2012-09-13 23:20:18
Τὰς ἐν λάρυγγι Σῶτερ ὑψώσεις φέρει,
Ὑψούμενον βλέπουσα τὸν Σταυρὸν κτίσις.
Ὑψώθη δεκάτῃ, Σταυροῦ ξύλον, ἠδὲ τετάρτῃ.
Βιογραφία
Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.
Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου;
Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.
Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το τίμιο ξύλο. Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι.
Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας, που αποτελείτο κατ' εξοχήν "όπλον κατά του διαβόλου".
Ορισμένοι Συναξαριστές, αυτή την ημέρα, αναφέρουν και την ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Κωνσταντινούπολη το 628 μ.Χ. από τον βασιλιά Ηράκλειο, πού είχε νικήσει και ξαναπήρε τον Τίμιο Σταυρό από τους Αβάρους, οι οποίοι τον είχαν αρπάξει από τους Αγίους Τόπους.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος α’.
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Αὐτόμελον.
Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινὴ πολιτεία, τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός, Εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου, τοὺς πιστοὺς Βασιλεῖς ἡμῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς, κατὰ τῶν πολεμίων, τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σήν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.
Ἐν Παραδείσῳ με τὸ πρίν, ξύλον ἐγύμνωσεν, οὗπερ τῇ γεύσει, ὁ ἐχθρὸς εἰσφέρει νέκρωσιν, τοῦ Σταυροῦ δὲ τὸ ξύλον, τῆς ζωῆς τὸ ἔνδυμα, ἀνθρώποις φέρον, ἐπάγη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ κόσμος ὅλος ἐπλήσθη πάσης χαρᾶς· ὃν ὁρῶντες ὑψούμενον, Θεῷ ἐν πίστει λαοί, συμφώνως ἀνακράξωμεν· Πλήρης δόξης ὁ οἶκός σου. (Δίς)
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.
Προδιετύπου μυστικῶς πάλαι τῷ χρόνῳ, ὁ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυῆ, Σταυροῦ τὸν τύπον, ὡς τὰς χεῖρας ἐξέτεινε σταυροφανῶς Σωτήρ μου· καὶ ἔστη ὁ ἥλιος ἕως ἐχθρούς, ἀνεῖλεν, ἀνθισταμένους σοι τῷ Θεῷ· νῦν δὲ οὗτος ἐσκότισται, ἐπὶ Σταυροῦ σε ὁρῶν, θανάτου κράτος λύοντα, καὶ τὸν ᾍδην σκυλεύοντα.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. β’.
Μόνον ἐπάγη τὸ ξύλον Χριστὲ τοῦ Σταυροῦ σου, τὰ θεμέλια ἐσαλεύθη τοῦ θανάτου Κύριε· ὃν γὰρ κατέπιε πόθῳ ᾍδης, ἀπήμεσε τρόμῳ· ἔδειξας ἡμῖν τὸ σωτήριόν σου Ἅγιε, καὶ δοξολογοῦμέν σε, Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς. (Δίς)
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τοῦ Σταυροῦ σου τὸ ξύλον προσκυνοῦμεν Φιλάνθρωπε, ὅτι ἐν αὐτῷ προσηλώθης ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων· Παράδεισον ἠνέῳξας Σωτήρ, τῷ πίστει προσελθόντι σοι Ληστῇ· καὶ τρυφῆς κατηξιώθη, ὁμολογῶν σοι, Μνήσθητί μου Κύριε. Δέξαι ὥσπερ ἐκεῖνον καὶ ἡμᾶς, κραυγάζοντας· Ἡμάρτομεν, πάντες τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, μὴ ὑπερίδῃς ἡμᾶς. (Δίς)
Ὁ Οἶκος
Ὁ μετὰ τρίτον οὐρανὸν ἀρθεὶς ἐν Παραδείσῳ, καὶ ῥήματα τὰ ἄρρητα καὶ θεῖα, ἃ οὐκ ἐξὸν γλώσσαις λαλεῖν, τὶ τοῖς Γαλάταις γράφει, ὡς ἐρασταὶ τῶν Γραφῶν, ἀνέγνωτε καὶ ἔγνωτε. Ἐμοί, φησί, καυχᾶσθαι μὴ γένοιτο, πλὴν εἰ μὴ ἐν μόνῳ τῷ Σταυρῷ τῷ τοῦ Κυρίου, ἐν ᾧ παθών, ἔκτεινε τὰ πάθη. Αὐτὸν οὖν καὶ ἡμεῖς βεβαίως κρατῶμεν τοῦ Κυρίου τὸν Σταυρὸν καύχημα πάντες· ἔστι γὰρ σωτήριον ἡμῖν τοῦτο τὸ ξύλον, ὅπλον εἰρήνης ἀήττητον τρόπαιον.
