2012-07-16 16:45:32
Προσπάθεια προσέγγισης του συστήματος Ερντογάν με τους Κούρδους αντάρτες,αλλά και “νερό στο κρασί” των ισλαμιστών στη σύγκρουσή του με τους στρατηγούς, διαπιστώνει σε ανάλυσή του το αμερικανικό think tank Stratfor.
Οι συγκρούσεις με τους Κούρδους αντάρτες συνεχίζονται προκαλώντας σημαντικές απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις και εξίσου μεγάλα πλήγματα στη κυβέρνηση Ερντογάν, αφού η κοινή γνώμη έχει αρχίσει πια να αμφιβάλει για τις “ανίκητες” ΕΔ που τους έλεγαν ότι είχαν.
Γι΄ αυτό και η κυβέρνηση Ερντογάν φαίνεται ότι επιχειρεί να αλλάξει τακτική και να βρει “τρόπους συνδιαλλαγής”, όπως γράφει το Strtatfor.
Διαβάστε περισσότερα Τα “σημάδια” αυτής της προσπάθειας, σύμφωνα με την ανάλυση ήταν η κατάργηση των Ειδικών Δικαστηρίων τα οποία το καθεστώς Ερντογάν είχε δημιουργήσει για να δικάζει Κούρδους αλλά και τους Τούρκους στρατιωτικούς που έχει συλλάβει και φυλακίσει. Το Stratfor εκτιμά ότι αυτή η κίνηση ήταν “μια χειρονομία συμφιλίωσης προς τους Κούρδους αλλά και το στρατό”.
“Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Το Ισλαμικών καταβολών κόμμα προσπαθεί να “διαχειριστεί” την Τουρκία μ’ ένα κοινοβουλευτικό πολιτικό προεδρικό σύστημα την ίδια ώρα που προσπαθεί να διαχειριστεί μια μετάβαση στην ηγεσία του”,υποστηρίζει το Stratfor.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει για χρόνια “δουλέψει” για την οικοδόμηση της οικονομίας της Τουρκίας αλλά και για τον έλεγχο της εξουσίας του στρατού. Το κόμμα έχει, επίσης, στο παρελθόν προσπαθήσει να ανοίξει διάλογο για την αντιμετώπιση των εντάσεων με τους Κούρδους. Αλλά ακόμη και αν αντιμετωπιστούν τα θέματα αυτά, η Άγκυρα δεν θα μπορέσει να επικεντρωθεί στις περιφερειακές φιλοδοξίες της μέχρι το κυβερνών κόμμα να επιλύσει το θέμα της ηγεσίας της”, αναφέρει και προσθέτει:
“Η κρίση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει τις ρίζες του στην καταγωγή του. Για περισσότερα από 100 χρόνια, η Τουρκία είχε προβλήματα είτε από το στρατό είτε από την αδυναμία των κυβερνήσεων συνασπισμού.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ιδρύθηκε ως συνασπισμός των ισλαμιστών, πραγματιστών, ρεφορμιστών, κεντρώων και συντηρητικών,περιλαμβάνοντας ακόμα και ένα μεγάλο μέρος του αριστερού-φιλελεύθερου κίνηματος της Τουρκίας.Στάθηκε απέναντι στον ισχυρό στρατό.
Από την αρχή, το κόμμα ήταν σε θέση να οικοδομήσει μια ευρεία βάση υποστήριξης, αξιοποιώντας την αυξανόμενη οικονομική επιρροή του στο νέο επιχειρηματικό κατεστημένο αλλά και στην κοινωνικά συντηρητική Ανατολία ως δύναμη ενάντια στην παλιά οικονομική και πολιτιστική ελίτ της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας.
Τώρα, το κυβερνών κόμμα αντιμετωπίζει μια “αλλαγή γενεών”. Σύμφωνα με το καταστατικό του , τα μέλη του δεν μπορούν να έχουν περισσότερες από τρεις συνεχόμενες θητείες στη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι 73 μέλη του κόμματος - συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν,του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ ‘Αριντς, του αναπληρωτή πρωθυπουργού υπεύθυνου για την οικονομία Αλί Μπαμπατζάν - δεν είναι “επιλέξιμοι” για επανεκλογή το 2015. Χάνοντας τόσα πολλά ηγετικά στελέχη από το κοινοβούλιο το πλήγμα για το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, θα είναι μεγάλο.
