2023-03-11 07:54:27
(Μάρκ. β΄,1-2)
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναοὺμ δι' ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον.
Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. Καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ἐφ' ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Ἧσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας - λέγει τῷ παραλυτικῷ· Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου
. Καὶ ἠγέρθη εὐθέως, καὶ ἄρας τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἐναντίον πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντας καὶ δοξάζειν τὸν Θεὸν λέγοντας ὅτι οὐδέποτε οὕτως εἴδομεν.
Ερμηνεία
Τέσσερις πόλεις μπορεί να διεκδικήσουν τον Ιησού• η Βηθλεέμ, πόλη του Ιούδα, που Τον γέννησε• η Ναζαρέτ, «οὐ ἢν τεθραμμένος» (Λουκ. 4, 16), πόλη στην οποία ανατράφηκε, γι’ αυτό και Τον ονόμαζαν και Ναζωραίο ή Ναζαρηνό• η Καπερναούμ, που Τον είχε συνεχώς οικούντα σ’ αυτήν, και η Ιερουσαλήμ που Τον σταύρωσε. Πάρα πολλά θαύματα έκανε στην Καπερναούμ. Ο Κύριος τόσο πολύ δόξασε με την παρουσία Του την πόλη αυτή, ώστε ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει πως το θαύμα του παραλυτικού, που περιγράφει σήμερα το Ευαγγέλιο, το έκανε «εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν» (Ματθ. 9, 1), δηλαδή στην πόλη Του. Στην Καπερναούμ, λοιπόν, έκανε το θαύμα του παραλυτικού, από το οποίο θα δούμε μερικές λεπτομέρειες.
Το περιβάλλον που έκανε το θαύμα ο Χριστός
Ο ευαγγελιστής Μάρκος μας λέγει πως είχε μαζευτεί πολύς κόσμος, που είχε κατακλύσει όλο τον χώρο μέχρι και τη θύρα. Ο Λουκάς προσθέτει και τι κόσμος ήταν. Ήταν Φαρισαίοι, νομοδιδάσκαλοι κι άλλοι που είχαν έλθει από διάφορα χωριά της Γαλιλαίας, της Ιουδαίας και της Ιερουσαλήμ (Λουκ. 5, 17). Πολλοί είχαν έλθει για να θεραπευθούν. Ο ιερός Θεοφύλακτος κάνει μια παρατήρηση. Μπροστά στον Χριστό ήταν μαζεμένοι πολλοί εχθροί Του. Αυτοί ήταν άρρωστοι από μανία και φθόνο εναντίον του Χριστού. Ο Χριστός χρησιμοποίησε πολλά μέσα για να τους θεραπεύσει. Ένα απ’ αυτά ήταν και το θαύμα του παραλυτικού. Θεραπεύει έναν βαρύτατα άρρωστο μήπως και συνετισθούν και θεραπευθούν από τον φθόνο, που ήταν η ασθένειά τους.
Η θεραπεία του παραλυτικού
Άξιο παρατηρήσεως είναι πως έφεραν τον παραλυτικό• τέσσερις άνδρες άνοιξαν τη στέγη και τον κατέβασαν στα πόδια του Χριστού. Ο Κύριος βλέποντας την κατάσταση του ασθενούς δεν τον υπέβαλε σε δοκιμασία πίστεως, όπως έκανε σε άλλους ανθρώπους. Το θάρρος των συνοδών του αρρώστου κι η απόφαση του ασθενούς να βρεθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο με τον Χριστό, δηλαδή να ταπεινωθεί, είναι σημάδια πίστεως. Ο Λουκάς γράφει πως προσφώνησε τον άρρωστο ο Ιησούς• «ἄνθρωπε, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (5, 20). Στο πρόσωπο του παραλυτικού εικονίζεται όλο το ανθρώπινο γένος, που είχε την ανάγκη του Θεού για να λυτρωθεί από τις ασθένειες και τις αμαρτίες.
Οι αντιδράσεις του πλήθους στο θαύμα
Όταν έγινε το θαύμα, το πλήθος έμεινε άφωνο και φοβήθηκαν πολύ «ὥστε ἐξίστασθαι πάντας» (Μάρκ. 2, 12). Φοβήθηκαν, επειδή είχαν κάνει αμαρτίες και υπήρχε το ενδεχόμενο να πάθουν την ίδια ασθένεια. Οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς έμειναν ασυγκίνητοι. Μάλιστα κατέκριναν τον Χριστό με τους λογισμούς τους. Ο παραλυτικός στην προσταγή του Χριστού να πάρει το φορείο του και να φύγει, αμέσως υπάκουσε. Το κρεβάτι του ήταν σημάδι του πόνου του κι απόδειξη της χάριτος του Θεού.
