, που, ως Διοικητικό Συμβούλιο, τον λεηλάτησαν, προκειμένου να ξεπουληθεί; Δεν φοβάται αυτούς, οι οποίοι ανήκουν στις ίδιες λίστες της Siemens. Ο Ράπανος είναι αυτός, ο οποίος "δικαιώνει" τους δεξιούς, που ψήφισαν "Δεξιά", για να τιμωρηθεί το βαθύ παρακράτος του ΠΑΣΟΚ ...Ο Ράπανος θα δώσει πραγματική "αξία" στην ψήφο τους ...Πραγματικά θα μετατρέψει την ψήφο τους σε "λαιμητόμο" ...Μικρή "λαιμητόμο", που κόβουν τα πούρα οι διαπλεκόμενοι.
Την ίδια ασφάλεια νιώθει και ο Κουβέλης ...Ο "καλοκάγαθος" Κουβέλης ...Ο εμετικός Φανούρης, ο οποίος "κατασκευάστηκε" από ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες λίγες ημέρες πριν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και προκειμένου να μην μετακινηθεί ανεξέλεγκτα ο κόσμος του προς τα Αριστερά ...Ο Κουβέλης, ο οποίος ενσαρκώνει το πλέον άσχημο πρόσωπο της μεταπολεμικής Αριστεράς των χαφιέδων της κρατικής Ασφάλειας, που παρίσταναν τους κοινωνικούς "αγωνιστές" ...Φάτσα "οσιομάρτυρα" και ψυχή δωσίλογου. Έτσι ήταν πάντα οι επιφανείς τής Αριστεράς και "αναγνωρισμένοι" από τη Δεξιά για τους "αγώνες" τους ...Τέτοιος αγωνιστής ήταν και ο Κουβέλης ...πάντα "πρόθυμος" να εξυπηρετήσει αυτούς, τους οποίους προηγουμένως όριζε ως "εχθρούς" ...Τρόφιμος όλων των γνωστών και αγνώστων κρατικών υπηρεσιών.
...Μια ζωή χαφιές ο Φώτης ...Από τα νιάτα του, εφόσον ήταν ένας σταλινικός, ο οποίος "αγωνίστηκε" για τη Δημοκρατία υπό την "επίβλεψη" της Μόσχας ...Αριστερός με "διώξεις" και "ένσημα" ...αλλά και τεράστια περιουσία ...Το τερπνόν μετά του ωφελίμου ...Μεγάλη "μούχλα" ο Φώτης. Τώρα τον κατάλαβε από την "καλή" και ο φίλος του ο Χατζησωκράτης, τον οποίο ο "δημοκράτης" Φώτης έδιωξε από τη Βουλή, για να εξυπηρετήσει "άλλους". Όταν λέμε "άλλους", να μην πάει το μυαλό τού αναγνώστη στους προφανείς, που είναι η κοπέλα η οποία εκλέχθηκε βουλευτής στην Αιτωλοακαρνανία ..."Άλλους", όταν λέμε, εννοούμε τους "συνεταίρους" και τα "αφεντικά".
Ο Χατζησωκράτης ήταν υπεύθυνος της χάραξης της οικονομικής πολιτικής της ΔΗΜΑΡ. Αυτό πιθανολογούμε ήταν το "αμάρτημά" του. Το πιθανότερο, δηλαδή, είναι ότι, λόγω "συγκυβέρνησης, έγινε γνώστης πολλών μυστικών του "ταμείου" και άρα επικίνδυνος. Πολλοί δεν θα ήθελαν ένα τέτοιο άτομο "θωρακισμένο" με τη βουλευτική ασυλία. Τον ήθελαν εξωκοινοβουλευτικό και άρα ευάλωτο σε όλων των ειδών τις απειλές. Κατά συνέπεια τον "έφαγαν" μέσω του "οσιομάρτυρα" Κουβέλη ...Κατάλαβε πλέον και ο Χατζησωκράτης τι σημαίνει "φιλία" για τον Φανούρη της πολιτικής σκηνής ...Για τον επαγγελματία "καλοκάγαθο" της Αριστεράς ...Αυτός ο Κουβέλης για το "καλό" μας στήριξε την κυβέρνηση της "Δεξιάς" ...Συμφώνησε επίσης στο πρόσωπο του Ράπανου.
...Πολύ εύκολα συμφώνησε. Γιατί άραγε; Μήπως έχει σχέση με το γεγονός ότι ο Κουβέλης ήταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης στην εποχή του "βρόμικου" 89; ...Στην εποχή που η Siemens, μέσω Σαμαρά, "έστηνε" το κόλπο του ΟΤΕ ...Στην εποχή που το ΚΚΕ του "σύντροφου" Φλωράκη έπρεπε να βοηθήσει τον γιο τού ταμία τού Εμφυλίου ...Τον γιο του Πέτρου Κόκκαλη, ο οποίος μέσα σε λίγα χρόνια από φτωχοχαφιές ξένων υπηρεσιών θα γινόταν μεγιστάνας. "Χρωστούσε" το ΚΚΕ στον Κόκκαλη και αν δεν τον "ξεπλήρωνε", πολλά από τα μυστικά των χαφιέδων του Περισσού θα έβγαιναν στη φόρα. Ο πρώην σταλινικός Κουβέλης ήταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος δεν αναρωτήθηκε ποτέ για το πώς θα μπορούσαν οι κομματάρχες να "βοηθήσουν" με κρατικό χρήμα τον γιο του παλιού τους "φίλου".
Εκείνης της "παρέας" μέλος, φίλος και συνένοχος ήταν ο "αριστερός" Φώτης ...Της παρέας των παλιών δωσίλογων, που αντιπροσώπευε ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης και των σταλινικών του Χαρίλαου ...Τα "παιδιά" του Ζαχαριάδη και των δωσίλογων, που έκαναν τον στημένο Εμφύλιο, για να γλιτώσουν όλοι μαζί ...Της παρέας του Λαμπράκη και του Κόκκαλη, που με τον Μητσοτάκη "έστρωναν" τον δρόμο του Σημίτη, ο οποίος θα μας οδηγούσε στο ΔΝΤ και την εθνική υποταγή ...Στην κυβέρνηση-Σημίτη, που όλα της τα εγκλήματα τα δρομολόγησαν οι σημερινοί πρωταγωνιστές ...Ο Βενιζέλος, ο Παπακωνσταντίνου, ο Ράπανος, ο Παπαδήμος και όλες οι δυνάμεις που υποστήριξαν ο Σόιμπλε και η Μέρκελ ...Όλες οι δυνάμεις, που τους έχουν σε "λίστες" στο Βερολίνο.
