2012-09-13 11:13:05
Πρό 20 περίπου ἐτῶν, μία ὁμάδα ἀποτελουμένη ἐξ ἰατρῶν, μοναχῶν καί κληρικῶν, πιστεύοντας ὅτι οἱ ἀπόψεις της ἐκφράζουν τήν χριστιανική ἀλήθεια, ἀπέστειλε πρός ὅλες τίς ἐνορίες καί τίς ἱερές μονές ἐγκύκλιο μέ τήν ὁποία ἤθελε νά ἐμπεδώσει τήν ἰδέα ὅτι ἡ ὁμοιοπαθητική εἶναι ἀντίθετη πρός τήν χριστιανική πίστη. Χωρίς νά θέλει κανείς νά ἀμφισβητήσει τίς καλές προθέσεις ὅσων συμμετεῖχαν στήν ὁμάδα αὐτή, προφανῶς ἡ ὁμάδα αὐτή ἀγνοοῦσε ὅτι ἡ Ὁμοιοπαθητική δέν εἶναι κάτι νέο γιά τήν Ἐκκλησία, ὥστε νά χρειασθεῖ νά ἀποφανθεῖ τώρα ἡ Ἐκκλησία περί αὐτῆς. Φαίνεται ὅτι ἡ ὁμάδα αὐτή ὅ,τι γνώρισε γιά τήν Ὁμοιοπαθητική, τό γνώρισε μέσῳ ὅσων ἐλέγοντο γιά τήν Ὁμοιοπαθητική ἀπό ἰατρούς ἤ ἄλλα πρόσωπα πού εἶχαν ἐπηρεασθεῖ ἀπό ἀνατολικές δοξασίες καί ἀποκρυφιστικές τάσεις σχετικά μέ τήν ἑρμηνεία τοῦ τρόπου μέ τόν ὁποῖο ἡ ὁμοιοπαθητική ἐνεργεῖ. Τό γεγονός ὅτι ἡ Ὁμοιοπαθητική ἐνεργεῖ, γιά ὅσους θεωροῦν ὅτι ἐνεργεῖ, στηριζόμενη σέ νόμο πού ὁ Θεός ἔβαλε στήν φύση, μή δυνάμενον ἑπομένως νά ἐξηγηθεῖ μέ κριτήρια ἐπιστημονικά, ἀλλά μόνον νά περιγραφεῖ (ὅπως συμβαίνει μέ ὅλους τούς νόμους τοῦ σύμπαντος, ὅπως π.χ. τόν νόμο τῆς βαρύτητος, τοῦ ἠλεκτρικοῦ καί τοῦ μαγνητικοῦ πεδίου) ἔδωσε τήν ἀφορμή, στό νά διατυπωθοῦν θεωρίες περί ἀποκρυφιστικῆς δυνάμεως πού δρᾶ διά τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων.
Ὅ,τι δέν καταλαβαίνουμε δέν εἶναι δαιμονικό. Ἄν οἱ ἀποκρυφισταί, τοὐτέστιν ὁ ἴδιος ὁ διάβολος αὐτοπροβλήθηκε ὅτι εἶναι δῆθεν αὐτός πού ἐνεργεῖ διά μέσου τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων, καί αὐτή ἡ ἀποκρυφιστική ἄποψη ἐπηρέασε κάποιους χριστιανούς ὀρθοδόξους ὥστε νά ἀποδίδουν στήν ὁμοιοπαθητική αὐτό πού ὁ διάβολος εἰσηγεῖται, δέν πταίει γι᾿ αὐτό ἡ ὁμοιοπαθητική οὔτε εἶναι ἔνοχοι αὐτοί πού τήν ἐφαρμόζουν ὀρθῶς καί κατά Θεόν.
Ὅ,τι ἡ ὁμοιοπαθητική γιά τήν ὁποία ὁμιλοῦν αὐτοί πού θέλουν νά ἀποτρέψουν ἀπό αὐτήν δέν εἶναι ἡ ἀληθινή ὁμοιοπαθητική ἀποδεικνύεται ἀπό τό ὅτι μιλοῦν γιά τήν ὁμοιοπαθητική σάν κάτι πού ξεκίνησε πρίν δύο αἰῶνες καί τό ὁποῖο ὑποστηρίχθηκε ἀπό πρόσωπα διαβλητά, ἐνῶ ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι ἡ ὁμοιοπαθητική εἶναι μία ἰατρική πού στηρίζεται ὅπως λέγει γι᾿ αὐτήν ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης στήν ἀρχαία ρήση, τά ὅμοια θεραπεύονται μέ τά ὅμοια -καί κατά συνέπειαν ἔχει ἀρχαία προέλευση- καί ὑποστηρίχθηκε ἀλλά καί ἐφαρμόστηκε ἀπό πολλούς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Γι᾿ αὐτήν λοιπόν τήν ἀπό αἰώνων γνωστή στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία Ὁμοιοπαθητική Ἰατρική θά δοῦμε τί ἔχουν πεῖ οἱ ἅγιοι Πατέρες ὥστε καί ἐμεῖς νά εἴμεθα στήν ὀρθή ὁδό, τοῖς ἐκείνων ρήμασι πειθόμενοι καί ἑπόμενοι καί στοιχοῦντες, μή ἀποδεχόμενοι τάς περί ὁμοιοπαθητικῆς συστάσεις τῶν ἀποκρυφιστῶν καί ἰνδουϊστῶν ἀλλά καί προτεσταντῶν φονταμενταλιστῶν.
Ἀναφερθήκαμε ἤδη στήν εὐνοϊκή τοποθέτηση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, πού ἔχαιρε ἐκτιμήσεως σέ ὅλη τήν ρωσική κοινωνία, ἀπέναντι στήν ὁμοιοπαθητική. Ἡ τοποθέτησή του αὐτή βρίσκεται ἐπίσημα ἐκφρασμένη σέ ὁμιλία του τήν ὁποία ἔκανε περί τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος στά ἐγκαίνια τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμακείου καί τῆς ὁμοιοπαθητικῆς κλινικῆς στήν Ἁγία Πετρούπολη.
Ἀπευθυνόμενος σέ ὁμοιοπαθητικούς ἰατρούς καί φαρμακοποιούς σχετικά μέ τήν ὁμοιοπαθη- τική, τήν ὁποία ἐφαρμόζουν, δέν διστάζει νά τούς ἐπαινέσει γιά τίς ὠφέλιμες, ὅπως λέγει, δραστη- ριότητές τους. Ἐκεῖνο ὅμως τό ὁποῖο ἀξίζει περισ- σότερο νά προσεχθεῖ, γιά νά φανεῖ ἡ ὀρθόδοξη ἄποψη περί ὁμοιοπαθητικῆς εἶναι ὅτι θεολογεῖ ὅτι ἡ Θεϊκή Σοφία δέν βρῆκε ὀρθότερο τρόπο θεραπείας ἀπό αὐτόν τῆς ὁμοιοπαθητικῆς καί ὅτι στόν ἴδιο τόν Θεάνθρωπο βλέπετε τήν θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιο».
