2012-07-07 15:11:02
Γράφει ο Γιώργος Καρελιάς
Ηταν οι πιο βαρετές προγραμματικές δηλώσεις κυβέρνησης τα τελευταία 31 χρόνια που τις παρακολουθώ επαγγελματικά. Απόλυτα προβλέψιμες, όλα είχαν προαναγγελθεί. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν φύλαξε το παραμικρό που θα μπορούσε να προκαλέσει εντύπωση έστω στους βουλευτές του. Τίποτα. Στην κατάσταση που βρισκόμαστε ίσως κάτι τέτοιο να μην υπάρχει. Οσα είπε τα έχουμε ξανακούσει:
ΘΑ καταπολεμήσει την .... κρατική σπατάλη. Το πρωτοείπε ο Καραμανλής του 2004 και έκτοτε κατάντησε ανέκδοτο.
ΘΑ αναδιοργανώσει το κράτος με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Προηγήθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 και κόντεψε να φάει τη μισή θητεία της η κυβέρνησή του για να διορίσει διοικητές σε καίριους οργανισμούς.
ΘΑ αξιοποιήσει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Ηταν εξαγγελία και των τριών κυβερνήσεων που προηγήθηκαν(Παπαδήμου, Παπανδρέου και Καραμανλή), για να μην πάμε πιο πίσω. Και, τέλος,
ΘΑ πουλήσει δημόσιες επιχειρήσεις και θα αξιοποιήσει τη δημόσια περιουσία. Ισως το μόνο που του απομένει, αν μπορέσει και αν του το επιτρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκυρία δεν είναι καλή. Λεφτά δεν υπάρχουν και οι τιμές είναι χαμηλές. Ποιος υπουργός θα βάλει την υπογραφή του, αν έχει κι από πάνω τον Τσίπρα να τον απειλεί με φυλακή;
Η κυβέρνηση έχει μεν νωπή λαϊκή εντολή, αλλά είναι αδύναμη. Εκλέχθηκε με σύνθημα την «επαναδιαπραγμάτευση», αλλά δεν μπορεί να την απαιτήσει. Πώς να το κάνει , όταν η ίδια ομολογεί ότι το πρόγραμμα που (υποτίθεται ότι) εκτελείται έχει ήδη εκτροχιαστεί; Πώς θα ζητήσει κι άλλα λεφτά απο μια Ευρώπη που ορισμένα μέλη της απειλούν να φύγουν από το κοινό νόμισμα, για να μην πληρώνουν συνεχώς τις χρεωμένες χώρες (βλέπε Φινλανδία);
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι χτεσινές προγραμματικές δηλώσεις του Σαμαρά δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο. Τα συνήθη «θα» , οι απαραίτητες ισορροπίες για να είναι ευχαριστημένοι και οι τρεις συνεταίροι και ολίγη επίδειξη αποφασιστικότητας φτιάχνουν ένα μείγμα ψευδαισθήσεων και ρεαλισμού, με το οποίο θα πορευθεί τους επόμενους μήνες.
Ύστερα από τα διαδοχικά αρνητικά σοκ των τελευταίων δυόμισι χρόνων, η χώρα χρειάζεται τουλάχιστον ένα θετικό σοκ, για να αρχίσει να παίρνει τα πάνω της. Τι θα είναι αυτό; Ποιος θα το προκαλέσει; Πότε; Απάντηση δεν έδωσαν ούτε οι χτεσινές προγραμματικές δηλώσεις της τρίτης κατά σειράν κυβέρνησης της κρίσης. Εξ ου και η απολύτως προβλεπτή βαρεμάρα. Ο,τι περιμέναμε, ακούσαμε. Εκτός αν εκπλαγούμε ευχάριστα από την εφαρμογή κάποιων ως τώρα ανεφάρμοστων. Είθε.
Kafeneio
Ηταν οι πιο βαρετές προγραμματικές δηλώσεις κυβέρνησης τα τελευταία 31 χρόνια που τις παρακολουθώ επαγγελματικά. Απόλυτα προβλέψιμες, όλα είχαν προαναγγελθεί. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν φύλαξε το παραμικρό που θα μπορούσε να προκαλέσει εντύπωση έστω στους βουλευτές του. Τίποτα. Στην κατάσταση που βρισκόμαστε ίσως κάτι τέτοιο να μην υπάρχει. Οσα είπε τα έχουμε ξανακούσει:
ΘΑ καταπολεμήσει την .... κρατική σπατάλη. Το πρωτοείπε ο Καραμανλής του 2004 και έκτοτε κατάντησε ανέκδοτο.
ΘΑ αναδιοργανώσει το κράτος με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Προηγήθηκε ο Γιώργος Παπανδρέου το 2009 και κόντεψε να φάει τη μισή θητεία της η κυβέρνησή του για να διορίσει διοικητές σε καίριους οργανισμούς.
ΘΑ αξιοποιήσει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Ηταν εξαγγελία και των τριών κυβερνήσεων που προηγήθηκαν(Παπαδήμου, Παπανδρέου και Καραμανλή), για να μην πάμε πιο πίσω. Και, τέλος,
ΘΑ πουλήσει δημόσιες επιχειρήσεις και θα αξιοποιήσει τη δημόσια περιουσία. Ισως το μόνο που του απομένει, αν μπορέσει και αν του το επιτρέψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκυρία δεν είναι καλή. Λεφτά δεν υπάρχουν και οι τιμές είναι χαμηλές. Ποιος υπουργός θα βάλει την υπογραφή του, αν έχει κι από πάνω τον Τσίπρα να τον απειλεί με φυλακή;
Η κυβέρνηση έχει μεν νωπή λαϊκή εντολή, αλλά είναι αδύναμη. Εκλέχθηκε με σύνθημα την «επαναδιαπραγμάτευση», αλλά δεν μπορεί να την απαιτήσει. Πώς να το κάνει , όταν η ίδια ομολογεί ότι το πρόγραμμα που (υποτίθεται ότι) εκτελείται έχει ήδη εκτροχιαστεί; Πώς θα ζητήσει κι άλλα λεφτά απο μια Ευρώπη που ορισμένα μέλη της απειλούν να φύγουν από το κοινό νόμισμα, για να μην πληρώνουν συνεχώς τις χρεωμένες χώρες (βλέπε Φινλανδία);
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι χτεσινές προγραμματικές δηλώσεις του Σαμαρά δεν θα μπορούσαν να είναι κάτι άλλο. Τα συνήθη «θα» , οι απαραίτητες ισορροπίες για να είναι ευχαριστημένοι και οι τρεις συνεταίροι και ολίγη επίδειξη αποφασιστικότητας φτιάχνουν ένα μείγμα ψευδαισθήσεων και ρεαλισμού, με το οποίο θα πορευθεί τους επόμενους μήνες.
Ύστερα από τα διαδοχικά αρνητικά σοκ των τελευταίων δυόμισι χρόνων, η χώρα χρειάζεται τουλάχιστον ένα θετικό σοκ, για να αρχίσει να παίρνει τα πάνω της. Τι θα είναι αυτό; Ποιος θα το προκαλέσει; Πότε; Απάντηση δεν έδωσαν ούτε οι χτεσινές προγραμματικές δηλώσεις της τρίτης κατά σειράν κυβέρνησης της κρίσης. Εξ ου και η απολύτως προβλεπτή βαρεμάρα. Ο,τι περιμέναμε, ακούσαμε. Εκτός αν εκπλαγούμε ευχάριστα από την εφαρμογή κάποιων ως τώρα ανεφάρμοστων. Είθε.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με διαδικασίες «εξπρές»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
