2012-09-16 10:36:47
Κυρίες και Κύριοι,
Χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι ανάμεσά σας.
Δεν ήρθα για να σας μιλήσω για το χθες.
Ήρθα να σας μιλήσω για το αύριο.
Για το όραμά μας για τη νέα Ελλάδα.
Ήρθα για να κοιτάξουμε, όλες και όλοι μαζί, το μέλλον κατάματα.
Για να ξεκινήσουμε από σήμερα την προσπάθεια.
Για να σφυρηλατήσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κοινωνία και την Αριστερά.
Ήρθα για να σας απευθύνω από αυτό εδώ το βήμα, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, πατριωτικό και δημοκρατικό προσκλητήριο.
Σε κάθε Ελληνίδα, σε κάθε Έλληνα, ανεξάρτητα από την ψήφο τους στις 17 Ιουνίου:
Ήρθα για να σας καλέσω να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε μαζί την Ελλάδα που ονειρευόμαστε.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα σε νέες και στέρεες βάσεις.
Όχι επιστρέφοντας στο παρελθόν.
Αλλά ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στο μέλλον.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα, συμπαρατασσόμενοι σε ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.
Τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική στη κυβέρνηση του Μνημονίου.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα, απαλλάσσοντας το λαό και τον τόπο από το Μνημόνιο της καταστροφής. Αντικαθιστώντας το μ’ ένα Εθνικό Σχέδιο για την Αναπτυξιακή και Παραγωγική Ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.
Αποκαθιστώντας τη κοινωνική ασφάλεια και τη δικαιοσύνη.
Αποκαθιστώντας την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια.
Το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία.
Αποκαθιστώντας την ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στους θεσμούς της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.
Βάζοντας στη πρώτη γραμμή τη νέα γενιά αυτού του τόπου.
Τις νέες και τους νέους που η μνημονιακή συγκυβέρνηση στοχοποιεί.
Και τους παραδίδει στην αμάθεια.
Στην ανεργία.
Στην απελπισία.
Στη μετανάστευση.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα, μαζί. Από τα κάτω και συλλογικά.
Μαζί με τις δυνάμεις της παραγωγής και της δημιουργίας.
Για αυτό και σας καλούμε να συνδιαμορφώσουμε μαζί το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές μας.
Να γράψετε την Ιστορία με τα δικά σας χέρια.
Να πάρετε μέρος στις περιφερειακές συνδιασκέψεις των κοινωνικών και επιστημονικών φορέων, που θα οργανώσουμε σε όλη τη χώρα, για τη διαμόρφωση περιφερειακών προγραμμάτων ανάπτυξης.
Να ενώσετε μαζί μας τις ευαισθησίες σας, τις προσδοκίες σας και τα οράματά σας.
Γιατί τώρα είναι η ώρα:
Να σταματήσουμε τη καταστροφή
Να οργανώσουμε την ανατροπή
Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
εκπρόσωποι των φορέων της Θεσαλλονίκης είναι για μένα μεγάλη η χαρά και η τιμή για μένα προσωπικά αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ, να μιλώ εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην 77η ΔΕΘ.
Γιατί στο διάβα του χρόνου, αυτή η πόλη έχει ταυτιστεί πολλαπλώς με τους αγώνες της αριστεράς, με τους αγώνες του λαού μας για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία.
Είναι η πόλη της «Φεντερασιόν», των μεγάλων εργατικών αγώνων, με κορυφαία στιγμή τον Μάη του ’36.
Είναι η πόλη που πότισαν με το αίμα τους οι αγωνιστές της Ειρήνης: Νίκος Νικηφορίδης και Γρηγόρης Λαμπράκης.
Φίλες και φίλοι,
Η Θεσσαλονίκη γιορτάζει φέτος τα 100 χρόνια της απελευθέρωσής της μέσα σε δυσμενείς συνθήκες για την ίδια και το σύνολο της χώρας μας.
Μετέωρα έμειναν, επί δεκαετίες, «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» για την αναβάθμισή της και τη μετατροπή της σε δυναμικό πρωταγωνιστή στις βαλκανικές, οικονομικές και πολιτιστικές, εξελίξεις.
Σήμερα η Θεσσαλονίκη ζει με πολύ επώδυνο τρόπο τα μνημονιακά δεινά.
Η ανεργία πλησιάζει το 30%, τα λουκέτα στα μαγαζιά, η διάλυση του παραγωγικού ιστού, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, συνθέτουν την εικόνα της πόλης.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η σημερινή κυβέρνηση προγραμματίζει νέα πλήγματα στην περιοχή, νέα οικολογικά εγκλήματα και νέες ιδιωτικοποιήσεις.
Φίλες και φίλοι,
Εμείς είμαστε εδώ για να πούμε κατηγορηματικά ΟΧΙ στην παρακμή, να διακηρύξουμε ότι η Θεσσαλονίκη δικαιούται κεντρική θέση στο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, και την πολιτιστική αναγέννηση αυτού του τόπου.
Ο Πρωθυπουργός ήρθε εδώ το περασμένο Σάββατο και δεν ζήτησε ούτε μία συγγνώμη για την κραυγαλέα διάσταση ανάμεσα σε όσα πέρσι υποσχέθηκε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση και όσα φέτος κάνει ως κυβέρνηση.
Ηρθε στη Θεσσαλονίκη και δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για τη Βαλκανική πολιτική της κυβέρνησής του.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Σαμαρά δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την ανάγκη μιας νέας εθνικής στρατηγικής.
Τι σημαίνει, όμως, μια νέα εθνική στρατηγική σήμερα;
Αφενός, την απαλλαγή από τα καταστροφικά μνημόνια και αφετέρου, τη χάραξη μιας νέας, πολυδιάστατης, ενεργητικά φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής με στόχο την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης και του ρόλου της Ελλάδας ως χώρας Ευρωπαϊκής, Βαλκανικής και Μεσογειακής.
Αυτό σημαίνει και βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία.
Θα επιχειρήσουμε να γυρίσουμε σελίδα στις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Και οι δύο λαοί πληρώνουν βαρύ τίμημα στον ψυχρό πόλεμο που συνεχίζεται επί δεκαετίες στο Αιγαίο.
Δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε τρίτες δυνάμεις και σε μεγάλα συμφέροντα να εκμεταλλευτούν τον ανταγωνισμό για να αυξήσουν τα κέρδη των πολεμικών τους βιομηχανιών.
Αυτός ο ανταγωνισμός πρέπει να σταματήσει.
Αλλά για να σταματήσει χρειάζονται βήματα και από τις δύο πλευρές.
Η Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος, υποστήριξε και υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Δεν είδαμε όμως μέχρι σήμερα από την άλλη μεριά κάποιο αποφασιστικό βήμα για την αποκατάσταση των υπαρκτών αδικιών.
Ούτε επίσης κάποια βήματα προς τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες του πρόεδρου Χριστόφια.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να εργαστούμε επίμονα, ώστε να υπάρξουν βήματα και από τις δύο πλευρές.
Γιατί η προσέγγιση και η συνεργασία χρειάζονται εκατέρωθεν βήματα, δεν γίνονται μονομερώς.
Θα εργαστούμε επίσης, προκειμένου να καταλήξουμε σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση στη διαφορά για το όνομα της Π.Γ.Δ.Μ., στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
Λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις.
Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, για μια βιώσιμη λύση και ειλικρινή συνεργασία, δεν είναι μόνο η ονομασία αλλά κυρίως η άρση των αλυτρωτικών προταγμάτων από τη θεσμική συγκρότηση του κράτους των γειτόνων μας.
Βασικό στοιχείο της νέας εθνικής στρατηγικής, που προτείνουμε, αποτελεί η ανάπτυξη της διαβαλκανικής συνεργασίας.
Στόχος ένα νέο Σχέδιο Βαλκανικής Συνανάπτυξης, για τη διαμόρφωση σταθερών πολυμερών δεσμών σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της ανάπτυξης αλλά και του πολιτισμού.
Και σε αυτό το σχέδιο η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει να έχει έναν κεντρικό, καθοριστικό ρόλο.
Κυρίες και Κύριοι,
Επιθυμούμε να θέσουμε σήμερα ενώπιων σας, τη πρότασή μας για την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και την παραγωγική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η χώρα, η κοινωνία και ο λαός μας, βρίσκονται μπροστά σε μια τεράστια καταστροφή.
Ήδη ένα μεγάλο τμήμα τους ζει σε συνθήκες αναξιοπρέπειας και χρεοκοπίας.
Η ανάγκη, λοιπόν, να μπει ένα τέλος σε αυτή την ολέθρια πορεία, δεν αποτελεί υπόθεση ενός μόνο κόμματος, αποτελεί εθνική επιταγή.
Απαιτεί ενότητα, αποφασιστικότητα, όραμα και στρατηγικό σχεδιασμό για τη μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα.
Σε μια Ελλάδα που καμιά σχέση δε μπορεί να έχει με την προ του μνημονίου Ελλάδα, που οικοδόμησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Την Ελλάδα της μεταπολίτευσης που απέτυχε να εκπληρώσει τους πόθους και τις προσδοκίες του λαού μας για κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία, δημοκρατία και προκοπή.
Δε πρόκειται για μια εύκολη διαδικασία. Δεν ήρθα εδώ να σας μιλήσω για μια εύκολη υπόθεση.
Ήρθα να σας μιλήσω για μια διαδικασία λαϊκής και κοινωνικής χειραφέτησης που δεν μπορεί παρά να είναι δύσκολή και επίπονη, αλλά θα οδηγεί σταδιακά στην αυτοδυναμία του λαού μας, ώστε να μπορεί να σταθεί στα πόδια του και με τις δικές του δυνάμεις, όχι μόνο να βγει από τη κρίση, αλλά να ανοικοδομήσει σε στέρεα θεμέλια μια νέα Ελλάδα.
Ήρθα να σας μιλήσω για τη δυνατότητα να βγούμε και να σταθούμε σε ένα μετα-τροικανό ξέφωτο, δίνοντας ταυτόχρονα τέλος στη δράση ενός σάπιου πολιτικού προσωπικού.
Ήρθα να σας μιλήσω για τη δυνατότητα να ανοίξουμε διάπλατα τους ορίζοντες για τη παραγωγική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αναγέννηση και ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Πριν από μια εβδομάδα ήρθε σαν το κλέφτη, για δύο μόνο ώρες, να εγκαινιάσει τη ΔΕθ ο κρυπτόμενος Πρωθυπουργός.
Ξεκίνησε την ομιλία του, λέγοντας ότι θέλει να σας πει αλήθειες.
Με έμμεσο τρόπο δηλαδή, σας είπε ότι μέχρι πρότινος δεν έλεγε αλήθειες.
Έλεγε ψέματα για να κερδίσει τη ψήφο σας. Και όποιος τον πίστεψε την πάτησε. Έτσι απλά και τόσο κυνικά.
Σας είπε επίσης ότι δεν γινόταν αλλιώς.
Πέρσι, όμως, από αυτό εδώ το βήμα είχε δώσει την τελευταία μεγάλη αντιμνημονιακή του παράσταση.
Είχε καταγγείλει το Μνημόνιο. Και μας είχε διαβεβαιώσει ότι γίνεται αλλιώς.
Είχε, επίσης, καταγγείλει ότι τον συκοφαντούσαν πως θέλει να γυρίσει την Ελλάδα στη δραχμή.
Τώρα αναμεταδίδει ο ίδιος τη συκοφαντία, βάζοντας στη θέση του εαυτού του τον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ.
