2012-09-03 09:15:54
H μάχη όχι μόνο δεν κερδήθηκε, αλλά αντίθετα μόλις αρχίζει! Οι Ευρωπαίοι δανειστές και οι αγορές περιμένουν απτά δείγματα γραφής όχι μόνο για το αν η κυβέρνηση θα περάσει το νέο πακέτο σκληρών μέτρων, αλλά και για το πόσο αποτελεσματική είναι σε μια σειρά από σημαντικά πράγματα, όπως η σύλληψη της φοροδιαφυγής, η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, ο περιορισμός της σπατάλης και της διαφθοράς στο δημόσιο, η ανάπτυξη στην οικονομία.
Από το είδος αυτών των δειγμάτων θα φανεί πόσες καταθέσεις θα επαναπατριστούν στα γκισέ των ελληνικών τραπεζών αλλά και κατά πόσον τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια θα επανέλθουν ως αγοραστές στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Μέχρι να συμβούν αυτά, όμως, και να αποτυπωθούν στην πράξη, είναι σαφές ότι πλέον κάτι κινείται, τόσο στην αγορά όσο και στην οικονομία, ότι έχουμε ξεφύγει από τη «νεκρική ακαμψία» που χαρακτήρισε το διάστημα μέχρι τις εκλογές του Ιουνίου.
Η κινητικότητα στις τράπεζες, η πρόθεση της κυβέρνησης μέχρι το τέλος του έτους να ορίσει το νέο φορολογικό πλαίσιο, ακόμα και οι δηλώσεις συμπάθειας και στήριξης από σημαίνοντες Ευρωπαίους αξιωματούχους, επιτρέπουν να ελπίζουμε στην αλλαγή ψυχολογίας και στο χτίσιμο της εμπιστοσύνης στο εσωτερικό μέτωπο. Κι αυτή η αλλαγή στην ψυχολογία είναι αναγκαία συνθήκη για ό,τι κι αν επιδιώξουμε στο μέλλον...
Από τον προεκλογικό και ιδιαίτερα αβέβαιο Ιούνιο, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει στην πραγματική οικονομία, καθώς, όπως όλα δείχνουν:
• Η ύφεση συνεχίζεται χωρίς κάποια ένδειξη σταδιακής εξομάλυνσης να έχει φανεί μέσα στο καλοκαίρι.
• Η ρευστότητα στον ιδιωτικό τομέα έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, καθώς μέσα στον Ιούλιο (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) οι εμπορικές τράπεζες ρούφηξαν γύρω στο 1,4 δισ. ευρώ από την πραγματική οικονομία, με τις εκτιμήσεις να θέλουν την πιστωτική επέκταση να παραμένει αρνητική τουλάχιστον μέχρι και το τέλος του 2012. Ειδικότερα, εκτιμάται ότι στο σύνολο του 2012 οι τράπεζες θα έχουν ρουφήξει από επιχειρήσεις και νοικοκυριά ένα ποσό της τάξεως των 10-12 δισ. ευρώ.
• Οι οφειλές του δημοσίου προς τους προμηθευτές του έχουν αυξηθεί -όπως εκτιμάται- κατά περίπου 1 δισ. ευρώ μέσα στο καλοκαίρι.
• Πλήθος επιχειρήσεων συνεχίζει την πολιτική του «δεν πληρώνω» προμηθευτές και τράπεζες, με τις τελευταίες να περιμένουν ουσιαστικά την ολοκλήρωση της επανακεφαλαιοποίησης για να αναλάβουν περισσότερο ενεργό ρόλο στο συγκεκριμένο ζήτημα, αξιολογώντας και πράττοντας ανά περίπτωση.
• Η επόμενη δανειακή δόση προς την Ελλάδα ούτε έχει κλειδώσει ούτε και είναι βέβαιο αν θα δοθεί. Κανείς δεν έχει δεσμευθεί γι’ αυτό και όλοι παραπέμπουν την υπόθεση στην έκθεση της τρόικας και στο πακέτο μέτρων που σχεδιάζει η ελληνική πλευρά.
