2012-07-30 10:30:47
του Κώστα Πικραμένου*
http://ekdotika.blogspot.com
Στην Ελλάδα ανέκαθεν ο δημόσιος λόγος ήταν πτωχός σε επιχειρήματα και τεκμηριωμένες απόψεις. Επικρατούσαν πάντοτε οι κοκορομαχίες, οι βερμπαλισμοί, οι γενικεύσεις και ο λαϊκισμός με τους εκάστοτε “δημοσιογράφους” να ρίχνουν “λάδι στη φωτιά” στο όνομα της τηλεθέασης Από την Κανέλη μέχρι τον Άδωνι και από το Γιακουμάτο μέχρι τον Ντινόπουλο (σ.σ για να αναφερθούμε στους σύγχρονους Εθνοπατέρες...) η δημόσια συζήτηση “πάτωσε” μέχρι να έρθει η σφαλιάρα του Κασιδιάρη και να περάσουμε στον αστερισμό του trash TV
Boύλα Παπαχρήστου
Η υπόθεση της αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι στην Ελλάδα η υποκρισία περισσεύει. Ενώ η χώρα ΔΕΝ διαθέτει σύγχρονο νομικό πλαίσιο ποινικοποίησης του ρατσιστικού λόγου (όπως αντιθέτως συμβαίνει στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες) εξαντλήσαμε την υποκριτική ευαισθησία μας στο σχόλιο της Παπαχρήστου στο twitter.
Προσοχή: H εν λόγω αθλήτρια θα παραπεμφθεί στο πειθαρχικό του ΣΕΓΑΣ αλλά όχι στην Τακτική Δικαιοσύνη. Δηλαδή θα κινηθεί μία διαδικασία πειθαρχικού χαρακτήρα χωρίς ποινικές συνέπειες. Ο ρατσιστικός λόγος της Παπαχρήστου θα κριθεί από τον ...ΣΕΓΑΣ και μόνο. Αν δεν ήταν αθλήτρια δε θα είχε ούτε πειθαρχικές συνέπειες!
σσ Πληροφορούμαι ότι επερώτηση στη Βουλή θα καταθέσει για το θέμα ...ο Κασιδιάρης. Τυχαίο;
Η απουσία νομικού πλαισίου που να ποινικοποιεί το ρατσιστικό λόγο δίνει το δικαίωμα στο Μιχαλολιάκο της ΧΑ και τους συν αυτώ να εκφράζονται ελεύθερα και να προπαγανδίζουν το μίσος και το ρατσισμό. Σε άλλες χώρες ο Αρχηγός της ΧΑ θα ήταν τρόφιμος του Κορυδαλλού...Όχι όμως στην Ελλάδα του 2012!
Αυτός είναι επίσης ο λόγος που οι πράκτορες του Προξενείου στη Κομοτηνή καλλιεργούν ελεύθερα τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό στα μουσουλμανικά χωριά της Θράκης και κανείς δεν τους αγγίζει ούτε ο τοπικός εισαγγελέας.
To σχέδιο νόμου Καστανίδη παρά τις υπερβολές του ουδέποτε ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή. Γιατί άραγε;
Μαρία Ρεπούση
Η Ρεπούση έχει γίνει δικαιώς “στόχος” από την εποχή της υπόθεσης του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού περί “του συνωστισμού στη προκυμαία της Σμύρνης”. H ίδια αναγνώρισε το λάθος της δημόσια στην εκπομπή “Φάκελοι” του ΣΚΑΙ. Προκάλεσε με την απαξιωτικού χαρακτήρα αποχώρηση της από το Κοινοβούλιο κατά την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τα θύματα της Ποντιακής γενοκτονίας. Η δικαιολογία που επικαλέστηκε είναι τουλάχιστον γελία για Πανεπιστημιακό λειτουργό...
Όσον αφορά όμως στις θέσεις της Ρεπούση για τον εκκλησιασμό των Ελληνοπαίδων στα Δημόσια και ιδιωτικά σχολεία το θέμα είναι ευρύτερο. Είμαστε ή όχι υπέρ του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας; Ποια η εμπειρία κρατών που έχουν ήδη (πχ η Γαλλία από το 1905) προβεί στη κοσμικοποίηση του Δημοσίου; Οδήγησε σε κοινωνική πρόοδο και εκσυγχρονισμό της κοινωνίας ή όχι; Είναι απλώς εμμονή άθεων αριστερών και ελευθεροτεκτόνων (μασόνων) ή αντιθέτως εδραιώνει την αντίληψη ότι το Κράτος είναι ουδέτερο έναντι των πολιτών του ανεξάρτητα της θρησκευτικότητας τους;
Βεβαίως η αντίδραση συντηρητικών κύκλων είναι αποδεκτή σε μία ανοικτή και δημοκρατική κοινωνία. Όμως το ύφος και ο τόνος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (στη Φλώρινα) δεν είναι παραγωγικός προκειμένου να διεξαχθεί γόνιμος δημόσιος διάλογος. Αντιθέτως προκαλεί πόλωση και αποκλείει κάθε πιθανότητα σοβαρής συζήτησης. Θυμόμαστε τα καραγκιοζιλίκια επί εποχής Χριστόδουλου με τις λαοσυνάξεις.
