2012-08-19 16:13:31
Περιγράφουμε σε άλλες αναρτήσεις του Antinews τόσο τα αδιέξοδα (τεχνητά και μη) που δημιουργεί συνεχώς η Γερμανία ενόψει των συνομιλιών με Σαμαρά (Γερμανική «σωτηρία» με παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας) όσο και την τακτική που διαμορφώνει το Μαξίμου (η στρατηγική Σαμαρά για να πείσει Μέρκελ και ΔΝΤ)
Από όσα διαρρέουν, η στρατηγική του Μαξίμου βασίζεται σε δύο δόγματα: Πρώτον στο δόγμα της παραμονής με κάθε κόστος στο Ευρώ και δεύτερον στο δόγμα της «δωρεάν επιμήκυνσης», δηλαδή μιας ρύθμισης χωρίς η Γερμανία και οι άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης να χρειαστεί να περάσουν από τα Κοινοβούλιά τους πρόσθετες χρηματοδοτήσεις για την Ελλάδα. «Αυτό που θα πούμε στην καγκελάριο είναι ότι, αν μας δώσετε παράταση, τότε εμείς μπορούμε να υποκινήσουμε την ανάπτυξη, να αυξήσουμε τα φορολογικά έσοδα και να καλύψουμε τα χρηματοδοτικά κενά», συνοψίζουν κυβερνητικές πηγές.
“Να μείνουμε ζωντανοί, κάτω από την ομπρέλα της ΕΕ” συμπληρώνει ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας
Είναι λογικό το Μαξίμου να μην αποκαλύπτει όλη την στρατηγική του, πολύ περισσότερο επειδή από την έκβαση των συνομιλιών εξαρτάται όχι μόνο το μέλλον της κυβέρνησης, αλλά της ίδιας της χώρας. Εντούτοις θεωρούμε ότι λόγω ακριβώς αυτών των περιστάσεων η κυβέρνηση δεν πρέπει να εργάζεται μόνο για να σώσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, αλλά να αρχίσει ταυτόχρονα να σκέφτεται και προς την κατεύθυνση του ενδεχόμενου της αποπομπής μας από την ευρωζώνη. Για τους εξής λόγους:
Είναι δεδομένο ότι στην Γερμανία κερδίζει διαρκώς πόντους το στρατόπεδο των τραπεζιτών που επιδιώκουν την αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ακόμα και αν διαλυθεί το ευρώ και πάνε στο μάρκο το οποίο θα δυσχεραίνει τις εξαγωγές τους, ξέρουν ότι σε εκείνη την περίπτωση δισεκατομμύρια ευρωπαϊκών αποταμιεύσεων θα κατευθυνθούν προς τις Γερμανικές τράπεζες . Θείο δώρο αν σκεφτούμε ότι οι τράπεζες τους είναι χρεοκοπημένες.
Από την άλλη οι Γερμανοί βιομήχανοι δεν θέλουν τη διάλυση του ευρώ με την έξοδο της Ελλάδας γιατί ξέρουν επίσης ότι πολύ μεγάλο ποσοστό των κερδών τους οφείλονται στο κοινό νόμισμα.
Το ευρώ έχοντας αφαιρέσει από τις χώρες της περιφέρειας το όπλο της υποτίμησης τις καθιστά μη ανταγωνιστικές. Γιατί, για παράδειγμα, Γερμανός και Έλληνας πουλούν πλέον ζάχαρη στην ίδια περίπου τιμή. Αν όμως η Γερμανία πάει στο μάρκο ή σε κάποιο ευρωμάρκο μαζί με άλλες πλεονασματικές χώρες τότε αυτό θα ανατιμηθεί και θα γίνουν πιο δύσκολες οι Γερμανικές εξαγωγές. Φανταστείτε ένα μάρκο όσο περίπου δύο δολάρια και πέστε μας μετά τι αμάξι θα μπορείτε μελλοντικά να αγοράσετε, VW ή Toyota;H αναπόφευκτη μείωση των εξαγωγών θα φέρει και τριπλασιασμό της ανεργίας (έτσι λένε κάποιοι υπολογισμοί) και τον κίνδυνο να χάσει η Γερμανία μέρος της παραγωγικής της ταυτότητας και να στηρίζεται κι αυτή στο παρασιτικό τραπεζικό σύστημα.