Πώς συνδέεται ο Κουβέλης με αυτήν τη συμμορία των "καθηγητών"; Συμβολικά. Ο Κουβέλης είναι αυτός, ο οποίος προσπάθησε να υπερασπιστεί μια άλλη συμμορία καθηγητών ..."Προοδευτικών" καθηγητών με "συντηρητικά" γούστα ..."Δημοκρατών" καθηγητών με προτίμηση στις σάουνες και τις Φερράρι ...Μια συμμορία ομοϊδεατών, φίλων και συνοδοιπόρων του Σημίτη, του Γιαννίτση και του Βενιζέ kostasxan.blogspot.com
Η συμμορία των "καθηγητών", που μας έβαλε στο ΔΝΤ, ανέλαβε και επισήμως τη διακυβέρνηση της χώρας
Το παρακράτος των τοκογλύφων και της Goldman Sachs ήταν ο πραγματικός νικητής των εκλογών
Με την ησυχία σου Αντώνη.Μην βιάζεσαι ν' αποθεραπευτείς.Αυτοί ξέρουν τι να κάνουν.Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού
Ζούμε σε ρυθμούς Euro 2012 και θα ήταν δύσκολο να αποφύγουμε τον πειρασμό να περιγράψουμε τα σημερινά πολιτικά δρώμενα με ποδοσφαιρικούς όρους ...Δεν είμαστε άλλωστε και οι μόνοι. Σε μια περίοδο, όπου ακόμα και το ανδροειδές Μέρκελ αλλάζει το πρόγραμμα των επαφών του, προκειμένου να παρακολουθήσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την "ποδοσφαιροποίηση" της επιχειρηματολογίας.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι, βλέποντας τον Αντώνη σχεδόν "ευτυχισμένο" Πρωθυπουργό, καταλαβαίνουμε ότι —μάλλον— κάπου υπάρχει πρόβλημα ...Κάπου δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει ...Κάπου έχασε τη "μπάλα" ...Έπαθε αυτό, το οποίο αποτελεί εφιάλτη για τον κάθε ποδοσφαιριστή ...Έκανε "τρίπλα" και ο μόνος, που την "έφαγε", ήταν ο ίδιος ...Έκανε "προσποίηση" και ο μόνος, που "έχασε" την επαφή με την πραγματικότητα, ήταν ο ίδιος. Ο αντίπαλός του παραμένει στη θέση του και ο ίδιος έχει χάσει την "ορατότητά" του.
Αυτήν την αίσθηση μάς δίνει ο Αντώνης. Είναι ο μόνος, που αντιλαμβάνεται την εκλογική του νίκη σαν προσωπικό του "θρίαμβο". Δεν εξηγείται διαφορετικά η χαρά του να ανέβει στην "ηλεκτρική" καρέκλα του Πρωθυπουργού, με βασική του υποχρέωση να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Γιορτάζει μια ασήμαντη εκλογική "νίκη", η οποία σε κανονικές συνθήκες όχι απλά δεν θα ήταν επίτευγμά του, αλλά υποχρέωσή του να εξασφαλίσει, ως αρχηγός τού ενός πόλου του δικομματισμού.
Αυτό —από μόνο του— είναι αρκετό, για να αποδείξει ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι προφανές ότι έπεσε θύμα της δικής του "προσποίησης". Δική του "προσποίηση" ήταν το δίλημμα περί ευρώ και δραχμής. Δικό του "παιχνίδι" ήταν η υπερπάντων μάχη απέναντι στον Τσίπρα. Όμως, αυτά δεν ήταν τίποτε παραπάνω από απλές "προσποιήσεις", προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές ...Ήταν "τρίπλες", για να ξεγελάσει το πόπολο ..."Κολπάκια", για να του "κλέψει" την ψήφο.
Τίποτε από όλα αυτά δεν ήταν πραγματικό. Ποτέ δεν τέθηκε θέμα εξόδου της χώρας από το ευρώ. Ποτέ δεν αποτέλεσε σοβαρή "απειλή" για τη διεθνή νομιμότητα της χώρας μια κυβέρνηση αριστερών "κατσαπλιάδων". Όλα αυτά ήταν επινοήσεις της εκλογικής "μάχης", η οποία μαινόταν ανεξέλεγκτα μέσα σε ένα τρομοκρατικό παραλήρημα των ΜΜΕ της Διαπλοκής. Ο αντίπαλός του Σαμαρά και της κυβέρνησής του δεν ήταν ούτε η Δραχμή ούτε οι "κατσαπλιάδες". Αντίπαλοι, της οποιασδήποτε κυβέρνησης κι αν εκλεγόταν από τον λαό, θα ήταν το Μνημόνιο και η εφαρμογή του ...Μια εφαρμογή, την οποία ο Σαμαράς "υποσχέθηκε" στους δανειστές μας ενυπογράφως.
Όμως ο Σαμαράς, χάνοντας —εντελώς απροσδόκητα και εξαιτίας των λαθών των απαιτητικών "δανειστών"— τις πρώτες εκλογές, αυτήν την υπόσχεση την "ξέχασε". Μέσα στον πανικό του και στην αγωνία του να διατηρηθεί στη θέση του αρχηγού του κόμματός της ΝΔ, "επινόησε" νέους "εχθρούς" — πιο βολικούς για τη "μάχη" του. Προσπαθώντας να ανατρέψει το αποτέλεσμα, έπεσε θύμα της δικής του "προπαγάνδας" και ξέχασε ποιο ήταν εξ’ αρχής το ζητούμενο ...Το ζητούμενο, που ήταν η εξυπηρέτηση των αφεντικών ...Η "επιτυχία", εκεί όπου "απέτυχε" ο φίλος και συγκάτοικός του Γιωργάκης ...Η "επιτυχία", που σε πρώτη φάση φαινόταν βατή, εφόσον, ως επικεφαλής του ενός πόλου του δικομματισμού, θα ήταν εύκολο να τον διαδεχθεί στην εξουσία και άρα να "δοκιμάσει" να φέρει εις πέρας αυτό, το οποίο δεν κατάφερε ο ΓΑΠ.
Από αυτήν τη βεβαιότητα, η οποία δεν "επιβεβαιώθηκε" από τις πρώτες εκλογές, ξεκίνησαν τα προβλήματα. Ο Σαμαράς και οι συν αυτώ απέτυχαν στο δευτερεύον και ξέχασαν το πρωτεύον. Πάνω στην αγωνία τους να κερδίσουν τις εκλογές, "ξέχασαν" τον λόγο που έγιναν αυτές οι εκλογές ..."Ξέχασαν" ότι το Μνημόνιο και η αντίδραση του λαού στα απάνθρωπα μέτρα του ήταν ο λόγος της προκήρυξης των εκλογών και όχι η θέλησή των δανειστών να κάνουν τον Σαμαρά Πρωθυπουργό. Αν μπορούσαν οι δανειστές να περάσουν τα "μέτρα" με τον Γιωργάκη, δεν θα είχαν κανέναν λόγο να κάνουν εκλογές ...Κάπου εκεί "χάθηκαν" στη Συγγρού. Ο Σαμαράς, ως αρχηγός της ΝΔ, απέτυχε να διαδεχθεί ομαλώς το ΠΑΣΟΚ και μετέτρεψε σε ντέρμπι μια νίκη, η οποία όμως δεν ήταν το ζητούμενο ..."Νίκη", τρόπος του λέγειν, αν σκεφτεί κάποιος το ποσοστό που τελικά πήρε σε συνδυασμό και με την τεράστια αποχή.
Σε άλλες εποχές το ποσοστό αυτό για τη ΝΔ θα ήταν αίτιο, για να πετάξουν τον αρχηγό της στον Καιάδα. Με αποχή, η οποία "άγγιζε" το 40%, ο "πιτσαδόρος" ηγέτης της πήρε ένα ταπεινό 29% ...Εικονικό 29%, εφόσον το πραγματικό ποσοστό επί του συνόλου του εκλογικού σώματος δεν ξεπερνά το (0,6X29) 17%. Με μια πρωτοφανούς εντάσεως τρομοκρατία του λαού και με αλλαγή της πραγματικής πολιτικής "αντζέντας", πήρε ένα ποσοστό, το οποίο κάποτε "οραματιζόταν" το ΚΚΕ ...Με τα κανάλια της Διαπλοκής να τρομοκρατούν καθημερινά τον κόσμο και να επιστρατεύονται όλα τα παλιά "χαρτιά" του παρελθόντος ...Ακόμα και τα "κονσερβοκούτια" επιστρατεύτηκαν, για να "πειστεί" ο κόσμος ότι πρέπει να ψηφίσει τον Σαμαρά ...Κατοχικές δραχμές, μαυραγορίτες και συσσίτια "επιστρατεύτηκαν", για να βοηθηθεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, που τελικά "θριάμβευσε" με το 17%.