• Η ελληνική κυβέρνηση των τριών κομμάτων δεν έχει πείσει ακόμη πως είναι σε θέση να περνά σκληρά μέτρα που συνεπάγονται έντονο πολιτικό κόστος.
• Η κατάσταση στην ευρωπαϊκή οικονομία παρουσίασε μέσα στο καλοκαίρι σημάδια περαιτέρω επιδείνωσης, ακόμη και για τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.
Πέραν όλων αυτών, το σύνολο των ενδείξεων αναφέρεται σε ένα πολύ δύσκολο 2013, με την ύφεση να συνεχίζεται και μάλιστα να παίρνει για ακόμη μία χρονιά σημαντικές διαστάσεις.
Συγκεκριμένα, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν πως στον ήδη υπάρχοντα φαύλο κύκλο της ύφεσης, θα έρθει να προστεθεί και η επίπτωση των δρομολογούμενων νέων μέτρων, τα οποία θα είναι μεταξύ των 11,5 και των 15 δισ. ευρώ, χωρίς σ’ αυτά να συνυπολογίζονται μέτρα που ήδη έχουν αποφασιστεί και θα μειώσουν τη ζήτηση, όπως η εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, η είσπραξη των φόρων για τα ακίνητα κ.λπ.
Ζήτημα ψυχολογίας
Παρά το γεγονός ότι στην πραγματική οικονομία τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ουσιαστικά κατά τους τελευταίους μήνες, το όφελος είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται να έχει κερδίσει μια πρώτη μάχη στα μέτωπα της επικοινωνίας και της ψυχολογίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Έτσι, λοιπόν, κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε:
α) Θετικότερες δηλώσεις ξένων πολιτικών αξιωματούχων για την Ελλάδα.
β) Μείωση του ποσοστού των αναλυτών που βλέπει την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.
γ) Μια «δειλή» άνοδο στις τιμές των μετοχών στο Χρηματιστήριο της Αθήνας και κάποια ανάκαμψη στις τιμές των ελληνικών κρατικών ομολόγων.
δ) Κάποια δισεκατομμύρια να έχουν επιστρέψει στα γκισέ των ελληνικών τραπεζών από την επομένη των εκλογών μέχρι σήμερα.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, έχουν αρχίσει να δημιουργούνται προσδοκίες πως, κάτω από προϋποθέσεις, η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί μέσα στην επόμενη χρονιά και στη συνέχεια να ξεκινήσει μια ομαλή και βιώσιμη ανάκαμψη. Πώς θα μπορούσε να προκύψει αυτό:
1. Μέσα από μια ομαλότερη χρηματοδότηση της οικονομίας και μάλιστα με χαμηλότερο κόστος. Οι αισιόδοξοι παράγοντες της αγοράς πιστεύουν ότι πέρα από τα χρήματα που θα πάρουν οι τράπεζες από την επανακεφαλαιοποίησή τους κάπου στις αρχές του 2013, θα μπορούσαν να επαναπατριστούν μέσα στο επόμενο εξάμηνο πολλές δεκάδες δισ. ευρώ από θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές που τα είχαν βγάλει έξω. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε όχι μόνο σε άνετη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, αλλά επίσης και σε μείωση των επιτοκίων (καταθετικών και δανειστικών) κατά τουλάχιστον δύο ποσοστιαίες μονάδες. Η ρευστότητα επίσης θα βελτιωθεί από τη στιγμή που η επόμενη καταβολή της δανειακής δόσης προς την Ελλάδα, θα σημάνει και τη δραστική μείωση των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου προς τους προμηθευτές του.
2. Από τη συνέχιση μιας διαδικασίας που ήδη έχει ξεκινήσει, δηλαδή την ανοδική πορεία των εξαγωγών και τη μείωση των εισαγωγών, λόγω είτε πτώσης στη ζήτηση είτε υποκατάστασης εισαγόμενων προϊόντων από εγχωρίως παραγόμενα (βλέπε κίνημα για στήριξη προϊόντων «made in Greece»). Το χαλαρό ευρώ και το μειωμένο κόστος εργασίας συμβάλλουν θετικά προς μια τέτοια κατεύθυνση.
