2012-08-13 20:51:23
Γράφει: Νίκος Νικολόπουλος ο «ψευτοδιεγραμμένος»
Μια φορά κι ένα καιρό…ήταν μία πολύ όμορφη χώρα που πολλοί ζήλευαν για τον ήλιο, τη θάλασσα, τις χάρες της και το πλούσιο υπέδαφός της.
Η χώρα αυτή, επειδή ήταν μικρή κι όπως να το κάνουμε μία σχετική ανασφάλεια την είχε, αποφάσισε να «κάνει παρέα» με κάποιες άλλες χώρες «πολιτισμένες» και πλούσιες, από το βορρά, ώστε όλοι μαζί να μοιράζονται τα κοινά αγαθά, την πρόοδο, την ειρήνη και την ευημερία.
Όμως, ήρθαν δύσκολοι καιροί, «οικονομική κρίση τη βάφτισαν» και οι «βόρειες χώρες» αποφάσισαν ότι, η μικρή χώρα έπρεπε για το καλό της Κοινότητας να γίνει τόπος δοκιμών διάφορών οικονομικών πειραμάτων.
Τα «προγράμματα σωτηρίας» όπως τα ονόμασαν, περιλάμβαναν τα πάντα: από μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, μέχρι αποκρατικοποιήσεις και ανάθεση όλων των δημόσιων λειτουργιών σε ιδιώτες Χωρίς άλλη περίσκεψη, κάθε «δημόσια» επιχείρηση δαιμονο-ποιήθηκε και έγινε «Ιφιγένεια» που έπρεπε να θυσιαστεί για να σωθεί η αντίστοιχη που ανήκε σε ιδιωτικά χέρια Μάλιστα, οι βόρειες χώρες για να είναι σίγουρες ότι η απόφαση της «Ιφιγενοποίησης» θα εφαρμοστεί παντού χωρίς παρεκκλίσεις, ανέθεσαν το έργο σε ειδική αντιπροσωπία, «Αδιαίρετη Τριάδα» την ονόμασαν και άρχισαν το έργο τους, με ην αρωγή του «Αυτοκράτορα» των τοπικών τραπεζών, που ανέλαβε ειδικά καθήκοντα ελέγχου της ροής του χρήματος.
Μάλιστα, ο «Αυτοκράτορας» πήρε πολύ σοβαρά το έργο του κι αποφάσισε να μείνει στην ιστορία για το Μεγάλο Κόλπο:
Πως σώζεις μία ιδιωτική τράπεζα, θυσιάζοντας μία κρατική!
Χωρίς καθυστέρηση, λοιπόν, με μαθηματικούς υπολογισμούς που θα ζήλευε ακόμα και…η «Τρίτη Δημοτικού», έβγαλε χαρτί και μολύβι και μαζί με το «Μαθητευόμενο Μάγο των Οικονομικών» διάλεξε για την περίσταση την «καλύτερη» δημόσια τράπεζα.
Η ιδιωτική, διέθετε επικοινωνιακές περγαμηνές, της έλειπαν όμως: 22 δισ..
Η δε, δημόσια που για πάνω από 80 χρόνια, χωρίς υπερβολές στα κέρδη της, υπηρετούσε πιστά την αποστολή της
. Χρηματοδοτούσε τους αγρότες, όταν χρειαζόταν αγόραζε κρατικά ομόλογα. Διέγραφε δισεκατομμύρια από τόκους και πανωτόκια των Ελλήνων αγροτών όταν το ζητούσε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής.
Χάριζε τα αγροτικά δάνεια στους φτωχούς και άκληρους αγρότες όταν το αποφάσιζε ο Πρωθυπουργός της επταετίας Γ. Παπαδόπουλος. Τέλος, «κούρευε» τα ομόλογα και έχανε έως και 70% όταν ο Τροικανός Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του αποφάσιζαν πως πρέπει να χάσει και τα κεφάλαια της.
Παρόλα αυτά τα βάρη χρειαζόταν μόλις 3,5 δις.
Αν και ο κοινός νους, θα πρότεινε κάθε τράπεζα να βρει από μόνη της τα χρήματα που της λείπουν, ο «Αυτοκράτορας» και ο σύντροφός του, ο «Μαθητευόμενος Μάγος των Οικονομικών» μία ωραία Παρασκευή «τετραγώνισαν τον κύκλο» και έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους:
1. Θυσίασαν τη δημόσια Τράπεζα. Την χώρισαν σε δύο κομμάτια που τα ονόμασαν «καλό» και «κακό».
2. Το «κακό» το φόρτωσαν στη μικρή χώρα, διογκώνοντας το δημόσιο χρέος και το έλλειμμά της τουλάχιστον κατά 3% του ΑΕΠ
3. Το «καλό» κομμάτι το χάρισαν στην ιδιωτική τράπεζα και επειδή δεν αρκούσαν τα χρήματα, εξασφάλισαν από την «αδιαίρετη Τριάδα», το υπόλοιπο ποσό, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη μικρή χώρα.