Με βάση λοιπόν τις πραγματικές ψήφους, όλοι μαζί οι "μνημονιακοί" δεν ξεπερνούν το 30% ...Μνημονιακοί, αφελείς και τρομοκρατημένοι δεν ξεπερνούν το ένα τρίτο του πραγματικού εκλογικού σώματος ...Ένα ποσοστό, το οποίο δεν τους εξασφαλίζει σε καμία περίπτωση τη "λαϊκή εντολή" να εκτελέσουν το Μνημόνιο, εφόσον η σημερινή συγκυβέρνηση δεν έχει την απαιτούμενη "προβολή" στην κοινωνία ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο θεωρούσε ως προαπαιτούμενο για τη σύνθεση κυβερνήσεως ο Βενιζέλος και μετά το "ξέχασε" ...Αυτό, το οποίο "ξέχασε" προφανώς μετά από εξασφαλίσεις και "εγγυήσεις" από την πλευρά του Σαμαρά ..."Εγγυήσεις" για το ακαταδίωκτο τόσο του ιδίου όσο και των "συντρόφων" του.
Έστω όμως κι έτσι, τα πράγματα δεν είναι απλά. Η νίκη αυτή δεν εξασφαλίζει τίποτε ιδιαίτερο, ούτε στον ίδιο ούτε στη Διαπλοκή, η οποία τον στήριξε. Πέρα από το γεγονός ότι θα "καταγραφεί" ως ο 13ος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, τίποτε δεν του εξασφαλίζει τη μακροημέρευση σε ένα πόστο με "γρουσούζικη" σειρά. Γιατί; Γιατί, όπως είπαμε, "ξεχάστηκε" το ζητούμενο των εκλογών. Πάνω στους πανηγυρισμούς τους, "ξέχασαν" το ζητούμενο. Ο Σαμαράς —επειδή "νίκησε"—, ο Βενιζέλος —επειδή εξασφάλισε "ατιμωρησία"— και ο Κουβέλης —επειδή έτσι του είπαν— συνέχισαν να πανηγυρίζουν και "ξέχασαν" το ζητούμενο αυτής της κυβέρνησης. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν δεν είναι να "υπάρξει" ...Το ζητούμενο για την κυβέρνηση αυτήν είναι να εφαρμόσει αυτά, τα οποία ο αρχηγός της δεσμεύτηκε ενυπογράφως ότι θα εφαρμόσει.
Άρα; Άρα, ο πραγματικός "αντίπαλος" αυτής της κυβέρνησης δεν είναι ο Τσίπρας ...Ο πραγματικός αντίπαλος αυτής της κυβέρνησης είναι η εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου ...Των μέτρων εκείνων, που το πανίσχυρο και καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ απέτυχε να επιβάλει ...Τα μέτρα, που ήταν η αιτία για την οποία "έπεσε" η κυβέρνηση Παπανδρέου ...Τα μέτρα, που έφεραν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους έξω από τη Βουλή να φωνάζουν "να καεί να καεί... ... ...". Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για "σοκ και δέος", που ο Σαμαράς δεν "βλέπει" στα μάτια. Ούτε "ψύλος στον κόρφο" του. Ούτε καν υποψιάζεται προς τα πού θα "πάμε" προς τον Σεπτέμβριο ...Την πολυδάπανη και ενεργοβόρα "πύλη" του χειμώνα.
Όταν το ΠΑΣΟΚ των σκληρών και διεφθαρμένων "μανδαρίνων" της εξουσίας δεν άντεξε την πίεση των "μέτρων", είναι δυνατόν να την αντέξει το "τσίρκο" της Συγγρού; Όταν το ΠΑΣΟΚ των αδίστακτων Βενιζέλων, Λοβέρδων, Πρωτοπαπάδων και Σιφουνάκηδων δεν αντέχει, θα αντέξει η ΝΔ του Νότη του Αρούλη και του Σταϊκούρα; ...Το ΠΑΣΟΚ, που καθ’ όλη τη διάρκεια της ύστερης Μεταπολίτευσης έλεγχε τα πάντα ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό και ιδιωτικό συνδικαλισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε τον κρατικό μηχανισμό ...Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έλεγχε όλα τα "ταμεία" του κράτους ...Το ΠΑΣΟΚ του "κληρονόμου" του Ανδρέα. Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν άντεξε και "έπεσε". Αυτό το ΠΑΣΟΚ εξαφανίστηκε στις εκλογές που ακολούθησαν. Αυτό το ΠΑΣΟΚ διαδέχεται η ΝΔ του Αντωνάκη. Αυτό το πανίσχυρο ΠΑΣΟΚ —το οποίο εξαϋλώθηκε— προσπαθεί να υποκαταστήσει η έτσι κι αλλιώς ευάλωτη "παρέα" της Συγγρού.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο για τον οποίο μιλάμε για "βέρτιγκο"; Κάπου εκεί μπερδεύτηκε ο Αντωνάκης με τις "ντρίπλες" του. Ζαλίστηκε από την "περιστροφή" και τις συνεχείς "κωλοτούμπες" του στη διάρκεια των εκλογών. Λειτουργώντας "μυωπικά", έβλεπε μέχρι εκεί που θα εξασφάλιζε τη νίκη και την Πρωθυπουργία και όχι αυτό, το οποίο συνεπαγόταν η Πρωθυπουργία αυτή. Έβλεπε τη "λαμπερή" καρέκλα του Πρωθυπουργού, αλλά δεν έβλεπε τα "καλώδια", τα οποία έφταναν σ' αυτήν, καθιστώντας την μια "ηλεκτρική καρέκλα". Αν ο Γιωργάκης έφυγε "νύκτα", ο συγκάτοικός του κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στη "φάκα". Αναπόφευκτα, εφόσον δείχνει να μην κατανοεί την πραγματικότητα. Δείχνει να μην κατανοεί ότι θα έρθει αντιμέτωπος με όλους εκείνους τους "λόγους", οι οποίοι "έριξαν" την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Αυτό —και μόνον να το σκεφτεί κάποιος— είναι τρομακτικό. Τόσο τρομακτικό, που θα έπρεπε ο Σαμαράς από τα συμβαίνοντα γύρω του να "ψυλλιάζεται" ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Είναι δυνατόν σε κυβέρνηση της Δεξιάς να απουσιάζει το Μητσοτακαίηκο; Είναι δυνατόν να απέχει από μια Κυβέρνηση Σωτηρίας τόσο η Ντόρα όσο και ο αδερφός της; Από πότε έγιναν υπερήφανοι και εύθικτοι οι Μητσοτάκηδες, για ν' αρνούνται πόστα σε κυβερνητικό πλιάτσικο; Από πότε έγιναν "ριψάσπιδες" οι Μητσοτάκηδες; Θα μας άφηναν, χωρίς να μας "σώσουν"; Θα πετούσαν τις "ασπίδες" τους, όταν γνωρίζουν ότι οι "ασπίδες" χωράνε περισσότερα πράγματα από ολόκληρες "βαλίτσες"; Μόνον από τη στάση των Μητσοτάκηδων θα έπρεπε ο Σαμαράς να καταλάβει ότι τον πάνε για "σφαγείο".
Προφήτες δεν είμαστε, αλλά είμαστε κάτι παραπάνω από σίγουροι ότι θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα χρειαστεί ελικόπτερο διαφυγής. Θα είναι ο πρώτος Πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, ο οποίος θα κληθεί να αντιμετωπίσει την οργή ενός λαού, χωρίς να υπάρχει το συνδικαλιστικό "κολάρο" ελέγχου του. Αυτός και η κυβέρνησή του θα πρέπει ν' αντιμετωπίσει την κοινωνία, χωρίς να ελέγχει ο ίδιος και το κόμμα του κανέναν συνδικαλιστικό φορέα. Θα πρέπει να εξαθλιώσει εργαζόμενους και συνταξιούχους χωρίς καμία συλλογική "άμυνα". Θα πρέπει να ξεκινήσει ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα, χωρίς αυτές να έχουν "υποστήριξη" εκ των έσω.
