Ο Γλύπτης Ευάγγελος Τύμπας φιλοξενείται σήμερα, Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2022 στις ιστοσελίδες Antenna-Star.gr και AgrinioTimes.gr......Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ιστορικούς της τέχνης και καθηγητές Πανεπιστημίων ρεαλιστής αποδίδοντας το αντικείμενό του με ρεαλισμό.
Το έργο του έχει έντονη αναφορά στη μεγάλη λόγια τέχνη και τη νεοελληνική Γλυπτική, ενσωματώνοντας και στοιχεία με λαϊκό χαρακτήρα.
Ένα απόγευμα του Οκτώβρη επισκεφτήκαμε το Εργαστήριό του, σε μια όμορφη τοποθεσία κοντά στις Όχθες του Ποταμού Αχελώου, για την πραγματοποίηση της συνέντευξης και τα όσα νιώσαμε δεν περιγράφονται με λόγια.
Όπως μας εξιστορεί ο ίδιος «μέσα σε ένα βράδυ πήρε μία απόφαση-ζωής…».
Στη συνέντευξη που ακολουθεί μίλησε για τα έργα του, για τις θυσίες που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια, αλλά και όσους τον στήριξαν από την πρώτη στιγμή με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο.
Συνέντευξη στον Παρασκευά Μάζη
-Τι είναι για σένα η Γλυπτική Τέχνη;
«Καταρχήν… είναι ένα δώρο του Θεού σ’ εμένα. Παράλληλα, είναι ένας τρόπος ζωής. Είναι η ελευθερία της ψυχής που νιώθεις, είναι κάτι το συναρπαστικό. Να κάνεις τις σκέψεις σου έργα και να μπορείς να συνομιλήσεις μαζί τους, να δώσεις έμπνευση στη νέα γενιά για μια κοινωνία αρχών και αξιών»
-Τα πρώτα σου έργα έχουν να κάνουν με ένα κομμάτι γύψου, έχουμε δει να απεικονίζεις Προγόνους από την Ελληνική Ορθοδοξία και την Ιστορία μας.
«Ναι, τα πρώτα μου έργα είναι απ’ ευθείας με γύψο τα οποία στη συνέχεια με τη μέθοδο του «χαμένου κεριού» τα μετατρέπω σε ορείχαλκο.
Κοιτάξτε, ζούμε στην Ελλάδα σε μια χώρα Ηρώων και Αγίων.
Να σας πω ότι σε μια επίσκεψή μου με το Δημοτικό μου Σχολείο σε ηλικία 7 ετών στον Τύμβο (Κήπο των Ηρώων στο Μεσολόγγι) σε μία πολύ ωραία ξενάγηση ένιωσα μέσα μου ότι και εγώ κάτι πρέπει να προσφέρω για την Ιστορία, για τους Ήρωες, για το Μεσολόγγι, για την Ελλάδα, αφού οι Πρόγονοί μας, έδωσαν το αίμα τους για να είμαστε εμείς σήμερα Ελεύθεροι.
Το θαυμαστό είναι ότι εκείνες οι σκέψεις ενός 7χρονου παιδιού που άκουγε για πρώτη φορά για τους Ήρωες Καραϊσκάκη, Μπότσαρη, Ραζικότσικα και άλλους, αλλά και για τη θυσία του Ρωγών Ιωσήφ στον Ανεμόμυλο διατηρήθηκαν εντός μου για 28 χρόνια προσπαθώντας να βρουν υλοποιήσιμη διέξοδο, έτσι τα πρώτα μου έργα είναι αφιερωμένα ως ελάχιστος φόρος τιμής στους Ήρωες και Εθνομάρτυρες Αγίους.
Φτάνουμε στις 26 Απριλίου του 2022 τριάντα χρόνια μετά από εκείνη την επίσκεψη και τοποθετείται ένα από τα έργα μου, ο Ανδριάντας του Ρωγών Ιωσήφ στο σημείο θυσίας του στο Μεσολόγγι.
Έτσι πραγματοποιήθηκε η από ετών ισχυρή επιθυμία του Μακαριστού Μητροπολίτη μας Κοσμά, μετά την ανάθεση του έργου που μου έκανε. Επιτρέψτε μου εδώ να τονίσω ότι είναι δίπλα σημαδεμένη η ψυχή μου από το έργο αυτό.