Ἄς ἀφήσουμε ὅμως τόν ἴδιον τόν ἅγιο νά μιλήσει ἐκτενέστερα: «Ἡ μέθοδος πού ἐφαρμόζετε γιά νά θεραπεύετε τίς ἀσθένειες βασίζεται στήν ἀρχαία ρήση “τά ὅμοια τοῖς ὁμοίοις εἰσίν ἰάματα”.
Ἀκόμη καί ἡ Θεϊκή Σοφία δέν βρῆκε ὀρθότερο τρόπο γιά νά θεραπεύσει τό ἀνθρώπινο γένος πού βασανιζόταν ἀπό τίς ἁμαρτίες και πολυάριθμες ἀρρώστιες. Ὁ Θεός δείχνει στίς ἁμαρτωλές ψυχές τό παράδειγμα τοῦ Θεανθρώπου καί τίς θεραπεύουσες εὐλογημένες ἐντολές Του, ἐνῶ τό σῶμα θεραπεύεται μέ ἐφαρμογή τοῦ ὁμοίου στό ὅμοιο ὅπως, γιά παράδειγμα, ὅταν ὁ πηλός πού φθιάχτηκε ἀπό χῶμα καί τό ζωοπάροχο σάλιο Του, ἀκούμπησε στά μάτια τοῦ τυφλοῦ. Ἔτσι φίλοι μου, στόν ἴδιο τόν Θεάνθρωπο βλέπετε τήν θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιο. Ὁ Θεός ἄς εἶναι ὁ Παντοδύναμος βοηθός σας στίς ὠφέλιμες δραστηριότητές σας». (Πηγή: “4-e Ob- shchee sobranie Kievskogo posledovatelei gomeopatii” (The 4th Meeting of the Kiev Society of Followers of Homeopathy), Kiev, 1893).
Ἐπειδή αὐτή ἦταν ἡ ἐπίσημη θέση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας περί Ὁμοιο- παθητικῆς στήν Ρωσία, ἐκφρασμένη ἀπό τά χείλη πολλῶν ἀνεγνωρισμένων ἁγίων, πολλοί ρῶσοι κληρικοί ἐκπαιδεύτηκαν στήν Ὁμοιοπαθητική μέ σκοπό νά βοηθήσουν τούς συνανθρώπους τους.
Διαπρεπής ἐρευνητής τῆς ὁμοιοπαθητικῆς καί συγγραφέας σχετικῶν πονη- μάτων ὑπῆρξε καί ὁ Ἅγιος Σεραφείμ Τσιτσάγκωφ, πρώην ἀνώτερος ἀξιωματικός καί ἀργότερα μητροπολίτης Ἁγίας Πετρουπόλεως ὁ ἱερομάρτυς, ὁ ὁποῖος ἀσχολήθηκε μέ τήν ὁμοιοπαθητική καί συνέγραψε βιβλίο στό ὁποῖο πραγματεύεται ἕνα δικό του τρόπο δυναμοποιήσεως καί παρασκευῆς τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων. Ὁ ἱερομάρτυς Ἅγιος Σεραφείμ κατά κόσμον Λεονίντ Μιχαήλοβιτς Τσιτσάγκωφ, (1856-1937), ἦτο ρῶσος εὐγενής, ὁ ὁποῖος προτροπῇ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, τοῦ ὁποίου ἀποτελοῦσε πνευματικό παιδί, ἀσχολήθηκε μέ τήν ὁμοι- οπαθητική προτείνοντας ἕνα δικό του τρόπο ὁμοιοθεραπείας εἰσάγοντας νέα ὁμοιοπαθητικά φάρμακα καί ὑποδεικνύοντας ἕνα δικό του τρόπο μέ τόν ὁποῖο γίνεται ἡ δυναμοποίηση τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων.
Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε τήν μαρτυρία ἑνός Ἕλληνος νεωτέρου Ἁγίου, τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ὁ ὁποῖος σέ ἕνα ἀπό τά βιβλία του στά ὁποῖα ἑρμηνεύει τά τροπάρια τῶν Ὀρθοδόξων ἑορτῶν γράφει ὅτι οἱ ἄριστοι τῶν ἰατρῶν θεραπεύουν τά ὅμοια μέ τά ὅμοια. (Ἑορτοδρόμιο, στήν ἑρμηνεία τροπαρίων τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τ. 1ος καί στήν ἑρμηνεία τροπαρίων τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως, τ. 3, σελ.60).
Ὁμοίως καί ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ ἔγκλειστος (1815-1894), ἐπίσκοπος πού ἀπεσύρθη στήν μόνωση καί ἐδίδαξε μέ τίς ἐπιστολές του, σέ ἰδιόχειρη ἐπιστολή του μετά βεβαιότητος ἐκφράζεται γιά τό ἀγαθό ἀποτέλεσμα τῆς ὁμοιοπαθητικῆς καί τήν εὐεργετική δράση τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων. Ἀφοῦ συγχαίρει τόν παραλήπτη τῆς ἐπιστολῆς του γιά τήν ἀπόφασή του νά βοηθηθεῖ μέ φάρμακα ὁμοιοπαθητικά, μέ ἰδιαίτερη αἰσιοδοξία τόν διαβεβαιώνει ὅτι μέ τήν ὁμοιοπαθητική θά ἐλεγχθοῦν ὅλες οἱ νόσοι καί ὅτι θά διαπιστώσει ὅτι τό ὁμοιοπαθητικό φαρμακεῖο θά εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμο γιά τά παιδιά. Ἀναφερόμενος, τέλος, στόν ἑαυτό του λέγει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει πολλά ὁμοιοπαθητικά βιβλία: «Δέξου τά συγχαρητήριά μου γιά τήν ἐπίσκεψή σου σέ ὁμοιοπαθητικό γιατρό καί γιά τήν ἀγορά τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων. Ὅλες οἱ νόσοι τώρα θά ἐλεγχθοῦν. Τό ὁμοιοπαθητικό φαρμακεῖο θά εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμο γιά τά παιδιά.Θά τό διαπιστώσεις καί μόνος σου. Ζήτησες τή συμβουλή μου γιά τήν λήψη αὐτῶν τῶν φαρμάκων. Ἔχω ὁ ἴδιος πολλά ὁμοιοπαθητικά βιβλία. Τά φάρμακα ἀλλάζουν ἀνάλογα μέ τήν περίπτωση…» (Πηγή: “Sobranie pisem sviatitelia Feofana” Moscow, 1901, p. 73)
Ὅσον ἀφορᾶ στίς κατηγορίες κατά τῆς ὁμοιοπαθητικῆς πού θέλουν νά τήν ἐνοχοποιήσουν, ἕνεκα τοῦ τρόπου παρασκευῆς τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων ἤ μέ ἄλλες αὐθαίρετες κατηγορίες, ἀξίζει νά προσέξει κανείς τήν ἀπάντηση τήν ὁποία ἔδωσε σχετικά μέ τήν ὁμοιοπαθητική καί τά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα ἡ ἕνωση Ὀρθοδόξων Ἰατρῶν τῆς Βίριτσα.
