2012-08-03 15:12:06
Λες και έχουν λυμένο το ζωνάρι τους για καβγά εκεί στο ΠΑΣΟΚ… Το άλλοτε κραταιό κόμμα της Κεντροαριστεράς βρίσκεται εδώ και καιρό σε τροχιά μεγάλης κρίσης, με τα περισσότερα κορυφαία στελέχη του να έχουν μετατοπιστεί σε θέσεις σκληρές νεοφιλελεύθερες και να ψάχνουν τρόπους να διαφοροποιηθούν, ειδικά την τελευταία περίοδο που στο τιμόνι βρίσκεται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, τον οποίο ορισμένοι ευθέως αμφισβητούν
Χαρακτηριστικό είναι το θέμα που έχει δημιουργηθεί με τις αλλαγές που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα πανεπιστήμια και οι οποίες δεν δικαιολογούν τις αντιδράσεις που καταγράφηκαν από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν μάλλον η ευκαιρία που αναζητούσαν ο Λοβέρδος, από τη μία, και οι Διαμαντοπούλου - Ραγκούσης - Μόσιαλος, από την άλλη, για να εμφανισθούν ως αντίπαλοι πόλοι στην ηγεμονική διακυβέρνηση Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ.
Η παρέμβαση Λοβέρδου στην προχθεσινή Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αλλά και η σκόπιμη απουσία του έχουν ανεβάσει το θερμόμετρο μέσα στο κόμμα στα ύψη και τη σχέση των δύο πρώην συμμάχων (Βενιζέλου - Λοβέρδου), κατά του Γ
. Παπανδρέου, στα άκρα χωρίς κανένας να αποκλείει τη μεγάλη σύγκρουση. Δεν είναι λίγα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που θεωρούν την κίνηση αυτή του Λοβέρδου ως μια κίνηση χαμηλού εσωκομματικού βεληνεκούς για να προσεταιριστεί τη Διαμαντοπούλου και τον μηχανισμό, ο οποίος ήδη θεωρούν ότι αποδυναμώνεται.
Αδυναμία εφαρμογής
Είναι πολύ πιθανόν να έχουν δίκιο σε ό,τι αφορά τον τρόπο που διοικεί το ΠΑΣΟΚ ο νέος του πρόεδρος. Όμως είναι απαράδεκτο - και αυτό το ομολογούν όλοι - να χρησιμοποιούν την Παιδεία για την εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων, πολλώ δε μάλιστα όταν οι αλλαγές που δρομολογούνται - προφανώς εσφαλμένα ως κατεπείγουσες - δεν αλλάζουν τη φιλοσοφία του νόμου 4009/2011, ούτε ανατρέπουν τον διφυή τρόπο διοίκησης και λειτουργίας των πανεπιστημίων, δηλαδή από τις πρυτανικές αρχές και τα συμβούλια διοίκησης.
Το γιατί δεν εφαρμόσθηκε ο νόμος είναι μεγάλη συζήτηση. Ορισμένοι χρεώνουν τη μη εφαρμογή του στις μειοψηφίες που – όπως λένε – καθοδηγούμενες από αριστερές δυνάμεις παρακώλυσαν τις εκλογικές διαδικασίες. Άλλοι, κυρίως έγκριτοι πανεπιστημιακοί, τόσο στην (αδικαιολόγητη, όπως λένε) επιμονή Διαμαντοπούλου να καταργήσει με τον νόμο 4009 τις δημοκρατικά εκλεγμένες πρυτανικές αρχές, γεγονός που πυροδότησε μαζικές αντιδράσεις από τους πρυτάνεις που έφεραν το θέμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για έλεγχο αντισυνταγματικότητας, όσο και στην αβυσσαλέα και συστηματική κατασυκοφάντηση των πανεπιστημίων και των πανεπιστημιακών από την ίδια την τότε υπουργό Παιδείας.
