2012-09-07 12:58:04
Η Θεολογία για εμένα αποτέλεσε λύση ανάγκης μιας και δεν κατάφερα να εισαχθώ στην πρώτη μου επιλογή- Ψυχολογία- μετά τις Πανελλήνιες εξετάσεις το 2003. Όλοι τότε... όταν ρωτούσαμε πληροφορίες μας έλεγαν οτι η Θεολογική είναι μία πολύ εύκολη σχολή, την οποία μπορούμε να τελειώσουμε σύντομα και να δώσουμε κατατακτήριες για την Ψυχολογία, μιας και απο αυτήν παίρνουν ένα μεγάλο αριθμό φοιτητών.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα τις σπουδές μου εκεί και με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα-όπως και τόσοι άλλοι συμφοιτητές μου- οτι όχι μόνο δεν είναι μία εύκολη σχολή και επιστήμη ταυτόχρονα, αλλά και οι καθηγητές ακόμη απο την πλευρά τους - του Τμήματος της Θεσσαλονίκης τουλάχιστον, για το οποίο μπορώ να εκφέρω γνώμη- φροντίζουν να κάνουν ακόμη δυσκολότερη την φοίτηση σε αυτήν, κόβοντας μετά μανίας σωριδόν τους φοιτητές στις εξεταστικές. Φτάσαμε σε σημείο να δίνουμε 8 και 9 φορές το ίδιο μάθημα και να κοβόμαστε με 4,5 επί χρόνια.
Για να μην ανοίξω το μείζον ζήτημα του προγράμματος σπουδών και της κατάρτισης των καθηγητών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, θα προσπεράσω το κομμάτι αυτό και θα πάω στις υποσχέσεις που μας έδιναν και μας φούσκωναν τα μυαλά καθησυχάζοντάς μας οτι μετά το πέρας των σπουδών μας, θα είναι το μόνο εύκολο να βρούμε δουλειά. Συγκεκριμένα, μας έλεγαν οτι οι Θεολόγοι μπορούν να εργασθούν ως κοινωνικοί λειτουργοί, ως διορισμένοι καθηγητές σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και μάλιστα προσεχώς και απο έγκυρες πληροφορίες τους -αγνώστου προελεύσεως- θα μπαίναμε και στα δημοτικά σχολεία, ως δάσκαλοι αποκλειστικά του μαθήματος των θρησκευτικών, ίσως και της γλώσσας, όπου δεν επαρκούσαν οι δάσκαλοι.
Μετά κόπων και βασάνων πήρα το πτυχίο μου στα τεσσεράμιση χρόνια και μετά απο διάστημα ενός έτους κατάλαβα οτι έφαγα τόσα χρόνια απο τη ζωή μου για το τίποτα, όσον αφορά την επαγγελματική μου αποκατάσταση. Έμεινα με τις γνώσεις για περιουσία, όπως τόσες και τόσες χιλιάδες θεολόγοι. Ενδεικτικά να σας πω οτι μερικούς μήνες μετά την αποφοίτησή μου, όταν έγινε ο ΑΣΕΠ, ζητούσαν την κάλυψη του ασύλληπτου αριθμού των 66 θέσεων, την ίδια στιγμή που οι αδιόριστοι θεολόγοι στην Ελλάδα έφταναν τους 4.500 χιλιάδες περίπου. Μάλιστα τα θέματα που καλούμασταν να απαντήσουμε, ήταν ύλη που δεν διδαχθήκαμε ποτέ, ούτε καν σαν απλή αναφορά και φυσικά για να έχουμε την όποια επιτυχία θα έπρεπε να δώσουμε ένα σωρό λεφτά σε ιδιωτικά φροντιστήρια, όπως γίνεται χρόνια τώρα, τα οποία διδάσκουν την ύλη που δε διδαχθήκαμε ποτέ στο Πανεπιστήμιο.
Φυσικά, σε καμία υπηρεσία συμβουλευτική ή παρόμοιου τύπου τόσα χρόνια δεν ακούστηκε να ζητούν θεολόγους, με αποτέλεσμα το επάγγελμα πλέον των θεολόγων να είναι η γραμματειακή υποστήριξη και οι Θεολογικές Σχολές να αναπαράγουν άνεργους νέους, με έναν τίτλο σπουδών στα χέρια τους, που δεν κάνει ούτε για την κορνίζα!
