2012-08-16 16:31:05
Γράφει ο Καρανάσιος Γεώργιος
Οι πολιτικοί, μας έχουν συνηθίσει με κηρύγματα, όταν, φυσικά, θυμούνται, ότι υπάρχει και ένα Σύνταγμα σ’ αυτή τη χώρα, μέχρι να αποκτήσουν τον έλεγχο.
Ομιλούν, για δίκαια και ισοδύναμα μέτρα, για δίκαιη φορολόγηση, για δημόσια παιδεία, υγεία, για αξιοκρατία, αξιοπρέπεια, ισονομία, ισοπολιτεία, ότι θα διαπραγματευθούν τους βάρβαρους όρους του μνημονίου, τη δανειακή σύμβαση, κ. λ.
Τα κηρύγματα από επαγγελματίες πολιτικάντηδες δεν είναι δωρεάν. Για το μισθωτό, το συνταξιούχο, τον άνεργο, τον καθημερινό βιοπαλαιστή, τον ειλικρινή πολίτη, που ζει με τη δουλειά του και φορολογείται, τα κηρύγματα, οι υποσχέσεις καθορίζουν τη δική του ζωή, της οικογένειάς του και της κοινωνίας. Αυτό το πολιτικό παιχνίδι επαναλαμβάνεται δεκαετίες τώρα, γιατί φαίνεται να είναι στην πλειοψηφία των πολιτών αρεστό και αποτελεσματικό για τους πολιτικάντηδες.
Αυτή τη φορά οι προεκλογικές υποσχέσεις είχαν μία ιδιαιτερότητα. Οι σημερινοί κυβερνώντες είχαν τη διακυβέρνηση της χώρας και πριν από τις πρόσφατες εκλογές, δηλαδή, γνώριζαν την πρακτικότητα και την κρισιμότητα των κηρυγμάτων τους, γνώριζαν τις ευθύνες τους έναντι των ψηφοφόρων τους, αλλά κυρίως προς μία μεγάλη μάζα του ελληνικού λαού, που επέλεξε τις λεγόμενες «μνημονιακές δυνάμεις».
Πέρα από το βασικό ερώτημα, γιατί θυσιάστηκε τόσος εθνικός χρόνος, για να επιστρέψουμε σε χειρότερη κατάσταση, αφού οι πολιτικές της τριτοκομματικής συγκυβέρνησης είναι πιστό αντίγραφο των προηγούμενων πολιτικών, εκπλήσσει, όμως, το θράσος τους, η υποκρισία τους, να υπόσχονται τα ίδια, για πολλοστή φορά σε πολύ κρίσιμες στιγμές για τη χώρα.
Φαίνεται, όμως, ότι οι υποσχέσεις των πολιτικάντηδων δεν δίνονται μόνο για τους γνωστούς ελληνικούς εσωτερικούς λόγους, αλλά υπόσχονται και προς το εξωτερικό, την Ε.Ε. Έμαθαν, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, ότι στη χώρα μας, οι επαγγελματίες πολιτικοί, άλλα τους λένε στα θεσμικά όργανα της Ε. Ε. και άλλα κάνουν, όταν επιστρέφουν. Παράδειγμα, οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις, η πάταξη της φοροδιαφυγής, τα κλειστά επαγγέλματα, τα προνόμια, κ.λ.
Η αναξιοπιστία, η ανικανότητα και η ασυνέπεια των δικών μας πολιτικών, γι’ αυτούς είναι ευκαιρία πίεσης, μνημονίων, εκβιασμών και προσβολών με τεράστιο αντίχτυπο, για τους έλληνες, που ζουν και εργάζονται σε ευρωπαϊκές χώρες, αφού τα διάφορα δικά τους Μ.Μ.Ε αντιγράφουν και αναπαράγουν με το χειρότερο τρόπο δηλώσεις ευρωπαϊκών ηγετών.
Οι πολιτικοί μας ως ψυχροί επαγγελματίες δεν πτοούνται από χαρακτηρισμούς, και από θεσμικές δεσμεύσεις, έχουν συνηθίσει, αρκεί να κερδίζουν πολιτικό χρόνο.