Οπτικοακουστικό Υλικό
Ακούστε το απολυτίκιο!
Διάφορα ΑρχείαΧαιρετισμοί εἰς τόν Τίμιον Σταυρόν
Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού - Ησυχαστήριο «Παναγία των Βρυούλων»
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Πηγή / Ορθόδοξος Συναξαριστής
14 Σεπτεμβίου - Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
Ο Κωνσταντίνος ο Μέγας και Ισαπόστολος, πρώτος μεταξύ των βασιλέων της Ρώμης ‘εδέξατο’, -γράφει ο Συναξαριστής του οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου-, τον χριστιανισμό.
Έχοντας πόλεμο κατά του Μαγνεντίου, όπως λένε κάποιοι, ή στον ποταμό Δούναβη κατά των Σκυθών, όπως λένε κάποιοι άλλοι, και βλέποντας τα στρατεύματα των εχθρών που ήταν περισσότερα από τα δικά του βρέθηκε σε κατάσταση απορίας και φόβου.
Βρισκόμενος σ’ αυτήν την κατάσταση είδε το μεσημέρι στον ουρανό σχηματιζόμενο από αστέρια τον τύπο του Σταυρού και τριγύρω από τον Σταυρό τυπωμένα κι αυτά από άστρα λαμπερά, γράμματα με λατινικά στοιχεία τα οποία έλεγαν: ‘Εν τούτω νίκα’.
Αμέσως κατασκεύασε σταυρό όμοιο μ’ αυτόν που είχε φανεί στον ουρανό και έδωσε πρόσταγμα να προπορεύεται μπροστά από το στράτευμά του και πράγματι νίκησε τους εχθρούς. Πολλοί θανατώθηκαν και πολλοί έφυγαν από τον φόβο τους. Από αυτό το θαύμα ο Μέγας Κωνσταντίνος κατανόησε την δύναμη του σταυρωθέντος και αφού πίστεψε ότι αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός βαπτίστηκε με την μητέρα του.
Έστειλε τότε την μητέρα του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει και λαμπρότατα να τιμήσει τον ζωοποιό τάφο του Κυρίου και τους αγίους τόπους, καθώς και για να ψάξει να βρει τον Τίμιο Σταυρό.
Η μητέρα του βρήκε τους τρεις σταυρούς, του Κυρίου και των δύο ληστών, καθώς και τα καρφιά τους. Καθώς βρισκόταν σε απορία ποιος από τους τρεις είναι ο σταυρός του Κυρίου, έφεραν το πτώμα μιας χήρας γυναίκας η οποία αναστήθηκε μόλις την ακούμπησαν στον σταυρό του Κυρίου, πράγμα που δεν συνέβη με τους άλλους δύο.
Τότε η βασίλισσα με μεγάλη ευλάβεια και πίστη ασπάστηκε και προσκύνησε τον σταυρό και την προσκύνηση ακολούθησε η Σύγκλητος των Αρχόντων. Το ίδιο όμως ζητούσε διακαώς να κάνει και όλος ο λαός, ή τουλάχιστον να τον δει από μακριά να ευχαριστηθεί ο μεγάλος του πόθος. Τότε ο μακαριώτατος Πατριάρχης Μακάριος ανέβηκε πάνω στον άμβωνα και σήκωσε με τα δυο του χέρια τον τίμιο Σταυρό φανερώνοντάς τον σε όλους τους χριστιανούς οι οποίοι μ’ ένα στόμα φώναξαν το «Κύριε ελέησον».
Από τότε πρόσταξαν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας να γιορτάζεται σήμερα η τίμια και παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού για να δοξάζεται ο Χριστός που σταυρώθηκε σ’ αυτόν.
