2023-04-16 08:57:10
[Όταν ήταν στρατιώτης ο όσιος Ιάκωβος, ο διοικητής του Πολύκαρπος Ζώης, ο οποίος γνώριζε την ευλάβεια του στρατιώτη, κάποτε όταν πλησίασε η Μεγάλη Εβδομάδα του είπε]:
– «Εσύ Ιάκωβε, θα πας όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα στις εκκλησίες, για να προσεύχεσαι και για μας», του είπε.
Όλοι βεβαίως οι στρατιώτες ήθελαν να κάνουν Πάσχα με τις οικογένειές τους, αλλά έπρεπε κάποιοι να μείνουν στα φυλάκια. Είδε ο Γέροντας έναν συστρατιώτη του, τον Γιώργο, πολύ λυπημένο και τον ρώτησε, να μάθει τον λόγο.
– «Εσύ παπα-Ιάκωβε, τα κατάφερες και θα περάσεις καλά με τα ψαλτικά σου και τα καλογερικά σου. Ρωτάς κι μένα, που θέλω να πάω στο χωριό μου να δω και την αρραβωνιαστικιά μου; Τι Πάσχα θα κάνω εγώ», του απαντά.
Και ο άνθρωπος του Θεού, πώς μπορούσε να αφήσει το συστρατιώτη του λυπημένο, αφού στο πρόσωπό του έβλεπε την εικόνα του Θεού;
– «Πόσες μέρες θέλεις», τον ρωτάει.
– «Ε! να μην είμαι το Πάσχα; Ε! Αν είμαι και τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Μεγάλη Παρασκευή!… Αν είμαι και τη Μεγάλη Πέμπτη, να ακούσουμε και κανένα Ευαγγέλιο…», απαντάει ο Γιώργος.
– «Εντάξει! Θα τα κανονίσω! Θα πάω στο διοικητή».
Τελικά, την άδεια την πήρε ο Γιώργος, κι ο Γέροντας έμεινε στο στρατόπεδο!
Τα θυσίασε όλα για την αγάπη του πλησίον.
Για το πώς πέρασε το Πάσχα εκείνο, διηγόταν πολλές φορές ο Γέροντας:
– Ήμουν στη σκοπιά, πάνω σ’ ένα ύψωμα, και έβλεπα από μακριά τους κατοίκους των Αθηνών, που πήγαιναν στις εκκλησίες. Έλεγα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”, το “Δόξα Σοι, ο Θεός. Δόξα Σοι, ο Θεός”, και την ημέρα του Πάσχα “Δόξα τη αγία Αναστάσει Σου, Κύριε”.
Όταν άκουσα τις καμπάνες, κατάλαβα ότι είπαν οι Ιερείς το “Δεύτε, λάβετε Φως”, το “Χριστός ανέστη”. Αχ, Χριστέ μου! είπα, οι χριστιανοί μας παίρνουν το Άγιο Φως.
Και αμέσως ήρθε και σ’ εμένα το Άγιο Φως! Ήρθε, να φως από ψηλά και κάθισε από πάνω μου, και έγινα όλος φως».
Πηγή: iconandlight
paraklisi
– «Εσύ Ιάκωβε, θα πας όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα στις εκκλησίες, για να προσεύχεσαι και για μας», του είπε.
Όλοι βεβαίως οι στρατιώτες ήθελαν να κάνουν Πάσχα με τις οικογένειές τους, αλλά έπρεπε κάποιοι να μείνουν στα φυλάκια. Είδε ο Γέροντας έναν συστρατιώτη του, τον Γιώργο, πολύ λυπημένο και τον ρώτησε, να μάθει τον λόγο.
– «Εσύ παπα-Ιάκωβε, τα κατάφερες και θα περάσεις καλά με τα ψαλτικά σου και τα καλογερικά σου. Ρωτάς κι μένα, που θέλω να πάω στο χωριό μου να δω και την αρραβωνιαστικιά μου; Τι Πάσχα θα κάνω εγώ», του απαντά.
Και ο άνθρωπος του Θεού, πώς μπορούσε να αφήσει το συστρατιώτη του λυπημένο, αφού στο πρόσωπό του έβλεπε την εικόνα του Θεού;
– «Πόσες μέρες θέλεις», τον ρωτάει.
– «Ε! να μην είμαι το Πάσχα; Ε! Αν είμαι και τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Μεγάλη Παρασκευή!… Αν είμαι και τη Μεγάλη Πέμπτη, να ακούσουμε και κανένα Ευαγγέλιο…», απαντάει ο Γιώργος.
– «Εντάξει! Θα τα κανονίσω! Θα πάω στο διοικητή».
Τελικά, την άδεια την πήρε ο Γιώργος, κι ο Γέροντας έμεινε στο στρατόπεδο!
Τα θυσίασε όλα για την αγάπη του πλησίον.
Για το πώς πέρασε το Πάσχα εκείνο, διηγόταν πολλές φορές ο Γέροντας:
– Ήμουν στη σκοπιά, πάνω σ’ ένα ύψωμα, και έβλεπα από μακριά τους κατοίκους των Αθηνών, που πήγαιναν στις εκκλησίες. Έλεγα την ευχή “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”, το “Δόξα Σοι, ο Θεός. Δόξα Σοι, ο Θεός”, και την ημέρα του Πάσχα “Δόξα τη αγία Αναστάσει Σου, Κύριε”.
Όταν άκουσα τις καμπάνες, κατάλαβα ότι είπαν οι Ιερείς το “Δεύτε, λάβετε Φως”, το “Χριστός ανέστη”. Αχ, Χριστέ μου! είπα, οι χριστιανοί μας παίρνουν το Άγιο Φως.
Και αμέσως ήρθε και σ’ εμένα το Άγιο Φως! Ήρθε, να φως από ψηλά και κάθισε από πάνω μου, και έγινα όλος φως».
Πηγή: iconandlight
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το φως το αληθινό (Ευαγγελικό Ανάγνωσμα Κυριακής του Πάσχα)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
