2023-05-29 23:04:55
Τα δέντρα είναι το σημαντικότερο στοιχείο σε κάθε φυσικό περιβάλλον με αναντικατάστατη προσφορά. Παράγουν αυξημένες ποσότητες οξυγόνου, προλαμβάνουν την διάβρωση του εδάφους και φυσικά προσφέρουν σκίαση. Όμως και αισθητικά, ακόμη και στον πιο μικρό κήπο, η παρουσία δέντρων συμβάλλει πολύ πιο καθοριστικά στον γενικό εξωραϊσμό του χώρου σε σχέση με άλλα μικρότερης ανάπτυξης είδη.
Κατά την επιλογή δέντρων για ιδιωτικούς κήπους το σημαντικότερο κριτήριο είναι οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής αλλά και η γενική χρήση του χώρου, ώστε ανάλογα να επιλέγουν τα κατάλληλα καλλωπιστικά ή καρποφόρα δέντρα.
Τα δέντρα είναι γενικά περισσότερο ανθεκτικά και λιγότερο απαιτητικά σε σχέση με αρκετά είδη καλλωπιστικών φυτών, θάμνων κλπ αφού μετά την εγκατάσταση και το αρχικό στάδιο ανάπτυξής τους πολλά είδη κατάλληλα για κήπους δεν απαιτούν παρά ελάχιστες φροντίδες σε ετήσια κυρίως βάση.
Οι πιο καθοριστικές φροντίδες για τα περισσότερα δέντρα κατά τα πρώτα χρόνια μετά την φύτευσή τους είναι τόσο η στήριξη για να αναπτυχθεί ευθυτενώς ο κεντρικός κορμός όσο και το κατάλληλο κλάδεμα ώστε το φύλλωμα να δημιουργηθεί και να αναπτυχθεί όχι χαμηλά αλλά μετά από κάποιο ύψος του κορμού το οποίο και διαφέρει ανάλογα με την μορφολογία και τα γενικά χαρακτηριστικά κάθε είδους.
Η διαδικασία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο για δέντρα που φυτεύονται με σκοπό την δημιουργία σκιάς αλλά και για την τελική όψη πολλών ακόμη καλλωπιστικών ή καρποφόρων δέντρων που η εκ των υστέρων διαμόρφωσή τους με βαθιά κλαδέματα (όταν ήδη ο κορμός έχει παρουσιάσει χαμηλές διακλαδώσεις) είναι από δύσκολη έως αδύνατη ανάλογα με το είδος και σε κάθε περίπτωση επιζήμια για την γενική ανάπτυξη ή καρποφορία του δέντρου.
Το κλάδεμα είναι, γενικά, το βασικό "εργαλείο" για την διαμόρφωση κάθε δέντρου στο επιθυμητό μέγεθος και σχηματισμό και θα πρέπει να γίνεται τόσο την κατάλληλη εποχή όσο και με τον σωστό τρόπο αφού αρκετά είδη δεν ξαναβλασταίνουν στα σημεία κοπής.
Μετά τα αρχικά στάδια ανάπτυξής τους τα περισσότερα καλλωπιστικά δέντρα δεν απαιτούν καν ιδιαίτερο πότισμα, με την πάροδο δε των ετών αρκετά δέντρα κατάλληλα για κήπους ευδοκιμούν χωρίς πρόβλημα μόνο με το νερό της βροχής και την υγρασία του περιβάλλοντος και είναι κατάλληλα και για ξηροφυτικούς κήπους μειωμένης φροντίδας.
Λόγω του ότι πρόκειται για πολυετή και μεγάλης ανάπτυξης είδη η φύτευση δέντρων απαιτεί πιο μελετημένο σχεδιασμό, σε σχέση με άλλα φυτά, ώστε η θέση που θα επιλεχθεί να είναι η κατάλληλη τόσο για το ίδιο το δέντρο όσο και για τα κτίσματα που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο. Και αυτό επειδή αρκετά δέντρα αναπτύσσουν ιδιαίτερα ισχυρό ριζικό σύστημα που με τον χρόνο εισχωρεί και προκαλεί ρωγμές τόσο σε επιφανειακά όσο και σε υπόσκαφα τσιμεντένια/πέτρινα στοιχεία (πλακοστρώσεις - θεμέλια) που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 5-6 μέτρων από το σημείο φύτευσης.
Όμως ένας σημαντικός αριθμός καλλωπιστικών αλλά και καρποφόρων δεν ανήκουν στην κατηγορία των "αιωνόβιων" δέντρων, οι ρίζες των οποίων συνήθως έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, αντίθετα αναπτύσσουν επιφανειακό ριζικό σύστημα και είναι απολύτως κατάλληλα για τοποθέτηση ακόμη και εντός χτιστών στοιχείων πχ υπερυψωμένα παρτέρια, περιμετρικά πλακοστρωμένων διαδρόμων κλπ.
Περισσότερο από άλλα μικρής ανάπτυξης είδη η φύτευση δέντρων απαιτεί μελετημένο σχεδιασμό και πρόβλεψη και για το τελικό μέγεθος που αυτά θα αποκτήσουν αναπτυσσόμενα, ώστε να προσφέρουν την επιθυμητή σκιά αλλά χωρίς να στερούν φως ούτε από άλλα φυτά του κήπου αλλά ούτε και από τους εσωτερικούς χώρους κτισμάτων που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση.
Ένας μεγάλος αριθμός καλλωπιστικών αλλά και καρποφόρων δέντρων ευδοκιμεί και σε μεγάλα δοχεία φύτευσης.
Η συχνή ενίσχυση-ανανέωση του χώματος, η συστηματική λίπανση αλλά και το περισσότερο πότισμα σε σχέση με δέντρα φυτεμένα απευθείας στο έδαφος εξασφαλίζουν την επί πολλά χρόνια υγιή ανάπτυξη δέντρων που καλλιεργούνται σε γλάστρες.
Ένας συχνός αποτρεπτικός λόγος για την φύτευση δέντρων σε ιδιωτικούς κήπους είναι το κόστος αγοράς τους, που είναι ασφαλώς μεγαλύτερο αυτού ενός καλλωπιστικού φυτού, θάμνου κλπ ειδικά αν πρόκειται για ήδη αναπτυγμένα δέντρα. Όμως αν αναλογιστεί κανείς ότι ένα τέτοιο δέντρο μπορεί να στοιχίσει όσο ένα ποιοτικό ...σετ επίπλων κήπου ή βεράντας και συγκρίνει το κόστος με το αντίστοιχο όφελος, τόσο αισθητικά όσο και περιβαλλοντικά. εύκολα γίνεται κατανοητό ότι στην περίπτωση των δέντρων πρόκειται για μια πραγματική επένδυση ικανή όχι μόνο να αλλάξει ριζικά την όψη και λειτουργικότητα κάθε εξωτερικού χώρου αλλά πραγματικά να δημιουργήσει υπεραξία και για το σπίτι που περιλαμβάνει έναν δεντρόφυτο κήπο.
Μουριά
Το πιο δημοφιλές δέντρο σκιάς για τις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας και γενικά της Μεσογείου.
Ένα δέντρο που μετά την εγκατάσταση και αρχική του ανάπτυξη δεν απαιτεί παρά μόνο ετήσιο κλάδεμα και αναπτύσσεται τόσο ταχύτερα όσο περισσότερο νερό δέχεται τα πρώτα 3-4 χρόνια από την φύτευσή του. Για το ίδιο διάστημα η σωστή στήριξη του κορμού εξασφαλίζει ότι αυτός θα αναπτυχθεί απόλυτα ίσια.
Αιωνόβιο και φυλλοβόλο είδος η Μουριά θα πρέπει να κλαδεύεται στο τέλος του φθινοπώρου - αρχές του χειμώνα. Ο τρόπος κλαδέματος εξαρτάται από τον επιθυμητό τρόπο ανάπτυξής της και το μέγεθος σκιάς που προσδοκούμε, πάντως ο γενικός κανόνας είναι ότι θα πρέπει να αφαιρούνται τα κλαδιά που αναπτύσσονται κάθετα προς τα πάνω και να παραμένουν οι πλάγιες διακλαδώσεις οι οποίες αναπτυσσόμενες αυξάνουν την διάμετρο του φυλλώματος και την σκιά που αυτό δημιουργεί.
Η Μουριά δεν επηρεάζεται από υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, τον αέρα και ασθένειες, ευδοκιμεί σε κάθε είδους εδάφη αλλά και σε παράκτιες περιοχές, ενώ μετά τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της δεν απαιτεί παρά ελάχιστο ή και καθόλου πότισμα.
Οι κλιματολογικές αλλαγές και η αύξηση των θερμοκρασιών έχουν σαν αποτέλεσμα να μένει πλέον "γυμνή" από φύλλωμα πολύ μικρό διάστημα, αφού ήδη από το τέλος του χειμώνα αρχίζει και πάλι να βλασταίνει και παραμένει καταπράσινη έως το τέλος του φθινοπώρου. Με την προϋπόθεση βεβαίως ότι έχει πραγματοποιηθεί το κατάλληλο κλάδεμα και δεν έχει αφαιρεθεί το σύνολο των κλαδιών, όπως συχνά γίνεται το φθινόπωρο σε Μουριές που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους, πεζοδρόμια κλπ για την αποφυγή της σταδιακής πτώσης του πλούσιου φυλλώματος στην διάρκεια του χειμώνα.
Οι πλατύφυλλες ποικιλίες είναι πιο εντυπωσιακές σε εμφάνιση και βεβαίως προσφέρουν εντονότερη σκιά.
Για χρήση σε κήπους καταλληλότερα τα "αρσενικά" μπολιασμένα δέντρα που δεν παράγουν καρπούς (μούρα).