Αναζητεί προφάσεις στην καλπάζουσα φαντασία του για τη δική του αναξιοπιστία, που έχει ένα ακόμα πρόσφατο παράδειγμα: τη δέσμευσή του ότι αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα.
Ε, λοιπόν, αν μακροημερεύσουν στην εξουσία, ούτε αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα ούτε αυτό θα είναι το τελευταίο του ψέμα.
Γιατί τα μέτρα θα επιδεινώσουν την ύφεση και θα μεγαλώσουν την υστέρηση στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, που με τη σειρά της θα φέρει και νέα πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Πέρα από τα €11,6 δις, προκειμένου να κλείσει το δημοσιονομικό έλλειμμα στο στόχο του.
Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος λιτότητας- ύφεσης- ελλείμματος, που εδώ και δυόμισι χρόνια ακολουθούμε.
Αφού λοιπόν δεν είχε κανένα λογικό επιχείρημα προκειμένου να υπερασπιστεί το πιο επώδυνο πακέτο περικοπών και λιτότητας στη μεταπολεμική Ιστορία του τόπου, κατέφυγε για μια ακόμη φορά στη γνωστή πολιτική λαθροχειρία: ότι είναι δήθεν αναγκαίο για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιόμαστε όλοι: όταν ο σημερινός πρωθυπουργός καταψήφιζε το πρώτο Μνημόνιο, επεδίωκε την επιστροφή της χώρας στη δραχμή;
Όταν ο κος Κουβέλης καταψήφιζε και το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο, ήθελε κι αυτός την επιστροφή στη δραχμή;
Λέμε λοιπόν: Δεν υπάρχει θεσμική πρόβλεψη αποπομπής κράτους-μέλους από την Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα είναι θεσμικά ισότιμος εταίρος της Ευρωζώνης. Με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις που απορρέουν για όλα τα κράτη-μέλη από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες. Και το Μνημόνιο δεν είναι μέρος των Συνθηκών.
Δεύτερον και σημαντικότερον: Κανείς στην Ευρωζώνη δεν έχει πολιτικό κίνητρο να εξωθήσει καμία χώρα σε οικειοθελή αποχώρηση.
Δηλαδή, να θέσει σε κίνδυνο τη συνοχή της Ευρωζώνης.
Είναι δε απολύτως βέβαιο ότι το κίνητρο αυτό δεν το έχει η Γερμανία.
Η ίδια η κυρία Μέρκελ, σε τηλεοπτική συνέντευξή της στο BBC, στις 26 Μαρτίου 2012, ήταν σαφής:
«Θα ήταν καταστροφικό να πούμε σε έναν απ’ όσους έχουν αποφασίσει να είναι μαζί μας: δεν σας θέλουμε πια. Παρεμπιπτόντως, έτσι κι αλλιώς οι ευρωπαϊκές Συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Οι άνθρωποι σ’ όλον τον κόσμο θα αναρωτιόντουσταν ποιος θα είναι ο επόμενος. Το ευρώ θα αποδυναμωνόταν απίστευτα. Ειδικότερα η Γερμανία, ως εξαγωγική χώρα, ωφελείται από το ευρώ. Θα ήταν τεράστιο πολιτικό σφάλμα να επιτρέψουμε στην Ελλάδα να φύγει».
Αυτά είχε πει τότε η κυρία Μέρκελ.
Βέβαια τα ξέχασε όσο διαρκούσε ο κίνδυνος να χάσει τις εκλογές ο εκλεχτός της, ο κος Σαμαράς.
Τα ξαναθυμήθηκε, όμως, και αυτή και άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι αμέσως μόλις της ζήτησε μετάνοια και της υποσχέθηκε πίστη και υποταγή ο πρωθυπουργός, κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο.
Στόχος τους δεν είναι να διαλύσουν το ευρώ.
Στόχος τους είναι να βαθύνουν τη λιτότητα και με πειραματόζωο την Ελλάδα, να μετατρέψουν σιγά σιγά όλο τον ευρωπαικό Νότο σε Ειδική Οικονομική Ζώνη.
Δεν επιθυμούν και δεν επιδιώκουν να χαλάσει το πείραμα με την Ελλάδα.
Το αντίθετο, προσπαθούν να απομονώσουν όσους πήγαν να τους το χαλάσουν.
Και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ που τους έκανε να λαχταρήσουν στις εκλογές του Ιούνη.
Πόσο μάλλον, αυτήν την περίοδο, εν όψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στις ΗΠΑ το Νοέμβρη, στην Ιταλία, τον επόμενο Απρίλιο και στη Γερμανία το Σεπτέμβριο του 2013, ουδείς επιθυμεί να διακινδυνεύσει τη διάλυση του ευρώ.
Μόνον ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, κινείται εκτός ευρωπαϊκού πολιτικού χρόνου.
Φαντασιώνεται, σαν άλλος Δον Κιχώτης, μάχες με αόρατους εχθρούς στο εσωτερικό της χώρας.
Τους οποίους δήθεν κατατροπώνει με τη βοήθεια των δύο Σάντσο Πάντσα που τον υποβαστάζουν, του κ. Βενιζέλου και του κ. Κουβέλη.
Αλλά ποιους ανεμόμυλους κατατροπώνει στην οργιώδη φαντασία του ο κ. Σαμαράς;
To αόρατο «λόμπι της δραχμής».
Ένα λόμπι που πεισματικά αρνείται να κατονομάσει.
Τη στιγμή που συμμαχεί με το μόνο πραγματικό και ορατό λόμπι, το «λόμπι της χρεοκοπίας» αυτού του τόπου, που έδωσε γη και ύδωρ τον Ιούνη για να τον κάνει πρωθυπουργό.
•Το λόμπι των χρεοκοπημένων τραπεζιτών, που θέλουν να κρατούν τις τράπεζές τους, χρεώνοντας τους έλληνες φορολογούμενους.
•Το λόμπι των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών των ΜΜΕ, που διατηρούν τα χρεοκοπημένα τους κανάλια τους για να ασκούν πολιτική επιρροή και να παίρνουν δουλειές από το δημόσιο.
•Το λόμπι των μεγαλοεργοδοτών που είδαν το μνημόνιο ως ευκαιρία για να κερδίσουν από τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τη μείωση των μισθών.
•Το λόμπι των φοροφυγάδων που έβγαλαν ανενόχλητοι και αφορολόγητα τεράστια ποσά στο εξωτερικό και τώρα περιμένουν να επωφεληθούν από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Και που προκαλούσαν, μάλιστα, τον ελληνικό λαό προεκλογικά. Θυμηθείτε τι δήλωναν στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Ας έρθει να μας βρει ο Τσίπρας να μας φορολογήσει».
Και σε βάρος ποίων συμμαχούν με το «λόμπι της χρεοκοπίας», ο κ. Σαμαράς και οι δύο συνεργάτες του;
Σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Που πάντα πλήρωναν τους φόρους τους και τώρα πληρώνουν και τους φόρους των άλλων.
Με την καθίζηση του αφορολόγητου ορίου.
Με τη μείωση των φορολογικών εκπτώσεων.
Και με τα αλλεπάλληλα χαράτσια.
Παρομοίασε, ο κ.Σαμαράς, την Ελλάδα με την Ιφιγένεια.
Προφανώς – αν και ξέχασε να το πει – και τον εαυτό του με τον Αγαμέμνονα. Που τη θυσίασε.
Επιτίμησε – και σωστά –όσους στο εξωτερικό κινδυνολογούν με την παραμονή μας στο ευρώ.
Εξαίρεσε, όμως, για άλλη μια φορά όσους κινδυνολογούν στο εσωτερικό.
Εξαίρεσε τον εαυτό του, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη.
Την τριανδρία της χρεοκοπίας του λαού και του τόπου.
Χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Κασσάνδρα. Την οποία ο ίδιος υποτίθεται πως έχει ήδη διαψεύσει.
Αν κάποιον έχει διαψεύσει ο κ. Σαμαράς είναι τον ίδιο του τον εαυτό. Κανέναν άλλο.
Γιατί από το 2009, όλες οι πολιτικές εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τις επιπτώσεις από την προσφυγή στο ΔΝΤ και το ολέθριο Μνημόνιο έχουν επαληθευτεί.
Ποιος, άραγε, λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό και ποιοι τον κοροϊδεύουν;
Εμείς που, από την πρώτη στιγμή είπαμε η κρίση δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή.
Πως το Μνημόνιο δεν βγαίνει, γιατί καθιστά το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο.
Πως χωρίς τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, μείωση των επιτοκίων του και αλλαγή οικονομικής πολιτικής, η Ελλάδα δεν θα ξαναβγεί στις αγορές;
Εμείς είπαμε ψέματα ή εκείνοι που τον νάρκωναν τον ελληνικό λαό με ψευδαισθήσεις;
Για να του δίνουν το θανατηφόρο φάρμακο της μνημονιακής λιτότητας.
Εμείς ή Εκείνοι που:
Υπόσχονταν από την αρχή ότι τα μέτρα θα ήταν τα τελευταία και ότι βγαίνουμε όπου να ‘ναι στις αγορές.
Έλεγαν ότι δεν έχουν τη λέξη «αναδιάρθρωση» για το χρέος στο λεξιλόγιό τους, λίγο πριν συναινέσουν στο ολέθριο PSI;
Υπόσχονταν, προεκλογικά, επαναδιαπραγμάτευση και σταδιακή απαγκίστρωση και τώρα σπρώχνουν το αγκίστρι ακόμα πιο βαθιά.
Κυρίες και κύριοι,
Δυόμιση χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε έρημη χώρα.
Διανύουμε ήδη τον πέμπτο χρόνο ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.
Μια χωρίς προηγούμενο οικονομική και κοινωνική τραγωδία στη μεταπολεμική Ιστορία της Ευρώπης.
Μια ύφεση, που, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της έγκυρης εφημερίδας «Wall Street Journal», το ΔΝΤ εκτιμά ότι θα διαρκέσει έως και το 2015.
Ήδη, όμως, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 22%.
Το επίπεδο της φτώχειας ανέβηκε από 23% του πληθυσμού το 2008 στο 30% το 2012.
Η ανεργία, από 7,8% το 2008, αυξήθηκε, στο 24,4% τον Ιούνιο του 2012.
Δηλαδή, στα 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι.
Και μέχρι το τέλος του χρόνου θα φτάσει, περίπου, στο 30% του εργατικού δυναμικού. Δηλαδή, πάνω από 1,4 εκατομμύρια. Και του χρόνου θα το ξεπεράσει.
Στους, δε νέους 15-24 ετών, η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 55%.
Και σας θυμίζω ότι πολλοί σημερινοί άνεργοι πρέπει να πληρώσουν τα χαράτσια της εφορίας.
Όλα τα νοικοκυριά έχουν πια στεγνώσει.
Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν ότι τον Αύγουστο εισπράχθηκε μόνον το 40% των βεβαιωμένων φόρων.
Γιατί στο πραγματικό δίλημμα: εφορία ή επιβίωση , οι πολίτες επιλέγουν την επιβίωση.
Είναι μια αυθόρμητη και αυτονόητη επιλογή.
Γι’ αυτό εμείς, δε θα πούμε κάτι παραπάνω από το ότι συμφωνούμε με αυτό που διαπίστωνε πέρσι ο κ. Σαμαράς, από αυτό εδώ το βήμα: «Δεν λέμε στον κόσμο να μην πληρώσει. Λέμε ότι ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει».