Όλο αυτό το σκηνικό του θαύματος είναι χαρακτηριστικό. Πολλοί είδαν το θαύμα και με πολλούς τρόπους αντέδρασαν. Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, που είναι μια Καπερναούμ, δηλαδή σπίτι παρακλήσεως, oι άνθρωποι στις ενέργειες του Χριστού αντιδρούν με ποικίλους τρόπους. Άλλοι με πίστη, σαν τον παραλυτικό, άλλοι ορθολογιστικά και με λογισμούς αμφιβολίας και δυσπιστίας, όπως οι Γραμματείς, άλλοι ιδιοτελώς και αδιάφορα, όπως το πλήθος.
Αγαπητοί αδελφοί, οφείλουμε να ερευνήσουμε τον εαυτό μας, να δούμε σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε και να αλλάξουμε τακτική, εάν η καρδιά μας έχει αρνητικούς λογισμούς για το πρόσωπο του Κυρίου μας. Η Εκκλησία μας είναι ένα λιμάνι, που οι χειμαζόμενοι και προστρέχοντες σ’ αυτήν θεραπεύονται. Ας δείξουμε ενδιαφέρον για τη σωτηρία και την πνευματική μας πρόοδο κι ο Χριστός θα ανταποκριθεί στην επιθυμία μας θετικά και αποφασιστικά. Αμήν.
Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ « Ο επιούσιος Άρτος»
paraklisi
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσῆλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς Καπερναοὺμ δι' ἡμερῶν καὶ ἠκούσθη ὅτι εἰς οἶκόν ἐστι. καὶ εὐθέως συνήχθησαν πολλοὶ, ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸς τὴν θύραν· καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον.
Καὶ ἔρχονται πρὸς αὐτὸν παραλυτικὸν φέροντες, αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων. Καὶ μὴ δυνάμενοι προσεγγίσαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον, ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντες χαλῶσι τὸν κράβαττον ἐφ' ᾧ ὁ παραλυτικὸς κατέκειτο. ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ· Τέκνον, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου. Ἧσαν δέ τινες τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν· Τί οὗτος οὕτως λαλεῖ βλασφημίας; τίς δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίας εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός; καὶ εὐθέως ἐπιγνοὺς ὁ Ἰησοῦς τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι οὕτως αὐτοὶ διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖς εἶπεν αὐτοῖς· Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ, ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀφιέναι ἐπὶ τῆς γῆς ἁμαρτίας - λέγει τῷ παραλυτικῷ· Σοὶ λέγω, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου
Ερμηνεία
Τέσσερις πόλεις μπορεί να διεκδικήσουν τον Ιησού• η Βηθλεέμ, πόλη του Ιούδα, που Τον γέννησε• η Ναζαρέτ, «οὐ ἢν τεθραμμένος» (Λουκ. 4, 16), πόλη στην οποία ανατράφηκε, γι’ αυτό και Τον ονόμαζαν και Ναζωραίο ή Ναζαρηνό• η Καπερναούμ, που Τον είχε συνεχώς οικούντα σ’ αυτήν, και η Ιερουσαλήμ που Τον σταύρωσε. Πάρα πολλά θαύματα έκανε στην Καπερναούμ. Ο Κύριος τόσο πολύ δόξασε με την παρουσία Του την πόλη αυτή, ώστε ο ευαγγελιστής Ματθαίος γράφει πως το θαύμα του παραλυτικού, που περιγράφει σήμερα το Ευαγγέλιο, το έκανε «εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν» (Ματθ. 9, 1), δηλαδή στην πόλη Του. Στην Καπερναούμ, λοιπόν, έκανε το θαύμα του παραλυτικού, από το οποίο θα δούμε μερικές λεπτομέρειες.
