2012-07-13 21:46:10
Του Θανάση Νικολαΐδη
ΔΕΝ υπάρχει πειθαρχία στα σχολεία-είπαμε να υπάρξει γνώση. Έγινε κι αυτή πληροφορία και θυμηθήκαμε τον Έλιοτ: «Που είναι η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση; Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στις πληροφορίες;». Καλά να’ ναι η σοφία του κομπιούτερ που την πήραμε για δικιά μας συμπληρώνουμε ‘μείς. Με το «σύστημα» να επιμένει και την κοινωνία να περιμένει. Για μορφωμένους πολίτες και ικανούς επιστήμονες.
ΜΕ τι σχολείο και διαδικασία; «Οι άνθρωποι γεννιούνται αμαθείς κι όχι ανόητοι. Γίνονται ανόητοι μέσω της εκπαίδευσης»(Bertrand Russell, Βρετανός μαθηματικός και... φιλόσοφος, 1872-1970). Με τη σύγχρονη δασκάλα βιαστική για το κουδούνι, τον (μέσο) δάσκαλο επαγγελματία κολλημένο στο ωράριο και στα «ήσσονα», τον καθηγητή-μαθητέμπορα να διαφημίζει την πραμάτεια του στο σχολείο και να μαδάει τον γονιό, με ιδιαίτερο στο σπίτι. Κι ύστερα; Όλοι…μαζί στις «Πανελλαδικές» για θέματα «βατά» κι αλίμονο να αστοχήσει ο θεματικά υπεύθυνος. Θ’ ανάψουν τα πεζοδρόμια, κι οι μάνες, μεταμορφωμένες σε γνώστη και επιστήμονα, θα του σιάξουν τη γραβάτα.
ΜΕ αυτήν την «κατάρτιση», με το άγχος και το μυαλό να μην ξεκολλάει απ’ τα αποστηθισμένα του «προσήλθε στις εξετάσεις» ο μαθητής/μαθήτρια-είναι ο τελευταίος που φταίει για την κατάντια της εκπαίδευσης. Για τ’ αποτελέσματα, «εισαγωγικά» στον επόμενο ναό της γνώση, άλλης βαθμίδας και δεδομένων.
ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ την Πολιτεία «τολμηρή». Το κακό συνεχίζεται και τα εννιάρια (βαθμός πρόσβασης) μπάζουν στα ΑΕΙ και τα τεσσάρια (4) σε ΤΕΙ. Εδώ σταματάμε με την λυκειακή εκπαιδευτική διαδικασία και πάμε στα πανεπιστημιακά. Στο πανεπιστήμιο ως υποδοχέα της «μόρφωσης» που υποχρεούται να τη γιγαντώσει. Για να εμπλουτίσει την κοινωνία με μορφωμένους πολίτες, την τεχνολογία με ικανούς και την επιστήμη με λειτουργούς και ερευνητές.
ΠΑΡΕ, λοιπόν, τη θέση του πανεπιστημιακού δασκάλου και το πρόβλημα σε επίπεδο ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Να «χτίσεις» σε έδαφος σαθρό, χωρίς θεμέλια και υποδομή; Να φτιάξεις επιστήμονα τον εθισμένο στην…ηδονή (για δυστυχία πρόκειται) της απομνημόνευσης ή να συνεχίσεις ξεκινώντας απ’ την αρχή;
ΚΑΙ από πειθαρχία και συνέπεια φοιτητική πού να την ψάξεις; Στα αμφιθέατρα της κομματικής διαπάλης με τη φοιτήτρια σταυροπόδι στο τραπέζι; Στη νοικιασμένη γκαρσονιέρα του συνταξιούχου που θα την παρατήσει ερείπιο και με απλήρωτους λογαριασμούς; (Μιλάμε για τους λίγους κι ας μας συγχωρήσουν οι υπόλοιποι, που ξέρουν τι θέλουν και πού πάνε).
ΜΕ τα 4/άρια και 9/άρια (κάποτε και με 3/άρια για λόγους…προεκλογικούς) δεν φτιάχνεις επιστήμονες και…τζάμπα η επένδυση. Γι αυτό, απόκλεισε από νωρίς όποιον δεν θέλει, λιγόστεψε τον αριθμό των εισαγόμενων και αύξησε την ποιότητα ανεβάζοντας τον πήχη. Δώσε στα πανεπιστήμια αυτό που ορίζει ο όρος και ας ξεσηκωθούν και οι πέτρες.
