2012-08-04 11:29:01
Δείξε μου τι βιβλίο παίρνει μαζί της στην παραλία, να σου δείξω πόσο θα κρατήσει όλη η ιστορία
Υπάρχουν σαφώς καλύτεροι λόγοι για να λήξεις μια σχέση από το αν επιμένει να διαβάζει μόνο Άρλεκιν, πιστεύει πως ο Ελύτης έγραψε το Νησί (και τώρα ετοιμάζει το prequel) ή θεωρεί ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να της κάνει τα χατίρια. Ή μήπως όχι.
Δεν το παίζω βαριά κουλτούρα. Και συμφωνώ ότι είναι ηλίθιο να κουβαλάς τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις, τον Μόμπι Ντικ και τους υπόλοιπους ΄βαρυκόκκαλους΄ φίλους τους στις θάλασσες και τις ακτές.
Στην τελική, το διάβασμα στην παραλία και γενικά στις διακοπές είναι για τους περισσότερους μια απόλαυση που δεν προλαβαίνουν να χαρούν τον υπόλοιπο χρόνο. Το πόσο ΄ένοχη΄ επιλέγουν να είναι αυτή είναι δική τους μπίζνα.
Αλλά, όπως σε κάθε τι άλλο σε αυτή την ζωή, υπάρχουν και όρια. Όσο καρακαλόνα και αν είναι η δικιά σου, όσα χρόνια και αν είστε μαζί, όσο και να της πάει το κόκκινο του αίματος brazilian bikini που μόλις ψώνισε (και καλά για σένα) δεν υπάρχει δικαιολογία να την βλέπεις να σου έρχεται, κουνάμενη συνάμενη, κρατώντας τις 50 αποχρώσεις του Γκρι στο χέρι.
Είναι απλά ντροπή. Και όχι, δεν είναι καν η μισή δική της και η μισή δική σου. Γιατί εσύ, αφού διαβάζεις αυτό το κομμάτι, ξέρεις. Όπως ξέρουν και οι υπόλοιποι στην παραλία ότι το έτερον σου ήμισυ πρέπει να πάψεις να το έχεις σε εκτίμηση. Αυτά λοιπόν είναι τα βιβλία- dealbreakers:
Οι 50 αποχρώσεις του Γκρι της Ε.Λ. Τζέιμς
Ο σαδομαζό light Κώδικας Ντα Βίντσι του φετινού καλοκαιριού (και έμπνευση για το κομμάτι) κάνει κάθε γυναίκα που το διαβάζει να βλέπει την ζώνη που φοράς με άλλο μάτι. Κάτι που είναι καλό, καθώς θα κάνει το σεξ μεταξύ σας πιο βιτσιόζικο. Άσε που στο room to let του νησιού δεν σε νοιάζει και πολύ ποιος θα την ακούσει να σου φωνάζει να βάλεις ‘το σιδερένιο στειλιάρι σου, αυτό που μοιάζει τυλιγμένο σε ένα μεταξωτό πουγκί’ μέσα της.
Το θέμα είναι ότι πρόκειται για κάτι τόσο κακογραμμένο που κάνει τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων να μοιάζουν με το Άξιον Έστι. Δείχνει, αν θες, εκ μέρους της μια έλλειψη κλάσης από την οποία καλό είναι να απομακρυνθείς όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Μόνο προσοχή. Το πρόβλημα δεν είναι αν το αγοράσει (είναι στην μόδα, άρα παίζει και να την πατήσει), αλλά αν αρχίσει να το διαβάζει και επιμένει πως της αρέσει.
Ο Αλχημιστής του Πάολο Κοέλιο
Είναι μεγάλη λέρα ο Βραζιλιάνος. Υπεύθυνος για την γενοκτονία μιας ολόκληρης γενιάς γυναικείων εγκεφαλικών κυττάρων, που πίστεψαν ότι το σύμπαν νοιάζεται για την πάρτη τους.
Και ότι μάλιστα, με την ίδια ευκολία που σηκώνουν το χέρι και σταματάει εν μέσω κρίσης το ταξί, θα κάτσει να συνωμοτήσει για χάρη τους προκειμένου να τους κάτσει ο Μπάμπης, να επιστρέψει ο Στέλιος ή να δει ο διευθυντής στην δουλειά τι αστέρια που είναι.
Αν και καλύτερα εκφράζει αυτό που αισθάνομαι ο τίτλος του πρόσφατου θεατρικού του Αλέξανδρου Ρήγα που ακολουθεί.
Εννοείται ότι εξίσου βλακωδώς αισιόδοξα (άρα και βλαβερά, αφού σε ωθούν στην απραξία) είναι και τα αδελφάκια του Αλχημιστή, τα Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα και Το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός.