Αναφέρω το γεγονός αυτό γιατί είναι σημαντικό σήμερα τα παιδιά μας να έχουν τέτοια ερεθίσματα με επισκέψεις σε Μουσεία, σε χώρους όπου θυσιάστηκαν οι Ήρωες, οι Άγιοι κ.τλ. ώστε να νιώσουμε περισσότερο ότι είμαστε απόγονοί τους, αυτοί μας χάρισαν την Ελευθερία, τη γλώσσα, την πίστη, ώστε και εμείς κάτι να δώσουμε για τις επόμενες γενιές, ο καθένας από το πόστο του.
Για παράδειγμα εγώ σαν καλλιτέχνης νιώθω ότι αυτό το δώρο που μου έκανε ο Θεός πρέπει να το επιτρέψω στο κοινό με (εικόνα στερεότυπη) Προτομές, Ανδριάντες κ.λπ., ώστε να τιμηθούν και να γίνουν γνωστοί οι Πρόγονοί μας ακόμη περισσότερο, αφού ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος επιστρέφει πάλι στον Θεό το δώρο του και έτσι δοξάζεται το Όνομά του».
-Πιστεύεις πολύ στον Θεό;
«Φυσικά και πιστεύω στον Θεό.
Ο Θεός ήταν πάντα οδηγός μου στην πορεία της ζωής μου και τον ευχαριστώ ακόμη μια φορά για όσα μου έχει προσφέρει».
-Δημιουργείς Προτομές και για άλλες σπουδαίες προσωπικότητες που δεν έχουν σχέση με την Αιτωλοακαρνανία;
«Ναι κάτι ετοιμάζω, απλά δεν μπορώ ακόμη να σας αναφέρω περισσότερα στοιχεία πριν δημοσιευτούν από τους αρμόδιους. Θα σας πω όμως ότι ετοιμάζω και κάτι για εκτός Ελλάδας».
-Το 2019 παρουσίασες την πρώτη σου ατομική έκθεση. Ήταν μια δικαίωση-ζωής για εσένα;
«Αν σκεφτείτε ότι ένα χρόνο πριν είχα παρατήσει τη δουλειά μου για να ασχοληθώ ουσιαστικά με τη Γλυπτική, κάτι το οποίο αποφάσισα σε ένα βράδυ.
Καταλαβαίνετε πιστεύω τις αντιδράσεις από το στενό και φιλικό μου περιβάλλον, ουσιαστικά εγκατέλειψα ένα επάγγελμα, μια οικονομική ασφάλεια για την επιβίωση και ήρθα με τη θέλησή μου, φαινομενικά στο κενό. Ίσως κάποιος θα πει αυτό είναι απερίσκεπτο για ποιο λόγο να ρισκάρει στο αβέβαιο ενώ είχε το σίγουρο;
Πιστεύω ότι αν δε ρισκάρεις στη ζωή σου, δεν πιστέψεις στον εαυτό σου και δεν σου αρέσει η περιπέτεια και τα δύσκολα δεν μπορεί να λέγεσαι καλλιτέχνης.
Ξεκίνησα να δουλεύω υπό πολύ δύσκολες συνθήκες.
Δε θα ήθελα αυτή την στιγμή να μπω σε λεπτομέρειες και γεγονότα γιατί θα χρειαστούμε και πολύ χρόνο και πολλές σελίδες. Ίσως κάποια άλλη φορά.
Δημιούργησα τα πρώτα μου έργα, γιατί έβγαιναν από μέσα μου, το είχα ανάγκη. Εντελώς τυχαία ήρθε μία συνάντηση καθοριστική για μένα και έτσι έγινε η πρώτη ατομική μου Έκθεση.
Οπότε ναι, ίσως είναι μια δικαίωση-ζωής για μένα αν το δεις έτσι, αλλά το πιο βασικό είναι ότι μέσα από αυτό το ταξίδι των δυσκολιών ανακάλυψα την ουσία της ζωής».