3. Μέσα από τη σταδιακή ανάκαμψη των επενδύσεων στην Ελλάδα, η οποία θα υλοποιηθεί κυρίως με χρηματοδότηση του εξωτερικού. Μιλάμε για τα προγράμματα του ΕΣΠΑ κατά την επόμενη τριετία, για την επανεκκίνηση των μεγάλων αυτοχρηματοδοτούμενων οδικών αξόνων, για τις εκμεταλλεύσεις δημόσιας ακίνητης περιουσίας που θα δρομολογήσει νέες επενδύσεις από το εξωτερικό, αλλά και για μια σειρά άλλων επενδυτικών έργων τα οποία ελπίζουμε να χρηματοδοτηθούν είτε μέσα από νέο «σχέδιο Μάρσαλ» είτε με ευρωπαϊκά επενδυτικά ομόλογα κ.λπ.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού
Κύκλοι της αγοράς μάλιστα, πάνε την υπόθεση πολύ πιο μακριά... Υποστηρίζουν πως η κρίση έδωσε στην Ελλάδα πολλά και μεγάλα μαθήματα, με κυριότερο το ότι θα πρέπει να εστιάζει σε οικονομικές δραστηριότητες στις οποίες διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα και μάλιστα διαθέτοντας την απαιτούμενη πειθαρχία και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, το όφελος της κρίσης για την Ελλάδα είναι ότι δίδαξε στις κυβερνήσεις, στις επιχειρήσεις, στους φορείς, στους εργαζόμενους κ.λπ., πως θα πρέπει να ακολουθήσουν ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και δράσης.
• Τέθηκε για παράδειγμα ως στόχος το παλαιότερο όραμα της δημιουργίας μεγάλης τουριστικής ζώνης στην Αττική, που θα ξεκινά από τον Πειραιά και θα τερματίζει στο Σούνιο (επενδύσεις ΟΛΠ, Φλοίσβος, Ελληνικό, Αστέρας Βουλιαγμένης κ.λπ.).
• Εκπονούνται μελέτες στις οποίες διαπιστώνονται μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης σε μια σειρά από κλάδους, όπως η πληροφορική, οι ιχθυοκαλλιέργειες, ο ιατρικός τουρισμός κ.λπ.
• Γίνονται μεγάλες συζητήσεις για την ανάπτυξη μεγάλων υποδομών στη χώρα, από τους δρομολογούμενους οδικούς άξονες έως την υποθαλάσσια ενεργειακή διασύνδεση των νησιών μας, και το πρόγραμμα οπτικών ινών στο σπίτι κ.λπ.
• Λέγονται πολλά για την ανάπτυξη των ελληνικών λιμανιών, μέσα από την ανάληψη ενός ευρύτερου ρόλου διαμετακομιστικού κέντρου της χώρας τόσο προς την υπόλοιπη Ευρώπη όσο και προς την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
• Ξεκίνησαν τέλος έντονες συζητήσεις για την εκμετάλλευση του υπόγειου και του υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας (φυσικό αέριο, πετρέλαιο κ.λπ.), μέσα από την οποία θα μπορούσαν να προκύψουν πολύ μεγάλα οφέλη και μάλιστα με μακροπρόθεσμη διάρκεια.
Η αγορά ζητά αποδείξεις
Όλοι βέβαια πιστεύουν πως η Ελλάδα θα μπορούσε να πετύχει πολλά πράγματα μακροπρόθεσμα, επί του παρόντος όμως ελάχιστοι δίνουν μεγάλη βαρύτητα στα κατά καιρούς μεγαλεπήβολα σχέδια που ακούγονται ή ανακοινώνονται.
Οι Ευρωπαίοι περιμένουν την έκθεση της τρόικας και το πακέτο των ελληνικών μέτρων. Όσο κι αν το κλίμα στην Ευρώπη φαίνεται να έχει βελτιωθεί τα δύο τελευταία δεκαήμερα, οι ξένοι περιμένουν «αποδείξεις» από μια κυβέρνηση για την οποία, μόλις τώρα (λήξη καλοκαιρινών διακοπών) αρχίζουν τα δύσκολα.