Πλήθος νέων πολιτικών έρχονται και πιθανόν να δημιουργήσουν μια σειρά από προβλήματα, στη συνεκτικότητα του κόμματος, στη συνεργασία και στο συντονισμό, στην ηγεσία για να μην αναφέρουμε τη συνεργασία με τη πιθανή προεδρία Ερντογάν.
Ένας τρόπος, που η κυβέρνηση ελπίζει να διαχειριστεί τη μετάβαση της ηγεσίας είναι να διατηρήσει έναν ορισμένο αριθμό σημερινών βασικών ανώτερων στελέχων σε ηγετικούς ρόλους.
Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να μετατρέψει το σημερινό κοινοβουλευτικό σύστημα - στον οποίο οι αρμοδιότητες του προέδρου είναι σε μεγάλο βαθμό “εθιμοτυπικές” - σε ένα σύστημα που να δίνει στον πρόεδρο πραγματικές εξουσίες και να μειώνει το ρόλο του πρωθυπουργού. Ο Ερντογάν θα μπορούσε στη συνέχεια να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος και να φτιάξει ένα υπουργικό συμβούλιο από ένα μίγμα νεότερων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος στο κοινοβούλιο με παλαιούς πολιτικούς που έχουν ήδη τρεις θητείες στο κοινοβούλιο και δεν μπορούν να επανεκλεγούν.
Για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, ο Ερντογάν θα πρέπει να πάρει είτε πλειοψηφία δύο τρίτων στο κοινοβούλιο ή να θέσει το θέμα σε ένα εθνικό δημοψήφισμα. Και οι δύο επιλογές παρουσιάζουν σημαντικές προκλήσεις.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κατέχει 327 έδρες στο κοινοβούλιο. Χρειάζεται 366 ψήφους για την τροποποίηση του συντάγματος. Για να πάρει τις 39 ψήφους που θα λείπουν, το κόμμα θα χρειαστεί υποστήριξη από ένα ή περισσότερα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο. Τα τρία βασικά κόμματα της αντιπολίτευσης - το κοσμικό Ρεπουμπλικανικό εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα (135 έδρες), το Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης (52 έδρες) και το φιλοκουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (35 έδρες) - όλοι φοβούνται ένα προεδρικό σύστημα και μια δεκαετή μακρά προεδρία Ερντογάν.
Εάν ο Ερντογάν διαχειριστεί με επιτυχία μια αλλαγή σε ένα προεδρικό σύστημα, θα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2015. Αν κερδίσει, θα μπορούσε να έχει μια πενταετή θητεία και στη συνέχεια,με μια επανεκλογή θα φθάσει μέχρι το 2025.
Ο Ερντογάν είναι πρωθυπουργός από το 2003, και αν έχει και δύο προεδρικές νίκες θα σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα είναι στο τιμόνι της τουρκικής πολιτικής, για 22 χρόνια.
Η άλλη επιλογή είναι ένα συνταγματικό δημοψήφισμα. Προκειμένου να λάβει την τροποποίηση σε εθνικό δημοψήφισμα, το κόμμα του Ερντογάν θα χρειαστεί μόνο τα τρία πέμπτα της πλειοψηφίας.
Ένα από τα πρώτα μέτρα που είναι αναγκαίο για να αλλάξει ένα προεδρικό σύστημα είναι μια αλλαγή στα όρια της προεδρικής θητείας.
Αλλά ο Ερντογάν φλερτάρει ήδη με την αντιπολίτευση. Στις 6 Ιουνίου, συναντήθηκε με τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τον ηγέτη του Κόμματος του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, στην Άγκυρα. Οι δύο συμφώνησαν να συστήσουν μια κοινή επιτροπή για την αντιμετώπιση του κουρδικού ζητήματος.