Τα άπαντα της Λένας Μαντά
Όντως η μοναδική Ελληνίδα συγγραφέας που έγινε πλούσια από την ‘τέχνη’ της, είναι εύκολο να την βάλει στο στόχαστρο κάποιος για τους εντελώς λάθους λόγους (βλέπε ζηλοφθονία).
Η κατεξοχήν ‘καλοκαιρινή’ συγγραφέας, αφού εκδίδει σταθερά ένα βιβλίο κάθε Μάιο, έχει δηλώσει πως ‘Δεν με νοιάζει αν λένε ότι η Μαντά γράφει παιδαριώδη ή γράφει Αρλεκιν΄. Οπότε αυτά είναι δυο πράγματα που ούτε σκοπεύαμε, ούτε πρόκειται να της καταλογίσουμε.
Το θέμα είναι το πώς βλέπει η ίδια την Ελληνίδα. Και το πώς, μέσα από τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα που πουλάει, κάνει την δική σου Ελληνίδα (ναι, αυτή που έχεις στο πλευρό σου) να βλέπει τον εαυτό της.
Ως δηλαδή ‘Ένας δρομέας με χιλιάδες ιδιότητες που έκοψε το νήμα αλλά συνεχίζει να τρέχει. Έχει κουραστεί πολύ, έχει δώσει πολύ από τον εαυτό της και της τελειώνουν τα αποθέματα και εκεί είναι το επικίνδυνο. Για αυτό έχουν δυσκολέψει οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι σύγχρονες Ελληνίδες τα προλαβαίνουν όλα αλλά νιώθουν και πολλή μοναξιά. Και αναρωτιέμαι πού είναι οι σύντροφοί τους. Χαμένοι στην καθημερινότητα κι αυτοί’.
Το Twilight της Στέφανι Μέγιερ
Η αιώνια αγάπη δεν υπάρχει όπως απέδειξε πριν μερικές μέρες η Κρίστεν Στιούαρτ όταν κουτούπωσε τον 41χρονο παντρεμένο σκηνοθέτη της. Και αυτό είναι κάτι που κάθε γυναίκα πρέπει να το βάλει καλά στο μυαλό της.
Ειδικά όταν αυτή η γυναίκα είναι η δικιά σου (στην οποία εσύ δεν μπορείς να χαρίσεις την αιώνια ζωή).
Μόνο που χρειάστηκε να βαρεθεί η Κρίστεν να το παίζει καλό κορίτσι για να φάνε το χαστούκι πραγματικότητας που τους χρειαζόταν οι λεγεώνες φαν του Twilight.
Όσον αφορά τα ίδια τα βιβλία, δεν έχει σημασία πόσο κακογραμμένα είναι. Το γεγονός είναι ότι διαβάζονται νεράκι, όπως ακριβώς συμβαίνει αντίστοιχα και με τα Hunger Games.
Το πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι το πόσο μόδα έκαναν τους βρικόλακες αναδεικνύοντας και άλλες αντίστοιχες –μέτριες συγγραφικά- σειρές, όπως τα The Southern Vampire Mysteries της Σαρλέιν Χάρις (που μεταφέρθηκαν τηλεοπτικά ως True Blood) και τα The Vampire Diaries της Λ.Τζ. Σμιθ. Τα οποία δεν λένε και να τελειώσουν, αλλά αυγατίζουν συνέχεια.
Δεν τρέχει τίποτα με το να θέλει το κορίτσι να τα διαβάσει. Άλλωστε και εσύ δεν έχεις το δικό σου κόλλημα με το Game of Thrones; Απλά είναι ντροπιαστικό να τα παίρνει μαζί της στην παραλία. Αυτό που λένε τα εν οίκω μη εν δήμω.
Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις του Λέο Μπουσκάλια
Το ξέρω ότι είναι από τα πλέον πολυαγαπημένα βιβλία των τελευταίων δεκαετιών. Ότι αποτελεί ‘μια ατέλειωτη πηγή έμπνευσης, θάρρους και αποφασιστικότητας για όλους όσους αναζητούν μια καινούργια διάσταση στην ζωή τους μέσα από τους δρόμους της κατανόησης και της αγάπης’.
Απλά με είχε σχεδόν υποχρεώσει να το διαβάσω μια γκόμενα όταν πήγαινα 3η γυμνασίου (καπάκι με το Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο) προκειμένου να την π#δ#ξω. Και από τότε μου έχει μείνει τραύμα.
Κυρίως επειδή ποτέ δεν κατάφερα τίποτα. Ούτε να το τελειώσω, ούτε να την ‘κουτουπώσω’.
