2012-09-04 00:41:04
Γράφει ο Φώτης Μελέτης
Η τεράστια οικονομική κρίση που βιώνουμε με τα αλλεπάλληλα απάνθρωπα οικονομικά μέτρα και η άγρια φορολογία που έχουμε υποστεί προσθέτοντάς της υψηλή ανεργία και... την τεράστια ακρίβεια μόνο για μουσική δεν μας αφήνει να σκεφτούμε και να απολαύσουμε.
Σε μία κουβέντα που είχαμε ένα ωραίο πρωινό με φίλους που ταιριάζουν τα μουσικά μας γούστα άνοιξε η συζήτηση μετά από πολύ καιρό όχι για μνημόνια και μισθολογικές περικοπές αλλά για το μέλλον της μουσικής.
Όλοι διαπιστώνουμε ότι τα μεγάλα συγκρότημα είναι ελάχιστα πλέον και σε λίγα χρόνια λόγω και της φυσιολογικής βιολογικής κατάληξης των μελών τους θα αποτελούν οριστικό παρελθόν. Τα νέα γκρουπ μπορούν όντως να παίζουν εξαιρετικά και με πάθος όμως όπως και οι περισσότεροι συνομολογούν, τους λείπει η μαγεία και η γοητεία των παλιών συγκροτημάτων.
Φυσικά και δεν φταίνε οι νέοι καλλιτέχνες σε τίποτα αν προϋπήρχαν από αυτούς συγκροτήματα (Jethro Tull, Pink Floyd, Yes, Queen κ.α.) όπου έδωσαν το στίγμα του ροκ για τα επόμενα πενήντα χρόνια και έγραψαν ιστορία
. Δυστυχώς για αυτούς σχεδόν τα πάντα σε αυτό που ονομάζουμε rock, hard rock και heavy metal παίχθηκε στις περασμένες δεκαετίες με μεγάλη επιτυχία και τώρα οφείλουν πάνω σε αυτή τη κληρονομιά να επαναλαμβάνουν ή καλύτερα να δημιουργήσουν riff, ρυθμούς, συνθέσεις μέσα από το δικό τους μουσικό πρίσμα και εννοείται ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.
Παρόλα αυτά, αξίζουν τα συγχαρητήρια διότι και προσπαθούν και δουλεύουν σκληρά και πετυχαίνουν να γράφουν υπέροχα τραγούδια, οι νέοι συνθέτες που όμως από την άλλη λίγα μπορούν να χαρακτηριστούν ως κλασσικά. Σίγουρα τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον θα βγαίνουν καλά συγκροτήματα και κάποια θα μένουν και στην ιστορία (όχι βέβαια σε αριθμό όπως τις δεκαετίες ’70 και ΄80) αλλά αυτό που θα πουλάει τόσο στον κόσμο όσο και στην αγορά τουλάχιστον για άλλα είκοσι χρόνια θα είναι ξανά οι Led Zeppelin, οι Deep Purple, οι Scorpions, οι Judas Priest, οι Iron Maiden, οι Black Sabbath, οι Metallica, οι Aerosmith, οι The Who, οι U2, ο Bruce Springsteen, οι Rolling Stones, οι Nirvana και αρκετοί άλλοι συνοδοιπόροι τους. Και όταν λέμε “πουλάει”, εννοούμε σε itunes, cd, dvd, όσο ακόμα θα υπάρχουν, αλλά και στο ενημερωτικό επίπεδο (αφιερώματα, νέα, παρουσιάσεις) πάντα θα υπάρχει αναγνωστικό ενδιαφέρον.
Τώρα θα μου πείτε καλά ρε φίλε και συναυλία μετά από δέκα χρόνια ας πούμε τι θα βλέπουμε από αυτούς. Η απάντηση έχει δοθεί ήδη… Η τεχνολογία να είναι καλά αφού έχει προβλέψει να υπάρχουν ψηφιακοί κλώνοι με τη μορφή ολογράμματος (δείτε τι έγινε με τον Τupac και παραλίγο με τον F.Mercury) οπότε κάτι δήθεν “ζωντανό” μπορούν να προσφέρουν.
Όπως υπάρχει και η άλλη λύση των μιούζικαλ (Rock of Ages), των tributes (Queen) όπου μπορούν οι διάφοροι δαιμόνιοι promoters να στήσουν θεατρικά shows με ταλαντούχους ηθοποιούς ή δημοφιλείς τραγουδιστές και να είναι αφιερωμένα στα μεγάλα συγκροτήματα όπως γίνεται ήδη με τους ΑΒΒΑ. Συνεπώς και οι νέες γενιές θα παίρνουν μία όμορφη γεύση από τη μουσική που εμείς μεγαλώσαμε και λατρέψαμε αλλά και οι παλαιότεροι θα μπορούν να ξαναθυμούνται μελωδίες και ρυθμούς που αγάπησαν στα νιάτα τους αλλά και τα κέρδη θα συνεχίσουν να είναι σημαντικά για εκείνους που θα διοργανώνουν τέτοια live ή events.