Στα αρχικά στάδια ανάπτυξής τους τα ευλύγιστα κλαδιά της Μουριάς μπορούν και να "καθοδηγηθούν" με καλάμια-λεπτά ξύλα ή μια πέργκολα έτσι ώστε αναπτυσσόμενο το φύλλωμα να αποκτήσει την διάμετρο και τον σχηματισμό που επιθυμούμε.
Μιμόζα (Ακακία ήμερη)
Από τα πιο εντυπωσιακά αειθαλή ανθοφόρα δέντρα με χαρακτηριστικό σύνθετο λεπτό φύλλωμα και πανέμορφα κίτρινα ή σε κάποιες πιο σπάνιες ποικιλίες μωβ λουλούδια.
Αποκτά πανέμορφη εμφάνιση στο τέλος του χειμώνα όπου ανθοφορεί με πολύ ιδιαίτερης μορφολογίας και αρωματικά κίτρινα λουλούδια.
Παρά την "ντελικάτη" όψη της η Μιμόζα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό είδος, ειδικά στην ξηρασία. Απαιτεί κανονικό πότισμα μέχρι να εγκατασταθεί πλήρως ενώ στην συνέχεια χρειάζεται νερό μόνο όταν επικρατούν ακραία υψηλές θερμοκρασίες.
Δεν επιδέχεται βαθιά κλαδέματα παρά μόνο περιμετρικό κόψιμο κάποιων βλαστών για να διατηρεί το σχήμα της, το οποίο θα πρέπει να γίνεται μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας που διαρκεί από την άνοιξη έως τις αρχές του φθινοπώρου.
Αρκετά μεγάλη η αντοχή της και στο ψύχος και μόνο σε συνθήκες παρατεταμένου παγετού μπορεί να καταστραφεί μέρος του φυλλώματος, όμως μετά το κόψιμο των κατεστραμμένων τμημάτων βλασταίνει ξανά.
Λεμονιά
Το πιο διαδεδομένο καρποφόρο δέντρο που "στολίζει" με την όψη και το άρωμά του τους περισσότερους Μεσογεικούς κήπους.
Μαζί με την Πορτοκαλιά και την Μανταρινιά η Λεμονιά ανήκει στα πλέον δημοφιλή εσπεριδοειδή που συχνά καλλιεργούνται όχι μόνο για τους καρπούς αλλά και για καλλωπιστικούς λόγους ακόμη και σε δοχεία φύτευσης.
Αειθαλής και από τα πιο "καθαρά" δέντρα για κήπους, χαρακτηρίζεται από το σκουροπράσινο, στιλπνό και αρωματικό φύλλωμα αλλά και τους εξίσου αρωματικούς λεμονανθούς.
Διαθέτει πολλές ποικιλίες που διαφέρουν τόσο στο μέγεθος-άρωμα των λεμονιών όσο και στις περιόδους καρποφορίας.
Όπως όλα τα εσπεριδοειδή χρειάζεται ήλιο και αρκετό νερό και είναι σχετικά ευαίσθητη μόνο στις ακραίες θερμοκρασίες. Ειδικά τα μικρής ηλικίας δέντρα θα πρέπει να προστατεύονται σε περίοδο παρατεταμένου παγετού, όπως και να ποτίζονται τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού.
Το κλάδεμα είναι σημαντικό τόσο στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης της Λεμονιάς ώστε να αναπτυχθεί σωστά ο κεντρικός κορμός ή οι βασικοί βραχίονες, αλλά και τα επόμενα χρόνια με την αφαίρεση των εσωτερικών βλαστών ώστε αέρας και φως να κυκλοφορούν ανάμεσα στο φύλλωμα.
Η λίπανση με ένα πλήρες βιολογικό σκεύασμα ενισχύει σημαντικά την καρποφορία της, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα καρποφόρα δέντρα.
Ιτιά (Κλαίουσα)
Εμβληματικής όψης φυλλοβόλο καλλωπιστικό δέντρο με χαρακτηριστικό κρεμοκλαδές φύλλωμα, από το οποίο και έχει προέλθει η ονομασία "Κλαίουσα". ΄
Η Ιτιά μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα 15-20 μέτρα και λόγω της γενικής μορφολογίας της είναι κυρίως κατάλληλη για μεγάλους κήπους, κεντρικά σημεία σε περιβάλλοντες χώρους εξοχικών σπιτιών, εισόδους κλπ όπου η όψη της είναι πραγματικά εντυπωσιακή.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και απαιτεί περισσότερο πότισμα τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της ώστε το χώμα της να διατηρεί μόνιμα μια σχετική υγρασία.
Δεν χρειάζεται λίπανση ούτε και κλάδεμα παρά μόνο περιστασιακή αφαίρεση ξερών-αδύναμων βλαστών ενώ είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στον έντονο αέρα, τις ασθένειες, τις πολύ χαμηλές αλλά και τις υψηλές θερμοκρασίες.
Ροδιά
Πολύ όμορφης εμφάνισης φυλλοβόλο δέντρο που συχνά σε ερασιτεχνικούς κήπους καλλιεργείται όχι τόσο για την συγκομιδή καρπών αλλά κυρίως για καλλωπιστικούς λόγους.
Εκτός του χειμώνα που τα κλαδιά της είναι άδεια η Ροδιά έχει πολύ όμορφη όψη όλες τις υπόλοιπες εποχές. Άνοιξη έως τις αρχές καλοκαιριού ανάμεσα στο πυκνό και βαθυπράσινο φύλλωμα εμφανίζει ιδιαίτερης όψης άνθη σε έντονο πορτοκαλί χρώμα ενώ εξίσου εντυπωσιακή και στην διάρκεια του φθινοπώρου που το φύλλωμα πριν πέσει αποκτά καφεκίτρινη απόχρωση.
Τα ρόδια εμφανίζονται τέλος του καλοκαιριού και είναι έτοιμα για συγκομιδή στην διάρκεια του φθινοπώρου. Διαφέρουν σε απόχρωση και γεύση ανάλογα με την ποικιλία.
Η Ροδιά ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και γενικά περιοχές με ζεστό κλίμα. Χρειάζεται μέτριο πότισμα σχεδόν όλες τις εποχές εκτός του χειμώνα, ώστε το χώμα να διατηρεί σταθερή ποσότητα υγρασίας, διαφορετικά η εναλλαγή από το ιδιαίτερα νωπό σε πολύ ξηρό έδαφος έχει σαν αποτέλεσμα το "σκάσιμο" των καρπών.
Σε φυτεύσεις όμως που δεν ενδιαφέρει η συγκομιδή - ποιότητα των ροδιών και ο ρόλος του δέντρου είναι κυρίως καλλωπιστικός η Ροδιά μπορεί να καλλιεργηθεί χωρίς πρόβλημα και ως ξηροφυτικό είδος, αφού σε ενήλικα δέντρα το φύλλωμα αναπτύσσεται και η ανθοφορία της συντελείται ακόμη και αν δεν δέχεται παρά μόνο το νερό της βροχής.
Σφένδαμος
Πολύ όμορφης εμφάνισης και ιδιαίτερα γρήγορης ανάπτυξης φυλλοβόλο δέντρο, που εκτός της καλλωπιστικής αξίας του παρέχει και σκιά.
Ο Σφένδαμος είναι από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικά δέντρα στην κηποτεχνία και την αρχιτεκτονική τοπίου λόγω της μειωμένης φροντίδας που απαιτεί και της αντοχής του σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες και ειδικά στον παγετό.
Το φύλλωμά του αναπτύσσεται σε κυπελλοειδή σχηματισμό και το τελικό ύψος του φτάνει τα 15-20 μέτρα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή η όψη του και στην διάρκεια του φθινοπώρου όταν τα φύλλα του πριν πέσουν αποκτούν έντονες κίτρινες και καφέ αποχρώσεις.
Χρειάζεται μέτριο πότισμα τα πρώτα χρόνια από την φύτευσή του και είναι είδος κατάλληλο και για μαζικές φυτεύσεις σε μεγάλους κήπους, περιβάλλοντες χώρους εξοχικών σπιτιών κλπ σε σημεία που παρουσιάζουν πρόβλημα με την διάβρωση του εδάφους.
Κουτσουπιά
Τυπικό καλλωπιστικό δέντρο στην περιοχή της Μεσογείου και ιδιαίτερα δημοφιλές στην χώρα μας όπου συχνά χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία δημόσιων χώρων, πάρκων κλπ.
Η Κουτσουπιά ανήκει στα πιο ανθεκτικά καλλωπιστικά είδη αφού μετά την πλήρη εγκατάστασή της δεν απαιτεί πότισμα και λιπάνσεις ενώ χρειάζεαι κλάδεμα μόνο κατά το αρχικό στάδιο διαμόρφωσης και καθορισμού του ύψους στο οποίο θα αναπτυχθεί το φύλλωμα.
Νωρίς την άνοιξη εμφανίζει εντυπωσιακή ανθοφορία με πλήθος ροζ-μωβ λουλουδιών τα οποία ...κατακλύζουν τους βλαστούς και στην συνέχεια μετατρέπονται σε καρπούς σε σχήμα φασολιού.
Αναπτύσσεται σε συνθήκες πλήρους ηλιοφάνειας αλλά και σε ημισκιά, δεν έχει ιδιαίτερες εδαφικές απαιτήσεις και μένει ανεπηρέαστη από ασθένειες, τον άνεμο και τόσο τις υψηλές όσο και τις χαμηλές θερμοκρασίες.