Στο τέλος του 2012, οι μέσες αποδοχές των μισθωτών θα έχουν μειωθεί κατά 30% σε σύγκριση με το 2009.
Τη διετία 2010-2012, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος υποχώρησε θεαματικά.
Κατά, περίπου, οκτώ ποσοστιαίες μονάδες.
Ακόμη πιο θεαματικά, όμως, υποχώρησε η Ελλάδα στο δείκτη ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ:
Από την 67η θέση το 2007 και την 90η πέρσι. Βρέθηκε στην 96η θέση, ανάμεσα σε 144 χώρες, φέτος.
Μαζί της κατέρρευσαν και οι μύθοι των πρώιμων και όψιμων απολογητών του Μνημονίου.
Όχι μόνον του φυσικού αυτουργού του. Του κ. Βενιζέλου. Αλλά και του κ. Σαμαρά. Και του κ. Κουβέλη.
Ότι δήθεν οι μειώσεις στον κατώτατο μισθό και τα ημερομίσθια του ιδιωτικού τομέα είναι αναγκαίες για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Αλλά δεν είναι μόνον η υποχώρηση της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της χώρας που επέφερε το Μνημόνιο.
Είναι και η κλιμάκωση της δανειακής επιβάρυνσής της.
Το πιο πρόσφατο Δελτίο Δημόσιου Χρέους του υπουργείου Οικονομικών. Αυτό του περασμένου Ιουνίου. Έδειξε ότι, μέσα σε τρεις μήνες. Από το Μάρτιο, και ενώ είχε μεσολαβήσει το περίφημο «κούρεμα» του δημόσιου χρέους. Το ολέθρια επιλεκτικό PSI.
Το δημόσιο χρέος της χώρας έχει αυξηθεί κατά €23 δις.
Γιατί το Δημόσιο καλύπτει μεγάλο μέρος από τις τρέχουσες ανάγκες του, εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια.
Και υποτίθεται ότι το χρέος κουρεύτηκε. Διότι σε αυτή τη χώρα έχει κουρευτεί όχι το χρέος αλλά η λογική. Και μαζί της τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία τα πανεπιστήμια τα επιμελητήρια.
Που τα είχαν καταθέσει στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Και επιβεβαιώνεται, για μία ακόμα φορά ότι: όσο πιο πολύ φτωχαίνουμε ως λαός τόσο πιο πολύ χρεωνόμαστε ως χώρα.
Υποτίθεται εφαρμόζουν το μνημόνιο για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης και της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας.
Και μέσα σε δυόμιση χρόνια. Το Μνημόνιο έκανε το χρέος μη βιώσιμο. Και έριξε την ανταγωνιστικότητα της χώρας στα βάθη της παγκόσμιας κατάταξης.
Αλλά, η πιο κυνική και ταυτόχρονα οδυνηρή πλευρά του Μνημονίου. Είναι η διάρρηξη του μεταπολεμικού κοινωνικού συμβολαίου.
Είναι η κατάρρευση του υποτυπώδους κοινωνικού κράτους που υπήρχε.
Της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας.
Που σήμερα λειτουργούν μόνο χάρη στον πατριωτισμό των εργαζομένων τους.
Των γιατρών του ΕΣΥ. Των νοσηλευτών. Των εκπαιδευτικών.
Και γι’ αυτήν την κατάρρευση ευθύνονται αποκλειστικά εκείνοι που προεκλογικά οδύρονταν για τα φάρμακα των ασφαλισμένων, εάν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία.
Και σήμερα έχουν αφήσει τους συνταξιούχους, που ετοιμάζονται να τους μειώσουν κι άλλο τις συντάξεις, χωρίς φάρμακα.
Χωρίς γιατρούς.
Να πληρώνουν από την τσέπη τους την πρώην δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Και οι πολιτικά υπεύθυνοι γι’ αυτήν την κοινωνική τραγωδία.
Απολογούνται για τα επιτεύγματά τους με τον ισχυρισμό ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Πράγματι υπάρχουν.
Και θα τα δούμε μπροστά μας αν περάσουν τα νέα μέτρα του Μνημονίου.
Κόβουν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης μισθούς και συντάξεις. Κόβουν κοινωνικά επιδόματα.
Κόβουν τα επιδόματα ολικής ανικανότητας.
Για συνολική εξοικονόμηση €50 εκατ. κόβουν τα εποχικά επιδόματα ανεργίας από χιλιάδες εργαζόμενους στον τουρισμό, στην οικοδομή και σε άλλα επαγγέλματα με έντονη εποχικότητα.
Έκοψαν το Φεβρουάριο τις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις για €450 εκατ.
Όταν €530 εκατ. χρωστούν οι τράπεζες στο Δημόσιο μόνο από το πρώτο πακέτο Αλογοσκούφη.
Βάζουν μαχαίρι στα ειδικά μισθολόγια για €360 εκατ. Τελειώνουν και τα υπολείμματα από τα δώρα του Δημοσίου για €360 εκατ.
Για να μην πάρουν από τους καναλάρχες τα €400 εκατ. για τη χρήση των δημόσιων συχνοτήτων που είναι εγγεγγραμμένα στο δεύτερο Μνημόνιο.
Κατάντησαν τα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων δημοσιονομικό ισοδύναμο της ασυδοσίας της διαπλοκής.
Ποδοπατούν κάθε έννοια δημοσίου συμφέροντος.
Επιδεικνύουν τη μέγιστη δυνατή κοινωνική αναλγησία.
Συμπεριφέρονται ως αυτό που πραγματικά είναι: μια μεταβατική διαχείριση για την τακτοποίηση φίλων, πριν από την ανάληψη της εξουσίας από το λαό.
Πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Κυρίες και Κύριοι,
Το Μνημόνιο, πέρα από τη βίαιη υποτίμηση της εργασίας, των περιουσιών και των επιχειρήσεων, επέφερε και μια ακόμη σημαντική κρίση : Την κρίση της δημοκρατίας.
Επιφαινόμενο της οποίας είναι η ανερχόμενη απειλή του φασισμού.
Τα σύγχρονα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, που αποτελεί γέννημα θρέμμα, αλλά και τελευταίο αποκούμπι του συστήματος, χρήσιμο εργαλείο αποπροσανατολισμού και αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας.
Προειδοποιούμε, λοιπόν, όσους απεργάζονται σχέδια αποσταθεροποίησης για να αποπροσανατολίσουν και να ενοχοποιήσουν το λαό μας που αγωνίζεται και αντιστέκεται, ότι τα σχέδιά τους θα πέσουν στο κενό.
Η πολιτική τους στηρίζεται στο φόβο, στη βία και στη τρομοκρατία και γεννά εκτρώματα απειλητικά για τη δημοκρατία.
Η πολιτική μας στηρίζεται στην ελπίδα και γεννά τους αγώνες του λαού μας για τη προάσπιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής προκοπής.
Και θα τη προστατέψουμε τη δημοκρατία σε αυτό το τόπο και από τις δυνάμεις του μνημονίου και από τις δυνάμεις του εκφασισμού της κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Εισαγωγικά αναφέρθηκα στην ανάγκη να βγούμε σε ένα μετα-τροικανό ξέφωτο, δίνοντας ταυτόχρονα τέλος στη δράση ενός σάπιου πολιτικού προσωπικού.
Ενός σάπιου πολιτικού προσωπικού που φέρει ακέραια τη ευθύνη για τις επιλογές, για τα σκάνδαλα και για τη συγκάλυψη των σκανδάλων.
Δηλώνουμε, λοιπόν, κατηγορηματικά.
Συγκάλυψη τέλος. Και κάνουμε τη δύναμη που μας έδωσε ο λαός εργαλείο διαφάνειας.
Η ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, η επίκαιρη επερώτηση για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με την SIEMENS, το αίτημα για αντισυνταγματικότητα και ονομαστική ψηφοφορία, η μαχητική στάση των βουλευτών μας, απέτρεψε προχτές την νομιμοποίηση της μίζας, απέτρεψε την απαλλαγή όσων εμπλέκονται στο μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο της μεταπολίτευσης.
Πανικόβλητη η κυβέρνηση υπέστη μία τεράστια πολιτική ήττα.
Δεν θα σταματήσουμε εδώ.
Δεν θα επιτρέψουμε τη συγκάλυψη γύρω από τη διαχείριση και διασπάθιση του δημόσιου χρήματος κατά το πρόσφατο παρελθόν.
‘Ηδη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμη να καταθέσει ερωτήσεις και αιτήσεις κατάθεσης εγγράφων σχετικά με τον διαχειριστικό έλεγχο στις επιτροπές διοργανώσεις αθλητικών γεγονότων παγκόσμιας εμβέλειας όπως αυτές των Ολυμπιακών Αγώνων
«Αθήνα 2004», της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, Θεσσαλονίκη 1997» και των «Special Olympics -Αθήνα 2011»
Επιπλέον, δεν θα επιτρέψουμε την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Θα απαιτήσουμε τη διαφάνεια, θα ελέγξουμε τη νομιμότητα.
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα θέτει διαρκώς, στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, την τρικομματική συγκυβέρνηση προ των ευθυνών της.
Για τα αποθεματικά και την ακίνητη περιουσία των ΔΕΚΟ, του ΟΕΚ, για την Εταιρεία Ακίνητων Δημοσίου, για την ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων, και για την πώληση και την επαναμίσθωση ακινήτων που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες από το ΤΑΙΠΕΔ.
Η υποχωρησή τους στο θέμα της SIEMENS είναι η αρχή.
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης δεν παραγράφεται.
Οι υπέυθυνοι θα πληρώσουν και ο λαός θα μάθει την αλήθεια.
Όπως ακριβώς ο ελληνικός λαός απαιτεί και δικαιούται να γνωρίζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγηθήκαμε σιδηροδέσμιοι στους δανειστές μας.
Πως αυτές διαμορφώθηκαν.
Εάν υπήρξαν πολιτικές ενέργειες, παροτρύνσεις και παραλείψεις που διευκόλυναν την υπαγωγή της χώρας στον έλεγχο του ΔΝΤ και των πιστωτών της.
Εάν, για παράδειγμα, αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 και λίγο πριν από την προσφυγή στο ΔΝΤ. Η Τράπεζα της Ελλάδας διευκόλυνε την υποτιμητική κερδοσκοπία επί των ελληνικών ομολόγων.
Ή, για ποιο λόγο, μετά την υπαγωγή της χώρας στο έλεγχο της τρόικας και έως το τέλος του 2011, τα ασφαλιστικά ταμεία, οι τράπεζες και η Τράπεζα της Ελλάδας αγόραζαν μαζικά ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου.
Αυξάνοντας τα υπόλοιπά τους. Από €56,9 δις στο τέλος του 2009 στα €86,2 δις μέσα σε δύο χρόνια.
Και, γιατί, ενώ ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας αυξανόταν, οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ευνοούσαν τον περιορισμό των φορολογικών εσόδων.
Με τη μετατροπή του φορολογικού συστήματος σε πραγματικό «βιότοπο της διαπλοκής».
Με στοχευμένες φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις του επιχειρηματικού κεφαλαίου και των υψηλών εισοδημάτων.
Με ανοχή στη φοροδιαφυγή κάθε κλίμακας.
Και κυρίως της μεγάλης.
Ο ελληνικός λαός δικαιούται να μάθει την αλήθεια.
Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ζήτησε από τη Βουλή να διερευνήσει, με εξεταστική επιτροπή, τη διαδρομή από την «ισχυρή Ελλάδα» του κ. Σημίτη στη «γονατισμένη Ελλάδα» του κ. Παπανδρέου.
