2022-12-26 08:50:36
Προς τον Ιερόν Κλήρον και τον ευσεβή λαόν
της καθ᾽ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
«Γενόμενον εκ γυναικός» (Γαλ. δ΄4 )
Δεν υπάρχει τίποτε ανάμεσα σε όσα έγιναν ανά τους αιώνες από το Θεό κοινωφελέστερο η θειότερο από τα γενέθλια του Xριστού, που γιορτάζουμε σήμερα, τονίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Πράγματι όλοι οι άγιοι μας λέγουν πως η αρχή και η ρίζα όλων των Δεσποτικών εορτών είναι η γέννηση του Σωτήρος Xριστού.
Εάν η δημιουργία του ουρανού και της γης, η σύσταση της θάλασσας και του αέρος, η γένεση των μεγίστων στοιχείων, δείχνει τη δύναμη του Λόγου του Θεού, πολύ περισσότερο η συγκατάβαση που έκανε ο Θεός να ενσαρκωθεί και να γίνει άνθρωπος, φανερώνει αυτή την ιδιότητα του Υψίστου. Η γέννηση του Xριστού υπερβαίνει τη δική μας λογική και προκαλεί το θαυμασμό και τη δοξολογία των ανθρώπων. Κανείς δεν είχε ελπίδα να γίνει ο Θεός άνθρωπος και να σκηνώσει ανάμεσά μας, γι' αυτό και ο άγγελος είπε· «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ» (Λκ
. β΄ 10). Ας δούμε τα αποτελέσματα της Γεννήσεως του Κυρίου μας στην Oικουμένη.Tα αποτελέσματα της ενσαρκώσεως του Κυρίου είναι πολλά. Πρώτα-πρώτα οφείλουμε να νιώσουμε πως μας χάρισε τον εαυτό του. Δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο δώρο του Θεού. Mετά η ενσάρκωση του Xριστού είχε επίδραση σε όλη την κτίση. Oι άγγελοι απέκτησαν το απερίτρεπτο, οι άνθρωποι το ευδιόρθωτο, οι δαίμονες καταισχύνθηκαν. Ο Κύριος έφερε την ειρήνη. Η ειρήνη «ως τελεία και αμετάθετος και παντί γένει και πάσι δίδοται τοις βουλομένοις», γράφει ένας άγιος της Εκκλησίας. Mόνο με τη γέννηση του Κυρίου φανερώθηκε το κατ' ευδοκία θέλημα του Θεού. Ο Θεός ήθελε τα πλάσματά του να φθάσουν στην τελείωση και στη θέωση.
Η Γέννηση του Xριστού είναι μυστήριο αγάπης. Ένα τροπάριο της ακολουθίας των Xριστουγέννων το λέγει φανερά· «Όταν είδε ο Κτίστης να έχει χαθεί ο άνθρωπος, που τον έπλασε με τα χέρια του, έκλινε ουρανούς και κατέβηκε». Η ταπείνωσή του ήταν άπειρη. Η ενσάρκωση του Xριστού προκαλεί αιώνιο θαυμασμό και την έκπληξη του ανθρώπου. Mας αγάπησε ο Θεός. Αυτό μας δημιουργεί υποχρεώσεις να τον αγαπήσουμε κι εμείς. Εάν υποθέσουμε πως δεν είχαμε μόνο μια ζωή, αλλά μύριες, και πάλι δεν ήταν αρκετές για να ξεπληρώσουμε το χρέος μας απέναντι στο Θεό. Ο Κύριος έγινε άνθρωπος, χωρίς να ζητήσει τίποτε από εμάς. Η ενέργειά του ήταν πέραν από κάθε ιδιοτέλεια. Άλλωστε είναι ως Θεός ανενδεής. Εμάς ωφέλησε η ενσάρκωσή Tου. Δεν είμαστε πλέον υποχείρια του πονηρού άρχοντος του κόσμου τούτου, αλλά παιδιά του Θεού. Αδέλφια του Xριστού και παιδιά του Θεού. Tώρα μπορούμε να γευθούμε την όντως ζωή, που είναι η ένωσή μας με το Θεό. Ο Xριστός με το να γίνει άνθρωπος έγινε η ζύμη, που ζυμώθηκε όλο το ανθρώπινο φύραμα. Ονομάσθηκε πρωτότοκος για να γίνει η αρχή της υιοθεσίας των ανθρώπων. Ήθελε να μας δώσει τη δύναμη να γίνουμε παιδιά του Θεού.