Πέμπτη 13 του Σεπτέμβρη και ώρα 9.30μ.μ στον άγιο Νικόλαο τον Ορφανό.
Μπαίνεις στον αυλόγυρο και κοντοστέκεσαι. Να δεις πάλι τα κυπαρίσσια, τις δάφνες, τις συκιές. Να αναπνεύσεις τον αέρα της αυλής, το χώμα της, το ανθισμένο της πράσινο. Τις παλαιολόγειες πέτρες της. Προχωράς στο κατώφλι του ναού και πάλι σταματάς για λίγο. Τρεις ανάσες.
Το χαμηλό φως των κεριών, οι γλυκές μελωδίες, ο ψηλός ιερέας στην Ωραία Πύλη και η ευωδιά του θυμιάματος και του φρεσκοκομμένου βασιλικού σε περιμένουν. Ένας άλλος κόσμος γεμάτος θάμβος. Αισθάνεσαι την καμπούρα που μέρες τώρα στοιβάχτηκε στην πλάτη της ψυχής σου να ξεκολλά λίγο λίγο. Ανάσα την ανάσα. Πέφτει και σωριάζεται στα μαρμάρινα σκαλιά. Με τα λίγα υπολείμματα που έμειναν ακόμα κολλημένα πάνω σου, προχωράς να ανάψεις τα δικά σου κεράκια. Για τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Τους ζωντανούς και νεκρούς. Για τους εχθρούς σου.
Εσπερινός, όρθρος, λειτουργία, αρτοκλασία, μετάληψη. Μικρά δειλά βήματα βρέφους που αρχινά να μπουσουλά η προσευχή σου. Να καθαρίσει η καρδιά σου από τα τρομερά πάθη. Ο νους από τους κακούς και άχρηστους λογισμούς. Να πλημμυρίσει η ύπαρξη ανιδιοτελή αγάπη. Αγάπη που δεν ζητά για τον εαυτό της. Που σκύβει το κεφάλι στο θέλημα του άλλου. Που δεν καταλαβαίνει προς τα πού να βαδίσει και ζητά να την οδηγήσει ο Σταυρός που στον τύπο του η μόνη αληθινή αγάπη σταυρώνεται για να αναστηθεί. Ζητάς να φωτιστείς γιατί δεν καταλαβαίνεις τίποτα, δεν χωράς τίποτα, γεμάτος εγωισμό νομίζεις πως δεν σε χωρά κανείς. Ζητάς να πιστέψεις στην Ανάσταση. Το έχεις απόλυτη ανάγκη. Να κατανοήσεις τη σιωπή όσων αγαπάς και περιμένεις τα λόγια τους, μα αυτοί σιωπούν, γιατί ξέρουν καλύτερα από σένα πως δεν εξηγούνται όλα, δεν μπορούν όλα να ειπωθούν. Ζητάς να αξιωθείς αυτήν την σιωπή που είναι εγκαρτέρηση, υπομονή και λόγος πιο καθαρός από τα λόγια. Αγάπη πιο γνήσια από αυτήν που εκφράζεται και πραγματώνεται με έργα.
Βρίσκεσαι σ’ ένα σημείο της παρτιτούρας της ζωής που έχει παύση. Κλονίστηκες πιστεύοντας πως εδώ σταματά η μουσική, τελειώνει. Προσέρχεσαι να μεταλάβεις σαν ένα τίποτα, σαν ένα λάθος, μια προσβολή στην ανθρώπινη ύπαρξη. Κοινωνάς. Αποσύρεσαι. Φωτίζεσαι. Χαίρεσαι. Ελπίζεις. Κατανοείς.
Η παύση συγκεντρώνει μέσα στον μικρό της χρόνο όλη την ομορφιά που σου χάρισαν οι προηγούμενες εξαίσιες μελωδίες. Η παύση είναι που θα σου δώσει την ώθηση να συνεχίσεις σαν μια νότα κι εσύ, το τραγούδι σου μέσα στην παρτιτούρα. Η σιωπή είναι που θα κάνει τον λόγο να ακουστεί μέσα από ηχείο λαμπερό. Χρυσό. Κι έτσι όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Κοντοστέκεσαι βγαίνοντας πάλι στο κατώφλι. Κανένα βάρος δεν βαραίνει την ψυχή. Ευχαριστείς τον φιλεύσπλαχνο και ελεήμονα Κύριο που πάλι σε πήρε στην αγκαλιά Του και σε παρηγόρησε. Πάλι σου τα συγχώρεσε όλα και σε γέμισε χάδια και φιλιά.
