2012-08-05 09:30:09
του Παύλου Παπαδόπουλου
«Δεν θα παραμείνουμε στο ευρώ με κάθε κόστος» έχει υποστηρίξει η υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας κυρία Γιούτα Ουρπιλάινεν. Παρόμοια είναι η θέση του πρώην ιταλού πρωθυπουργού κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το κόμμα του οποίου στηρίζει την κυβέρνηση Μόντι. Ανάλογη είναι η θέση γερμανών αξιωματούχων που υπογραμμίζουν ότι δεν θα αποδεχθούν μια ευρωζώνη που θα λειτουργεί με όρους διαφορετικούς από εκείνους που επιθυμούν. Ολο και περισσότεροι Ευρωπαίοι χαράσσουν μια «κόκκινη γραμμή» προκειμένου να επιτύχουν διευθετήσεις επωφελείς για τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Οσοι Ελληνες πιστεύουν ότι ανάλογη πρέπει να είναι και η ελληνική στάση βρίσκονται σε θέση άμυνας απέναντι σε όσους προεξοφλούν ότι αν μια τέτοια «απειλή» διατυπωθεί από την κυβέρνηση τότε οι πάντες θα σπεύσουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους και η Ελλάδα θα διολισθήσει στη δραχμή υπό συνθήκες χάους.
Είναι προφανές ότι η ασθενής εμπιστοσύνη των ελλήνων πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στους θεσμούς αφαιρεί τη δυνατότητα των εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού να διαπραγματευθούν με πειθώ και να προασπίσουν τα ελληνικά συμφέροντα στην κινούμενη άμμο της σημερινής ευρωζώνης. Ασφαλείς απέναντι στην ανήμπορη Ελλάδα οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ασχολούνται με τις δικές τους προτεραιότητες και χωρίς πολλή σκέψη επιβάλλουν στους Ελληνες όρους επαχθείς, αφού δεν έχουν σχεδόν κανένα κίνητρο να ασχοληθούν περισσότερο με τις πραγματικές ανάγκες ενός εταίρου που πλήττεται ανισοβαρώς από τα προπατορικά αμαρτήματα μιας ατελούς νομισματικής Ενωσης.
Κι όμως, η έξωση της Ελλάδας είναι σχεδόν αδύνατη, αφού ισοδυναμεί με την εξαφάνιση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών στη δυνατότητα των μεγάλων δυνάμεων να διατηρήσουν την ευρωζώνη αρραγή. Η ενδεχόμενη εγκατάλειψη της Ελλάδας θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα συνοδευθεί από την ενίσχυση του υπαρκτού κύματος απόσυρσης κεφαλαίων από την ευρωζώνη προς τις ΗΠΑ, την Αγγλία και την Ασία. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο μόνο απορία και αγανάκτηση μπορεί να προκαλεί η αδυναμία των κυβερνώντων να δράσουν ως εκπρόσωποι ενός ανεξάρτητου κράτους που παραμένει ισότιμος εταίρος των υπολοίπων δεκαέξι κρατών-μελών σε μια Ενωση στην οποία έχει παραχωρηθεί (αλλά όχι άνευ όρων...) η κρίσιμη πτυχή της εθνικής ανεξαρτησίας που είναι η χάραξη και η άσκηση της νομισματικής πολιτικής - ένα οικονομικό φαινόμενο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διαχείριση του χρέους, τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Η θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν υπηρετείται από μια πολιτική επαρχιωτισμού και μειονεξίας. Μια αποτελεσματική ελληνική κυβέρνηση μπορεί να είναι μόνο εκείνη που θα κατορθώσει να πείσει τους πολίτες ότι καμία χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη ακόμη και αν το επιθυμούν όλοι οι εταίροι της και ότι, αντίθετα, η συμμετοχή της στο κοινό νόμισμα εξαρτάται από τον σεβασμό που οφείλουν να επιδείξουν οι υπόλοιποι στη δική της «κόκκινη γραμμή». Ακριβώς όπως πράττει η κυρία Ουρπιλάινεν
πηγη:tovima
«Δεν θα παραμείνουμε στο ευρώ με κάθε κόστος» έχει υποστηρίξει η υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας κυρία Γιούτα Ουρπιλάινεν. Παρόμοια είναι η θέση του πρώην ιταλού πρωθυπουργού κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το κόμμα του οποίου στηρίζει την κυβέρνηση Μόντι. Ανάλογη είναι η θέση γερμανών αξιωματούχων που υπογραμμίζουν ότι δεν θα αποδεχθούν μια ευρωζώνη που θα λειτουργεί με όρους διαφορετικούς από εκείνους που επιθυμούν. Ολο και περισσότεροι Ευρωπαίοι χαράσσουν μια «κόκκινη γραμμή» προκειμένου να επιτύχουν διευθετήσεις επωφελείς για τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Οσοι Ελληνες πιστεύουν ότι ανάλογη πρέπει να είναι και η ελληνική στάση βρίσκονται σε θέση άμυνας απέναντι σε όσους προεξοφλούν ότι αν μια τέτοια «απειλή» διατυπωθεί από την κυβέρνηση τότε οι πάντες θα σπεύσουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους και η Ελλάδα θα διολισθήσει στη δραχμή υπό συνθήκες χάους.
