2012-09-14 15:40:02
Καραΐσκάκη Καρδίτσας, 14 Σεπτεμβρίου 2012.
My dear Kamikazi, η χθεσινή δυνατή βροχή και η σημερινή κακοκαιρία μας κρατάει χώρια σε ‘σένα μιλάω, που τώρα σίγουρα θα έχεις χωθεί σε κάποια παρακμιακή καφετέρια και θα παίζεις τάβλι με τα άλλα τα τζιμάνια… σε σένα με την Yamaha FZ1 ή ακόμα και σε ‘σένα κακομοίρη, με το παπί του παππού σου, που ακολουθούσες από πίσω!
Τώρα ποιος θα μας ξυπνάει στις 4 τα ξημερώματα με απότομες και δυνατές γκαζιές; Ε; Ποιός θα φτάνει τη γιαγιά του 1ου ορόφου μια ανάσα από το έμφραγμα; Ποιος θα κάνει τα μωρά της γειτονιάς να ουρλιάζουν από τρομάρα και ποιος θα ξεσηκώνει τους συναγερμούς σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων; Τα σκυλιά ποιος θα τα “σεληνιάζει”; Και τελοσπάντων ποιόν ΔΕΝ θα κυνηγάει η τροχαία; Ποιόν θα καμαρώνουν τα παιδιά με τις στολές πίνοντας freddo;
Αχ! Καλέ μου μηχανόβιε… κι εσύ καλέ μου ντεσιμπελάκια με τα μπουκωμένα ηχεία, αυτό ήταν! Τέσσερις μήνες κράτησε αυτή η σχέση “εξάρτησης”… τώρα και να περάσεις, έκλεισα τα παράθυρα (κι έχω καλή μόνωση) δε θα σ’ ακούσω! Ήσουν μια αγάπη για το καλοκαίρι! Τώρα ακούω τη μουσική μου, τον συνομιλητή μου και μάντεψε… ακούω πάλι τη καρδιά μου να χτυπά!
Αντίο, bye bye, adieu!
Αναγνώστης
Tromaktiko
My dear Kamikazi, η χθεσινή δυνατή βροχή και η σημερινή κακοκαιρία μας κρατάει χώρια σε ‘σένα μιλάω, που τώρα σίγουρα θα έχεις χωθεί σε κάποια παρακμιακή καφετέρια και θα παίζεις τάβλι με τα άλλα τα τζιμάνια… σε σένα με την Yamaha FZ1 ή ακόμα και σε ‘σένα κακομοίρη, με το παπί του παππού σου, που ακολουθούσες από πίσω!
Τώρα ποιος θα μας ξυπνάει στις 4 τα ξημερώματα με απότομες και δυνατές γκαζιές; Ε; Ποιός θα φτάνει τη γιαγιά του 1ου ορόφου μια ανάσα από το έμφραγμα; Ποιος θα κάνει τα μωρά της γειτονιάς να ουρλιάζουν από τρομάρα και ποιος θα ξεσηκώνει τους συναγερμούς σε ακτίνα 2 χιλιομέτρων; Τα σκυλιά ποιος θα τα “σεληνιάζει”; Και τελοσπάντων ποιόν ΔΕΝ θα κυνηγάει η τροχαία; Ποιόν θα καμαρώνουν τα παιδιά με τις στολές πίνοντας freddo;
Αχ! Καλέ μου μηχανόβιε… κι εσύ καλέ μου ντεσιμπελάκια με τα μπουκωμένα ηχεία, αυτό ήταν! Τέσσερις μήνες κράτησε αυτή η σχέση “εξάρτησης”… τώρα και να περάσεις, έκλεισα τα παράθυρα (κι έχω καλή μόνωση) δε θα σ’ ακούσω! Ήσουν μια αγάπη για το καλοκαίρι! Τώρα ακούω τη μουσική μου, τον συνομιλητή μου και μάντεψε… ακούω πάλι τη καρδιά μου να χτυπά!
Αντίο, bye bye, adieu!
Αναγνώστης
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι 81 'Ελληνες των ξένων ομάδων
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