Πηγή: oneman.gr
Υπάρχουν σαφώς καλύτεροι λόγοι για να λήξεις μια σχέση από το αν επιμένει να διαβάζει μόνο Άρλεκιν, πιστεύει πως ο Ελύτης έγραψε το Νησί (και τώρα ετοιμάζει το prequel) ή θεωρεί ότι το σύμπαν συνωμοτεί για να της κάνει τα χατίρια. Ή μήπως όχι.
Δεν το παίζω βαριά κουλτούρα. Και συμφωνώ ότι είναι ηλίθιο να κουβαλάς τον Οδυσσέα του Τζέιμς Τζόις, τον Μόμπι Ντικ και τους υπόλοιπους ΄βαρυκόκκαλους΄ φίλους τους στις θάλασσες και τις ακτές.
Στην τελική, το διάβασμα στην παραλία και γενικά στις διακοπές είναι για τους περισσότερους μια απόλαυση που δεν προλαβαίνουν να χαρούν τον υπόλοιπο χρόνο. Το πόσο ΄ένοχη΄ επιλέγουν να είναι αυτή είναι δική τους μπίζνα.
Αλλά, όπως σε κάθε τι άλλο σε αυτή την ζωή, υπάρχουν και όρια. Όσο καρακαλόνα και αν είναι η δικιά σου, όσα χρόνια και αν είστε μαζί, όσο και να της πάει το κόκκινο του αίματος brazilian bikini που μόλις ψώνισε (και καλά για σένα) δεν υπάρχει δικαιολογία να την βλέπεις να σου έρχεται, κουνάμενη συνάμενη, κρατώντας τις 50 αποχρώσεις του Γκρι στο χέρι.
Είναι απλά ντροπή. Και όχι, δεν είναι καν η μισή δική της και η μισή δική σου. Γιατί εσύ, αφού διαβάζεις αυτό το κομμάτι, ξέρεις. Όπως ξέρουν και οι υπόλοιποι στην παραλία ότι το έτερον σου ήμισυ πρέπει να πάψεις να το έχεις σε εκτίμηση. Αυτά λοιπόν είναι τα βιβλία- dealbreakers:
Οι 50 αποχρώσεις του Γκρι της Ε.Λ. Τζέιμς
Ο σαδομαζό light Κώδικας Ντα Βίντσι του φετινού καλοκαιριού (και έμπνευση για το κομμάτι) κάνει κάθε γυναίκα που το διαβάζει να βλέπει την ζώνη που φοράς με άλλο μάτι. Κάτι που είναι καλό, καθώς θα κάνει το σεξ μεταξύ σας πιο βιτσιόζικο. Άσε που στο room to let του νησιού δεν σε νοιάζει και πολύ ποιος θα την ακούσει να σου φωνάζει να βάλεις ‘το σιδερένιο στειλιάρι σου, αυτό που μοιάζει τυλιγμένο σε ένα μεταξωτό πουγκί’ μέσα της.
Το θέμα είναι ότι πρόκειται για κάτι τόσο κακογραμμένο που κάνει τα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων να μοιάζουν με το Άξιον Έστι. Δείχνει, αν θες, εκ μέρους της μια έλλειψη κλάσης από την οποία καλό είναι να απομακρυνθείς όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Μόνο προσοχή. Το πρόβλημα δεν είναι αν το αγοράσει (είναι στην μόδα, άρα παίζει και να την πατήσει), αλλά αν αρχίσει να το διαβάζει και επιμένει πως της αρέσει.
Ο Αλχημιστής του Πάολο Κοέλιο
Είναι μεγάλη λέρα ο Βραζιλιάνος. Υπεύθυνος για την γενοκτονία μιας ολόκληρης γενιάς γυναικείων εγκεφαλικών κυττάρων, που πίστεψαν ότι το σύμπαν νοιάζεται για την πάρτη τους.
Και ότι μάλιστα, με την ίδια ευκολία που σηκώνουν το χέρι και σταματάει εν μέσω κρίσης το ταξί, θα κάτσει να συνωμοτήσει για χάρη τους προκειμένου να τους κάτσει ο Μπάμπης, να επιστρέψει ο Στέλιος ή να δει ο διευθυντής στην δουλειά τι αστέρια που είναι.
Αν και καλύτερα εκφράζει αυτό που αισθάνομαι ο τίτλος του πρόσφατου θεατρικού του Αλέξανδρου Ρήγα που ακολουθεί.
Εννοείται ότι εξίσου βλακωδώς αισιόδοξα (άρα και βλαβερά, αφού σε ωθούν στην απραξία) είναι και τα αδελφάκια του Αλχημιστή, τα Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα και Το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός.