Βοηθός μας πάντοτε, υπερασπιστής, φύλακας, αγιασμός και δρόμος να τον διαβαίνουμε αγόγγυστα, ο Σταυρός του Κυρίου μας.
Αυτός ο μόνος που θα μας οδηγήσει στην πολυπόθητη Ανάσταση!
Σημειώσεις:
Ευχαριστώ ολόψυχα τον αγαπημένο μου aera patera για τις φωτογραφίες που μου παραχώρησε από τα μονοπάια του αγίου Όρου
communenews
Ὑψούμενον βλέπουσα τὸν Σταυρὸν κτίσις.
Ὑψώθη δεκάτῃ, Σταυροῦ ξύλον, ἠδὲ τετάρτῃ.
Βιογραφία
Το 326 μ.Χ. η Αγία Ελένη πήγε στην Ιερουσαλήμ για να προσκυνήσει τους Αγίους Τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό για τους θριάμβους του γιου της Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ο Θείος ζήλος όμως, έκανε την Άγια Ελένη να αρχίσει έρευνες για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.
Επάνω στο Γολγοθά υπήρχε ειδωλολατρικός ναός της θεάς Αφροδίτης, τον οποίο γκρέμισε και άρχισε τις ανασκαφές. Σε κάποιο σημείο, βρέθηκαν τρεις σταυροί. Η συγκίνηση υπήρξε μεγάλη, αλλά ποιος από τους τρεις ήταν του Κυρίου;
Τότε ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Μακάριος με αρκετούς Ιερείς, αφού έκανε δέηση, άγγιξε στους σταυρούς το σώμα μιας ευσεβέστατης κυρίας που είχε πεθάνει. Όταν ήλθε η σειρά και άγγιξε τον τρίτο σταυρό, που ήταν πραγματικά του Κυρίου, η γυναίκα αμέσως αναστήθηκε.
Η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλα τα μέρη της Ιερουσαλήμ. Πλήθη πιστών άρχισαν να συρρέουν για να αγγίξουν το τίμιο ξύλο. Επειδή, όμως, συνέβησαν πολλά δυστυχήματα από το συνωστισμό, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό μέσα στο ναό σε μέρος υψηλό, για να μπορέσουν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι.
Αυτή, λοιπόν, την ύψωση καθιέρωσαν οι άγιοι Πατέρες, να γιορτάζουμε στις 14 Σεπτεμβρίου, για να μπορέσουμε κι εμείς να υψώσουμε μέσα στις ψυχές μας το Σταυρό του Κυρίου μας, που αποτελείτο κατ' εξοχήν "όπλον κατά του διαβόλου".
Ορισμένοι Συναξαριστές, αυτή την ημέρα, αναφέρουν και την ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Κωνσταντινούπολη το 628 μ.Χ. από τον βασιλιά Ηράκλειο, πού είχε νικήσει και ξαναπήρε τον Τίμιο Σταυρό από τους Αβάρους, οι οποίοι τον είχαν αρπάξει από τους Αγίους Τόπους.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος α’.
Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου, νίκας τοῖς Βασιλεῦσι κατὰ βαρβάρων δωρούμενος καὶ τὸ σὸν φυλάττων διὰ τοῦ Σταυροῦ σου πολίτευμα.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Αὐτόμελον.
Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ ἑκουσίως, τῇ ἐπωνύμῳ σου καινὴ πολιτεία, τοὺς οἰκτιρμούς σου δώρησαι, Χριστὲ ὁ Θεός, Εὔφρανον ἐν τῇ δυνάμει σου, τοὺς πιστοὺς Βασιλεῖς ἡμῶν, νίκας χορηγῶν αὐτοῖς, κατὰ τῶν πολεμίων, τὴν συμμαχίαν ἔχοιεν τὴν σήν, ὅπλον εἰρήνης, ἀήττητον τρόπαιον.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.