Όμως κι αυτοί που είναι δυνητικοί μας σύμμαχοι απογοητεύονται από τα αποτελέσματα του μνημονίου αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι όποια μεταρρύθμιση και όποια διαρθρωτική αλλαγή να υλοποιηθεί η μνημονιακή συνταγή εμπεριέχει τέτοιο μίγμα υπερδανεισμού και ύφεσης που είναι αδύνατο να τελεσφορήσει επιτυχώς.
Πολύ κακώς εδώ και πολύ καιρό οι βόρειοι εταίροι μας θεωρούν ότι για τα καλά τους ευθύνονται αυτοί και για τα κακά τους εμείς. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι το πεπρωμένο των νομισματικών ενώσεων είναι το να λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές οικονομικής ισχύος των ισχυρών σε βάρος των αδύνατων. Αν η ένωση δεν έχει προβλέψει την διοχέτευση μέρους των πλεονασμάτων των ισχυρών προς τους αδύνατους με τη μορφή παραγωγικών επενδύσεων τότε στην πρώτη κρίση οι αδύνατοι πιάνονται στην φάκα της κρίσης χρέους της επιδεινούμενης ύφεσης και των απαγορευτικών πολύ υψηλών επιτοκίων δανεισμού. Μετά επιβάλλεται το μνημόνιο που ουσιαστικά επιτείνει το πρόβλημα. Γιατί υπερδανείζει τις ήδη χρεοκοπημένες χώρες κι άλλο υπό όρους λιτότητας. Η οποία λιτότητα συρρικνώνει το ΑΕΠ μέσα από το οποίο πρέπει να αντληθούν οι πόροι για την αποπληρωμή των χρεών. Δηλαδή εξασφαλισμένο εισιτήριο στην κόλαση.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς δεδομένης του γοργά επερχόμενου κινδύνου;
Σαμαράς και Στουρνάρας πρέπει να ετοιμάσουν τη χώρα για παν ενδεχόμενο.
1) Πρώτο και σημαντικότερο απ’όλα: Να εξαφανισθούν τα πρωτογενή ελλείμματα Χθες. Χωρίς καμιά αργοπορία. Όχι όμως με οριζόντια μέτρα. Αρκεί συμπίεση των υψηλών μισθών και συντάξεων προς τα κάτω. Υπάρχει κατάσταση εθνικής ανάγκης. Όσοι αμείβονται με πάνω από τρία χιλιάρικα να πάνε στα τρία, όσοι παίρνουν μεταξύ 2,3 και τρία να πάνε στα δύο και κάτω από 2,5 αναλογικά να φτάσουν όλα μέχρι τα 1500 ευρώ. Για ένα χρόνο και μετά βλέπουμε.
2) Να αναζητηθούν άμεσα τρόποι τόνωσης της κρατικής ρευστότητας με κοινοτικά κονδύλια και γρήγορες αποκρατικοποιήσεις. Που είναι εκείνο το «επενδυτικό σοκ» για το οποίο μιλούσε σε κάθε προεκλογική ομιλία του ο πρωθυπουργός; Τι γίνεται με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ; Καλές οι εξαγγελίες του υπουργείου Ανάπτυξης αλλά πέρασαν δυο μήνες από την ορκωμοσία της κυβέρνησης και προς το παρόν ακούμε και βλέπουμε μόνο εξαγγελίες. Αντί να ξοδεύονται κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε ανούσιες, πλέον, συζητήσεις για το ευρώ και την δραχμή, δεν θα ήταν καλύτερα για όλους να αρχίσουμε να μιλάμε για επενδύσεις και για επενδυτικό κλίμα που είναι το νόμισμα των συναλλαγών;
Πρέπει η κυβέρνηση να βρει τρόπους ώστε να μπορούμε να αντέξουμε ένα χρόνο χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση χωρίς να καταρρεύσουμε. Το κρίσιμο διάστημα μπορεί να είναι έξι μήνες, αλλά καλού κακού ας ετοιμαζόμαστε για δώδεκα Για τον σκοπό αυτό προτείνουμε:
1 Άμεσα Fast Track επενδύσεις από Ρωσία, Ισραήλ και Κίνα σε τομείς που και η δραχμή να έρθει δεν θα κινδυνεύσουν οι επενδύσεις τους. (Όσο το δυνατό γίνεται αυτό)
2. Nα θεσμοθετηθεί η δυνατότητα προπληρωμής της φορολογίας της επόμενης χρονιάς με μια έκπτωση της τάξης του 10%. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που έχουν τις οικονομίες τους στην άκρη και δεν ξέρουν τι να τις κάνουν. Αν τους δοθεί αυτή η δυνατότητα είναι σα να αγοράζουν ομόλογα με 10% απόδοση. Τέτοια εποχή δε μπορεί να προσδοκάται τίποτα καλύτερο.