Μία απλή αναδρομή στην περίοδο που ο νόμος συζητιόταν στη Βουλή, αποδεικνύει ότι όλα αυτά που σήμερα διορθώνονται, είχαν επισημανθεί στην Άννα Διαμαντοπούλου, όχι μόνο από βουλευτές της αντιπολίτευσης, αλλά και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Κ. Καρτάλης, Σπ. Βούγιας, Δ. Κρεμαστινός, Λ. Κατσέλη, Χ. Κατσούρας κ.ά.) που είχαν και την πανεπιστημιακή ιδιότητα και κατά συνέπεια είχαν κατά τεκμήριο μεγαλύτερη δυνατότητα να καταλάβουν τα δυνατά και αδύνατα σημεία του νόμου.
Τότε ακριβώς ήταν που ακούστηκε και το επιχείρημα ότι αυτό που είχε πραγματικά ανάγκη η Ανώτατη Παιδεία ήταν ένας «Καλλικράτης», που θα συγχώνευε σχολές, τμήματα ακόμα και πανεπιστήμια στα απολύτως αναγκαία, έτσι ώστε η Παιδεία να μην πληγεί και οι σπατάλες να περιοριστούν. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φοβούμενη το πολιτικό κόστος δεν τόλμησε. Και εξάντλησε τις προσπάθειές της σε διοικητικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων που, αν και αρκετές από αυτές ήταν θετικές, αδυνατούν να δώσουν απάντηση στη φθίνουσα πορεία του δημόσιου πανεπιστημίου, στην υποχρηματοδότηση, στην έλλειψη κτηριακών υποδομών, στην απουσία ερευνητικών κονδυλίων κ.ά.
Περίεργη επιμονή
Η μέχρι αυταρχισμού επιμονή της Διαμαντοπούλου και ουσιαστικά η επιμονή Παπανδρέου και Πανάρετου να περάσει ο νόμος αγνόησε τις επισημάνσεις και οδήγησε σε έναν νόμο που ναι μεν ψηφίσθηκε, μετά τις πολλές και ουσιώδεις τροποποιήσεις που υπέστη εντός της Βουλής, με μεγάλη πλειοψηφία από την Ολομέλεια και περιείχε θετικές διατάξεις, «κουβαλούσε» όμως αδυναμίες που έμελλε να αποδειχθεί ότι ήταν καθοριστικές για το μέλλον του.
Και ΜΜΕ έχει ο μπαξές;
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η προώθηση του Νόμου 4009 από την Άννα Διαμαντοπούλου υποστηρίχθηκε σθεναρά από συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που είδαν την ευκαιρία για μεγαλοστελέχη τους ή για πρόσωπα που ανήκουν στην επιρροή τους, να συμμετέχουν στα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων και να καθορίζουν από τις επενδυτικές δραστηριότητες των ΑΕΙ μέχρι την αξιοποίηση της περιουσίας τους, αλλά και από τον πρύτανη μέχρι και την ύλη που θα διδάσκονται οι φοιτητές Και αυτά ως πρώτο βήμα, γιατί η πραγματική πρόθεσή τους ήταν και είναι να εμπλακούν στην παροχή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με άλλα λόγια να επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Είναι κατά σύμπτωση τα ίδια ΜΜΕ που αυτές τις ημέρες έχουν αναδείξει τις περιορισμένες αλλαγές στον νόμο σε «έγκλημα» κατά της χώρας και σε μείζονα οπισθοδρόμηση.
Στόχος τα ιδιωτικά ΑΕΙ
Την ίδια περίπου εποχή, η Ν.Δ. δημοσιεύει τις προτάσεις της για την αναθεώρηση του συντάγματος και, συνεπής στην πολιτική της άποψη, προτείνει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ώστε να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και ενώ θα περίμενε κάποιος την αντίδραση από το υπουργείο Παιδείας της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, επικράτησε εκκωφαντική σιωπή, δείγμα ότι στις προθέσεις των Γ. Παπανδρέου, Α. Διαμαντοπούλου και Γ. Πανάρετου για τον νόμο 4009 δεν ήταν απλώς και μόνο η αναβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων, αλλά το άνοιγμα της κερκόπορτας για την ίδρυση ιδιωτικών, με ταυτόχρονη υποβάθμιση των δημόσιων.
