2012-09-13 15:03:07
Η απορία που γεννιέται, πλέον, αφού μάθαμε τι ζητά η τρόικα, είναι γιατί το μαστίγιο και το καρότο από τους ξένους. Γιατί δηλαδή ενώ όπου πάει ο Σαμαράς και με όποιον ξένο συνομιλεί δέχεται συγχαρητήρια για τις προσπάθειες της Ελλάδας και φιλοφρονήσεις για την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, στην Αθήνα οι τροικανοί φέρονται λες και βρίσκονται σε μπανανία.
Αυτή τους η στάση, το ξαναλέμε, δεν είναι προσωπική τους απόφαση, είναι εντολή της Μέρκελ, της Λαγκάρντ και του Ντράγκι. Πώς όμως είναι δυνατόν οι ξένοι ηγέτες να ζητούν την ουσιαστική διάλυση της κοινωνικής συνοχής της Ελλάδας; Διότι είναι σίγουρο πως καταλαβαίνουν ότι ακόμη και να ψηφιστούν τα μέτρα δε θα εφαρμοστούν ποτέ. Δεν τα αντέχει η κοινωνία. Δε μπορεί για παράδειγμα να ζητούν κατάργηση των αποζημιώσεων για απολύσεις δίνοντας ένα απίστευτο δωράκι στους εργοδότες να απολύουν χωρίς κόστος. Ούτε μπορούν να ζητούν εξαήμερα εργασίας ή υπερωρίες με μισθούς πείνας. Για να το κάνουν αυτό θέλουν να διαλύσουν τη χώρα. Μας έχουν προγραμμένους, άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν ένα – δύο πράγματα. Αν φτάσουν στα άκρα τότε θα υπάρχουν δύο επιλογές για την Ελλάδα: Πρώτον ακυβερνησία αφού η σημερινή κυβέρνηση δε θα μπορέσει να σταθεί. Ακυβερνησία σημαίνει στάση πληρωμών και ο σώζων εαυτόν σωθήτω στην Ευρωζώνη. Γιατί όμως να θέλουν οι ξένοι να χρεοκοπήσουμε αφού ούτε δραχμή δε θα πάρουν και θα καταρρεύσει το ευρώ; Παράξενα πράγματα.
Δεύτερον, έρχεται να κυβερνήσει ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης και οι λοιποί υποστηρικτές της δραχμής, που έτσι κι αλλιώς θα είναι το νόμισμά μας. Πώς όμως θα συνεννοηθούν με την κυβέρνηση Τσίπρα όταν ήδη από τώρα τους έχουν στη μπούκα και δεν τους βλέπουν ούτε για έναν καφέ; Εξίσου παράξενα πράγματα.
Υπάρχει και ένα τρίτο: Η κατάρρευση της οικονομίας και της κοινωνίας στην Ελλάδα θα σημάνει ακόμη μεγαλύτερη άνοδο της ακροδεξιάς και πιθανότατα έναν εμφύλιο στη χώρα μας που τύφλα θα έχει ο παλιός. Αυτό θέλει το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες; Μια εστία έντασης στη Μεσόγειο; Τι να πούμε, αν δε βλέπουν ακόμη και τα αυτονόητα, γιατί περιμένουμε να ακούσει ο Τόμσεν;
Και καλά, μπορεί να είναι βλάκες στην Ευρώπη. Στις ΗΠΑ ο Ομπάμα δε βλέπει ότι μπορεί να του σκάσει μια ελληνική χρεοκοπία πριν τις εκλογές; Και γιατί δεν τραβάει τα αυτιά της Λαγκάρντ που έχει αμολύσει τα μαντρόσκυλά της στην Αθήνα;
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η κατάσταση είναι οριακή και τις επόμενες 20 ημέρες θα κριθούν πολλά. Ελπίζουμε όλο αυτό που συμβαίνει με τις κόκκινες γραμμές για εργασιακά ή απολύσεις να μην είναι επικοινωνιακό τέχνασμα για να περάσουν τα υπόλοιπα ανάλγητα μέτρα. Και ίσως είναι η ώρα που πρέπει να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Όπως έχουμε ξαναγράψει καλύτερο ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος...
