2012-08-31 16:51:30
«Ναι… την κρίναμε και μεταξύ μας την σχολιάζαμε όπως πολλές φορές κάνουν τα παιδιά για τους καθηγητές τους…».
Το μήνυμα μαθητής της Α΄ τάξης του 3ου γυμνασίου Πύργου για το θάνατο της καθηγήτριάς του, Παναγιώτας Κουμπάτη-Νικολάου, στο facebook, προκαλεί ρίγη συγκίνησης.
Ο μαθητής που πρωτοστάτησε, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, στα… πειράγματα που γίνονταν στην τάξη, μιλάει για το θάνατο της καθηγήτριάς του και λέει ότι εκείνη παρά το πρόβλημα που είχε, συνέχιζε να δίνει αγώνα για να τους κάνει καλύτερους. Όχι μόνο μαθητές αλλά και ανθρώπους.
«…ναι, την κρίναμε και μεταξύ μας την σχολιάζαμε όπως πολλές φορές κάνουν τα παιδιά για τους καθηγητές τους.
Καταλαβαίναμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… φαινόταν κάπως στην τάξη… το αγνοούσαμε όμως και συνεχίζαμε να της κάνουμε διάφορα, να την νευριάζουμε, να την ενοχλούμε, να την κουράζουμε…
Τώρα όμως που ξέρουμε ποιο ήταν το πρόβλημα της, τι κάνουμε; Θα σας πω εγώ… εγώ, που προσωπικά έκανα τα χειρότερα, έκανα τη ζωή της στην τάξη μαρτύριο, γελώντας διαρκώς… ναι μεν δεν ξέραμε ότι είχε πρόβλημα, αλλά δεν θέλει και πολύ μυαλό Εγώ αν ήμουν έτσι, αν ήξερα ότι θα πεθάνω, θα τα παρατούσα… δεν θα άντεχα… και θα ευχόμουν επιτέλους να πεθάνω! Τι έκανε αυτή όμως; Δεν τα παράτησε… συνέχισε να παλεύει με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρει… συνέχισε να διδάσκει στο σχολείο άσχετα με το πρόβλημα της… το έκανε για την δουλειά της, για την πολιτεία, για την οικογένεια της, για εμάς… Εγώ την ευχαριστώ για όσα μου έμαθε και της ζητώ συγνώμη για ότι έκανα… λάθος μου.
Ξέρω ότι τώρα είναι πολύ αργά… αλλά κυρία, θα σας θυμάμαι πάντα, ως παράδειγμα… ώστε στα δύσκολα που θα ‘ρθουν στη ζωή μου, να μην τα παρατάω, να παλεύω… Σας ευχαριστώ, αντίο…».
thebest
Aniwthoi
Το μήνυμα μαθητής της Α΄ τάξης του 3ου γυμνασίου Πύργου για το θάνατο της καθηγήτριάς του, Παναγιώτας Κουμπάτη-Νικολάου, στο facebook, προκαλεί ρίγη συγκίνησης.
Ο μαθητής που πρωτοστάτησε, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, στα… πειράγματα που γίνονταν στην τάξη, μιλάει για το θάνατο της καθηγήτριάς του και λέει ότι εκείνη παρά το πρόβλημα που είχε, συνέχιζε να δίνει αγώνα για να τους κάνει καλύτερους. Όχι μόνο μαθητές αλλά και ανθρώπους.
«…ναι, την κρίναμε και μεταξύ μας την σχολιάζαμε όπως πολλές φορές κάνουν τα παιδιά για τους καθηγητές τους.
Καταλαβαίναμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… φαινόταν κάπως στην τάξη… το αγνοούσαμε όμως και συνεχίζαμε να της κάνουμε διάφορα, να την νευριάζουμε, να την ενοχλούμε, να την κουράζουμε…
Τώρα όμως που ξέρουμε ποιο ήταν το πρόβλημα της, τι κάνουμε; Θα σας πω εγώ… εγώ, που προσωπικά έκανα τα χειρότερα, έκανα τη ζωή της στην τάξη μαρτύριο, γελώντας διαρκώς… ναι μεν δεν ξέραμε ότι είχε πρόβλημα, αλλά δεν θέλει και πολύ μυαλό Εγώ αν ήμουν έτσι, αν ήξερα ότι θα πεθάνω, θα τα παρατούσα… δεν θα άντεχα… και θα ευχόμουν επιτέλους να πεθάνω! Τι έκανε αυτή όμως; Δεν τα παράτησε… συνέχισε να παλεύει με την ελπίδα ότι θα τα καταφέρει… συνέχισε να διδάσκει στο σχολείο άσχετα με το πρόβλημα της… το έκανε για την δουλειά της, για την πολιτεία, για την οικογένεια της, για εμάς… Εγώ την ευχαριστώ για όσα μου έμαθε και της ζητώ συγνώμη για ότι έκανα… λάθος μου.
Ξέρω ότι τώρα είναι πολύ αργά… αλλά κυρία, θα σας θυμάμαι πάντα, ως παράδειγμα… ώστε στα δύσκολα που θα ‘ρθουν στη ζωή μου, να μην τα παρατάω, να παλεύω… Σας ευχαριστώ, αντίο…».
thebest
Aniwthoi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πειραιάς: Μπλόκο σε μεγάλη ποσότητα λαθραίων τσιγάρων
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕ ΒΑΛΕΡΙΑΝΟ Ο ΟΦΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