Το βέβαιο είναι ότι κανένας νόμος δεν είναι ιερός, ώστε να μην μπορεί να αλλάξει και, όταν αλλάζει, να θεωρείται «ύβρις» για τη δημοκρατία, όπως δήλωσε η Άννα Διαμαντοπούλου. Ενώ είναι βέβαιο ότι, αν αυτήν την περίοδο κακοποιείται μία λέξη στη χώρα, αυτή είναι η λέξη «μεταρρύθμιση», της οποίας φαίνεται ότι το νόημα δεν είναι σαφές και αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τι ακριβώς σημαίνει και τι οι ίδιοι θεωρούν.
Το βέβαιο επίσης είναι ότι ο Ραγκούσης που ασμένως μίλησε για οπισθοδρόμηση, όχι μόνο δεν γνωρίζει τα θέματα Παιδείας αλλά και βαρύνεται με νομοθετικές πράξεις (όπως διορισμένοι, αντί εκλεγμένοι, αντιπεριφερειάρχες για να βολευτούν οι πρώην νομάρχες) που αποτυπώνουν πελατειακή νοοτροπία περασμένων δεκαετιών, αλλά και άλλες άκαμπτες ρυθμίσεις που οδηγούν μαθηματικά την Αυτοδιοίκηση στον γκρεμό.
Επόμενο βήμα το σύνταγμα
Ψυχραιμία λοιπόν και αναμονή για την πραγματική μάχη, που δεν είναι άλλη από το αν το ΠΑΣΟΚ θα υποστηρίξει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ή όχι. Αν δηλαδή θα επικρατήσουν αυτοί που, για να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά και εκδοτικά συμφέροντα στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας, θα συμφωνήσουν στη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων ή αυτοί που θα επιμείνουν σε μία ισχυρή δημόσια Παιδεία για όλους.
Τώρα ζήσαμε τα προεόρτια, τις προειδοποιητικές βολές. Σε λίγο θα ξεσπάσει η μάχη. Το αν η μάχη θα συνδυαστεί και με ρωγμές εντός του ΠΑΣΟΚ, με άλλα λόγια με την κόντρα Βενιζέλου και πρώην υπουργών, θα εξαρτηθεί από το πόσο «πουλάει» το θέμα της Παιδείας στη μεταρρυθμιστική μόδα των ημερών.
Διαρροές από το ΠΑΣΟΚ
Καταψήφισαν χθες στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην Παιδεία ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, οι πρώην υπουργοί Ανδρέας Λοβέρδος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, καθώς και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Αηδόνης, Γιώργος Ντόλιος και Συμεών Κεδίκογλου, οι περισσότεροι προσκείμενοι στην ομάδα του πρώην πρωθυπουργού και από τους υποστηρικτές του Μνημονίου, ιδιαίτερα στην περίοδο πρωθυπουργίας του Παπανδρέου.
Επίσημα, από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση, ανεπισήμως, όμως, στελέχη του δήλωναν ότι με χθεσινή απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας δεν είχε τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας, οπότε και οι βουλευτές ήταν ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
«Ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του», έλεγε με νόημα παλαιός κοινοβουλευτικός του ΠΑΣΟΚ… Όποιος θέλει, μπορεί να εκτίθεται…
Σε τεντωμένο σχοινί οι σχέσεις Βενιζέλου - Λοβέρδου
Σε κρίσιμη φάση βρίσκονται από προχθές οι σχέσεις των δύο πρώην συμμάχων και συντρόφων στο ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου και Λοβέρδου, μετά τη δημοσιοποίηση της αντίθεσης του δεύτερου στις αλλαγές που υιοθέτησε το ΠΑΣΟΚ στον νόμο για την Παιδεία, ειδικά σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των πανεπιστημίων από τον Σεπτέμβριο.
Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτά που λέει ο τέως υπουργός Υγείας για τις αλλαγές στην Παιδεία, τα οποία έχουν ενοχλήσει την Ιπποκράτους..., αλλά και ο τρόπος που εκφράστηκε η διαφωνία (ο Λοβέρδος έστειλε για να μοιραστεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα η ομιλία του, ενώ ο ίδιος απουσίαζε), και η χαμηλού επιπέδου σκοπιμότητα, όπως λένε κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, να διαφωνήσει σε ένα θέμα όπως η Παιδεία «για να προσεταιριστεί τη Διαμαντοπούλου και τον μηχανισμό της»!!!
Επισημαίνουν μάλιστα ιδιαίτερα το ότι ζήτησε να μοιραστεί η ομιλία του στους βουλευτές και απουσίασε από τη συνεδρίαση μη θέλοντας να διακινδυνεύσει μια απάντηση «ενώπιος ενωπίω» από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Το πρώτο μάλιστα επεισόδιο με πρωταγωνιστή τον Λοβέρδο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα είχε συνέχεια χθες στη Βουλή, όπου ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε με σφοδρότητα στον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο και στον υφυπουργό Θεόδωρο Παπαθεοδώρου.
Ο τέως υπουργός Υγείας ήταν ιδιαίτερα επιθετικός και με βαρύτατους χαρακτηρισμούς είπε ότι το νομοσχέδιο δείχνει ευκαμψία απέναντι στο κατεστημένο και επισήμανε ότι δημιουργεί πρόβλημα δημοκρατικής νομιμοποίησης.
Χαρακτήρισε τις τροπολογίες αντιμεταρρύθμιση, χωρίς να ξεκαθαρίσει γιατί ο νόμος που ψηφίστηκε από τη Διαμαντοπούλου είναι... μεταρρύθμιση, όταν καταργούσε εκλεγμένες πρυτανικές αρχές, καταργούσε την εκλογή των κοσμητόρων και επέβαλλε τον διορισμό τους.
Έθεσε ακόμη το ερώτημα ποιοι πήραν την απόφαση για τις αλλαγές αυτές και συγκεκριμένα αναρωτήθηκε αν υπάρχει απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ή έστω συμφωνία των τριών πολιτικών αρχηγών.
«Θα τον αφήσουμε εκτεθειμένο»
Το τελευταίο διάστημα ο Λοβέρδος εκφράζει ανοιχτά τη διαφωνία του με χειρισμούς του Βενιζέλου και μάλιστα αρνήθηκε να συμμετάσχει σε κάποιο κομματικό όργανο, παρά τις προσκλήσεις που του έγιναν από την ηγεσία του κόμματος, κάτι που επισημαίνουν με έμφαση στο ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ίδιος ο Λοβέρδος μιλώντας σε συνεργάτες του εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ παίζει ένα παιχνίδι διαγραφής εις βάρος του.
Του καταλογίζουν ακόμη ότι το... μένος του κατά του Βενιζέλου, καθώς αρνήθηκε να επιτρέψει στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, τον οδηγεί ουσιαστικά σε μια εν δυνάμει συμμαχία με τον Γ. Παπανδρέου, με την επιμονή του οποίου – μέσω του Πανάρετου – καταρτίστηκε και ψηφίστηκε ο νόμος.
«Δημιουργεί μείζονα προβλήματα» – λένε στην Ιπποκράτους – «και μετά κλαίγεται ότι υπάρχει σχέδιο διαγραφής του, παραγνωρίζοντας ότι ουσιαστικά έτσι παίζει το παιχνίδι όλων εκείνων που οδηγούν τα δημόσια πανεπιστήμια στην υποβάθμιση, για να δικαιολογηθούν έτσι όλοι εκείνοι που σπρώχνουν για να υπάρξει η ανατροπή των συνταγματικών εμποδίων για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων».
Και ξεκαθαρίζουν ότι ουσιαστικά έχει δρομολογήσει ο ίδιος την αποχώρησή του και επιδιώκει τη διαγραφή του, ωστόσο αυτοί δεν πρόκειται να τον διευκολύνουν ούτε στο ελάχιστο... «Όποιος διαφωνεί» – λένε στην Ιπποκράτους – «δεν πρόκειται να του κάνουμε τη χάρη να τον διαγράψουμε. Θα τον αφήσουμε να εκτίθεται πολιτικά».