4. Τέλος, για να πείσουν ότι όλα τα παραπάνω είναι αναγκαία, νόμιμα, διαφανή και απαραίτητα, ανέθεσαν σε «εξειδικευμένα παπαγαλάκια των Οικονομικών» να διαλαλήσουν σε όλη την επικράτεια της μικρής χώρας, ότι «Μόλις έγινε το πρώτο βήμα για την εξυγίανση του Τραπεζικού Συστήματος και την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη».
Οι κάτοικοι της μικρής χώρας έδειξαν ικανοποιημένοι από τα φευγαλέα σχετικά δημοσιεύματα, όσο για κάποιους λίγους που διαμαρτύρονταν λέγοντας ότι είναιπαράλογο το Δημόσιο αντί να δώσει 3,5 δις και να διασώσει την τράπεζά του, πλήρωσε τουλάχιστον τα διπλά και έμεινε χωρίς τράπεζα…απλά τους είπαν συκοφάντες και εχθρούς της προσπάθειας που κάνει η Πατρίδα για να διασωθεί.
Έτσι, όλοι στη μικρή χώρα που τώρα είχαν ως δόγμα την παροιμία: «όχι μόνο μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι», συνέχισαν στωικά να υπακούουν στις εντολές της «αδιαίρετης Τριάδας», που ήδη είχε στρέψει την προσοχή της στην επόμενη «Ιφιγενοποίηση»…
…κι αν κάποιος πιστέψει ότι η μικρή χώρα κινδυνεύει από τα σχέδια των βόρειων χωρών, καλύτερα να σκεφτεί διπλά: η χώρα που γεννά Εφιάλτες, δεν χρειάζεται εξωτερικούς εχθρούς για να καταστραφεί…μπορεί και μόνη της.
Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, έτσι:
§ Η «Μικρή χώρα», δεν είναι η Ελλάδα.
§ Η «Αδιαίρετη Τριάδα», δεν είναι η Τρόικα εξωτερικού ή εσωτερικού
§ Ο «Αυτοκράτορας», δεν είναι ο Κεντρικός Τραπεζίτης
§ Ο «Μαθητευόμενος Μάγος των Οικονομικών», δεν είναι ο Υπουργός Οικονομικών
§ Η δημόσια Τράπεζα, δεν είναι η Αγροτική.
§ «Ιφιγένεια», δεν είναι ο δημόσιος πλούτος της Ελλάδας.
§ «Νίκος ψευτοδιεγραμμένος» δεν είναι ο γνωστός ασυμβίβαστος γαλάζιος βουλευτής
communenews
Μια φορά κι ένα καιρό…ήταν μία πολύ όμορφη χώρα που πολλοί ζήλευαν για τον ήλιο, τη θάλασσα, τις χάρες της και το πλούσιο υπέδαφός της.
Η χώρα αυτή, επειδή ήταν μικρή κι όπως να το κάνουμε μία σχετική ανασφάλεια την είχε, αποφάσισε να «κάνει παρέα» με κάποιες άλλες χώρες «πολιτισμένες» και πλούσιες, από το βορρά, ώστε όλοι μαζί να μοιράζονται τα κοινά αγαθά, την πρόοδο, την ειρήνη και την ευημερία.
Όμως, ήρθαν δύσκολοι καιροί, «οικονομική κρίση τη βάφτισαν» και οι «βόρειες χώρες» αποφάσισαν ότι, η μικρή χώρα έπρεπε για το καλό της Κοινότητας να γίνει τόπος δοκιμών διάφορών οικονομικών πειραμάτων.
Τα «προγράμματα σωτηρίας» όπως τα ονόμασαν, περιλάμβαναν τα πάντα: από μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, μέχρι αποκρατικοποιήσεις και ανάθεση όλων των δημόσιων λειτουργιών σε ιδιώτες Χωρίς άλλη περίσκεψη, κάθε «δημόσια» επιχείρηση δαιμονο-ποιήθηκε και έγινε «Ιφιγένεια» που έπρεπε να θυσιαστεί για να σωθεί η αντίστοιχη που ανήκε σε ιδιωτικά χέρια Μάλιστα, οι βόρειες χώρες για να είναι σίγουρες ότι η απόφαση της «Ιφιγενοποίησης» θα εφαρμοστεί παντού χωρίς παρεκκλίσεις, ανέθεσαν το έργο σε ειδική αντιπροσωπία, «Αδιαίρετη Τριάδα» την ονόμασαν και άρχισαν το έργο τους, με ην αρωγή του «Αυτοκράτορα» των τοπικών τραπεζών, που ανέλαβε ειδικά καθήκοντα ελέγχου της ροής του χρήματος.
Μάλιστα, ο «Αυτοκράτορας» πήρε πολύ σοβαρά το έργο του κι αποφάσισε να μείνει στην ιστορία για το Μεγάλο Κόλπο:
Πως σώζεις μία ιδιωτική τράπεζα, θυσιάζοντας μία κρατική!
