2012-09-13 08:27:33
By Gavyn Davies
Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Καρλσρούης συνιστά μεγάλη νίκη για την Angela Merkel και την προτιμώμενη προσέγγιση της Γερμανίας στην διαχείριση της κρίσης. Το γερμανικό δικαστήριο ενέκρινε το σύμφωνο του ESM, με ελάχιστες πρόσθετες προϋποθέσεις.
Μοιάζει με σημαντική ήττα όσων προσπαθούσαν να κινητοποιήσουν την πολιτική γνώμη εντός της Γερμανίας να μπλοκάρει το σύμφωνο. Το αποτέλεσμα είναι ότι το ESM και το δημοσιονομικό σύμφωνο μπορούν πλέον να ξεκινήσουν με ασφάλεια, και οποιοδήποτε άμεσο εμπόδιο στο πρόγραμμα αγορών ομολόγων του Mario Draghi στην ΕΚΤ έχει εξαφανιστεί. Αυτό που έγινε με την όλη μπερδεμένη διαδικασία είναι, ουσιαστικά, μια μόχλευση του ESM από την ΕΚΤ, κάτι που έδειχνε σχεδόν αδύνατο πριν λίγους μήνες.
Πρόκειται για ένα μεγάλο κομμάτι από τα θεμέλια της στρατηγικής διασώσεων, που η ευρωζώνη σταδιακά βάζει στην θέση τους, τους τελευταίους τρεις μήνες.
Η ευρωζώνη αγόρασε τώρα κάποιο χρόνο. Αλλά παραμένει αμφίβολο κατά πόσον η δράση της ΕΚΤ, μαζί με την έλευση του ESM, θα είναι αρκετή για να διαλύσει την κρίση σε μόνιμη βάση. Η γερμανική στρατηγική παραμένει στην πραγματικότητα στρατηγική λιτότητας και, χωρίς ανάπτυξη, μπορεί και πάλι να αποτύχει στην τελική κρίση της δημοκρατικής γνώμης.
Οσοι ανησυχούν για αυτό, και είναι πολλοί, φοβούνται επίσης ότι ίσως υπάρχουν όρια στην διάθεση του γερμανικού πολιτικού συστήματος να κάνει τις διακρατικές «πληρωμές» που ενέχονται στις επιχειρήσεις στήριξης ΕΚΤ/ ESM, ειδικά αν οι προβληματικές οικονομίες, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ελλάδας, δεν επιμείνουν στις απαραίτητες προϋποθέσεις. Ο φόβος είναι ότι η Γερμανία θα τραβήξει τότε το χαλί κάτω από τα πόδια των διασώσεων στην ευρωζώνη. Αν και παραμένει μια πιθανότητα αυτό, είναι δύσκολο να συμβεί πριν τις εκλογές του 2013.
Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας. Σύμφωνα με τον Dirk Schumacher της Goldman Sachs, η Γερμανία έχει συγκεντρώσει καθαρές επενδυτικές πιστώσεις ύψους 2.700 δισ. ευρώ σε άλλες οικονομίες της ευρωζώνης, ειδικά την τελευταία 10ετία. Από αυτά, πάνω από 1.000 δισ. ευρώ συγκεντρώνονται στις πέντε πιο προβληματικές οικονομίες.
Αν το ευρώ διαλυόταν, αυτές οι πιστώσεις αυτόματα θα υποτιμούνταν κατά 30-50%. Από αυτή την άποψη, η Γερμανία όχι μόνο σώζει άλλες οικονομίες: Το γερμανικό δημόσιο και τώρα η ΕΚΤ διασώζουν τον γερμανικό ιδιωτικό τομέα από τις επιπτώσεις των τεράστιων προηγούμενων επενδύσεων στις προβληματικές οικονομίες.
Οι Γερμανοί πολιτικοί, με επικεφαλής την κα Merkel δεν προσπάθησαν ποτέ να χρησιμοποιήσουν το επιχείρημα του συμφέροντος για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις τους στους ψηφοφόρους. Κι αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί πάνω από τους μισούς Γερμανούς ψηφοφόρους δήλωναν ότι ήλπιζαν να θέσει το Συνταγματικό Δικαστήριο αυστηρότερα όρια στον ESM. Ενας άλλος λόγος είναι ότι ο διοικητής της Bundesbank σίγουρα απολαμβάνει την λαϊκή απήχηση στην εκστρατεία του κατά του προγράμματος αγορών ομολόγων από την ΕΚΤ.