Να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες η χώρα μας προσέφυγε στο ΔΝΤ και υπάχθηκε στο μνημονιακό καθεστώς.
Κυρίες και Κύριοι,
Όραμά μας: Να χτίσουμε μια κοινωνία αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, Δημοκρατίας.
Μέσο μας: το ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό μας πρόγραμμα για την παραγωγική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Στους τρεις μήνες που είμαστε Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχουμε ήδη δώσει στο Κοινοβούλιο τα πρώτα δείγματα γραφής για την αντίληψη και τη στρατηγική μας για την ανασυγκρότηση του τόπου.
Με τις τρεις προτάσεις νόμου που έχουμε καταθέσει. Και θα ακολουθήσουν και άλλες.
Με την πρόταση νόμου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την επαναφορά του κατώτατου μισθού, της μετενέργειας και του επιδόματος ανεργίας, στα επίπεδά τους πριν από το δεύτερο Μνημόνιο. Όπως, επίσης, και για την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και την επανασύσταση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας.
Με την πρόταση νόμου για τη «νέα σεισάχθεια». Δηλαδή, την ολική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών το εισόδημα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Και τη μερική διαγραφή αναλογικά με τη μείωση του ονομαστικού εισοδήματος των υπόλοιπων δανειοληπτών.
Με την πρόταση νόμου για την επαναφορά της δημοκρατικής λειτουργίας και την αποκατάσταση της ακαδημαϊκής νομιμότητας στα ΑΕΙ.
Κυρίες και Κύριοι,
Έχουμε πλήρη συναίσθηση της σοβαρότητας των στιγμών. Και, γι’ αυτό, έχουμε υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στο λαό και τον τόπο.
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να ακυρώσουμε το Μνημόνιο και να επανδιαπραγματευτούμε τη δανειακή σύμβαση,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε για κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξισορρόπηση με εγχώριους πόρους,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να σταθεροποιήσουμε την οικονομία της χώρας, που σήμερα η βαθειά και παρατεταμμένη ύφεση την οδηγεί σε ελεύθερη πτώση,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να ακυρώσουμε αμέσως τις μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες. Να σταματήσουμε, δηλαδή, την περιθωριοποίηση των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων και την υποβάθμιση των μεσαίων,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να κινητοποιήσουμε όλο το παραγωγικό δυναμικό του τόπου για την έξοδο από την κρίση, για την ανάκαμψη και για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της χώρας,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να εμπεδώσουμε αίσθημα κοινωνικής ασφάλειας, αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να αξιοποιήσουμε δημιουργικά τη γεωστρατηγική σημασία της χώρας μας. Από ανενεργό εθνικό κεφάλαιο θα τη μετατρέψουμε σε ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να αξιοποιήσουμε δημιουργικά τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.
Σε συνεργασία με κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου.
Με τις προοδευτικές και αριστερές ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις. Ενεργοποιώντας, παράλληλα, τη «διπλωματία των λαών».
Θα εργαστούμε, για τον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και την αναπτυξιακή αναζωογόνηση της Ευρωζώνης.
Για τον απεγκλωβισμό της από το νεοφιλελεύθερο δογματισμό.
Θα καταστήσουμε την Ελλάδα, από εντολοδόχο αποφάσεων τρίτων, πολιτικά ισότιμο εταίρο και ουσιαστικό συμμέτοχο στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών εξελίξεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η επιλογή της οικονομικής, κοινωνικής και γεωπολιτικής ασφάλειας και σταθερότητας.
Στην προεκλογική περίοδο αναλύσαμε λεπτομερώς το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Με την αύξηση των δημόσιων εσόδων, που υπολείπονται του μέσου όρου της Ευρωζώνης κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες.
Με τρεις τρόπους:
Οι τρείς τρόποι για αυξηση εσόδων και το 41 με 45 της επόμενης παραγράφου.
1. Την προοδευτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος,
2. Την καθιέρωση πλήρους και καθολικού ηλεκτρονικού περιουσιολογίου,
3. Την αναδιοργάνωση, τον εκσυγχρονισμό και τη στελέχωση των εφοριών με εξειδικευμένο προσωπικό.
Στόχος μας είναι το κλείσιμο της ψαλίδας στα δημόσια έσοδα με την Ευρωζώνη μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Έτσι ώστε, από το 41% του ΑΕΠ που είναι σήμερα να φτάσουν στο 45% της Ευρωζώνης.
Η ετήσια αύξησή τους κατά τη μία ποσοστιαία μονάδα θα αποδίδει ποσά της τάξεως των €2 δις.
Και θα συμβάλει, μαζί με άλλες πηγές, σε δημόσιες δαπάνες αξιοπρεπούς εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του κράτους προς τους πολίτες.
Σε στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις στην υγεία, την παιδεία, την έρευνα και τις νέες τεχνολογίες. Στο σήμερα και το αύριο του τόπου μας.
Στόχος μας είναι, επίσης, να διεκδικήσουμε μεσα από την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, μορατόριoυμ στην πληρωμή των τόκων του εξωτερικού χρέους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Καθώς και τη διαγραφή σημαντικού μέρους από το υπόλοιπο και την αποπληρωμή του με ρήτρα ανάπτυξης.
Όπως ακριβώς συνέβει και για τη Γερμανία, το 1953.
Πρόκειται για τη μόνη αξιόπιστη και βιώσιμη δυνατότητα, να βγει η χώρα από τον Καιάδα της ύφεσης.
Για να χρηματοδοτηθεί αποτελεσματικά η ανάκαμψη. Και να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους μέσα από την ανάπτυξη.
Διαφορετικά ο λογαριασμός δεν βγαίνει.
Με το Μνημόνιο και η Ελλάδα θα καταρρεύσει και οι δανειστές θα χάσουν τα χρήματά τους.
Η εναλλακτική επιλογή της επιμήκυνσης στην αποπληρωμή του χρέους, από την οποία έχουν γαντζωθεί απελπισμένα τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης Σαμαρά, είναι μια επικίνδυνη αυταπάτη.
Παρατείνει το μαρτύριο του Μνημονίου και επιβαρύνει τη χώρα με νέα δάνεια για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που θα προκύψει.
Εκτός από τις δύο πηγές χρηματοδότησης που προανέφερα, στοχεύουμε να προσθέσουμε πόρους και από:
•Τη δημιουργία των απαραίτητων όρων για την επιστροφή καταθέσεων και τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό την έκθεση της εταιρείας BlackRock που αξιολόγησε την ποιότητα των χαρτοφυλακίων των ελληνικών τραπεζών.
Για να μπορεί να μεθοδεύει την κεφαλαιακή ενίσχυση προβληματικών ιδιωτικών τραπεζών με υγιείς δημόσιες τράπεζες. Με την εκποίηση της ΑΤΕ και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Επαναλαμβάνω, σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, για όσους νομίζουν ότι πρόλαβαν:
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα επαναφέρει και την ΑΤΕ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο.
Γιατί μόνο ως κακόγουστο αστείο ακούγεται το ότι: αντί να δανείζουν οι τράπεζες τους πολίτες, δανείζουν οι πολίτες τους τραπεζίτες.
Θα προχωρήσουμε, επίσης, στην ίδρυση τράπεζας ειδικού σκοπού για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όπως και περιφερειακά αποκεντρωμένης δημόσιας επενδυτικής τράπεζας.
Και θα αναλάβουμε πρωτοβουλία για έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό προστασίας των καταθέσεων. Που θα λειτουργήσει ως μοχλός για την ανάκαμψη της εμπιστοσύνης των καταθετών.
•Στοχεύουμε, επίσης, να προσθέσουμε χρηματοδοτικούς πόρους από την πάταξη της εισφοροδιαφυγής και την περιστολή της παραοικονομίας:
Για να πάψουν η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή, από τη διάχυση της παραοικονομίας και της «μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας», να βάζουν φρένο στην ανάπτυξη.
•Τέλος, στοχεύουμε να προσθέσουμε πόρους, από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων και τη δημιουργία Ειδικού Ταμείου που θα διαχειρίζεται τα έσοδα: του Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης:
Είναι προτεραιότητα μας η εκπόνηση εθνικής στρατηγικής για την αξιοποίηση του φυσικού και ορυκτού πλούτου με όρους δημόσιου συμφέροντος.
Η ενίσχυση του ρόλου του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΠΑ. Καθώς και η αναβάθμιση του ΙΓΜΕ, που το διέλυσε το Μνημόνιο.
Στο Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης, σκοπεύουμε να μεταφέρουμε όλα τα δικαιώματα επί του φυσικού και του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Οι πόροι αυτοί θα καλύπτουν, κατά προτεραιότητα, μελλοντικές ανάγκες της κοινωνικής ασφάλισης.
Κυρίες και κύριοι,
Απέναντι στην αποτυχημένη πολιτική της λεγόμενης «εσωτερικής υποτίμησης» των μισθών – αλλά όχι των τιμών.
Εμείς προτείνουμε ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό, προοδευτικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης.
Με οκτώ συγκεκριμένους στόχους:
1.Την άμεση ανύψωση ασπίδας προστασίας στην κοινωνία, ώστε να αναχαιτισθεί η εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση,
2.Τη μείωση της ανεργίας με γρήγορους ρυθμούς,
3.Την εξασφάλιση των αναγκαίων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, με την αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική προστασία,
4.Την επάρκεια της χώρας σε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα.
Στηρίζοντας την εγχώρια παραγωγή γενοσήμων και βασικών φαρμάκων.
Ενθαρρύνοντας την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη υποκατάσταση εισαγωγών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 75% της φαρμακευτικής δαπάνης αφορά 98 φάρμακα σε σύνολο 6000, από τα οποία μόνο δύο παράγονται στη χώρα μας.
Θα ιδρύσουμε εθνική φαρμακαποθήκη.
Και, αντί να χρηματοδοτούμε έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό το μάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιρειών, θα χρηματοδοτήσουμε απευθείας την επιστημονική έρευνα στον τομέα του φαρμάκου.
5.Τη μείωση της ελλειμματικότητας της οικονομίας,
6.Την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος προστασίας των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος,
7.Την ανάπτυξη των δημόσιων μαζικών μεταφορών και ιδιαίτερα του σιδηροδρόμου σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και των συν TheNewDailyMail
Χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι ανάμεσά σας.
Δεν ήρθα για να σας μιλήσω για το χθες.
Ήρθα να σας μιλήσω για το αύριο.
Για το όραμά μας για τη νέα Ελλάδα.
Ήρθα για να κοιτάξουμε, όλες και όλοι μαζί, το μέλλον κατάματα.
Για να ξεκινήσουμε από σήμερα την προσπάθεια.
Για να σφυρηλατήσουμε μια νέα σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στην κοινωνία και την Αριστερά.
Ήρθα για να σας απευθύνω από αυτό εδώ το βήμα, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, πατριωτικό και δημοκρατικό προσκλητήριο.
Σε κάθε Ελληνίδα, σε κάθε Έλληνα, ανεξάρτητα από την ψήφο τους στις 17 Ιουνίου:
Ήρθα για να σας καλέσω να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε μαζί την Ελλάδα που ονειρευόμαστε.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα σε νέες και στέρεες βάσεις.
Όχι επιστρέφοντας στο παρελθόν.
Αλλά ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στο μέλλον.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα, συμπαρατασσόμενοι σε ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη της Αριστεράς.