Γενικότερα, η κυβέρνηση Σαμαρά επικοινωνεί πολύ καλύτερα από τους προκατόχους της πράγματα που θέλουν να ακούσουν τόσο οι δανειστές μας όσο και οι αγορές. Δείχνει περισσότερο αποφασισμένη να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, δείχνει περισσότερο τολμηρή στο να προσελκύσει μεγάλες επενδύσεις, εμφανίζεται περισσότερο δυναμική στο να χτυπήσει τις σπατάλες του κράτους, να συλλάβει τη φοροδιαφυγή, κ.λπ.
Οι αγορές περιμένουν
Πολύ περισσότερα πράγματα από την Ελλάδα περιμένουν και οι αγορές. Έτσι, παρά την όποια μικρή ανάκαμψη του Γενικού Δείκτη του Χ.Α., ο ισχνότατος όγκος των συναλλαγών αποδεικνύει τη σύνθεση των επενδυτών του ελληνικού χρηματιστηρίου αλλά και τη σαφή απόσταση που κρατούν από αυτό τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια.
Σύμφωνα άλλωστε με τους αναλυτές, υπάρχουν στο Χ.Α. πολλές μετοχές με ιδιαίτερα ελκυστικούς δείκτες αποτίμησης, οι οποίες «πληρώνουν» το μακροοικονομικό πρόβλημα της χώρας. Σε πρώτη φάση, λοιπόν, οι ξένοι θα μπορούσαν να «ξανακοιτάξουν» μετοχές εξαγωγικών κλάδων, κρατικόχαρτα αλλά και εταιρείες με πολύ υγιή οικονομικά στοιχεία. Ο κλάδος των τραπεζών συνεχίζει να αποτελεί το μεγάλο αίνιγμα, καθώς πολλά θα κριθούν από την τελική διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ομίλων.
πηγη:euro2day.gr
Από το είδος αυτών των δειγμάτων θα φανεί πόσες καταθέσεις θα επαναπατριστούν στα γκισέ των ελληνικών τραπεζών αλλά και κατά πόσον τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια θα επανέλθουν ως αγοραστές στο Χρηματιστήριο της Αθήνας. Μέχρι να συμβούν αυτά, όμως, και να αποτυπωθούν στην πράξη, είναι σαφές ότι πλέον κάτι κινείται, τόσο στην αγορά όσο και στην οικονομία, ότι έχουμε ξεφύγει από τη «νεκρική ακαμψία» που χαρακτήρισε το διάστημα μέχρι τις εκλογές του Ιουνίου.
Η κινητικότητα στις τράπεζες, η πρόθεση της κυβέρνησης μέχρι το τέλος του έτους να ορίσει το νέο φορολογικό πλαίσιο, ακόμα και οι δηλώσεις συμπάθειας και στήριξης από σημαίνοντες Ευρωπαίους αξιωματούχους, επιτρέπουν να ελπίζουμε στην αλλαγή ψυχολογίας και στο χτίσιμο της εμπιστοσύνης στο εσωτερικό μέτωπο. Κι αυτή η αλλαγή στην ψυχολογία είναι αναγκαία συνθήκη για ό,τι κι αν επιδιώξουμε στο μέλλον...
Από τον προεκλογικό και ιδιαίτερα αβέβαιο Ιούνιο, ελάχιστα πράγματα έχουν αλλάξει στην πραγματική οικονομία, καθώς, όπως όλα δείχνουν:
• Η ύφεση συνεχίζεται χωρίς κάποια ένδειξη σταδιακής εξομάλυνσης να έχει φανεί μέσα στο καλοκαίρι.