Καρυδιά
Αιώνιο καρποφόρο πολύ μεγάλου μεγέθους αφού το τελικό ύψος της Καρυδιάς μπορεί να ξεπεράσει τα 30 μέτρα, η διάμετρος του φυλλώματος τα 15 μέτρα, ενώ η διάμετρος του κορμού φτάνει ακόμη και τα 2 μέτρα.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες και ημισκιερές θέσεις και έχει ανάγκη από κανονικό πότισμα μόνο τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της. Παρουσιάζει ιδιαίτερη αντοχή τόσο στις υψηλές όσο και στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Η ανθοφορία της εμφανίζεται την άνοιξη και οι καρποί είναι έτοιμοι για συγκομιδή στην διάρκεια του φθινοπώρου, όταν από το πράσινο περίβλημά τους εμφανιστεί ο ξυλώδης φλοιός του καρυδιού.
Δεν απαιτεί λιπάνσεις και συστηματικό κλάδεμα, ειδικά σε ερασιτεχνικές καλλιέργειες, ενώ πολύ συχνά καλλιεργείται αποκλειστικά και ως δέντρο σκιάς. Ειδικά οι πολλών ετών Καρυδιές προσφέρουν πολύ έντονη, σχεδόν απόλυτη σκίαση, λόγω της διαμέτρου αλλά και της πυκνότητας του φυλλώματος.
Σχίνος
Αειθαλές καλλωπιστικό και από τα πιο ανθεκτικά και γρήγορης ανάπτυξης είδη που χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Ο Σχίνος διαθέτει αρκετά κοινά μορφολογικά χαρακτηριστικά με τον αντίστοιχο θάμνο και αποτελεί ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος για Μεσογειακούς και ξηρυφυτικούς κήπους, αφού αναπτύσσεται χωρίς καθόλου πότισμα.
Το τελικό του ύψος φτάνει τα 10 μέτρα με ελαφρά μικρότερη παράπλευρη ανάπτυξη.
Αναπτύσσεται ταχύτατα σε πλήρως ηλιούλουστα σημεία, δεν απαιτεί λιπάνσεις ούτε και συστηματικό κλάδεμα αν και μπορεί να κλαδευτεί μόνο αν θέλουμε να τον διατηρήσουμε σε μικρό ύψος και διάμετρο, ανάλογα με το σημείο που θα τοποθετηθεί και τον βαθμό επιθυμητής σκιάς.
Στην διάρκεια της άνοιξης εμφανίζει ταξιανθίες από μικρά λευκά λουλούδια που μετατρέπονται σε κόκκινους-μωβ σφαιρικούς καρπούς, αντίστοιχης όψης με εκείνους των θαμνωδών ποικιλιών Σχίνου.
Κράταιγος
Εντυπωσιακής ανθοφορίας φυλλοβόλο δέντρο ή ψηλός θάμνος, ανάλογα με την ποικιλία, που σε αρκετές χώρες καλλιεργείται για τους μικρούς κόκκινους και βρώσιμους καρπούς που χρησιμοποιούνται σε φαρμακευτικά σκευάσματα της παραδοσιακής ιατρικής, συμπληρώματα διατροφής κλπ. αλλά και την μαγειρική/ζαχαροπλαστική.
Οι περισσότερες ποικιλίες Κράταιγου διαθέτουν ακανθώδες φύλλωμα γι΄αυτό και είναι κατάλληλος και για την δημιουργία πυκνού απροσπέλαστου φράχτη.
Τέλος της άνοιξης και έως τα μέσα του καλοκαιριού παρουσιάζει έντονη ανθοφορία με μικρά λευκά και αρωματικά λουλούδια ενώ οι καρποί ωριμάζουν στην διάρκεια του φθινοπώρου.
Ο Κραίταγος είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες χωρίς να επηρεάζεται από το κρύο, την ζέστη και τον έντονο αέρα και είναι κατάλληλος τόσο για μεμονωμένες όσο και μαζικές φυτεύσεις.
Ελιά
Το ...ευλογημένο και λατρεμένο καρποφόρο, ειδικά στις Μεσογειακές περιοχές, που όμως πολύ συχνά καλλιεργείται και αποκλειστικά για καλλωπιστικούς λόγους.
Σε επαγγελματικές - γεωργικές καλλιέργειες η Ελιά είναι αρκετά απαιτητική αφού χρειάζεται συστηματικό και στοχευμένο κλάδεμα με σκοπό την αύξηση της καρποφορίας, διαρκή μέτρα πρόληψης για ασθένειες που συχνά καταστρέφουν τον καρπό όπως και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που γίνονται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Επιπρόσθετα η αύξηση της ξηρασίας έχει δημιουργήσει έντονο πρόβλημα σε καλλιεργητές νότιων περιοχών της χώρα μας αφού πλήθος ελαιώνες βρίσκονται σε σημεία χωρίς πρόσβαση σε νερό άρδευσης κάτι που καθιστά το αναγκαίο πλέον πότισμα των δέντρων πολύ δύσκολο.
Όμως όταν η Ελιά καλλιεργείται ως καλωπιστικό, χωρίς να ενδιαφέρει η ποιότητα και ποσότητα της συγκομιδής, είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό και χωρίς απαιτήσεις δέντρο. Προσαρμόζεται σε όλα τα εδάφη, δεν απαιτεί πότισμα, το φύλλωμα μένει ανεπηρέαστο όλες τις εποχές από όλες τις καιρικές συνθήκες και φυσικά πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα δέντρα που οφείλει την κύρια καλλωπιστική αξία του στο μοναδικό γκριζοπράσινο χρώμα τυυ πλούσιου φυλλώματος.
Μοναδικό της μειονέκτημα ότι σταδιακά και σχεδόν όλες τις εποχές ρίχνει μέρος των φύλλων, άνθη ή καρπούς. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που μεγάλου μεγέθους ελιές σε κήπους προτιμάται να κλαδεύονται αρκετά ακόμη και σε σχηματισμό "ομπρέλας", ώστε το σημείο που βρίσκεται το δέντρο να παραμένει καθαρό και φροντισμένο.
Η Ελιά ευδοκιμεί και σε δοχεία φύτευσης και πολύ συχνά νάνες ποικιλίες χρησιμοποιούνται ακόμη και ως φυτά εσωτερικού χώρου.
Ψευδοπιπεριά
Αειθαλές δέντρο με πολύ ιδιαίτερη όψη από το οποίο παράγονται οι κόκκοι ροζ πιπεριού.
Η Ψευδοπιπεριά ανήκει στα πιο ανθεκτικά δέντρα αφού προσαρμόζεται ακόμη και στα πιο άγονα και ξηρά εδάφη, παρουσιάζει μεγάλη αντοχή τόσο στις υψηλές όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες, δεν απαιτεί πότισμα παρά μόνο τα 3-4 πρώτα χρόνια από την φύτευσή της, δεν επηρεάζεται από τον έντονο άνεμο ούτε και είναι επιρρεπής σε ασθένειες.
Τα δέντρα βεβαίως που ποτίζονται έστω και αραιά στην διάρκεια του καλοκαιριού και λιπαίνονται συστηματικά αναπτύσσονται ταχύτερα και μπορούν να φτάσουν σε τελικό ύψος μεγαλύτερο των 15 μέτρων με παράπλευρη ανάπτυξη μεγαλύτερη των 5-6 μέτρων.
Ευδοκιμεί τόσο σε πλήρως ηλιόλουστα όσο και ημισκιερά σημεία.
Οφείλει την καλλωπιστική αξία της, εκτός από το άρωμα πιπεριού που διαθέτουν φύλλα και καρποί, στην εντυπωσιακή κρεμοκλαδή ανάπτυξή της που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το φύλλωμα παραμένει στο δέντρο όλες τις εποχές κάνει την Ψευδοπιπεριά ένα από τα πιο εντυπωσιακά καλλωπιστικά δέντρα για κήπους.
Η ανθοφορία της διαρκεί άνοιξη και καλοκαίρι ενώ οι ροζ-κόκκινοι καρποί εμφανίζονται το φθινόπωρο.
Συκιά
Ακόμη ένα πολύ δημοφιλές καρποφόρο σε όλες τις Μεσογειακές χώρες και οι καρποί της στην χώρα μας είναι ταυτισμένοι με μνήμες ...καλοκαιριού.
Η Συκιά, ειδικά όταν καλλιεργείται ερασιτεχνικά χωρίς να ενδιαφέρει ιδιαίτερα η έντονη καρποφορία της, δεν απαιτεί σχεδόν καμιά φροντίδα.
Μετά την εγκατάστασή της δεν χρειάζεται καν πότισμα, ευδοκιμεί ακόμη και στα πιο άγονα εδάφη και μένει ανεπηρέαστη από κάθε είδους καιρικές συνθήκες.
Στην διάρκεια του χειμώνα χάνει το σύνολο του φυλλώματός της ενώ οι καρποί της εμφανίζονται στην διάρκεια του καλοκαιριού και διαφέρουν σε απόχρωση (πράσινοι ή μωβ) και μέγεθος ανάλογα με την ποικιλία.
Το ετήσιο κλάδεμα, με αφαίρεση των κάθετων και όσων βλαστών αναπτύσσονται "άναρχα" βοηθά ώστε το φύλλωμα να διατηρεί συμπαγή - όμορφη όψη και συχνά οι συκιές, αν έχουν εξ΄αρχής διαμορφωθεί έτσι που να διαθέτουν ψηλό κορμό, χρησιμοποιούνται και ως δέντρα σκιάς.
Λαγκουνάρια
Από τα πιο όμορφα αειθαλή καλλωπιστικά δέντρα για κήπους.