Τη μόνη ρεαλιστική εναλλακτική στη κυβέρνηση του Μνημονίου.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα, απαλλάσσοντας το λαό και τον τόπο από το Μνημόνιο της καταστροφής. Αντικαθιστώντας το μ’ ένα Εθνικό Σχέδιο για την Αναπτυξιακή και Παραγωγική Ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.
Αποκαθιστώντας τη κοινωνική ασφάλεια και τη δικαιοσύνη.
Αποκαθιστώντας την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια.
Το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία.
Αποκαθιστώντας την ισότιμη συμμετοχή της χώρας μας στους θεσμούς της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα.
Βάζοντας στη πρώτη γραμμή τη νέα γενιά αυτού του τόπου.
Τις νέες και τους νέους που η μνημονιακή συγκυβέρνηση στοχοποιεί.
Και τους παραδίδει στην αμάθεια.
Στην ανεργία.
Στην απελπισία.
Στη μετανάστευση.
Να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα, μαζί. Από τα κάτω και συλλογικά.
Μαζί με τις δυνάμεις της παραγωγής και της δημιουργίας.
Για αυτό και σας καλούμε να συνδιαμορφώσουμε μαζί το πρόγραμμα και τις προτεραιότητές μας.
Να γράψετε την Ιστορία με τα δικά σας χέρια.
Να πάρετε μέρος στις περιφερειακές συνδιασκέψεις των κοινωνικών και επιστημονικών φορέων, που θα οργανώσουμε σε όλη τη χώρα, για τη διαμόρφωση περιφερειακών προγραμμάτων ανάπτυξης.
Να ενώσετε μαζί μας τις ευαισθησίες σας, τις προσδοκίες σας και τα οράματά σας.
Γιατί τώρα είναι η ώρα:
Να σταματήσουμε τη καταστροφή
Να οργανώσουμε την ανατροπή
Κυρίες και Κύριοι, Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
εκπρόσωποι των φορέων της Θεσαλλονίκης είναι για μένα μεγάλη η χαρά και η τιμή για μένα προσωπικά αλλά και για τον ΣΥΡΙΖΑ, να μιλώ εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην 77η ΔΕΘ.
Γιατί στο διάβα του χρόνου, αυτή η πόλη έχει ταυτιστεί πολλαπλώς με τους αγώνες της αριστεράς, με τους αγώνες του λαού μας για ειρήνη, δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία.
Είναι η πόλη της «Φεντερασιόν», των μεγάλων εργατικών αγώνων, με κορυφαία στιγμή τον Μάη του ’36.
Είναι η πόλη που πότισαν με το αίμα τους οι αγωνιστές της Ειρήνης: Νίκος Νικηφορίδης και Γρηγόρης Λαμπράκης.
Φίλες και φίλοι,
Η Θεσσαλονίκη γιορτάζει φέτος τα 100 χρόνια της απελευθέρωσής της μέσα σε δυσμενείς συνθήκες για την ίδια και το σύνολο της χώρας μας.
Μετέωρα έμειναν, επί δεκαετίες, «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» για την αναβάθμισή της και τη μετατροπή της σε δυναμικό πρωταγωνιστή στις βαλκανικές, οικονομικές και πολιτιστικές, εξελίξεις.
Σήμερα η Θεσσαλονίκη ζει με πολύ επώδυνο τρόπο τα μνημονιακά δεινά.
Η ανεργία πλησιάζει το 30%, τα λουκέτα στα μαγαζιά, η διάλυση του παραγωγικού ιστού, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, συνθέτουν την εικόνα της πόλης.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η σημερινή κυβέρνηση προγραμματίζει νέα πλήγματα στην περιοχή, νέα οικολογικά εγκλήματα και νέες ιδιωτικοποιήσεις.
Φίλες και φίλοι,
Εμείς είμαστε εδώ για να πούμε κατηγορηματικά ΟΧΙ στην παρακμή, να διακηρύξουμε ότι η Θεσσαλονίκη δικαιούται κεντρική θέση στο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, και την πολιτιστική αναγέννηση αυτού του τόπου.
Ο Πρωθυπουργός ήρθε εδώ το περασμένο Σάββατο και δεν ζήτησε ούτε μία συγγνώμη για την κραυγαλέα διάσταση ανάμεσα σε όσα πέρσι υποσχέθηκε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση και όσα φέτος κάνει ως κυβέρνηση.
Ηρθε στη Θεσσαλονίκη και δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για τη Βαλκανική πολιτική της κυβέρνησής του.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Σαμαρά δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται την ανάγκη μιας νέας εθνικής στρατηγικής.
Τι σημαίνει, όμως, μια νέα εθνική στρατηγική σήμερα;
Αφενός, την απαλλαγή από τα καταστροφικά μνημόνια και αφετέρου, τη χάραξη μιας νέας, πολυδιάστατης, ενεργητικά φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής με στόχο την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης και του ρόλου της Ελλάδας ως χώρας Ευρωπαϊκής, Βαλκανικής και Μεσογειακής.
Αυτό σημαίνει και βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία.
Θα επιχειρήσουμε να γυρίσουμε σελίδα στις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Και οι δύο λαοί πληρώνουν βαρύ τίμημα στον ψυχρό πόλεμο που συνεχίζεται επί δεκαετίες στο Αιγαίο.
Δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε τρίτες δυνάμεις και σε μεγάλα συμφέροντα να εκμεταλλευτούν τον ανταγωνισμό για να αυξήσουν τα κέρδη των πολεμικών τους βιομηχανιών.
Αυτός ο ανταγωνισμός πρέπει να σταματήσει.
Αλλά για να σταματήσει χρειάζονται βήματα και από τις δύο πλευρές.
Η Ελλάδα, αλλά και η Κύπρος, υποστήριξε και υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Δεν είδαμε όμως μέχρι σήμερα από την άλλη μεριά κάποιο αποφασιστικό βήμα για την αποκατάσταση των υπαρκτών αδικιών.
Ούτε επίσης κάποια βήματα προς τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες του πρόεδρου Χριστόφια.
Ήρθε λοιπόν η ώρα να εργαστούμε επίμονα, ώστε να υπάρξουν βήματα και από τις δύο πλευρές.
Γιατί η προσέγγιση και η συνεργασία χρειάζονται εκατέρωθεν βήματα, δεν γίνονται μονομερώς.
Θα εργαστούμε επίσης, προκειμένου να καταλήξουμε σε μια αμοιβαία αποδεκτή λύση στη διαφορά για το όνομα της Π.Γ.Δ.Μ., στο πλαίσιο του ΟΗΕ.
Λύση σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις.
Απαραίτητη προϋπόθεση, όμως, για μια βιώσιμη λύση και ειλικρινή συνεργασία, δεν είναι μόνο η ονομασία αλλά κυρίως η άρση των αλυτρωτικών προταγμάτων από τη θεσμική συγκρότηση του κράτους των γειτόνων μας.
Βασικό στοιχείο της νέας εθνικής στρατηγικής, που προτείνουμε, αποτελεί η ανάπτυξη της διαβαλκανικής συνεργασίας.
Στόχος ένα νέο Σχέδιο Βαλκανικής Συνανάπτυξης, για τη διαμόρφωση σταθερών πολυμερών δεσμών σε όλους τους τομείς της οικονομίας, της ανάπτυξης αλλά και του πολιτισμού.
Και σε αυτό το σχέδιο η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει να έχει έναν κεντρικό, καθοριστικό ρόλο.
Κυρίες και Κύριοι,
Επιθυμούμε να θέσουμε σήμερα ενώπιων σας, τη πρότασή μας για την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και την παραγωγική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η χώρα, η κοινωνία και ο λαός μας, βρίσκονται μπροστά σε μια τεράστια καταστροφή.
Ήδη ένα μεγάλο τμήμα τους ζει σε συνθήκες αναξιοπρέπειας και χρεοκοπίας.
Η ανάγκη, λοιπόν, να μπει ένα τέλος σε αυτή την ολέθρια πορεία, δεν αποτελεί υπόθεση ενός μόνο κόμματος, αποτελεί εθνική επιταγή.
Απαιτεί ενότητα, αποφασιστικότητα, όραμα και στρατηγικό σχεδιασμό για τη μετάβαση σε μια άλλη Ελλάδα.
Σε μια Ελλάδα που καμιά σχέση δε μπορεί να έχει με την προ του μνημονίου Ελλάδα, που οικοδόμησαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Την Ελλάδα της μεταπολίτευσης που απέτυχε να εκπληρώσει τους πόθους και τις προσδοκίες του λαού μας για κοινωνική δικαιοσύνη, αξιοκρατία, δημοκρατία και προκοπή.
Δε πρόκειται για μια εύκολη διαδικασία. Δεν ήρθα εδώ να σας μιλήσω για μια εύκολη υπόθεση.
Ήρθα να σας μιλήσω για μια διαδικασία λαϊκής και κοινωνικής χειραφέτησης που δεν μπορεί παρά να είναι δύσκολή και επίπονη, αλλά θα οδηγεί σταδιακά στην αυτοδυναμία του λαού μας, ώστε να μπορεί να σταθεί στα πόδια του και με τις δικές του δυνάμεις, όχι μόνο να βγει από τη κρίση, αλλά να ανοικοδομήσει σε στέρεα θεμέλια μια νέα Ελλάδα.
Ήρθα να σας μιλήσω για τη δυνατότητα να βγούμε και να σταθούμε σε ένα μετα-τροικανό ξέφωτο, δίνοντας ταυτόχρονα τέλος στη δράση ενός σάπιου πολιτικού προσωπικού.
Ήρθα να σας μιλήσω για τη δυνατότητα να ανοίξουμε διάπλατα τους ορίζοντες για τη παραγωγική, κοινωνική, πολιτική και πολιτισμική αναγέννηση και ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Πριν από μια εβδομάδα ήρθε σαν το κλέφτη, για δύο μόνο ώρες, να εγκαινιάσει τη ΔΕθ ο κρυπτόμενος Πρωθυπουργός.
Ξεκίνησε την ομιλία του, λέγοντας ότι θέλει να σας πει αλήθειες.
Με έμμεσο τρόπο δηλαδή, σας είπε ότι μέχρι πρότινος δεν έλεγε αλήθειες.
Έλεγε ψέματα για να κερδίσει τη ψήφο σας. Και όποιος τον πίστεψε την πάτησε. Έτσι απλά και τόσο κυνικά.
Σας είπε επίσης ότι δεν γινόταν αλλιώς.
Πέρσι, όμως, από αυτό εδώ το βήμα είχε δώσει την τελευταία μεγάλη αντιμνημονιακή του παράσταση.
Είχε καταγγείλει το Μνημόνιο. Και μας είχε διαβεβαιώσει ότι γίνεται αλλιώς.
Είχε, επίσης, καταγγείλει ότι τον συκοφαντούσαν πως θέλει να γυρίσει την Ελλάδα στη δραχμή.
Τώρα αναμεταδίδει ο ίδιος τη συκοφαντία, βάζοντας στη θέση του εαυτού του τον ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ.
Αναζητεί προφάσεις στην καλπάζουσα φαντασία του για τη δική του αναξιοπιστία, που έχει ένα ακόμα πρόσφατο παράδειγμα: τη δέσμευσή του ότι αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα.
Ε, λοιπόν, αν μακροημερεύσουν στην εξουσία, ούτε αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα ούτε αυτό θα είναι το τελευταίο του ψέμα.
Γιατί τα μέτρα θα επιδεινώσουν την ύφεση και θα μεγαλώσουν την υστέρηση στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού, που με τη σειρά της θα φέρει και νέα πρόσθετα μέτρα λιτότητας.