Με τα μέτρα, τα οποία προβλέπονται από το δεύτερο Μνημόνιο, θα απελευθερωθούν δυνάμεις, που δεν έχουμε ξαναδεί στη Μεταπολίτευση. Αυτό είναι το μέλλον του Σαμαρά και απ' ό,τι φαίνεται δεν το κατανοεί. Δεν "βλέπει" την καταιγίδα που έρχεται. Δεν βλέπει το "κύμα" δυσαρέσκειας, το οποίο "φουσκώνει" και μέχρι τον Σεπτέμβρη μπορεί να γίνει "Τσουνάμι" αντίδρασης. Δεν "βλέπει" τις αντιδράσεις ενός κόσμου, ο οποίος πλέον δεν έχει τη δυνατότητα επιβίωσης. Δεν "βλέπει" την κοινωνική βία, η οποία άρχισε να "φουσκώνει" μέσω της καθημερινής "έκρηξης" της εγκληματικότητας. Δεν βλέπει τον εαυτό του μέσα σε αυτήν την κατάσταση, εφόσον είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει το παπανδρεϊκό Μνημόνιο, το οποίο έχει ήδη υπογράψει. Με μια ισχνότατη κοινοβουλευτική δύναμη θα πρέπει να χρεωθεί και τις "αμαρτίες" των άλλων.
Το χειρότερο βέβαια είναι ότι μόνος του έβαλε "θηλιά" στον λαιμό του. Γιατί; Γιατί έθεσε ο ίδιος τα κριτήρια με τα οποία θα κριθεί για τη θητεία του. Δεν μπορεί να εμφανιστεί σαν ο αδαής, ο οποίος απλά "κληρονόμησε" την άθλια κατάσταση. Πρόλαβε και, πάνω στην αγωνία του να εκλεγεί Πρωθυπουργός, απέδειξε ότι έχει —έστω και στοιχειωδώς— μια "εικόνα" της κατάστασης ...Της προδοτικής κατάστασης. Δυστυχώς για τον ίδιο πρόλαβε και "κατήγγειλε" τα εγκλήματα των προκατόχων και φίλων του. Ως εκ τούτου όμως —εκτός όλων των άλλων— θα πρέπει να αντιμετωπίσει και τις δικές τους "καταγγελίες. Θα πρέπει να φανεί συνεπής και στους ψηφοφόρους του. Αυτό κι αν είναι απίθανο για τον πιτσαδόρο !! Γιατί; Γιατί δεν έχει στεγνώσει ακόμα η υπογραφή του για την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και παρουσιάζεται ήδη ασυνεπής απέναντι στους ψηφοφόρους του ...Έχει ήδη "απέναντί" του τους πιο καχύποπτους από αυτούς.
...Ο "Κομανέτσης" έκανε ήδη ό,τι στην πραγματική "μάχη" της πρώτης και πραγματικής εκλογικής αναμέτρησης διαβεβαίωνε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν θα έκανε ποτέ ...Έκανε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα γίνει "συνένοχος" με το ΠΑΣΟΚ, έγινε ήδη τέτοιος. Αυτός, ο οποίος έλεγε ότι δεν θα έσωνε το ΠΑΣΟΚ, είναι ήδη ο σωτήρας του. Έκανε ήδη αυτό, το οποίο τρόμαζε ολόκληρο τον αγανακτισμένο λαό και απλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα μπορούσε να συμβεί από τους "συνενόχους" της Μεταπολίτευσης. Μέσα σε ελάχιστες ημέρες προδόθηκε μια ολόκληρη παράταξη και ένα μεγάλο μέρος του λαού, το οποίο με την αποχή του απλά την διευκόλυνε για την επίτευξη του στόχου της.
Σε αυτήν την προδοσία πρωταγωνιστεί ο Σαμαράς ...Ο Σαμαράς, ο οποίος, ενάντια στη θέληση των οπαδών τού κόμματος του, συγκυβερνούσε με το ΠΑΣΟΚ —το οποίο μας έβαλε στο Μνημόνιο—, συγκυβερνά με αυτό και στην επόμενη περίοδο. Άρα; Άρα "ακυρώνει" από μόνος του τη βασική υπόσχεση, την οποία είχε δώσει ως κόμμα στους οπαδούς του και ως παράταξη στους Έλληνες πολίτες ...Ακυρώνει την υπόσχεση εκείνη, την οποία έδωσε σε έναν "πληγωμένο" λαό, ο οποίος απλά ήθελε να τιμωρηθούν οι εγκληματίες.
Ποια ήταν αυτή η υπόσχεση; Ότι, ακόμα κι αν εφάρμοζε το Μνημόνιο, ως τη μοναδική οδό σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας, θα έκανε το ελάχιστο που θα μπορούσε ως Πρωθυπουργός ...Θα έκανε εξεταστική επιτροπή, για να εξευρεθούν τα αίτια, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ και βεβαίως να αποδοθούν εκεί που πρέπει οι όποιες ευθύνες υπάρχουν ...Εξεταστική για το "παιχνίδι" με τα ομόλογα, τις μυστικές συνεννοήσεις με τον Στρος Καν, τα CDS της "αγίας" οικογένειας ή τα "φουσκώματα" της ΕΛΣΤΑΤ. Πώς θα τα κάνει όλα αυτά, όταν ο βασικός κυβερνητικός εταίρος του είναι ταυτόχρονα και ο βασικός "κατηγορούμενος";
Όμως, ακόμα κι αν ήθελε να το κάνει, πόσο αμέτοχος είναι ο ίδιος από το "έγκλημα" αυτό; Έχει ή δεν έχει σχέση ο Σαμαράς με τη SIEMENS, η οποία μας οδήγησε στο ΔΝΤ; Την γνώριζε την SIEMENS, όταν "έριξε" την Κυβέρνηση Μητσοτάκη; Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει υπάρξει μέλος της Μπίλντεμπεργκ, τον δεσμεύει στη συμπεριφορά του απέναντι σε εταιρείες-χορηγούς της, όπως η Goldman Sachs;
Tricolore Κυβέρνηση.
Η Κυβέρνηση της Bildeberg, Siemens και Goldman Sachs.
Τα πράγματα, δηλαδή, δεν είναι καθόλου όπως φαίνονται. Ο Σαμαράς βρίσκεται ακάλυπτος στη μέση ενός "κάμπου", έχοντας παρεξηγήσει την ηρεμία που υπάρχει στο λεγόμενο "μάτι" του κυκλώνα. Κατά την άποψή μας ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Δεν καταλαβαίνει ότι κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν τη θέλησή του να γίνει Πρωθυπουργός, ώστε να έχουν οι ίδιοι μια δεύτερη ευκαιρία, προκειμένου να "περάσουν" τα απάνθρωπα και εθνοκτόνα μέτρα, τα οποία απέτυχαν να "περάσουν" με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Περί αυτού πρόκειται. Ο Σαμαράς με ψήφους της Δεξιάς κέρδισε τις εκλογές για λογαριασμό του ΠΑΣΟΚ. Με τις ψήφους της Δεξιάς το βαθύ "σύστημα" ΠΑΣΟΚ έχει μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτοί "δουλεύουν" τον αφελή Αντωνάκη, για να έχουν τη δεύτερη ευκαιρία.
