2012-08-29 16:20:03
του Γιώργου Λιβέρη
Οι επιτυχίες μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Άλμα επί Κοντώ είναι ιδιαίτερα σημαντικές συγκριτικά με τα άλλα αγωνίσματα του Στίβου. Αρχίσαμε με μετάλλια του 1896, στους Α’ Αγώνες, όταν το Επί Κοντώ ήταν άγνωστο παντού και κλείσαμε στους ΧΧΧ Αγώνες στο Λονδίνο με ρεκόρ (5.75).
Ο 26χρονος Βολιώτης Κώστας Φιλιππίδης κατετάγη 7ος στους Ολυμπιακούς του 2012 με την καλύτερη ελληνική επίδοση που έχει ποτέ επιτευχθεί, ενώ στη συνέχεια πήδησε 5.76 και 5.80 σε ευρωπαϊκούς αγώνες που ακολούθησαν.
Οι κυριότερες διακρίσεις στο Επί Κοντώ σε Ολυμπιακούς Αγώνες έχουν ως εξής:
1896 ΑΘΗΝΑ: Ο Ευάγγελος Δαμάσκος και ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος κατετάγησαν 3οι με 2.60 ενώ ο Βασίλειος Ξύδας 5ος με 2.40. Ο Θεοδωρακόπουλος και προ των Αγώνων είχε επιτύχει στις 10/3/1896 επίδοση 2.60 που θεωρείται ως το πρώτο Πανελλήνιο ρεκόρ στο Επί Κοντώ.
1906 ΑΘΗΝΑ: Ο Θεοδωρής Μακρής κατετάγη 4ος με 3.25 στις 12/4/1906 καταρρίψας κατά την διάρκεια των Αγώνων το Πανελλήνιο ρεκόρ.
1908 ΛΟΝΔΙΝΟ: Ο Γεώργιος Μπανίκας κατετάγη 5ος με 3.50 στους Αγώνες ισοφαρίζοντας το Πανελλήνιο ρεκόρ που είχε επιτύχει στους Προολυμπιακούς των Αθηνών.
1932 ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ: Ο Ελληνο – Αμερικανός Πέτρος Χλέντζος ή Κλέντζος κατετάγη 7ος με 3.75. Στη συνέχεια κατέρριψε 4 φορές το Πανελλήνιο ρεκόρ και το έφθασε το 1935 στα 4μ. 01,1/2.
1952 ΕΛΣΙΝΚΙ: Ο Ρήγας Ευσταθιάδης πηδάει 4μ. στα προκριματικά και στον τελικό 3.95, καταλαμβάνοντας την 14η θέση. Ο Ρήγας κατέρριψε 5 φορές το ρεκόρ του Χλέντζου. Το έφθασε στα 4.23 το 1953.
Μέχρι το 1948 όλοι χρησιμοποιούσαν κοντάρια από μπαμπού, ο Ρήγας μεταλλικά.
1956 ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ: Ο Γιώργος Ρουμπάνης με συνθετικό κοντάρι, όπως και οι ανταγωνιστές του, καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 4.50. Ο Ρουμπάνης κατέρριψε 10 φορές το Πανελλήνιο ρεκόρ για να το φθάσει το 1958 στο 4.60 που αποτελούσε και Πανευρωπαϊκό.
1968 ΜΕΞΙΚΟ: Ο Χρήστος Παπανικολάου με επίδοση 5.35 καταλαμβάνει την 4η θέση. Ο Χρήστος κατέρριψε 15 φορές το Πανελλήνιο ρεκόρ για να το φθάσει τελικά στις 24/10/1970 στους Αγώνες Αθηνών – Βελιγραδίου στου Καραϊσκάκη στα 5.49 που αποτελούσε και Παγκόσμιο ρεκόρ.
1976 ΜΟΝΤΡΕΑΛ: Ο σημερινός προπονητής του Κώστα Φιλιππίδη Κώστας Κυτέας πηδά 5μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η ατομική του επίδοση ήταν 5.32 από το 1975.
1992 ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ: Ο Χρήστος Παλλάκης με 5.30 προκρίνεται για τον τελικό. Το ατομικό του ρεκόρ 5.55 το σημείωσε το 1995.
2004 ΑΘΗΝΑ: Ο Μάριος Ευαγγέλου πηδά 5.30 και καταλαμβάνει την 16η θέση. Την ίδια χρονιά σημείωσε και το ατομικό του ρεκόρ 5.62.
2008 ΠΕΚΙΝΟ: Η Αφροδίτη Σκαφίδα πηδά 4.30 και καταλαμβάνει την 9η θέση.
2012 ΛΟΝΔΙΝΟ: Ο Κώστας Φιλιππίδης πηδά 5.75, ισοφαρίζει το ατομικό του συγχρόνως και Πανελλήνιο και καταλαμβάνει την 7η θέση. Αμέσως μετά τους Αγώνες πήδησε 5.76 και 5.80 στο πρώτο του ταξίδι στην Ελβετία. Είναι αυτό στη Λωζάνη όπου πήγε χωρίς τον προπονητή του Δημήτρη Κυτέα, λόγω οικονομικών αδυναμιών του ΣΕΓΑΣ.
Ενημερωτικά πρέπει να σημειώσω ότι η ποιότητα κατασκευής των κονταριών από «φάιμπερ γκλας», από την πρώτη εποχή τους, τη δεκαετία του ’50, μέχρι σήμερα έχει μια εντυπωσιακή εξέλιξη. Μειώθηκε το βάρος τους και αυξήθηκε η ελαστικότητά τους. Έχουν γίνει πραγματικοί καταπέλτες ενώ οι κονταρίστες έχουν μεταβληθεί σε ζογκλέρ.
palaimaxoipao1908.blogspot.gr
Οι επιτυχίες μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Άλμα επί Κοντώ είναι ιδιαίτερα σημαντικές συγκριτικά με τα άλλα αγωνίσματα του Στίβου. Αρχίσαμε με μετάλλια του 1896, στους Α’ Αγώνες, όταν το Επί Κοντώ ήταν άγνωστο παντού και κλείσαμε στους ΧΧΧ Αγώνες στο Λονδίνο με ρεκόρ (5.75).