• Η ρευστότητα στον ιδιωτικό τομέα έχει επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο, καθώς μέσα στον Ιούλιο (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) οι εμπορικές τράπεζες ρούφηξαν γύρω στο 1,4 δισ. ευρώ από την πραγματική οικονομία, με τις εκτιμήσεις να θέλουν την πιστωτική επέκταση να παραμένει αρνητική τουλάχιστον μέχρι και το τέλος του 2012. Ειδικότερα, εκτιμάται ότι στο σύνολο του 2012 οι τράπεζες θα έχουν ρουφήξει από επιχειρήσεις και νοικοκυριά ένα ποσό της τάξεως των 10-12 δισ. ευρώ.
• Οι οφειλές του δημοσίου προς τους προμηθευτές του έχουν αυξηθεί -όπως εκτιμάται- κατά περίπου 1 δισ. ευρώ μέσα στο καλοκαίρι.
• Πλήθος επιχειρήσεων συνεχίζει την πολιτική του «δεν πληρώνω» προμηθευτές και τράπεζες, με τις τελευταίες να περιμένουν ουσιαστικά την ολοκλήρωση της επανακεφαλαιοποίησης για να αναλάβουν περισσότερο ενεργό ρόλο στο συγκεκριμένο ζήτημα, αξιολογώντας και πράττοντας ανά περίπτωση.
• Η επόμενη δανειακή δόση προς την Ελλάδα ούτε έχει κλειδώσει ούτε και είναι βέβαιο αν θα δοθεί. Κανείς δεν έχει δεσμευθεί γι’ αυτό και όλοι παραπέμπουν την υπόθεση στην έκθεση της τρόικας και στο πακέτο μέτρων που σχεδιάζει η ελληνική πλευρά.
• Η ελληνική κυβέρνηση των τριών κομμάτων δεν έχει πείσει ακόμη πως είναι σε θέση να περνά σκληρά μέτρα που συνεπάγονται έντονο πολιτικό κόστος.
• Η κατάσταση στην ευρωπαϊκή οικονομία παρουσίασε μέσα στο καλοκαίρι σημάδια περαιτέρω επιδείνωσης, ακόμη και για τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά.
Πέραν όλων αυτών, το σύνολο των ενδείξεων αναφέρεται σε ένα πολύ δύσκολο 2013, με την ύφεση να συνεχίζεται και μάλιστα να παίρνει για ακόμη μία χρονιά σημαντικές διαστάσεις.
Συγκεκριμένα, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν πως στον ήδη υπάρχοντα φαύλο κύκλο της ύφεσης, θα έρθει να προστεθεί και η επίπτωση των δρομολογούμενων νέων μέτρων, τα οποία θα είναι μεταξύ των 11,5 και των 15 δισ. ευρώ, χωρίς σ’ αυτά να συνυπολογίζονται μέτρα που ήδη έχουν αποφασιστεί και θα μειώσουν τη ζήτηση, όπως η εξίσωση πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης, η είσπραξη των φόρων για τα ακίνητα κ.λπ.
Ζήτημα ψυχολογίας
Παρά το γεγονός ότι στην πραγματική οικονομία τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει ουσιαστικά κατά τους τελευταίους μήνες, το όφελος είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται να έχει κερδίσει μια πρώτη μάχη στα μέτωπα της επικοινωνίας και της ψυχολογίας, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Έτσι, λοιπόν, κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε:
α) Θετικότερες δηλώσεις ξένων πολιτικών αξιωματούχων για την Ελλάδα.
β) Μείωση του ποσοστού των αναλυτών που βλέπει την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.
γ) Μια «δειλή» άνοδο στις τιμές των μετοχών στο Χρηματιστήριο της Αθήνας και κάποια ανάκαμψη στις τιμές των ελληνικών κρατικών ομολόγων.
