Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε η αντίδραση τόσο κάποιων πολιτικών φορέων και προσώπων στην Ελλάδα, όσον και πολιτικών προσώπων των Σκοπίων για την νομιμότητα της αίτησης εγγραφής του Σωματείου -ΜΚΟ με έδρα τη Φλώρινα, που έγινε δεκτή από το Πρωτοδικείο Φλώρινας στις 28 Ιουλίου 2022 και για την απόφαση του, που δημοσιεύθηκε στο Δελτίο Δικαστικών Εκδόσεων στις 7 Νοεμβρίου 2022. Το Ειρηνοδικείο Φλώρινας είχε ήδη δεχθεί ως νόμιμους τους όρους σύστασης του παραπάνω Σωματείου συμπεριλαμβανομένων των όρων λειτουργίας του, που περιλαμβάνονται στο Καταστατικό του. Τα δικαστήρια της Φλώρινας αποφάσισαν τη νομιμότητα σύστασης και λειτουργίας αυτού του Σωματείου στη Φλώρινα με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα», με τους παρακάτω αναφερόμενους μη κερδοσκοπικούς σκοπούς, μεταξύ των άλλων,
Οι πολιτικοί των Σκοπίων αντέδρασαν θετικά για την παραπάνω απόφαση περί νομιμότητας της ίδρυσης και του σκοπού της ΜΚΟ ως “καρπών της Συμφωνίας των Πρεσπών” και εξέφρασαν τις ευχαριστίες τους σε Τσίπρα και Μητσοτάκη για την οικοδόμηση ειλικρινούς φιλίας και καλής γειτονίας. Στην ιστοσελίδα της, η ΜΚΟ, για τη νομιμότητα του σκοπού ίδρυσής του «Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα» αναφέρεται στις διατάξεις του άρθρου 7(4) της Συμφωνίας των Πρεσπών (https://makedonski.gr/mod/page/view.php?id=17).
Αυτήν την άποψη υποστηρίζουν όσα πρόσωπα στην Ελλάδα αποδέχονται ως νόμιμη τη συνομολόγηση της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δέχονται, πως τα δικαστήρια της Φλώρινας υλοποίησαν μία νόμιμη, συμβατική υποχρέωση της Ελλάδος, που θεμελιώνεται στις διατάξεις της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Αλλά, η εν λόγω ΜΚΟ με σχετική ανάρτησή της στο FB, αποκαλύπτει την αναλήθεια των παραπάνω πολιτικών δηλώσεων, αφού αποδεικνύει ότι ο πραγματικός σκοπός της Διεθνούς Συμφωνίας των Πρεσπών, ειδικά των σχετικών με τη γλώσσα διατάξεων, είναι η προώθηση του αλυτρωτισμού, του αναθεωρητισμού κατά του Ελληνικού κράτους. Τη συγκεκριμένη δικαστική απόφαση τη θεωρούν “επίτευγμα” για μια “de facto αναγνώριση ενός μακεδονόφωνου πληθυσμού στην Ελλάδα και για την αρχή μιας εκστρατείας για την ολική εγκαθίδρυση της Μακεδόνικης γλώσσας στο κοινωνικό γίγνεσθαι της Ελλάδας”
Οι ελληνικοί φορείς, πολιτιστικοί, θρησκευτικοί και πολιτικοί, καθώς και φυσικά πρόσωπα, οι οποίοι δεν συναινούσαν στην συνομολόγηση της παραπάνω συμφωνίας και στην εκχώρηση του ονόματος μίας διοικητικής περιφέρειας της Ελλάδας, της Μακεδονίας, και στην πλαστογράφηση του πολιτισμού, της ιστορίας, των παραδόσεων του Μακεδονικού Ελληνισμού και των Μακεδόνων Ελλήνων στο αναθεωρητικό κι επομένως παράνομα συνεστημένο και αναγνωρισμένο κράτος της «Βόρειας Μακεδονίας», αντέδρασαν μεν αρνητικά, αλλά με δύο διαφορετικούς τρόπους:
Ορισμένοι, υποστήριξαν ότι η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση παραβιάζει τις διατάξεις της έγκυρης-νόμιμης Συμφωνίας των Πρεσπών και αποτελεί ένα ακόμη λόγο καταγγελίας της από το ελληνικό κράτος. Προσέβαλαν δε την απόφαση αυτή ως μη νόμιμη και αντίθετη με προηγούμενες αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων, όπως Πρωτοδικείου, Εφετείου και Αρείου Πάγου, δηλώνοντας ότι εάν κερδίσουν, θα είναι η αρχή για το ξήλωμα της Συμφωνίας των Πρεσπών. Αρνούνται όμως να μας πληροφορήσουν για το τι θα σημάνει μια απόρριψη της προσφυγής τους.