Στίς 25/10/2001 στήν Βίριτσα ἔλαβε χώρα ἡ συνεδρίαση τῆς Ἑνώσεως τῶν Ὀρθοδοξων Ἰατρών τῆς Βίριτσα, μέ κύριο θέμα της τήν σχέση Ὀρθοδοξίας- Ὁμοιοπαθητικῆς. Ἀφορμή ἦταν σχετικό ἄρθρο τῆς ἐφημερίδας SOS ἀριθμ. 7,2001.
Στήν συνεδρίαση ἐκτός τῶν μελῶν παρέστησαν καί ἐκπρόσωποι τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βίριτσα καί ὁμοιοπαθητικοί γιατροί, μέ μεγάλη ἐμπειρία καί συμμετοχή σέ διεθνῆ συνέδρια. Μετά τήν παρουσίαση τῶν συμμετεχόντων, ἔγινε ἐξέταση τοῦ θέματος καί ἡ συνεδρίαση κατέληξε στά παρακάτω συμπεράσματα:
1) Ἡ ὁμοιοπαθητική εἶναι μιά ἐπιστημονική-ἰατρική διαδικασία πού βασίζεται σέ μιά βαθειά πειραματική βάση γιά τήν μελέτη τῆς δράσης τῶν φυσικῶν οὐσιῶν στόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό καί τήν ἐφαρμογή τους σέ διάφορες παθολογικές καταστάσεις.
2) Κατά τήν προετοιμασία καί χρήση τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμάκου δέν ἐφαρμόζεται κανενός εἴδους ἀποκρυφιστική μέθοδος.
3) Ἡ ὁμοιοπαθητική μέ τίς δικές της μεθόδους θεραπείας, ἐντάσσεται ἁρμονικά στό σύστημα τῆς ἰατρικῆς γνώσης συμπληρώνοντας τίς ἄλλες μεθόδους θεραπείας καί συμβάλλοντας στό καλύτερο δυνατόν θεραπευτικό ἀποτέλεσμα.
4) Ἀπό τήν ὀπτική ἑνός Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ δέν ὑπάρχει στήν ὁμοιο- παθητική κάτι ἐπιζήμιο. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ προσωπικά ἀσχολήθηκε μέ τήν ὁμοιοπαθητική, ἐνῶ ὁ Ἅγιος Θεοφάνης Ζατβορνίκ συμβούλευε ἐπιτακτικά τά πνευματικά του παιδιά νά χρησιμοποιοῦν τήν ὁμοιοπαθητική, ὁ δέ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης εὐλό- γησε τό ὁμοιοπαθητικό νοσοκομεῖο στήν Ἁγία Πετρούπολη.
Βλαδιμήρ Τιουτένκο, ἱερεύς,
Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Ὀρθοδόξων Ἰατρῶν τῆς Βίριτσα.
Ὁ γέρων Ἰωάννης Κρεστιάνκιν, –στό κέντρο τῆς φωτογραφίας τῆς ἑπόμενης σελίδος– γεννήθηκε τό 1910 καί ἐκοιμήθη τό 2006, ὄντας ἤδη ἐπί 36 συνεχῆ ἔτη, στάρετς τοῦ φημισμένου μοναστηριού τοῦ Πσκόβ καί πνευματικός πατέρας χιλιάδων ὀρθοδόξων καί μάλιστα στίς δύσκολες περιόδους τῶν ἀθεϊστικῶν διωγμῶν. Σέ ἐπιστολή του ( Ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Πσκώβ, 2003 σελ 17,18) ἀναφέρει:
«Ἀγαπητή στόν Κύριο Α…,
Θά σοῦ παρουσιάσω ὡς παράδειγμα τόν Ἅγιο ἐπίσκοπο Ἰγνάτιο Μπριαντσανίνωφ, ὁ ὁποῖος ὅλη του τήν ζωή ἐλάμβανε ὁμοιοπαθητικά φάρμακα καί αὐτό δέν τόν ἐμπόδισε ἀπό τό νά γίνει Ἅγιος. Πάρε τό κατάλληλο φάρμακο, ἀφοῦ κάνεις τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, ὅπως πράττουμε καί μέ τό φαγητό, καί θά γίνεις καλά. Οἱ γιατροί καί τά φάρμακα εὐλογήθηκαν ἀπό τόν Θεό γιά τήν βοήθεια τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεός νά σέ φωτίζει!».
Σέ ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο «Γέροντας Γαβριήλ ὁ Ἀναχωρητής», τοῦ ἱερομάρτυρος Ἁγίου Συμεών Κολμογκόρωφ, πού ἐξεδόθη στά ἑλληνικά στήν Ἀθήνα, σέ μετάφραση ὑπό Πέτρου Μπότση, σέ γ΄ ἔκδοση τό 2008, σελ. 180, διαβάζουμε:
«Ὁ πατήρ Γαβριήλ ἄρχισε νά χρησιμοποιεῖ συχνά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα. Ἔδινε κάψουλες καί χάπια σέ ἀρρώστους καί πολύ ἐθεραπεύοντο ἀπό σοβαρές καί πολύπλοκες ἀρρώστιες. Ἐκτιμοῦσε τήν ὁμοιοπαθητική καί τήν χρησιμοποιοῦσε καί ὁ ἴδιος. Οἱ ἄνθρωποι πού τόν ἐπισκέπτονταν γιά νά τοῦ ζητήσουν βοήθεια, ἀκολουθοῦσαν τήν θεραπεία τήν ὁποία τούς συνέστηνε. Συχνά ὅμως ἄκουγε κανείς μερικούς νά γκρινιάζουν: Εὐχαριστοῦμε πολύ, ἀλλά πιστεύουμε πώς ἴσως θά ἦταν καλύτερα ὁ ἁγιασμός. Ὁ πατήρ Γαβριήλ συνδύαζε τά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα μέ τόν παρηγορητικό καί καθοδηγητικό λόγο. Περισσότερο ἀποτελεσματικός ἦταν σ᾿ αὐτούς πού ὑπόφεραν ἀπό νευρικές διαταραχές καί ἦταν στά πρόθυρα τῆς ἀπελπισίας καί τῆς τρέλλας».