Καταλήγοντας, επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι η παραμονή της χώρας στο Ευρώ είναι η επιβεβλημένη στρατηγική επειδή τα δεινά από μια επιστροφή στην δραχμή θα είναι αφόρητα για τον λαό, την ίδια στιγμή που οι γνωστοί κατέχοντες θα πολλαπλασιάζουν την περιουσία τους, αγοράζοντας πάμφθηνα τα ασημικά και την εργατική δύναμη της χώρας.
Όμως η Ελλάδα είναι μόνον έναν αδύναμος κρίκος, για πολλοστή φορά στην ιστορία της. Γι αυτό ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να επεξεργάζεται όλες τις προοπτικές, ακόμα και τις χειρότερες. Ο κύριος στόχος του είναι να σώσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όμως πρέπει να δουλέψει και προς την κατεύθυνση του ενδεχόμενου της αποπομπής μας από την ευρωζώνη.
Έχει αυτή υποχρέωση απέναντι στους Έλληνες και απέναντι στον εαυτό του γιατί θα είναι άδικο να είναι ο πρωθυπουργός που στα χέρια του θα καταρρεύσουν τα πάντα.
Blue Nile - Factor X
Πηγή / antinews.gr
Από όσα διαρρέουν, η στρατηγική του Μαξίμου βασίζεται σε δύο δόγματα: Πρώτον στο δόγμα της παραμονής με κάθε κόστος στο Ευρώ και δεύτερον στο δόγμα της «δωρεάν επιμήκυνσης», δηλαδή μιας ρύθμισης χωρίς η Γερμανία και οι άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης να χρειαστεί να περάσουν από τα Κοινοβούλιά τους πρόσθετες χρηματοδοτήσεις για την Ελλάδα. «Αυτό που θα πούμε στην καγκελάριο είναι ότι, αν μας δώσετε παράταση, τότε εμείς μπορούμε να υποκινήσουμε την ανάπτυξη, να αυξήσουμε τα φορολογικά έσοδα και να καλύψουμε τα χρηματοδοτικά κενά», συνοψίζουν κυβερνητικές πηγές.
“Να μείνουμε ζωντανοί, κάτω από την ομπρέλα της ΕΕ” συμπληρώνει ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας
Είναι λογικό το Μαξίμου να μην αποκαλύπτει όλη την στρατηγική του, πολύ περισσότερο επειδή από την έκβαση των συνομιλιών εξαρτάται όχι μόνο το μέλλον της κυβέρνησης, αλλά της ίδιας της χώρας. Εντούτοις θεωρούμε ότι λόγω ακριβώς αυτών των περιστάσεων η κυβέρνηση δεν πρέπει να εργάζεται μόνο για να σώσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, αλλά να αρχίσει ταυτόχρονα να σκέφτεται και προς την κατεύθυνση του ενδεχόμενου της αποπομπής μας από την ευρωζώνη. Για τους εξής λόγους:
Είναι δεδομένο ότι στην Γερμανία κερδίζει διαρκώς πόντους το στρατόπεδο των τραπεζιτών που επιδιώκουν την αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Ακόμα και αν διαλυθεί το ευρώ και πάνε στο μάρκο το οποίο θα δυσχεραίνει τις εξαγωγές τους, ξέρουν ότι σε εκείνη την περίπτωση δισεκατομμύρια ευρωπαϊκών αποταμιεύσεων θα κατευθυνθούν προς τις Γερμανικές τράπεζες . Θείο δώρο αν σκεφτούμε ότι οι τράπεζες τους είναι χρεοκοπημένες.