Η κωνοειδής ανάπτυξη του φυλλώματος, τα γκρι και λαδοπράσινα φύλλα και τα πανέμορφα ροζ λουλούδια που μοιάζουν με εκείνα του ιβίσκου, δίνουν στην Λαγκουνάρια πραγματικά πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση και εξωραϊζουν ιδιαίτερα το σημείο που θα τοποθετηθεί.
Το ύψος της μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 10 μέτρα και η παράπλευρη ανάπτυξή της τα 5-6 μέτρα.
Ευδοκιμεί με ηλιόλουστες θέσεις, με πιο ιδανικά τα προσήλια σημεία που όμως είναι προστατευμένα τόσο από τον βοριά όσο και από τον έντονα θερμό αέρα.
Χρειάζεται μέτριο πότισμα στην διάρκεια του καλοκαιριού, κυρίως μέχρι να εγκατασταθεί πλήρως και τα πρώτα 3-4 χρόνια από την φύτευσή της, ενώ δεν απαιτεί συστηματικό κλάδεμα παρά μόνο αφαίρεση ξερών - αδύναμων βλαστών.
Η ανθοφορία της διαρκεί σε όλη την διάρκεια του καλοκαιριού έως και τα μέσα του φθινοπώρου και το αρχικά ροζ χρώμα των λουλουδιών της ξεθωριάζει σταδιακά και γίνεται σχεδόν λευκό λίγο πριν την πτώση τους.
Κουκουναριά
Το πιο εντυπωσιακής όψης αειθαλές κωνοφόρο στην οποία χρωστά και την ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία του.
Η Κουκουναριά, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πευκοειδή, αναπτύσσεται συμμετρικά και το φύλλωμα σχηματίζεται αρχικά σε σφαιρικό και στην συνέχεια σε ομπρελοειδή σχηματισμό.
Καθοριστικής σημασίας για την τελική όψη του δέντρου η αφαίρεση των χαμηλών κλαδιών και η στήριξη κατά τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της, ώστε να δημιουργηθεί χαμηλός ή ψηλότερος και ίσιος κορμός.
Τα βελονοειδή φύλλα είναι ίδιας μορφολογίας με εκείνα του πεύκου και μέρος από τις ταξιανθίες ανθών που εμφανίζονται την άνοιξη εξελίσσονται σε κουκουνάρια.
Δέντρο που δεν χρειάζεται πότισμα αλλά και κανενός είδους συστηματική φροντίδα, από τα κατ εξοχήν κατάλληλα είδη για παραθαλάσσιες περιοχές και με μοναδικό μειονέκτημα, όπως γενικά όλα τα πευκοειδή. ότι πρόκειται για εύφλεκτα είδη που σε περίπτωση πυρκαγιάς μεταφέρουν τις φλόγες, μέσω των κουκουναριών, σε απόσταση δεκάδων μέτρων.
Κορομηλιά
Από τα πιο ανθεκτικά αλλά και όμορφα καρποφόρα δέντρα.
Η Κορομηλιά ή Τζανεριά όπως συχνά αποκαλείται διαθέτει σκουροπράσινο πυκνό φύλλωμα ενώ στην διάρκεια της άνοιξης η όψη της γίνεται πραγματικά μαγική καθώς γεμίζει με μικρά λουλούδια άσπρου και ελαφρά ροζ χρώματος.
Το τελικό ύψος της φτάνει τα 10-12 μέτρα και η διάμετρος του φυλλώματος τα 5-6 μέτρα.
Ευδοκιμεί σε κάθε τύπου έδαφος και δεν έχει ανάγκη ιδιαίτερης φροντίδας παρά μόνο από λιγοστές αρδεύσεις (1-2 φορές την εβδομάδα) στην διάρκεια του καλοκαιριού.
Βεβαίως οι συστηματικές λιπάνσεις αυξάνουν την καρποφορία της, η οποία όμως είναι έτσι και αλλιώς πλούσια ακόμη και σε δέντρα που είναι γενικά "παραμελημένα".
Οι καρποί ωριμάζουν στην διάρκεια του καλοκαιριού και έχουν χρώμα πρασινωπό, ροδοκίτρινο ή σκούρο μωβ ανάλογα με την ποικιλία. Ανάλογα διαφέρει και η γεύση των κορόμηλων από ιδιαίτερα γλυκά έως ελαφρά όξινα.
Αμυγδαλιά
Από τα πιο γνωστά καρποφόρα δέντρα, ονομαστό και για την ...βιαστική ανθοφορία μέσα στον χειμώνα κατά την διάρκεια της οποίας η Αμυγδαλιά αποκτά εξαιρετική εμφάνιση.
Το ύψος της μπορεί να ξεπεράσει τα 10-12 μέτρα με περίπου ίση παράπλευρη ανάπτυξη και συχνά χρησιμοποιείται σε κήπους και σαν δέντρο σκιάς.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις προστατευμένες από τον έντονο άνεμο και σε κάθε τύπο έδαφος. Χρειάζεται μέτριο πότισμα, τα ζεστά διαστήματα καλοκαιριού, μόνο κατά τα πρώτα χρόνια από την φύτευσή της.
Δεν απαιτεί συστηματικό κλάδεμα αν και μετά το τέλος της ανθοφορίας μπορούν να αφαιρεθούν τυχόν ξεροί - αδύναμοι βλαστοί ή αυτοί που αναπτύσσονται εκτός του κεντρικού περιγράμματος του φυλλώματος ώστε να διατηρεί όμορφο και συμπαγές σχήμα.
Λιγούστρο Ιαπωνικό
Καλλωπιστικό δέντρο χαμηλού - μέτριου μεγέθους με πολύ όμορφη εμφάνιση και μορφολογικά χαρακτηριστικά ομοειδή με αυτά του θαμνώδους Λιγούστρου.
Αειθαλές είδος γρήγορης ανάπτυξης που φτάνει σε τελικό ύψος τα 4-5 μέτρα.
Η "μπάλα" του στιλπνού και βαθυπράσινου φυλλώματος αναπτύσσεται στην κορυφή του κορμού και μπορεί και να κλαδευτεί στον επιθυμητό σχηματισμό.
Ανθεκτικό σε όλους τους τύπους εδάφους και όλες τις κλιματολογικές συνθήκες, δεν απαιτεί παρά λιγοστό πότισμα τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού.
Στις αρχές του καλοκαιριού ανθοφορεί με μικρά λευκά άνθη σε ταξιανθίες που στην συνέχεια μετατράπονται σε μαύρους σφαιρικούς καρπούς.
Κατάλληλο για μεμονωμένες αλλά και μαζικές φυτεύσεις, ενώ για αρκετά χρόνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε δοχεία φύτευσης.
Φλαμουριά
Συχνά αναφέρεται και ως Τίλια ή Φιλύρα και πρόκειται για ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακής εμφάνισης φυλλοβόλο δέντρο που χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία ως καλλωπιστικό αλλά και δέντρο σκιάς.
Η Φλαμουριά διαθέτει πυκνό φύλλωμα που αναπτύσσεται σε κωνοειδή μορφή και τα οδοντωτά φύλλα σε σχήμα καρδιάς έχουν σκουροπράσινο χρώμα στην επάνω πλευρά ενώ η κάτω όψη τους είναι γριζοπράσινη με χνουδωτή υφή.
Το τελικό ύψος της φτάνει τα 30 μέτρα με διάμετρο φυλλώματος 15-20 μέτρα.
Τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της της έχει ανάγκη από μέτριο πότισμα τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού, παρουσιάζει αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες και τον άνεμο και ευδοκιμεί σε ηλιούλουσες ή ημισκιερές θέσεις. Η ανάπτυξή της είναι πολύ πιο γρήγορη αν το έδαφος που θα φυτευθεί είναι γόνιμο - εμπλουτισμένο.
Παρουσιάζει πλούσια ανθοφορία στην διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού με πλήθος μικρά κατακίτρινα λουλούδια που στην συνέχεια μετατρέπονται σε σφαιρικούς πρασινοκίτρινους καρπούς. Πολύ ιδιαίτερη η όψη του δέντρου και στην διάρκεια του φθινοπώρου οπότε και τα φύλλα, πριν πέσουν, αποκτούν έντονα κιτρινωπή απόχρωση.
Γιακαράντα
Ένα πανέμορφο φυλλοβόλο δέντρο γρήγορης ανάπτυξης και εύκολης καλλιέργειας.
Η Γιακαράντα είναι τροπικό είδος που προσαρμόζεται χωρίς δυσκολία σε περιοχές με εύκρατες κλιματολογικές συνθήκες και είναι μη ανθεκτική μόνο σε τοποθεσίες που για μεγάλο διάστημα επικρατούν συνθήκες παγετού.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και κάθε τύπο εδάφους και τα πρώτα χρόνια ανάπτυξή της χρειάζεται μέτριο πότισμα, κυρίως τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού.
Τα πρώτα 3-4 χρόνια από την φύτευσή της μπορεί να κλαδευτεί ώστε τα κλαδιά της να "κατευθυνθούν" στα επιθυμητά σημεία και να αναπτυχθούν όσο πιο συμμετρικά.
Η καλλωπιστική αξία της οφείλεται τόσο στην γενική μορφολογία και στα σύνθετα εντυπωσιακά φύλλα της όσο κυρίως στην πλούσια ανθοφορία που εμφανίζει στην διάρκεια της άνοιξης ή/και του φθινοπώρου με εντυπωσιακά μωβ - μπλε αρωματικά λουλούδια.
soulouposeto
Κατά την επιλογή δέντρων για ιδιωτικούς κήπους το σημαντικότερο κριτήριο είναι οι κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής αλλά και η γενική χρήση του χώρου, ώστε ανάλογα να επιλέγουν τα κατάλληλα καλλωπιστικά ή καρποφόρα δέντρα.