Στην πραγματικότητα ο Σαμαράς είναι Πρωθυπουργός "βιτρίνα". Είναι ένας Πρωθυπουργός "όμηρος" της Διαπλοκής και των τοκογλύφων ...Πραγματικός όμηρος με ό,τι συνεπάγεται η έννοια. Παριστάνει τον δεξιό Πρωθυπουργό μιας δεξιάς Κυβέρνησης, η οποία όμως είναι βαθύτατη Σημιτική ...Τόσο Σημιτική, που ο προκλητικός Βενιζέλος τολμά και αρνείται ακόμα να επιστρέψει το θωρακισμένο υπουργικό αυτοκίνητο. Γιατί; Γιατί είναι σίγουρος ότι δεν θα έχει συνέπειες γι' αυτό που κάνει. Γιατί είναι σίγουρος ότι το "σύστημά" του ελέγχει απόλυτα τον Σαμαρά ...Τον Σαμαρά, ο οποίος από τη στιγμή που ταπεινώθηκε στις πρώτες εκλογές γνώριζε ότι ήταν θέμα χρόνου να φάει "σουτ" από το κόμμα, το οποίο ποτέ δεν του "συγχώρεσε" την αποστασία. Αυτήν τη βεβαιότητα, που θα τον οδηγούσε στην πολιτική καταστροφή, εκμεταλλεύτηκε η Διαπλοκή και το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ που την στηρίζει και τον έθεσε υπό την ομηρία της.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι ο ίδιος ο Μπόμπολας στήριζε τον "δεξιό" Σαμαρά στις δεύτερες εκλογές; Οι "πρασινοφρουροί" του "καταπράσινου" Μέγκα απειλούνταν με απολύσεις, αν δεν στήριζαν το κόμμα της "Δεξιάς". Είναι φανερό ότι υπήρξε συμφωνία μεταξύ του πολιτικού "ερειπίου", που ονομαζόταν Σαμαράς και των ΜΜΕ της Διαπλοκής, που μπορούσαν να τον "αναστηλώσουν". Αυτή η Διαπλοκή τον υποχρέωσε να επαναφέρει στους "κόλπους" του κόμματος τη Ντόρα. Αυτή η ίδια η Διαπλοκή —και για τον προστατεύσει μέσα στην "ομηρία" του— τον υποχρέωσε να διαλύσει και να λεηλατήσει το ΛΑΟΣ. Το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ και οι τοκογλύφοι του ΔΝΤ αποφάσισαν να τελειώσουν το ΛΑΟΣ, για να προστατεύσουν τον πολύτιμο "όμηρό" τους.
Γι' αυτόν τον λόγο υπάρχουν και τα "ανεξήγητα" που τον αφορούν, αλλά —όπως φαίνεται— δεν τον απασχολούν. Γι' αυτόν τον λόγο κανέναν δεν απασχολεί ο χρόνος ανάρρωσής του. Ας καθυστερεί όσο θέλει, αφού ξέρουν τι να κάνουν αυτοί, οι οποίοι ανέλαβαν τη διαχείριση της οικονομικής πολιτικής. Αυτοί την "εντολή" περίμεναν και όχι την τεχνογνωσία του Αντωνάκη. Εμπόδιο θα τους είναι ο Σαμαράς, όταν επιστρέψει ως προϊστάμενος Πρωθυπουργός και όχι συμπαραστάτης. Μέχρι τώρα τον στήριζαν, γιατί μόνον αυτός μπορούσε να τους επαναφέρει στην εξουσία με την "ψήφο" του λαού. Γι' αυτό υπάρχουν τα "ανεξήγητα".
"Ανεξήγητο" είναι, για παράδειγμα, που όλοι οι "δανειστές" μας τρομοκρατούσαν τον ελληνικό λαό υπέρ του Σαμαρά τη στιγμή που αυτός υποσχόταν εξεταστικές εις βάρος των "δανειστών". Γι' αυτόν τον λόγο χάρηκαν τόσο πολύ στην Ευρώπη για το αποτέλεσμα των εκλογών παρ' όλες τις "απειλές". Ήταν βέβαιοι ότι ο Αντωνάκης δεν εννοούσε πραγματικά αυτά τα οποία έλεγε. Ήταν βέβαιοι ότι θα "δούλευαν" για άλλη μια φορά τον λαό. Νόμισαν ότι θα κατάφερναν και πάλι να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή μακριά από τους δούλους τους. Θεώρησαν ότι κατόρθωσαν και —με την ψήφο του λαού— νομιμοποίησαν μια επίσης δική τους κυβέρνηση.
Αυτός ήταν ο λόγος των πανηγυρισμών τους. Στηρίχθηκαν στην "κοντή" μνήμη του λαού και στην απειλή της ακυβερνησίας. Εξευμένισαν το θηρίο, επιτρέποντάς το να πάει στις κάλπες, θεωρώντας ότι έλεγχαν τις επιλογές του ...Μεγάλη "επιτυχία" ...Όχι απλά δεν έπαθαν ζημιά εξαιτίας των εκλογών και της Δημοκρατίας, αλλά τα "φόρτωσαν" όλα στις "πλάτες" του λαού, μετατρέποντάς τον σε "συνένοχό" τους. Εκμεταλλεύτηκαν την απελπισία του ηγέτη της Δεξιάς και της φόρτωσαν τις "αμαρτίες" τους. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνον έσωσαν το "βαθύ" ΠΑΣΟΚ, αλλά φόρτωσαν το κόστος των εγκλημάτων του στις πλάτες της Δεξιάς. Ο λαός εν αγνοία του "νομιμοποίησε" μια δική τους κυβέρνηση και ως γνωστόν ..."ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου".
Πώς όμως είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά; Ο λαός πράγματι ψήφισε την κυβέρνηση εκείνη, η οποία θα τον προστάτευε από τον "αναρχικό" Τσίπρα ...Την κυβέρνηση εκείνη, η οποία θα έβρισκε τους υπεύθυνους της προδοσίας, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ ...Την κυβέρνηση εκείνη, που θα μας διατηρούσε στο Ευρώ και θα εξασφάλιζε τους μισθούς και τις συντάξεις ...Την κυβέρνηση των "νοικοκυραίων", που δεν θα άφηνε τους "κατσαπλιάδες" να καταστρέψουν την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας... ...Ή μήπως δεν είναι έτσι;
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι συνέβη. Το πρώτο και κυριότερο, που πρέπει να γνωρίζει, είναι ότι η κυβέρνηση-Σαμαρά είναι η διάδοχος της κυβέρνησης-Παπανδρέου ...Δεν είναι η διάδοχος της κυβέρνησης-Παπαδήμου. Η κυβέρνηση-Παπαδήμου ήταν ειδικού σκοπού. Ήταν απλά μια "υπηρεσιακή" κυβέρνηση, που εκ του πονηρού προσπάθησαν να "επιμηκύνουν" τη ζωή της, χωρίς όμως να το καταφέρουν. Δεν ήταν εκλεγμένη από τον λαό και είχε ως μοναδικό της σκοπό να "περάσει" από τη Βουλή την Δανειακή Σύμβαση και μόνον. Όλα τα άλλα ήταν εκ του πονηρού. Άρα; Άρα, για ν' αντιληφθούμε τι ακριβώς ψηφίσαμε στις τελευταίες εκλογές, θα πρέπει να θυμόμαστε ως λαός τον λόγο που τις "ζητήσαμε" ...Να θυμηθούμε ποιον —και γιατί— θέλαμε να "διώξουμε" και ποιον —και για ποιον λόγο— "φέραμε" στη θέση του.