Πέρα από τα €11,6 δις, προκειμένου να κλείσει το δημοσιονομικό έλλειμμα στο στόχο του.
Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος λιτότητας- ύφεσης- ελλείμματος, που εδώ και δυόμισι χρόνια ακολουθούμε.
Αφού λοιπόν δεν είχε κανένα λογικό επιχείρημα προκειμένου να υπερασπιστεί το πιο επώδυνο πακέτο περικοπών και λιτότητας στη μεταπολεμική Ιστορία του τόπου, κατέφυγε για μια ακόμη φορά στη γνωστή πολιτική λαθροχειρία: ότι είναι δήθεν αναγκαίο για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιόμαστε όλοι: όταν ο σημερινός πρωθυπουργός καταψήφιζε το πρώτο Μνημόνιο, επεδίωκε την επιστροφή της χώρας στη δραχμή;
Όταν ο κος Κουβέλης καταψήφιζε και το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο, ήθελε κι αυτός την επιστροφή στη δραχμή;
Λέμε λοιπόν: Δεν υπάρχει θεσμική πρόβλεψη αποπομπής κράτους-μέλους από την Ευρωζώνη.
Η Ελλάδα είναι θεσμικά ισότιμος εταίρος της Ευρωζώνης. Με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις που απορρέουν για όλα τα κράτη-μέλη από τις ευρωπαϊκές Συνθήκες. Και το Μνημόνιο δεν είναι μέρος των Συνθηκών.
Δεύτερον και σημαντικότερον: Κανείς στην Ευρωζώνη δεν έχει πολιτικό κίνητρο να εξωθήσει καμία χώρα σε οικειοθελή αποχώρηση.
Δηλαδή, να θέσει σε κίνδυνο τη συνοχή της Ευρωζώνης.
Είναι δε απολύτως βέβαιο ότι το κίνητρο αυτό δεν το έχει η Γερμανία.
Η ίδια η κυρία Μέρκελ, σε τηλεοπτική συνέντευξή της στο BBC, στις 26 Μαρτίου 2012, ήταν σαφής:
«Θα ήταν καταστροφικό να πούμε σε έναν απ’ όσους έχουν αποφασίσει να είναι μαζί μας: δεν σας θέλουμε πια. Παρεμπιπτόντως, έτσι κι αλλιώς οι ευρωπαϊκές Συνθήκες δεν το επιτρέπουν. Οι άνθρωποι σ’ όλον τον κόσμο θα αναρωτιόντουσταν ποιος θα είναι ο επόμενος. Το ευρώ θα αποδυναμωνόταν απίστευτα. Ειδικότερα η Γερμανία, ως εξαγωγική χώρα, ωφελείται από το ευρώ. Θα ήταν τεράστιο πολιτικό σφάλμα να επιτρέψουμε στην Ελλάδα να φύγει».
Αυτά είχε πει τότε η κυρία Μέρκελ.
Βέβαια τα ξέχασε όσο διαρκούσε ο κίνδυνος να χάσει τις εκλογές ο εκλεχτός της, ο κος Σαμαράς.
Τα ξαναθυμήθηκε, όμως, και αυτή και άλλοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι αμέσως μόλις της ζήτησε μετάνοια και της υποσχέθηκε πίστη και υποταγή ο πρωθυπουργός, κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο.
Στόχος τους δεν είναι να διαλύσουν το ευρώ.
Στόχος τους είναι να βαθύνουν τη λιτότητα και με πειραματόζωο την Ελλάδα, να μετατρέψουν σιγά σιγά όλο τον ευρωπαικό Νότο σε Ειδική Οικονομική Ζώνη.
Δεν επιθυμούν και δεν επιδιώκουν να χαλάσει το πείραμα με την Ελλάδα.
Το αντίθετο, προσπαθούν να απομονώσουν όσους πήγαν να τους το χαλάσουν.
Και ιδιαίτερα τον ΣΥΡΙΖΑ που τους έκανε να λαχταρήσουν στις εκλογές του Ιούνη.
Πόσο μάλλον, αυτήν την περίοδο, εν όψει κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων στις ΗΠΑ το Νοέμβρη, στην Ιταλία, τον επόμενο Απρίλιο και στη Γερμανία το Σεπτέμβριο του 2013, ουδείς επιθυμεί να διακινδυνεύσει τη διάλυση του ευρώ.
Μόνον ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, κινείται εκτός ευρωπαϊκού πολιτικού χρόνου.
Φαντασιώνεται, σαν άλλος Δον Κιχώτης, μάχες με αόρατους εχθρούς στο εσωτερικό της χώρας.
Τους οποίους δήθεν κατατροπώνει με τη βοήθεια των δύο Σάντσο Πάντσα που τον υποβαστάζουν, του κ. Βενιζέλου και του κ. Κουβέλη.
Αλλά ποιους ανεμόμυλους κατατροπώνει στην οργιώδη φαντασία του ο κ. Σαμαράς;
To αόρατο «λόμπι της δραχμής».
Ένα λόμπι που πεισματικά αρνείται να κατονομάσει.
Τη στιγμή που συμμαχεί με το μόνο πραγματικό και ορατό λόμπι, το «λόμπι της χρεοκοπίας» αυτού του τόπου, που έδωσε γη και ύδωρ τον Ιούνη για να τον κάνει πρωθυπουργό.
•Το λόμπι των χρεοκοπημένων τραπεζιτών, που θέλουν να κρατούν τις τράπεζές τους, χρεώνοντας τους έλληνες φορολογούμενους.
•Το λόμπι των διαπλεκόμενων επιχειρηματιών των ΜΜΕ, που διατηρούν τα χρεοκοπημένα τους κανάλια τους για να ασκούν πολιτική επιρροή και να παίρνουν δουλειές από το δημόσιο.
•Το λόμπι των μεγαλοεργοδοτών που είδαν το μνημόνιο ως ευκαιρία για να κερδίσουν από τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και τη μείωση των μισθών.
•Το λόμπι των φοροφυγάδων που έβγαλαν ανενόχλητοι και αφορολόγητα τεράστια ποσά στο εξωτερικό και τώρα περιμένουν να επωφεληθούν από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Και που προκαλούσαν, μάλιστα, τον ελληνικό λαό προεκλογικά. Θυμηθείτε τι δήλωναν στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Ας έρθει να μας βρει ο Τσίπρας να μας φορολογήσει».
Και σε βάρος ποίων συμμαχούν με το «λόμπι της χρεοκοπίας», ο κ. Σαμαράς και οι δύο συνεργάτες του;
Σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων.
Που πάντα πλήρωναν τους φόρους τους και τώρα πληρώνουν και τους φόρους των άλλων.
Με την καθίζηση του αφορολόγητου ορίου.
Με τη μείωση των φορολογικών εκπτώσεων.
Και με τα αλλεπάλληλα χαράτσια.
Παρομοίασε, ο κ.Σαμαράς, την Ελλάδα με την Ιφιγένεια.
Προφανώς – αν και ξέχασε να το πει – και τον εαυτό του με τον Αγαμέμνονα. Που τη θυσίασε.
Επιτίμησε – και σωστά –όσους στο εξωτερικό κινδυνολογούν με την παραμονή μας στο ευρώ.
Εξαίρεσε, όμως, για άλλη μια φορά όσους κινδυνολογούν στο εσωτερικό.
Εξαίρεσε τον εαυτό του, τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Κουβέλη.
Την τριανδρία της χρεοκοπίας του λαού και του τόπου.
Χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Κασσάνδρα. Την οποία ο ίδιος υποτίθεται πως έχει ήδη διαψεύσει.
Αν κάποιον έχει διαψεύσει ο κ. Σαμαράς είναι τον ίδιο του τον εαυτό. Κανέναν άλλο.
Γιατί από το 2009, όλες οι πολιτικές εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τις επιπτώσεις από την προσφυγή στο ΔΝΤ και το ολέθριο Μνημόνιο έχουν επαληθευτεί.
Ποιος, άραγε, λέει την αλήθεια στον ελληνικό λαό και ποιοι τον κοροϊδεύουν;
Εμείς που, από την πρώτη στιγμή είπαμε η κρίση δεν είναι ελληνική αλλά ευρωπαϊκή.
Πως το Μνημόνιο δεν βγαίνει, γιατί καθιστά το δημόσιο χρέος μη βιώσιμο.
Πως χωρίς τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, μείωση των επιτοκίων του και αλλαγή οικονομικής πολιτικής, η Ελλάδα δεν θα ξαναβγεί στις αγορές;
Εμείς είπαμε ψέματα ή εκείνοι που τον νάρκωναν τον ελληνικό λαό με ψευδαισθήσεις;
Για να του δίνουν το θανατηφόρο φάρμακο της μνημονιακής λιτότητας.
Εμείς ή Εκείνοι που:
Υπόσχονταν από την αρχή ότι τα μέτρα θα ήταν τα τελευταία και ότι βγαίνουμε όπου να ‘ναι στις αγορές.
Έλεγαν ότι δεν έχουν τη λέξη «αναδιάρθρωση» για το χρέος στο λεξιλόγιό τους, λίγο πριν συναινέσουν στο ολέθριο PSI;
Υπόσχονταν, προεκλογικά, επαναδιαπραγμάτευση και σταδιακή απαγκίστρωση και τώρα σπρώχνουν το αγκίστρι ακόμα πιο βαθιά.
Κυρίες και κύριοι,
Δυόμιση χρόνια εφαρμογής του Μνημονίου έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε έρημη χώρα.
Διανύουμε ήδη τον πέμπτο χρόνο ύφεσης της ελληνικής οικονομίας.
Μια χωρίς προηγούμενο οικονομική και κοινωνική τραγωδία στη μεταπολεμική Ιστορία της Ευρώπης.
Μια ύφεση, που, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της έγκυρης εφημερίδας «Wall Street Journal», το ΔΝΤ εκτιμά ότι θα διαρκέσει έως και το 2015.
Ήδη, όμως, το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 22%.
Το επίπεδο της φτώχειας ανέβηκε από 23% του πληθυσμού το 2008 στο 30% το 2012.
Η ανεργία, από 7,8% το 2008, αυξήθηκε, στο 24,4% τον Ιούνιο του 2012.
Δηλαδή, στα 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι.
Και μέχρι το τέλος του χρόνου θα φτάσει, περίπου, στο 30% του εργατικού δυναμικού. Δηλαδή, πάνω από 1,4 εκατομμύρια. Και του χρόνου θα το ξεπεράσει.
Στους, δε νέους 15-24 ετών, η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 55%.
Και σας θυμίζω ότι πολλοί σημερινοί άνεργοι πρέπει να πληρώσουν τα χαράτσια της εφορίας.
Όλα τα νοικοκυριά έχουν πια στεγνώσει.
Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν ότι τον Αύγουστο εισπράχθηκε μόνον το 40% των βεβαιωμένων φόρων.
Γιατί στο πραγματικό δίλημμα: εφορία ή επιβίωση , οι πολίτες επιλέγουν την επιβίωση.
Είναι μια αυθόρμητη και αυτονόητη επιλογή.
Γι’ αυτό εμείς, δε θα πούμε κάτι παραπάνω από το ότι συμφωνούμε με αυτό που διαπίστωνε πέρσι ο κ. Σαμαράς, από αυτό εδώ το βήμα: «Δεν λέμε στον κόσμο να μην πληρώσει. Λέμε ότι ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει».
Στο τέλος του 2012, οι μέσες αποδοχές των μισθωτών θα έχουν μειωθεί κατά 30% σε σύγκριση με το 2009.