Ὁ συγγραφεύς τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Γαβριήλ τοῦ Ἀναχωρητοῦ (1844-1915) εἶχε μείνει πολλά χρόνια μαζί μέ τόν Ἅγιο Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀναλάβει νά διακονεῖ τόν 33χρονο τότε –καί μετέπειτα βιογράφο του– ἀρχιμανδρίτη Συμεών, ἀφότου αὐτός πυροβολήθηκε στήν σπονδυλική στήλη καί ἔκτοτε ἔμεινε παράλυτος, ἀπό τό ἔτος 1905. Ὁ Συμεών Κολμογκόρωφ ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1937.
Ὅπως εἴπαμε καί στήν ἀρχή, ἡ Ὁμοιοπαθητική δέν ἀποτελεῖ ἕνα ἰατρικό σύστημα γιά τό ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νά ἐκφέρει γνώμη σήμερα. Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει ἐκπεφρασμένη γνώμη γιά τήν Ὁμοιοπαθητική διά τῶν Ἁγίων Πατέρων της, τῶν νεωτέρων ἀλλά καί τῶν παλαιοτέρων.
Ἐπιλεκτικά θά ἀναφέρουμε μερικά ἀποσπάσματα ἐκ τῶν διαπρεπῶν Θεολόγων Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ πρῶτον τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ὁ ὁποῖος λέγει:
«Προσώζεσαν καὶ ἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀφροσύνης μου· εἰ μὲν οὕτως ἔχῃς͵ ὡς μηδὲ τὴν θεραπείαν ἐπιζητεῖν͵ μηδὲ τὸν τρόπον εἰδέναι τῆς σῆς ἰάσεως͵ φεῦ τῆς πληγῆς ὄντως͵ καὶ τῆς εἰς βάθος ταλαιπωρίας Εἰ δὲ μήπω παντελῶς ἀπέγνωσαι͵ μηδὲ ἀνιάτως ἔχῃς͵ πρόσελθε τῷ θεραπευτῇ καί δεήθητι καί θεράπευσον τά τραύματα διά τῶν τραυμάτων, κτῆσαι τῷ ὁμοίῳ τό ὅμοιον». (P.G. 35.908.16-27)
Στό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὑποδεικνύει στήν ἐν ἁμαρτίαις οὖσαν ψυχήν τόν τρόπον τῆς πνευματικῆς αὐτῆς θεραπείας λέγοντας ὅτι ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς βρίσκεται στήν ἀπόκτηση, δηλαδή στήν ἐφαρμογή τῆς θεραπείας τοῦ ὁμοίου διά τοῦ ὁμοίου. «Πρόσελθε, λέγει, τῷ θεραπευτῇ καί δεήθητι καί θεράπευσον τά τραύματα διά τῶν τραυμάτων, κτῆσαι τῷ ὁμοίῳ τό ὅμοιον». Καί ἀναφερόμενος στήν σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀπαραλλάκτου εἰκόνος τοῦ Πατρός, λέγει «Ὁ τοῦ Πατρὸς ὅρος καὶ λόγος· ἐπὶ τὴν ἰδίαν εἰκόνα χωρεῖ͵ καὶ σάρκα φορεῖ διὰ τὴν σάρκα͵ καὶ ψυχῇ νοερᾷ διὰ τὴν ἐμὴν ψυχὴν μίγνυται͵ τῷ ὁμοίῳ τὸ ὅμοιον ἀνακαθαίρων». (P.G. 36.325.26)
Ἄλλος Πατήρ, ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, γράφει:
«Ἐπὶ τῶν ζώντων σωμάτων͵… τὸ ἐν τούτοις εἶναι τὴν ζωτικὴν τῆς ψυχῆς ἐνέργειαν͵ οὐκ ἀμφιβάλλεται… Οὐκοῦν οὐδὲ ἀναλυσάντων πρὸς ἑαυτὰ τῶν ἐν τοῖς σώμασι στοιχείων͵ τὸ συνδέον αὐτὰ διὰ τῆς ζωτικῆς ἐνεργείας ἀπόλωλεν. …ἴσως τε καὶ ὁμοίως πᾶσι τοῖς μέρεσι τοῖς συμπληροῦσι τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς …καὶ ἑκάστῳ τὴν ζωτικὴν δύναμιν ἐνιοῦσαν· (P.G. 46.44.24-46.45.2).
Στό ἀπόσπασμα αὐτό τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης ἀπό τό ἔργο του «Περί κατασκευῆς τοῦ ἀνθρώπου» διαπιστώνεται ἡ παρουσία τοῦ πολλάκις ὑπό τοῦ Ἁγίου χρησιμοποιουμένου ὅρου «ζωτική δύναμις», καί τοῦ ὅρου «ζωτική ἐνέργεια». Ἄν κάποιος ἀναγνώσει τά κείμενα ἐκεῖνα, μέ τά ὁποῖα ἐνοχοποιοῦν τήν Ὁμοιοπαθητική ὡς συνδεομένην μετά τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, συναντᾶ καί αὐτό τό ἐπιχείρημα: Ἀφοῦ, λένε, σέ κείμενα ὁμοιοπαθητικῶν ἰατρῶν συναντᾶται ὁ ὅρος«ζωτική ἐνέργεια» ἤ «ζωτική δύναμις», μιά καί ὁ ὅρος αὐτός χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς ἀποκρυφιστάς, εἶναι, ἰσχυρίζονται καί ἡ ὁμοιοπαθητική ἀποκρυφιστική. Καί βλέπουμε στό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα ὅτι τόν ὅρον αὐτόν τόν χρησιμοποιεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης προκειμένου νά ἑρμηνεύσει ἰατρικῶς καί θεολογικῶς τήν λειτουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος.
Καί ἀπό τό ἀνωτέρω παράδειγμα κατανοεῖται πόσον ἀστόχως ἐνέπλεξαν τήν ὁμοιοπαθητική μέ τόν ἀποκρυφισμό: Ἡ ζωτική ἐνέργεια ἤ ζωτική δύναμις εἶναι κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης μία πραγματικότητα τήν ὁποία ὁ Θεός ἐνέβαλε στό ζῶν σῶμα. Ὁ ἴδιος ὅρος ἔχει γιά τούς ἀποκρυφιστάς ἀποκρυφιστική σημασία.