Το Κόμμα του Κιλιτσντάρογλου αντιτίθεται πλήρως το μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος και γνωρίζει πολύ καλά τις προεδρικές φιλοδοξίες του Ερντογάν. Τι μπορεί να προσφέρει ο Ερντογάν στο κόμμα της αντιπολίτευσης, σε αντάλλαγμα για την υποστήριξη στο δημοψήφισμα; Μένει να δούμε. Ότι το Κόμμα του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος έχει ενώσει τις δυνάμεις του με τον Ερντογάν για το κουρδικό ζήτημα δείχνει ότι οι συμβιβασμοί είναι πιθανοί. Ωστόσο,το άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης - το Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης - αρνήθηκε να μπει σε συζήτηση”.
“Άνοιγμα προς τους Κούρδους”
Σύμφωνα με την ανάλυση του Stratfor “ο πρωθυπουργός έχει έλθει σε επαφή με Κούρδους ηγέτες . Στις 12 Ιουνίου, ανακοίνωσε ότι η κουρδική γλώσσα θα μπορούσε να γίνει γλώσσα επιλογής στα δημόσια σχολεία - μια μικρή αλλά συμβολική αναγνώριση του κουρδικού πολιτισμού και της ταυτότητάς τους”.
Στις 30 Ιουνίου, ο Ερντογάν συναντήθηκε για πάνω από μια ώρα με τη Leyla Zana,Κούρδα βουλευτίνα η οποία έχει περάσει 10 χρόνια στη φυλακή . Τόσο πριν όσο και μετά τη συνάντηση, εξέφρασε την υποστήριξή της για τις πρωτοβουλίες του Ερντογάν για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος, λέγοντας ότι έχει εμπιστοσύνη στον πρωθυπουργό και ζητώντας την επανάληψη των διαπραγματεύσεων με Κούρδους μαχητές. Σε απάντηση, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, την επέκρινε.
Η συνάντηση αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Ερντογάν να τα βρει με των ηγεσία των Κούρδων, ενώ “διαιρώντας” τους Κούρδους πολιτικά, υπονομεύει το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης δεν θα επιλύσει το κουρδικό ζήτημα σύντομα, αλλά η “διάλυση” του μηχανισμού υποστήριξης των Κούρδων μαχητών θα συμβάλλει στην υπονόμευση των αγωνιστών.
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=16207
Οι συγκρούσεις με τους Κούρδους αντάρτες συνεχίζονται προκαλώντας σημαντικές απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις και εξίσου μεγάλα πλήγματα στη κυβέρνηση Ερντογάν, αφού η κοινή γνώμη έχει αρχίσει πια να αμφιβάλει για τις “ανίκητες” ΕΔ που τους έλεγαν ότι είχαν.
Γι΄ αυτό και η κυβέρνηση Ερντογάν φαίνεται ότι επιχειρεί να αλλάξει τακτική και να βρει “τρόπους συνδιαλλαγής”, όπως γράφει το Strtatfor.
Διαβάστε περισσότερα Τα “σημάδια” αυτής της προσπάθειας, σύμφωνα με την ανάλυση ήταν η κατάργηση των Ειδικών Δικαστηρίων τα οποία το καθεστώς Ερντογάν είχε δημιουργήσει για να δικάζει Κούρδους αλλά και τους Τούρκους στρατιωτικούς που έχει συλλάβει και φυλακίσει. Το Stratfor εκτιμά ότι αυτή η κίνηση ήταν “μια χειρονομία συμφιλίωσης προς τους Κούρδους αλλά και το στρατό”.
“Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης βρίσκεται σε μια ιστορική καμπή. Το Ισλαμικών καταβολών κόμμα προσπαθεί να “διαχειριστεί” την Τουρκία μ’ ένα κοινοβουλευτικό πολιτικό προεδρικό σύστημα την ίδια ώρα που προσπαθεί να διαχειριστεί μια μετάβαση στην ηγεσία του”,υποστηρίζει το Stratfor.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει για χρόνια “δουλέψει” για την οικοδόμηση της οικονομίας της Τουρκίας αλλά και για τον έλεγχο της εξουσίας του στρατού. Το κόμμα έχει, επίσης, στο παρελθόν προσπαθήσει να ανοίξει διάλογο για την αντιμετώπιση των εντάσεων με τους Κούρδους. Αλλά ακόμη και αν αντιμετωπιστούν τα θέματα αυτά, η Άγκυρα δεν θα μπορέσει να επικεντρωθεί στις περιφερειακές φιλοδοξίες της μέχρι το κυβερνών κόμμα να επιλύσει το θέμα της ηγεσίας της”, αναφέρει και προσθέτει:
“Η κρίση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έχει τις ρίζες του στην καταγωγή του. Για περισσότερα από 100 χρόνια, η Τουρκία είχε προβλήματα είτε από το στρατό είτε από την αδυναμία των κυβερνήσεων συνασπισμού.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης ιδρύθηκε ως συνασπισμός των ισλαμιστών, πραγματιστών, ρεφορμιστών, κεντρώων και συντηρητικών,περιλαμβάνοντας ακόμα και ένα μεγάλο μέρος του αριστερού-φιλελεύθερου κίνηματος της Τουρκίας.Στάθηκε απέναντι στον ισχυρό στρατό.
