Αναγνώστρια κάνει λόγο για τον πόνο του Έλληνα μέσω της σιωπής

2012-08-20 11:19:03

Λυπαμαι που γεννηθηκα σε μια Ελλάδα που φοβαται, που καταρρέει, που παραδίνεται σε μια προδιαγεγραμμένη πορεια, η οποια οδηγει με μαθηματικη ακριβεια στην... κατραστροφη της, οσο κι αν παρουσιαζεται με τη μασκα της σωτηριας. Πιο πολυ λυπαμαι ομως ,όχι τοσο για αυτά καθως δεν τα προκαλεσα εγω, αλλα για το οτι νιώθω αδυναμη να αντιδράσω. Αδύναμη; Ποσο αδυναμη μπορει να νιωθει μια κοπελα στα 19 της χρονια με το αιμα της να βραζει απο επανάσταση; Πολύ! Παρα πολυ!Νιώθω πως μεγαλωνω σε μια Ελλάδα ιστορικα πιο αδυναμη και αβουλη απο ποτε «Ο μεγαλος πονος ειναι βουβος», είπε ο Λορκα στο Ματωμενο Γαμο, κι αν αυτο αληθευει εστω και στο ελαχιστο, τότε ο πονος του Έλληνα-του νεοΕλληνα ας σημειωθει-ειναι τεραστιος. Διότι μονο ετσι εξηγειται λογικα αυτη η ατελειωτη σιωπη του σημερινου Έλληνα, αυτη η ολοκληρωτικη του παραίτηση για τα παντα...δεν εχει φωνή, ειτε επειδη δεν θελει -εκούσια δηλαδή, ειτε επειδη του την κλεψανε-δηλαδη ακουσια. Παντως το αποτέλεσμα παραμενει, μια ακαταπαυστη σιωπη. Όλοι σιωπουμε, κι εσεις κι εγω μαζι...Κυριως εγω! Θα ζησω μια Ελλάδα που παρακμάζει, τα παιδια μου σε μια κατεστραμμένη Ελλάδα και τα παιδια των παιδιων μου-ητοι τα εγγονια μου, σε μια Ελλαδιτσα που θα αναδυεται απο τις σταχτες της. Προδηλως αυτο δεν με καθησυχαζει-καθως αποτελει μια θλιβερη διαπιστωση-αντιθετως με ανησυχει και με θλιβει.Φοβαμαι που με εχει στα σπλαχνα της μια χωρα που θα με κανει, εαν δεν με εχει κανει ηδη, δυστυχισμενη...

Αναγνώστρια
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