Χωρίς καθυστέρηση, λοιπόν, με μαθηματικούς υπολογισμούς που θα ζήλευε ακόμα και…η «Τρίτη Δημοτικού», έβγαλε χαρτί και μολύβι και μαζί με το «Μαθητευόμενο Μάγο των Οικονομικών» διάλεξε για την περίσταση την «καλύτερη» δημόσια τράπεζα.
Η ιδιωτική, διέθετε επικοινωνιακές περγαμηνές, της έλειπαν όμως: 22 δισ..
Η δε, δημόσια που για πάνω από 80 χρόνια, χωρίς υπερβολές στα κέρδη της, υπηρετούσε πιστά την αποστολή της
Χάριζε τα αγροτικά δάνεια στους φτωχούς και άκληρους αγρότες όταν το αποφάσιζε ο Πρωθυπουργός της επταετίας Γ. Παπαδόπουλος. Τέλος, «κούρευε» τα ομόλογα και έχανε έως και 70% όταν ο Τροικανός Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του αποφάσιζαν πως πρέπει να χάσει και τα κεφάλαια της.
Παρόλα αυτά τα βάρη χρειαζόταν μόλις 3,5 δις.
Αν και ο κοινός νους, θα πρότεινε κάθε τράπεζα να βρει από μόνη της τα χρήματα που της λείπουν, ο «Αυτοκράτορας» και ο σύντροφός του, ο «Μαθητευόμενος Μάγος των Οικονομικών» μία ωραία Παρασκευή «τετραγώνισαν τον κύκλο» και έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιό τους:
1. Θυσίασαν τη δημόσια Τράπεζα. Την χώρισαν σε δύο κομμάτια που τα ονόμασαν «καλό» και «κακό».
2. Το «κακό» το φόρτωσαν στη μικρή χώρα, διογκώνοντας το δημόσιο χρέος και το έλλειμμά της τουλάχιστον κατά 3% του ΑΕΠ
3. Το «καλό» κομμάτι το χάρισαν στην ιδιωτική τράπεζα και επειδή δεν αρκούσαν τα χρήματα, εξασφάλισαν από την «αδιαίρετη Τριάδα», το υπόλοιπο ποσό, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τη μικρή χώρα.
4. Τέλος, για να πείσουν ότι όλα τα παραπάνω είναι αναγκαία, νόμιμα, διαφανή και απαραίτητα, ανέθεσαν σε «εξειδικευμένα παπαγαλάκια των Οικονομικών» να διαλαλήσουν σε όλη την επικράτεια της μικρής χώρας, ότι «Μόλις έγινε το πρώτο βήμα για την εξυγίανση του Τραπεζικού Συστήματος και την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη».
Οι κάτοικοι της μικρής χώρας έδειξαν ικανοποιημένοι από τα φευγαλέα σχετικά δημοσιεύματα, όσο για κάποιους λίγους που διαμαρτύρονταν λέγοντας ότι είναιπαράλογο το Δημόσιο αντί να δώσει 3,5 δις και να διασώσει την τράπεζά του, πλήρωσε τουλάχιστον τα διπλά και έμεινε χωρίς τράπεζα…απλά τους είπαν συκοφάντες και εχθρούς της προσπάθειας που κάνει η Πατρίδα για να διασωθεί.
Έτσι, όλοι στη μικρή χώρα που τώρα είχαν ως δόγμα την παροιμία: «όχι μόνο μας χρωστούσαν, μας πήραν και το βόδι», συνέχισαν στωικά να υπακούουν στις εντολές της «αδιαίρετης Τριάδας», που ήδη είχε στρέψει την προσοχή της στην επόμενη «Ιφιγενοποίηση»…
…κι αν κάποιος πιστέψει ότι η μικρή χώρα κινδυνεύει από τα σχέδια των βόρειων χωρών, καλύτερα να σκεφτεί διπλά: η χώρα που γεννά Εφιάλτες, δεν χρειάζεται εξωτερικούς εχθρούς για να καταστραφεί…μπορεί και μόνη της.
Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, έτσι:
§ Η «Μικρή χώρα», δεν είναι η Ελλάδα.
§ Η «Αδιαίρετη Τριάδα», δεν είναι η Τρόικα εξωτερικού ή εσωτερικού
§ Ο «Αυτοκράτορας», δεν είναι ο Κεντρικός Τραπεζίτης
§ Ο «Μαθητευόμενος Μάγος των Οικονομικών», δεν είναι ο Υπουργός Οικονομικών
§ Η δημόσια Τράπεζα, δεν είναι η Αγροτική.
§ «Ιφιγένεια», δεν είναι ο δημόσιος πλούτος της Ελλάδας.
§ «Νίκος ψευτοδιεγραμμένος» δεν είναι ο γνωστός ασυμβίβαστος γαλάζιος βουλευτής
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Graffiti στους δρόμους του Ναυπλίου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΦΙΛΙΚΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