Όμως, όπως αντιλαμβανόμαστε, κάπου την "πατήσαμε". Αν εξετάσει κάποιος τα δεδομένα, θα διαπιστώσει με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι "παγιδευτήκαμε". Διώξαμε κάποιους και τους αντικαταστήσαμε με τους απόλυτα όμοιούς τους ..."Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς" ...Σαν τα εσώρουχα του γύφτου ...Η ίδια κυβέρνηση είναι στην ουσία. Η κυβέρνηση του Γιωργάκη, η οποία "έπεσε", είναι απολύτως ίδια με την κυβέρνηση-Σαμαρά, η οποία "ανέβηκε" ...Ίδια απολύτως — και αυτό δεν έχει σχέση μόνον με την ομοιότητα του Γιωργάκη ή του Αντωνάκη.
Δεν είναι μόνον η ομοιότητα αυτών των κυβερνήσεων στο επίπεδο των ηγετών τους....Όμοιες, δηλαδή, επειδή οι ηγέτες τους ήταν κολλητοί φίλοι, συμμαθητές και συγκάτοικοι των Κολεγίων και εκ των δεδομένων θα υπήρχε περίπτωση, λόγω αγάπης και φιλίας, να προστατεύσει ο ένας τον άλλον ...Πόσο μάλλον όταν αυτή η προστασία επιβάλλεται υποχρεωτικά, εξαιτίας άνωθεν εντολών ...Αναγκαστικά, εφόσον καί οι δύο είναι ομοτράπεζοι της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ ...Ανήκουν καί οι δύο στις λίστες δώρων του Χριστοφοράκου της Siemens ...Ανήκουν καί οι δύο στις λίστες δώρων του Blankfein της Goldman Sachs.
Αν όμως οι ομοιότητες μεταξύ των Πρωθυπουργών είναι εντυπωσιακές, θα εκπλαγεί ο αναγνώστης από τις ομοιότητες μεταξύ των υπουργών Οικονομικών ...Μεταξύ των Υπουργών, οι οποίοι πρέπει να διαχειριστούν την κατάσταση, η οποία προκαλεί την οργή του λαού. Η κυβέρνηση που "έπεσε", λόγω του ΔΝΤ, είναι απολύτως όμοια με την Κυβέρνηση που τη διαδέχεται. Γι' αυτόν τον λόγο παραλίγο να "σηκωθεί" από το καρότσι του ο Σόιμπλε, όταν πανηγύριζε τη νίκη του Antony. Ο λαός "νίκησε" στις τελευταίες εκλογές, αλλά ο Σόιμπλε δεν θα άλλαζε "συνομιλητές" στην Ελλάδα ...ή τουλάχιστον έτσι νόμιζε. Γιατί; Γιατί ο θλιβερός Παπακωνσταντίνου δεν "μοιάζει" απλά με τον Ράπανο, αλλά είναι ίδιοι.
...Γιά να θυμηθούμε λοιπόν μερικά πράγματα, τα οποία θα μας είναι χρήσιμα στην αντίληψη των πραγμάτων. Γιατί πάντα θεωρούσαμε ως εξ αρχής αναξιόπιστο και ύποπτο προδοσίας τον Παπακωνσταντίνου; ...Γιατί είχε "βρόμικο" παρελθόν ...Γιατί ήταν σίγουρα εκβιάσιμος ...Εκβιάσιμος για πολλά πράγματα και από πολλούς ενδιαφερόμενους ...Εκβιάσιμος από τη Siemens, εφόσον στο διάστημα της μεγάλης λεηλασίας τού ΟΤΕ ο Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του διοικητικού του συμβουλίου. Για τι άλλο τον θεωρούσαμε αναξιόπιστο; Γιατί, στην περίοδο 2002-2004, όπου η Goldman Sachs έκανε τα περίφημα Swaps και το κράτος δανειζόταν παρανόμως τεράστια ποσά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της αθλιότητας, ο Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του "μαγειρείου" ...Ήταν μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ). Άρα εκ των δεδομένων μετά την Siemens και η Goldman Sachs μπορούσε να τον εκβιάζει.
Αυτόν τον άνθρωπο συμφώνησαν οι "συνένοχοι" της σημερινής συγκυβέρνησης να τον "διαδεχθεί" ο Ράπανος ...Ο άνθρωπος, δηλαδή, ο οποίος θα αναλάμβανε το κορυφαίο πόστο μιας κυβέρνησης, η οποία θα "αμφισβητούσε" το Μνημόνιο, θα ήταν ένας από τους βασικούς υπεύθυνους που φτάσαμε σ' αυτό ...Ο άνθρωπος, ο οποίος, λόγω θέσης, θα πρωτοστατούσε στις προσπάθειες μιας κυβέρνησης, που θα έστηνε εξεταστική, για να καταλογίσει ευθύνες σε βαθμό εσχάτης προδοσίας, θα ήταν ένας από αυτούς, που θα έπρεπε να κατηγορηθεί για την κατάσταση ...Αυτός θα διαχειριζόταν το υπουργικό πόστο, το οποίο θα απέδιδε ευθύνες προδοτών σε Παπανδρέου και σε Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι ήταν οι πρωταγωνιστές αυτής της προδοσίας.
Ούτε στα έργα δεν μπορούν να συμβούν αυτά. Είναι δυνατόν από το "έργο" αυτού του Υπουργού να κινηθεί η κυβέρνηση-Σαμαρά εναντίον της προηγούμενης; Είναι δυνατόν ο Σαμαράς, ως πρόεδρος αυτής της κυβέρνησης, να έστελνε στο "απόσπασμα" τον κολλητό, φίλο, συμμαθητή, συμφοιτητή, συνοργανοπαίχτη και συνδαιτυμόνα στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ; ...Όχι βέβαια, θα έλεγε η λογική. Μήπως όμως η λογική θα έλεγε κάτι διαφορετικό για τον Ράπανο, ο οποίος εκ της θέσεώς του θα ήταν ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την αποκάλυψη του ρόλου του προκατόχου του;
Αυτό κι αν είναι αδύνατον. Γιατί; Γιατί ο Ράπανος είναι στην ουσία μια απόλυτα όμοια "έκδοση" του "Παπακωνσταντίνου". Όπου συμμετείχε ο Παπακωνσταντίνου —και το θεωρήσαμε "ύποπτο"— ο Ράπανος "προήδρευε" ...Δεν συμμετείχε απλώς, αλλά ήταν επικεφαλής. Ο υποψήφιος υπουργός της "γαλάζιας" κυβέρνησης ήταν ο "προϊστάμενος" τού "πράσινου" Παπακωνσταντίνου της "πράσινης" σημιτικής λαίλαπας. Όταν ο Παπακωνσταντίνου ήταν απλό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΟΤΕ —και άρα "πελάτης" της Siemens— ο Ράπανος ήταν πρόεδρος αυτού του συμβουλίου. Όταν ο Παπακωνσταντίνου συμμετείχε στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, ως απλό μέλος, ο Ράπανος προήδρευε. Όπου υπήρχε έγκλημα κατά του ελληνικού λαού και ο Παπακωνσταντίνου "συμμετείχε", ο Ράπανος "προήδρευε".
Από το 2000 μέχρι το 2004 —και άρα μέχρι να γίνει η "δουλειά", που μας οδήγησε στον "βόθρο" των Ολυμπιακών— ο Ράπανος ήταν αυτός, ο οποίος "μαγείρευε" τα στοιχεία, που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ. Ο Ράπανος ήταν ένας από τους βασικούς εγκληματίες, οι οποίοι μας "έσπρωξαν" με ψεύτικα στοιχεία στο "σφαγείο" του Ευρώ. Υπό την καθοδήγηση του Παπαδήμου, ως Προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδας, ο Ράπανος και ο Παπακωνσταντίνου "μαγείρευαν" τα στοιχεία εκείνα, που ήταν εκ των προτέρων γνωστό ότι μέσα σε λίγα χρόνια θα μας βύθιζαν στα χρέη και την υποτέλεια.