Από την αρχή, το κόμμα ήταν σε θέση να οικοδομήσει μια ευρεία βάση υποστήριξης, αξιοποιώντας την αυξανόμενη οικονομική επιρροή του στο νέο επιχειρηματικό κατεστημένο αλλά και στην κοινωνικά συντηρητική Ανατολία ως δύναμη ενάντια στην παλιά οικονομική και πολιτιστική ελίτ της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας.
Τώρα, το κυβερνών κόμμα αντιμετωπίζει μια “αλλαγή γενεών”. Σύμφωνα με το καταστατικό του , τα μέλη του δεν μπορούν να έχουν περισσότερες από τρεις συνεχόμενες θητείες στη Βουλή. Αυτό σημαίνει ότι 73 μέλη του κόμματος - συμπεριλαμβανομένου του Ερντογάν,του αντιπρόεδρου της κυβέρνησης Μπουλέντ ‘Αριντς, του αναπληρωτή πρωθυπουργού υπεύθυνου για την οικονομία Αλί Μπαμπατζάν - δεν είναι “επιλέξιμοι” για επανεκλογή το 2015. Χάνοντας τόσα πολλά ηγετικά στελέχη από το κοινοβούλιο το πλήγμα για το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, θα είναι μεγάλο.
Πλήθος νέων πολιτικών έρχονται και πιθανόν να δημιουργήσουν μια σειρά από προβλήματα, στη συνεκτικότητα του κόμματος, στη συνεργασία και στο συντονισμό, στην ηγεσία για να μην αναφέρουμε τη συνεργασία με τη πιθανή προεδρία Ερντογάν.
Ένας τρόπος, που η κυβέρνηση ελπίζει να διαχειριστεί τη μετάβαση της ηγεσίας είναι να διατηρήσει έναν ορισμένο αριθμό σημερινών βασικών ανώτερων στελέχων σε ηγετικούς ρόλους.
Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι να μετατρέψει το σημερινό κοινοβουλευτικό σύστημα - στον οποίο οι αρμοδιότητες του προέδρου είναι σε μεγάλο βαθμό “εθιμοτυπικές” - σε ένα σύστημα που να δίνει στον πρόεδρο πραγματικές εξουσίες και να μειώνει το ρόλο του πρωθυπουργού. Ο Ερντογάν θα μπορούσε στη συνέχεια να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος και να φτιάξει ένα υπουργικό συμβούλιο από ένα μίγμα νεότερων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος στο κοινοβούλιο με παλαιούς πολιτικούς που έχουν ήδη τρεις θητείες στο κοινοβούλιο και δεν μπορούν να επανεκλεγούν.
Για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, ο Ερντογάν θα πρέπει να πάρει είτε πλειοψηφία δύο τρίτων στο κοινοβούλιο ή να θέσει το θέμα σε ένα εθνικό δημοψήφισμα. Και οι δύο επιλογές παρουσιάζουν σημαντικές προκλήσεις.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης κατέχει 327 έδρες στο κοινοβούλιο. Χρειάζεται 366 ψήφους για την τροποποίηση του συντάγματος. Για να πάρει τις 39 ψήφους που θα λείπουν, το κόμμα θα χρειαστεί υποστήριξη από ένα ή περισσότερα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο. Τα τρία βασικά κόμματα της αντιπολίτευσης - το κοσμικό Ρεπουμπλικανικό εθνικιστικό Λαϊκό Κόμμα (135 έδρες), το Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης (52 έδρες) και το φιλοκουρδικό Κόμμα Ειρήνης και Δημοκρατίας (35 έδρες) - όλοι φοβούνται ένα προεδρικό σύστημα και μια δεκαετή μακρά προεδρία Ερντογάν.
