2022-11-06 19:01:58
Παναγιώτης Ηλ. Χολής
"Ο εχθρός του λαού» (1972) …και ο ρόλος του τύπου
Μια ιστορία θυμήθηκα από την ταινία «ο εχθρός του λαού, σκηνοθεσία - σενάριο Γιάννης Δαλιανίδης » και μου θυμίζει τακτικές που και σήμερα σε ένα βαθμό διαδραματίζονται στον τόπο μας...... Στη θέση του πολιτικού και επιχειρηματία ,στην ταινία, τυχαίνει να είναι το ίδιο πρόσωπο, ενώ στο σήμερα είναι διαφορετικά τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τις δυο εξουσίες και δεν είναι δήμαρχοι οι επιχειρηματίες. Η τρίτη εξουσία στην ταινία παραμένει η ίδια και στο σήμερα, εκτός φωτεινών εξαιρέσεων.
-Περίληψη: «Οι ιαματικές πηγές ενός χωριού στην κεντρική Ελλάδα αποτελούν το βασικό έσοδο του . Κάποια κρούσματα γαστρικού πυρετού προκαλούν την ανησυχία του κοινοτικού γιατρού, του Σταύρου Βουτσινά (Νίκος Κούρκουλος), ο οποίος ανακαλύπτει ότι στα νερά των πηγών εισχωρούν μικρόβια, λόγω της κακής κατάστασης του υδραγωγείου. Με υπόμνημα προς την εταιρεία εκμετάλλευσης των λουτρών, ζητά να γίνουν κάποια έργα. Ο Δήμαρχος και εξάδελφος του Βουτσινά, όπως επίσης και κάτοχος των μισών μετοχών της εταιρείας αρνείται , αφενός γιατί δεν θέλει να ξοδέψει δεκάρα, αφετέρου γιατί αν μαθευτεί θα σταματήσουν να έρχονται οι τουρίστες και έρχεται σε σύγκρουση με τον γιατρό..
Ανάμεσα στους δύο άντρες βρίσκονται η Μαρία (Έφη Ροδίτη), μνηστή του Βουτσινά, και ο δημοσιογράφος Βλαχόπουλος, συντάκτης της τοπικής εφημερίδας. Αρχίζει λοιπόν η σύγκρουση μεταξύ των δύο ανδρών και συγχρόνως αρχίζει μια εκστρατεία για να στραφεί η κοινή γνώμη εναντίον του γιατρού.
Στην αρχή ο τοπικός έντυπος Τύπος του αρχισυντάκτη Βλαχόπουλου (Αντρέας Μπάρκουλης και Κώστας Ρηγόπουλος) ήταν με τη πλευρά του τίμιου γιατρού, που υποδύεται ο Κούρκουλος και στήριζαν τα αποτελέσματα των ερευνών του . Στην πορεία όμως και όσο τα ευρήματα του γιατρού έδειχναν φανερά ότι για τους θανάτους έφταιγε η εταιρεία που εκμεταλλεύονταν τα λουτρά ,που μόλυνε τα νερά , ο έντυπος Τύπος άλλαξε ξαφνικά στάση(μετά από κρυφή συνάντηση με τον μεγαλομέτοχο της εταιρείας και Δήμαρχο της πόλης ) και βρέθηκε απέναντι στον τίμιο και ακέραιο ως προς τον χαρακτήρα του και την επιστήμη του, γιατρό (Νίκος Κούρκουλος) τασσόμενος στο πλευρό του Δημάρχου.( Αντρέας Φιλιππίδης) αποσιωπώντας τα ευρήματα του γιατρού Βουτσινά.
Ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας και Δήμαρχος με τη δύναμη της εξουσίας που κατείχε κατάφερε με απειλές να φοβίσει τους κατοίκους ώστε να μη διαμαρτυρηθούν και με τη βοήθεια του έντυπου Τύπου προέβησαν σε εκβιασμούς ,συκοφαντίες και εκφοβισμούς καταφέρνοντας να ξεσηκώσουν τους κατοίκους να κινηθούν με άγρια βιαιότητα εναντίον του γιατρού, ως «ο εχθρός του λαού» ώστε να τον αναγκάσουν να παρατήσει τις έρευνες ,να εγκαταλείψει το χωριό και να σιωπήσει… να σιωπήσει στο θάνατο των συγχωριανών του!!
Το τέλος της ταινίας βέβαια ήταν οδυνηρό για τον επιχειρηματία -Δήμαρχο και τους εκπροσώπους του Τύπου που στο όνομα του κέρδους ,απειλούσε και σκορπούσε τον θάνατο ο πρώτος, αποσιωπούσε και διαστρέβλωνε την αλήθεια και εκφόβιζε τους κατοίκους ,ο δεύτερος.
Η δικαίωση του γιατρού ήρθε από τους ίδιους τους κατοίκους του χωριού που κατάλαβαν το λάθος τους, να παρασυρθούν από τον Τύπο και τον υπαίτιο των θανάτων και αγκάλιασαν ξανά τον γιατρό τους και όλα πήραν τον δρόμο της δικαιοσύνης η οποία ήταν αμείλικτη και για τους δυο
-Ίσως σε αυτό τον τρόπο σκέψης και πράξης(του επιχειρηματία και του Τύπου) να υπάρχει η εξήγηση γιατί η περιοχή ,γενικώς, αργεί τόσο πολύ με την… ήπια ανάπτυξη… και της δημοσιογραφίας.
Σημ. Ομοιότητα της ταινίας, με την υπόθεση της Π.Ο.Α.Υ ΕΧΙΝΑΔΩΝ ΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ ,ίσως να είναι τυχαία.
