ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

"Με το ένα μάτι στο παρελθόν και με το άλλο στο τώρα" αναφέρει αναγνώστης

Με το ένα μάτι στο παρελθόν και με το άλλο στο τώρα κοιτάζω πίσω μου στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους που εργαζόταν μέρα νύχτα για ένα μεροκάματο... τους ενδιέφερε η οικογένειά τους και να περνάνε καλά.

Κοιτώ το σήμερα και βλέπω ανθρώπους να θεωρούν αναγκαία πράγματα τα οποία δεν χρειάζονται για να ζήσουν κι είναι δυστυχισμένοι.

Κοιτώ πίσω και βλέπω ανθρώπους που δεν είχαν τα αναγκαία, έλεγαν έχει ο θεός και αντιμετώπιζαν το αύριο με πραγματική αισιοδοξία.

Κοιτώ το τώρα και βλέπω ανθρώπους να φοβούνται και να φτάνουν στα όρια της τρέλας σκεπτόμενοι τι μπορεί να αντιμετωπίσουν αύριο.

Κοιτώ στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους που είχαν πάνω απ όλα την οικογένεια τη θρησκεία και την πατρίδα και δεν τα πουλούσαν έναντι οποιασδήποτε αμοιβής

Κοιτώ στο τώρα και βλέπω γύρω γύρω μίζες γιατί πολύ απλά κάποιοι έχουν την τιμή τους Κοιτώ πίσω στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους που το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να προσφέρουν στον τόπο τους χωρίς ανταλλάγματα. Κοιτώ στο τώρα και βλέπω ανθρώπους που έκαναν την πολιτική και το συνδικαλισμό επάγγελμα. Το μόνο που τους νοιάζει είναι το εγώ τους και το να συνεχίσουν να υπάρχουν και ας υποθηκεύεται η χώρα για να εξυπηρετηθεί το εγώ τους...

κοιτώ στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους να πολεμούν ενάντια στους κατακτητές έχοντας ως στόχο την ελευθερία της πατρίδας τους χωρίς να τους ενδιαφέρει αν θα πεινάσουν ή θα πεθάνουν γι αυτήν

Κοιτώ το τώρα και βλέπω ανθρώπους να υποκλίνονται στο σημερινό Ζυγό και να κάνουν τα πάντα, όποια υποχώρηση κι αν χρειαστεί αρκεί να μη γίνει πόλεμος

Κοιτώ στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους που είχαν οράματα ιδανικά, ιδέες και αξίες κοιτώ το τώρα και βλέπω ανθρώπους που τους νοιάζουν μόνο τα χρήματα και το εγώ τους

Κοιτώ στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους στο παρελθόν να οχυρώνονται στο Μανιάκι λιγοστοί, να μην κιοτευουν απέναντι στον πολυπληθή εχθρό. το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να πολεμήσουν για την πατρίδα κι ας ξέρουν πως θα χάσουν, τους αρκεί να πέσουν μαχόμενοι για την πατρίδα.

Κοιτώ το τώρα και βλέπω ανθρώπους να φεύγουν από την πατρίδα και να την αφήνουν μόνη τους , κοιτώντας για ένα καλύτερο γι αυτούς μέλλον...

κοιτώ στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους που δεν ήθελαν στους άλλους να χρωστούν, ούτε από τους άλλους να δανειστούν κι αν τυχόν συνέβαινε ήταν κάτι που τους ενοχλούσε

Κοιτώ το τώρα και βλέπω ανθρώπους να χρωστούν και όχι μόνο δεν τους νοιάζει αλλά ζούνε μια καλή και άνετη ζωή

Κοιτώ στο παρελθόν και βλέπω ανθρώπους που τους ενδιέφερε να αγωνιστούν για τον αδύναμο συνάνθρωπο τους και τα δικαιώματά του.

Κοιτώ το σήμερα και βλέπω ανθρώπους να εκμεταλλεύονται και να οικειοποιούνται την αδυναμία των συνανθρώπων τους (μαϊμού συντάξεις,αναπηρικά επιδόματα)

Κοιτώ το χθες και βλέπω ανθρώπους που φυλακίστηκαν για τις ιδέες τους ή επειδή υπερασπίστηκαν την πατρίδα τους.

Κοιτώ το σήμερα και βλέπω ανθρώπους ανεύθυνους, να είναι υπεράνω όλων και να απλαμβάνουν την ασυλία τους

Κοιτώ το χθες και το συγκρίνω με το σήμερα. Νιώθω λες και δεν βλέπω την ίδια πατρίδα.

Βλέπω πολιτικούς να τους αποχαιρετουν όταν φεύγουν απο τη ζωή με τιμές και ωραία μνήματα γεμάτα λουλούδια. Πάω λίγο πιο πίσω στέκομαι και βλέπω τον τάφο του Κολοκοτρώνη, άδειο και παραμελημένο.

Γιατί άραγε;

Τι συμβαίνει τελικά που είναι οι Έλληνες οι κάτοικοι της πατρίδος αυτής με την ιστορία τις αξίες και τα ιδανικά;

οι Έλληνες του χθες με τα ιδανικά και τις αξίες είναι οι παππούδες μας οι οποίοι μετέφεραν κάποιες από τις αξίες στους γονείς μας. Οι γονείς όμως υποκλίθηκαν στην εύκολη ζωή και το χρήμα όμως το μόνο που κατάφεραν τελικά ήταν να σκοτώσουν τα παιδιά τους, όλους εμάς που πληρώνουμε ή θα πληρώσουμε το τίμημα και θα βιώσουμε πραγματικά την κρίση.

Το πρόβλημα όμως για μένα δεν είναι η κρίση και τα δύσκολα που περνάμε και θα περάσουμε. Δύσκολα μεν αλλά θα τα καταφέρουμε.

Το πρόβλημα είναι ότι τα εγγόνια σε σχέση με τους παππούδες τους δεν έχουν μάθει να τους ενδιαφέρει στη ζωή η δημιουργία και όχι μόνο το κέρδος και δεν έχουν μέσα τους αντιστάσεις.

Ποια είναι η λύση;

Ο καθένας από εμάς να μην ξεχνάει ποτέ τις ρίζες του. Από που προέρχεται... Οι ρίζες είναι για τον άνθρωπο σημείο αναφοράς. Άνθρωπος χωρίς "ρίζες" είναι σαν ένα φτερό στον άνεμο...

Μην ξεχνάτε τις ρίζες σας μωρέ...

Θα τα καταφέρουμε...

Αναγνώστης
Tromaktiko