Μήνυμα αναγνώστη για την Ελλάδα του 2012

2012-08-14 09:45:07

Αν μπορούσα να βρω μια παρομοίωση για την Ελλάδα του 2012, θα έλεγα οτι μοιάζει με μια γυναίκα βιασμένη και παραμελημένη. Μια άλλοτε όμορφη σταρ του σινεμά με ανάκατα μαλλιά και σαπισμένα δόντια. Μια γυναίκα με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια. Που έχει χάσει όλη τη λάμψη και την ομορφιά της. ‘Είναι δυνατόν μέσα σε 2 μόλις χρόνια να έχει αλλάξει τόσο;’, φωνάζω συνέχεια στον εαυτό μου. Κι όμως είναι. Και ψάχνω απεγνωσμένα γύρω μου δείγματα για να διαψευσθώ... Αλλά, να τα κλειστά μαγαζιά. Να η ερημιά τις νύχτες, εκεί που άλλοτε γινόταν χαμός. Να η πεσμένη κίνηση στα νησιά. Και έξω από τα Μετέωρα 2 πούλμαν μόνο. Και η Ακρόπολη κλειστή. Και οι τουρίστες από φτωχές, ανατολικές χώρες. Ρωσία, Ρουμανία, Σερβία, Βουλγαρία. Ούτε καν ακούς αγγλικά και γερμανικά. Φαίνεται οι φτωχοί γείτονές μας αισθάνονται ‘σαν το σπίτι τους’ και μας επισκέπτονται για διακοπές.

Στα φανάρια Πακιστανοί. Στους δρόμους μπουλούκια μεταναστών από ασιατικές και αφρικανικές χώρες

. Σε κοιτούν προκλητικά. Μα τι ήρθαν να κάνουν αυτοί σε μια χώρα που δεν έχει δουλειές;; Διαβάζεις ειδήσεις. ‘Αφγανός βίασε και σκότωσε 20χρονη’, ‘Συμμορία Αλβανών δολοφόνησαν ταξιτζή’... Και ενώ νιώθεις μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να δεις κάπου την αστυνομία. Τίποτα. Ούτε ένας αστυνομικός. Έτσι, για το ξεκάρφωμα...‘Ηρέμησε. Ηρέμησε’, λέω μέσα μου. Αλλά πού; Πώς να ηρεμήσεις;; Μα γιατί δεν γινόντουσαν αυτά το 2009; Μια χαρά δεν λειτουργούσαμε τότε;;...

Και βγαίνω μια βόλτα στις πόλεις. Στα κέντρα. Τα μισά μαγαζιά κλειστά. Στη θέση τους αφίσες κολλημένες, και απαίσια γκράφιτι. Δέντρα πεσμένα. Πινακίδες γερμένες και αλλοιωμένες. Σπασμένα πεζοδρόμια. Εγκαταλειμένα παρκακια με ακαθαρσίες από σκύλους. Τοίχοι γεμάτοι συνθήματα. Λιγοστός κόσμος να περπατά με σκυμμένο κεφάλι. Και να ορδές οι ρομά να ξεπηδούν από κάθε γωνιά. Μάλλον αισθάνονται πιο άνετα με την νέα τάξη των πραγμάτων. Σαν στο σπίτι τους. ‘Μα, δεν ήταν έτσι πριν από 2 χρόνια. Γιατί;;’, λέω στον εαυτό μου. Θέλω να ουρλιάξω. Να κλαψω. Να βρω κάποιον και να τον ρωτήσω. ‘Μα δεν βλέπεις τι γίνεται εδώ; Τι έχεις να πεις; Κοίτα γύρω σου’. Το λέω στους συγγενείς μου, και σκύβουν το κεφάλι. Δεν απαντούν.

Νομίζω οτι στην Ελλάδα αξίζουν συγχαρητήρια. Είμαστε, πιστεύω, η μόνη χώρα που μέσα σε 2 χρόνια κατάφερε (ή την κατάφεραν) να αλλάξει τόσο πολύ. Και αυτό που με σκοτώνει είναι αυτή η βίαιη αλλαγή. Τόσο γρήγορη και απότομη. Όποιος λέει οτι τίποτα δεν έχει αλλάξει, είναι ψεύτης. Έχουν αλλάξει όλα τόσο πολύ. Σε τρομακτικό βαθμό. Εύχομαι, κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα (ζω στο εξωτερικό από το 2009) να τη δω όπως ήταν. Εύχομαι η νέα κυβέρνηση κάτι να κάνει. Εύχομαι ο ίδιος ο Έλληνας πολίτης κάτι να κάνει. Είναι κρίμα να τελειώσει έτσι αυτή η τεράστια χώρα Αναγνώστης
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