Από αυτόν τον άνθρωπο περιμένουμε να μας σώσει από το Μνημόνιο και βεβαίως να "αποκαλύψει" τον εγκληματία Παπακωνσταντίνου; Αυτόν τον άνθρωπο του βαθέως σημιτικού και τοκογλυφικού παρακράτους διάλεξε ο "δεξιός" Σαμαράς, για να μας "σώσει". Αυτόν "διάλεξε" ο Σαμαράς, ο οποίος υποτίθεται θα κατήγγειλε την προδοτική μεθόδευση, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ ...Ο Σαμαράς, ο οποίος έπαιρνε τα "δωράκια" από την Siemens —όπως καθημερινά βλέπουμε να βγαίνουν αυτά στη δημοσιότητα—, "διάλεξε" ως Υπουργό του έναν εκβιαζόμενο από την Siemens και την Goldman Sachs ταυτόχρονα. Αν σκεφτεί κάποιος ότι ο συντονιστής των δωροδοκιών της Siemens —και άρα απόλυτος γνώστης των διεφθαρμένων— ήταν ταυτόχρονα και διοικητής της Deutsche Bank, καταλαβαίνει τι γίνεται.
Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε δεν είχαν να "φοβούνται" τίποτε από την "νέα" ελληνική κυβέρνηση. Με ένα τηλέφωνο στον "συντονιστή" Άκερμαν ή στον "διαχειριστή" Χριστοφοράκο, όλα θα έμπαιναν στη σωστή σειρά. Απέλυσαν τον έναν από τους συγκάτοικους και έβαλαν τον άλλο στη θέση του Πρωθυπουργού. Απέλυσαν τον έναν από τους υπαλλήλους τους και έβαλαν τον όμοιό του στη θέση του Υπουργού Οικονομικών. Στην θέση του Παπακωνσταντίνου θα έμπαινε κάποιος άλλος όμοιός του. Αυτό άλλωστε ήταν που τους ενδιέφερε. Ως τοκογλύφοι και υπάλληλοι τοκογλύφων, ήθελαν έναν δικό τους άνθρωπο στη θέση που τους ενδιαφέρει.
Ο Σαμαράς ήταν για το αγανακτισμένο πόπολο ...Για να νομίζει αυτό το πόπολο ότι ως κυρίαρχο "ζήτησε" εκλογές και "απέλυσε" τον προηγούμενο Πρωθυπουργό ...Το κυρίαρχο πόπολο, που εκτόνωσε τα πάθη του μέσα από την εκλογή του Αντωνάκη ...Του Αντωνάκη, που απλά θα "προεδρεύει". Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο λαός ψήφισε για "διακοσμητικό" Πρωθυπουργό και η Διαπλοκή με τους δανειστές ψήφισαν για πραγματικό Υπουργό Οικονομικών ...Δύο διαφορετικές εκλογές μέσα από τις ίδιες κάλπες. Στην πραγματικότητα οι ιμπεριαλιστές τον Ράπανο προόριζαν για "νικητή" των εκλογών ...Τον Ράπανο ήθελαν για "συνομιλητή" τους στη θέση του Παπαδήμου. Ο Ράπανος ήθελαν να πάρει τα κλειδιά του υπουργείου του Βενιζέλου, για να μην δει κάποιος εκτός "κυκλώματος" τα "λερωμένα" και τα "άπλυτα", που άφηνε πίσω του ο χοντρός.
Αυτό ακριβώς ήταν το ζητούμενο για τη συμμορία. Δεν ήθελαν —εκτός από τους ίδιους— να έχει κανένας άλλος πρόσβαση στο "ταμείο" ...Να μην δει κοινός "θνητός" τι έχουν υπογράψει με τους δανειστές ...Να μην γνωρίζει κανένας άλλος ποια είναι τα ταμειακά διαθέσιμα του ελληνικού κράτους και άρα ποιες οι δυνατότητές του να διαπραγματεύεται ...Να μην γνωρίζει κανένας άλλος ποια είναι η κατάσταση στο Ταμείο Αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ...Να μην γνωρίζει κανένας τι γράφει η έκθεση Black Rock ...Να μην γνωρίζει κανένας ποιοι τοκογλύφοι δεν "κουρεύτηκαν" καθόλου στο PSI και πληρώνονται ακόμα και σήμερα δισεκατομμύρια από το υστέρημα του λαού ...Να μην γνωρίζει κανένας ποιοι εγκλημάτησαν εις βάρος όλων των ασφαλιστικών ταμείων.
Αυτό τους ενδιαφέρει από αυτήν την κυβέρνηση. Όλα έγιναν για το Υπουργείο Οικονομικών. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε το Μέγαρο Μαξίμου ούτε το Υπουργείο Εξωτερικών ούτε αυτό της Άμυνας ή του Πολιτισμού ...Τους ενδιαφέρει το "ταμείο" ...Τους ενδιαφέρει να πάρουν τα χρήματα των δανείων και να τα μοιραστούν μεταξύ τους όπως το έχουν σχεδιάσει ...Τους ενδιαφέρει να μην γνωρίζει κανένας τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στα "άδυτα" των οικονομικών υπηρεσιών τού "κατακτημένου" κράτους ...Εκεί όπου ήδη φτιάχνουν τα "φέουδά" τους οι ξένοι "επίτροποι" των δανειστών και των τοκογλύφων ...Να γνωρίζουν μόνον οι Ράιχενμπαχ και οι Τόμσεν τι συμβαίνει με τα θησαυροφυλάκια του ελληνικού λαού.
Η συγκυβέρνηση των συνενόχων.
Η συμμορία των καθηγητών.
Στο πρόσωπο αυτού του "έντιμου" ανθρώπου "συμφώνησαν" όλοι οι συμμετέχοντες στην συγκυβέρνηση. Ποιοι όμως είναι αυτοί οι συγκυβερνήτες; ...Ο Βενιζέλος, κατ’ αρχήν ...Ο μέγας ηγέτης ...Ο ηγέτης του 12,27%, που, αν το συνδυάσει κάποιος με την αποχή του 40%, θα δει ότι μιλάει για έναν χοντρό Τσήμερο, που έχει την απαίτηση να συγκυβερνά ...Ο "καθηγητής" κολλητός του "καθηγητή" Σημίτη ...Ο προδότης Βενιζέλος, του "ανεύθυνου" των διεφθαρμένων υπουργών και των Ολυμπιακών Αγώνων της σπατάλης ...Ο δωσίλογος Βενιζέλος ο οποίος "διαπραγματεύτηκε" με τους ξένους και "κούρεψε" μόνον τους Έλληνες εργαζομένους και τους Κυπρίους αδελφούς.
...Ο άθλιος Βενιζέλος, ο οποίος εκβιάζει ολόκληρο τον κόσμο, εφόσον ακόμα κρατάει για λογαριασμό του το περίφημο CD με τα ονόματα των Ελλήνων, οι οποίοι διαθέτουν παράνομους λογαριασμούς στην Ελβετία ...Ο άθλιος Βενιζέλος, ο οποίος δεν μας έχει εξήγησε ποτέ πώς είναι δυνατόν κάποιος κρατικός υπάλληλος, όπως είναι ο ίδιος, να βρεθεί με λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ και πόσων άλλων ακόμη, τα οποία δεν γνωρίζουμε. Αυτός ο Βενιζέλος του ΔΝΤ και της διαπραγμάτευσης δεν φοβάται τη συγκυβέρνηση με τον Σαμαρά και τον Ράπανο ...Δεν φοβάται τα σκανδαλώδη "υπόλοιπα", τα οποία θα βρει ο Ράπανος στα αρχεία του Υπουργείου Οικονομικών.