Τελικά, πρέπει νά διερωτηθοῦμε:
Ἄν ὁ διάβολος θέλει νά σφετερισθεῖ τά πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὁ Θεός, μεταξύ αὐτῶν καί τήν ὁμοιοπαθητικήν, εἶναι, ἄραγε σωστό νά τοῦ ἀναγνωρίζουμε τό δικαίωμα αὐτό, πιστεύοντες σέ ὅσα διά τῶν ἀποκρυφιστῶν ἰσχυρίζεται ὁ διάβολος καί λέγει;
Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Τρ.
ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ Τεῦχος 118
udemand.wordpress.com
Ὅ,τι δέν καταλαβαίνουμε δέν εἶναι δαιμονικό. Ἄν οἱ ἀποκρυφισταί, τοὐτέστιν ὁ ἴδιος ὁ διάβολος αὐτοπροβλήθηκε ὅτι εἶναι δῆθεν αὐτός πού ἐνεργεῖ διά μέσου τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων, καί αὐτή ἡ ἀποκρυφιστική ἄποψη ἐπηρέασε κάποιους χριστιανούς ὀρθοδόξους ὥστε νά ἀποδίδουν στήν ὁμοιοπαθητική αὐτό πού ὁ διάβολος εἰσηγεῖται, δέν πταίει γι᾿ αὐτό ἡ ὁμοιοπαθητική οὔτε εἶναι ἔνοχοι αὐτοί πού τήν ἐφαρμόζουν ὀρθῶς καί κατά Θεόν.
Ὅ,τι ἡ ὁμοιοπαθητική γιά τήν ὁποία ὁμιλοῦν αὐτοί πού θέλουν νά ἀποτρέψουν ἀπό αὐτήν δέν εἶναι ἡ ἀληθινή ὁμοιοπαθητική ἀποδεικνύεται ἀπό τό ὅτι μιλοῦν γιά τήν ὁμοιοπαθητική σάν κάτι πού ξεκίνησε πρίν δύο αἰῶνες καί τό ὁποῖο ὑποστηρίχθηκε ἀπό πρόσωπα διαβλητά, ἐνῶ ἡ πραγματικότητα εἶναι ὅτι ἡ ὁμοιοπαθητική εἶναι μία ἰατρική πού στηρίζεται ὅπως λέγει γι᾿ αὐτήν ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης στήν ἀρχαία ρήση, τά ὅμοια θεραπεύονται μέ τά ὅμοια -καί κατά συνέπειαν ἔχει ἀρχαία προέλευση- καί ὑποστηρίχθηκε ἀλλά καί ἐφαρμόστηκε ἀπό πολλούς Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Γι᾿ αὐτήν λοιπόν τήν ἀπό αἰώνων γνωστή στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία Ὁμοιοπαθητική Ἰατρική θά δοῦμε τί ἔχουν πεῖ οἱ ἅγιοι Πατέρες ὥστε καί ἐμεῖς νά εἴμεθα στήν ὀρθή ὁδό, τοῖς ἐκείνων ρήμασι πειθόμενοι καί ἑπόμενοι καί στοιχοῦντες, μή ἀποδεχόμενοι τάς περί ὁμοιοπαθητικῆς συστάσεις τῶν ἀποκρυφιστῶν καί ἰνδουϊστῶν ἀλλά καί προτεσταντῶν φονταμενταλιστῶν.
Ἀναφερθήκαμε ἤδη στήν εὐνοϊκή τοποθέτηση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, πού ἔχαιρε ἐκτιμήσεως σέ ὅλη τήν ρωσική κοινωνία, ἀπέναντι στήν ὁμοιοπαθητική. Ἡ τοποθέτησή του αὐτή βρίσκεται ἐπίσημα ἐκφρασμένη σέ ὁμιλία του τήν ὁποία ἔκανε περί τά τέλη τοῦ 19ου αἰῶνος στά ἐγκαίνια τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμακείου καί τῆς ὁμοιοπαθητικῆς κλινικῆς στήν Ἁγία Πετρούπολη.
Ἀπευθυνόμενος σέ ὁμοιοπαθητικούς ἰατρούς καί φαρμακοποιούς σχετικά μέ τήν ὁμοιοπαθη- τική, τήν ὁποία ἐφαρμόζουν, δέν διστάζει νά τούς ἐπαινέσει γιά τίς ὠφέλιμες, ὅπως λέγει, δραστη- ριότητές τους. Ἐκεῖνο ὅμως τό ὁποῖο ἀξίζει περισ- σότερο νά προσεχθεῖ, γιά νά φανεῖ ἡ ὀρθόδοξη ἄποψη περί ὁμοιοπαθητικῆς εἶναι ὅτι θεολογεῖ ὅτι ἡ Θεϊκή Σοφία δέν βρῆκε ὀρθότερο τρόπο θεραπείας ἀπό αὐτόν τῆς ὁμοιοπαθητικῆς καί ὅτι στόν ἴδιο τόν Θεάνθρωπο βλέπετε τήν θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιο».
Ἄς ἀφήσουμε ὅμως τόν ἴδιον τόν ἅγιο νά μιλήσει ἐκτενέστερα: «Ἡ μέθοδος πού ἐφαρμόζετε γιά νά θεραπεύετε τίς ἀσθένειες βασίζεται στήν ἀρχαία ρήση “τά ὅμοια τοῖς ὁμοίοις εἰσίν ἰάματα”.
Ἀκόμη καί ἡ Θεϊκή Σοφία δέν βρῆκε ὀρθότερο τρόπο γιά νά θεραπεύσει τό ἀνθρώπινο γένος πού βασανιζόταν ἀπό τίς ἁμαρτίες και πολυάριθμες ἀρρώστιες. Ὁ Θεός δείχνει στίς ἁμαρτωλές ψυχές τό παράδειγμα τοῦ Θεανθρώπου καί τίς θεραπεύουσες εὐλογημένες ἐντολές Του, ἐνῶ τό σῶμα θεραπεύεται μέ ἐφαρμογή τοῦ ὁμοίου στό ὅμοιο ὅπως, γιά παράδειγμα, ὅταν ὁ πηλός πού φθιάχτηκε ἀπό χῶμα καί τό ζωοπάροχο σάλιο Του, ἀκούμπησε στά μάτια τοῦ τυφλοῦ. Ἔτσι φίλοι μου, στόν ἴδιο τόν Θεάνθρωπο βλέπετε τήν θεραπεία τοῦ ὁμοίου μέ τό ὅμοιο. Ὁ Θεός ἄς εἶναι ὁ Παντοδύναμος βοηθός σας στίς ὠφέλιμες δραστηριότητές σας». (Πηγή: “4-e Ob- shchee sobranie Kievskogo posledovatelei gomeopatii” (The 4th Meeting of the Kiev Society of Followers of Homeopathy), Kiev, 1893).