Ἐν Παραδείσῳ με τὸ πρίν, ξύλον ἐγύμνωσεν, οὗπερ τῇ γεύσει, ὁ ἐχθρὸς εἰσφέρει νέκρωσιν, τοῦ Σταυροῦ δὲ τὸ ξύλον, τῆς ζωῆς τὸ ἔνδυμα, ἀνθρώποις φέρον, ἐπάγη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ κόσμος ὅλος ἐπλήσθη πάσης χαρᾶς· ὃν ὁρῶντες ὑψούμενον, Θεῷ ἐν πίστει λαοί, συμφώνως ἀνακράξωμεν· Πλήρης δόξης ὁ οἶκός σου. (Δίς)
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.
Προδιετύπου μυστικῶς πάλαι τῷ χρόνῳ, ὁ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυῆ, Σταυροῦ τὸν τύπον, ὡς τὰς χεῖρας ἐξέτεινε σταυροφανῶς Σωτήρ μου· καὶ ἔστη ὁ ἥλιος ἕως ἐχθρούς, ἀνεῖλεν, ἀνθισταμένους σοι τῷ Θεῷ· νῦν δὲ οὗτος ἐσκότισται, ἐπὶ Σταυροῦ σε ὁρῶν, θανάτου κράτος λύοντα, καὶ τὸν ᾍδην σκυλεύοντα.
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος πλ. β’.
Μόνον ἐπάγη τὸ ξύλον Χριστὲ τοῦ Σταυροῦ σου, τὰ θεμέλια ἐσαλεύθη τοῦ θανάτου Κύριε· ὃν γὰρ κατέπιε πόθῳ ᾍδης, ἀπήμεσε τρόμῳ· ἔδειξας ἡμῖν τὸ σωτήριόν σου Ἅγιε, καὶ δοξολογοῦμέν σε, Υἱὲ Θεοῦ, ἐλέησον ἡμᾶς. (Δίς)
Ἕτερον Κάθισμα
Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τοῦ Σταυροῦ σου τὸ ξύλον προσκυνοῦμεν Φιλάνθρωπε, ὅτι ἐν αὐτῷ προσηλώθης ἡ ζωὴ τῶν ἁπάντων· Παράδεισον ἠνέῳξας Σωτήρ, τῷ πίστει προσελθόντι σοι Ληστῇ· καὶ τρυφῆς κατηξιώθη, ὁμολογῶν σοι, Μνήσθητί μου Κύριε. Δέξαι ὥσπερ ἐκεῖνον καὶ ἡμᾶς, κραυγάζοντας· Ἡμάρτομεν, πάντες τῇ εὐσπλαγχνίᾳ σου, μὴ ὑπερίδῃς ἡμᾶς. (Δίς)
Ὁ Οἶκος
Ὁ μετὰ τρίτον οὐρανὸν ἀρθεὶς ἐν Παραδείσῳ, καὶ ῥήματα τὰ ἄρρητα καὶ θεῖα, ἃ οὐκ ἐξὸν γλώσσαις λαλεῖν, τὶ τοῖς Γαλάταις γράφει, ὡς ἐρασταὶ τῶν Γραφῶν, ἀνέγνωτε καὶ ἔγνωτε. Ἐμοί, φησί, καυχᾶσθαι μὴ γένοιτο, πλὴν εἰ μὴ ἐν μόνῳ τῷ Σταυρῷ τῷ τοῦ Κυρίου, ἐν ᾧ παθών, ἔκτεινε τὰ πάθη. Αὐτὸν οὖν καὶ ἡμεῖς βεβαίως κρατῶμεν τοῦ Κυρίου τὸν Σταυρὸν καύχημα πάντες· ἔστι γὰρ σωτήριον ἡμῖν τοῦτο τὸ ξύλον, ὅπλον εἰρήνης ἀήττητον τρόπαιον.
Οπτικοακουστικό Υλικό
Ακούστε το απολυτίκιο!
Διάφορα ΑρχείαΧαιρετισμοί εἰς τόν Τίμιον Σταυρόν
Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού - Ησυχαστήριο «Παναγία των Βρυούλων»
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού
Πηγή / Ορθόδοξος Συναξαριστής
14 Σεπτεμβίου - Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού
Ο Κωνσταντίνος ο Μέγας και Ισαπόστολος, πρώτος μεταξύ των βασιλέων της Ρώμης ‘εδέξατο’, -γράφει ο Συναξαριστής του οσίου Νικοδήμου του Αγιορείτου-, τον χριστιανισμό.