Καλά ξεμπερδέματα...
topontiki.gr
Χαρακτηριστικό είναι το θέμα που έχει δημιουργηθεί με τις αλλαγές που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα πανεπιστήμια και οι οποίες δεν δικαιολογούν τις αντιδράσεις που καταγράφηκαν από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Ήταν μάλλον η ευκαιρία που αναζητούσαν ο Λοβέρδος, από τη μία, και οι Διαμαντοπούλου - Ραγκούσης - Μόσιαλος, από την άλλη, για να εμφανισθούν ως αντίπαλοι πόλοι στην ηγεμονική διακυβέρνηση Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ.
Η παρέμβαση Λοβέρδου στην προχθεσινή Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ αλλά και η σκόπιμη απουσία του έχουν ανεβάσει το θερμόμετρο μέσα στο κόμμα στα ύψη και τη σχέση των δύο πρώην συμμάχων (Βενιζέλου - Λοβέρδου), κατά του Γ
Αδυναμία εφαρμογής
Είναι πολύ πιθανόν να έχουν δίκιο σε ό,τι αφορά τον τρόπο που διοικεί το ΠΑΣΟΚ ο νέος του πρόεδρος. Όμως είναι απαράδεκτο - και αυτό το ομολογούν όλοι - να χρησιμοποιούν την Παιδεία για την εξυπηρέτηση μικροκομματικών συμφερόντων, πολλώ δε μάλιστα όταν οι αλλαγές που δρομολογούνται - προφανώς εσφαλμένα ως κατεπείγουσες - δεν αλλάζουν τη φιλοσοφία του νόμου 4009/2011, ούτε ανατρέπουν τον διφυή τρόπο διοίκησης και λειτουργίας των πανεπιστημίων, δηλαδή από τις πρυτανικές αρχές και τα συμβούλια διοίκησης.
Το γιατί δεν εφαρμόσθηκε ο νόμος είναι μεγάλη συζήτηση. Ορισμένοι χρεώνουν τη μη εφαρμογή του στις μειοψηφίες που – όπως λένε – καθοδηγούμενες από αριστερές δυνάμεις παρακώλυσαν τις εκλογικές διαδικασίες. Άλλοι, κυρίως έγκριτοι πανεπιστημιακοί, τόσο στην (αδικαιολόγητη, όπως λένε) επιμονή Διαμαντοπούλου να καταργήσει με τον νόμο 4009 τις δημοκρατικά εκλεγμένες πρυτανικές αρχές, γεγονός που πυροδότησε μαζικές αντιδράσεις από τους πρυτάνεις που έφεραν το θέμα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για έλεγχο αντισυνταγματικότητας, όσο και στην αβυσσαλέα και συστηματική κατασυκοφάντηση των πανεπιστημίων και των πανεπιστημιακών από την ίδια την τότε υπουργό Παιδείας.
Μία απλή αναδρομή στην περίοδο που ο νόμος συζητιόταν στη Βουλή, αποδεικνύει ότι όλα αυτά που σήμερα διορθώνονται, είχαν επισημανθεί στην Άννα Διαμαντοπούλου, όχι μόνο από βουλευτές της αντιπολίτευσης, αλλά και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (Κ. Καρτάλης, Σπ. Βούγιας, Δ. Κρεμαστινός, Λ. Κατσέλη, Χ. Κατσούρας κ.ά.) που είχαν και την πανεπιστημιακή ιδιότητα και κατά συνέπεια είχαν κατά τεκμήριο μεγαλύτερη δυνατότητα να καταλάβουν τα δυνατά και αδύνατα σημεία του νόμου.