Η άποψη μου είναι σαφής και καθαρή: Κάθε θεσμός οφείλει να αυτοπεριορίζεται στις αποκλειστικές αρμοδιότητες του. Το Σχολείο εκπαιδεύει, ο Στρατός φυλάει τα σύνορα, το Νοσοκομείο θεραπεύει, η Αστυνομία προστατεύει τον Πολίτη, η Πυροσβεστική σβήνει φωτιές και η Εκκλησία τελεί Μυστήρια και φιλανθρωπίες. Διαφορετικά γιατί να μην υπάρχει πρωινή προσευχή για τους Φαντάρους, τους Φοιτητές στα Πανεπιστήμια, τους Πυροσβέστες και τους Αστυνομικούς; Γιατί να μην παραδίδεται μία ώρα μαθηματικά μετά τη λειτουργία της Κυριακής στους πιστούς εντός της Εκκλησίας;
Πέρα από το διαχωρισμό του ρόλου και των αρμοδιοτήτων τίθεται το ερώτημα της προσωπικής επιλογής περί θρησκευτικότητας. Γιατί πρέπει να δηλώνω ή όχι τα θρησκευτικά μου πιστεύω ανάλογα με το αν συμμετέχω ή όχι στην πρωϊνή προσευχή; Γιατί θα πρέπει να ορκίζομαι ή όχι στο Ευαγγέλιο ως μάρτυρας στο Δικαστήριο; Όλα αυτά πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά και δημόσια και όχι μέσω εγκυκλίων a la carte που ετοιμάζονται μέσα στο καλοκαίρι. Γιατί έτσι δημιουργούνται εντυπώσεις περί σκοτεινών κύκλων και δίνεται τροφή στους κάθε λογής συνωμοσιολόγους.
InfoGnomon
http://ekdotika.blogspot.com
Στην Ελλάδα ανέκαθεν ο δημόσιος λόγος ήταν πτωχός σε επιχειρήματα και τεκμηριωμένες απόψεις. Επικρατούσαν πάντοτε οι κοκορομαχίες, οι βερμπαλισμοί, οι γενικεύσεις και ο λαϊκισμός με τους εκάστοτε “δημοσιογράφους” να ρίχνουν “λάδι στη φωτιά” στο όνομα της τηλεθέασης Από την Κανέλη μέχρι τον Άδωνι και από το Γιακουμάτο μέχρι τον Ντινόπουλο (σ.σ για να αναφερθούμε στους σύγχρονους Εθνοπατέρες...) η δημόσια συζήτηση “πάτωσε” μέχρι να έρθει η σφαλιάρα του Κασιδιάρη και να περάσουμε στον αστερισμό του trash TV
Boύλα Παπαχρήστου
Η υπόθεση της αθλήτριας Βούλας Παπαχρήστου αποδεικνύει για άλλη μία φορά ότι στην Ελλάδα η υποκρισία περισσεύει. Ενώ η χώρα ΔΕΝ διαθέτει σύγχρονο νομικό πλαίσιο ποινικοποίησης του ρατσιστικού λόγου (όπως αντιθέτως συμβαίνει στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες) εξαντλήσαμε την υποκριτική ευαισθησία μας στο σχόλιο της Παπαχρήστου στο twitter.
Προσοχή: H εν λόγω αθλήτρια θα παραπεμφθεί στο πειθαρχικό του ΣΕΓΑΣ αλλά όχι στην Τακτική Δικαιοσύνη. Δηλαδή θα κινηθεί μία διαδικασία πειθαρχικού χαρακτήρα χωρίς ποινικές συνέπειες. Ο ρατσιστικός λόγος της Παπαχρήστου θα κριθεί από τον ...ΣΕΓΑΣ και μόνο. Αν δεν ήταν αθλήτρια δε θα είχε ούτε πειθαρχικές συνέπειες!
σσ Πληροφορούμαι ότι επερώτηση στη Βουλή θα καταθέσει για το θέμα ...ο Κασιδιάρης. Τυχαίο;
Η απουσία νομικού πλαισίου που να ποινικοποιεί το ρατσιστικό λόγο δίνει το δικαίωμα στο Μιχαλολιάκο της ΧΑ και τους συν αυτώ να εκφράζονται ελεύθερα και να προπαγανδίζουν το μίσος και το ρατσισμό. Σε άλλες χώρες ο Αρχηγός της ΧΑ θα ήταν τρόφιμος του Κορυδαλλού...Όχι όμως στην Ελλάδα του 2012!