Τα δέντρα είναι γενικά περισσότερο ανθεκτικά και λιγότερο απαιτητικά σε σχέση με αρκετά είδη καλλωπιστικών φυτών, θάμνων κλπ αφού μετά την εγκατάσταση και το αρχικό στάδιο ανάπτυξής τους πολλά είδη κατάλληλα για κήπους δεν απαιτούν παρά ελάχιστες φροντίδες σε ετήσια κυρίως βάση.
Οι πιο καθοριστικές φροντίδες για τα περισσότερα δέντρα κατά τα πρώτα χρόνια μετά την φύτευσή τους είναι τόσο η στήριξη για να αναπτυχθεί ευθυτενώς ο κεντρικός κορμός όσο και το κατάλληλο κλάδεμα ώστε το φύλλωμα να δημιουργηθεί και να αναπτυχθεί όχι χαμηλά αλλά μετά από κάποιο ύψος του κορμού το οποίο και διαφέρει ανάλογα με την μορφολογία και τα γενικά χαρακτηριστικά κάθε είδους.
Η διαδικασία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική όχι μόνο για δέντρα που φυτεύονται με σκοπό την δημιουργία σκιάς αλλά και για την τελική όψη πολλών ακόμη καλλωπιστικών ή καρποφόρων δέντρων που η εκ των υστέρων διαμόρφωσή τους με βαθιά κλαδέματα (όταν ήδη ο κορμός έχει παρουσιάσει χαμηλές διακλαδώσεις) είναι από δύσκολη έως αδύνατη ανάλογα με το είδος και σε κάθε περίπτωση επιζήμια για την γενική ανάπτυξη ή καρποφορία του δέντρου.
Το κλάδεμα είναι, γενικά, το βασικό "εργαλείο" για την διαμόρφωση κάθε δέντρου στο επιθυμητό μέγεθος και σχηματισμό και θα πρέπει να γίνεται τόσο την κατάλληλη εποχή όσο και με τον σωστό τρόπο αφού αρκετά είδη δεν ξαναβλασταίνουν στα σημεία κοπής.
Μετά τα αρχικά στάδια ανάπτυξής τους τα περισσότερα καλλωπιστικά δέντρα δεν απαιτούν καν ιδιαίτερο πότισμα, με την πάροδο δε των ετών αρκετά δέντρα κατάλληλα για κήπους ευδοκιμούν χωρίς πρόβλημα μόνο με το νερό της βροχής και την υγρασία του περιβάλλοντος και είναι κατάλληλα και για ξηροφυτικούς κήπους μειωμένης φροντίδας.
Λόγω του ότι πρόκειται για πολυετή και μεγάλης ανάπτυξης είδη η φύτευση δέντρων απαιτεί πιο μελετημένο σχεδιασμό, σε σχέση με άλλα φυτά, ώστε η θέση που θα επιλεχθεί να είναι η κατάλληλη τόσο για το ίδιο το δέντρο όσο και για τα κτίσματα που βρίσκονται στον περιβάλλοντα χώρο. Και αυτό επειδή αρκετά δέντρα αναπτύσσουν ιδιαίτερα ισχυρό ριζικό σύστημα που με τον χρόνο εισχωρεί και προκαλεί ρωγμές τόσο σε επιφανειακά όσο και σε υπόσκαφα τσιμεντένια/πέτρινα στοιχεία (πλακοστρώσεις - θεμέλια) που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 5-6 μέτρων από το σημείο φύτευσης.
Όμως ένας σημαντικός αριθμός καλλωπιστικών αλλά και καρποφόρων δεν ανήκουν στην κατηγορία των "αιωνόβιων" δέντρων, οι ρίζες των οποίων συνήθως έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, αντίθετα αναπτύσσουν επιφανειακό ριζικό σύστημα και είναι απολύτως κατάλληλα για τοποθέτηση ακόμη και εντός χτιστών στοιχείων πχ υπερυψωμένα παρτέρια, περιμετρικά πλακοστρωμένων διαδρόμων κλπ.
Περισσότερο από άλλα μικρής ανάπτυξης είδη η φύτευση δέντρων απαιτεί μελετημένο σχεδιασμό και πρόβλεψη και για το τελικό μέγεθος που αυτά θα αποκτήσουν αναπτυσσόμενα, ώστε να προσφέρουν την επιθυμητή σκιά αλλά χωρίς να στερούν φως ούτε από άλλα φυτά του κήπου αλλά ούτε και από τους εσωτερικούς χώρους κτισμάτων που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση.
Ένας μεγάλος αριθμός καλλωπιστικών αλλά και καρποφόρων δέντρων ευδοκιμεί και σε μεγάλα δοχεία φύτευσης.
Η συχνή ενίσχυση-ανανέωση του χώματος, η συστηματική λίπανση αλλά και το περισσότερο πότισμα σε σχέση με δέντρα φυτεμένα απευθείας στο έδαφος εξασφαλίζουν την επί πολλά χρόνια υγιή ανάπτυξη δέντρων που καλλιεργούνται σε γλάστρες.
Ένας συχνός αποτρεπτικός λόγος για την φύτευση δέντρων σε ιδιωτικούς κήπους είναι το κόστος αγοράς τους, που είναι ασφαλώς μεγαλύτερο αυτού ενός καλλωπιστικού φυτού, θάμνου κλπ ειδικά αν πρόκειται για ήδη αναπτυγμένα δέντρα. Όμως αν αναλογιστεί κανείς ότι ένα τέτοιο δέντρο μπορεί να στοιχίσει όσο ένα ποιοτικό ...σετ επίπλων κήπου ή βεράντας και συγκρίνει το κόστος με το αντίστοιχο όφελος, τόσο αισθητικά όσο και περιβαλλοντικά. εύκολα γίνεται κατανοητό ότι στην περίπτωση των δέντρων πρόκειται για μια πραγματική επένδυση ικανή όχι μόνο να αλλάξει ριζικά την όψη και λειτουργικότητα κάθε εξωτερικού χώρου αλλά πραγματικά να δημιουργήσει υπεραξία και για το σπίτι που περιλαμβάνει έναν δεντρόφυτο κήπο.
Μουριά
Το πιο δημοφιλές δέντρο σκιάς για τις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας και γενικά της Μεσογείου.
Ένα δέντρο που μετά την εγκατάσταση και αρχική του ανάπτυξη δεν απαιτεί παρά μόνο ετήσιο κλάδεμα και αναπτύσσεται τόσο ταχύτερα όσο περισσότερο νερό δέχεται τα πρώτα 3-4 χρόνια από την φύτευσή του. Για το ίδιο διάστημα η σωστή στήριξη του κορμού εξασφαλίζει ότι αυτός θα αναπτυχθεί απόλυτα ίσια.
Αιωνόβιο και φυλλοβόλο είδος η Μουριά θα πρέπει να κλαδεύεται στο τέλος του φθινοπώρου - αρχές του χειμώνα. Ο τρόπος κλαδέματος εξαρτάται από τον επιθυμητό τρόπο ανάπτυξής της και το μέγεθος σκιάς που προσδοκούμε, πάντως ο γενικός κανόνας είναι ότι θα πρέπει να αφαιρούνται τα κλαδιά που αναπτύσσονται κάθετα προς τα πάνω και να παραμένουν οι πλάγιες διακλαδώσεις οι οποίες αναπτυσσόμενες αυξάνουν την διάμετρο του φυλλώματος και την σκιά που αυτό δημιουργεί.
Η Μουριά δεν επηρεάζεται από υψηλές ή χαμηλές θερμοκρασίες, τον αέρα και ασθένειες, ευδοκιμεί σε κάθε είδους εδάφη αλλά και σε παράκτιες περιοχές, ενώ μετά τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της δεν απαιτεί παρά ελάχιστο ή και καθόλου πότισμα.
Οι κλιματολογικές αλλαγές και η αύξηση των θερμοκρασιών έχουν σαν αποτέλεσμα να μένει πλέον "γυμνή" από φύλλωμα πολύ μικρό διάστημα, αφού ήδη από το τέλος του χειμώνα αρχίζει και πάλι να βλασταίνει και παραμένει καταπράσινη έως το τέλος του φθινοπώρου. Με την προϋπόθεση βεβαίως ότι έχει πραγματοποιηθεί το κατάλληλο κλάδεμα και δεν έχει αφαιρεθεί το σύνολο των κλαδιών, όπως συχνά γίνεται το φθινόπωρο σε Μουριές που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους, πεζοδρόμια κλπ για την αποφυγή της σταδιακής πτώσης του πλούσιου φυλλώματος στην διάρκεια του χειμώνα.
Οι πλατύφυλλες ποικιλίες είναι πιο εντυπωσιακές σε εμφάνιση και βεβαίως προσφέρουν εντονότερη σκιά.
Για χρήση σε κήπους καταλληλότερα τα "αρσενικά" μπολιασμένα δέντρα που δεν παράγουν καρπούς (μούρα).
Στα αρχικά στάδια ανάπτυξής τους τα ευλύγιστα κλαδιά της Μουριάς μπορούν και να "καθοδηγηθούν" με καλάμια-λεπτά ξύλα ή μια πέργκολα έτσι ώστε αναπτυσσόμενο το φύλλωμα να αποκτήσει την διάμετρο και τον σχηματισμό που επιθυμούμε.
Μιμόζα (Ακακία ήμερη)
Από τα πιο εντυπωσιακά αειθαλή ανθοφόρα δέντρα με χαρακτηριστικό σύνθετο λεπτό φύλλωμα και πανέμορφα κίτρινα ή σε κάποιες πιο σπάνιες ποικιλίες μωβ λουλούδια.