Ἐπειδή αὐτή ἦταν ἡ ἐπίσημη θέση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας περί Ὁμοιο- παθητικῆς στήν Ρωσία, ἐκφρασμένη ἀπό τά χείλη πολλῶν ἀνεγνωρισμένων ἁγίων, πολλοί ρῶσοι κληρικοί ἐκπαιδεύτηκαν στήν Ὁμοιοπαθητική μέ σκοπό νά βοηθήσουν τούς συνανθρώπους τους.
Διαπρεπής ἐρευνητής τῆς ὁμοιοπαθητικῆς καί συγγραφέας σχετικῶν πονη- μάτων ὑπῆρξε καί ὁ Ἅγιος Σεραφείμ Τσιτσάγκωφ, πρώην ἀνώτερος ἀξιωματικός καί ἀργότερα μητροπολίτης Ἁγίας Πετρουπόλεως ὁ ἱερομάρτυς, ὁ ὁποῖος ἀσχολήθηκε μέ τήν ὁμοιοπαθητική καί συνέγραψε βιβλίο στό ὁποῖο πραγματεύεται ἕνα δικό του τρόπο δυναμοποιήσεως καί παρασκευῆς τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων. Ὁ ἱερομάρτυς Ἅγιος Σεραφείμ κατά κόσμον Λεονίντ Μιχαήλοβιτς Τσιτσάγκωφ, (1856-1937), ἦτο ρῶσος εὐγενής, ὁ ὁποῖος προτροπῇ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, τοῦ ὁποίου ἀποτελοῦσε πνευματικό παιδί, ἀσχολήθηκε μέ τήν ὁμοι- οπαθητική προτείνοντας ἕνα δικό του τρόπο ὁμοιοθεραπείας εἰσάγοντας νέα ὁμοιοπαθητικά φάρμακα καί ὑποδεικνύοντας ἕνα δικό του τρόπο μέ τόν ὁποῖο γίνεται ἡ δυναμοποίηση τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων.
Ἀξίζει νά ἀναφέρουμε τήν μαρτυρία ἑνός Ἕλληνος νεωτέρου Ἁγίου, τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ὁ ὁποῖος σέ ἕνα ἀπό τά βιβλία του στά ὁποῖα ἑρμηνεύει τά τροπάρια τῶν Ὀρθοδόξων ἑορτῶν γράφει ὅτι οἱ ἄριστοι τῶν ἰατρῶν θεραπεύουν τά ὅμοια μέ τά ὅμοια. (Ἑορτοδρόμιο, στήν ἑρμηνεία τροπαρίων τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τ. 1ος καί στήν ἑρμηνεία τροπαρίων τῆς ἑορτῆς τῆς Ἀναλήψεως, τ. 3, σελ.60).
Ὁμοίως καί ὁ Ἅγιος Θεοφάνης ὁ ἔγκλειστος (1815-1894), ἐπίσκοπος πού ἀπεσύρθη στήν μόνωση καί ἐδίδαξε μέ τίς ἐπιστολές του, σέ ἰδιόχειρη ἐπιστολή του μετά βεβαιότητος ἐκφράζεται γιά τό ἀγαθό ἀποτέλεσμα τῆς ὁμοιοπαθητικῆς καί τήν εὐεργετική δράση τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων. Ἀφοῦ συγχαίρει τόν παραλήπτη τῆς ἐπιστολῆς του γιά τήν ἀπόφασή του νά βοηθηθεῖ μέ φάρμακα ὁμοιοπαθητικά, μέ ἰδιαίτερη αἰσιοδοξία τόν διαβεβαιώνει ὅτι μέ τήν ὁμοιοπαθητική θά ἐλεγχθοῦν ὅλες οἱ νόσοι καί ὅτι θά διαπιστώσει ὅτι τό ὁμοιοπαθητικό φαρμακεῖο θά εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμο γιά τά παιδιά. Ἀναφερόμενος, τέλος, στόν ἑαυτό του λέγει ὅτι ὁ ἴδιος ἔχει πολλά ὁμοιοπαθητικά βιβλία: «Δέξου τά συγχαρητήριά μου γιά τήν ἐπίσκεψή σου σέ ὁμοιοπαθητικό γιατρό καί γιά τήν ἀγορά τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων. Ὅλες οἱ νόσοι τώρα θά ἐλεγχθοῦν. Τό ὁμοιοπαθητικό φαρμακεῖο θά εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμο γιά τά παιδιά.Θά τό διαπιστώσεις καί μόνος σου. Ζήτησες τή συμβουλή μου γιά τήν λήψη αὐτῶν τῶν φαρμάκων. Ἔχω ὁ ἴδιος πολλά ὁμοιοπαθητικά βιβλία. Τά φάρμακα ἀλλάζουν ἀνάλογα μέ τήν περίπτωση…» (Πηγή: “Sobranie pisem sviatitelia Feofana” Moscow, 1901, p. 73)
Ὅσον ἀφορᾶ στίς κατηγορίες κατά τῆς ὁμοιοπαθητικῆς πού θέλουν νά τήν ἐνοχοποιήσουν, ἕνεκα τοῦ τρόπου παρασκευῆς τῶν ὁμοιοπαθητικῶν φαρμάκων ἤ μέ ἄλλες αὐθαίρετες κατηγορίες, ἀξίζει νά προσέξει κανείς τήν ἀπάντηση τήν ὁποία ἔδωσε σχετικά μέ τήν ὁμοιοπαθητική καί τά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα ἡ ἕνωση Ὀρθοδόξων Ἰατρῶν τῆς Βίριτσα.
Στίς 25/10/2001 στήν Βίριτσα ἔλαβε χώρα ἡ συνεδρίαση τῆς Ἑνώσεως τῶν Ὀρθοδοξων Ἰατρών τῆς Βίριτσα, μέ κύριο θέμα της τήν σχέση Ὀρθοδοξίας- Ὁμοιοπαθητικῆς. Ἀφορμή ἦταν σχετικό ἄρθρο τῆς ἐφημερίδας SOS ἀριθμ. 7,2001.
