2012-07-04 20:18:01
Του Ι. Κ. Πρετεντέρη
Πριν από μερικές ημέρες υπέβαλε την παραίτησή του από την προεδρία του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων ο Ι. Κουκιάδης.
Το γεγονός ίσως να μην ήταν αξιομνημόνευτο, αν ο Κουκιάδης δεν διεκδικούσε μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες: πρέπει να είναι παγκοσμίως ο μοναδικός υπεύθυνος αποκρατικοποιήσεων ο οποίος σε έναν χρόνο θητείας δεν αποκρατικοποίησε τίποτα! Οπως πήγε, έτσι έφυγε.
Η περίπτωσή του, βεβαίως, δεν είναι μοναδική.
Παραμονές των εκλογών, υψηλότατα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αρνιόνταν να υπογράψουν την εκταμίευση της πρώτης δόσης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και παραλίγο να γίνει τεράστια ζημιά.
Προφανώς σκέφτηκαν οι λεβέντες: Ασε πρώτα να περάσουν οι εκλογές, μη γίνει καμιά στραβή και μας κυνηγάει ο Λαφαζάνης!
Με άλλα λόγια, δεν ενδιαφέρονταν να κάνουν σωστά τη δουλειά που τους ανέθεσε η Πολιτεία. Τους ενδιέφερε να μην μπλέξουν!
Αν αναρωτιέστε γιατί ποτέ δεν γίνεται τίποτα στην Ελλάδα, μόλις σας ανέφερα έναν πρόσθετο λόγο: την ευθυνοφοβία.
Αποτελεί γενικό κανόνα πως ό,τι πάει να γίνει στη χώρα είναι κατ' αρχήν ύποπτο και ως εκ τούτου κακώς καμωμένο. Αρα προκαλεί «αντιδράσεις».
Η κλασική μέθοδος της ελληνικής Πολιτείας (όταν καταφέρει κάποτε να ξεμπλέξει με τα εμπόδια της διοίκησης, της πολυνομίας και της δικαιοσύνης) για να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις δεν είναι να υπερασπιστεί τη νομιμότητα, αλλά να υποκύψει στους υποκινητές τους.
Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι δημόσιοι λειτουργοί προσπαθούν απλώς να φυλάξουν την πλάτη τους. Να μην ανακατευτούν στον καβγά. Και να τη βγάλουν καθαρή - ου μπλέξεις!
Μπορεί όμως έτσι να γίνει δουλειά; Μπορεί ποτέ μια χώρα να προχωρήσει και να εκσυγχρονιστεί χωρίς συγκρούσεις;
Μπορεί να βάζει την ουρά στα σκέλια μόλις, π.χ., η Κερατέα αποφασίσει ότι δεν θέλει ΧΥΤΑ ή όταν οι περίοικοι του Ελληνικού απαιτούν το πάρκο τους ή όταν η ΓΕΝΟΠ θέλει τη ΔΕΗ της;
Δεν γίνεται. Και γι' αυτό «ανοίξτε τις πόρτες, να φύγουνε οι κότες» - που φωνάζαμε στο γήπεδο...
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να στελεχωθεί ο κρατικός μηχανισμός με ανθρώπους ικανούς, έντιμους, αλλά και αποφασισμένους να σπάσουν αυγά. Που δεν θα μετρήσουν κανένα πολιτικό κόστος, καμία ιδεολογική τρομοκρατία και καμία προσωπική απειλή.
Γενικώς, που δεν θα καταλαβαίνουν τίποτα προκειμένου να γίνει σωστά η δουλειά. Σε πείσμα κάθε κομματικού παράγοντα και κάθε τοπικής κοινωνίας.
Η συγκυβέρνηση τριών κομμάτων επιτρέπει να βρεθούν ευκολότερα τέτοιοι άνθρωποι - μακάρι να επιστρατευτούν και όσοι δεν ανήκουν απαραιτήτως σε κάποιον κομματικό χώρο.
Αλλά να βρεθούν επιτέλους κάποιοι που θα κάνουν κάτι. Γιατί αυτοί ακριβώς λείπουν.