Αποκτά πανέμορφη εμφάνιση στο τέλος του χειμώνα όπου ανθοφορεί με πολύ ιδιαίτερης μορφολογίας και αρωματικά κίτρινα λουλούδια.
Παρά την "ντελικάτη" όψη της η Μιμόζα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό είδος, ειδικά στην ξηρασία. Απαιτεί κανονικό πότισμα μέχρι να εγκατασταθεί πλήρως ενώ στην συνέχεια χρειάζεται νερό μόνο όταν επικρατούν ακραία υψηλές θερμοκρασίες.
Δεν επιδέχεται βαθιά κλαδέματα παρά μόνο περιμετρικό κόψιμο κάποιων βλαστών για να διατηρεί το σχήμα της, το οποίο θα πρέπει να γίνεται μετά την ολοκλήρωση της ανθοφορίας που διαρκεί από την άνοιξη έως τις αρχές του φθινοπώρου.
Αρκετά μεγάλη η αντοχή της και στο ψύχος και μόνο σε συνθήκες παρατεταμένου παγετού μπορεί να καταστραφεί μέρος του φυλλώματος, όμως μετά το κόψιμο των κατεστραμμένων τμημάτων βλασταίνει ξανά.
Λεμονιά
Το πιο διαδεδομένο καρποφόρο δέντρο που "στολίζει" με την όψη και το άρωμά του τους περισσότερους Μεσογεικούς κήπους.
Μαζί με την Πορτοκαλιά και την Μανταρινιά η Λεμονιά ανήκει στα πλέον δημοφιλή εσπεριδοειδή που συχνά καλλιεργούνται όχι μόνο για τους καρπούς αλλά και για καλλωπιστικούς λόγους ακόμη και σε δοχεία φύτευσης.
Αειθαλής και από τα πιο "καθαρά" δέντρα για κήπους, χαρακτηρίζεται από το σκουροπράσινο, στιλπνό και αρωματικό φύλλωμα αλλά και τους εξίσου αρωματικούς λεμονανθούς.
Διαθέτει πολλές ποικιλίες που διαφέρουν τόσο στο μέγεθος-άρωμα των λεμονιών όσο και στις περιόδους καρποφορίας.
Όπως όλα τα εσπεριδοειδή χρειάζεται ήλιο και αρκετό νερό και είναι σχετικά ευαίσθητη μόνο στις ακραίες θερμοκρασίες. Ειδικά τα μικρής ηλικίας δέντρα θα πρέπει να προστατεύονται σε περίοδο παρατεταμένου παγετού, όπως και να ποτίζονται τουλάχιστον 2-3 φορές την εβδομάδα τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού.
Το κλάδεμα είναι σημαντικό τόσο στο αρχικό στάδιο ανάπτυξης της Λεμονιάς ώστε να αναπτυχθεί σωστά ο κεντρικός κορμός ή οι βασικοί βραχίονες, αλλά και τα επόμενα χρόνια με την αφαίρεση των εσωτερικών βλαστών ώστε αέρας και φως να κυκλοφορούν ανάμεσα στο φύλλωμα.
Η λίπανση με ένα πλήρες βιολογικό σκεύασμα ενισχύει σημαντικά την καρποφορία της, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα καρποφόρα δέντρα.
Ιτιά (Κλαίουσα)
Εμβληματικής όψης φυλλοβόλο καλλωπιστικό δέντρο με χαρακτηριστικό κρεμοκλαδές φύλλωμα, από το οποίο και έχει προέλθει η ονομασία "Κλαίουσα". ΄
Η Ιτιά μπορεί να ξεπεράσει σε ύψος τα 15-20 μέτρα και λόγω της γενικής μορφολογίας της είναι κυρίως κατάλληλη για μεγάλους κήπους, κεντρικά σημεία σε περιβάλλοντες χώρους εξοχικών σπιτιών, εισόδους κλπ όπου η όψη της είναι πραγματικά εντυπωσιακή.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και απαιτεί περισσότερο πότισμα τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της ώστε το χώμα της να διατηρεί μόνιμα μια σχετική υγρασία.
Δεν χρειάζεται λίπανση ούτε και κλάδεμα παρά μόνο περιστασιακή αφαίρεση ξερών-αδύναμων βλαστών ενώ είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στον έντονο αέρα, τις ασθένειες, τις πολύ χαμηλές αλλά και τις υψηλές θερμοκρασίες.
Ροδιά
Πολύ όμορφης εμφάνισης φυλλοβόλο δέντρο που συχνά σε ερασιτεχνικούς κήπους καλλιεργείται όχι τόσο για την συγκομιδή καρπών αλλά κυρίως για καλλωπιστικούς λόγους.
Εκτός του χειμώνα που τα κλαδιά της είναι άδεια η Ροδιά έχει πολύ όμορφη όψη όλες τις υπόλοιπες εποχές. Άνοιξη έως τις αρχές καλοκαιριού ανάμεσα στο πυκνό και βαθυπράσινο φύλλωμα εμφανίζει ιδιαίτερης όψης άνθη σε έντονο πορτοκαλί χρώμα ενώ εξίσου εντυπωσιακή και στην διάρκεια του φθινοπώρου που το φύλλωμα πριν πέσει αποκτά καφεκίτρινη απόχρωση.
Τα ρόδια εμφανίζονται τέλος του καλοκαιριού και είναι έτοιμα για συγκομιδή στην διάρκεια του φθινοπώρου. Διαφέρουν σε απόχρωση και γεύση ανάλογα με την ποικιλία.
Η Ροδιά ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και γενικά περιοχές με ζεστό κλίμα. Χρειάζεται μέτριο πότισμα σχεδόν όλες τις εποχές εκτός του χειμώνα, ώστε το χώμα να διατηρεί σταθερή ποσότητα υγρασίας, διαφορετικά η εναλλαγή από το ιδιαίτερα νωπό σε πολύ ξηρό έδαφος έχει σαν αποτέλεσμα το "σκάσιμο" των καρπών.
Σε φυτεύσεις όμως που δεν ενδιαφέρει η συγκομιδή - ποιότητα των ροδιών και ο ρόλος του δέντρου είναι κυρίως καλλωπιστικός η Ροδιά μπορεί να καλλιεργηθεί χωρίς πρόβλημα και ως ξηροφυτικό είδος, αφού σε ενήλικα δέντρα το φύλλωμα αναπτύσσεται και η ανθοφορία της συντελείται ακόμη και αν δεν δέχεται παρά μόνο το νερό της βροχής.
Σφένδαμος
Πολύ όμορφης εμφάνισης και ιδιαίτερα γρήγορης ανάπτυξης φυλλοβόλο δέντρο, που εκτός της καλλωπιστικής αξίας του παρέχει και σκιά.
Ο Σφένδαμος είναι από τα πιο δημοφιλή καλλωπιστικά δέντρα στην κηποτεχνία και την αρχιτεκτονική τοπίου λόγω της μειωμένης φροντίδας που απαιτεί και της αντοχής του σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες και ειδικά στον παγετό.
Το φύλλωμά του αναπτύσσεται σε κυπελλοειδή σχηματισμό και το τελικό ύψος του φτάνει τα 15-20 μέτρα. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή η όψη του και στην διάρκεια του φθινοπώρου όταν τα φύλλα του πριν πέσουν αποκτούν έντονες κίτρινες και καφέ αποχρώσεις.
Χρειάζεται μέτριο πότισμα τα πρώτα χρόνια από την φύτευσή του και είναι είδος κατάλληλο και για μαζικές φυτεύσεις σε μεγάλους κήπους, περιβάλλοντες χώρους εξοχικών σπιτιών κλπ σε σημεία που παρουσιάζουν πρόβλημα με την διάβρωση του εδάφους.
Κουτσουπιά
Τυπικό καλλωπιστικό δέντρο στην περιοχή της Μεσογείου και ιδιαίτερα δημοφιλές στην χώρα μας όπου συχνά χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία δημόσιων χώρων, πάρκων κλπ.
Η Κουτσουπιά ανήκει στα πιο ανθεκτικά καλλωπιστικά είδη αφού μετά την πλήρη εγκατάστασή της δεν απαιτεί πότισμα και λιπάνσεις ενώ χρειάζεαι κλάδεμα μόνο κατά το αρχικό στάδιο διαμόρφωσης και καθορισμού του ύψους στο οποίο θα αναπτυχθεί το φύλλωμα.
Νωρίς την άνοιξη εμφανίζει εντυπωσιακή ανθοφορία με πλήθος ροζ-μωβ λουλουδιών τα οποία ...κατακλύζουν τους βλαστούς και στην συνέχεια μετατρέπονται σε καρπούς σε σχήμα φασολιού.
Αναπτύσσεται σε συνθήκες πλήρους ηλιοφάνειας αλλά και σε ημισκιά, δεν έχει ιδιαίτερες εδαφικές απαιτήσεις και μένει ανεπηρέαστη από ασθένειες, τον άνεμο και τόσο τις υψηλές όσο και τις χαμηλές θερμοκρασίες.
Καρυδιά
Αιώνιο καρποφόρο πολύ μεγάλου μεγέθους αφού το τελικό ύψος της Καρυδιάς μπορεί να ξεπεράσει τα 30 μέτρα, η διάμετρος του φυλλώματος τα 15 μέτρα, ενώ η διάμετρος του κορμού φτάνει ακόμη και τα 2 μέτρα.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες και ημισκιερές θέσεις και έχει ανάγκη από κανονικό πότισμα μόνο τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της. Παρουσιάζει ιδιαίτερη αντοχή τόσο στις υψηλές όσο και στις χαμηλές θερμοκρασίες.