Κάθε φορά, στα μέτρα που ζητάει η τρόικα, οι δικοί μας επαγγελματίες πολιτικοί, προτείνουν σκοπίμως στο πακέτο των μέτρων, μερικά δις Ευρώ από την πάταξη της φοροδιαφυγής, γνωρίζοντας, ότι δεν πρόκειται να εισπραχτούν. Ο λόγος προφανής, επικοινωνιακά να φαίνεται, ότι η κυβέρνηση «χτυπάει» τη φοροδιαφυγή.
Τούτη φορά η τρόικα δεν δέχτηκε, το συμβολικό και εξευτελιστικό ποσό των 2 δις Ευρώ, που πρότεινε η κυβέρνηση από φοροδιαφυγή για το 2012 και άλλα τόσα για το 2013 για να κλείσει το πακέτο των 11,5 δις Ευρώ (σύμφωνα με έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ). Ποσό μηδαμινό, όταν επισήμως η φοροδιαφυγή είναι 45 δις το χρόνο, ανεπίσημα είναι πολύ παραπάνω. Χαμένα λεφτά για τα κρατικά ταμεία, που τα εκμεταλλεύεται το πελατειακό δίκτυο εξουσίας.
Αλλά η τρόικα, η εκπρόσωπος των δανειστών και τοκογλύφων, δεν πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση, δεν βοηθάει τεχνολογικά, δεν εκβιάζει, όπως, όταν πρόκειται, για μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων, επιδομάτων, κ. λ.
Το παιχνίδι, φαίνεται, να είναι καλά στημένο από τα συνεταιράκια των άγριων μνημονίων. Μας έδεσαν χεροπόδαρα και τώρα προφυλάσσουν με τον καλύτερο τρόπο, τους προνομιούχους του πελατειακού συστήματος, τους διαχειριστές και αποδέκτες των δανείων, τους πραγματικούς «μαζί τα φάγαμε».
Ίσως, στο άμεσο μέλλον, κάποιος έλληνας Αντόνιο Ντι Πιέτρο, «γράψει το δικό του βιβλίο» με τους διαχρονικούς «μαζί τα φάγαμε».
Τα συνεταιράκια, αντί να ψάχνονται στις διεφθαρμένες πελατειακές δομές, που δημιούργησαν, για λεφτά, εξαθλιώνουν περαιτέρω τον συνταξιούχο και τα γνωστά υποζύγια, περικόπτουν ακόμη και συντάξεις των 700 Ευρώ και αφήνουν ανέγγιχτα:
o Τα τεράστια ιδιωτικά κέρδη των τραπεζών, ιδιαίτερα την εποχή των «παχιών αγελάδων», δίνοντάς τους και 218 δις Ευρώ, συνολικά για τα τέσσερα τελευταία χρόνια – παγκόσμιο ρεκόρ κρατικής ενίσχυσης. Για παράδειγμα:
o Μένουν ανεκμετάλλευτα χιλιάδες δημόσια κτήρια ( ιδιαίτερα τα ολυμπιακά) και νοικιάζονται 902 από ιδιώτες, πληρώνοντας 180 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο.
o Χάνουμε 500 εκατομμύρια Ευρώ από ΦΠΑ που χρωστάει η εταιρεία που εκμεταλλεύεται το αεροδρόμιο Ε. Βενιζέλος.
o Τα τεράστια ποσά που βρίσκονται σε τράπεζες του εξωτερικού, μαζί με αγορές πολυτελών κατοικιών.
o Τις μίζες, τα υποβρύχια, τις αμυντικές δαπάνες, τις προμήθειες, τις χορηγίες και χορηγούς, τα δάνεια, τα διόδια, τα φακελάκια, το «πόθεν έσχες», την αδήλωτη εργασία, τους διορισμούς συγγενών τους, κ.λ.
o Και φυσικά τα 45 δις από την επίσημη φοροδιαφυγή.
Και ενώ αυτά δεν αγγίζονται, σε μία νύχτα πουλήθηκε για 97 εκατομμύρια Ευρώ η «καλή» Αγροτική Τράπεζα.
