2012-03-15 20:33:04
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Έναχρόνο πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έγραφε ο MaxHorkheimer, «στον ύστερο καπιταλισμό, οι λαοίμεταμορφώνονται αρχικά σε αποδέκτες κοινωνικών παροχών και ύστερα σε πειθαρχημένεςμάζες οπαδών. Οι αντιφάσεις τηςτεχνολογικής προόδου και η κυριαρχία του οικονομικού φιλελευθερισμού, έχουνπροκαλέσει μια διαρκή οικονομική κρίση, ενώ οι διανοούμενοι, που φαινομενικάαντιτίθενται στην ολοκληρωτική ιδεολογία, εξυμνούν ακριβώς εκείνες τιςκαταστάσεις στις ... οποίες οφείλεται η έλευσή της, δαιμονοποιώντας τις θεωρίες πουαποκαλύπτουν τις κρυφές ρίζες της, σαν συνωμοσιολογικές θεωρίες». Ηλεγόμενη διανόηση, αρνείται σήμερα να δεχτεί, πως το σύγχρονο ολοκληρωτικό(φασιστικό) καθεστώς, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το προηγούμενο καπιταλιστικόκαθεστώς δίχως τις αναστολές του. Ησημερινή οικονομική πολιτική, έχει καταστρέψει πλέον το μύθο της αρμονίας τηςαγοράς αλλά και της αρμονίας των συμφερόντων μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου,δείχνοντας, ότι η νεοφιλελεύθερη οικονομία αναπαράγει τις σχέσεις κυριαρχίαςμέσω των «Ελευθέρων Συμβολαίων», πουεπιβάλλονται εκβιαστικά από το πλέγμα των κυρίαρχων οικονομικοπολιτικών δυνάμεων.Η οικονομία σήμερα, υπάρχει για να υπηρετεί το κέρδος και μόνο το κέρδος καιγια να επεκτείνει την κυριαρχία του κεφαλαίου πάνω στην ανθρώπινη εργασία
. «Ηπείνα από μόνη της», έγραφε ο Horkheimer, «δεν είναι λόγοςγια την παραγωγή καταναλωτικών αγαθών. Το να παράγει κάποιος για ναικανοποιήσει επιτακτικές ανάγκες για τις μάζες των ανέργων, θα αντέβαινε στουςνόμους της οικονομίας, όσο και της θρησκείας, που στηρίζουν από κοινού το δόγμα:Οποιος δεν εργάζεται δεν πρέπει να τρώει»( βλέπε Β΄ Επιστολή Παύλου ΠροςΘεσσαλονικείς 3:10).«Τοίδιο συμφέρον» έλεγε ο Πλάτων, «διασπά την κοινωνία ενώ το κοινό συμφέρον τηνσυνδέει» και σήμερα, περισσότερο από πριν, το ίδιο συμφέρον μιας κοινωνικήςομάδας, εκείνης του κεφαλαίου (εργοδοσίας), αντιμάχεται το κοινό συμφέρον,θέλοντας με την συμπαράσταση του κράτους της να καθυποτάξει την συντριπτικήπλειονότητα της κοινωνίας, επιβάλλοντας τη βούλησή της. Σ’ αυτό το παιχνίδιεξουσίας, έχει βρει, με το αζημίωτο βεβαίως, συμπαραστάτης της τη «διανόηση τωνΜέσων», η οποία φροντίζει, ώστε οι εργαζόμενοι νεόδουλοι να μη χρειάζεται ναέχουν εξωτερικούς επιτηρητές και δεσμοφύλακες, οι οποίοι κοστίζουν, αλλά ναέχουν δεσμοφύλακα την ίδια τους τη συνείδηση, διότι όπως έλεγε ο Καντ «η εισαγόμενηεσωτερική ηθική είναι ανίκανη να διαμαρτυρηθεί εναντίον του εαυτού της». Δημιουργώνταςσυνειδήσεις δούλων, εξασφαλίζει την εξουσία των αφεντικών της πάνω στονεργαζόμενο λαό και εν τέλει τη δική της εύνοια.
Kafeneio
Έναχρόνο πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έγραφε ο MaxHorkheimer, «στον ύστερο καπιταλισμό, οι λαοίμεταμορφώνονται αρχικά σε αποδέκτες κοινωνικών παροχών και ύστερα σε πειθαρχημένεςμάζες οπαδών. Οι αντιφάσεις τηςτεχνολογικής προόδου και η κυριαρχία του οικονομικού φιλελευθερισμού, έχουνπροκαλέσει μια διαρκή οικονομική κρίση, ενώ οι διανοούμενοι, που φαινομενικάαντιτίθενται στην ολοκληρωτική ιδεολογία, εξυμνούν ακριβώς εκείνες τιςκαταστάσεις στις ... οποίες οφείλεται η έλευσή της, δαιμονοποιώντας τις θεωρίες πουαποκαλύπτουν τις κρυφές ρίζες της, σαν συνωμοσιολογικές θεωρίες». Ηλεγόμενη διανόηση, αρνείται σήμερα να δεχτεί, πως το σύγχρονο ολοκληρωτικό(φασιστικό) καθεστώς, δεν είναι τίποτα άλλο παρά το προηγούμενο καπιταλιστικόκαθεστώς δίχως τις αναστολές του. Ησημερινή οικονομική πολιτική, έχει καταστρέψει πλέον το μύθο της αρμονίας τηςαγοράς αλλά και της αρμονίας των συμφερόντων μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου,δείχνοντας, ότι η νεοφιλελεύθερη οικονομία αναπαράγει τις σχέσεις κυριαρχίαςμέσω των «Ελευθέρων Συμβολαίων», πουεπιβάλλονται εκβιαστικά από το πλέγμα των κυρίαρχων οικονομικοπολιτικών δυνάμεων.Η οικονομία σήμερα, υπάρχει για να υπηρετεί το κέρδος και μόνο το κέρδος καιγια να επεκτείνει την κυριαρχία του κεφαλαίου πάνω στην ανθρώπινη εργασία
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το μεγαλύτερο Party του πλανήτη στο Βουκουρέστι!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