Τόσα χρόνια αργότερα, μετά απο συμμετοχές σε ΑΣΕΠ, και επανειλημμένες αιτήσεις για διορισμό στους αναπληρωτές ή έστω ωρομίσθιους καθηγητές, το αποτέλεσμα παραμένει μηδέν εις το πηλίκο! Όσο για τις κατατακτήριες στην Ψυχολογία; Απο το δεύτερο έτος των σπουδών μας στην Θεολογική, μας ανακοινώθηκε οτι πλέον θα έπαιρναν έναν φοιτητή ανά το έτος. Κοινώς, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Δεν θέλω να διαμαρτυρηθώ ως μόνη αδιόριστη στην Ελλάδα, προς Θεού! Υπάρχουν τόσοι και τόσοι άλλοι πτυχιούχοι που δεν καταφέρνουν να εξασκήσουν το επάγγελμα που σπούδασαν, όπως εγώ. Ωστόσο, θέλω να δώσω το μήνυμα, πως οι σπουδές στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι ''καμμένο χαρτί'' εξαρχής και δυστυχώς παραμυθιάζουν τα νέα παιδιά οτι ίσως έχουν κάποια τύχη στο μέλλον, αλλά απο την εμπειρία μου θελω να σας πω, πως όποιον τον ενδιαφέρει απλά και μόνο η μόρφωσή του και όχι η αποκατάστασή του μετέπειτα στην αγορά εργασίας, να επιλέξει την επιστήμη αυτή, η οποία αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο αντικείμενο μελέτης.
Αλλά ως εκεί. Απο εκεί και έπειτα, θα χρειαστεί να περιμένετε, εσείς όπως και εμείς, αρκετά χρόνια, αν όχι δεκαετίες, μέχρι να συνταξιοδοτηθούν όλοι αυτοί που διορίσθηκαν κατά χιλιάδες παλαιότερα, με ρουσφέτια και μη, για να πάρετε σειρά. Φυσικά όλα αυτά με την προϋπόθεση οτι θα υφίσταται ακόμη το μάθημα των Θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία μέχρι τότε. Αν και με τα άτομα που εργάζονται για το αρμόδιο Υπουργείο-τύπου Ρεπούση και ομοίων της- δεν το βλέπω!!
Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η χώρα μου, που αναγκάζει τους νέους της να μεταναστεύουν για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον... Λυπάμαι όμως ακόμη περισσότερο, γιατί διαπιστώνω μέρα με την ημέρα οτι η κατάσταση απο μέσα είναι τόσο σαθρή, που η άσχημη εικόνα της μου κόβει τις ελπίδες οτι ίσως υπάρξει ένα καλύτερο αύριο Αναγνώστης
Tromaktiko
Έτσι λοιπόν ξεκίνησα τις σπουδές μου εκεί και με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα-όπως και τόσοι άλλοι συμφοιτητές μου- οτι όχι μόνο δεν είναι μία εύκολη σχολή και επιστήμη ταυτόχρονα, αλλά και οι καθηγητές ακόμη απο την πλευρά τους - του Τμήματος της Θεσσαλονίκης τουλάχιστον, για το οποίο μπορώ να εκφέρω γνώμη- φροντίζουν να κάνουν ακόμη δυσκολότερη την φοίτηση σε αυτήν, κόβοντας μετά μανίας σωριδόν τους φοιτητές στις εξεταστικές. Φτάσαμε σε σημείο να δίνουμε 8 και 9 φορές το ίδιο μάθημα και να κοβόμαστε με 4,5 επί χρόνια.
Για να μην ανοίξω το μείζον ζήτημα του προγράμματος σπουδών και της κατάρτισης των καθηγητών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, θα προσπεράσω το κομμάτι αυτό και θα πάω στις υποσχέσεις που μας έδιναν και μας φούσκωναν τα μυαλά καθησυχάζοντάς μας οτι μετά το πέρας των σπουδών μας, θα είναι το μόνο εύκολο να βρούμε δουλειά. Συγκεκριμένα, μας έλεγαν οτι οι Θεολόγοι μπορούν να εργασθούν ως κοινωνικοί λειτουργοί, ως διορισμένοι καθηγητές σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία και μάλιστα προσεχώς και απο έγκυρες πληροφορίες τους -αγνώστου προελεύσεως- θα μπαίναμε και στα δημοτικά σχολεία, ως δάσκαλοι αποκλειστικά του μαθήματος των θρησκευτικών, ίσως και της γλώσσας, όπου δεν επαρκούσαν οι δάσκαλοι.
