2012-08-18 07:45:20
του Γ.Π. Μαλούχου
Προχθές, η Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε από τον Καναδά: «Κατέστησα σαφές για μια ακόμη φορά ότι χρειαζόμαστε μια μακροπρόθεσμη, βιώσιμη λύση. Πρόκειται για την λήψη των μέτρων που δεν ελήφθησαν όταν δημιουργήθηκε η νομισματική ένωση, δηλαδή μια πολιτική ένωση. Η Γερμανία γνωρίζει ότι σε μια ζώνη κοινού νομίσματος οι πολιτικές ευθύνες πρέπει να επιμερίζονται. Είμαστε σε καλό δρόμο για πολλά από αυτά τα ζητήματα, αλλά ο χρόνος είναι πολύτιμος. Έχουμε πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος».
Κι ενώ η καγκελάριος εκφώνησε δημόσια την πολιτική του Βερολίνου, πολλοί ακόμα, σε όλη την Ευρώπη, δεν θέλουν να την ακούσουν αν και η διακήρυξή της είναι επίσημη και γίνεται στην πιο δύσκολη ώρα: πολιτική Ευρώπη σημαίνει αυτό που απαιτεί μονομερώς η Γερμανία. Το νόμισμα, όπως και η κρίση χρέους χρησιμοποιούνται ομολογημένα πλέον σε αυτό το σκοπό, ανατρέποντας πλήρως τα αρχικά τους δεδομένα. Αυτά ακριβώς είπε η Μέρκελ.
Εξίσου πολλοί δεν θέλουν όμως να ακούσουν και τα όσα, την ίδια στιγμή, υποστηρίζει ο Γερμανός αντικαγκελάριος Ρέσλερ σε άρθρο του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Εκεί, αναπτύσσει τη δική του εκδοχή την Ευρώπη και για ένα γερμανικής επιβολής «Οικονομικό σύνταγμά» της, σε απόλυτη ουσιαστική εναρμόνιση με τις παραπάνω δηλώσεις Μέρκελ. Καταρρίπτει έτσι το μύθο που θέλει την ηγεσία του Βερολίνου δήθεν να βρίσκεται σε διχογνωμία – άλλωστε, του χρόνου θέλουν και οι δύο να είναι πάλι μαζί στην κυβέρνηση μετά τις γερμανικές εκλογές.
Το κείμενο του Γερμανού αντικαγκελάριου έχει περίπου ιστορικών διαστάσεων σημασία καθώς αποτελεί πλήρη αποτύπωση της γερμανικής θέσης και γίνεται προάγγελος της επόμενης μέρας. Μαζί δε με την πιο πάνω δήλωση Μέρκελ, συνθέτουν ένα «νέο γερμανικό μανιφέστο» που καταλήγει στην πίστη σε μία «ισχυρή Γερμανία», όπως αναφέρεται ρητά από τον Ρέσλερ. Αλλά και σε ένα δυσοίωνο μέλλον για την Ευρώπη της οποίας η πρωτοφανής διεθνώς δημοσιονομική ισοπέδωση έχει αποφασιστεί.