Από την άλλη οι Γερμανοί βιομήχανοι δεν θέλουν τη διάλυση του ευρώ με την έξοδο της Ελλάδας γιατί ξέρουν επίσης ότι πολύ μεγάλο ποσοστό των κερδών τους οφείλονται στο κοινό νόμισμα.
Το ευρώ έχοντας αφαιρέσει από τις χώρες της περιφέρειας το όπλο της υποτίμησης τις καθιστά μη ανταγωνιστικές. Γιατί, για παράδειγμα, Γερμανός και Έλληνας πουλούν πλέον ζάχαρη στην ίδια περίπου τιμή. Αν όμως η Γερμανία πάει στο μάρκο ή σε κάποιο ευρωμάρκο μαζί με άλλες πλεονασματικές χώρες τότε αυτό θα ανατιμηθεί και θα γίνουν πιο δύσκολες οι Γερμανικές εξαγωγές. Φανταστείτε ένα μάρκο όσο περίπου δύο δολάρια και πέστε μας μετά τι αμάξι θα μπορείτε μελλοντικά να αγοράσετε, VW ή Toyota;H αναπόφευκτη μείωση των εξαγωγών θα φέρει και τριπλασιασμό της ανεργίας (έτσι λένε κάποιοι υπολογισμοί) και τον κίνδυνο να χάσει η Γερμανία μέρος της παραγωγικής της ταυτότητας και να στηρίζεται κι αυτή στο παρασιτικό τραπεζικό σύστημα.
Όμως κι αυτοί που είναι δυνητικοί μας σύμμαχοι απογοητεύονται από τα αποτελέσματα του μνημονίου αδυνατώντας να κατανοήσουν ότι όποια μεταρρύθμιση και όποια διαρθρωτική αλλαγή να υλοποιηθεί η μνημονιακή συνταγή εμπεριέχει τέτοιο μίγμα υπερδανεισμού και ύφεσης που είναι αδύνατο να τελεσφορήσει επιτυχώς.
Πολύ κακώς εδώ και πολύ καιρό οι βόρειοι εταίροι μας θεωρούν ότι για τα καλά τους ευθύνονται αυτοί και για τα κακά τους εμείς. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι το πεπρωμένο των νομισματικών ενώσεων είναι το να λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές οικονομικής ισχύος των ισχυρών σε βάρος των αδύνατων. Αν η ένωση δεν έχει προβλέψει την διοχέτευση μέρους των πλεονασμάτων των ισχυρών προς τους αδύνατους με τη μορφή παραγωγικών επενδύσεων τότε στην πρώτη κρίση οι αδύνατοι πιάνονται στην φάκα της κρίσης χρέους της επιδεινούμενης ύφεσης και των απαγορευτικών πολύ υψηλών επιτοκίων δανεισμού. Μετά επιβάλλεται το μνημόνιο που ουσιαστικά επιτείνει το πρόβλημα. Γιατί υπερδανείζει τις ήδη χρεοκοπημένες χώρες κι άλλο υπό όρους λιτότητας. Η οποία λιτότητα συρρικνώνει το ΑΕΠ μέσα από το οποίο πρέπει να αντληθούν οι πόροι για την αποπληρωμή των χρεών. Δηλαδή εξασφαλισμένο εισιτήριο στην κόλαση.
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς δεδομένης του γοργά επερχόμενου κινδύνου;
Σαμαράς και Στουρνάρας πρέπει να ετοιμάσουν τη χώρα για παν ενδεχόμενο.