Αλλά το κλειδί είναι ότι η κα Merkel σίγουρα δεν συντάσσεται με τον Jens Weidmann σε αυτό το ζήτημα. Κατά την δική της γνώμη, ο ισολογισμός της ΕΚΤ έχει έλθει να βοηθήσει σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Φαίνεται ότι το στυλ κεντρικού τραπεζίτη του κ. Draghi ταιριάζει καλύτερα στις προεκλογικές της ανάγκες από του κ. Weidmann.
Υπάρχουν αρκετές ειρωνείες στην υποθεση. Θέτοντας όρια στο μέγεθος του ESMαρκετά χαμηλότερα από τις δυνητικές δυνατότητες των πόρων του, η γερμανική κυβέρνηση ουσιαστικάυποχρεώνει την ΕΚΤ να χρησιμοποιήσει τον ισολογισμό της για να κάνει διακρατικές «πληρωμές» στις οποίες εναντιώνεται η πολιτική διαδικασία. Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτό και στην μόχλευση του ESM; Μικρή νομίζω.
Και γιατί η κα Merkelστηρίζει το τωρινό πρόγραμμα, ενώ ήταν κατά της μόχλευσης του ESM;Η απάντηση είναι το πώς «πουλάει» το θέμα πολιτικά τόσο στους ψηφοφόρους όσο και στην Καρλσρούη, που έχει κηρύξει ότι η ΕΚΤ κινείται εκτός της δικαιοδοσίας της. Το αποτέλεσμα είναι η Γερμανία να καταλήγει με ένα σχέδιο που συνδυάζει κάποιους από τους χειρότερους εφιάλτες της, μεταξύ των οποίων η νομισματοποίηση των ελλειμμάτων και η αναδοχή μεγάλων επιχειρήσεων στήριξης της ΕΚΤ, στις οποίες έχει ελάχιστο έλεγχο.
Κι αυτό θα προκαλέσει μεγάλες πολιτικές τριβές και μουρμούρες από την Bundesbank, αλλά θα βρει μικρή ανταπόκριση ανάμεσα στα κύρια κόμματα πριν τις εκλογές του 2013. Γιατί, όσο η κα Merkelπιστεύει ότι έχει βρει την σωστή στρατηγική για να κερδίσει την επανεκλογή τηςτου χρόνου, πράγμα που ισχύει, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η Γερμανία θα τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της ευρωζώνης.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
Η απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου της Καρλσρούης συνιστά μεγάλη νίκη για την Angela Merkel και την προτιμώμενη προσέγγιση της Γερμανίας στην διαχείριση της κρίσης. Το γερμανικό δικαστήριο ενέκρινε το σύμφωνο του ESM, με ελάχιστες πρόσθετες προϋποθέσεις.
Μοιάζει με σημαντική ήττα όσων προσπαθούσαν να κινητοποιήσουν την πολιτική γνώμη εντός της Γερμανίας να μπλοκάρει το σύμφωνο. Το αποτέλεσμα είναι ότι το ESM και το δημοσιονομικό σύμφωνο μπορούν πλέον να ξεκινήσουν με ασφάλεια, και οποιοδήποτε άμεσο εμπόδιο στο πρόγραμμα αγορών ομολόγων του Mario Draghi στην ΕΚΤ έχει εξαφανιστεί. Αυτό που έγινε με την όλη μπερδεμένη διαδικασία είναι, ουσιαστικά, μια μόχλευση του ESM από την ΕΚΤ, κάτι που έδειχνε σχεδόν αδύνατο πριν λίγους μήνες.
Πρόκειται για ένα μεγάλο κομμάτι από τα θεμέλια της στρατηγικής διασώσεων, που η ευρωζώνη σταδιακά βάζει στην θέση τους, τους τελευταίους τρεις μήνες.
Η ευρωζώνη αγόρασε τώρα κάποιο χρόνο. Αλλά παραμένει αμφίβολο κατά πόσον η δράση της ΕΚΤ, μαζί με την έλευση του ESM, θα είναι αρκετή για να διαλύσει την κρίση σε μόνιμη βάση. Η γερμανική στρατηγική παραμένει στην πραγματικότητα στρατηγική λιτότητας και, χωρίς ανάπτυξη, μπορεί και πάλι να αποτύχει στην τελική κρίση της δημοκρατικής γνώμης.
Οσοι ανησυχούν για αυτό, και είναι πολλοί, φοβούνται επίσης ότι ίσως υπάρχουν όρια στην διάθεση του γερμανικού πολιτικού συστήματος να κάνει τις διακρατικές «πληρωμές» που ενέχονται στις επιχειρήσεις στήριξης ΕΚΤ/ ESM, ειδικά αν οι προβληματικές οικονομίες, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ελλάδας, δεν επιμείνουν στις απαραίτητες προϋποθέσεις. Ο φόβος είναι ότι η Γερμανία θα τραβήξει τότε το χαλί κάτω από τα πόδια των διασώσεων στην ευρωζώνη. Αν και παραμένει μια πιθανότητα αυτό, είναι δύσκολο να συμβεί πριν τις εκλογές του 2013.