Είναι προφανές ότι η ασθενής εμπιστοσύνη των ελλήνων πολιτών στο πολιτικό σύστημα και στους θεσμούς αφαιρεί τη δυνατότητα των εκλεγμένων εκπροσώπων του λαού να διαπραγματευθούν με πειθώ και να προασπίσουν τα ελληνικά συμφέροντα στην κινούμενη άμμο της σημερινής ευρωζώνης. Ασφαλείς απέναντι στην ανήμπορη Ελλάδα οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ασχολούνται με τις δικές τους προτεραιότητες και χωρίς πολλή σκέψη επιβάλλουν στους Ελληνες όρους επαχθείς, αφού δεν έχουν σχεδόν κανένα κίνητρο να ασχοληθούν περισσότερο με τις πραγματικές ανάγκες ενός εταίρου που πλήττεται ανισοβαρώς από τα προπατορικά αμαρτήματα μιας ατελούς νομισματικής Ενωσης.
Κι όμως, η έξωση της Ελλάδας είναι σχεδόν αδύνατη, αφού ισοδυναμεί με την εξαφάνιση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών στη δυνατότητα των μεγάλων δυνάμεων να διατηρήσουν την ευρωζώνη αρραγή. Η ενδεχόμενη εγκατάλειψη της Ελλάδας θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα συνοδευθεί από την ενίσχυση του υπαρκτού κύματος απόσυρσης κεφαλαίων από την ευρωζώνη προς τις ΗΠΑ, την Αγγλία και την Ασία. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο μόνο απορία και αγανάκτηση μπορεί να προκαλεί η αδυναμία των κυβερνώντων να δράσουν ως εκπρόσωποι ενός ανεξάρτητου κράτους που παραμένει ισότιμος εταίρος των υπολοίπων δεκαέξι κρατών-μελών σε μια Ενωση στην οποία έχει παραχωρηθεί (αλλά όχι άνευ όρων...) η κρίσιμη πτυχή της εθνικής ανεξαρτησίας που είναι η χάραξη και η άσκηση της νομισματικής πολιτικής - ένα οικονομικό φαινόμενο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη διαχείριση του χρέους, τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, την ανάπτυξη και την απασχόληση.
Η θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν υπηρετείται από μια πολιτική επαρχιωτισμού και μειονεξίας. Μια αποτελεσματική ελληνική κυβέρνηση μπορεί να είναι μόνο εκείνη που θα κατορθώσει να πείσει τους πολίτες ότι καμία χώρα δεν μπορεί να εκδιωχθεί από την ευρωζώνη ακόμη και αν το επιθυμούν όλοι οι εταίροι της και ότι, αντίθετα, η συμμετοχή της στο κοινό νόμισμα εξαρτάται από τον σεβασμό που οφείλουν να επιδείξουν οι υπόλοιποι στη δική της «κόκκινη γραμμή». Ακριβώς όπως πράττει η κυρία Ουρπιλάινεν
πηγη:tovima
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θα... σπρώχνουν προς Τουρκία τις βάρκες με λαθρομετανάστες!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πεκίνο: Ενταση με ΗΠΑ για τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