πηγή: tanea.gr
Πριν από μερικές ημέρες υπέβαλε την παραίτησή του από την προεδρία του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων ο Ι. Κουκιάδης.
Το γεγονός ίσως να μην ήταν αξιομνημόνευτο, αν ο Κουκιάδης δεν διεκδικούσε μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες: πρέπει να είναι παγκοσμίως ο μοναδικός υπεύθυνος αποκρατικοποιήσεων ο οποίος σε έναν χρόνο θητείας δεν αποκρατικοποίησε τίποτα! Οπως πήγε, έτσι έφυγε.
Η περίπτωσή του, βεβαίως, δεν είναι μοναδική.
Παραμονές των εκλογών, υψηλότατα στελέχη του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αρνιόνταν να υπογράψουν την εκταμίευση της πρώτης δόσης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και παραλίγο να γίνει τεράστια ζημιά.
Προφανώς σκέφτηκαν οι λεβέντες: Ασε πρώτα να περάσουν οι εκλογές, μη γίνει καμιά στραβή και μας κυνηγάει ο Λαφαζάνης!
Με άλλα λόγια, δεν ενδιαφέρονταν να κάνουν σωστά τη δουλειά που τους ανέθεσε η Πολιτεία. Τους ενδιέφερε να μην μπλέξουν!
Αν αναρωτιέστε γιατί ποτέ δεν γίνεται τίποτα στην Ελλάδα, μόλις σας ανέφερα έναν πρόσθετο λόγο: την ευθυνοφοβία.
Αποτελεί γενικό κανόνα πως ό,τι πάει να γίνει στη χώρα είναι κατ' αρχήν ύποπτο και ως εκ τούτου κακώς καμωμένο. Αρα προκαλεί «αντιδράσεις».
Η κλασική μέθοδος της ελληνικής Πολιτείας (όταν καταφέρει κάποτε να ξεμπλέξει με τα εμπόδια της διοίκησης, της πολυνομίας και της δικαιοσύνης) για να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις δεν είναι να υπερασπιστεί τη νομιμότητα, αλλά να υποκύψει στους υποκινητές τους.
Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι δημόσιοι λειτουργοί προσπαθούν απλώς να φυλάξουν την πλάτη τους. Να μην ανακατευτούν στον καβγά. Και να τη βγάλουν καθαρή - ου μπλέξεις!
Μπορεί όμως έτσι να γίνει δουλειά; Μπορεί ποτέ μια χώρα να προχωρήσει και να εκσυγχρονιστεί χωρίς συγκρούσεις;
Μπορεί να βάζει την ουρά στα σκέλια μόλις, π.χ., η Κερατέα αποφασίσει ότι δεν θέλει ΧΥΤΑ ή όταν οι περίοικοι του Ελληνικού απαιτούν το πάρκο τους ή όταν η ΓΕΝΟΠ θέλει τη ΔΕΗ της;
Δεν γίνεται. Και γι' αυτό «ανοίξτε τις πόρτες, να φύγουνε οι κότες» - που φωνάζαμε στο γήπεδο...
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να στελεχωθεί ο κρατικός μηχανισμός με ανθρώπους ικανούς, έντιμους, αλλά και αποφασισμένους να σπάσουν αυγά. Που δεν θα μετρήσουν κανένα πολιτικό κόστος, καμία ιδεολογική τρομοκρατία και καμία προσωπική απειλή.
Γενικώς, που δεν θα καταλαβαίνουν τίποτα προκειμένου να γίνει σωστά η δουλειά. Σε πείσμα κάθε κομματικού παράγοντα και κάθε τοπικής κοινωνίας.
Η συγκυβέρνηση τριών κομμάτων επιτρέπει να βρεθούν ευκολότερα τέτοιοι άνθρωποι - μακάρι να επιστρατευτούν και όσοι δεν ανήκουν απαραιτήτως σε κάποιον κομματικό χώρο.
Αλλά να βρεθούν επιτέλους κάποιοι που θα κάνουν κάτι. Γιατί αυτοί ακριβώς λείπουν.
πηγή: tanea.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
VIDEO: Στη φυλακή ο γιος Ψωμιάδη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
