Διατυμπανίζουν ότι χιλιάδες διορισμοί έγιναν και φέτος, οι αναπληρωτές εκπ/κοί θα είναι έγκαιρα στις θέσεις τους, τα σχολεία μετατρέπονται σε ψηφιακά, η αξιολόγηση θα προχωρήσει και θα «βελτιώσει» τους εκπαιδευτικούς… Την ίδια στιγμή η πραγματικότητα τους διαψεύδει οικτρά: το «ψηφιακά μετασχηματισμένο» σχολείο περιλαμβάνει χιλιάδες σχολικά κτίρια γερασμένα (30% των σχολικών κτιρίων είναι 50ετίας), σε πάνω από 9000 απ’ αυτά δεν έχει γίνει ποτέ προσεισμικός έλεγχος, ενώ σε άλλα πέφτουν οροφές και σοφάδες. Εργαστήρια, αθλητικοί χώροι, βιβλιοθήκες αποτελούν είδος πολυτελείας.
Σ’ αυτό το « αναβαθμισμένο» σχολείο αποτελούν ψιλά γράμματα οι απλήρωτοι λογαριασμοί , η αδυναμία κάλυψης τρεχουσών αναγκών λόγω της μηδαμινής χρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών από το κράτος. Τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να «βγουν στο κυνήγι» χορηγών για να πληρώσουν το ρεύμα, το νερό, το πετρέλαιο …. και οι γονείς να βάλουν το χέρι πιο βαθιά στην τσέπη.
Η πολιτική όλων των κυβερνήσεων είναι άδικη γιατί είναι ταξική.
Οι δαπάνες για την Παιδεία έχουν µειωθεί κατά 1,8 δισ. ευρώ στα τελευταία 11
χρόνια.
Οι γονείς δίνουν από την τσέπη τους 1,2 δισ. ευρώ τον χρόνο στην ιδιωτική
εκπαίδευση.
70% είναι η περικοπή των κρατικών κονδυλίων για τη Σχολική Στέγη.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση σφυρίζει αδιάφορα για τα χιλιάδες κενά σε εκπ/κούς σ’ όλη την Ελλάδα. Δεν δίνουν στη δημοσιότητα τα πραγματικά κενά των σχολείων (μαγειρεύοντάς τα για να φανούν λιγότερα). Περηφανεύονται για τους 3700 φετινούς διορισμούς, τη στιγμή που οι πραγματικές ανάγκες ανέρχονται σχεδόν στις 50000. Και μάλιστα αυτές τις μέρες η αγωνία βρίσκεται στο κόκκινο για δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχους αναπληρωτές εκπ/κούς που αρχές Σεπτέμβρη δεν ξέρουν πού, πότε κι αν θα προσληφθούν , μαζί με τα άγχη της ακρίβειας, της στέγασης, τα ενοίκια – φωτιά…
Η κατάσταση δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική και στον νομό μας αφού η έναρξη της σχολικής χρονιάς βρίσκει την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση με δεκάδες κενά σε εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων. Μεγάλες είναι οι ελλείψεις και στην ειδική αγωγή αφού η πολιτική του υπουργείου είναι περικοπές και ξανά περικοπές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το έγγραφο του ΥΠΑΙΔ που ζητά από τις διευθύνσεις να μειώσουν τα κενά της παράλληλης. Επίσης ορίζει ότι άσχετα πόσες είναι οι διαγνώσεις σε ένα τμήμα ένας θα είναι ο εκπαιδευτικός που θα στηρίζει τα παιδιά.
Άλυτο παραμένει ακόμη το οξυμένο κτιριακό πρόβλημα. Το 50% των νηπιαγωγείων της περιοχής μας είναι στεγασμένα σε ακατάλληλα μισθωμένα κτήρια ή μαγαζιά με υποτυπώδη αυλή. Τα σχολικά κτίρια αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ως προς την ασφάλεια και την υγιεινή τους ( αντισεισμική θωράκιση, πυρασφάλεια,, καθαριότητα με εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης…). Και την ίδια στιγμή η δημοτική αρχή Αγρινίου από τη μια παραδέχεται ότι τα ταμεία των σχολείων είναι άδεια , αφού «τα χρήματα που εισπράττουν από το κράτος είναι μηδαμινά» κι από την άλλη με αποφάσεις της στοχεύει στην παραπέρα μείωση του αριθμού των σχολικών καθαριστριών.
Κεντρικά σχολεία λειτουργούν με υπεράριθμα τμήματα μαθητών, περιφερειακά σχολεία μειώνουν τα τμήματά τους, συγχωνεύονται ή μειώνουν την οργανικότητά τους με αποτέλεσμα και μαθητές να μετακινούνται αλλά και πολλοί εκπ/κοί να είναι υπεράριθμοι και να τοποθετούνται σε 2,3 ή και 4 σχολεία για να συμπληρώσουν το ωράριό τους.
Μορφωτική φτώχεια ή σύγχρονο δωρεάν σχολείο για όλους;Χρόνια τώρα, κάθε κυβέρνηση µας φλοµώνει στα ψέµατα και µας λέει ότι το σχολείο αναβαθµίζεται, ότι δήθεν γίνεται σύγχρονο. Την αλήθεια την ξέρουµε γιατί τη ζούµε.
Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που ψάχνει να βρει πόρους γιατί το κράτος δεν του δίνει τα αναγκαία χρήµατα; Πόσο σύγχρονο είναι το σχολείο που δεν μορφώνει και στηρίζει ολόπλευρα όλους τους μαθητές;
Το λογικό και αυτονόητο είναι:
▶ Ένα σχολείο για όλα τα παιδιά που όλα θα µαθαίνουν τα ίδια σύγχρονα γράµµατα της εποχής µας.
▶ Ένα σχολείο που η λειτουργία του θα είναι αποκλειστική ευθύνη του κράτους και θα στηρίζεται από αυτό και όχι να “αξιολογείται” για το αν ανάγκασε τους γονείς να βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Τίποτα από αυτά που δικαιούµαστε εµείς και τα παιδιά µας δεν είναι πολυτέλεια.
Γιατί η επιστηµονική γνώση που υπάρχει πρέπει να γίνει κτήµα όλων και όχι λίγων.
Γιατί πλούτος υπάρχει. Τον δηµιουργούµε εµείς. Όµως τον χαίρονται λίγοι.
Και αφού υπάρχουν πλούτος και γνώση, πρέπει να αλλάξουµε ρότα για να τα χαρούµε εµείς.
Καιρός να περπατήσουµε τον δρόµο του σύγχρονου σχολείου για όλους.
Σε αυτόν τον δρόµο, µε τους κοµµουνιστές, σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά, οργανωνόµαστε και διεκδικούµε.
ximeronews