Σε κάθε περίπτωση, δεν θα είναι προς το συμφέρον της Γερμανίας. Σύμφωνα με τον Dirk Schumacher της Goldman Sachs, η Γερμανία έχει συγκεντρώσει καθαρές επενδυτικές πιστώσεις ύψους 2.700 δισ. ευρώ σε άλλες οικονομίες της ευρωζώνης, ειδικά την τελευταία 10ετία. Από αυτά, πάνω από 1.000 δισ. ευρώ συγκεντρώνονται στις πέντε πιο προβληματικές οικονομίες.
Αν το ευρώ διαλυόταν, αυτές οι πιστώσεις αυτόματα θα υποτιμούνταν κατά 30-50%. Από αυτή την άποψη, η Γερμανία όχι μόνο σώζει άλλες οικονομίες: Το γερμανικό δημόσιο και τώρα η ΕΚΤ διασώζουν τον γερμανικό ιδιωτικό τομέα από τις επιπτώσεις των τεράστιων προηγούμενων επενδύσεων στις προβληματικές οικονομίες.
Οι Γερμανοί πολιτικοί, με επικεφαλής την κα Merkel δεν προσπάθησαν ποτέ να χρησιμοποιήσουν το επιχείρημα του συμφέροντος για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις τους στους ψηφοφόρους. Κι αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί πάνω από τους μισούς Γερμανούς ψηφοφόρους δήλωναν ότι ήλπιζαν να θέσει το Συνταγματικό Δικαστήριο αυστηρότερα όρια στον ESM. Ενας άλλος λόγος είναι ότι ο διοικητής της Bundesbank σίγουρα απολαμβάνει την λαϊκή απήχηση στην εκστρατεία του κατά του προγράμματος αγορών ομολόγων από την ΕΚΤ.
Αλλά το κλειδί είναι ότι η κα Merkel σίγουρα δεν συντάσσεται με τον Jens Weidmann σε αυτό το ζήτημα. Κατά την δική της γνώμη, ο ισολογισμός της ΕΚΤ έχει έλθει να βοηθήσει σε μια πολύ δύσκολη στιγμή. Φαίνεται ότι το στυλ κεντρικού τραπεζίτη του κ. Draghi ταιριάζει καλύτερα στις προεκλογικές της ανάγκες από του κ. Weidmann.
Υπάρχουν αρκετές ειρωνείες στην υποθεση. Θέτοντας όρια στο μέγεθος του ESMαρκετά χαμηλότερα από τις δυνητικές δυνατότητες των πόρων του, η γερμανική κυβέρνηση ουσιαστικάυποχρεώνει την ΕΚΤ να χρησιμοποιήσει τον ισολογισμό της για να κάνει διακρατικές «πληρωμές» στις οποίες εναντιώνεται η πολιτική διαδικασία. Ποια η διαφορά ανάμεσα σε αυτό και στην μόχλευση του ESM; Μικρή νομίζω.
Και γιατί η κα Merkelστηρίζει το τωρινό πρόγραμμα, ενώ ήταν κατά της μόχλευσης του ESM;Η απάντηση είναι το πώς «πουλάει» το θέμα πολιτικά τόσο στους ψηφοφόρους όσο και στην Καρλσρούη, που έχει κηρύξει ότι η ΕΚΤ κινείται εκτός της δικαιοδοσίας της. Το αποτέλεσμα είναι η Γερμανία να καταλήγει με ένα σχέδιο που συνδυάζει κάποιους από τους χειρότερους εφιάλτες της, μεταξύ των οποίων η νομισματοποίηση των ελλειμμάτων και η αναδοχή μεγάλων επιχειρήσεων στήριξης της ΕΚΤ, στις οποίες έχει ελάχιστο έλεγχο.
Κι αυτό θα προκαλέσει μεγάλες πολιτικές τριβές και μουρμούρες από την Bundesbank, αλλά θα βρει μικρή ανταπόκριση ανάμεσα στα κύρια κόμματα πριν τις εκλογές του 2013. Γιατί, όσο η κα Merkelπιστεύει ότι έχει βρει την σωστή στρατηγική για να κερδίσει την επανεκλογή τηςτου χρόνου, πράγμα που ισχύει, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι η Γερμανία θα τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της ευρωζώνης.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd. All rights reserved.
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
3.500 χιλιάρικα ο μισθός της Ανθής Σαλαγκούδη στην ΕΡΤ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