Κατακλείδα αυτής της φρενίτιδας ηγεμονισμού είναι ότι κανείς δεν θα σταματήσει την οικονομική ανάπτυξη αυτής της ισχυρής Γερμανίας:«Η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης μπαίνει στην καθοριστική της φάση. Φτάνουμε τώρα σε ένα σταυροδρόμι, που ο κάθε δρόμος οδηγεί σε πολύ διαφορετική κατεύθυνση. […]Στη θέση μίας αποκλίνουσας νομισματικής ένωσης πρέπει τώρα να έρθει μία γνήσια ένωση αξιών με ένα κοινό οικονομικό σύνταγμα. […] Για το λόγο αυτό είχαμε συμφωνήσει ήδη στο σύμφωνο σταθερότητας πως έπρεπε σε όλα τα εθνικά συντάγματα να προβλεφθεί κάποιου είδους φρένο για τα χρέη, σύμφωνα με το γερμανικό πρότυπο. Όλα τα κράτη που υπέγραψαν καλούνται τώρα άμεσα και με συνέπεια να εφαρμόσουν αυτές τις συμφωνίες. […] Τώρα πρέπει και η Ελλάδα να αποφασίσει, αν το κράτος και η κοινωνία είναι πραγματικά έτοιμα για τις αναγκαίες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. […] Δεν επιτρέπεται να αποτύχει το ευρώ εξαιτίας της Ελλάδας. Κυρίως μέσα σε ένα περιβάλλον έντονων συζητήσεων θα έπρεπε να έχουμε πάντα αυτό κατά νου: η Ευρώπη έχει μία τιμή, έχει όμως συγχρόνως και μια κοινή αξία. […] Δίνω μία σαφή αρνητική απάντηση σε όλες τις προσπάθειες και τους πειρασμούς να αποκλίνουμε από αυτό το δρόμο της δημοσιονομικής πολιτικής αρετής . Δεν θα επιτρέψω να μπουν νέα εμπόδια που θα αναστείλουν την ανάπτυξη της οικονομίας της Γερμανίας […] Για τις επόμενες εβδομάδες των αποφάσεων υπάρχει ένας σταθερός προσανατολισμός: η θέση μας είναι υπέρ μιας ισχυρής Γερμανίας μέσα σε μία ισχυρή Ευρώπη της σταθερότητας και των αξιών».
Την ίδια ακριβώς στιγμή, δύο υπουργοί Εξωτερικών χωρών που είναι στενά προσδεδεμένες στη γερμανική πολιτική έστειλαν κι εκείνες τα μηνύματά τους: ο Αυστριακός αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών Μιχαέλ Σπιντελέγκερ σε συνέντευξή του κάλεσε την Ευρώπη να θεσμοθετήσει μηχανισμό για την έξοδο χωρών από την ευρωζώνη, φωτογραφίζοντας την Ελλάδα και επισημαίνοντας ότι αν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός θα ήμασταν ήδη στα αποτελέσματά του, ενώ, ο Φιλανδός ομόλογός του Ερκι Τουομιόγιαδήλωσε σε άλλη συνέντευξη: «Δεν υπάρχουν κανόνες για την έξοδο από το ευρώ, είναι μόνο θέμα χρόνου. Είτε ο Νότος είτε ο Βορράς θα αποχωρίσουν γιατί ο ζουρλομανδύας αυτού του νομίσματος έχει φέρει δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους και καταστρέφει το μέλλον της Ευρώπης».
Ολος αυτός ο ξαφνικός ορυμαγδός τοποθετήσεων κάθε άλλο παρά τυχαίος χρονικά δείχνει να είναι. Εκτός από την επιδείνωση της κρίσης με την Ισπανία να βρίσκεται όλο και πιο κοντά στο μηχανισμό, σε μεγάλο βαθμό, ο καταιγισμός αυτών των θέσεων πρέπει ασφαλώς να εκλαμβάνεται ως μια υπερέκθεση σκληρών θέσεων εν όψει της ελληνικής πρωθυπουργικής επίσκεψης σε λίγες ημέρες στο Βερολίνο.
Δημιουργείται έτσι δημόσια το κλίμα που τοποθετεί την ελληνική πλευρά πλήρως στη γωνία και τη γερμανική στην απόλυτη ακαμψία πριν ακόμα το ταξίδι πραγματοποιηθεί. Αυτό ήταν κάτι ασφαλώς αναμενόμενο για όποιον έχει επαρκή εικόνα της πραγματικότητας έξω από τα ελληνικά σύνορα. Η παρούσα στήλη είχε εκφράσει απορία για τη σκοπιμότητα αυτής της επίσκεψης και ανησυχία για τα αποτελέσματά της στο άρθρο με τίτλο «Το πιο δύσκολο ταξίδι» στις 14 Αυγούστου. Γιατί ήταν ένα ταξίδι που αυτή τη στιγμή, υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν έπρεπε να γίνει. Πραγματικά, μακάρι τα αποτελέσματά του να διαψεύσουν αυτή την άποψη.