Τότε ακριβώς ήταν που ακούστηκε και το επιχείρημα ότι αυτό που είχε πραγματικά ανάγκη η Ανώτατη Παιδεία ήταν ένας «Καλλικράτης», που θα συγχώνευε σχολές, τμήματα ακόμα και πανεπιστήμια στα απολύτως αναγκαία, έτσι ώστε η Παιδεία να μην πληγεί και οι σπατάλες να περιοριστούν. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φοβούμενη το πολιτικό κόστος δεν τόλμησε. Και εξάντλησε τις προσπάθειές της σε διοικητικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας των πανεπιστημίων που, αν και αρκετές από αυτές ήταν θετικές, αδυνατούν να δώσουν απάντηση στη φθίνουσα πορεία του δημόσιου πανεπιστημίου, στην υποχρηματοδότηση, στην έλλειψη κτηριακών υποδομών, στην απουσία ερευνητικών κονδυλίων κ.ά.
Περίεργη επιμονή
Η μέχρι αυταρχισμού επιμονή της Διαμαντοπούλου και ουσιαστικά η επιμονή Παπανδρέου και Πανάρετου να περάσει ο νόμος αγνόησε τις επισημάνσεις και οδήγησε σε έναν νόμο που ναι μεν ψηφίσθηκε, μετά τις πολλές και ουσιώδεις τροποποιήσεις που υπέστη εντός της Βουλής, με μεγάλη πλειοψηφία από την Ολομέλεια και περιείχε θετικές διατάξεις, «κουβαλούσε» όμως αδυναμίες που έμελλε να αποδειχθεί ότι ήταν καθοριστικές για το μέλλον του.
Και ΜΜΕ έχει ο μπαξές;
Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η προώθηση του Νόμου 4009 από την Άννα Διαμαντοπούλου υποστηρίχθηκε σθεναρά από συγκεκριμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που είδαν την ευκαιρία για μεγαλοστελέχη τους ή για πρόσωπα που ανήκουν στην επιρροή τους, να συμμετέχουν στα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων και να καθορίζουν από τις επενδυτικές δραστηριότητες των ΑΕΙ μέχρι την αξιοποίηση της περιουσίας τους, αλλά και από τον πρύτανη μέχρι και την ύλη που θα διδάσκονται οι φοιτητές Και αυτά ως πρώτο βήμα, γιατί η πραγματική πρόθεσή τους ήταν και είναι να εμπλακούν στην παροχή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με άλλα λόγια να επιτραπεί η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων. Είναι κατά σύμπτωση τα ίδια ΜΜΕ που αυτές τις ημέρες έχουν αναδείξει τις περιορισμένες αλλαγές στον νόμο σε «έγκλημα» κατά της χώρας και σε μείζονα οπισθοδρόμηση.
Στόχος τα ιδιωτικά ΑΕΙ
Την ίδια περίπου εποχή, η Ν.Δ. δημοσιεύει τις προτάσεις της για την αναθεώρηση του συντάγματος και, συνεπής στην πολιτική της άποψη, προτείνει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ώστε να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και ενώ θα περίμενε κάποιος την αντίδραση από το υπουργείο Παιδείας της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, επικράτησε εκκωφαντική σιωπή, δείγμα ότι στις προθέσεις των Γ. Παπανδρέου, Α. Διαμαντοπούλου και Γ. Πανάρετου για τον νόμο 4009 δεν ήταν απλώς και μόνο η αναβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων, αλλά το άνοιγμα της κερκόπορτας για την ίδρυση ιδιωτικών, με ταυτόχρονη υποβάθμιση των δημόσιων.
Το βέβαιο είναι ότι κανένας νόμος δεν είναι ιερός, ώστε να μην μπορεί να αλλάξει και, όταν αλλάζει, να θεωρείται «ύβρις» για τη δημοκρατία, όπως δήλωσε η Άννα Διαμαντοπούλου. Ενώ είναι βέβαιο ότι, αν αυτήν την περίοδο κακοποιείται μία λέξη στη χώρα, αυτή είναι η λέξη «μεταρρύθμιση», της οποίας φαίνεται ότι το νόημα δεν είναι σαφές και αρκετά στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τι ακριβώς σημαίνει και τι οι ίδιοι θεωρούν.