Τη διετία 2010-2012, το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος υποχώρησε θεαματικά.
Κατά, περίπου, οκτώ ποσοστιαίες μονάδες.
Ακόμη πιο θεαματικά, όμως, υποχώρησε η Ελλάδα στο δείκτη ανταγωνιστικότητας του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ:
Από την 67η θέση το 2007 και την 90η πέρσι. Βρέθηκε στην 96η θέση, ανάμεσα σε 144 χώρες, φέτος.
Μαζί της κατέρρευσαν και οι μύθοι των πρώιμων και όψιμων απολογητών του Μνημονίου.
Όχι μόνον του φυσικού αυτουργού του. Του κ. Βενιζέλου. Αλλά και του κ. Σαμαρά. Και του κ. Κουβέλη.
Ότι δήθεν οι μειώσεις στον κατώτατο μισθό και τα ημερομίσθια του ιδιωτικού τομέα είναι αναγκαίες για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της χώρας.
Αλλά δεν είναι μόνον η υποχώρηση της εξωτερικής ανταγωνιστικότητας της χώρας που επέφερε το Μνημόνιο.
Είναι και η κλιμάκωση της δανειακής επιβάρυνσής της.
Το πιο πρόσφατο Δελτίο Δημόσιου Χρέους του υπουργείου Οικονομικών. Αυτό του περασμένου Ιουνίου. Έδειξε ότι, μέσα σε τρεις μήνες. Από το Μάρτιο, και ενώ είχε μεσολαβήσει το περίφημο «κούρεμα» του δημόσιου χρέους. Το ολέθρια επιλεκτικό PSI.
Το δημόσιο χρέος της χώρας έχει αυξηθεί κατά €23 δις.
Γιατί το Δημόσιο καλύπτει μεγάλο μέρος από τις τρέχουσες ανάγκες του, εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια.
Και υποτίθεται ότι το χρέος κουρεύτηκε. Διότι σε αυτή τη χώρα έχει κουρευτεί όχι το χρέος αλλά η λογική. Και μαζί της τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία τα πανεπιστήμια τα επιμελητήρια.
Που τα είχαν καταθέσει στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Και επιβεβαιώνεται, για μία ακόμα φορά ότι: όσο πιο πολύ φτωχαίνουμε ως λαός τόσο πιο πολύ χρεωνόμαστε ως χώρα.
Υποτίθεται εφαρμόζουν το μνημόνιο για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης και της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας.
Και μέσα σε δυόμιση χρόνια. Το Μνημόνιο έκανε το χρέος μη βιώσιμο. Και έριξε την ανταγωνιστικότητα της χώρας στα βάθη της παγκόσμιας κατάταξης.
Αλλά, η πιο κυνική και ταυτόχρονα οδυνηρή πλευρά του Μνημονίου. Είναι η διάρρηξη του μεταπολεμικού κοινωνικού συμβολαίου.
Είναι η κατάρρευση του υποτυπώδους κοινωνικού κράτους που υπήρχε.
Της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας.
Που σήμερα λειτουργούν μόνο χάρη στον πατριωτισμό των εργαζομένων τους.
Των γιατρών του ΕΣΥ. Των νοσηλευτών. Των εκπαιδευτικών.
Και γι’ αυτήν την κατάρρευση ευθύνονται αποκλειστικά εκείνοι που προεκλογικά οδύρονταν για τα φάρμακα των ασφαλισμένων, εάν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην εξουσία.
Και σήμερα έχουν αφήσει τους συνταξιούχους, που ετοιμάζονται να τους μειώσουν κι άλλο τις συντάξεις, χωρίς φάρμακα.
Χωρίς γιατρούς.
Να πληρώνουν από την τσέπη τους την πρώην δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Και οι πολιτικά υπεύθυνοι γι’ αυτήν την κοινωνική τραγωδία.
Απολογούνται για τα επιτεύγματά τους με τον ισχυρισμό ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Πράγματι υπάρχουν.
Και θα τα δούμε μπροστά μας αν περάσουν τα νέα μέτρα του Μνημονίου.
Κόβουν τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης μισθούς και συντάξεις. Κόβουν κοινωνικά επιδόματα.
Κόβουν τα επιδόματα ολικής ανικανότητας.
Για συνολική εξοικονόμηση €50 εκατ. κόβουν τα εποχικά επιδόματα ανεργίας από χιλιάδες εργαζόμενους στον τουρισμό, στην οικοδομή και σε άλλα επαγγέλματα με έντονη εποχικότητα.
Έκοψαν το Φεβρουάριο τις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις για €450 εκατ.
Όταν €530 εκατ. χρωστούν οι τράπεζες στο Δημόσιο μόνο από το πρώτο πακέτο Αλογοσκούφη.
Βάζουν μαχαίρι στα ειδικά μισθολόγια για €360 εκατ. Τελειώνουν και τα υπολείμματα από τα δώρα του Δημοσίου για €360 εκατ.
Για να μην πάρουν από τους καναλάρχες τα €400 εκατ. για τη χρήση των δημόσιων συχνοτήτων που είναι εγγεγγραμμένα στο δεύτερο Μνημόνιο.
Κατάντησαν τα εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων δημοσιονομικό ισοδύναμο της ασυδοσίας της διαπλοκής.
Ποδοπατούν κάθε έννοια δημοσίου συμφέροντος.
Επιδεικνύουν τη μέγιστη δυνατή κοινωνική αναλγησία.
Συμπεριφέρονται ως αυτό που πραγματικά είναι: μια μεταβατική διαχείριση για την τακτοποίηση φίλων, πριν από την ανάληψη της εξουσίας από το λαό.
Πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Κυρίες και Κύριοι,
Το Μνημόνιο, πέρα από τη βίαιη υποτίμηση της εργασίας, των περιουσιών και των επιχειρήσεων, επέφερε και μια ακόμη σημαντική κρίση : Την κρίση της δημοκρατίας.
Επιφαινόμενο της οποίας είναι η ανερχόμενη απειλή του φασισμού.
Τα σύγχρονα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, που αποτελεί γέννημα θρέμμα, αλλά και τελευταίο αποκούμπι του συστήματος, χρήσιμο εργαλείο αποπροσανατολισμού και αποσταθεροποίησης της δημοκρατίας.
Προειδοποιούμε, λοιπόν, όσους απεργάζονται σχέδια αποσταθεροποίησης για να αποπροσανατολίσουν και να ενοχοποιήσουν το λαό μας που αγωνίζεται και αντιστέκεται, ότι τα σχέδιά τους θα πέσουν στο κενό.
Η πολιτική τους στηρίζεται στο φόβο, στη βία και στη τρομοκρατία και γεννά εκτρώματα απειλητικά για τη δημοκρατία.
Η πολιτική μας στηρίζεται στην ελπίδα και γεννά τους αγώνες του λαού μας για τη προάσπιση της δημοκρατίας και της κοινωνικής προκοπής.
Και θα τη προστατέψουμε τη δημοκρατία σε αυτό το τόπο και από τις δυνάμεις του μνημονίου και από τις δυνάμεις του εκφασισμού της κοινωνίας.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Εισαγωγικά αναφέρθηκα στην ανάγκη να βγούμε σε ένα μετα-τροικανό ξέφωτο, δίνοντας ταυτόχρονα τέλος στη δράση ενός σάπιου πολιτικού προσωπικού.
Ενός σάπιου πολιτικού προσωπικού που φέρει ακέραια τη ευθύνη για τις επιλογές, για τα σκάνδαλα και για τη συγκάλυψη των σκανδάλων.
Δηλώνουμε, λοιπόν, κατηγορηματικά.
Συγκάλυψη τέλος. Και κάνουμε τη δύναμη που μας έδωσε ο λαός εργαλείο διαφάνειας.
Η ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ, η επίκαιρη επερώτηση για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με την SIEMENS, το αίτημα για αντισυνταγματικότητα και ονομαστική ψηφοφορία, η μαχητική στάση των βουλευτών μας, απέτρεψε προχτές την νομιμοποίηση της μίζας, απέτρεψε την απαλλαγή όσων εμπλέκονται στο μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο της μεταπολίτευσης.
Πανικόβλητη η κυβέρνηση υπέστη μία τεράστια πολιτική ήττα.
Δεν θα σταματήσουμε εδώ.
Δεν θα επιτρέψουμε τη συγκάλυψη γύρω από τη διαχείριση και διασπάθιση του δημόσιου χρήματος κατά το πρόσφατο παρελθόν.
‘Ηδη η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμη να καταθέσει ερωτήσεις και αιτήσεις κατάθεσης εγγράφων σχετικά με τον διαχειριστικό έλεγχο στις επιτροπές διοργανώσεις αθλητικών γεγονότων παγκόσμιας εμβέλειας όπως αυτές των Ολυμπιακών Αγώνων
«Αθήνα 2004», της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας, Θεσσαλονίκη 1997» και των «Special Olympics -Αθήνα 2011»
Επιπλέον, δεν θα επιτρέψουμε την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Θα απαιτήσουμε τη διαφάνεια, θα ελέγξουμε τη νομιμότητα.
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα θέτει διαρκώς, στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, την τρικομματική συγκυβέρνηση προ των ευθυνών της.
Για τα αποθεματικά και την ακίνητη περιουσία των ΔΕΚΟ, του ΟΕΚ, για την Εταιρεία Ακίνητων Δημοσίου, για την ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων, και για την πώληση και την επαναμίσθωση ακινήτων που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες από το ΤΑΙΠΕΔ.
Η υποχωρησή τους στο θέμα της SIEMENS είναι η αρχή.
Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης δεν παραγράφεται.
Οι υπέυθυνοι θα πληρώσουν και ο λαός θα μάθει την αλήθεια.
Όπως ακριβώς ο ελληνικός λαός απαιτεί και δικαιούται να γνωρίζει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγηθήκαμε σιδηροδέσμιοι στους δανειστές μας.
Πως αυτές διαμορφώθηκαν.
Εάν υπήρξαν πολιτικές ενέργειες, παροτρύνσεις και παραλείψεις που διευκόλυναν την υπαγωγή της χώρας στον έλεγχο του ΔΝΤ και των πιστωτών της.
Εάν, για παράδειγμα, αμέσως μετά τις εκλογές του 2009 και λίγο πριν από την προσφυγή στο ΔΝΤ. Η Τράπεζα της Ελλάδας διευκόλυνε την υποτιμητική κερδοσκοπία επί των ελληνικών ομολόγων.
Ή, για ποιο λόγο, μετά την υπαγωγή της χώρας στο έλεγχο της τρόικας και έως το τέλος του 2011, τα ασφαλιστικά ταμεία, οι τράπεζες και η Τράπεζα της Ελλάδας αγόραζαν μαζικά ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου.
Αυξάνοντας τα υπόλοιπά τους. Από €56,9 δις στο τέλος του 2009 στα €86,2 δις μέσα σε δύο χρόνια.
Και, γιατί, ενώ ο εξωτερικός δανεισμός της χώρας αυξανόταν, οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ευνοούσαν τον περιορισμό των φορολογικών εσόδων.
Με τη μετατροπή του φορολογικού συστήματος σε πραγματικό «βιότοπο της διαπλοκής».
Με στοχευμένες φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις του επιχειρηματικού κεφαλαίου και των υψηλών εισοδημάτων.
Με ανοχή στη φοροδιαφυγή κάθε κλίμακας.
Και κυρίως της μεγάλης.
Ο ελληνικός λαός δικαιούται να μάθει την αλήθεια.
Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ζήτησε από τη Βουλή να διερευνήσει, με εξεταστική επιτροπή, τη διαδρομή από την «ισχυρή Ελλάδα» του κ. Σημίτη στη «γονατισμένη Ελλάδα» του κ. Παπανδρέου.
Να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες η χώρα μας προσέφυγε στο ΔΝΤ και υπάχθηκε στο μνημονιακό καθεστώς.
Κυρίες και Κύριοι,
Όραμά μας: Να χτίσουμε μια κοινωνία αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, Δημοκρατίας.
Μέσο μας: το ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό μας πρόγραμμα για την παραγωγική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας.
Στους τρεις μήνες που είμαστε Αξιωματική Αντιπολίτευση, έχουμε ήδη δώσει στο Κοινοβούλιο τα πρώτα δείγματα γραφής για την αντίληψη και τη στρατηγική μας για την ανασυγκρότηση του τόπου.
Με τις τρεις προτάσεις νόμου που έχουμε καταθέσει. Και θα ακολουθήσουν και άλλες.
Με την πρόταση νόμου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την επαναφορά του κατώτατου μισθού, της μετενέργειας και του επιδόματος ανεργίας, στα επίπεδά τους πριν από το δεύτερο Μνημόνιο. Όπως, επίσης, και για την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και την επανασύσταση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας.
Με την πρόταση νόμου για τη «νέα σεισάχθεια». Δηλαδή, την ολική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών το εισόδημα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Και τη μερική διαγραφή αναλογικά με τη μείωση του ονομαστικού εισοδήματος των υπόλοιπων δανειοληπτών.
Με την πρόταση νόμου για την επαναφορά της δημοκρατικής λειτουργίας και την αποκατάσταση της ακαδημαϊκής νομιμότητας στα ΑΕΙ.
Κυρίες και Κύριοι,
Έχουμε πλήρη συναίσθηση της σοβαρότητας των στιγμών. Και, γι’ αυτό, έχουμε υψηλό αίσθημα ευθύνης απέναντι στο λαό και τον τόπο.
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να ακυρώσουμε το Μνημόνιο και να επανδιαπραγματευτούμε τη δανειακή σύμβαση,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε για κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξισορρόπηση με εγχώριους πόρους,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να σταθεροποιήσουμε την οικονομία της χώρας, που σήμερα η βαθειά και παρατεταμμένη ύφεση την οδηγεί σε ελεύθερη πτώση,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να ακυρώσουμε αμέσως τις μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες. Να σταματήσουμε, δηλαδή, την περιθωριοποίηση των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων και την υποβάθμιση των μεσαίων,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να κινητοποιήσουμε όλο το παραγωγικό δυναμικό του τόπου για την έξοδο από την κρίση, για την ανάκαμψη και για την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανασυγκρότηση της χώρας,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να εμπεδώσουμε αίσθημα κοινωνικής ασφάλειας, αξιοπρέπειας και δικαιοσύνης,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να αξιοποιήσουμε δημιουργικά τη γεωστρατηγική σημασία της χώρας μας. Από ανενεργό εθνικό κεφάλαιο θα τη μετατρέψουμε σε ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα για την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση,
Κοιτάζουμε το λαό στα μάτια και δεσμευόμαστε να αξιοποιήσουμε δημιουργικά τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη.
Σε συνεργασία με κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού Νότου.
Με τις προοδευτικές και αριστερές ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις. Ενεργοποιώντας, παράλληλα, τη «διπλωματία των λαών».
Θα εργαστούμε, για τον άμεσο τερματισμό της λιτότητας και την αναπτυξιακή αναζωογόνηση της Ευρωζώνης.
Για τον απεγκλωβισμό της από το νεοφιλελεύθερο δογματισμό.
Θα καταστήσουμε την Ελλάδα, από εντολοδόχο αποφάσεων τρίτων, πολιτικά ισότιμο εταίρο και ουσιαστικό συμμέτοχο στη διαμόρφωση των ευρωπαϊκών εξελίξεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι η επιλογή της οικονομικής, κοινωνικής και γεωπολιτικής ασφάλειας και σταθερότητας.
Στην προεκλογική περίοδο αναλύσαμε λεπτομερώς το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Με την αύξηση των δημόσιων εσόδων, που υπολείπονται του μέσου όρου της Ευρωζώνης κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες.
Με τρεις τρόπους:
Οι τρείς τρόποι για αυξηση εσόδων και το 41 με 45 της επόμενης παραγράφου.
1. Την προοδευτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος,
2. Την καθιέρωση πλήρους και καθολικού ηλεκτρονικού περιουσιολογίου,
3. Την αναδιοργάνωση, τον εκσυγχρονισμό και τη στελέχωση των εφοριών με εξειδικευμένο προσωπικό.
Στόχος μας είναι το κλείσιμο της ψαλίδας στα δημόσια έσοδα με την Ευρωζώνη μέσα σε τέσσερα χρόνια.
Έτσι ώστε, από το 41% του ΑΕΠ που είναι σήμερα να φτάσουν στο 45% της Ευρωζώνης.
Η ετήσια αύξησή τους κατά τη μία ποσοστιαία μονάδα θα αποδίδει ποσά της τάξεως των €2 δις.
Και θα συμβάλει, μαζί με άλλες πηγές, σε δημόσιες δαπάνες αξιοπρεπούς εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του κράτους προς τους πολίτες.
Σε στοχευμένες δημόσιες επενδύσεις στην υγεία, την παιδεία, την έρευνα και τις νέες τεχνολογίες. Στο σήμερα και το αύριο του τόπου μας.
Στόχος μας είναι, επίσης, να διεκδικήσουμε μεσα από την επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης, μορατόριoυμ στην πληρωμή των τόκων του εξωτερικού χρέους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Καθώς και τη διαγραφή σημαντικού μέρους από το υπόλοιπο και την αποπληρωμή του με ρήτρα ανάπτυξης.
Όπως ακριβώς συνέβει και για τη Γερμανία, το 1953.
Πρόκειται για τη μόνη αξιόπιστη και βιώσιμη δυνατότητα, να βγει η χώρα από τον Καιάδα της ύφεσης.
Για να χρηματοδοτηθεί αποτελεσματικά η ανάκαμψη. Και να αποκατασταθεί η βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους μέσα από την ανάπτυξη.
Διαφορετικά ο λογαριασμός δεν βγαίνει.
Με το Μνημόνιο και η Ελλάδα θα καταρρεύσει και οι δανειστές θα χάσουν τα χρήματά τους.
Η εναλλακτική επιλογή της επιμήκυνσης στην αποπληρωμή του χρέους, από την οποία έχουν γαντζωθεί απελπισμένα τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης Σαμαρά, είναι μια επικίνδυνη αυταπάτη.
Παρατείνει το μαρτύριο του Μνημονίου και επιβαρύνει τη χώρα με νέα δάνεια για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που θα προκύψει.
Εκτός από τις δύο πηγές χρηματοδότησης που προανέφερα, στοχεύουμε να προσθέσουμε πόρους και από:
•Τη δημιουργία των απαραίτητων όρων για την επιστροφή καταθέσεων και τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά κρατάει ως επτασφράγιστο μυστικό την έκθεση της εταιρείας BlackRock που αξιολόγησε την ποιότητα των χαρτοφυλακίων των ελληνικών τραπεζών.
Για να μπορεί να μεθοδεύει την κεφαλαιακή ενίσχυση προβληματικών ιδιωτικών τραπεζών με υγιείς δημόσιες τράπεζες. Με την εκποίηση της ΑΤΕ και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.
Επαναλαμβάνω, σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, για όσους νομίζουν ότι πρόλαβαν:
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα επαναφέρει και την ΑΤΕ και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε δημόσιο-κοινωνικό έλεγχο.
Γιατί μόνο ως κακόγουστο αστείο ακούγεται το ότι: αντί να δανείζουν οι τράπεζες τους πολίτες, δανείζουν οι πολίτες τους τραπεζίτες.
Θα προχωρήσουμε, επίσης, στην ίδρυση τράπεζας ειδικού σκοπού για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όπως και περιφερειακά αποκεντρωμένης δημόσιας επενδυτικής τράπεζας.
Και θα αναλάβουμε πρωτοβουλία για έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό προστασίας των καταθέσεων. Που θα λειτουργήσει ως μοχλός για την ανάκαμψη της εμπιστοσύνης των καταθετών.
•Στοχεύουμε, επίσης, να προσθέσουμε χρηματοδοτικούς πόρους από την πάταξη της εισφοροδιαφυγής και την περιστολή της παραοικονομίας:
Για να πάψουν η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή, από τη διάχυση της παραοικονομίας και της «μαύρης και ανασφάλιστης εργασίας», να βάζουν φρένο στην ανάπτυξη.
•Τέλος, στοχεύουμε να προσθέσουμε πόρους, από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων και τη δημιουργία Ειδικού Ταμείου που θα διαχειρίζεται τα έσοδα: του Ταμείου Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης:
Είναι προτεραιότητα μας η εκπόνηση εθνικής στρατηγικής για την αξιοποίηση του φυσικού και ορυκτού πλούτου με όρους δημόσιου συμφέροντος.
Η ενίσχυση του ρόλου του Δημοσίου στα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΠΑ. Καθώς και η αναβάθμιση του ΙΓΜΕ, που το διέλυσε το Μνημόνιο.
Στο Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης, σκοπεύουμε να μεταφέρουμε όλα τα δικαιώματα επί του φυσικού και του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Οι πόροι αυτοί θα καλύπτουν, κατά προτεραιότητα, μελλοντικές ανάγκες της κοινωνικής ασφάλισης.
Κυρίες και κύριοι,
Απέναντι στην αποτυχημένη πολιτική της λεγόμενης «εσωτερικής υποτίμησης» των μισθών – αλλά όχι των τιμών.
Εμείς προτείνουμε ένα ολοκληρωμένο, συνεκτικό, προοδευτικό και ρεαλιστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης.
Με οκτώ συγκεκριμένους στόχους:
1.Την άμεση ανύψωση ασπίδας προστασίας στην κοινωνία, ώστε να αναχαιτισθεί η εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση,
2.Τη μείωση της ανεργίας με γρήγορους ρυθμούς,
3.Την εξασφάλιση των αναγκαίων κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, με την αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης για την εκπαίδευση, την υγεία και την κοινωνική προστασία,
4.Την επάρκεια της χώρας σε τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα.
Στηρίζοντας την εγχώρια παραγωγή γενοσήμων και βασικών φαρμάκων.
Ενθαρρύνοντας την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη υποκατάσταση εισαγωγών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 75% της φαρμακευτικής δαπάνης αφορά 98 φάρμακα σε σύνολο 6000, από τα οποία μόνο δύο παράγονται στη χώρα μας.
Θα ιδρύσουμε εθνική φαρμακαποθήκη.
Και, αντί να χρηματοδοτούμε έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό το μάρκετινγκ των φαρμακευτικών εταιρειών, θα χρηματοδοτήσουμε απευθείας την επιστημονική έρευνα στον τομέα του φαρμάκου.
5.Τη μείωση της ελλειμματικότητας της οικονομίας,
6.Την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος προστασίας των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος,
7.Την ανάπτυξη των δημόσιων μαζικών μεταφορών και ιδιαίτερα του σιδηροδρόμου σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά και των συν TheNewDailyMail
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Υπάλληλος Βουλής ετών 87 - Πόσο πληρώνεται και τι δουλειά κάνει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