Πηγη:tovima
Προχθές, η Ανγκελα Μέρκελ δήλωσε από τον Καναδά: «Κατέστησα σαφές για μια ακόμη φορά ότι χρειαζόμαστε μια μακροπρόθεσμη, βιώσιμη λύση. Πρόκειται για την λήψη των μέτρων που δεν ελήφθησαν όταν δημιουργήθηκε η νομισματική ένωση, δηλαδή μια πολιτική ένωση. Η Γερμανία γνωρίζει ότι σε μια ζώνη κοινού νομίσματος οι πολιτικές ευθύνες πρέπει να επιμερίζονται. Είμαστε σε καλό δρόμο για πολλά από αυτά τα ζητήματα, αλλά ο χρόνος είναι πολύτιμος. Έχουμε πλήρη επίγνωση αυτού του γεγονότος».
Κι ενώ η καγκελάριος εκφώνησε δημόσια την πολιτική του Βερολίνου, πολλοί ακόμα, σε όλη την Ευρώπη, δεν θέλουν να την ακούσουν αν και η διακήρυξή της είναι επίσημη και γίνεται στην πιο δύσκολη ώρα: πολιτική Ευρώπη σημαίνει αυτό που απαιτεί μονομερώς η Γερμανία. Το νόμισμα, όπως και η κρίση χρέους χρησιμοποιούνται ομολογημένα πλέον σε αυτό το σκοπό, ανατρέποντας πλήρως τα αρχικά τους δεδομένα. Αυτά ακριβώς είπε η Μέρκελ.
Εξίσου πολλοί δεν θέλουν όμως να ακούσουν και τα όσα, την ίδια στιγμή, υποστηρίζει ο Γερμανός αντικαγκελάριος Ρέσλερ σε άρθρο του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Εκεί, αναπτύσσει τη δική του εκδοχή την Ευρώπη και για ένα γερμανικής επιβολής «Οικονομικό σύνταγμά» της, σε απόλυτη ουσιαστική εναρμόνιση με τις παραπάνω δηλώσεις Μέρκελ. Καταρρίπτει έτσι το μύθο που θέλει την ηγεσία του Βερολίνου δήθεν να βρίσκεται σε διχογνωμία – άλλωστε, του χρόνου θέλουν και οι δύο να είναι πάλι μαζί στην κυβέρνηση μετά τις γερμανικές εκλογές.
Το κείμενο του Γερμανού αντικαγκελάριου έχει περίπου ιστορικών διαστάσεων σημασία καθώς αποτελεί πλήρη αποτύπωση της γερμανικής θέσης και γίνεται προάγγελος της επόμενης μέρας. Μαζί δε με την πιο πάνω δήλωση Μέρκελ, συνθέτουν ένα «νέο γερμανικό μανιφέστο» που καταλήγει στην πίστη σε μία «ισχυρή Γερμανία», όπως αναφέρεται ρητά από τον Ρέσλερ. Αλλά και σε ένα δυσοίωνο μέλλον για την Ευρώπη της οποίας η πρωτοφανής διεθνώς δημοσιονομική ισοπέδωση έχει αποφασιστεί.
Κατακλείδα αυτής της φρενίτιδας ηγεμονισμού είναι ότι κανείς δεν θα σταματήσει την οικονομική ανάπτυξη αυτής της ισχυρής Γερμανίας:«Η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης μπαίνει στην καθοριστική της φάση. Φτάνουμε τώρα σε ένα σταυροδρόμι, που ο κάθε δρόμος οδηγεί σε πολύ διαφορετική κατεύθυνση. […]Στη θέση μίας αποκλίνουσας νομισματικής ένωσης πρέπει τώρα να έρθει μία γνήσια ένωση αξιών με ένα κοινό οικονομικό σύνταγμα. […] Για το λόγο αυτό είχαμε συμφωνήσει ήδη στο σύμφωνο σταθερότητας πως έπρεπε σε όλα τα εθνικά συντάγματα να προβλεφθεί κάποιου είδους φρένο για τα χρέη, σύμφωνα με το γερμανικό πρότυπο. Όλα τα κράτη που υπέγραψαν καλούνται τώρα άμεσα και με συνέπεια να εφαρμόσουν αυτές τις συμφωνίες. […] Τώρα πρέπει και η Ελλάδα να αποφασίσει, αν το κράτος και η κοινωνία είναι πραγματικά έτοιμα για τις αναγκαίες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. […] Δεν επιτρέπεται να αποτύχει το ευρώ εξαιτίας της Ελλάδας. Κυρίως μέσα σε ένα περιβάλλον έντονων συζητήσεων θα έπρεπε να έχουμε πάντα αυτό κατά νου: η Ευρώπη έχει μία τιμή, έχει όμως συγχρόνως και μια κοινή αξία. […] Δίνω μία σαφή αρνητική απάντηση σε όλες τις προσπάθειες και τους πειρασμούς να αποκλίνουμε από αυτό το δρόμο της δημοσιονομικής πολιτικής αρετής . Δεν θα επιτρέψω να μπουν νέα εμπόδια που θα αναστείλουν την ανάπτυξη της οικονομίας της Γερμανίας […] Για τις επόμενες εβδομάδες των αποφάσεων υπάρχει ένας σταθερός προσανατολισμός: η θέση μας είναι υπέρ μιας ισχυρής Γερμανίας μέσα σε μία ισχυρή Ευρώπη της σταθερότητας και των αξιών».