1) Πρώτο και σημαντικότερο απ’όλα: Να εξαφανισθούν τα πρωτογενή ελλείμματα Χθες. Χωρίς καμιά αργοπορία. Όχι όμως με οριζόντια μέτρα. Αρκεί συμπίεση των υψηλών μισθών και συντάξεων προς τα κάτω. Υπάρχει κατάσταση εθνικής ανάγκης. Όσοι αμείβονται με πάνω από τρία χιλιάρικα να πάνε στα τρία, όσοι παίρνουν μεταξύ 2,3 και τρία να πάνε στα δύο και κάτω από 2,5 αναλογικά να φτάσουν όλα μέχρι τα 1500 ευρώ. Για ένα χρόνο και μετά βλέπουμε.
2) Να αναζητηθούν άμεσα τρόποι τόνωσης της κρατικής ρευστότητας με κοινοτικά κονδύλια και γρήγορες αποκρατικοποιήσεις. Που είναι εκείνο το «επενδυτικό σοκ» για το οποίο μιλούσε σε κάθε προεκλογική ομιλία του ο πρωθυπουργός; Τι γίνεται με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ; Καλές οι εξαγγελίες του υπουργείου Ανάπτυξης αλλά πέρασαν δυο μήνες από την ορκωμοσία της κυβέρνησης και προς το παρόν ακούμε και βλέπουμε μόνο εξαγγελίες. Αντί να ξοδεύονται κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε ανούσιες, πλέον, συζητήσεις για το ευρώ και την δραχμή, δεν θα ήταν καλύτερα για όλους να αρχίσουμε να μιλάμε για επενδύσεις και για επενδυτικό κλίμα που είναι το νόμισμα των συναλλαγών;
Πρέπει η κυβέρνηση να βρει τρόπους ώστε να μπορούμε να αντέξουμε ένα χρόνο χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση χωρίς να καταρρεύσουμε. Το κρίσιμο διάστημα μπορεί να είναι έξι μήνες, αλλά καλού κακού ας ετοιμαζόμαστε για δώδεκα Για τον σκοπό αυτό προτείνουμε:
1 Άμεσα Fast Track επενδύσεις από Ρωσία, Ισραήλ και Κίνα σε τομείς που και η δραχμή να έρθει δεν θα κινδυνεύσουν οι επενδύσεις τους. (Όσο το δυνατό γίνεται αυτό)
2. Nα θεσμοθετηθεί η δυνατότητα προπληρωμής της φορολογίας της επόμενης χρονιάς με μια έκπτωση της τάξης του 10%. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες που έχουν τις οικονομίες τους στην άκρη και δεν ξέρουν τι να τις κάνουν. Αν τους δοθεί αυτή η δυνατότητα είναι σα να αγοράζουν ομόλογα με 10% απόδοση. Τέτοια εποχή δε μπορεί να προσδοκάται τίποτα καλύτερο.
Καταλήγοντας, επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά ότι η παραμονή της χώρας στο Ευρώ είναι η επιβεβλημένη στρατηγική επειδή τα δεινά από μια επιστροφή στην δραχμή θα είναι αφόρητα για τον λαό, την ίδια στιγμή που οι γνωστοί κατέχοντες θα πολλαπλασιάζουν την περιουσία τους, αγοράζοντας πάμφθηνα τα ασημικά και την εργατική δύναμη της χώρας.
Όμως η Ελλάδα είναι μόνον έναν αδύναμος κρίκος, για πολλοστή φορά στην ιστορία της. Γι αυτό ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να επεξεργάζεται όλες τις προοπτικές, ακόμα και τις χειρότερες. Ο κύριος στόχος του είναι να σώσει την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, όμως πρέπει να δουλέψει και προς την κατεύθυνση του ενδεχόμενου της αποπομπής μας από την ευρωζώνη.
Έχει αυτή υποχρέωση απέναντι στους Έλληνες και απέναντι στον εαυτό του γιατί θα είναι άδικο να είναι ο πρωθυπουργός που στα χέρια του θα καταρρεύσουν τα πάντα.
Blue Nile - Factor X
Πηγή / antinews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΑΤΟ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πρώτη είδηση στο "Der Spiegel" τα επεισόδια της Ύδρας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