Έχοντας πόλεμο κατά του Μαγνεντίου, όπως λένε κάποιοι, ή στον ποταμό Δούναβη κατά των Σκυθών, όπως λένε κάποιοι άλλοι, και βλέποντας τα στρατεύματα των εχθρών που ήταν περισσότερα από τα δικά του βρέθηκε σε κατάσταση απορίας και φόβου.
Βρισκόμενος σ’ αυτήν την κατάσταση είδε το μεσημέρι στον ουρανό σχηματιζόμενο από αστέρια τον τύπο του Σταυρού και τριγύρω από τον Σταυρό τυπωμένα κι αυτά από άστρα λαμπερά, γράμματα με λατινικά στοιχεία τα οποία έλεγαν: ‘Εν τούτω νίκα’.
Αμέσως κατασκεύασε σταυρό όμοιο μ’ αυτόν που είχε φανεί στον ουρανό και έδωσε πρόσταγμα να προπορεύεται μπροστά από το στράτευμά του και πράγματι νίκησε τους εχθρούς. Πολλοί θανατώθηκαν και πολλοί έφυγαν από τον φόβο τους. Από αυτό το θαύμα ο Μέγας Κωνσταντίνος κατανόησε την δύναμη του σταυρωθέντος και αφού πίστεψε ότι αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός βαπτίστηκε με την μητέρα του.
Έστειλε τότε την μητέρα του στα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει και λαμπρότατα να τιμήσει τον ζωοποιό τάφο του Κυρίου και τους αγίους τόπους, καθώς και για να ψάξει να βρει τον Τίμιο Σταυρό.
Η μητέρα του βρήκε τους τρεις σταυρούς, του Κυρίου και των δύο ληστών, καθώς και τα καρφιά τους. Καθώς βρισκόταν σε απορία ποιος από τους τρεις είναι ο σταυρός του Κυρίου, έφεραν το πτώμα μιας χήρας γυναίκας η οποία αναστήθηκε μόλις την ακούμπησαν στον σταυρό του Κυρίου, πράγμα που δεν συνέβη με τους άλλους δύο.
Τότε η βασίλισσα με μεγάλη ευλάβεια και πίστη ασπάστηκε και προσκύνησε τον σταυρό και την προσκύνηση ακολούθησε η Σύγκλητος των Αρχόντων. Το ίδιο όμως ζητούσε διακαώς να κάνει και όλος ο λαός, ή τουλάχιστον να τον δει από μακριά να ευχαριστηθεί ο μεγάλος του πόθος. Τότε ο μακαριώτατος Πατριάρχης Μακάριος ανέβηκε πάνω στον άμβωνα και σήκωσε με τα δυο του χέρια τον τίμιο Σταυρό φανερώνοντάς τον σε όλους τους χριστιανούς οι οποίοι μ’ ένα στόμα φώναξαν το «Κύριε ελέησον».
Από τότε πρόσταξαν οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας να γιορτάζεται σήμερα η τίμια και παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού για να δοξάζεται ο Χριστός που σταυρώθηκε σ’ αυτόν.
Πέμπτη 13 του Σεπτέμβρη και ώρα 9.30μ.μ στον άγιο Νικόλαο τον Ορφανό.
Μπαίνεις στον αυλόγυρο και κοντοστέκεσαι. Να δεις πάλι τα κυπαρίσσια, τις δάφνες, τις συκιές. Να αναπνεύσεις τον αέρα της αυλής, το χώμα της, το ανθισμένο της πράσινο. Τις παλαιολόγειες πέτρες της. Προχωράς στο κατώφλι του ναού και πάλι σταματάς για λίγο. Τρεις ανάσες.
Το χαμηλό φως των κεριών, οι γλυκές μελωδίες, ο ψηλός ιερέας στην Ωραία Πύλη και η ευωδιά του θυμιάματος και του φρεσκοκομμένου βασιλικού σε περιμένουν. Ένας άλλος κόσμος γεμάτος θάμβος. Αισθάνεσαι την καμπούρα που μέρες τώρα στοιβάχτηκε στην πλάτη της ψυχής σου να ξεκολλά λίγο λίγο. Ανάσα την ανάσα. Πέφτει και σωριάζεται στα μαρμάρινα σκαλιά. Με τα λίγα υπολείμματα που έμειναν ακόμα κολλημένα πάνω σου, προχωράς να ανάψεις τα δικά σου κεράκια. Για τους αγαπημένους συγγενείς και φίλους. Τους ζωντανούς και νεκρούς. Για τους εχθρούς σου.