Μπορεί το διαδίκτυο να άλλαξε σαρωτικά τα πάντα όμως η μουσική βιομηχανία μετά το αρχικό σοκ που υπέστη έχει συνέλθει και έχει στήσει ξανά τα νέα της μαγαζιά για να εκμεταλλευτεί καλλιτέχνες, να δημιουργήσει εντυπωσιακές συναυλιακές παραστάσεις και να συνεχίσει να κερδίζει με τον κόπο κάποιων παλιών αλλά και σύγχρονων rock star.
rockway.gr
Η τεράστια οικονομική κρίση που βιώνουμε με τα αλλεπάλληλα απάνθρωπα οικονομικά μέτρα και η άγρια φορολογία που έχουμε υποστεί προσθέτοντάς της υψηλή ανεργία και... την τεράστια ακρίβεια μόνο για μουσική δεν μας αφήνει να σκεφτούμε και να απολαύσουμε.
Σε μία κουβέντα που είχαμε ένα ωραίο πρωινό με φίλους που ταιριάζουν τα μουσικά μας γούστα άνοιξε η συζήτηση μετά από πολύ καιρό όχι για μνημόνια και μισθολογικές περικοπές αλλά για το μέλλον της μουσικής.
Όλοι διαπιστώνουμε ότι τα μεγάλα συγκρότημα είναι ελάχιστα πλέον και σε λίγα χρόνια λόγω και της φυσιολογικής βιολογικής κατάληξης των μελών τους θα αποτελούν οριστικό παρελθόν. Τα νέα γκρουπ μπορούν όντως να παίζουν εξαιρετικά και με πάθος όμως όπως και οι περισσότεροι συνομολογούν, τους λείπει η μαγεία και η γοητεία των παλιών συγκροτημάτων.
Φυσικά και δεν φταίνε οι νέοι καλλιτέχνες σε τίποτα αν προϋπήρχαν από αυτούς συγκροτήματα (Jethro Tull, Pink Floyd, Yes, Queen κ.α.) όπου έδωσαν το στίγμα του ροκ για τα επόμενα πενήντα χρόνια και έγραψαν ιστορία
Παρόλα αυτά, αξίζουν τα συγχαρητήρια διότι και προσπαθούν και δουλεύουν σκληρά και πετυχαίνουν να γράφουν υπέροχα τραγούδια, οι νέοι συνθέτες που όμως από την άλλη λίγα μπορούν να χαρακτηριστούν ως κλασσικά. Σίγουρα τόσο στο παρόν όσο και στο μέλλον θα βγαίνουν καλά συγκροτήματα και κάποια θα μένουν και στην ιστορία (όχι βέβαια σε αριθμό όπως τις δεκαετίες ’70 και ΄80) αλλά αυτό που θα πουλάει τόσο στον κόσμο όσο και στην αγορά τουλάχιστον για άλλα είκοσι χρόνια θα είναι ξανά οι Led Zeppelin, οι Deep Purple, οι Scorpions, οι Judas Priest, οι Iron Maiden, οι Black Sabbath, οι Metallica, οι Aerosmith, οι The Who, οι U2, ο Bruce Springsteen, οι Rolling Stones, οι Nirvana και αρκετοί άλλοι συνοδοιπόροι τους. Και όταν λέμε “πουλάει”, εννοούμε σε itunes, cd, dvd, όσο ακόμα θα υπάρχουν, αλλά και στο ενημερωτικό επίπεδο (αφιερώματα, νέα, παρουσιάσεις) πάντα θα υπάρχει αναγνωστικό ενδιαφέρον.
Τώρα θα μου πείτε καλά ρε φίλε και συναυλία μετά από δέκα χρόνια ας πούμε τι θα βλέπουμε από αυτούς. Η απάντηση έχει δοθεί ήδη… Η τεχνολογία να είναι καλά αφού έχει προβλέψει να υπάρχουν ψηφιακοί κλώνοι με τη μορφή ολογράμματος (δείτε τι έγινε με τον Τupac και παραλίγο με τον F.Mercury) οπότε κάτι δήθεν “ζωντανό” μπορούν να προσφέρουν.
Όπως υπάρχει και η άλλη λύση των μιούζικαλ (Rock of Ages), των tributes (Queen) όπου μπορούν οι διάφοροι δαιμόνιοι promoters να στήσουν θεατρικά shows με ταλαντούχους ηθοποιούς ή δημοφιλείς τραγουδιστές και να είναι αφιερωμένα στα μεγάλα συγκροτήματα όπως γίνεται ήδη με τους ΑΒΒΑ. Συνεπώς και οι νέες γενιές θα παίρνουν μία όμορφη γεύση από τη μουσική που εμείς μεγαλώσαμε και λατρέψαμε αλλά και οι παλαιότεροι θα μπορούν να ξαναθυμούνται μελωδίες και ρυθμούς που αγάπησαν στα νιάτα τους αλλά και τα κέρδη θα συνεχίσουν να είναι σημαντικά για εκείνους που θα διοργανώνουν τέτοια live ή events.
Μπορεί το διαδίκτυο να άλλαξε σαρωτικά τα πάντα όμως η μουσική βιομηχανία μετά το αρχικό σοκ που υπέστη έχει συνέλθει και έχει στήσει ξανά τα νέα της μαγαζιά για να εκμεταλλευτεί καλλιτέχνες, να δημιουργήσει εντυπωσιακές συναυλιακές παραστάσεις και να συνεχίσει να κερδίζει με τον κόπο κάποιων παλιών αλλά και σύγχρονων rock star.
rockway.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αντιδήμαρχος κατέβασε την ελληνική σημαία και ύψωσε μία γερμανικού δήμου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Πορτοκαλής Ήλιος»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