Εάν ο Ερντογάν διαχειριστεί με επιτυχία μια αλλαγή σε ένα προεδρικό σύστημα, θα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος το 2015. Αν κερδίσει, θα μπορούσε να έχει μια πενταετή θητεία και στη συνέχεια,με μια επανεκλογή θα φθάσει μέχρι το 2025.
Ο Ερντογάν είναι πρωθυπουργός από το 2003, και αν έχει και δύο προεδρικές νίκες θα σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα είναι στο τιμόνι της τουρκικής πολιτικής, για 22 χρόνια.
Η άλλη επιλογή είναι ένα συνταγματικό δημοψήφισμα. Προκειμένου να λάβει την τροποποίηση σε εθνικό δημοψήφισμα, το κόμμα του Ερντογάν θα χρειαστεί μόνο τα τρία πέμπτα της πλειοψηφίας.
Ένα από τα πρώτα μέτρα που είναι αναγκαίο για να αλλάξει ένα προεδρικό σύστημα είναι μια αλλαγή στα όρια της προεδρικής θητείας.
Αλλά ο Ερντογάν φλερτάρει ήδη με την αντιπολίτευση. Στις 6 Ιουνίου, συναντήθηκε με τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τον ηγέτη του Κόμματος του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, στην Άγκυρα. Οι δύο συμφώνησαν να συστήσουν μια κοινή επιτροπή για την αντιμετώπιση του κουρδικού ζητήματος.
Το Κόμμα του Κιλιτσντάρογλου αντιτίθεται πλήρως το μετασχηματισμό του πολιτικού συστήματος και γνωρίζει πολύ καλά τις προεδρικές φιλοδοξίες του Ερντογάν. Τι μπορεί να προσφέρει ο Ερντογάν στο κόμμα της αντιπολίτευσης, σε αντάλλαγμα για την υποστήριξη στο δημοψήφισμα; Μένει να δούμε. Ότι το Κόμμα του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος έχει ενώσει τις δυνάμεις του με τον Ερντογάν για το κουρδικό ζήτημα δείχνει ότι οι συμβιβασμοί είναι πιθανοί. Ωστόσο,το άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης - το Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης - αρνήθηκε να μπει σε συζήτηση”.
“Άνοιγμα προς τους Κούρδους”
Σύμφωνα με την ανάλυση του Stratfor “ο πρωθυπουργός έχει έλθει σε επαφή με Κούρδους ηγέτες . Στις 12 Ιουνίου, ανακοίνωσε ότι η κουρδική γλώσσα θα μπορούσε να γίνει γλώσσα επιλογής στα δημόσια σχολεία - μια μικρή αλλά συμβολική αναγνώριση του κουρδικού πολιτισμού και της ταυτότητάς τους”.
Στις 30 Ιουνίου, ο Ερντογάν συναντήθηκε για πάνω από μια ώρα με τη Leyla Zana,Κούρδα βουλευτίνα η οποία έχει περάσει 10 χρόνια στη φυλακή . Τόσο πριν όσο και μετά τη συνάντηση, εξέφρασε την υποστήριξή της για τις πρωτοβουλίες του Ερντογάν για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος, λέγοντας ότι έχει εμπιστοσύνη στον πρωθυπουργό και ζητώντας την επανάληψη των διαπραγματεύσεων με Κούρδους μαχητές. Σε απάντηση, το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα, την επέκρινε.
Η συνάντηση αποτελεί μέρος της στρατηγικής του Ερντογάν να τα βρει με των ηγεσία των Κούρδων, ενώ “διαιρώντας” τους Κούρδους πολιτικά, υπονομεύει το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης δεν θα επιλύσει το κουρδικό ζήτημα σύντομα, αλλά η “διάλυση” του μηχανισμού υποστήριξης των Κούρδων μαχητών θα συμβάλλει στην υπονόμευση των αγωνιστών.
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=16207
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