Εσπερινός, όρθρος, λειτουργία, αρτοκλασία, μετάληψη. Μικρά δειλά βήματα βρέφους που αρχινά να μπουσουλά η προσευχή σου. Να καθαρίσει η καρδιά σου από τα τρομερά πάθη. Ο νους από τους κακούς και άχρηστους λογισμούς. Να πλημμυρίσει η ύπαρξη ανιδιοτελή αγάπη. Αγάπη που δεν ζητά για τον εαυτό της. Που σκύβει το κεφάλι στο θέλημα του άλλου. Που δεν καταλαβαίνει προς τα πού να βαδίσει και ζητά να την οδηγήσει ο Σταυρός που στον τύπο του η μόνη αληθινή αγάπη σταυρώνεται για να αναστηθεί. Ζητάς να φωτιστείς γιατί δεν καταλαβαίνεις τίποτα, δεν χωράς τίποτα, γεμάτος εγωισμό νομίζεις πως δεν σε χωρά κανείς. Ζητάς να πιστέψεις στην Ανάσταση. Το έχεις απόλυτη ανάγκη. Να κατανοήσεις τη σιωπή όσων αγαπάς και περιμένεις τα λόγια τους, μα αυτοί σιωπούν, γιατί ξέρουν καλύτερα από σένα πως δεν εξηγούνται όλα, δεν μπορούν όλα να ειπωθούν. Ζητάς να αξιωθείς αυτήν την σιωπή που είναι εγκαρτέρηση, υπομονή και λόγος πιο καθαρός από τα λόγια. Αγάπη πιο γνήσια από αυτήν που εκφράζεται και πραγματώνεται με έργα.
Βρίσκεσαι σ’ ένα σημείο της παρτιτούρας της ζωής που έχει παύση. Κλονίστηκες πιστεύοντας πως εδώ σταματά η μουσική, τελειώνει. Προσέρχεσαι να μεταλάβεις σαν ένα τίποτα, σαν ένα λάθος, μια προσβολή στην ανθρώπινη ύπαρξη. Κοινωνάς. Αποσύρεσαι. Φωτίζεσαι. Χαίρεσαι. Ελπίζεις. Κατανοείς.
Η παύση συγκεντρώνει μέσα στον μικρό της χρόνο όλη την ομορφιά που σου χάρισαν οι προηγούμενες εξαίσιες μελωδίες. Η παύση είναι που θα σου δώσει την ώθηση να συνεχίσεις σαν μια νότα κι εσύ, το τραγούδι σου μέσα στην παρτιτούρα. Η σιωπή είναι που θα κάνει τον λόγο να ακουστεί μέσα από ηχείο λαμπερό. Χρυσό. Κι έτσι όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν είναι όπως πριν.
Κοντοστέκεσαι βγαίνοντας πάλι στο κατώφλι. Κανένα βάρος δεν βαραίνει την ψυχή. Ευχαριστείς τον φιλεύσπλαχνο και ελεήμονα Κύριο που πάλι σε πήρε στην αγκαλιά Του και σε παρηγόρησε. Πάλι σου τα συγχώρεσε όλα και σε γέμισε χάδια και φιλιά.
Βοηθός μας πάντοτε, υπερασπιστής, φύλακας, αγιασμός και δρόμος να τον διαβαίνουμε αγόγγυστα, ο Σταυρός του Κυρίου μας.
Αυτός ο μόνος που θα μας οδηγήσει στην πολυπόθητη Ανάσταση!
Σημειώσεις:
Ευχαριστώ ολόψυχα τον αγαπημένο μου aera patera για τις φωτογραφίες που μου παραχώρησε από τα μονοπάια του αγίου Όρου
communenews
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΠΙΣΗΜA ΣΤΟΥΣ ΝΕΤΣ Ο ΤΣΙΛΝΤΡΕΣ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φερέιρα: "Δεν ξέρω αν θα μας επηρεάσει η διακοπή"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