Άλλοι πάλι υποστήριξαν ότι αυτή η δικαστική απόφαση στερείται πραγματικής νομικής θεμελίωσης διότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι άκυρη.
Το ΕΠΑΜ αταλάντευτα υποστηρίζει ότι, η από 17-06-2018 Διεθνής Συμφωνία των Πρεσπών είναι μία νομικά ανυπόστατη και σε κάθε περίπτωση άκυρη Συμφωνία διότι:
-παραβιάζει τους γενικούς και τους ειδικούς διεθνείς κανόνες καθώς και τους εθνικούς-συνταγματικούς κανόνες των συμβαλλομένων για την έγκυρη συνομολόγηση μίας διεθνούς συμφωνίας-συνθήκης μεταξύ νόμιμα συστημένων κρατών, κατά τις προϋποθέσεις του διεθνούς δικαίου
-παραβιάζει δε τις γενικές αρχές του διεθνούς δικαίου όπως οι αρχές της ισότητας των δικαιωμάτων και της αυτοδιάθεσης των λαών των συμβαλλομένων κρατών, την αρχή της ελευθερίας του ατόμου , της δημοκρατίας, της αμοιβαιότητας, της αλήθειας, της δικαιοσύνης, του απαραβίαστου των συνόρων.
– παραβιάζει, επιπρόσθετα, τις Αποφάσεις 817/7-4-1993 και 845/18-6-1993 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου ορίζονταν η συνομολόγηση της συμφωνίας μόνο για την αλλαγή της συνταγματικής του ονομασίας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με την οποία αυτό το κράτος επιδίωκε να γίνει μέλος του ΟΗΕ, με το αιτιολογικό πως η παραπάνω ονομασία δεν εξυπηρετεί την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας στη περιοχή. Οι Αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν όριζαν τα προβλεπόμενα στη Συμφωνία Πρεσπών.
Συνεπώς, κατά το ΕΠΑΜ, αυτή η Συμφωνία δεν έχει κανένα νόμιμο αποτέλεσμα στην ελληνική έννομη τάξη και γενικά των συμβαλλομένων καθώς και έναντι τρίτων. Πολιτικά δεν εξυπηρετεί την ειρήνη, την ασφάλεια και τις σχέσεις καλής γειτονίας των κρατών και των λαών τους στη περιοχή των Βαλκανίων βλ.
Βλ. Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν περιλαμβάνει ονομασία Β. Μακεδονία μόνο με γεωγραφικό προσδιορισμό.
βλ. Δρ Κέρη Μαυρομμάτη, Η αναγνώριση και ή η άρνηση αναγνώρισης από την Ελλάδα ενός νέου ανεξάρτητου κράτους, όπως η ΠΓΔΜ, είναι κυρίαρχο δικαίωμα της, Εφημερίδα εβδομαδιαία Καστοριάς “ΟΔΟΣ” 2017.
Είναι γνωστή η συναίνεση των Κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, και Νέας Δημοκρατίας, των πολιτικών κομμάτων της Βουλής, αλλά και εξωκοινοβουλευτικών προσώπων για την εκτός Διεθνούς Δικαίου, αυθαίρετη κατασκευή.
Βλ. ΞΑΣΤΕΡΙΑ το μάθημα διεθνούς δικαίου από τη Ζαχάροβα.