Τα συνεταιράκια δεν αγγίζουν, Έλληνες και ξένους μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανους, εφοπλιστές, πολυεθνικές, Offshore, ξένες εταιρίες και πολιτικούς, που δεν πλήρωναν λογαριασμούς της ΔΕΗ και φόρους στο κράτος, ή πληρώνουν πολύ λιγότερους φόρους απ’ τους απλούς πολίτες. Αντίθετα, αρκετοί απ’ αυτούς, αμείβονται για την λεηλασία στο κράτος με θέσεις φύλαξης των θεσμών.
Δεν αγγίζουν τους μισθούς 5.500 ειδικών μισθολογίων, που συμπαρασύρουν βουλευτικούς μισθούς, τους μισθούς νομικών συμβούλων του κράτους, τα κλειστά επαγγέλματα με ¨κληρονομικό δικαίωμα¨, τις ισχυρές συντεχνιακές κοινωνικές ομάδες με τα προνόμια σ’ όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου, τις διπλές και τριπλές συντάξεις, τη γραφειοκρατία, που έχει γιγαντωθεί με δικές τους αποφάσεις, διατηρώντας τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή, τη διαφορά και τα προνόμια.
Το πάρτι των βαπτισμένων «μεταρρυθμίσεων» συνεχίζεται, σε βάρος των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων με γοργούς ρυθμούς. Στο ρυθμό του «ότι προλάβουμε». Προπαγανδίζουν και υποκρίνονται, για τα χάλια της δημόσιας διοίκησης, που κυριολεκτικά την ισοπέδωσαν.
Δεν τιμωρούν, όμως, τους υπαίτιους, που έδωσαν τα πιστοποιητικά, τις εντολές, ή αυτούς που θέσπισαν και διατηρούν το ίδιο θεσμικό πλαίσιο, χρόνια τώρα, για να στήνονται τα κατά τόπους πάρτι, που γέννησαν και γεννούν διαφθορά, διαπλοκή και διαιωνίζουν τις διαβρωμένες πελατειακές δομές του συστήματος.
Δικαίως κατέχουμε τον τίτλο, «το κράτος της πλάκας, της πολιτικής απατεωνιάς και της αρπαχτής».
Tromaktiko
Οι πολιτικοί, μας έχουν συνηθίσει με κηρύγματα, όταν, φυσικά, θυμούνται, ότι υπάρχει και ένα Σύνταγμα σ’ αυτή τη χώρα, μέχρι να αποκτήσουν τον έλεγχο.
Ομιλούν, για δίκαια και ισοδύναμα μέτρα, για δίκαιη φορολόγηση, για δημόσια παιδεία, υγεία, για αξιοκρατία, αξιοπρέπεια, ισονομία, ισοπολιτεία, ότι θα διαπραγματευθούν τους βάρβαρους όρους του μνημονίου, τη δανειακή σύμβαση, κ. λ.
Τα κηρύγματα από επαγγελματίες πολιτικάντηδες δεν είναι δωρεάν. Για το μισθωτό, το συνταξιούχο, τον άνεργο, τον καθημερινό βιοπαλαιστή, τον ειλικρινή πολίτη, που ζει με τη δουλειά του και φορολογείται, τα κηρύγματα, οι υποσχέσεις καθορίζουν τη δική του ζωή, της οικογένειάς του και της κοινωνίας. Αυτό το πολιτικό παιχνίδι επαναλαμβάνεται δεκαετίες τώρα, γιατί φαίνεται να είναι στην πλειοψηφία των πολιτών αρεστό και αποτελεσματικό για τους πολιτικάντηδες.
Αυτή τη φορά οι προεκλογικές υποσχέσεις είχαν μία ιδιαιτερότητα. Οι σημερινοί κυβερνώντες είχαν τη διακυβέρνηση της χώρας και πριν από τις πρόσφατες εκλογές, δηλαδή, γνώριζαν την πρακτικότητα και την κρισιμότητα των κηρυγμάτων τους, γνώριζαν τις ευθύνες τους έναντι των ψηφοφόρων τους, αλλά κυρίως προς μία μεγάλη μάζα του ελληνικού λαού, που επέλεξε τις λεγόμενες «μνημονιακές δυνάμεις».
Πέρα από το βασικό ερώτημα, γιατί θυσιάστηκε τόσος εθνικός χρόνος, για να επιστρέψουμε σε χειρότερη κατάσταση, αφού οι πολιτικές της τριτοκομματικής συγκυβέρνησης είναι πιστό αντίγραφο των προηγούμενων πολιτικών, εκπλήσσει, όμως, το θράσος τους, η υποκρισία τους, να υπόσχονται τα ίδια, για πολλοστή φορά σε πολύ κρίσιμες στιγμές για τη χώρα.
