2012-09-08 20:41:51
Σας παρουσιάζουμε το νέο κείμενο του Άκη Νταντή. Ο τίτλος του "ποιά εξαγωγή;".
Ξεκινάει με μια μικρή ιστορία της μιας ημέρας η οποία είναι εμπλουτισμένη με στοιχεία πλεονασμού σε υπερθετικό βαθμό, προκειμένου να καυτηριάσει στρεβλά στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας και της ξενομανίας, καθώς και το πρόβλημα της ανεργίας, ώστε τελικά μέσα από μια μικρή οικογενειακή ιστορία θα καταλήξει να απαντάει στο ερώτημα του τίτλου... ποια εξαγωγή;... εξαγωγή ανθρώπων.
Οι οικογένεια γιορτάζει το γυρισμό του γιου τους, από το εξωτερικό.
Τον είχαν στείλει να σπουδάσει εκεί.
Σήμερα με το πτυχίο στο χέρι και ευτυχισμένος, βρισκόταν "στην αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς".
Η μητέρα με το χαμόγελο στα χείλη, θέλει να κάνει, για να γιορτάσει το ευχάριστο γεγονός, ότι το καλό υπάρχει. Πάει στην κουζίνα για να φτιάξει το πιο καλό φαγητό.
Ενεργοποιεί την ηλεκτρική κουζίνα για να ζεσταθεί ο φούρνος.
AEG γερμανικής προέλευσης.
Παίρνει ταψί, κατσαρόλες και ότι χρειάζεται για να χρησιμοποιήσει. Ας μην λέμε μάρκες... εξωτερικού.
Πηγαίνει προς το ψυγείο για να πάρει ακόμη ορισμένα που χρειάζεται για το μαγείρεμα, ας πούμε την μάρκα SIEMENS (εξωτερικού).
Το ίδιο διάστημα ο γιος παίρνει στο κινητό τους φίλους για να τους καλέσει το βράδυ στο σπίτι. Το κινητό μια ξένη μάρκα. Δεν θα πω ποια. Μην κάνουμε και διαφήμιση.
Ο πατέρας στο σαλόνι, διαβάζει την εφημερίδα (να και κάτι Ελληνικό, και αυτό γιατί δεν ξέρει ξένες γλώσσες).
Πίνοντας τον καφέ του (γαλλικός) τον οποίο έφτιαξε η σύζυγος. Καφές μηχανής, μάρκα εξωτερικού... όσο για τα τσιγάρα, ξένα και αυτά.
Ήρθε το μεσημέρι. Η μαμά ετοιμάζει το τραπέζι. Πιάτα ξένα, ποτήρια ξένα, όσο τα μαχαιροκουταλοπήρουνα, ξένα και αυτά, ας πούμε Solingen.
Ξένα και αυτά.
Κάθονται στο τραπέζι. Σε μια στιγμή λέει στον σύζυγο, "αχ ξέχασα, φέρε το γαλλικό κρασί σε παρακαλώ".
Έβαλαν στα ποτήρια να πιουν και ευχήθηκαν υγεία και καλή σταδιοδρομία.
Ξάπλωσαν μετά για να χαλαρώσουν.
Το βραδάκι άρχισαν να καταφθάνουν οι φίλοι, για να συγχαρούν τον γιο. Η οικοδέσποινα έβγαλε ξηρούς καρπούς από διάφορα μέρη του κόσμου. Επίσης και ουίσκι, φυσικά ξένο και αυτό, όπως είναι γνωστό.
Αφού μίλησαν για διάφορα, θέλησαν να δουν στην τηλεόραση μια ξένη ταινία. Η τηλεόραση, γερμανικής κατασκευής, δεν χρειάζεται να διαφημίσουμε την μάρκα.
Αργότερα η μαμά, ετοίμαζε του γιου τις πιτζάμες, γνωστής φίρμας εξωτερικού, να μην πω και για τις παντόφλες.