Στήν συνεδρίαση ἐκτός τῶν μελῶν παρέστησαν καί ἐκπρόσωποι τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Βίριτσα καί ὁμοιοπαθητικοί γιατροί, μέ μεγάλη ἐμπειρία καί συμμετοχή σέ διεθνῆ συνέδρια. Μετά τήν παρουσίαση τῶν συμμετεχόντων, ἔγινε ἐξέταση τοῦ θέματος καί ἡ συνεδρίαση κατέληξε στά παρακάτω συμπεράσματα:
1) Ἡ ὁμοιοπαθητική εἶναι μιά ἐπιστημονική-ἰατρική διαδικασία πού βασίζεται σέ μιά βαθειά πειραματική βάση γιά τήν μελέτη τῆς δράσης τῶν φυσικῶν οὐσιῶν στόν ἀνθρώπινο ὀργανισμό καί τήν ἐφαρμογή τους σέ διάφορες παθολογικές καταστάσεις.
2) Κατά τήν προετοιμασία καί χρήση τοῦ ὁμοιοπαθητικοῦ φαρμάκου δέν ἐφαρμόζεται κανενός εἴδους ἀποκρυφιστική μέθοδος.
3) Ἡ ὁμοιοπαθητική μέ τίς δικές της μεθόδους θεραπείας, ἐντάσσεται ἁρμονικά στό σύστημα τῆς ἰατρικῆς γνώσης συμπληρώνοντας τίς ἄλλες μεθόδους θεραπείας καί συμβάλλοντας στό καλύτερο δυνατόν θεραπευτικό ἀποτέλεσμα.
4) Ἀπό τήν ὀπτική ἑνός Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ δέν ὑπάρχει στήν ὁμοιο- παθητική κάτι ἐπιζήμιο. Αὐτό ἐπιβεβαιώνεται ἀπό τό γεγονός ὅτι ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος Μπρατσιανίνωφ προσωπικά ἀσχολήθηκε μέ τήν ὁμοιοπαθητική, ἐνῶ ὁ Ἅγιος Θεοφάνης Ζατβορνίκ συμβούλευε ἐπιτακτικά τά πνευματικά του παιδιά νά χρησιμοποιοῦν τήν ὁμοιοπαθητική, ὁ δέ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης εὐλό- γησε τό ὁμοιοπαθητικό νοσοκομεῖο στήν Ἁγία Πετρούπολη.
Βλαδιμήρ Τιουτένκο, ἱερεύς,
Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Ὀρθοδόξων Ἰατρῶν τῆς Βίριτσα.
Ὁ γέρων Ἰωάννης Κρεστιάνκιν, –στό κέντρο τῆς φωτογραφίας τῆς ἑπόμενης σελίδος– γεννήθηκε τό 1910 καί ἐκοιμήθη τό 2006, ὄντας ἤδη ἐπί 36 συνεχῆ ἔτη, στάρετς τοῦ φημισμένου μοναστηριού τοῦ Πσκόβ καί πνευματικός πατέρας χιλιάδων ὀρθοδόξων καί μάλιστα στίς δύσκολες περιόδους τῶν ἀθεϊστικῶν διωγμῶν. Σέ ἐπιστολή του ( Ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Πσκώβ, 2003 σελ 17,18) ἀναφέρει:
«Ἀγαπητή στόν Κύριο Α…,
Θά σοῦ παρουσιάσω ὡς παράδειγμα τόν Ἅγιο ἐπίσκοπο Ἰγνάτιο Μπριαντσανίνωφ, ὁ ὁποῖος ὅλη του τήν ζωή ἐλάμβανε ὁμοιοπαθητικά φάρμακα καί αὐτό δέν τόν ἐμπόδισε ἀπό τό νά γίνει Ἅγιος. Πάρε τό κατάλληλο φάρμακο, ἀφοῦ κάνεις τό σημεῖον τοῦ Σταυροῦ, ὅπως πράττουμε καί μέ τό φαγητό, καί θά γίνεις καλά. Οἱ γιατροί καί τά φάρμακα εὐλογήθηκαν ἀπό τόν Θεό γιά τήν βοήθεια τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Θεός νά σέ φωτίζει!».
Σέ ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο «Γέροντας Γαβριήλ ὁ Ἀναχωρητής», τοῦ ἱερομάρτυρος Ἁγίου Συμεών Κολμογκόρωφ, πού ἐξεδόθη στά ἑλληνικά στήν Ἀθήνα, σέ μετάφραση ὑπό Πέτρου Μπότση, σέ γ΄ ἔκδοση τό 2008, σελ. 180, διαβάζουμε:
«Ὁ πατήρ Γαβριήλ ἄρχισε νά χρησιμοποιεῖ συχνά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα. Ἔδινε κάψουλες καί χάπια σέ ἀρρώστους καί πολύ ἐθεραπεύοντο ἀπό σοβαρές καί πολύπλοκες ἀρρώστιες. Ἐκτιμοῦσε τήν ὁμοιοπαθητική καί τήν χρησιμοποιοῦσε καί ὁ ἴδιος. Οἱ ἄνθρωποι πού τόν ἐπισκέπτονταν γιά νά τοῦ ζητήσουν βοήθεια, ἀκολουθοῦσαν τήν θεραπεία τήν ὁποία τούς συνέστηνε. Συχνά ὅμως ἄκουγε κανείς μερικούς νά γκρινιάζουν: Εὐχαριστοῦμε πολύ, ἀλλά πιστεύουμε πώς ἴσως θά ἦταν καλύτερα ὁ ἁγιασμός. Ὁ πατήρ Γαβριήλ συνδύαζε τά ὁμοιοπαθητικά φάρμακα μέ τόν παρηγορητικό καί καθοδηγητικό λόγο. Περισσότερο ἀποτελεσματικός ἦταν σ᾿ αὐτούς πού ὑπόφεραν ἀπό νευρικές διαταραχές καί ἦταν στά πρόθυρα τῆς ἀπελπισίας καί τῆς τρέλλας».
Ὁ συγγραφεύς τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Γαβριήλ τοῦ Ἀναχωρητοῦ (1844-1915) εἶχε μείνει πολλά χρόνια μαζί μέ τόν Ἅγιο Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀναλάβει νά διακονεῖ τόν 33χρονο τότε –καί μετέπειτα βιογράφο του– ἀρχιμανδρίτη Συμεών, ἀφότου αὐτός πυροβολήθηκε στήν σπονδυλική στήλη καί ἔκτοτε ἔμεινε παράλυτος, ἀπό τό ἔτος 1905. Ὁ Συμεών Κολμογκόρωφ ἐμαρτύρησε τό ἔτος 1937.