Φαίνεται, όμως, ότι οι υποσχέσεις των πολιτικάντηδων δεν δίνονται μόνο για τους γνωστούς ελληνικούς εσωτερικούς λόγους, αλλά υπόσχονται και προς το εξωτερικό, την Ε.Ε. Έμαθαν, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, ότι στη χώρα μας, οι επαγγελματίες πολιτικοί, άλλα τους λένε στα θεσμικά όργανα της Ε. Ε. και άλλα κάνουν, όταν επιστρέφουν. Παράδειγμα, οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις, η πάταξη της φοροδιαφυγής, τα κλειστά επαγγέλματα, τα προνόμια, κ.λ.
Η αναξιοπιστία, η ανικανότητα και η ασυνέπεια των δικών μας πολιτικών, γι’ αυτούς είναι ευκαιρία πίεσης, μνημονίων, εκβιασμών και προσβολών με τεράστιο αντίχτυπο, για τους έλληνες, που ζουν και εργάζονται σε ευρωπαϊκές χώρες, αφού τα διάφορα δικά τους Μ.Μ.Ε αντιγράφουν και αναπαράγουν με το χειρότερο τρόπο δηλώσεις ευρωπαϊκών ηγετών.
Οι πολιτικοί μας ως ψυχροί επαγγελματίες δεν πτοούνται από χαρακτηρισμούς, και από θεσμικές δεσμεύσεις, έχουν συνηθίσει, αρκεί να κερδίζουν πολιτικό χρόνο.
Κάθε φορά, στα μέτρα που ζητάει η τρόικα, οι δικοί μας επαγγελματίες πολιτικοί, προτείνουν σκοπίμως στο πακέτο των μέτρων, μερικά δις Ευρώ από την πάταξη της φοροδιαφυγής, γνωρίζοντας, ότι δεν πρόκειται να εισπραχτούν. Ο λόγος προφανής, επικοινωνιακά να φαίνεται, ότι η κυβέρνηση «χτυπάει» τη φοροδιαφυγή.
Τούτη φορά η τρόικα δεν δέχτηκε, το συμβολικό και εξευτελιστικό ποσό των 2 δις Ευρώ, που πρότεινε η κυβέρνηση από φοροδιαφυγή για το 2012 και άλλα τόσα για το 2013 για να κλείσει το πακέτο των 11,5 δις Ευρώ (σύμφωνα με έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους ). Ποσό μηδαμινό, όταν επισήμως η φοροδιαφυγή είναι 45 δις το χρόνο, ανεπίσημα είναι πολύ παραπάνω. Χαμένα λεφτά για τα κρατικά ταμεία, που τα εκμεταλλεύεται το πελατειακό δίκτυο εξουσίας.
Αλλά η τρόικα, η εκπρόσωπος των δανειστών και τοκογλύφων, δεν πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση, δεν βοηθάει τεχνολογικά, δεν εκβιάζει, όπως, όταν πρόκειται, για μείωση μισθών, συντάξεων, απολύσεων, επιδομάτων, κ. λ.
Το παιχνίδι, φαίνεται, να είναι καλά στημένο από τα συνεταιράκια των άγριων μνημονίων. Μας έδεσαν χεροπόδαρα και τώρα προφυλάσσουν με τον καλύτερο τρόπο, τους προνομιούχους του πελατειακού συστήματος, τους διαχειριστές και αποδέκτες των δανείων, τους πραγματικούς «μαζί τα φάγαμε».
Ίσως, στο άμεσο μέλλον, κάποιος έλληνας Αντόνιο Ντι Πιέτρο, «γράψει το δικό του βιβλίο» με τους διαχρονικούς «μαζί τα φάγαμε».