Αργά πέσαν όλοι να κοιμηθούν. Η μέρα τους είχε περάσει ευτυχισμένα.
Ξημέρωσε. Η μαμά ετοίμασε το πρωινό τους. Δεν θα αναφέρω τι. Είναι γνωστό, να μην λέω πάλι τα ίδια.
Και οι μέρες για την οικογένεια κυλούσαν όμορφα.
Ώσπου μια μέρα ο γιος αποφάσισε να αναζητήσει εργασία, σε αυτό που είχε σπουδάσει.
Βγήκε στην αγορά να δώσει το βιογραφικό που χρειάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Περίμενε. Το κινητό όμως δεν χτύπησε, και περίμενε.
Πήγε χτύπησε πόρτες. Τίποτε.
Είπε να μην δείχνει το πτυχίο.
"Έστω σε κάτι άλλο" σκέφτηκε, "άλλης επιλογής", "εργασία, τέλος πάντων".
Μάταια.
Και ο καιρός περνούσε.
Φίλοι και γνωστοί του έλεγαν τα ίδια. "Τι περιμένεις; Εμείς με περισσότερα πτυχία και ξένες γλώσσες, δεν καταφέραμε τίποτε".
"Μήπως παράγουμε και τίποτα;"
"Ποιά εξαγωγή;"
"Ποιά δουλειά;"
Μάταια! Στην οικογένεια άρχισαν τα πρώτα σύννεφα.
Στενοχώρια, αγωνία.
Ο γιος δεν άντεχε άλλο.
"Μάνα δεν μπορώ άλλο, θα φύγω, θα ξενιτευτώ"
"Που θα πας παιδί μου;"
"Μάνα, θα πάω εκεί που εξάγουν - Γιατί το μόνο εδώ που έφθασα, είναι να εξάγω τον ίδιο μου τον εαυτό"
"Γεια σου μάνα"
του Άκη Νταντή
analyze-news
Ξεκινάει με μια μικρή ιστορία της μιας ημέρας η οποία είναι εμπλουτισμένη με στοιχεία πλεονασμού σε υπερθετικό βαθμό, προκειμένου να καυτηριάσει στρεβλά στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας και της ξενομανίας, καθώς και το πρόβλημα της ανεργίας, ώστε τελικά μέσα από μια μικρή οικογενειακή ιστορία θα καταλήξει να απαντάει στο ερώτημα του τίτλου... ποια εξαγωγή;... εξαγωγή ανθρώπων.
Οι οικογένεια γιορτάζει το γυρισμό του γιου τους, από το εξωτερικό.
Τον είχαν στείλει να σπουδάσει εκεί.
Σήμερα με το πτυχίο στο χέρι και ευτυχισμένος, βρισκόταν "στην αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς".
Η μητέρα με το χαμόγελο στα χείλη, θέλει να κάνει, για να γιορτάσει το ευχάριστο γεγονός, ότι το καλό υπάρχει. Πάει στην κουζίνα για να φτιάξει το πιο καλό φαγητό.
Ενεργοποιεί την ηλεκτρική κουζίνα για να ζεσταθεί ο φούρνος.
AEG γερμανικής προέλευσης.
Παίρνει ταψί, κατσαρόλες και ότι χρειάζεται για να χρησιμοποιήσει. Ας μην λέμε μάρκες... εξωτερικού.
Πηγαίνει προς το ψυγείο για να πάρει ακόμη ορισμένα που χρειάζεται για το μαγείρεμα, ας πούμε την μάρκα SIEMENS (εξωτερικού).
Το ίδιο διάστημα ο γιος παίρνει στο κινητό τους φίλους για να τους καλέσει το βράδυ στο σπίτι. Το κινητό μια ξένη μάρκα. Δεν θα πω ποια. Μην κάνουμε και διαφήμιση.