Η ανθοφορία της εμφανίζεται την άνοιξη και οι καρποί είναι έτοιμοι για συγκομιδή στην διάρκεια του φθινοπώρου, όταν από το πράσινο περίβλημά τους εμφανιστεί ο ξυλώδης φλοιός του καρυδιού.
Δεν απαιτεί λιπάνσεις και συστηματικό κλάδεμα, ειδικά σε ερασιτεχνικές καλλιέργειες, ενώ πολύ συχνά καλλιεργείται αποκλειστικά και ως δέντρο σκιάς. Ειδικά οι πολλών ετών Καρυδιές προσφέρουν πολύ έντονη, σχεδόν απόλυτη σκίαση, λόγω της διαμέτρου αλλά και της πυκνότητας του φυλλώματος.
Σχίνος
Αειθαλές καλλωπιστικό και από τα πιο ανθεκτικά και γρήγορης ανάπτυξης είδη που χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Ο Σχίνος διαθέτει αρκετά κοινά μορφολογικά χαρακτηριστικά με τον αντίστοιχο θάμνο και αποτελεί ένα ιδιαίτερα δημοφιλές είδος για Μεσογειακούς και ξηρυφυτικούς κήπους, αφού αναπτύσσεται χωρίς καθόλου πότισμα.
Το τελικό του ύψος φτάνει τα 10 μέτρα με ελαφρά μικρότερη παράπλευρη ανάπτυξη.
Αναπτύσσεται ταχύτατα σε πλήρως ηλιούλουστα σημεία, δεν απαιτεί λιπάνσεις ούτε και συστηματικό κλάδεμα αν και μπορεί να κλαδευτεί μόνο αν θέλουμε να τον διατηρήσουμε σε μικρό ύψος και διάμετρο, ανάλογα με το σημείο που θα τοποθετηθεί και τον βαθμό επιθυμητής σκιάς.
Στην διάρκεια της άνοιξης εμφανίζει ταξιανθίες από μικρά λευκά λουλούδια που μετατρέπονται σε κόκκινους-μωβ σφαιρικούς καρπούς, αντίστοιχης όψης με εκείνους των θαμνωδών ποικιλιών Σχίνου.
Κράταιγος
Εντυπωσιακής ανθοφορίας φυλλοβόλο δέντρο ή ψηλός θάμνος, ανάλογα με την ποικιλία, που σε αρκετές χώρες καλλιεργείται για τους μικρούς κόκκινους και βρώσιμους καρπούς που χρησιμοποιούνται σε φαρμακευτικά σκευάσματα της παραδοσιακής ιατρικής, συμπληρώματα διατροφής κλπ. αλλά και την μαγειρική/ζαχαροπλαστική.
Οι περισσότερες ποικιλίες Κράταιγου διαθέτουν ακανθώδες φύλλωμα γι΄αυτό και είναι κατάλληλος και για την δημιουργία πυκνού απροσπέλαστου φράχτη.
Τέλος της άνοιξης και έως τα μέσα του καλοκαιριού παρουσιάζει έντονη ανθοφορία με μικρά λευκά και αρωματικά λουλούδια ενώ οι καρποί ωριμάζουν στην διάρκεια του φθινοπώρου.
Ο Κραίταγος είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός σε όλες τις κλιματολογικές συνθήκες χωρίς να επηρεάζεται από το κρύο, την ζέστη και τον έντονο αέρα και είναι κατάλληλος τόσο για μεμονωμένες όσο και μαζικές φυτεύσεις.
Ελιά
Το ...ευλογημένο και λατρεμένο καρποφόρο, ειδικά στις Μεσογειακές περιοχές, που όμως πολύ συχνά καλλιεργείται και αποκλειστικά για καλλωπιστικούς λόγους.
Σε επαγγελματικές - γεωργικές καλλιέργειες η Ελιά είναι αρκετά απαιτητική αφού χρειάζεται συστηματικό και στοχευμένο κλάδεμα με σκοπό την αύξηση της καρποφορίας, διαρκή μέτρα πρόληψης για ασθένειες που συχνά καταστρέφουν τον καρπό όπως και τα ακραία καιρικά φαινόμενα που γίνονται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Επιπρόσθετα η αύξηση της ξηρασίας έχει δημιουργήσει έντονο πρόβλημα σε καλλιεργητές νότιων περιοχών της χώρα μας αφού πλήθος ελαιώνες βρίσκονται σε σημεία χωρίς πρόσβαση σε νερό άρδευσης κάτι που καθιστά το αναγκαίο πλέον πότισμα των δέντρων πολύ δύσκολο.
Όμως όταν η Ελιά καλλιεργείται ως καλωπιστικό, χωρίς να ενδιαφέρει η ποιότητα και ποσότητα της συγκομιδής, είναι ένα ιδιαίτερα ανθεκτικό και χωρίς απαιτήσεις δέντρο. Προσαρμόζεται σε όλα τα εδάφη, δεν απαιτεί πότισμα, το φύλλωμα μένει ανεπηρέαστο όλες τις εποχές από όλες τις καιρικές συνθήκες και φυσικά πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα δέντρα που οφείλει την κύρια καλλωπιστική αξία του στο μοναδικό γκριζοπράσινο χρώμα τυυ πλούσιου φυλλώματος.
Μοναδικό της μειονέκτημα ότι σταδιακά και σχεδόν όλες τις εποχές ρίχνει μέρος των φύλλων, άνθη ή καρπούς. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που μεγάλου μεγέθους ελιές σε κήπους προτιμάται να κλαδεύονται αρκετά ακόμη και σε σχηματισμό "ομπρέλας", ώστε το σημείο που βρίσκεται το δέντρο να παραμένει καθαρό και φροντισμένο.
Η Ελιά ευδοκιμεί και σε δοχεία φύτευσης και πολύ συχνά νάνες ποικιλίες χρησιμοποιούνται ακόμη και ως φυτά εσωτερικού χώρου.
Ψευδοπιπεριά
Αειθαλές δέντρο με πολύ ιδιαίτερη όψη από το οποίο παράγονται οι κόκκοι ροζ πιπεριού.
Η Ψευδοπιπεριά ανήκει στα πιο ανθεκτικά δέντρα αφού προσαρμόζεται ακόμη και στα πιο άγονα και ξηρά εδάφη, παρουσιάζει μεγάλη αντοχή τόσο στις υψηλές όσο και σε χαμηλές θερμοκρασίες, δεν απαιτεί πότισμα παρά μόνο τα 3-4 πρώτα χρόνια από την φύτευσή της, δεν επηρεάζεται από τον έντονο άνεμο ούτε και είναι επιρρεπής σε ασθένειες.
Τα δέντρα βεβαίως που ποτίζονται έστω και αραιά στην διάρκεια του καλοκαιριού και λιπαίνονται συστηματικά αναπτύσσονται ταχύτερα και μπορούν να φτάσουν σε τελικό ύψος μεγαλύτερο των 15 μέτρων με παράπλευρη ανάπτυξη μεγαλύτερη των 5-6 μέτρων.
Ευδοκιμεί τόσο σε πλήρως ηλιόλουστα όσο και ημισκιερά σημεία.
Οφείλει την καλλωπιστική αξία της, εκτός από το άρωμα πιπεριού που διαθέτουν φύλλα και καρποί, στην εντυπωσιακή κρεμοκλαδή ανάπτυξή της που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι το φύλλωμα παραμένει στο δέντρο όλες τις εποχές κάνει την Ψευδοπιπεριά ένα από τα πιο εντυπωσιακά καλλωπιστικά δέντρα για κήπους.
Η ανθοφορία της διαρκεί άνοιξη και καλοκαίρι ενώ οι ροζ-κόκκινοι καρποί εμφανίζονται το φθινόπωρο.
Συκιά
Ακόμη ένα πολύ δημοφιλές καρποφόρο σε όλες τις Μεσογειακές χώρες και οι καρποί της στην χώρα μας είναι ταυτισμένοι με μνήμες ...καλοκαιριού.
Η Συκιά, ειδικά όταν καλλιεργείται ερασιτεχνικά χωρίς να ενδιαφέρει ιδιαίτερα η έντονη καρποφορία της, δεν απαιτεί σχεδόν καμιά φροντίδα.
Μετά την εγκατάστασή της δεν χρειάζεται καν πότισμα, ευδοκιμεί ακόμη και στα πιο άγονα εδάφη και μένει ανεπηρέαστη από κάθε είδους καιρικές συνθήκες.
Στην διάρκεια του χειμώνα χάνει το σύνολο του φυλλώματός της ενώ οι καρποί της εμφανίζονται στην διάρκεια του καλοκαιριού και διαφέρουν σε απόχρωση (πράσινοι ή μωβ) και μέγεθος ανάλογα με την ποικιλία.
Το ετήσιο κλάδεμα, με αφαίρεση των κάθετων και όσων βλαστών αναπτύσσονται "άναρχα" βοηθά ώστε το φύλλωμα να διατηρεί συμπαγή - όμορφη όψη και συχνά οι συκιές, αν έχουν εξ΄αρχής διαμορφωθεί έτσι που να διαθέτουν ψηλό κορμό, χρησιμοποιούνται και ως δέντρα σκιάς.
Λαγκουνάρια
Από τα πιο όμορφα αειθαλή καλλωπιστικά δέντρα για κήπους.
Η κωνοειδής ανάπτυξη του φυλλώματος, τα γκρι και λαδοπράσινα φύλλα και τα πανέμορφα ροζ λουλούδια που μοιάζουν με εκείνα του ιβίσκου, δίνουν στην Λαγκουνάρια πραγματικά πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση και εξωραϊζουν ιδιαίτερα το σημείο που θα τοποθετηθεί.