www.antinews.gr
Αυτή τους η στάση, το ξαναλέμε, δεν είναι προσωπική τους απόφαση, είναι εντολή της Μέρκελ, της Λαγκάρντ και του Ντράγκι. Πώς όμως είναι δυνατόν οι ξένοι ηγέτες να ζητούν την ουσιαστική διάλυση της κοινωνικής συνοχής της Ελλάδας; Διότι είναι σίγουρο πως καταλαβαίνουν ότι ακόμη και να ψηφιστούν τα μέτρα δε θα εφαρμοστούν ποτέ. Δεν τα αντέχει η κοινωνία. Δε μπορεί για παράδειγμα να ζητούν κατάργηση των αποζημιώσεων για απολύσεις δίνοντας ένα απίστευτο δωράκι στους εργοδότες να απολύουν χωρίς κόστος. Ούτε μπορούν να ζητούν εξαήμερα εργασίας ή υπερωρίες με μισθούς πείνας. Για να το κάνουν αυτό θέλουν να διαλύσουν τη χώρα. Μας έχουν προγραμμένους, άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
Θα πρέπει όμως να γνωρίζουν ένα – δύο πράγματα. Αν φτάσουν στα άκρα τότε θα υπάρχουν δύο επιλογές για την Ελλάδα: Πρώτον ακυβερνησία αφού η σημερινή κυβέρνηση δε θα μπορέσει να σταθεί. Ακυβερνησία σημαίνει στάση πληρωμών και ο σώζων εαυτόν σωθήτω στην Ευρωζώνη. Γιατί όμως να θέλουν οι ξένοι να χρεοκοπήσουμε αφού ούτε δραχμή δε θα πάρουν και θα καταρρεύσει το ευρώ; Παράξενα πράγματα.
Δεύτερον, έρχεται να κυβερνήσει ο Τσίπρας, ο Λαφαζάνης και οι λοιποί υποστηρικτές της δραχμής, που έτσι κι αλλιώς θα είναι το νόμισμά μας. Πώς όμως θα συνεννοηθούν με την κυβέρνηση Τσίπρα όταν ήδη από τώρα τους έχουν στη μπούκα και δεν τους βλέπουν ούτε για έναν καφέ; Εξίσου παράξενα πράγματα.
Υπάρχει και ένα τρίτο: Η κατάρρευση της οικονομίας και της κοινωνίας στην Ελλάδα θα σημάνει ακόμη μεγαλύτερη άνοδο της ακροδεξιάς και πιθανότατα έναν εμφύλιο στη χώρα μας που τύφλα θα έχει ο παλιός. Αυτό θέλει το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες; Μια εστία έντασης στη Μεσόγειο; Τι να πούμε, αν δε βλέπουν ακόμη και τα αυτονόητα, γιατί περιμένουμε να ακούσει ο Τόμσεν;
Και καλά, μπορεί να είναι βλάκες στην Ευρώπη. Στις ΗΠΑ ο Ομπάμα δε βλέπει ότι μπορεί να του σκάσει μια ελληνική χρεοκοπία πριν τις εκλογές; Και γιατί δεν τραβάει τα αυτιά της Λαγκάρντ που έχει αμολύσει τα μαντρόσκυλά της στην Αθήνα;
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η κατάσταση είναι οριακή και τις επόμενες 20 ημέρες θα κριθούν πολλά. Ελπίζουμε όλο αυτό που συμβαίνει με τις κόκκινες γραμμές για εργασιακά ή απολύσεις να μην είναι επικοινωνιακό τέχνασμα για να περάσουν τα υπόλοιπα ανάλγητα μέτρα. Και ίσως είναι η ώρα που πρέπει να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε. Όπως έχουμε ξαναγράψει καλύτερο ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος...
www.antinews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σφυρίζει ο Μήτσιος
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αντικαταστήστε την επιθυμία για τσιγάρο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