Τα συνεταιράκια, αντί να ψάχνονται στις διεφθαρμένες πελατειακές δομές, που δημιούργησαν, για λεφτά, εξαθλιώνουν περαιτέρω τον συνταξιούχο και τα γνωστά υποζύγια, περικόπτουν ακόμη και συντάξεις των 700 Ευρώ και αφήνουν ανέγγιχτα:
o Τα τεράστια ιδιωτικά κέρδη των τραπεζών, ιδιαίτερα την εποχή των «παχιών αγελάδων», δίνοντάς τους και 218 δις Ευρώ, συνολικά για τα τέσσερα τελευταία χρόνια – παγκόσμιο ρεκόρ κρατικής ενίσχυσης. Για παράδειγμα:
o Μένουν ανεκμετάλλευτα χιλιάδες δημόσια κτήρια ( ιδιαίτερα τα ολυμπιακά) και νοικιάζονται 902 από ιδιώτες, πληρώνοντας 180 εκατομμύρια Ευρώ το χρόνο.
o Χάνουμε 500 εκατομμύρια Ευρώ από ΦΠΑ που χρωστάει η εταιρεία που εκμεταλλεύεται το αεροδρόμιο Ε. Βενιζέλος.
o Τα τεράστια ποσά που βρίσκονται σε τράπεζες του εξωτερικού, μαζί με αγορές πολυτελών κατοικιών.
o Τις μίζες, τα υποβρύχια, τις αμυντικές δαπάνες, τις προμήθειες, τις χορηγίες και χορηγούς, τα δάνεια, τα διόδια, τα φακελάκια, το «πόθεν έσχες», την αδήλωτη εργασία, τους διορισμούς συγγενών τους, κ.λ.
o Και φυσικά τα 45 δις από την επίσημη φοροδιαφυγή.
Και ενώ αυτά δεν αγγίζονται, σε μία νύχτα πουλήθηκε για 97 εκατομμύρια Ευρώ η «καλή» Αγροτική Τράπεζα.
Τα συνεταιράκια δεν αγγίζουν, Έλληνες και ξένους μεγαλοεπιχειρηματίες, βιομήχανους, εφοπλιστές, πολυεθνικές, Offshore, ξένες εταιρίες και πολιτικούς, που δεν πλήρωναν λογαριασμούς της ΔΕΗ και φόρους στο κράτος, ή πληρώνουν πολύ λιγότερους φόρους απ’ τους απλούς πολίτες. Αντίθετα, αρκετοί απ’ αυτούς, αμείβονται για την λεηλασία στο κράτος με θέσεις φύλαξης των θεσμών.
Δεν αγγίζουν τους μισθούς 5.500 ειδικών μισθολογίων, που συμπαρασύρουν βουλευτικούς μισθούς, τους μισθούς νομικών συμβούλων του κράτους, τα κλειστά επαγγέλματα με ¨κληρονομικό δικαίωμα¨, τις ισχυρές συντεχνιακές κοινωνικές ομάδες με τα προνόμια σ’ όλα τα επίπεδα του δημόσιου βίου, τις διπλές και τριπλές συντάξεις, τη γραφειοκρατία, που έχει γιγαντωθεί με δικές τους αποφάσεις, διατηρώντας τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή, τη διαφορά και τα προνόμια.
Το πάρτι των βαπτισμένων «μεταρρυθμίσεων» συνεχίζεται, σε βάρος των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων με γοργούς ρυθμούς. Στο ρυθμό του «ότι προλάβουμε». Προπαγανδίζουν και υποκρίνονται, για τα χάλια της δημόσιας διοίκησης, που κυριολεκτικά την ισοπέδωσαν.
Δεν τιμωρούν, όμως, τους υπαίτιους, που έδωσαν τα πιστοποιητικά, τις εντολές, ή αυτούς που θέσπισαν και διατηρούν το ίδιο θεσμικό πλαίσιο, χρόνια τώρα, για να στήνονται τα κατά τόπους πάρτι, που γέννησαν και γεννούν διαφθορά, διαπλοκή και διαιωνίζουν τις διαβρωμένες πελατειακές δομές του συστήματος.
Δικαίως κατέχουμε τον τίτλο, «το κράτος της πλάκας, της πολιτικής απατεωνιάς και της αρπαχτής».
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΠΑΙΝΕΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ Ο ΤΟΜΑΣ ΤΗΣ ΤΣΕΝΤΕΒΙΤΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στην Ιταλία καταζητούνταν, στην Κακαβιά συνελήφθη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