Το ύψος της μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 10 μέτρα και η παράπλευρη ανάπτυξή της τα 5-6 μέτρα.
Ευδοκιμεί με ηλιόλουστες θέσεις, με πιο ιδανικά τα προσήλια σημεία που όμως είναι προστατευμένα τόσο από τον βοριά όσο και από τον έντονα θερμό αέρα.
Χρειάζεται μέτριο πότισμα στην διάρκεια του καλοκαιριού, κυρίως μέχρι να εγκατασταθεί πλήρως και τα πρώτα 3-4 χρόνια από την φύτευσή της, ενώ δεν απαιτεί συστηματικό κλάδεμα παρά μόνο αφαίρεση ξερών - αδύναμων βλαστών.
Η ανθοφορία της διαρκεί σε όλη την διάρκεια του καλοκαιριού έως και τα μέσα του φθινοπώρου και το αρχικά ροζ χρώμα των λουλουδιών της ξεθωριάζει σταδιακά και γίνεται σχεδόν λευκό λίγο πριν την πτώση τους.
Κουκουναριά
Το πιο εντυπωσιακής όψης αειθαλές κωνοφόρο στην οποία χρωστά και την ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία του.
Η Κουκουναριά, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα πευκοειδή, αναπτύσσεται συμμετρικά και το φύλλωμα σχηματίζεται αρχικά σε σφαιρικό και στην συνέχεια σε ομπρελοειδή σχηματισμό.
Καθοριστικής σημασίας για την τελική όψη του δέντρου η αφαίρεση των χαμηλών κλαδιών και η στήριξη κατά τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της, ώστε να δημιουργηθεί χαμηλός ή ψηλότερος και ίσιος κορμός.
Τα βελονοειδή φύλλα είναι ίδιας μορφολογίας με εκείνα του πεύκου και μέρος από τις ταξιανθίες ανθών που εμφανίζονται την άνοιξη εξελίσσονται σε κουκουνάρια.
Δέντρο που δεν χρειάζεται πότισμα αλλά και κανενός είδους συστηματική φροντίδα, από τα κατ εξοχήν κατάλληλα είδη για παραθαλάσσιες περιοχές και με μοναδικό μειονέκτημα, όπως γενικά όλα τα πευκοειδή. ότι πρόκειται για εύφλεκτα είδη που σε περίπτωση πυρκαγιάς μεταφέρουν τις φλόγες, μέσω των κουκουναριών, σε απόσταση δεκάδων μέτρων.
Κορομηλιά
Από τα πιο ανθεκτικά αλλά και όμορφα καρποφόρα δέντρα.
Η Κορομηλιά ή Τζανεριά όπως συχνά αποκαλείται διαθέτει σκουροπράσινο πυκνό φύλλωμα ενώ στην διάρκεια της άνοιξης η όψη της γίνεται πραγματικά μαγική καθώς γεμίζει με μικρά λουλούδια άσπρου και ελαφρά ροζ χρώματος.
Το τελικό ύψος της φτάνει τα 10-12 μέτρα και η διάμετρος του φυλλώματος τα 5-6 μέτρα.
Ευδοκιμεί σε κάθε τύπου έδαφος και δεν έχει ανάγκη ιδιαίτερης φροντίδας παρά μόνο από λιγοστές αρδεύσεις (1-2 φορές την εβδομάδα) στην διάρκεια του καλοκαιριού.
Βεβαίως οι συστηματικές λιπάνσεις αυξάνουν την καρποφορία της, η οποία όμως είναι έτσι και αλλιώς πλούσια ακόμη και σε δέντρα που είναι γενικά "παραμελημένα".
Οι καρποί ωριμάζουν στην διάρκεια του καλοκαιριού και έχουν χρώμα πρασινωπό, ροδοκίτρινο ή σκούρο μωβ ανάλογα με την ποικιλία. Ανάλογα διαφέρει και η γεύση των κορόμηλων από ιδιαίτερα γλυκά έως ελαφρά όξινα.
Αμυγδαλιά
Από τα πιο γνωστά καρποφόρα δέντρα, ονομαστό και για την ...βιαστική ανθοφορία μέσα στον χειμώνα κατά την διάρκεια της οποίας η Αμυγδαλιά αποκτά εξαιρετική εμφάνιση.
Το ύψος της μπορεί να ξεπεράσει τα 10-12 μέτρα με περίπου ίση παράπλευρη ανάπτυξη και συχνά χρησιμοποιείται σε κήπους και σαν δέντρο σκιάς.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις προστατευμένες από τον έντονο άνεμο και σε κάθε τύπο έδαφος. Χρειάζεται μέτριο πότισμα, τα ζεστά διαστήματα καλοκαιριού, μόνο κατά τα πρώτα χρόνια από την φύτευσή της.
Δεν απαιτεί συστηματικό κλάδεμα αν και μετά το τέλος της ανθοφορίας μπορούν να αφαιρεθούν τυχόν ξεροί - αδύναμοι βλαστοί ή αυτοί που αναπτύσσονται εκτός του κεντρικού περιγράμματος του φυλλώματος ώστε να διατηρεί όμορφο και συμπαγές σχήμα.
Λιγούστρο Ιαπωνικό
Καλλωπιστικό δέντρο χαμηλού - μέτριου μεγέθους με πολύ όμορφη εμφάνιση και μορφολογικά χαρακτηριστικά ομοειδή με αυτά του θαμνώδους Λιγούστρου.
Αειθαλές είδος γρήγορης ανάπτυξης που φτάνει σε τελικό ύψος τα 4-5 μέτρα.
Η "μπάλα" του στιλπνού και βαθυπράσινου φυλλώματος αναπτύσσεται στην κορυφή του κορμού και μπορεί και να κλαδευτεί στον επιθυμητό σχηματισμό.
Ανθεκτικό σε όλους τους τύπους εδάφους και όλες τις κλιματολογικές συνθήκες, δεν απαιτεί παρά λιγοστό πότισμα τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού.
Στις αρχές του καλοκαιριού ανθοφορεί με μικρά λευκά άνθη σε ταξιανθίες που στην συνέχεια μετατράπονται σε μαύρους σφαιρικούς καρπούς.
Κατάλληλο για μεμονωμένες αλλά και μαζικές φυτεύσεις, ενώ για αρκετά χρόνια μπορεί να αναπτυχθεί και σε δοχεία φύτευσης.
Φλαμουριά
Συχνά αναφέρεται και ως Τίλια ή Φιλύρα και πρόκειται για ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακής εμφάνισης φυλλοβόλο δέντρο που χρησιμοποιείται στην κηποτεχνία ως καλλωπιστικό αλλά και δέντρο σκιάς.
Η Φλαμουριά διαθέτει πυκνό φύλλωμα που αναπτύσσεται σε κωνοειδή μορφή και τα οδοντωτά φύλλα σε σχήμα καρδιάς έχουν σκουροπράσινο χρώμα στην επάνω πλευρά ενώ η κάτω όψη τους είναι γριζοπράσινη με χνουδωτή υφή.
Το τελικό ύψος της φτάνει τα 30 μέτρα με διάμετρο φυλλώματος 15-20 μέτρα.
Τα πρώτα χρόνια ανάπτυξής της της έχει ανάγκη από μέτριο πότισμα τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού, παρουσιάζει αντοχή στις χαμηλές θερμοκρασίες και τον άνεμο και ευδοκιμεί σε ηλιούλουσες ή ημισκιερές θέσεις. Η ανάπτυξή της είναι πολύ πιο γρήγορη αν το έδαφος που θα φυτευθεί είναι γόνιμο - εμπλουτισμένο.
Παρουσιάζει πλούσια ανθοφορία στην διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού με πλήθος μικρά κατακίτρινα λουλούδια που στην συνέχεια μετατρέπονται σε σφαιρικούς πρασινοκίτρινους καρπούς. Πολύ ιδιαίτερη η όψη του δέντρου και στην διάρκεια του φθινοπώρου οπότε και τα φύλλα, πριν πέσουν, αποκτούν έντονα κιτρινωπή απόχρωση.
Γιακαράντα
Ένα πανέμορφο φυλλοβόλο δέντρο γρήγορης ανάπτυξης και εύκολης καλλιέργειας.
Η Γιακαράντα είναι τροπικό είδος που προσαρμόζεται χωρίς δυσκολία σε περιοχές με εύκρατες κλιματολογικές συνθήκες και είναι μη ανθεκτική μόνο σε τοποθεσίες που για μεγάλο διάστημα επικρατούν συνθήκες παγετού.
Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες θέσεις και κάθε τύπο εδάφους και τα πρώτα χρόνια ανάπτυξή της χρειάζεται μέτριο πότισμα, κυρίως τα ζεστά διαστήματα του καλοκαιριού.
Τα πρώτα 3-4 χρόνια από την φύτευσή της μπορεί να κλαδευτεί ώστε τα κλαδιά της να "κατευθυνθούν" στα επιθυμητά σημεία και να αναπτυχθούν όσο πιο συμμετρικά.
Η καλλωπιστική αξία της οφείλεται τόσο στην γενική μορφολογία και στα σύνθετα εντυπωσιακά φύλλα της όσο κυρίως στην πλούσια ανθοφορία που εμφανίζει στην διάρκεια της άνοιξης ή/και του φθινοπώρου με εντυπωσιακά μωβ - μπλε αρωματικά λουλούδια.
soulouposeto
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μπατσαριά, η λατρεμένη πίτα της Ηπείρου (βιντεο )
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
20 Ανθεκτικά και εύκολης καλλιέργειας δέντρα για κήπους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