Ο πατέρας στο σαλόνι, διαβάζει την εφημερίδα (να και κάτι Ελληνικό, και αυτό γιατί δεν ξέρει ξένες γλώσσες).
Πίνοντας τον καφέ του (γαλλικός) τον οποίο έφτιαξε η σύζυγος. Καφές μηχανής, μάρκα εξωτερικού... όσο για τα τσιγάρα, ξένα και αυτά.
Ήρθε το μεσημέρι. Η μαμά ετοιμάζει το τραπέζι. Πιάτα ξένα, ποτήρια ξένα, όσο τα μαχαιροκουταλοπήρουνα, ξένα και αυτά, ας πούμε Solingen.
Ξένα και αυτά.
Κάθονται στο τραπέζι. Σε μια στιγμή λέει στον σύζυγο, "αχ ξέχασα, φέρε το γαλλικό κρασί σε παρακαλώ".
Έβαλαν στα ποτήρια να πιουν και ευχήθηκαν υγεία και καλή σταδιοδρομία.
Ξάπλωσαν μετά για να χαλαρώσουν.
Το βραδάκι άρχισαν να καταφθάνουν οι φίλοι, για να συγχαρούν τον γιο. Η οικοδέσποινα έβγαλε ξηρούς καρπούς από διάφορα μέρη του κόσμου. Επίσης και ουίσκι, φυσικά ξένο και αυτό, όπως είναι γνωστό.
Αφού μίλησαν για διάφορα, θέλησαν να δουν στην τηλεόραση μια ξένη ταινία. Η τηλεόραση, γερμανικής κατασκευής, δεν χρειάζεται να διαφημίσουμε την μάρκα.
Αργότερα η μαμά, ετοίμαζε του γιου τις πιτζάμες, γνωστής φίρμας εξωτερικού, να μην πω και για τις παντόφλες.
Αργά πέσαν όλοι να κοιμηθούν. Η μέρα τους είχε περάσει ευτυχισμένα.
Ξημέρωσε. Η μαμά ετοίμασε το πρωινό τους. Δεν θα αναφέρω τι. Είναι γνωστό, να μην λέω πάλι τα ίδια.
Και οι μέρες για την οικογένεια κυλούσαν όμορφα.
Ώσπου μια μέρα ο γιος αποφάσισε να αναζητήσει εργασία, σε αυτό που είχε σπουδάσει.
Βγήκε στην αγορά να δώσει το βιογραφικό που χρειάζεται σε αυτές τις περιπτώσεις. Περίμενε. Το κινητό όμως δεν χτύπησε, και περίμενε.
Πήγε χτύπησε πόρτες. Τίποτε.
Είπε να μην δείχνει το πτυχίο.
"Έστω σε κάτι άλλο" σκέφτηκε, "άλλης επιλογής", "εργασία, τέλος πάντων".
Μάταια.
Και ο καιρός περνούσε.
Φίλοι και γνωστοί του έλεγαν τα ίδια. "Τι περιμένεις; Εμείς με περισσότερα πτυχία και ξένες γλώσσες, δεν καταφέραμε τίποτε".
"Μήπως παράγουμε και τίποτα;"
"Ποιά εξαγωγή;"
"Ποιά δουλειά;"
Μάταια! Στην οικογένεια άρχισαν τα πρώτα σύννεφα.
Στενοχώρια, αγωνία.
Ο γιος δεν άντεχε άλλο.
"Μάνα δεν μπορώ άλλο, θα φύγω, θα ξενιτευτώ"
"Που θα πας παιδί μου;"
"Μάνα, θα πάω εκεί που εξάγουν - Γιατί το μόνο εδώ που έφθασα, είναι να εξάγω τον ίδιο μου τον εαυτό"
"Γεια σου μάνα"
του Άκη Νταντή
analyze-news
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κύπρος - ΕΕ: "Ο Άσαντ πρέπει να αποχωρήσει"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
