2012-08-17 09:31:05
του Αρη Ραβανού
Αντιλαμβάνεται κανείς, παρακολουθώντας με προσοχή τις εξελίξεις στην ευρωζώνη, ότι το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτικό. Είναι το πρόβλημα μιας ηγεσίας που δεν δείχνει αποφασισμένη απέναντι σε μια επιδεινούμενη οικονομική πραγματικότητα.
Πολλές φορές οι βασικοί «παίκτες» στην ευρωπαϊκή σκακιέρα – πολιτικοί που καθορίζουν τις τύχες εκατομμυρίων πολιτών – αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξεπεραστεί η κρίση.
Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούν χώρες όπως η Ελλάδα και να τις χλευάζει το πολιτικό προσωπικό κρατών, όπως π.χ. η Γερμανία, προσπαθώντας να καλύψουν ενδεχομένως και τις δικές τους αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις.
Αποκρυπτογραφώντας κινήσεις της πολιτικής ελίτ της Ε.Ε. μπορεί κανείς να εξάγει το συμπέρασμα ότι όλα θα ήταν πολύ πιο εύκολα και θα μπορούσε ενδεχομένως να ξεπεραστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η κρίση, με αξιόπιστες και γρήγορες διαδικασίες, εάν οι ηγέτες ήταν ικανοί να δράσουν με όραμα και με αίσθηση του σκοπού.
Αντίθετα κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια της κρίσης η αναποφασιστικότητα, οι διαφωνίες, κάποια ημιτελή σχέδια και πολλές χαμένες ευκαιρίες.
Το κυριότερο όμως είναι ότι η πολιτική ελίτ της Ε.Ε. δεν διαθέτει το πολιτικό θάρρος που χρειάζεται, δεν έχει ξεκάθαρη και σταθερή γραμμή, αλλά ούτε και την ικανότητα να εφαρμόσει κρίσιμες αποφάσεις, ενώ απουσιάζει και η ευθυγράμμιση της διαδικασίας λήψης των αποφάσεων.
Σε μια χρονική στιγμή που η νομισματική ένωση οδεύει προς διάλυση, οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν δείχνουν ικανοί να συνεργαστούν, ενώ από την πλευρά της πανίσχυρης Γερμανίας, περισσότερο κυριαρχεί η αδράνεια, παρά η εκδήλωση της γερμανικής δύναμης.
Απουσιάζει ένα ενιαίο και στιβαρό κέντρο αποφάσεων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναδεικνύεται έντονα, κυρίως λόγω των διαφωνιών στις απόψεις των ευρωπαίων πολιτικών, το κενό ηγεσίας.
Δυστυχώς, η δυναμική της κρίσης είναι σε τέτοιον βαθμό, όπως αναφέρουν έμπειροι αναλυτές, που μπορεί να εξελιχθεί πολύ χειρότερα από τη Lehman Brothers.
Και εάν γίνει αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη ηγεσίας στην Ε.Ε., εν πολλοίς θα καθορίσει και το μέλλον της παγκόσμιας οικονομικής τάξης με απρόβλεπτες συνέπειες.
πηγη:tovima
Αντιλαμβάνεται κανείς, παρακολουθώντας με προσοχή τις εξελίξεις στην ευρωζώνη, ότι το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτικό. Είναι το πρόβλημα μιας ηγεσίας που δεν δείχνει αποφασισμένη απέναντι σε μια επιδεινούμενη οικονομική πραγματικότητα.
Πολλές φορές οι βασικοί «παίκτες» στην ευρωπαϊκή σκακιέρα – πολιτικοί που καθορίζουν τις τύχες εκατομμυρίων πολιτών – αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξεπεραστεί η κρίση.
Είναι πολύ εύκολο να κατηγορούν χώρες όπως η Ελλάδα και να τις χλευάζει το πολιτικό προσωπικό κρατών, όπως π.χ. η Γερμανία, προσπαθώντας να καλύψουν ενδεχομένως και τις δικές τους αδυναμίες, λάθη και παραλείψεις.
Αποκρυπτογραφώντας κινήσεις της πολιτικής ελίτ της Ε.Ε. μπορεί κανείς να εξάγει το συμπέρασμα ότι όλα θα ήταν πολύ πιο εύκολα και θα μπορούσε ενδεχομένως να ξεπεραστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό η κρίση, με αξιόπιστες και γρήγορες διαδικασίες, εάν οι ηγέτες ήταν ικανοί να δράσουν με όραμα και με αίσθηση του σκοπού.
Αντίθετα κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια της κρίσης η αναποφασιστικότητα, οι διαφωνίες, κάποια ημιτελή σχέδια και πολλές χαμένες ευκαιρίες.
Το κυριότερο όμως είναι ότι η πολιτική ελίτ της Ε.Ε. δεν διαθέτει το πολιτικό θάρρος που χρειάζεται, δεν έχει ξεκάθαρη και σταθερή γραμμή, αλλά ούτε και την ικανότητα να εφαρμόσει κρίσιμες αποφάσεις, ενώ απουσιάζει και η ευθυγράμμιση της διαδικασίας λήψης των αποφάσεων.
Σε μια χρονική στιγμή που η νομισματική ένωση οδεύει προς διάλυση, οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν δείχνουν ικανοί να συνεργαστούν, ενώ από την πλευρά της πανίσχυρης Γερμανίας, περισσότερο κυριαρχεί η αδράνεια, παρά η εκδήλωση της γερμανικής δύναμης.
Απουσιάζει ένα ενιαίο και στιβαρό κέντρο αποφάσεων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναδεικνύεται έντονα, κυρίως λόγω των διαφωνιών στις απόψεις των ευρωπαίων πολιτικών, το κενό ηγεσίας.
Δυστυχώς, η δυναμική της κρίσης είναι σε τέτοιον βαθμό, όπως αναφέρουν έμπειροι αναλυτές, που μπορεί να εξελιχθεί πολύ χειρότερα από τη Lehman Brothers.
Και εάν γίνει αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη ηγεσίας στην Ε.Ε., εν πολλοίς θα καθορίσει και το μέλλον της παγκόσμιας οικονομικής τάξης με απρόβλεπτες συνέπειες.
πηγη:tovima
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αργεί ακόμη το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ...!!!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΡΟΣΙΔΗ ΓΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗ Ή... ΠΡΟΤΑΣΗ;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
