2012-08-23 00:37:21
Δεν είναι λίγοι αυτοί που εξεπλάγησαν από την κακοποιό δραστηριότητα των αναρχοκομμουνιστών στην Πάρο (ληστεία μετά φόνου). Πρόκειται συνήθως για ανυπόπτους τηλεθεατάς, που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν γαλουχηθεί με το διαβόητο «ήθος της αριστεράς», τον «αγνό ιδεαλισμό των αριστερών» και με ανάλογες τηλεοπτικές προπαγανδιστικές παρόλες.
Ωστόσο, η Ιστορία γράφει ότι η ληστοσυμμορίτικη δράση ήταν πάντοτε αναπόσπαστο τμήμα της γενικοτέρας δραστηριότητος των Κ.Κ.! Ο Λένιν, συνέγραψε το 1902 το βιβλίο «Τι να κάνουμε», με θέμα την λειτουργία του κόμματος. Το πόνημα αυτό δεν απευθυνόταν γενικώς στον λαό, παρά μόνον στα κομματικά στελέχη. Εκεί, λοιπόν, ο Λένιν ετόνισε την αναγκαιότητα της υπάρξεως των επαγγελματικών στελεχών, των λεγομένων «επαγγελματιών κομμουνιστών». Έγραφε: «Δώστε μου μια οργάνωση επαναστατών και ανατρέπουμε την Ρωσσία. Θέλουμε ανθρώπους που να αφιερώνουν στην επανάσταση όλη τους τη ζωή κι όχι μόνο τα ελεύθερα βράδια τους
. Η σπονδυλική στήλη του κόμματος συγκροτείται από πρόσωπα τα οποία: (α) δεν έχουν καμία άλλη βιοποριστική απασχόληση, αλλά επάγγελμά τους είναι η επανάσταση, δηλαδή η συνεχής κομματική δραστηριότητα για την ανατροπή του πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος, (β) ζουν δαπάναις του κόμματος και οφείλουν τυφλή υποταγή σ’ αυτό, (γ) εκπαιδεύονται σε όλες τις μεθόδους επαναστατικής δραστηριότητος…»
Εδώ, όμως, προέκυψε το ερώτημα: από πού θα εύρισκε το κόμμα τους οικονομικούς πόρους, για να πληρώνει κάθε μήνα την στρατιά των υπαλλήλων του, χώρια τα υπόλοιπα έξοδα για γραφεία, εκδόσεις, προπαγάνδα κ.λπ.; Ο Λένιν, φανατικός οπαδός της αρχής «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», τα είχε μελετήσει όλα κι είχε έτοιμη την λύση του οικονομικού προβλήματος: σύσταση ειδικής ολιγομελούς ομάδος (συμμορίας), αποτελούμενης από έμπειρα, δοκιμασμένα και απολύτως έμπιστα στελέχη, υπό την αυστηρά εποπτεία του ιδίου, και υπό συνθήκες απολύτου μυστικότητος ακόμη κι από τα υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος, που θα πραγματοποιεί από τρομοκρατικές επιθέσεις μέχρι ληστείες και… προικοθηρίες! Στην ειδική αυτή συμμορία των ληστοτρομοκρατών, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Στάλιν!
Η πιο ξακουστή, πολύνεκρη και προσοδοφόρα ληστρική επιδρομή της συμμορίας του Στάλιν (τότε «Κόμπα»), έγινε το 1907, στο κέντρο της Τιφλίδος εις βάρος χρηματαποστολής της κρατικής τραπέζης. Η ληστεία αυτή («απαλλοτρίωση» στην κομματική γλώσσα), ήταν πολύ παρακινδυνευμένη και κόστισε δεκάδες ζωές αστυνομικών της συνοδείας των χρημάτων, αλλά και απλών περαστικών από το σημείο πολιτών (84 το σύνολο!), οι οποίες εθεωρήθησαν «παράπλευρες απώλειες». Ωστόσο, σε μια άλλη εξίσου αιματηρή ληστεία, κατά πάσαν πιθανότητα σ’ αυτήν που έγινε στο λιμάνι του Μπακού, πάνω στο ατμόπλοιο «Νικόλαος Ι», ο Στάλιν τραυματίστηκε από πυροβολισμό αστυνομικού στο αριστερό του χέρι, και του έμεινε μόνιμα μια μικρή αναπηρία, εξ’ αιτίας της οποίας απηλλάγη από τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Ανάλογες ομάδες ληστών είχαν συγκροτήσει και τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα της Ρωσσίας, στις αρχές του 20ου αιώνος.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της ληστρικής δραστηριότητός τους, θα αναφέρουμε μόνον πως το θεωρούμενο ως μετριοπαθές κόμμα των «Σοσιαλεπαναστατών» είχε διαπράξει 58 ληστείες το 1905, 93 το 1906 και 74 το 1907, οπότε και συνελήφθησαν οι συμμορίτες του. Φαντασθείτε πόσες ληστείες πραγματοποίησε το κόμμα του Λένιν, που ήταν το κατ’ εξοχήν ανατρεπτικό! Τα δε «λενινιστικά» κόμματα, που εν συνεχεία ιδρύθηκαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο, επέδειξαν ανάλογη ληστο-τρομοκρατική δραστηριότητα.