Μετά κόπων και βασάνων πήρα το πτυχίο μου στα τεσσεράμιση χρόνια και μετά απο διάστημα ενός έτους κατάλαβα οτι έφαγα τόσα χρόνια απο τη ζωή μου για το τίποτα, όσον αφορά την επαγγελματική μου αποκατάσταση. Έμεινα με τις γνώσεις για περιουσία, όπως τόσες και τόσες χιλιάδες θεολόγοι. Ενδεικτικά να σας πω οτι μερικούς μήνες μετά την αποφοίτησή μου, όταν έγινε ο ΑΣΕΠ, ζητούσαν την κάλυψη του ασύλληπτου αριθμού των 66 θέσεων, την ίδια στιγμή που οι αδιόριστοι θεολόγοι στην Ελλάδα έφταναν τους 4.500 χιλιάδες περίπου. Μάλιστα τα θέματα που καλούμασταν να απαντήσουμε, ήταν ύλη που δεν διδαχθήκαμε ποτέ, ούτε καν σαν απλή αναφορά και φυσικά για να έχουμε την όποια επιτυχία θα έπρεπε να δώσουμε ένα σωρό λεφτά σε ιδιωτικά φροντιστήρια, όπως γίνεται χρόνια τώρα, τα οποία διδάσκουν την ύλη που δε διδαχθήκαμε ποτέ στο Πανεπιστήμιο.
Φυσικά, σε καμία υπηρεσία συμβουλευτική ή παρόμοιου τύπου τόσα χρόνια δεν ακούστηκε να ζητούν θεολόγους, με αποτέλεσμα το επάγγελμα πλέον των θεολόγων να είναι η γραμματειακή υποστήριξη και οι Θεολογικές Σχολές να αναπαράγουν άνεργους νέους, με έναν τίτλο σπουδών στα χέρια τους, που δεν κάνει ούτε για την κορνίζα!
Τόσα χρόνια αργότερα, μετά απο συμμετοχές σε ΑΣΕΠ, και επανειλημμένες αιτήσεις για διορισμό στους αναπληρωτές ή έστω ωρομίσθιους καθηγητές, το αποτέλεσμα παραμένει μηδέν εις το πηλίκο! Όσο για τις κατατακτήριες στην Ψυχολογία; Απο το δεύτερο έτος των σπουδών μας στην Θεολογική, μας ανακοινώθηκε οτι πλέον θα έπαιρναν έναν φοιτητή ανά το έτος. Κοινώς, μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Δεν θέλω να διαμαρτυρηθώ ως μόνη αδιόριστη στην Ελλάδα, προς Θεού! Υπάρχουν τόσοι και τόσοι άλλοι πτυχιούχοι που δεν καταφέρνουν να εξασκήσουν το επάγγελμα που σπούδασαν, όπως εγώ. Ωστόσο, θέλω να δώσω το μήνυμα, πως οι σπουδές στο συγκεκριμένο αντικείμενο είναι ''καμμένο χαρτί'' εξαρχής και δυστυχώς παραμυθιάζουν τα νέα παιδιά οτι ίσως έχουν κάποια τύχη στο μέλλον, αλλά απο την εμπειρία μου θελω να σας πω, πως όποιον τον ενδιαφέρει απλά και μόνο η μόρφωσή του και όχι η αποκατάστασή του μετέπειτα στην αγορά εργασίας, να επιλέξει την επιστήμη αυτή, η οποία αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον και χρήσιμο αντικείμενο μελέτης.
Αλλά ως εκεί. Απο εκεί και έπειτα, θα χρειαστεί να περιμένετε, εσείς όπως και εμείς, αρκετά χρόνια, αν όχι δεκαετίες, μέχρι να συνταξιοδοτηθούν όλοι αυτοί που διορίσθηκαν κατά χιλιάδες παλαιότερα, με ρουσφέτια και μη, για να πάρετε σειρά. Φυσικά όλα αυτά με την προϋπόθεση οτι θα υφίσταται ακόμη το μάθημα των Θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία μέχρι τότε. Αν και με τα άτομα που εργάζονται για το αρμόδιο Υπουργείο-τύπου Ρεπούση και ομοίων της- δεν το βλέπω!!
Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση στην οποία έχει φτάσει η χώρα μου, που αναγκάζει τους νέους της να μεταναστεύουν για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον... Λυπάμαι όμως ακόμη περισσότερο, γιατί διαπιστώνω μέρα με την ημέρα οτι η κατάσταση απο μέσα είναι τόσο σαθρή, που η άσχημη εικόνα της μου κόβει τις ελπίδες οτι ίσως υπάρξει ένα καλύτερο αύριο Αναγνώστης
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΕΙΤΕ: Ξαδέλφη της Κέιτ Μίντλετον στο εξώφυλλο του Playboy
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μια απίστευτη (ελληνικού τύπου) ιστορία...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