-Πριν μερικούς μήνες ο Δήμος Θέρμου τίμησε τον Παύλο Μπακογιάννη με την Προτομή που δημιούργησες εσύ, ήταν αυτή η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου;
«Σίγουρα και είναι κορυφαία στιγμή όταν φιλοτεχνείς μια τέτοια προσωπικότητα και με τιμάει ιδιαίτερα, όμως πριν τον Παύλο Μπακογιάννη υπήρχε μια άλλη κορυφαία στιγμή, αύριο κάτι άλλο, έτσι είναι η τέχνη, η κάθε στιγμή κορυφαία για τον δικό της λόγο, όμως αλίμονό μου, αν μείνω στις δάφνες της στιγμής και δε συνεχίσω για τα επόμενα».
-Πώς νιώθεις όταν βλέπεις ένα έργο σου σε μία πόλη, σε μια πλατεία;
«Από την αρχή της δημιουργίας του έργου το βλέπω ως το μέσον για να εισέρθει η τέχνη στη ζωή των πολιτών και να γίνει κομμάτι της Ιστορίας του κοινωνικού συνόλου. Όταν βλέπω παιδιά που με επισκέπτονται στο εργαστήριό μου με τα σχολεία τους και μου λένε ότι και εγώ θέλω να γίνω γενναίος σαν τον Καραϊσκάκη που είδα στο Θέρμο, στο Αιτωλικό πώς να μη νιώθεις υπερήφανος και χαρούμενος όταν αντικρίζεις το έργο σου».
-Ο Καλλιτέχνης γεννιέται ή γίνεται;
«Καλλιτέχνης γεννιέσαι δε γίνεσαι. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Πιστεύω ακράδαντα ότι γεννιέσαι με αυτό»
-Πού μπορεί να δει κάποιος τη δουλειά σου;
«Έργα μου υπάρχουν σε Δημόσιους Χώρους στη Βόνιτσα, στο Θέρμο, στον Αστακό, στη Λευκάδα, στην Πλαγιά, στο Αιτωλικό, στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου, στην Αθήνα, στο Υπουργείο Πολιτισμού καθώς και στο Γηροκομείο Αγρινίου, στην κατασκήνωση της Χ.Ε.Α. στον Άγιο Βλάσιο και αλλού.
Επίσης, έργα μου εκτίθενται μόνιμα στον χώρο του εργαστηρίου μου και είναι επισκέψιμο κατόπιν συνεννόησης.
Υπάρχουν και έργα μου που συμμετέχουν σε εκθέσεις ατομικές ή ομαδικές και προγραμματίζονται σε διάφορες Πόλεις της Ελλάδας»
-Αν δεν ήσουν Γλύπτης με τι θα ήθελες να ασχοληθείς;
«Έχω ασχοληθεί στο παρελθόν με παρά πολλά πράγματα, αλλά εκείνο το οποίο με κέρδισε είναι η Γλυπτική, οπότε είμαι πολύ ευτυχισμένος με αυτό που κάνω».
-Τα μελλοντικά σου σχέδια;
«Δε κάνω σχέδια, εργάζομαι καθημερινά στο εργαστήριό μου με παραγγελίες είτε πελατών, είτε του εσωτερικού μου κόσμου… Και όταν έχω κάτι επίσημο να παρουσιάσω επανέρχομαι δυναμικά στο κοινό».
-Υπάρχει χρόνος για ξεκούραση και διασκέδαση; Ποια τα χόμπι σου;
«Δε νομίζω ότι υπάρχει χρόνος για διασκέδαση. Ο καλλιτέχνης υποτίθεται ξεκουράζεται όταν τελειώσει ένα έργο του κάτι που δε γίνεται ποτέ γιατί πάντα αρχίζει κάτι άλλο, η δημιουργία είναι η ξεκούραση για μένα.
Μου αρέσει το ποδόσφαιρο, τα ταξίδια, το περπάτημα στο βουνό και γενικά η φύση που τη λατρεύω.
Επίσης, μου αρέσει η μουσική, τα βιβλία και το θέατρο».
-Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να προσθέσεις;
«Κλείνοντας επιτρέψτε μου να σας τονίσω ότι αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω εκ βάθους καρδίας όλους τους ανθρώπους που με βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο στο ξεκίνημά μου και στην μετέπειτα πορεία μου. Ο Θεός να τους ευλογεί.
Τέλος ευχαριστώ την οικογένειά μου, για την καθημερινή στήριξη που μου παρέχει, με αγάπη και διάκριση»
antenna-star.gr