δ) Κάποια δισεκατομμύρια να έχουν επιστρέψει στα γκισέ των ελληνικών τραπεζών από την επομένη των εκλογών μέχρι σήμερα.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, έχουν αρχίσει να δημιουργούνται προσδοκίες πως, κάτω από προϋποθέσεις, η ελληνική οικονομία θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί μέσα στην επόμενη χρονιά και στη συνέχεια να ξεκινήσει μια ομαλή και βιώσιμη ανάκαμψη. Πώς θα μπορούσε να προκύψει αυτό:
1. Μέσα από μια ομαλότερη χρηματοδότηση της οικονομίας και μάλιστα με χαμηλότερο κόστος. Οι αισιόδοξοι παράγοντες της αγοράς πιστεύουν ότι πέρα από τα χρήματα που θα πάρουν οι τράπεζες από την επανακεφαλαιοποίησή τους κάπου στις αρχές του 2013, θα μπορούσαν να επαναπατριστούν μέσα στο επόμενο εξάμηνο πολλές δεκάδες δισ. ευρώ από θεσμικούς και ιδιώτες επενδυτές που τα είχαν βγάλει έξω. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε όχι μόνο σε άνετη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, αλλά επίσης και σε μείωση των επιτοκίων (καταθετικών και δανειστικών) κατά τουλάχιστον δύο ποσοστιαίες μονάδες. Η ρευστότητα επίσης θα βελτιωθεί από τη στιγμή που η επόμενη καταβολή της δανειακής δόσης προς την Ελλάδα, θα σημάνει και τη δραστική μείωση των υποχρεώσεων του ελληνικού δημοσίου προς τους προμηθευτές του.
2. Από τη συνέχιση μιας διαδικασίας που ήδη έχει ξεκινήσει, δηλαδή την ανοδική πορεία των εξαγωγών και τη μείωση των εισαγωγών, λόγω είτε πτώσης στη ζήτηση είτε υποκατάστασης εισαγόμενων προϊόντων από εγχωρίως παραγόμενα (βλέπε κίνημα για στήριξη προϊόντων «made in Greece»). Το χαλαρό ευρώ και το μειωμένο κόστος εργασίας συμβάλλουν θετικά προς μια τέτοια κατεύθυνση.
3. Μέσα από τη σταδιακή ανάκαμψη των επενδύσεων στην Ελλάδα, η οποία θα υλοποιηθεί κυρίως με χρηματοδότηση του εξωτερικού. Μιλάμε για τα προγράμματα του ΕΣΠΑ κατά την επόμενη τριετία, για την επανεκκίνηση των μεγάλων αυτοχρηματοδοτούμενων οδικών αξόνων, για τις εκμεταλλεύσεις δημόσιας ακίνητης περιουσίας που θα δρομολογήσει νέες επενδύσεις από το εξωτερικό, αλλά και για μια σειρά άλλων επενδυτικών έργων τα οποία ελπίζουμε να χρηματοδοτηθούν είτε μέσα από νέο «σχέδιο Μάρσαλ» είτε με ευρωπαϊκά επενδυτικά ομόλογα κ.λπ.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού
Κύκλοι της αγοράς μάλιστα, πάνε την υπόθεση πολύ πιο μακριά... Υποστηρίζουν πως η κρίση έδωσε στην Ελλάδα πολλά και μεγάλα μαθήματα, με κυριότερο το ότι θα πρέπει να εστιάζει σε οικονομικές δραστηριότητες στις οποίες διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα και μάλιστα διαθέτοντας την απαιτούμενη πειθαρχία και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, το όφελος της κρίσης για την Ελλάδα είναι ότι δίδαξε στις κυβερνήσεις, στις επιχειρήσεις, στους φορείς, στους εργαζόμενους κ.λπ., πως θα πρέπει να ακολουθήσουν ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και δράσης.
• Τέθηκε για παράδειγμα ως στόχος το παλαιότερο όραμα της δημιουργίας μεγάλης τουριστικής ζώνης στην Αττική, που θα ξεκινά από τον Πειραιά και θα τερματίζει στο Σούνιο (επενδύσεις ΟΛΠ, Φλοίσβος, Ελληνικό, Αστέρας Βουλιαγμένης κ.λπ.).
• Εκπονούνται μελέτες στις οποίες διαπιστώνονται μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης σε μια σειρά από κλάδους, όπως η πληροφορική, οι ιχθυοκαλλιέργειες, ο ιατρικός τουρισμός κ.λπ.
