2012-08-30 12:15:24
Μόρια σακχάρου στην αέρια μάζα γύρω από ένα νέο άστρο με μέγεθος παρόμοιο με του Ήλιου, εντόπισε ομάδα Δανών επιστημόνων. Πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη, καθώς δείχνει ότι τέτοια πολύπλοκα οργανικά μόρια όπως τα σάκχαρα, βασικά συστατικά για την ανάπτυξη ζωής όπως τη γνωρίζουμε, μπορούν να εμφανιστούν την ίδια περίοδο με τους πλανήτες που σχηματίζονται γύρω από νέα άστρα. Το αστέρι, με το όνομα IRAS 16293 - 2422, είναι μέρος ενός δυαδικού συστήματος άστρων, απέχει 400 έτη φωτός από το ηλιακό μας σύστημα, και βρίσκεται στον αστερισμό του Οφιούχου.
Οι αστρονόμοι εντόπισαν μόρια γλυκοαλδεϋδης μια από τις πιο απλές μορφές σακχάρων, κι ενώ τέτοια μόρια έχουν εντοπιστεί και στο παρελθόν είτε σε μετεωρίτες είτε στο διαγαλαξιακό κενό, είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται στην περιφέρεια ενός άστρου, και μάλιστα σε κοντινή απόσταση, που ισοδυναμεί με την απόσταση Ήλιου και Ουρανού.
Πρόκειται έτσι για το πρώτο απτό δείγμα πως μόρια απαραίτητα για τη ζωή εμφανίζονται και σε άλλο ηλιακό σύστημα, και μάλιστα κοντινό.
Η σκόνη και τα αέρια που γεννάνε τα νέα άστρα, βρίσκονται αρχικά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, της τάξης των -260 βαθμών Κελσίου. Καθώς παγώνουν, αέρια όπως το μεθάνιο ή το μονοξείδιο του άνθρακα, προσκολλούνται και σχηματίζουν πάγους πάνω σε μόρια σκόνης και με αυτή τη διαδικασία δημιουργούνται πολυπλοκότερα μόρια. Όταν το αστέρι γεννιέται και θερμαίνει την περιοχή, οι πάγοι λιώνουν και εκπέμπουν ακτινοβολία που ανιχνεύεται σε μορφή ραδιοκυμάτων με το ALMA, αποκαλύπτοντας τη χημική τους σύσταση.
TreloKouneli
Οι αστρονόμοι εντόπισαν μόρια γλυκοαλδεϋδης μια από τις πιο απλές μορφές σακχάρων, κι ενώ τέτοια μόρια έχουν εντοπιστεί και στο παρελθόν είτε σε μετεωρίτες είτε στο διαγαλαξιακό κενό, είναι η πρώτη φορά που εντοπίζονται στην περιφέρεια ενός άστρου, και μάλιστα σε κοντινή απόσταση, που ισοδυναμεί με την απόσταση Ήλιου και Ουρανού.
Πρόκειται έτσι για το πρώτο απτό δείγμα πως μόρια απαραίτητα για τη ζωή εμφανίζονται και σε άλλο ηλιακό σύστημα, και μάλιστα κοντινό.
Η σκόνη και τα αέρια που γεννάνε τα νέα άστρα, βρίσκονται αρχικά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, της τάξης των -260 βαθμών Κελσίου. Καθώς παγώνουν, αέρια όπως το μεθάνιο ή το μονοξείδιο του άνθρακα, προσκολλούνται και σχηματίζουν πάγους πάνω σε μόρια σκόνης και με αυτή τη διαδικασία δημιουργούνται πολυπλοκότερα μόρια. Όταν το αστέρι γεννιέται και θερμαίνει την περιοχή, οι πάγοι λιώνουν και εκπέμπουν ακτινοβολία που ανιχνεύεται σε μορφή ραδιοκυμάτων με το ALMA, αποκαλύπτοντας τη χημική τους σύσταση.
TreloKouneli
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μήνυμα Όλγας Σαραντοπούλου για συνέδρια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