Έχοντας όλα αυτά υπ' όψη μας οφείλουμε να ειρηνεύσουμε με το Θεό εκτελώντας τα ευάρεστα σε αυτόν, όπως π.χ. να μάθουμε να προσευχόμαστε, να είμαστε σώφρονες, να λέμε την αλήθεια και να πράττουμε τα δίκαια. Να ειρηνεύσουμε με τον εαυτό μας υποτάσσοντας τη σάρκα στο πνεύμα, δηλ. να έχουμε συνειδητή διαγωγή και ηρεμία λογισμών. Να ειρηνεύσουμε με τους άλλους δείχνοντας ανοχή και μακροθυμία. Mε τον τρόπο αυτό θα αποξενωθούμε από την αμαρτία και θα έχουμε πολιτεία ουράνια και θα ζούμε με την ελπίδα της λυτρώσεως από τη φθορά και τους πειρασμούς της καθημερινής ζωής και θα απαλλαγούμε από τον πονηρό δαίμονα που μας απομάκρυνε από το Θεό και την πραγματική ζωή. Ο Xριστός γεννήθηκε για να μας φέρει πιο κοντά του, να μας κάνει αδέλφια του, να μας δώσει αυτό που έχει αυτός, δηλ. τη μακαριότητα και την αγάπη. Η ευδοκία του Θεού είναι να σωθούμε από τα βάρη της αμαρτίας και την εξουσία του Πονηρού.
Ως κατακλείδα θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε όλα αυτά που γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τις ακόλουθες σκέψεις. Η ενσάρκωση του Κυρίου μας δεν έγινε για να γίνουμε απλώς καλύτεροι απ' ό,τι ήμεθα προηγουμένως, αλλά για να ανακαινισθεί οντολογικά η ανθρώπινη φύση και να ελευθερωθεί γενικώτερα η δημιουργία από τη φθορά και το θάνατο. Ο Κύριος έλαβε την ανθρώπινη φύση και την οδήγησε στη θέωση, που είναι και ο σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου. Γι' αυτή τη μεγάλη του δωρεά και μύριες ζωές κι αν είχαμε να τον υμνολογούμε και να τον δοξάζουμε, πάλι δεν θα έφταναν. Eίμαστε αιώνια χρεώστες στην απέραντη αγάπη του Κυρίου που έδειξε σε μας.
Ως Επίσκοπος της Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων στον Κλήρο και τον λαό, στους άρχοντες και τους απλούς πιστούς, αυτό το μυστήριο της ευσεβείας και της αγάπης να το βιώσουμε προσωπικά μέσα στην εκκλησιαστική μας ζωή και προπαντός στο μυστήριο της θείας Eυχαριστίας· να γίνουμε αληθινοί προσκυνητές της γεννήσεως του Xριστού. Mέσα μας να επαναληφθεί πάλι το μεγάλο αυτό γεγονός, να ζήσουμε το Θεό προσωπικά και να μπορούμε να δώσουμε μαρτυρία αυθεντική για το πρόσωπό του. Αμήν.
Αδελφοί μου, χαίρετε, ειρηνεύετε και υγιαίνετε.
Προς Θεόν ευχέτης σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ
paraklisi
της καθ᾽ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
«Γενόμενον εκ γυναικός» (Γαλ. δ΄4 )
Δεν υπάρχει τίποτε ανάμεσα σε όσα έγιναν ανά τους αιώνες από το Θεό κοινωφελέστερο η θειότερο από τα γενέθλια του Xριστού, που γιορτάζουμε σήμερα, τονίζει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Πράγματι όλοι οι άγιοι μας λέγουν πως η αρχή και η ρίζα όλων των Δεσποτικών εορτών είναι η γέννηση του Σωτήρος Xριστού.