Ο 26χρονος Βολιώτης Κώστας Φιλιππίδης κατετάγη 7ος στους Ολυμπιακούς του 2012 με την καλύτερη ελληνική επίδοση που έχει ποτέ επιτευχθεί, ενώ στη συνέχεια πήδησε 5.76 και 5.80 σε ευρωπαϊκούς αγώνες που ακολούθησαν.
Οι κυριότερες διακρίσεις στο Επί Κοντώ σε Ολυμπιακούς Αγώνες έχουν ως εξής:
1896 ΑΘΗΝΑ: Ο Ευάγγελος Δαμάσκος και ο Ιωάννης Θεοδωρακόπουλος κατετάγησαν 3οι με 2.60 ενώ ο Βασίλειος Ξύδας 5ος με 2.40. Ο Θεοδωρακόπουλος και προ των Αγώνων είχε επιτύχει στις 10/3/1896 επίδοση 2.60 που θεωρείται ως το πρώτο Πανελλήνιο ρεκόρ στο Επί Κοντώ.
1906 ΑΘΗΝΑ: Ο Θεοδωρής Μακρής κατετάγη 4ος με 3.25 στις 12/4/1906 καταρρίψας κατά την διάρκεια των Αγώνων το Πανελλήνιο ρεκόρ.
1908 ΛΟΝΔΙΝΟ: Ο Γεώργιος Μπανίκας κατετάγη 5ος με 3.50 στους Αγώνες ισοφαρίζοντας το Πανελλήνιο ρεκόρ που είχε επιτύχει στους Προολυμπιακούς των Αθηνών.
1932 ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ: Ο Ελληνο – Αμερικανός Πέτρος Χλέντζος ή Κλέντζος κατετάγη 7ος με 3.75. Στη συνέχεια κατέρριψε 4 φορές το Πανελλήνιο ρεκόρ και το έφθασε το 1935 στα 4μ. 01,1/2.
1952 ΕΛΣΙΝΚΙ: Ο Ρήγας Ευσταθιάδης πηδάει 4μ. στα προκριματικά και στον τελικό 3.95, καταλαμβάνοντας την 14η θέση. Ο Ρήγας κατέρριψε 5 φορές το ρεκόρ του Χλέντζου. Το έφθασε στα 4.23 το 1953.
Μέχρι το 1948 όλοι χρησιμοποιούσαν κοντάρια από μπαμπού, ο Ρήγας μεταλλικά.
1956 ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ: Ο Γιώργος Ρουμπάνης με συνθετικό κοντάρι, όπως και οι ανταγωνιστές του, καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 4.50. Ο Ρουμπάνης κατέρριψε 10 φορές το Πανελλήνιο ρεκόρ για να το φθάσει το 1958 στο 4.60 που αποτελούσε και Πανευρωπαϊκό.
1968 ΜΕΞΙΚΟ: Ο Χρήστος Παπανικολάου με επίδοση 5.35 καταλαμβάνει την 4η θέση. Ο Χρήστος κατέρριψε 15 φορές το Πανελλήνιο ρεκόρ για να το φθάσει τελικά στις 24/10/1970 στους Αγώνες Αθηνών – Βελιγραδίου στου Καραϊσκάκη στα 5.49 που αποτελούσε και Παγκόσμιο ρεκόρ.
1976 ΜΟΝΤΡΕΑΛ: Ο σημερινός προπονητής του Κώστα Φιλιππίδη Κώστας Κυτέας πηδά 5μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η ατομική του επίδοση ήταν 5.32 από το 1975.
1992 ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ: Ο Χρήστος Παλλάκης με 5.30 προκρίνεται για τον τελικό. Το ατομικό του ρεκόρ 5.55 το σημείωσε το 1995.
2004 ΑΘΗΝΑ: Ο Μάριος Ευαγγέλου πηδά 5.30 και καταλαμβάνει την 16η θέση. Την ίδια χρονιά σημείωσε και το ατομικό του ρεκόρ 5.62.
2008 ΠΕΚΙΝΟ: Η Αφροδίτη Σκαφίδα πηδά 4.30 και καταλαμβάνει την 9η θέση.
2012 ΛΟΝΔΙΝΟ: Ο Κώστας Φιλιππίδης πηδά 5.75, ισοφαρίζει το ατομικό του συγχρόνως και Πανελλήνιο και καταλαμβάνει την 7η θέση. Αμέσως μετά τους Αγώνες πήδησε 5.76 και 5.80 στο πρώτο του ταξίδι στην Ελβετία. Είναι αυτό στη Λωζάνη όπου πήγε χωρίς τον προπονητή του Δημήτρη Κυτέα, λόγω οικονομικών αδυναμιών του ΣΕΓΑΣ.
Ενημερωτικά πρέπει να σημειώσω ότι η ποιότητα κατασκευής των κονταριών από «φάιμπερ γκλας», από την πρώτη εποχή τους, τη δεκαετία του ’50, μέχρι σήμερα έχει μια εντυπωσιακή εξέλιξη. Μειώθηκε το βάρος τους και αυξήθηκε η ελαστικότητά τους. Έχουν γίνει πραγματικοί καταπέλτες ενώ οι κονταρίστες έχουν μεταβληθεί σε ζογκλέρ.
palaimaxoipao1908.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