Kafeneio
ΔΕΝ υπάρχει πειθαρχία στα σχολεία-είπαμε να υπάρξει γνώση. Έγινε κι αυτή πληροφορία και θυμηθήκαμε τον Έλιοτ: «Που είναι η σοφία που χάσαμε μέσα στη γνώση; Πού είναι η γνώση που χάσαμε μέσα στις πληροφορίες;». Καλά να’ ναι η σοφία του κομπιούτερ που την πήραμε για δικιά μας συμπληρώνουμε ‘μείς. Με το «σύστημα» να επιμένει και την κοινωνία να περιμένει. Για μορφωμένους πολίτες και ικανούς επιστήμονες.
ΜΕ τι σχολείο και διαδικασία; «Οι άνθρωποι γεννιούνται αμαθείς κι όχι ανόητοι. Γίνονται ανόητοι μέσω της εκπαίδευσης»(Bertrand Russell, Βρετανός μαθηματικός και... φιλόσοφος, 1872-1970). Με τη σύγχρονη δασκάλα βιαστική για το κουδούνι, τον (μέσο) δάσκαλο επαγγελματία κολλημένο στο ωράριο και στα «ήσσονα», τον καθηγητή-μαθητέμπορα να διαφημίζει την πραμάτεια του στο σχολείο και να μαδάει τον γονιό, με ιδιαίτερο στο σπίτι. Κι ύστερα; Όλοι…μαζί στις «Πανελλαδικές» για θέματα «βατά» κι αλίμονο να αστοχήσει ο θεματικά υπεύθυνος. Θ’ ανάψουν τα πεζοδρόμια, κι οι μάνες, μεταμορφωμένες σε γνώστη και επιστήμονα, θα του σιάξουν τη γραβάτα.
ΜΕ αυτήν την «κατάρτιση», με το άγχος και το μυαλό να μην ξεκολλάει απ’ τα αποστηθισμένα του «προσήλθε στις εξετάσεις» ο μαθητής/μαθήτρια-είναι ο τελευταίος που φταίει για την κατάντια της εκπαίδευσης. Για τ’ αποτελέσματα, «εισαγωγικά» στον επόμενο ναό της γνώση, άλλης βαθμίδας και δεδομένων.
ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ την Πολιτεία «τολμηρή». Το κακό συνεχίζεται και τα εννιάρια (βαθμός πρόσβασης) μπάζουν στα ΑΕΙ και τα τεσσάρια (4) σε ΤΕΙ. Εδώ σταματάμε με την λυκειακή εκπαιδευτική διαδικασία και πάμε στα πανεπιστημιακά. Στο πανεπιστήμιο ως υποδοχέα της «μόρφωσης» που υποχρεούται να τη γιγαντώσει. Για να εμπλουτίσει την κοινωνία με μορφωμένους πολίτες, την τεχνολογία με ικανούς και την επιστήμη με λειτουργούς και ερευνητές.
ΠΑΡΕ, λοιπόν, τη θέση του πανεπιστημιακού δασκάλου και το πρόβλημα σε επίπεδο ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Να «χτίσεις» σε έδαφος σαθρό, χωρίς θεμέλια και υποδομή; Να φτιάξεις επιστήμονα τον εθισμένο στην…ηδονή (για δυστυχία πρόκειται) της απομνημόνευσης ή να συνεχίσεις ξεκινώντας απ’ την αρχή;
ΚΑΙ από πειθαρχία και συνέπεια φοιτητική πού να την ψάξεις; Στα αμφιθέατρα της κομματικής διαπάλης με τη φοιτήτρια σταυροπόδι στο τραπέζι; Στη νοικιασμένη γκαρσονιέρα του συνταξιούχου που θα την παρατήσει ερείπιο και με απλήρωτους λογαριασμούς; (Μιλάμε για τους λίγους κι ας μας συγχωρήσουν οι υπόλοιποι, που ξέρουν τι θέλουν και πού πάνε).
ΜΕ τα 4/άρια και 9/άρια (κάποτε και με 3/άρια για λόγους…προεκλογικούς) δεν φτιάχνεις επιστήμονες και…τζάμπα η επένδυση. Γι αυτό, απόκλεισε από νωρίς όποιον δεν θέλει, λιγόστεψε τον αριθμό των εισαγόμενων και αύξησε την ποιότητα ανεβάζοντας τον πήχη. Δώσε στα πανεπιστήμια αυτό που ορίζει ο όρος και ας ξεσηκωθούν και οι πέτρες.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Aφιερωμένο" στον Λούλη...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ν. Αφρική: 30 νεκροί από σύγκρουση τρένου με φορτηγό
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