Το βέβαιο επίσης είναι ότι ο Ραγκούσης που ασμένως μίλησε για οπισθοδρόμηση, όχι μόνο δεν γνωρίζει τα θέματα Παιδείας αλλά και βαρύνεται με νομοθετικές πράξεις (όπως διορισμένοι, αντί εκλεγμένοι, αντιπεριφερειάρχες για να βολευτούν οι πρώην νομάρχες) που αποτυπώνουν πελατειακή νοοτροπία περασμένων δεκαετιών, αλλά και άλλες άκαμπτες ρυθμίσεις που οδηγούν μαθηματικά την Αυτοδιοίκηση στον γκρεμό.
Επόμενο βήμα το σύνταγμα
Ψυχραιμία λοιπόν και αναμονή για την πραγματική μάχη, που δεν είναι άλλη από το αν το ΠΑΣΟΚ θα υποστηρίξει την αναθεώρηση του άρθρου 16 ή όχι. Αν δηλαδή θα επικρατήσουν αυτοί που, για να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά και εκδοτικά συμφέροντα στον χώρο της Ανώτατης Παιδείας, θα συμφωνήσουν στη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων ή αυτοί που θα επιμείνουν σε μία ισχυρή δημόσια Παιδεία για όλους.
Τώρα ζήσαμε τα προεόρτια, τις προειδοποιητικές βολές. Σε λίγο θα ξεσπάσει η μάχη. Το αν η μάχη θα συνδυαστεί και με ρωγμές εντός του ΠΑΣΟΚ, με άλλα λόγια με την κόντρα Βενιζέλου και πρώην υπουργών, θα εξαρτηθεί από το πόσο «πουλάει» το θέμα της Παιδείας στη μεταρρυθμιστική μόδα των ημερών.
Διαρροές από το ΠΑΣΟΚ
Καταψήφισαν χθες στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στην Παιδεία ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, οι πρώην υπουργοί Ανδρέας Λοβέρδος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, καθώς και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Χρήστος Αηδόνης, Γιώργος Ντόλιος και Συμεών Κεδίκογλου, οι περισσότεροι προσκείμενοι στην ομάδα του πρώην πρωθυπουργού και από τους υποστηρικτές του Μνημονίου, ιδιαίτερα στην περίοδο πρωθυπουργίας του Παπανδρέου.
Επίσημα, από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση, ανεπισήμως, όμως, στελέχη του δήλωναν ότι με χθεσινή απόφαση της κοινοβουλευτικής ομάδας δεν είχε τεθεί θέμα κομματικής πειθαρχίας, οπότε και οι βουλευτές ήταν ελεύθεροι να ψηφίσουν κατά συνείδηση.
«Ο καθένας αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του», έλεγε με νόημα παλαιός κοινοβουλευτικός του ΠΑΣΟΚ… Όποιος θέλει, μπορεί να εκτίθεται…
Σε τεντωμένο σχοινί οι σχέσεις Βενιζέλου - Λοβέρδου
Σε κρίσιμη φάση βρίσκονται από προχθές οι σχέσεις των δύο πρώην συμμάχων και συντρόφων στο ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου και Λοβέρδου, μετά τη δημοσιοποίηση της αντίθεσης του δεύτερου στις αλλαγές που υιοθέτησε το ΠΑΣΟΚ στον νόμο για την Παιδεία, ειδικά σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των πανεπιστημίων από τον Σεπτέμβριο.
Και βέβαια δεν είναι μόνο αυτά που λέει ο τέως υπουργός Υγείας για τις αλλαγές στην Παιδεία, τα οποία έχουν ενοχλήσει την Ιπποκράτους..., αλλά και ο τρόπος που εκφράστηκε η διαφωνία (ο Λοβέρδος έστειλε για να μοιραστεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα η ομιλία του, ενώ ο ίδιος απουσίαζε), και η χαμηλού επιπέδου σκοπιμότητα, όπως λένε κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ, να διαφωνήσει σε ένα θέμα όπως η Παιδεία «για να προσεταιριστεί τη Διαμαντοπούλου και τον μηχανισμό της»!!!