-ενός νέου κράτους-μέλους του ΟΗΕ με το όνομα “Βόρεια Μακεδονία”, ονομασία μίας διοικητικής περιφέρειας του ελληνικού κράτους, που συστήθηκε με εντολή ΕΟΚ-ΗΠΑ μετά τη παράνομη διάλυση του ομόσπονδου κράτους της Γιουγκοσλαβίας
– ενός “μακεδονικού εδάφους”, μετά το παράνομο διαμελισμό της εδαφικής ενότητας του ανεξάρτητου ομόσπονδου κράτους –μέλους του ΟΗΕ, της Γιουγκοσλαβίας
-ενός “μακεδονικού λαού” (που δεν είναι “βορειομακεδονικός” λαός), ως συστατικό στοιχείο αυτού του δήθεν ανεξαρτήτου κράτους
-του “Μακεδόνα” πολίτη, που δεν είναι Έλληνας πολίτης, ούτε και βορειομακεδόνας πολίτης
-της “μακεδονικής εθνικότητας και μακεδονικής ιθαγένειας” -πάλι χωρίς τον γεωγραφικό προσδιορισμό- με πλαστά εθνογραφικά στοιχεία, όπως “εθνικούς ιστορικούς, κοινωνικούς και πολιτισμικούς δεσμούς και με «μακεδονική» γλώσσα”
– μίας “μακεδονικής γλώσσας, ως νοτιο-σλαβικής γλώσσας”, η οποία είναι η γλώσσα του “μακεδονικού λαού”, “του Μακεδόνα πολίτη” αυτού του κράτους και δεν είναι η γλώσσα λαού άλλου κράτους, όπως του ελληνικού κράτους, που απαιτείται η διατήρηση και ανάπτυξή της κατά το παραπάνω Κέντρο.
Αυτό το εθνογραφικό στοιχείο, μαζί με όλα τα άλλα, εμφιλοχωρεί τον εθνικό κίνδυνο της αμφισβήτησης και προσβολής της εδαφικής ακεραιότητας της Ελλάδας. Υπάρχει άλλωστε το ιστορικό προηγούμενο της διάσπασης της Ηπείρου και της δημιουργίας της Β. Ηπείρου, του Β. Ηπειρωτικού Ζητήματος.
Η κοντόφθαλμη συναίνεση του κρατούντος πολιτικού συστήματος είναι αντίθετη στη εκφρασθείσα ελεύθερη βούληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ο λαός μας γνωρίζει, η ιστορική του πείρα τον οδηγεί να αντιλαμβάνεται, πως η Συμφωνία των Πρεσπών εξυπηρετεί την ευρωπαϊκή σκοπιμότητα, του ιμπεριαλιστικού διαίρει και βασίλευε: Της δημιουργίας μειονοτήτων στα Δυτικά Βαλκάνια και της «προστασίας» τους από τους θεσμούς της ΕΕ. Άλλωστε, τόσο το Κοσσυφοπέδιο, όσο και η Βοσνία, αναθεωρητικά κι αυτά μορφώματα, γεννήματα από την ίδια μήτρα, δείχνουν την ευκολία με την οποία η Δύση ακυρώνει τις Διεθνείς Συνθήκες και Διεθνείς Συμφωνίες που η ίδια επέβαλε με την δύναμη των όπλων στον αδελφό Σερβικό λαό. Την ευκολία με την οποία θα καταργήσει και τα όποια «κεκτημένα», με τα οποία βαυκαλίζονται όσοι ομνύουν σήμερα στη Διεθνή Συμφωνία των Πρεσπών, όποτε κι αν το κρίνουν συμφερτικό στους σχεδιασμούς τους.
Το ΕΠΑΜ καλεί όλες τις δημοκρατικές πατριωτικές δυνάμεις σε Συμμαχία Ανατροπής προκειμένου να αποκατασταθεί η Συνταγματική Νομιμότητα στη πατρίδα μας, να εκφραστεί η λαϊκή κυριαρχία και εθνική αυτοδιάθεση.
Χωρίς τη Συμμαχία Ανατροπής, τη μαχητική συμπόρευση των πραγματικά δημοκρατικών και πατριωτικών δυνάμεων δεν θα διαμορφωθούν οι όροι, οι προϋποθέσεις μιας Δημοκρατικής, Πατριωτικής Κυβέρνησης. Δεν θα είναι δυνατό να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών ως συνταγματικά απαράδεκτη και επικίνδυνη τόσο για την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, όσο και για την εύθραυστη ειρήνη στα Βαλκάνια. Αντίθετα θα παραμένει ως μια ακόμα από τις αλυσίδες που ζεύουν το λαό και τη Πατρίδα μας στο άρμα των μνημονίων και της νέας τάξης.
Αθήνα 22 Δεκεμβρίου 2022
Ο Τομέας Διεθνών Σχέσεων & Άμυνας του Ε.ΠΑ.Μ.