• Γίνονται μεγάλες συζητήσεις για την ανάπτυξη μεγάλων υποδομών στη χώρα, από τους δρομολογούμενους οδικούς άξονες έως την υποθαλάσσια ενεργειακή διασύνδεση των νησιών μας, και το πρόγραμμα οπτικών ινών στο σπίτι κ.λπ.
• Λέγονται πολλά για την ανάπτυξη των ελληνικών λιμανιών, μέσα από την ανάληψη ενός ευρύτερου ρόλου διαμετακομιστικού κέντρου της χώρας τόσο προς την υπόλοιπη Ευρώπη όσο και προς την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
• Ξεκίνησαν τέλος έντονες συζητήσεις για την εκμετάλλευση του υπόγειου και του υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας (φυσικό αέριο, πετρέλαιο κ.λπ.), μέσα από την οποία θα μπορούσαν να προκύψουν πολύ μεγάλα οφέλη και μάλιστα με μακροπρόθεσμη διάρκεια.
Η αγορά ζητά αποδείξεις
Όλοι βέβαια πιστεύουν πως η Ελλάδα θα μπορούσε να πετύχει πολλά πράγματα μακροπρόθεσμα, επί του παρόντος όμως ελάχιστοι δίνουν μεγάλη βαρύτητα στα κατά καιρούς μεγαλεπήβολα σχέδια που ακούγονται ή ανακοινώνονται.
Οι Ευρωπαίοι περιμένουν την έκθεση της τρόικας και το πακέτο των ελληνικών μέτρων. Όσο κι αν το κλίμα στην Ευρώπη φαίνεται να έχει βελτιωθεί τα δύο τελευταία δεκαήμερα, οι ξένοι περιμένουν «αποδείξεις» από μια κυβέρνηση για την οποία, μόλις τώρα (λήξη καλοκαιρινών διακοπών) αρχίζουν τα δύσκολα.
Γενικότερα, η κυβέρνηση Σαμαρά επικοινωνεί πολύ καλύτερα από τους προκατόχους της πράγματα που θέλουν να ακούσουν τόσο οι δανειστές μας όσο και οι αγορές. Δείχνει περισσότερο αποφασισμένη να προχωρήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, δείχνει περισσότερο τολμηρή στο να προσελκύσει μεγάλες επενδύσεις, εμφανίζεται περισσότερο δυναμική στο να χτυπήσει τις σπατάλες του κράτους, να συλλάβει τη φοροδιαφυγή, κ.λπ.
Οι αγορές περιμένουν
Πολύ περισσότερα πράγματα από την Ελλάδα περιμένουν και οι αγορές. Έτσι, παρά την όποια μικρή ανάκαμψη του Γενικού Δείκτη του Χ.Α., ο ισχνότατος όγκος των συναλλαγών αποδεικνύει τη σύνθεση των επενδυτών του ελληνικού χρηματιστηρίου αλλά και τη σαφή απόσταση που κρατούν από αυτό τα ξένα θεσμικά χαρτοφυλάκια.
Σύμφωνα άλλωστε με τους αναλυτές, υπάρχουν στο Χ.Α. πολλές μετοχές με ιδιαίτερα ελκυστικούς δείκτες αποτίμησης, οι οποίες «πληρώνουν» το μακροοικονομικό πρόβλημα της χώρας. Σε πρώτη φάση, λοιπόν, οι ξένοι θα μπορούσαν να «ξανακοιτάξουν» μετοχές εξαγωγικών κλάδων, κρατικόχαρτα αλλά και εταιρείες με πολύ υγιή οικονομικά στοιχεία. Ο κλάδος των τραπεζών συνεχίζει να αποτελεί το μεγάλο αίνιγμα, καθώς πολλά θα κριθούν από την τελική διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών χρηματοπιστωτικών ομίλων.
πηγη:euro2day.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ξεχωριστό περιβάλλον για παιδιά θα έχουν τα Windows Phone 8
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΙΣ ΠΕΡΣΙΝΕΣ ΤΙΜΕΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΕΝΟΙΚΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