Αυτός είναι επίσης ο λόγος που οι πράκτορες του Προξενείου στη Κομοτηνή καλλιεργούν ελεύθερα τη μισαλλοδοξία και το φανατισμό στα μουσουλμανικά χωριά της Θράκης και κανείς δεν τους αγγίζει ούτε ο τοπικός εισαγγελέας.
To σχέδιο νόμου Καστανίδη παρά τις υπερβολές του ουδέποτε ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή. Γιατί άραγε;
Μαρία Ρεπούση
Η Ρεπούση έχει γίνει δικαιώς “στόχος” από την εποχή της υπόθεσης του βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού περί “του συνωστισμού στη προκυμαία της Σμύρνης”. H ίδια αναγνώρισε το λάθος της δημόσια στην εκπομπή “Φάκελοι” του ΣΚΑΙ. Προκάλεσε με την απαξιωτικού χαρακτήρα αποχώρηση της από το Κοινοβούλιο κατά την τήρηση ενός λεπτού σιγής για τα θύματα της Ποντιακής γενοκτονίας. Η δικαιολογία που επικαλέστηκε είναι τουλάχιστον γελία για Πανεπιστημιακό λειτουργό...
Όσον αφορά όμως στις θέσεις της Ρεπούση για τον εκκλησιασμό των Ελληνοπαίδων στα Δημόσια και ιδιωτικά σχολεία το θέμα είναι ευρύτερο. Είμαστε ή όχι υπέρ του διαχωρισμού Κράτους – Εκκλησίας; Ποια η εμπειρία κρατών που έχουν ήδη (πχ η Γαλλία από το 1905) προβεί στη κοσμικοποίηση του Δημοσίου; Οδήγησε σε κοινωνική πρόοδο και εκσυγχρονισμό της κοινωνίας ή όχι; Είναι απλώς εμμονή άθεων αριστερών και ελευθεροτεκτόνων (μασόνων) ή αντιθέτως εδραιώνει την αντίληψη ότι το Κράτος είναι ουδέτερο έναντι των πολιτών του ανεξάρτητα της θρησκευτικότητας τους;
Βεβαίως η αντίδραση συντηρητικών κύκλων είναι αποδεκτή σε μία ανοικτή και δημοκρατική κοινωνία. Όμως το ύφος και ο τόνος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (στη Φλώρινα) δεν είναι παραγωγικός προκειμένου να διεξαχθεί γόνιμος δημόσιος διάλογος. Αντιθέτως προκαλεί πόλωση και αποκλείει κάθε πιθανότητα σοβαρής συζήτησης. Θυμόμαστε τα καραγκιοζιλίκια επί εποχής Χριστόδουλου με τις λαοσυνάξεις.
Η άποψη μου είναι σαφής και καθαρή: Κάθε θεσμός οφείλει να αυτοπεριορίζεται στις αποκλειστικές αρμοδιότητες του. Το Σχολείο εκπαιδεύει, ο Στρατός φυλάει τα σύνορα, το Νοσοκομείο θεραπεύει, η Αστυνομία προστατεύει τον Πολίτη, η Πυροσβεστική σβήνει φωτιές και η Εκκλησία τελεί Μυστήρια και φιλανθρωπίες. Διαφορετικά γιατί να μην υπάρχει πρωινή προσευχή για τους Φαντάρους, τους Φοιτητές στα Πανεπιστήμια, τους Πυροσβέστες και τους Αστυνομικούς; Γιατί να μην παραδίδεται μία ώρα μαθηματικά μετά τη λειτουργία της Κυριακής στους πιστούς εντός της Εκκλησίας;
Πέρα από το διαχωρισμό του ρόλου και των αρμοδιοτήτων τίθεται το ερώτημα της προσωπικής επιλογής περί θρησκευτικότητας. Γιατί πρέπει να δηλώνω ή όχι τα θρησκευτικά μου πιστεύω ανάλογα με το αν συμμετέχω ή όχι στην πρωϊνή προσευχή; Γιατί θα πρέπει να ορκίζομαι ή όχι στο Ευαγγέλιο ως μάρτυρας στο Δικαστήριο; Όλα αυτά πρέπει να συζητηθούν ανοιχτά και δημόσια και όχι μέσω εγκυκλίων a la carte που ετοιμάζονται μέσα στο καλοκαίρι. Γιατί έτσι δημιουργούνται εντυπώσεις περί σκοτεινών κύκλων και δίνεται τροφή στους κάθε λογής συνωμοσιολόγους.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στραβός γιαλός εξ ορισμού
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Έρχομαι στην ΑΕΚ»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