Τα άπαντα της Λένας Μαντά
Όντως η μοναδική Ελληνίδα συγγραφέας που έγινε πλούσια από την ‘τέχνη’ της, είναι εύκολο να την βάλει στο στόχαστρο κάποιος για τους εντελώς λάθους λόγους (βλέπε ζηλοφθονία).
Η κατεξοχήν ‘καλοκαιρινή’ συγγραφέας, αφού εκδίδει σταθερά ένα βιβλίο κάθε Μάιο, έχει δηλώσει πως ‘Δεν με νοιάζει αν λένε ότι η Μαντά γράφει παιδαριώδη ή γράφει Αρλεκιν΄. Οπότε αυτά είναι δυο πράγματα που ούτε σκοπεύαμε, ούτε πρόκειται να της καταλογίσουμε.
Το θέμα είναι το πώς βλέπει η ίδια την Ελληνίδα. Και το πώς, μέσα από τα εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα που πουλάει, κάνει την δική σου Ελληνίδα (ναι, αυτή που έχεις στο πλευρό σου) να βλέπει τον εαυτό της.
Ως δηλαδή ‘Ένας δρομέας με χιλιάδες ιδιότητες που έκοψε το νήμα αλλά συνεχίζει να τρέχει. Έχει κουραστεί πολύ, έχει δώσει πολύ από τον εαυτό της και της τελειώνουν τα αποθέματα και εκεί είναι το επικίνδυνο. Για αυτό έχουν δυσκολέψει οι σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα. Οι σύγχρονες Ελληνίδες τα προλαβαίνουν όλα αλλά νιώθουν και πολλή μοναξιά. Και αναρωτιέμαι πού είναι οι σύντροφοί τους. Χαμένοι στην καθημερινότητα κι αυτοί’.
Το Twilight της Στέφανι Μέγιερ
Η αιώνια αγάπη δεν υπάρχει όπως απέδειξε πριν μερικές μέρες η Κρίστεν Στιούαρτ όταν κουτούπωσε τον 41χρονο παντρεμένο σκηνοθέτη της. Και αυτό είναι κάτι που κάθε γυναίκα πρέπει να το βάλει καλά στο μυαλό της.
Ειδικά όταν αυτή η γυναίκα είναι η δικιά σου (στην οποία εσύ δεν μπορείς να χαρίσεις την αιώνια ζωή).
Μόνο που χρειάστηκε να βαρεθεί η Κρίστεν να το παίζει καλό κορίτσι για να φάνε το χαστούκι πραγματικότητας που τους χρειαζόταν οι λεγεώνες φαν του Twilight.
Όσον αφορά τα ίδια τα βιβλία, δεν έχει σημασία πόσο κακογραμμένα είναι. Το γεγονός είναι ότι διαβάζονται νεράκι, όπως ακριβώς συμβαίνει αντίστοιχα και με τα Hunger Games.
Το πρόβλημα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι το πόσο μόδα έκαναν τους βρικόλακες αναδεικνύοντας και άλλες αντίστοιχες –μέτριες συγγραφικά- σειρές, όπως τα The Southern Vampire Mysteries της Σαρλέιν Χάρις (που μεταφέρθηκαν τηλεοπτικά ως True Blood) και τα The Vampire Diaries της Λ.Τζ. Σμιθ. Τα οποία δεν λένε και να τελειώσουν, αλλά αυγατίζουν συνέχεια.
Δεν τρέχει τίποτα με το να θέλει το κορίτσι να τα διαβάσει. Άλλωστε και εσύ δεν έχεις το δικό σου κόλλημα με το Game of Thrones; Απλά είναι ντροπιαστικό να τα παίρνει μαζί της στην παραλία. Αυτό που λένε τα εν οίκω μη εν δήμω.
Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις του Λέο Μπουσκάλια
Το ξέρω ότι είναι από τα πλέον πολυαγαπημένα βιβλία των τελευταίων δεκαετιών. Ότι αποτελεί ‘μια ατέλειωτη πηγή έμπνευσης, θάρρους και αποφασιστικότητας για όλους όσους αναζητούν μια καινούργια διάσταση στην ζωή τους μέσα από τους δρόμους της κατανόησης και της αγάπης’.
Απλά με είχε σχεδόν υποχρεώσει να το διαβάσω μια γκόμενα όταν πήγαινα 3η γυμνασίου (καπάκι με το Λεωφορείο 9 για τον Παράδεισο) προκειμένου να την π#δ#ξω. Και από τότε μου έχει μείνει τραύμα.
Κυρίως επειδή ποτέ δεν κατάφερα τίποτα. Ούτε να το τελειώσω, ούτε να την ‘κουτουπώσω’.
Πηγή: oneman.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μετά την Ελλάδα, σκοπός τους να γονατίσουν και την Ισπανία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επιχείρηση "σκούπα" στο κέντρο της Αθήνας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