...Γνωστοί και φίλοι είναι από την εποχή που εκείνος ήταν Υπουργός Πολιτισμού ...που σπαταλούσε παράνομα αυτά, τα οποία του εξασφάλιζε —επίσης παράνομα— ο Ράπανος. Επιπλέον, τους συνδέει και η υπόθεση ΟΤΕ. Τι να φοβάται αυτός, που, ως Υπουργός, ξεπούλησε τον ΟΤΕ, από αυτούς, που, ως Διοικητικό Συμβούλιο, τον λεηλάτησαν, προκειμένου να ξεπουληθεί; Δεν φοβάται αυτούς, οι οποίοι ανήκουν στις ίδιες λίστες της Siemens. Ο Ράπανος είναι αυτός, ο οποίος "δικαιώνει" τους δεξιούς, που ψήφισαν "Δεξιά", για να τιμωρηθεί το βαθύ παρακράτος του ΠΑΣΟΚ ...Ο Ράπανος θα δώσει πραγματική "αξία" στην ψήφο τους ...Πραγματικά θα μετατρέψει την ψήφο τους σε "λαιμητόμο" ...Μικρή "λαιμητόμο", που κόβουν τα πούρα οι διαπλεκόμενοι.
Την ίδια ασφάλεια νιώθει και ο Κουβέλης ...Ο "καλοκάγαθος" Κουβέλης ...Ο εμετικός Φανούρης, ο οποίος "κατασκευάστηκε" από ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες λίγες ημέρες πριν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και προκειμένου να μην μετακινηθεί ανεξέλεγκτα ο κόσμος του προς τα Αριστερά ...Ο Κουβέλης, ο οποίος ενσαρκώνει το πλέον άσχημο πρόσωπο της μεταπολεμικής Αριστεράς των χαφιέδων της κρατικής Ασφάλειας, που παρίσταναν τους κοινωνικούς "αγωνιστές" ...Φάτσα "οσιομάρτυρα" και ψυχή δωσίλογου. Έτσι ήταν πάντα οι επιφανείς τής Αριστεράς και "αναγνωρισμένοι" από τη Δεξιά για τους "αγώνες" τους ...Τέτοιος αγωνιστής ήταν και ο Κουβέλης ...πάντα "πρόθυμος" να εξυπηρετήσει αυτούς, τους οποίους προηγουμένως όριζε ως "εχθρούς" ...Τρόφιμος όλων των γνωστών και αγνώστων κρατικών υπηρεσιών.
...Μια ζωή χαφιές ο Φώτης ...Από τα νιάτα του, εφόσον ήταν ένας σταλινικός, ο οποίος "αγωνίστηκε" για τη Δημοκρατία υπό την "επίβλεψη" της Μόσχας ...Αριστερός με "διώξεις" και "ένσημα" ...αλλά και τεράστια περιουσία ...Το τερπνόν μετά του ωφελίμου ...Μεγάλη "μούχλα" ο Φώτης. Τώρα τον κατάλαβε από την "καλή" και ο φίλος του ο Χατζησωκράτης, τον οποίο ο "δημοκράτης" Φώτης έδιωξε από τη Βουλή, για να εξυπηρετήσει "άλλους". Όταν λέμε "άλλους", να μην πάει το μυαλό τού αναγνώστη στους προφανείς, που είναι η κοπέλα η οποία εκλέχθηκε βουλευτής στην Αιτωλοακαρνανία ..."Άλλους", όταν λέμε, εννοούμε τους "συνεταίρους" και τα "αφεντικά".
Ο Χατζησωκράτης ήταν υπεύθυνος της χάραξης της οικονομικής πολιτικής της ΔΗΜΑΡ. Αυτό πιθανολογούμε ήταν το "αμάρτημά" του. Το πιθανότερο, δηλαδή, είναι ότι, λόγω "συγκυβέρνησης, έγινε γνώστης πολλών μυστικών του "ταμείου" και άρα επικίνδυνος. Πολλοί δεν θα ήθελαν ένα τέτοιο άτομο "θωρακισμένο" με τη βουλευτική ασυλία. Τον ήθελαν εξωκοινοβουλευτικό και άρα ευάλωτο σε όλων των ειδών τις απειλές. Κατά συνέπεια τον "έφαγαν" μέσω του "οσιομάρτυρα" Κουβέλη ...Κατάλαβε πλέον και ο Χατζησωκράτης τι σημαίνει "φιλία" για τον Φανούρη της πολιτικής σκηνής ...Για τον επαγγελματία "καλοκάγαθο" της Αριστεράς ...Αυτός ο Κουβέλης για το "καλό" μας στήριξε την κυβέρνηση της "Δεξιάς" ...Συμφώνησε επίσης στο πρόσωπο του Ράπανου.
...Πολύ εύκολα συμφώνησε. Γιατί άραγε; Μήπως έχει σχέση με το γεγονός ότι ο Κουβέλης ήταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης στην εποχή του "βρόμικου" 89; ...Στην εποχή που η Siemens, μέσω Σαμαρά, "έστηνε" το κόλπο του ΟΤΕ ...Στην εποχή που το ΚΚΕ του "σύντροφου" Φλωράκη έπρεπε να βοηθήσει τον γιο τού ταμία τού Εμφυλίου ...Τον γιο του Πέτρου Κόκκαλη, ο οποίος μέσα σε λίγα χρόνια από φτωχοχαφιές ξένων υπηρεσιών θα γινόταν μεγιστάνας. "Χρωστούσε" το ΚΚΕ στον Κόκκαλη και αν δεν τον "ξεπλήρωνε", πολλά από τα μυστικά των χαφιέδων του Περισσού θα έβγαιναν στη φόρα. Ο πρώην σταλινικός Κουβέλης ήταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος δεν αναρωτήθηκε ποτέ για το πώς θα μπορούσαν οι κομματάρχες να "βοηθήσουν" με κρατικό χρήμα τον γιο του παλιού τους "φίλου".
Εκείνης της "παρέας" μέλος, φίλος και συνένοχος ήταν ο "αριστερός" Φώτης ...Της παρέας των παλιών δωσίλογων, που αντιπροσώπευε ο Σαμαράς και ο Μητσοτάκης και των σταλινικών του Χαρίλαου ...Τα "παιδιά" του Ζαχαριάδη και των δωσίλογων, που έκαναν τον στημένο Εμφύλιο, για να γλιτώσουν όλοι μαζί ...Της παρέας του Λαμπράκη και του Κόκκαλη, που με τον Μητσοτάκη "έστρωναν" τον δρόμο του Σημίτη, ο οποίος θα μας οδηγούσε στο ΔΝΤ και την εθνική υποταγή ...Στην κυβέρνηση-Σημίτη, που όλα της τα εγκλήματα τα δρομολόγησαν οι σημερινοί πρωταγωνιστές ...Ο Βενιζέλος, ο Παπακωνσταντίνου, ο Ράπανος, ο Παπαδήμος και όλες οι δυνάμεις που υποστήριξαν ο Σόιμπλε και η Μέρκελ ...Όλες οι δυνάμεις, που τους έχουν σε "λίστες" στο Βερολίνο.
Πώς συνδέεται ο Κουβέλης με αυτήν τη συμμορία των "καθηγητών"; Συμβολικά. Ο Κουβέλης είναι αυτός, ο οποίος προσπάθησε να υπερασπιστεί μια άλλη συμμορία καθηγητών ..."Προοδευτικών" καθηγητών με "συντηρητικά" γούστα ..."Δημοκρατών" καθηγητών με προτίμηση στις σάουνες και τις Φερράρι ...Μια συμμορία ομοϊδεατών, φίλων και συνοδοιπόρων του Σημίτη, του Γιαννίτση και του Βενιζέ kostasxan.blogspot.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εντοπίστηκαν αποθήκες με “μαϊμούδες” στην Ιερά Οδό
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Και εμείς εδώ κοιμόμαστε…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