Ὅπως εἴπαμε καί στήν ἀρχή, ἡ Ὁμοιοπαθητική δέν ἀποτελεῖ ἕνα ἰατρικό σύστημα γιά τό ὁποῖο ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νά ἐκφέρει γνώμη σήμερα. Διότι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει ἐκπεφρασμένη γνώμη γιά τήν Ὁμοιοπαθητική διά τῶν Ἁγίων Πατέρων της, τῶν νεωτέρων ἀλλά καί τῶν παλαιοτέρων.
Ἐπιλεκτικά θά ἀναφέρουμε μερικά ἀποσπάσματα ἐκ τῶν διαπρεπῶν Θεολόγων Ἁγίων Πατέρων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μέ πρῶτον τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο, ὁ ὁποῖος λέγει:
«Προσώζεσαν καὶ ἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προσώπου τῆς ἀφροσύνης μου· εἰ μὲν οὕτως ἔχῃς͵ ὡς μηδὲ τὴν θεραπείαν ἐπιζητεῖν͵ μηδὲ τὸν τρόπον εἰδέναι τῆς σῆς ἰάσεως͵ φεῦ τῆς πληγῆς ὄντως͵ καὶ τῆς εἰς βάθος ταλαιπωρίας Εἰ δὲ μήπω παντελῶς ἀπέγνωσαι͵ μηδὲ ἀνιάτως ἔχῃς͵ πρόσελθε τῷ θεραπευτῇ καί δεήθητι καί θεράπευσον τά τραύματα διά τῶν τραυμάτων, κτῆσαι τῷ ὁμοίῳ τό ὅμοιον». (P.G. 35.908.16-27)
Στό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὑποδεικνύει στήν ἐν ἁμαρτίαις οὖσαν ψυχήν τόν τρόπον τῆς πνευματικῆς αὐτῆς θεραπείας λέγοντας ὅτι ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς βρίσκεται στήν ἀπόκτηση, δηλαδή στήν ἐφαρμογή τῆς θεραπείας τοῦ ὁμοίου διά τοῦ ὁμοίου. «Πρόσελθε, λέγει, τῷ θεραπευτῇ καί δεήθητι καί θεράπευσον τά τραύματα διά τῶν τραυμάτων, κτῆσαι τῷ ὁμοίῳ τό ὅμοιον». Καί ἀναφερόμενος στήν σάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀπαραλλάκτου εἰκόνος τοῦ Πατρός, λέγει «Ὁ τοῦ Πατρὸς ὅρος καὶ λόγος· ἐπὶ τὴν ἰδίαν εἰκόνα χωρεῖ͵ καὶ σάρκα φορεῖ διὰ τὴν σάρκα͵ καὶ ψυχῇ νοερᾷ διὰ τὴν ἐμὴν ψυχὴν μίγνυται͵ τῷ ὁμοίῳ τὸ ὅμοιον ἀνακαθαίρων». (P.G. 36.325.26)
Ἄλλος Πατήρ, ὁ ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, γράφει:
«Ἐπὶ τῶν ζώντων σωμάτων͵… τὸ ἐν τούτοις εἶναι τὴν ζωτικὴν τῆς ψυχῆς ἐνέργειαν͵ οὐκ ἀμφιβάλλεται… Οὐκοῦν οὐδὲ ἀναλυσάντων πρὸς ἑαυτὰ τῶν ἐν τοῖς σώμασι στοιχείων͵ τὸ συνδέον αὐτὰ διὰ τῆς ζωτικῆς ἐνεργείας ἀπόλωλεν. …ἴσως τε καὶ ὁμοίως πᾶσι τοῖς μέρεσι τοῖς συμπληροῦσι τὸ σῶμα τῆς ψυχῆς …καὶ ἑκάστῳ τὴν ζωτικὴν δύναμιν ἐνιοῦσαν· (P.G. 46.44.24-46.45.2).
Στό ἀπόσπασμα αὐτό τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης ἀπό τό ἔργο του «Περί κατασκευῆς τοῦ ἀνθρώπου» διαπιστώνεται ἡ παρουσία τοῦ πολλάκις ὑπό τοῦ Ἁγίου χρησιμοποιουμένου ὅρου «ζωτική δύναμις», καί τοῦ ὅρου «ζωτική ἐνέργεια». Ἄν κάποιος ἀναγνώσει τά κείμενα ἐκεῖνα, μέ τά ὁποῖα ἐνοχοποιοῦν τήν Ὁμοιοπαθητική ὡς συνδεομένην μετά τοῦ ἀποκρυφισμοῦ, συναντᾶ καί αὐτό τό ἐπιχείρημα: Ἀφοῦ, λένε, σέ κείμενα ὁμοιοπαθητικῶν ἰατρῶν συναντᾶται ὁ ὅρος«ζωτική ἐνέργεια» ἤ «ζωτική δύναμις», μιά καί ὁ ὅρος αὐτός χρησιμοποιεῖται ἀπό τούς ἀποκρυφιστάς, εἶναι, ἰσχυρίζονται καί ἡ ὁμοιοπαθητική ἀποκρυφιστική. Καί βλέπουμε στό ἀνωτέρω ἀπόσπασμα ὅτι τόν ὅρον αὐτόν τόν χρησιμοποιεῖ ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης προκειμένου νά ἑρμηνεύσει ἰατρικῶς καί θεολογικῶς τήν λειτουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος.
Καί ἀπό τό ἀνωτέρω παράδειγμα κατανοεῖται πόσον ἀστόχως ἐνέπλεξαν τήν ὁμοιοπαθητική μέ τόν ἀποκρυφισμό: Ἡ ζωτική ἐνέργεια ἤ ζωτική δύναμις εἶναι κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης μία πραγματικότητα τήν ὁποία ὁ Θεός ἐνέβαλε στό ζῶν σῶμα. Ὁ ἴδιος ὅρος ἔχει γιά τούς ἀποκρυφιστάς ἀποκρυφιστική σημασία.
Τελικά, πρέπει νά διερωτηθοῦμε:
Ἄν ὁ διάβολος θέλει νά σφετερισθεῖ τά πάντα, ὅσα ἐποίησεν ὁ Θεός, μεταξύ αὐτῶν καί τήν ὁμοιοπαθητικήν, εἶναι, ἄραγε σωστό νά τοῦ ἀναγνωρίζουμε τό δικαίωμα αὐτό, πιστεύοντες σέ ὅσα διά τῶν ἀποκρυφιστῶν ἰσχυρίζεται ὁ διάβολος καί λέγει;
Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Τρ.
ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ Τεῦχος 118
udemand.wordpress.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΜΠΝΤΟΥΝ : ΥΠΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΗΣΥΧΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Οι εκλογές στις ΗΠΑ κρατούν την Ελλάδα στο ευρώ"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