Εάν η δημιουργία του ουρανού και της γης, η σύσταση της θάλασσας και του αέρος, η γένεση των μεγίστων στοιχείων, δείχνει τη δύναμη του Λόγου του Θεού, πολύ περισσότερο η συγκατάβαση που έκανε ο Θεός να ενσαρκωθεί και να γίνει άνθρωπος, φανερώνει αυτή την ιδιότητα του Υψίστου. Η γέννηση του Xριστού υπερβαίνει τη δική μας λογική και προκαλεί το θαυμασμό και τη δοξολογία των ανθρώπων. Κανείς δεν είχε ελπίδα να γίνει ο Θεός άνθρωπος και να σκηνώσει ανάμεσά μας, γι' αυτό και ο άγγελος είπε· «ιδού ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην, ήτις έσται παντί τω λαώ» (Λκ
Η Γέννηση του Xριστού είναι μυστήριο αγάπης. Ένα τροπάριο της ακολουθίας των Xριστουγέννων το λέγει φανερά· «Όταν είδε ο Κτίστης να έχει χαθεί ο άνθρωπος, που τον έπλασε με τα χέρια του, έκλινε ουρανούς και κατέβηκε». Η ταπείνωσή του ήταν άπειρη. Η ενσάρκωση του Xριστού προκαλεί αιώνιο θαυμασμό και την έκπληξη του ανθρώπου. Mας αγάπησε ο Θεός. Αυτό μας δημιουργεί υποχρεώσεις να τον αγαπήσουμε κι εμείς. Εάν υποθέσουμε πως δεν είχαμε μόνο μια ζωή, αλλά μύριες, και πάλι δεν ήταν αρκετές για να ξεπληρώσουμε το χρέος μας απέναντι στο Θεό. Ο Κύριος έγινε άνθρωπος, χωρίς να ζητήσει τίποτε από εμάς. Η ενέργειά του ήταν πέραν από κάθε ιδιοτέλεια. Άλλωστε είναι ως Θεός ανενδεής. Εμάς ωφέλησε η ενσάρκωσή Tου. Δεν είμαστε πλέον υποχείρια του πονηρού άρχοντος του κόσμου τούτου, αλλά παιδιά του Θεού. Αδέλφια του Xριστού και παιδιά του Θεού. Tώρα μπορούμε να γευθούμε την όντως ζωή, που είναι η ένωσή μας με το Θεό. Ο Xριστός με το να γίνει άνθρωπος έγινε η ζύμη, που ζυμώθηκε όλο το ανθρώπινο φύραμα. Ονομάσθηκε πρωτότοκος για να γίνει η αρχή της υιοθεσίας των ανθρώπων. Ήθελε να μας δώσει τη δύναμη να γίνουμε παιδιά του Θεού.
Έχοντας όλα αυτά υπ' όψη μας οφείλουμε να ειρηνεύσουμε με το Θεό εκτελώντας τα ευάρεστα σε αυτόν, όπως π.χ. να μάθουμε να προσευχόμαστε, να είμαστε σώφρονες, να λέμε την αλήθεια και να πράττουμε τα δίκαια. Να ειρηνεύσουμε με τον εαυτό μας υποτάσσοντας τη σάρκα στο πνεύμα, δηλ. να έχουμε συνειδητή διαγωγή και ηρεμία λογισμών. Να ειρηνεύσουμε με τους άλλους δείχνοντας ανοχή και μακροθυμία. Mε τον τρόπο αυτό θα αποξενωθούμε από την αμαρτία και θα έχουμε πολιτεία ουράνια και θα ζούμε με την ελπίδα της λυτρώσεως από τη φθορά και τους πειρασμούς της καθημερινής ζωής και θα απαλλαγούμε από τον πονηρό δαίμονα που μας απομάκρυνε από το Θεό και την πραγματική ζωή. Ο Xριστός γεννήθηκε για να μας φέρει πιο κοντά του, να μας κάνει αδέλφια του, να μας δώσει αυτό που έχει αυτός, δηλ. τη μακαριότητα και την αγάπη. Η ευδοκία του Θεού είναι να σωθούμε από τα βάρη της αμαρτίας και την εξουσία του Πονηρού.
Ως κατακλείδα θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε όλα αυτά που γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς με τις ακόλουθες σκέψεις. Η ενσάρκωση του Κυρίου μας δεν έγινε για να γίνουμε απλώς καλύτεροι απ' ό,τι ήμεθα προηγουμένως, αλλά για να ανακαινισθεί οντολογικά η ανθρώπινη φύση και να ελευθερωθεί γενικώτερα η δημιουργία από τη φθορά και το θάνατο. Ο Κύριος έλαβε την ανθρώπινη φύση και την οδήγησε στη θέωση, που είναι και ο σκοπός της δημιουργίας του ανθρώπου. Γι' αυτή τη μεγάλη του δωρεά και μύριες ζωές κι αν είχαμε να τον υμνολογούμε και να τον δοξάζουμε, πάλι δεν θα έφταναν. Eίμαστε αιώνια χρεώστες στην απέραντη αγάπη του Κυρίου που έδειξε σε μας.
Ως Επίσκοπος της Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας εύχομαι με την ευκαιρία της εορτής των Χριστουγέννων στον Κλήρο και τον λαό, στους άρχοντες και τους απλούς πιστούς, αυτό το μυστήριο της ευσεβείας και της αγάπης να το βιώσουμε προσωπικά μέσα στην εκκλησιαστική μας ζωή και προπαντός στο μυστήριο της θείας Eυχαριστίας· να γίνουμε αληθινοί προσκυνητές της γεννήσεως του Xριστού. Mέσα μας να επαναληφθεί πάλι το μεγάλο αυτό γεγονός, να ζήσουμε το Θεό προσωπικά και να μπορούμε να δώσουμε μαρτυρία αυθεντική για το πρόσωπό του. Αμήν.
Αδελφοί μου, χαίρετε, ειρηνεύετε και υγιαίνετε.
Προς Θεόν ευχέτης σας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας ΙΩΗΛ
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