Παναγιώτης Ηλ. Χολής
ximeronews
"Ο εχθρός του λαού» (1972) …και ο ρόλος του τύπου
Μια ιστορία θυμήθηκα από την ταινία «ο εχθρός του λαού, σκηνοθεσία - σενάριο Γιάννης Δαλιανίδης » και μου θυμίζει τακτικές που και σήμερα σε ένα βαθμό διαδραματίζονται στον τόπο μας...... Στη θέση του πολιτικού και επιχειρηματία ,στην ταινία, τυχαίνει να είναι το ίδιο πρόσωπο, ενώ στο σήμερα είναι διαφορετικά τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τις δυο εξουσίες και δεν είναι δήμαρχοι οι επιχειρηματίες. Η τρίτη εξουσία στην ταινία παραμένει η ίδια και στο σήμερα, εκτός φωτεινών εξαιρέσεων.
-Περίληψη: «Οι ιαματικές πηγές ενός χωριού στην κεντρική Ελλάδα αποτελούν το βασικό έσοδο του . Κάποια κρούσματα γαστρικού πυρετού προκαλούν την ανησυχία του κοινοτικού γιατρού, του Σταύρου Βουτσινά (Νίκος Κούρκουλος), ο οποίος ανακαλύπτει ότι στα νερά των πηγών εισχωρούν μικρόβια, λόγω της κακής κατάστασης του υδραγωγείου. Με υπόμνημα προς την εταιρεία εκμετάλλευσης των λουτρών, ζητά να γίνουν κάποια έργα. Ο Δήμαρχος και εξάδελφος του Βουτσινά, όπως επίσης και κάτοχος των μισών μετοχών της εταιρείας αρνείται , αφενός γιατί δεν θέλει να ξοδέψει δεκάρα, αφετέρου γιατί αν μαθευτεί θα σταματήσουν να έρχονται οι τουρίστες και έρχεται σε σύγκρουση με τον γιατρό..
Ανάμεσα στους δύο άντρες βρίσκονται η Μαρία (Έφη Ροδίτη), μνηστή του Βουτσινά, και ο δημοσιογράφος Βλαχόπουλος, συντάκτης της τοπικής εφημερίδας. Αρχίζει λοιπόν η σύγκρουση μεταξύ των δύο ανδρών και συγχρόνως αρχίζει μια εκστρατεία για να στραφεί η κοινή γνώμη εναντίον του γιατρού.
Στην αρχή ο τοπικός έντυπος Τύπος του αρχισυντάκτη Βλαχόπουλου (Αντρέας Μπάρκουλης και Κώστας Ρηγόπουλος) ήταν με τη πλευρά του τίμιου γιατρού, που υποδύεται ο Κούρκουλος και στήριζαν τα αποτελέσματα των ερευνών του . Στην πορεία όμως και όσο τα ευρήματα του γιατρού έδειχναν φανερά ότι για τους θανάτους έφταιγε η εταιρεία που εκμεταλλεύονταν τα λουτρά ,που μόλυνε τα νερά , ο έντυπος Τύπος άλλαξε ξαφνικά στάση(μετά από κρυφή συνάντηση με τον μεγαλομέτοχο της εταιρείας και Δήμαρχο της πόλης ) και βρέθηκε απέναντι στον τίμιο και ακέραιο ως προς τον χαρακτήρα του και την επιστήμη του, γιατρό (Νίκος Κούρκουλος) τασσόμενος στο πλευρό του Δημάρχου.( Αντρέας Φιλιππίδης) αποσιωπώντας τα ευρήματα του γιατρού Βουτσινά.
Ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας και Δήμαρχος με τη δύναμη της εξουσίας που κατείχε κατάφερε με απειλές να φοβίσει τους κατοίκους ώστε να μη διαμαρτυρηθούν και με τη βοήθεια του έντυπου Τύπου προέβησαν σε εκβιασμούς ,συκοφαντίες και εκφοβισμούς καταφέρνοντας να ξεσηκώσουν τους κατοίκους να κινηθούν με άγρια βιαιότητα εναντίον του γιατρού, ως «ο εχθρός του λαού» ώστε να τον αναγκάσουν να παρατήσει τις έρευνες ,να εγκαταλείψει το χωριό και να σιωπήσει… να σιωπήσει στο θάνατο των συγχωριανών του!!
Το τέλος της ταινίας βέβαια ήταν οδυνηρό για τον επιχειρηματία -Δήμαρχο και τους εκπροσώπους του Τύπου που στο όνομα του κέρδους ,απειλούσε και σκορπούσε τον θάνατο ο πρώτος, αποσιωπούσε και διαστρέβλωνε την αλήθεια και εκφόβιζε τους κατοίκους ,ο δεύτερος.
Η δικαίωση του γιατρού ήρθε από τους ίδιους τους κατοίκους του χωριού που κατάλαβαν το λάθος τους, να παρασυρθούν από τον Τύπο και τον υπαίτιο των θανάτων και αγκάλιασαν ξανά τον γιατρό τους και όλα πήραν τον δρόμο της δικαιοσύνης η οποία ήταν αμείλικτη και για τους δυο
-Ίσως σε αυτό τον τρόπο σκέψης και πράξης(του επιχειρηματία και του Τύπου) να υπάρχει η εξήγηση γιατί η περιοχή ,γενικώς, αργεί τόσο πολύ με την… ήπια ανάπτυξη… και της δημοσιογραφίας.
Σημ. Ομοιότητα της ταινίας, με την υπόθεση της Π.Ο.Α.Υ ΕΧΙΝΑΔΩΝ ΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ ,ίσως να είναι τυχαία.
Παναγιώτης Ηλ. Χολής
ximeronews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η βιταμίνη που μπορεί να «χαρίσει» μακροζωία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