Σήμερα, την ληστρική λενινιστική-σταλινική παράδοση συνεχίζουν στην Ελλάδα οι διάφορες αναρχοκομμουνιστικές συμμορίες, όπως απεδείχθη παλαιότερα με τις ληστείες της 17 Ν. και προσφάτως με την ληστεία μετά φόνου της Πάρου, από την «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Το «ήθος της αριστεράς» που λέγαμε!
Γ. Δημητρακόπουλος
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Π. Φάληρο – Αθήναι.
XAGR.NET
Eglimatikotita
Ωστόσο, η Ιστορία γράφει ότι η ληστοσυμμορίτικη δράση ήταν πάντοτε αναπόσπαστο τμήμα της γενικοτέρας δραστηριότητος των Κ.Κ.! Ο Λένιν, συνέγραψε το 1902 το βιβλίο «Τι να κάνουμε», με θέμα την λειτουργία του κόμματος. Το πόνημα αυτό δεν απευθυνόταν γενικώς στον λαό, παρά μόνον στα κομματικά στελέχη. Εκεί, λοιπόν, ο Λένιν ετόνισε την αναγκαιότητα της υπάρξεως των επαγγελματικών στελεχών, των λεγομένων «επαγγελματιών κομμουνιστών». Έγραφε: «Δώστε μου μια οργάνωση επαναστατών και ανατρέπουμε την Ρωσσία. Θέλουμε ανθρώπους που να αφιερώνουν στην επανάσταση όλη τους τη ζωή κι όχι μόνο τα ελεύθερα βράδια τους
Εδώ, όμως, προέκυψε το ερώτημα: από πού θα εύρισκε το κόμμα τους οικονομικούς πόρους, για να πληρώνει κάθε μήνα την στρατιά των υπαλλήλων του, χώρια τα υπόλοιπα έξοδα για γραφεία, εκδόσεις, προπαγάνδα κ.λπ.; Ο Λένιν, φανατικός οπαδός της αρχής «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», τα είχε μελετήσει όλα κι είχε έτοιμη την λύση του οικονομικού προβλήματος: σύσταση ειδικής ολιγομελούς ομάδος (συμμορίας), αποτελούμενης από έμπειρα, δοκιμασμένα και απολύτως έμπιστα στελέχη, υπό την αυστηρά εποπτεία του ιδίου, και υπό συνθήκες απολύτου μυστικότητος ακόμη κι από τα υψηλόβαθμα στελέχη του κόμματος, που θα πραγματοποιεί από τρομοκρατικές επιθέσεις μέχρι ληστείες και… προικοθηρίες! Στην ειδική αυτή συμμορία των ληστοτρομοκρατών, πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Στάλιν!
Η πιο ξακουστή, πολύνεκρη και προσοδοφόρα ληστρική επιδρομή της συμμορίας του Στάλιν (τότε «Κόμπα»), έγινε το 1907, στο κέντρο της Τιφλίδος εις βάρος χρηματαποστολής της κρατικής τραπέζης. Η ληστεία αυτή («απαλλοτρίωση» στην κομματική γλώσσα), ήταν πολύ παρακινδυνευμένη και κόστισε δεκάδες ζωές αστυνομικών της συνοδείας των χρημάτων, αλλά και απλών περαστικών από το σημείο πολιτών (84 το σύνολο!), οι οποίες εθεωρήθησαν «παράπλευρες απώλειες». Ωστόσο, σε μια άλλη εξίσου αιματηρή ληστεία, κατά πάσαν πιθανότητα σ’ αυτήν που έγινε στο λιμάνι του Μπακού, πάνω στο ατμόπλοιο «Νικόλαος Ι», ο Στάλιν τραυματίστηκε από πυροβολισμό αστυνομικού στο αριστερό του χέρι, και του έμεινε μόνιμα μια μικρή αναπηρία, εξ’ αιτίας της οποίας απηλλάγη από τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Ανάλογες ομάδες ληστών είχαν συγκροτήσει και τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα της Ρωσσίας, στις αρχές του 20ου αιώνος.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της ληστρικής δραστηριότητός τους, θα αναφέρουμε μόνον πως το θεωρούμενο ως μετριοπαθές κόμμα των «Σοσιαλεπαναστατών» είχε διαπράξει 58 ληστείες το 1905, 93 το 1906 και 74 το 1907, οπότε και συνελήφθησαν οι συμμορίτες του. Φαντασθείτε πόσες ληστείες πραγματοποίησε το κόμμα του Λένιν, που ήταν το κατ’ εξοχήν ανατρεπτικό! Τα δε «λενινιστικά» κόμματα, που εν συνεχεία ιδρύθηκαν σ’ ολόκληρο τον κόσμο, επέδειξαν ανάλογη ληστο-τρομοκρατική δραστηριότητα.
Σήμερα, την ληστρική λενινιστική-σταλινική παράδοση συνεχίζουν στην Ελλάδα οι διάφορες αναρχοκομμουνιστικές συμμορίες, όπως απεδείχθη παλαιότερα με τις ληστείες της 17 Ν. και προσφάτως με την ληστεία μετά φόνου της Πάρου, από την «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Το «ήθος της αριστεράς» που λέγαμε!
Γ. Δημητρακόπουλος
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός
Π. Φάληρο – Αθήναι.
XAGR.NET
Eglimatikotita
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προσοχή ! Πέφτουν καθαρίστριες από τ’ αεροπλάνα …
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
