Μια ενδιαφέρουσα παράμετρος της σύγκρουσης στη Συρία αρχίζει και έρχεται όλο και πιο έντονα στο φως της δημοσιότητας. Αυτή αφορά στα οικονομικά του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, τα οποία γίνονται ολοένα και πιο δύσκολα εξ αιτίας των οικονομικών κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στο καθεστώς.
Τα έσοδα του καθεστώτος από το πετρέλαιο έχουν σχεδόν μηδενιστεί, αφού το 90% της παραγωγής κατευθυνόταν προς την Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία συμμετέχει στις κυρώσεις. Η κατάσταση είναι φυσικό να έχει καταστρέψει τον τουριστικό τομέα, ενώ και ο γενικότερος τομέας του εμπορίου δεν φέρνει πλέον έσοδα.
Το καθεστώς δεν έχει άλλη επιλογή πλην της μαζικής τύπωσης χρήματος, τακτική η οποία όμως έχει οδηγήσει σε εκτόξευση του πληθωρισμού ο οποίος κινείται πλέον με ρυθμό 30%. Η βοήθεια από το Ιράν έχει επίσης πεπερασμένη διάρκεια, αφού και το καθεστώς της Τεχεράνης δεν βρίσκεται οικονομικά και στην καλύτερή του κατάσταση. Τόσο οι κυρώσεις, όσο και η γενικά αποτυχημένη οικονομική πολιτική του καθεστώτος των μουλάδων και ιδίως του προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ, έχουν οδηγήσει και το Ιράν σε οικονομικό αδιέξοδο.
Το χρήμα καθορίζει ενίοτε όμως και την πίστη στο καθεστώς μελών των ενόπλων δυνάμεων, αφού στρατιώτες φέρονται να παραμένουν στα σπίτια τους αφού δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να εγκαταλείψουν τη χώρα. Το καθεστώς, παρότι γνωρίζει το πρόβλημα, επιλέγει να επιχειρήσει την έμμεση εξαγορά της ουδετερότητάς τους μέσω της συνέχισης καταβολής μισθών και επιδομάτων…
Η ραγδαία επιδεινούμενη κατάσταση στη Συρία πιθανότατα εξηγεί και την έλλειψη βιασύνης των χωρών που επιθυμούν την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ να αναληφθεί στρατιωτική δράση, αφού εκτιμάται ότι ο χρόνος λειτουργεί προς όφελός τους με αιχμή πάντα τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες οι οποίοι φέρονται πλέον να ετοιμάζουν επίθεση στην πρωτεύουσα Δαμασκό…
Πηγή
kostasxan.blogspot.com