Το περιβάλλον που έκανε το θαύμα ο Χριστός
Ο ευαγγελιστής Μάρκος μας λέγει πως είχε μαζευτεί πολύς κόσμος, που είχε κατακλύσει όλο τον χώρο μέχρι και τη θύρα. Ο Λουκάς προσθέτει και τι κόσμος ήταν. Ήταν Φαρισαίοι, νομοδιδάσκαλοι κι άλλοι που είχαν έλθει από διάφορα χωριά της Γαλιλαίας, της Ιουδαίας και της Ιερουσαλήμ (Λουκ. 5, 17). Πολλοί είχαν έλθει για να θεραπευθούν. Ο ιερός Θεοφύλακτος κάνει μια παρατήρηση. Μπροστά στον Χριστό ήταν μαζεμένοι πολλοί εχθροί Του. Αυτοί ήταν άρρωστοι από μανία και φθόνο εναντίον του Χριστού. Ο Χριστός χρησιμοποίησε πολλά μέσα για να τους θεραπεύσει. Ένα απ’ αυτά ήταν και το θαύμα του παραλυτικού. Θεραπεύει έναν βαρύτατα άρρωστο μήπως και συνετισθούν και θεραπευθούν από τον φθόνο, που ήταν η ασθένειά τους.
Η θεραπεία του παραλυτικού
Άξιο παρατηρήσεως είναι πως έφεραν τον παραλυτικό• τέσσερις άνδρες άνοιξαν τη στέγη και τον κατέβασαν στα πόδια του Χριστού. Ο Κύριος βλέποντας την κατάσταση του ασθενούς δεν τον υπέβαλε σε δοκιμασία πίστεως, όπως έκανε σε άλλους ανθρώπους. Το θάρρος των συνοδών του αρρώστου κι η απόφαση του ασθενούς να βρεθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο με τον Χριστό, δηλαδή να ταπεινωθεί, είναι σημάδια πίστεως. Ο Λουκάς γράφει πως προσφώνησε τον άρρωστο ο Ιησούς• «ἄνθρωπε, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου» (5, 20). Στο πρόσωπο του παραλυτικού εικονίζεται όλο το ανθρώπινο γένος, που είχε την ανάγκη του Θεού για να λυτρωθεί από τις ασθένειες και τις αμαρτίες.
Οι αντιδράσεις του πλήθους στο θαύμα
Όταν έγινε το θαύμα, το πλήθος έμεινε άφωνο και φοβήθηκαν πολύ «ὥστε ἐξίστασθαι πάντας» (Μάρκ. 2, 12). Φοβήθηκαν, επειδή είχαν κάνει αμαρτίες και υπήρχε το ενδεχόμενο να πάθουν την ίδια ασθένεια. Οι Φαρισαίοι και οι Γραμματείς έμειναν ασυγκίνητοι. Μάλιστα κατέκριναν τον Χριστό με τους λογισμούς τους. Ο παραλυτικός στην προσταγή του Χριστού να πάρει το φορείο του και να φύγει, αμέσως υπάκουσε. Το κρεβάτι του ήταν σημάδι του πόνου του κι απόδειξη της χάριτος του Θεού.
Όλο αυτό το σκηνικό του θαύματος είναι χαρακτηριστικό. Πολλοί είδαν το θαύμα και με πολλούς τρόπους αντέδρασαν. Μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, που είναι μια Καπερναούμ, δηλαδή σπίτι παρακλήσεως, oι άνθρωποι στις ενέργειες του Χριστού αντιδρούν με ποικίλους τρόπους. Άλλοι με πίστη, σαν τον παραλυτικό, άλλοι ορθολογιστικά και με λογισμούς αμφιβολίας και δυσπιστίας, όπως οι Γραμματείς, άλλοι ιδιοτελώς και αδιάφορα, όπως το πλήθος.
Αγαπητοί αδελφοί, οφείλουμε να ερευνήσουμε τον εαυτό μας, να δούμε σε ποια κατάσταση βρισκόμαστε και να αλλάξουμε τακτική, εάν η καρδιά μας έχει αρνητικούς λογισμούς για το πρόσωπο του Κυρίου μας. Η Εκκλησία μας είναι ένα λιμάνι, που οι χειμαζόμενοι και προστρέχοντες σ’ αυτήν θεραπεύονται. Ας δείξουμε ενδιαφέρον για τη σωτηρία και την πνευματική μας πρόοδο κι ο Χριστός θα ανταποκριθεί στην επιθυμία μας θετικά και αποφασιστικά. Αμήν.
Μητροπ. Εδέσσης Ιωήλ « Ο επιούσιος Άρτος»
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
