2012-07-15 18:22:54
του Αντώνη Καρακούση
Η μετρολαγνεία τρελαίνει και ακινητοποιεί τους πάντες.
Αυτός ο, σχεδόν μόνιμος, τα τελευταία τρία χρόνια, εγκλωβισμός της ελληνικής πολιτικής μεταξύ τρόικας, δανειστών και εταίρων έχει αποδιοργανώσει τους πάντες.
Αφαιρεί συνεχώς πολιτικό κεφάλαιο από τις δυνάμεις που διαβουλεύονται μαζί τους και προσθέτει δυνατότητες επιρροής στα άκρα του πολιτικού τόξου.
Αν δεν δοθεί οριστικό τέλος σ' αυτή τη φθοροποιό και ολέθρια, όπως έχει αποδειχθεί, ετεροβαρή σχέση μεταξύ των αστικών δυνάμεων και των παραγόντων της διεθνούς βοήθειας, οι κοινωνικές εντάσεις θα γενικευθούν γρήγορα και οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι τα παλαιά κόμματα τείνουν να ξοδέψουν σχεδόν όλο το ιστορικό πολιτικό κεφάλαιο που διέθεταν.
Αν παραμείνουν σ' αυτόν τον ολέθριο εναγκαλισμό με την τρόικα και αναλωθούν σε μια διαρκή διαπραγμάτευση μέτρων, ισοδυνάμων ή μη, θα τελειώσουν οριστικά και αμετάκλητα. Θα παραδώσουν τους ψηφοφόρους στον κ. Τσίπρα από τη μία και στους κκ. Καμμένο και Μιχαλολιάκο από την άλλη.
Για τη Νέα Δημοκρατία, το ΠαΣοΚ, τη ΔΗΜΑΡ και τις άστεγες ακόμη δυνάμεις του φιλελεύθερου και του ριζοσπαστικού Κέντρου, το κρίσιμο είναι να βάλουν ένα τέλος στο «μαρτύριο» της διαπραγμάτευσης με δανειστές και εταίρους. Να κλείσει επιτέλους αυτό το κεφάλαιο και να αφοσιωθούν στα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Που δεν είναι άλλα απ' αυτά της ανασύστασης του παραγωγικού μοντέλου, της αναγέννησης της παραγωγής και της ένταξης των νέων, που σήμερα «σαπίζουν» στα σκαλιά της ανεργίας και του περιθωρίου, στην παραγωγική διαδικασία.
Μόνο έτσι τα παλαιά κόμματα, επανασυνδεόμενα με την ελληνική κοινωνία, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν νέους δεσμούς μαζί της, ικανούς να συσσωρεύουν καινούργιο πολιτικό κεφάλαιο, το μόνο που μπορεί να τα κρατήσει μάχιμα και ζωντανά στο πολιτικό παιχνίδι.
Αλλιώς, σύντομα θα μας αποχαιρετήσουν, και εμάς και την Αλεξάνδρεια. Νομοτελειακά θα τεθούν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και θα παραδώσουν τη χώρα σε μια σύγκρουση μεταξύ μιας κινηματικής Αριστεράς και μιας εθνολαϊκής Δεξιάς, που έρχεται από το μακρινό παρελθόν και συνοδεύεται από τις χειρότερες ιστορικές εμπειρίες του ελληνικού έθνους.
πηγη:tovima
Η μετρολαγνεία τρελαίνει και ακινητοποιεί τους πάντες.
Αυτός ο, σχεδόν μόνιμος, τα τελευταία τρία χρόνια, εγκλωβισμός της ελληνικής πολιτικής μεταξύ τρόικας, δανειστών και εταίρων έχει αποδιοργανώσει τους πάντες.
Αφαιρεί συνεχώς πολιτικό κεφάλαιο από τις δυνάμεις που διαβουλεύονται μαζί τους και προσθέτει δυνατότητες επιρροής στα άκρα του πολιτικού τόξου.
Αν δεν δοθεί οριστικό τέλος σ' αυτή τη φθοροποιό και ολέθρια, όπως έχει αποδειχθεί, ετεροβαρή σχέση μεταξύ των αστικών δυνάμεων και των παραγόντων της διεθνούς βοήθειας, οι κοινωνικές εντάσεις θα γενικευθούν γρήγορα και οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι τα παλαιά κόμματα τείνουν να ξοδέψουν σχεδόν όλο το ιστορικό πολιτικό κεφάλαιο που διέθεταν.
Αν παραμείνουν σ' αυτόν τον ολέθριο εναγκαλισμό με την τρόικα και αναλωθούν σε μια διαρκή διαπραγμάτευση μέτρων, ισοδυνάμων ή μη, θα τελειώσουν οριστικά και αμετάκλητα. Θα παραδώσουν τους ψηφοφόρους στον κ. Τσίπρα από τη μία και στους κκ. Καμμένο και Μιχαλολιάκο από την άλλη.
Για τη Νέα Δημοκρατία, το ΠαΣοΚ, τη ΔΗΜΑΡ και τις άστεγες ακόμη δυνάμεις του φιλελεύθερου και του ριζοσπαστικού Κέντρου, το κρίσιμο είναι να βάλουν ένα τέλος στο «μαρτύριο» της διαπραγμάτευσης με δανειστές και εταίρους. Να κλείσει επιτέλους αυτό το κεφάλαιο και να αφοσιωθούν στα πραγματικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Που δεν είναι άλλα απ' αυτά της ανασύστασης του παραγωγικού μοντέλου, της αναγέννησης της παραγωγής και της ένταξης των νέων, που σήμερα «σαπίζουν» στα σκαλιά της ανεργίας και του περιθωρίου, στην παραγωγική διαδικασία.
Μόνο έτσι τα παλαιά κόμματα, επανασυνδεόμενα με την ελληνική κοινωνία, θα μπορέσουν να δημιουργήσουν νέους δεσμούς μαζί της, ικανούς να συσσωρεύουν καινούργιο πολιτικό κεφάλαιο, το μόνο που μπορεί να τα κρατήσει μάχιμα και ζωντανά στο πολιτικό παιχνίδι.
Αλλιώς, σύντομα θα μας αποχαιρετήσουν, και εμάς και την Αλεξάνδρεια. Νομοτελειακά θα τεθούν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και θα παραδώσουν τη χώρα σε μια σύγκρουση μεταξύ μιας κινηματικής Αριστεράς και μιας εθνολαϊκής Δεξιάς, που έρχεται από το μακρινό παρελθόν και συνοδεύεται από τις χειρότερες ιστορικές εμπειρίες του ελληνικού έθνους.
πηγη:tovima
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Συγκρουσεις επιχειρηματιών για τις πρώτες αποκρατικοποιήσεις.
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μαχαίρι στις διπλές συντάξεις βάζει η κυβέρνηση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
