2012-03-16 23:52:02
Ο άσπρος χρυσός της Μάνης, το θαλάσσιο αλάτι της περιοχής Θαλαμών, στη Μάνη συγκεντρώνεται εδώ και 100 χρόνια περίπου, στους βράχους της περιοχής. Οι τρεις μεγάλοι βράχοι στους πρόποδες του Ταϋγέτου, έχουν πολλές φυσικές αλυκές και είναι ο χώρος για τον άσπρο χρυσό της Μάνης. 'Ενα κατεξοχήν αλατοχώρι της Μάνης είναι και η Χοτάσια. 'Ενα μικρό χωριό στα σύνορα της Λακωνίας με τη Μεσσηνία στον Μεσσηνιακό Κόλπο.
Το αλάτι μαζεύεται από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Η διαδικασία μαζέματος είναι απλή και παραδοσιακή. Για την συγκομιδή του αλατιού χρειάζεται χρόνος. Το νερό μαζεύεται στις αλυκές και για να εξατμιστεί σιγά σιγά χρειάζεται ήλιο και ζέστη. Έτσι σχηματίζεται ένα στρώμα αλατιού που μαζεύεται με ένα ειδικό ξύλινο εργαλείο και μπαίνει σε μια πλαστική σακούλα με τρύπες. Mετά αφήνεται να ξεραθεί και χωρίς πρόσθετα συστατικά τοποθετείται σε γυάλινα βάζα. Οι βράχοι στις Θαλάμες βγάζουν περίπου 6 τόνους ακατέργαστο αλάτι το χρόνο και είναι το καλύτερο όλων των αλατιών στην Μεσόγειο.
Ο 89χρονος σήμερα Σμπατριώτης μας, Ηλίας Γατέας, παλιός αλατοπαραγωγός που έφυγε στην Αθήνα και επέστρεψε στο χωριό μετά τη συνταξιοδότησή του αναφέρει χαρακτηριστικά: « Βασική εργασία μας στο χωριό ήταν να σπέρνουμε σιτάρι και κριθάρι μες στα βράχια, σκάβοντας με το αξινάρι. Φύσαγε ο βοριάς το έτριβε και θερίζαμε τις καλαμιές μόνο για να φάνε τα ζώα. Το αλάτι ήταν το προϊόν που χρειαζόμαστε στο νοικοκυριό αλλά και για ανταλλαγή. Το ανταλλάσσαμε με φρούτα και τυριά από τους τσοπάνους που το χρειάζονταν να αλατίζουν τα προϊόντα τους » και συνεχίζει: « η παραγωγή αλατιού ήταν παράνομη, αφού η διακίνησή του γινόταν αποκλειστικά από το Ελληνικό Μονοπώλιο. Ερχόταν στο χωριό ένας υπάλληλος του Δημόσιου Ταμείου Αρεόπολης με δύο χωροφύλακες και με πετρέλαιο μας χάλαγαν τις αλυκές ». Πολλά μπορεί να άλλαξαν στην Αδούλωτη Μάνη τα τελευταία χρόνια, εκείνο όμως που παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο είναι η παραγωγή του αλατιού στα άγρια βράχια της,,,,, ενός Άσπρου Χρυσού,,,,, Πολύτιμου για όλη την Μεσόγειο !!!
η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ Ksipnistere
Το αλάτι μαζεύεται από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Η διαδικασία μαζέματος είναι απλή και παραδοσιακή. Για την συγκομιδή του αλατιού χρειάζεται χρόνος. Το νερό μαζεύεται στις αλυκές και για να εξατμιστεί σιγά σιγά χρειάζεται ήλιο και ζέστη. Έτσι σχηματίζεται ένα στρώμα αλατιού που μαζεύεται με ένα ειδικό ξύλινο εργαλείο και μπαίνει σε μια πλαστική σακούλα με τρύπες. Mετά αφήνεται να ξεραθεί και χωρίς πρόσθετα συστατικά τοποθετείται σε γυάλινα βάζα. Οι βράχοι στις Θαλάμες βγάζουν περίπου 6 τόνους ακατέργαστο αλάτι το χρόνο και είναι το καλύτερο όλων των αλατιών στην Μεσόγειο.
Ο 89χρονος σήμερα Σμπατριώτης μας, Ηλίας Γατέας, παλιός αλατοπαραγωγός που έφυγε στην Αθήνα και επέστρεψε στο χωριό μετά τη συνταξιοδότησή του αναφέρει χαρακτηριστικά: « Βασική εργασία μας στο χωριό ήταν να σπέρνουμε σιτάρι και κριθάρι μες στα βράχια, σκάβοντας με το αξινάρι. Φύσαγε ο βοριάς το έτριβε και θερίζαμε τις καλαμιές μόνο για να φάνε τα ζώα. Το αλάτι ήταν το προϊόν που χρειαζόμαστε στο νοικοκυριό αλλά και για ανταλλαγή. Το ανταλλάσσαμε με φρούτα και τυριά από τους τσοπάνους που το χρειάζονταν να αλατίζουν τα προϊόντα τους » και συνεχίζει: « η παραγωγή αλατιού ήταν παράνομη, αφού η διακίνησή του γινόταν αποκλειστικά από το Ελληνικό Μονοπώλιο. Ερχόταν στο χωριό ένας υπάλληλος του Δημόσιου Ταμείου Αρεόπολης με δύο χωροφύλακες και με πετρέλαιο μας χάλαγαν τις αλυκές ». Πολλά μπορεί να άλλαξαν στην Αδούλωτη Μάνη τα τελευταία χρόνια, εκείνο όμως που παραμένει ίδιο κι απαράλλαχτο είναι η παραγωγή του αλατιού στα άγρια βράχια της,,,,, ενός Άσπρου Χρυσού,,,,, Πολύτιμου για όλη την Μεσόγειο !!!
η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα
ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ Ksipnistere
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τελικά, ποιος είναι το φαβορί για το ντέρμπι;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