Την ίδια ακριβώς στιγμή, δύο υπουργοί Εξωτερικών χωρών που είναι στενά προσδεδεμένες στη γερμανική πολιτική έστειλαν κι εκείνες τα μηνύματά τους: ο Αυστριακός αντικαγκελάριος και υπουργός Εξωτερικών Μιχαέλ Σπιντελέγκερ σε συνέντευξή του κάλεσε την Ευρώπη να θεσμοθετήσει μηχανισμό για την έξοδο χωρών από την ευρωζώνη, φωτογραφίζοντας την Ελλάδα και επισημαίνοντας ότι αν υπήρχε αυτός ο μηχανισμός θα ήμασταν ήδη στα αποτελέσματά του, ενώ, ο Φιλανδός ομόλογός του Ερκι Τουομιόγιαδήλωσε σε άλλη συνέντευξη: «Δεν υπάρχουν κανόνες για την έξοδο από το ευρώ, είναι μόνο θέμα χρόνου. Είτε ο Νότος είτε ο Βορράς θα αποχωρίσουν γιατί ο ζουρλομανδύας αυτού του νομίσματος έχει φέρει δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους και καταστρέφει το μέλλον της Ευρώπης».
Ολος αυτός ο ξαφνικός ορυμαγδός τοποθετήσεων κάθε άλλο παρά τυχαίος χρονικά δείχνει να είναι. Εκτός από την επιδείνωση της κρίσης με την Ισπανία να βρίσκεται όλο και πιο κοντά στο μηχανισμό, σε μεγάλο βαθμό, ο καταιγισμός αυτών των θέσεων πρέπει ασφαλώς να εκλαμβάνεται ως μια υπερέκθεση σκληρών θέσεων εν όψει της ελληνικής πρωθυπουργικής επίσκεψης σε λίγες ημέρες στο Βερολίνο.
Δημιουργείται έτσι δημόσια το κλίμα που τοποθετεί την ελληνική πλευρά πλήρως στη γωνία και τη γερμανική στην απόλυτη ακαμψία πριν ακόμα το ταξίδι πραγματοποιηθεί. Αυτό ήταν κάτι ασφαλώς αναμενόμενο για όποιον έχει επαρκή εικόνα της πραγματικότητας έξω από τα ελληνικά σύνορα. Η παρούσα στήλη είχε εκφράσει απορία για τη σκοπιμότητα αυτής της επίσκεψης και ανησυχία για τα αποτελέσματά της στο άρθρο με τίτλο «Το πιο δύσκολο ταξίδι» στις 14 Αυγούστου. Γιατί ήταν ένα ταξίδι που αυτή τη στιγμή, υπ’ αυτές τις συνθήκες δεν έπρεπε να γίνει. Πραγματικά, μακάρι τα αποτελέσματά του να διαψεύσουν αυτή την άποψη.
Πηγη:tovima
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο ιατροδικαστής επιβεβαιώνει πολυετή κακοποίηση της 9χρονης στην Καβάλα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
BBC: Οι Έλληνες παίρνουν τα όπλα για να προστατευθούν
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