Επισημαίνουν μάλιστα ιδιαίτερα το ότι ζήτησε να μοιραστεί η ομιλία του στους βουλευτές και απουσίασε από τη συνεδρίαση μη θέλοντας να διακινδυνεύσει μια απάντηση «ενώπιος ενωπίω» από τον ίδιο τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Το πρώτο μάλιστα επεισόδιο με πρωταγωνιστή τον Λοβέρδο στην Κοινοβουλευτική Ομάδα είχε συνέχεια χθες στη Βουλή, όπου ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ επιτέθηκε με σφοδρότητα στον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο και στον υφυπουργό Θεόδωρο Παπαθεοδώρου.
Ο τέως υπουργός Υγείας ήταν ιδιαίτερα επιθετικός και με βαρύτατους χαρακτηρισμούς είπε ότι το νομοσχέδιο δείχνει ευκαμψία απέναντι στο κατεστημένο και επισήμανε ότι δημιουργεί πρόβλημα δημοκρατικής νομιμοποίησης.
Χαρακτήρισε τις τροπολογίες αντιμεταρρύθμιση, χωρίς να ξεκαθαρίσει γιατί ο νόμος που ψηφίστηκε από τη Διαμαντοπούλου είναι... μεταρρύθμιση, όταν καταργούσε εκλεγμένες πρυτανικές αρχές, καταργούσε την εκλογή των κοσμητόρων και επέβαλλε τον διορισμό τους.
Έθεσε ακόμη το ερώτημα ποιοι πήραν την απόφαση για τις αλλαγές αυτές και συγκεκριμένα αναρωτήθηκε αν υπάρχει απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ή έστω συμφωνία των τριών πολιτικών αρχηγών.
«Θα τον αφήσουμε εκτεθειμένο»
Το τελευταίο διάστημα ο Λοβέρδος εκφράζει ανοιχτά τη διαφωνία του με χειρισμούς του Βενιζέλου και μάλιστα αρνήθηκε να συμμετάσχει σε κάποιο κομματικό όργανο, παρά τις προσκλήσεις που του έγιναν από την ηγεσία του κόμματος, κάτι που επισημαίνουν με έμφαση στο ΠΑΣΟΚ, ενώ ο ίδιος ο Λοβέρδος μιλώντας σε συνεργάτες του εκτιμά ότι το ΠΑΣΟΚ παίζει ένα παιχνίδι διαγραφής εις βάρος του.
Του καταλογίζουν ακόμη ότι το... μένος του κατά του Βενιζέλου, καθώς αρνήθηκε να επιτρέψει στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, τον οδηγεί ουσιαστικά σε μια εν δυνάμει συμμαχία με τον Γ. Παπανδρέου, με την επιμονή του οποίου – μέσω του Πανάρετου – καταρτίστηκε και ψηφίστηκε ο νόμος.
«Δημιουργεί μείζονα προβλήματα» – λένε στην Ιπποκράτους – «και μετά κλαίγεται ότι υπάρχει σχέδιο διαγραφής του, παραγνωρίζοντας ότι ουσιαστικά έτσι παίζει το παιχνίδι όλων εκείνων που οδηγούν τα δημόσια πανεπιστήμια στην υποβάθμιση, για να δικαιολογηθούν έτσι όλοι εκείνοι που σπρώχνουν για να υπάρξει η ανατροπή των συνταγματικών εμποδίων για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων».
Και ξεκαθαρίζουν ότι ουσιαστικά έχει δρομολογήσει ο ίδιος την αποχώρησή του και επιδιώκει τη διαγραφή του, ωστόσο αυτοί δεν πρόκειται να τον διευκολύνουν ούτε στο ελάχιστο... «Όποιος διαφωνεί» – λένε στην Ιπποκράτους – «δεν πρόκειται να του κάνουμε τη χάρη να τον διαγράψουμε. Θα τον αφήσουμε να εκτίθεται πολιτικά».
Καλά ξεμπερδέματα...
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Την απέκλεισε ο... έρωτας με νοσταλγό του Χίτλερ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έρχεται νέα επιβάρυνση στους λογαριασμούς της ΔΕΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
